آنژیوم گیلاسی؛ بررسی علت، علائم، درمان، تشخیص آنژیوم گیلاسی

یک آنژیوم گیلاسی نوعی رشد خال گونه ی پوست است که از رگ های کوچک خونی یا مویرگ ها تشکیل شده است. این شکل از آنژیوم رایج ترین نوع آن است. آنژیوم ها تومورهای خوش خیمی هستند که از رشد بیش از حد مویرگ ها ایجاد شده اند. در کودکان رشد و بروز این نوع زخم های غیر سرطانی نادر است. آنژیوم گیلاسی بیشتر در بزرگسالان بالای 30 سال سن رخ می دهد. به آنژیوم های گیلاسی سنیل آنژیوم یا نقاط کمپل دی مورگان نیز می می گویند. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به بررسی این مشکل پوستی می پردازیم.

نگرانی در مورد آنژیوم گیلاسی

مشاهده یک آنژیوم گیلاسی بر روی پوست معمولاً موضوع نگران کننده ای نیست، چرا که بیشتر آن ها بدون ضرر هستند. این تومورهای خوش خیم مرتبط با افزایش سن هستند و با افزایش سن فرد تعداد آن ها نیز بیشتر می شود. بر طبق تحقیق منتشر شده در مجله پزشک خانواده آمریکایی، این بیماری در بیش از 50% در بزرگسالان رخ می دهد.

اما، اگر شما متوجه شدید که به صورت دفعی چندین مورد از آن ها بر روی پوست شما ظاهر شده است، باید به پزشک مراجعه نمایید. چرا که ممکن است این بیماری پوستی شما نوعی دیگر از آنژیوم باشد. اگر انواع دیگر آن نادر است، اما نوع عنکبوتی آنژیوم می تواند نشان از مشکلی مانند تخریب کبدی باشد که رو به پیشرفت است.

به علاوه پزشکان در صورت مشاهده خونریزی از آنژیوم ها، پیگیری درمان را توصیه می نمایند. از دیگر مواردی که نیاز به پیگیری درمانی دارد عبارتند از: احساس ناراحتی یا تغییر ظاهر اذیت کننده؛ آن هایی که برای اهداف زیبایی می خواهند پزشک این گونه جوش های روی صورت آن ها را بردارد، باید با پزشک قرار ملاقات تنظیم کرده و گزینه های مختلف درمان را بررسی نمایند.

علائم آنژیوم گیلاسی

آنژیوم گیلاسی نام خود را از ظاهرش گرفته است. رنگ قرمز روشن این نوع آنژیوم به علت رشد و تکثیر بیش از حد مویرگ ها است. اما، آنژیوم گیلاسی می تواند رنگ های دیگر نیز داشته باشد. رنگ هایی از جمله آبی و یا بنفش. اگر یک فرد به آن ها فشار بیاورد، معمولاً سفید یا کم رنگ نمی شوند.

این آنژیوم ها می توانند در اندازه متفاوت باشند اما معمولاً بیش از چند میلی متر قطر ندارند. با بزرگ تر شدن آن ها شکل دوار، خمره ای شکل با لبه های صاف و تخت می گیرند.

رشد این نوع آنژیوم ها ممکن است در هر قسمتی از بدن شما دیده شوند امّا در بیشتر موارد، این نوع دانه ها بر روی قفسه سینه، شکم و پشت دیده می شوند. معمولاً این نوع دانه ها به صورت گروهی بر روی بدن ظاهر می شود.

تفاوت بین آنژیوم عنکبوتی و گیلاسی

آنژیوم های گیلاسی ممکن است به راحتی با آنژیوم عنکبوتی اشتباه گرفته شوند، چرا که نوع عنکبوتی نیز به شکل تاول های قرمز رنگ است. تفاوت میان این دو نوع آنژیوم در توسعه جانبی قرمز رنگ (به صورت خطوط قرمز) و مشخص در اطراف دانه های قرمز در حالت عنکبوتی است.

این حواشی جانبی دانه ها دقیقاً مانند تارهای عنکبوت هستند. آنژیوم عنکبوتی ممکن است با فشار دادن کم رنگ شده یا سفید رنگ شوند.

علل آنژیوم گیلاسی

علل آنژیوم های گیلاسی عمدتاً ناشناخته است، گرچه متخصصان معتقدند این آنژیوم ها می توانند ژنتیکی باشند.

سن تاثیر بالایی بر آنژیوم های گیلاسی می گذارد. آنژیوم های گیلاسی پس از 40 سالگی به لحاظ تعداد و اندازه بیشتر می شوند.

آنژیوم های گیلاسی و قرار گرفتن در معرض بروم

در برخی از تحقیقات ادعا شده در معرض برومید قرار گرفتن می تواند عامل آنژیوم گیلاسی باشد. بروم عنصری شیمیایی است که در مواد مختلفی وجود دارد، از جمله مواد پخت و پز، داروهای تجویزی و پلاستیک. در حال حاضر، مدرک محکمی برای اثبات این تئوری وجود دارد. تحقیقات بیشتری باید در این حوزه انجام پذیرد.

برای مثال یک تحقیق، به همراه دو بررسی آزمایشگاهی نشان داد که آنژیوم های گیلاسی پس از قرار گرفتن در معرض ترکیبات دارای بروم، گسترش یافتند. اما، این تنها یک نمونه و تحقیق محدود بوده است که بدون کنترل در سال 2001 انجام شده است.

درمان آنژیوم گیلاسی

در اکثر موارد، درمان آنژیوم گیلاسی با هدف زیابیی است، چرا که این نوع آنژیوم تهدیدی برای سلامتی نیست. چهار روش رایج برای درمان آنژیوم ها وجود دارد.

برداشتن

این متد شامل برش و برداشتن جوش و دانه ها از روی پوست می شود. پزشک معمولاً از یک بی حسی موضعی برای کاهش درد بر روی پوست شما استفاده می کند. امّا به هر حال، ممکن است کمی درد و ناراحتی پس از این عمل احساس شود. پس برداشتن آنژیوم ها ممکن است جای زخم باقی بماند.

سوزاندن آنژیوم گیلاسی

سوزاندن روشی است که به آن الکتروکاتری نیز گفته می شود. در این روش محل هایی که بر روی پوست ضایعه رشد کرده است، سوزانده می شود. متخصصین پوست معمولاً از این روش برای درمان تومورهای خوش خیم، سرطان های پوست و پیش زمینه های سرطان پوست استفاده می کنند.

ابتدا، پزشک یک بی حسی موضعی تزریق می کند و سپس توسط یک سوزن الکتریکی قسمت های غیر عادی پوست و رگ های خونی را می سوزاند و به این نحو آنژیوم را از روی پوست حذف می کند.

سپس پزشک زخم را می بندد و تا زمانی که زخم ها خوب شود نیاز است به آن رسیدگی شود. دقیقاً مانند برداشتن، این روش نیز می تواند باعث ناراحتی پس از عمل شود. سوزاندن معمولاً یک جای زخم ریز و سفید بر جای می گذارد.

کرایوتراپی (فریز)

این روش نیز یکی از راه های رایج برای درمان رشد اضافی پوست است. در این روش بخش غیر عادی پوست فریز می شود. پزشک در این روش مایع نیتروژن را بر روی محدوده می ریزد تا فریز شود.

ممکن است پس از انجام این عمل، بخش آسیب دیده پوست به صورت تاول زده یا پوسته پوسته شده باشد و سپس از بین برود. در برخی از موارد، آنژیوم ممکن است قبل از نابود شد، پوسته پوسته شود. این روش درمان ممکن است عارضه کمتری به نسبت دیگر روش ها داشته باشد.

برداشتن آنژیوم گیلاسی با لیزر

اشعه لیزر به درون پوست نفوذ کرده و رگ های خونی در آنژیوم این اشعه را جذب می کنند. پس از درمان، آنژیوم باید ناپدید شده یا به رنگ خاکستری یا تیره در آید. سپس با گذشت 2 الی 4 هفته بهبود می یابد.

به طور میانگین، یک فرد نیاز به دو روش درمانی دارد تا بهترین نتیجه حاصل شود. اما، نتایج بسته به تُن و رنگ پوستی متفاوت هستند. ممکن است برای آنژیوم کوچک تنها استفاده از یک روش درمان کافی باشد.

افراد باید پس از هر مرحله درمان، بهبود را احساس نمایند. برای چهار هفته پیش از درمان با لیزر و 2 هفته پس از درمان در معرض آفتاب قرار نگیرید تا بهترین نتایج و کمترین عوارض جانبی را ببینید.

درمان این بیماری پوستی در خانه

پزشکان به هیچ وجه توصیه نمی کنند که افراد در خانه اقدام به حذف آنژیوم گیلاسی بکنند و برای آن چندین دلیل دارند. در ابتدا، پزشک باید تائید کند که رشد اضافی پوست، آنژیوم گیلاسی است و نوع دیگری از ضایعه نیست که احتیاج به نظارت بیشتر داشته باشد.

دوم این که، اقدام به تراشیدن، بریدن، سوزاندن یا فریز کردن آنژیوم گیلاسی به صورت آماتور می تواند بسیار دردناک بوده و باعث عفونت یا زخم های قابل توجهی شود. پزشکان برای برداشتن این گونه ضایعه های پوستی، آموزش حرفه ای دیده اند و این عمل را در محیط استریل و به کمک ابزارهای استریل انجام می دهند.

هر کسی که می خواهد برای دلایل زیبایی تحت عمل برداشتن آنژیوم گیلاسی قرار گیرد، باید برای بررسی گزینه های درمان حتماً با پزشک مشورت نماید.

تعدادی درمان خانگی وجود دارند که می گویند استفاده از سرکه سیب، ید یا روغن درخت چای برای کوچک شدن یا حذف آنژیوم های گیلاسی بسیار مفید است. اما، مدرک علمی برای تائید این که هر یک از راه حل های طبیعی و سنتی تاثیر گذار هستند، وجود ندارد.

دورنما

به علت این که آنژیوم ها خطرناک نیستند، دورنمای این بیماری چه با عمل حذف و چه بدون آن، خوب است. در مجموع، روش ها و متدهای متفاوت برای حذف آنژیوم به لحاظ ناراحتی پس از آن و نتایج، مشابه هستند. برای بیماران بهترین کار این است که برای یافتن بهترین گزینه درمانی به پزشک مراجعه نمایند.

به یاد داشته باشید که حتی اگر آنژیوم ها برداشته شوند، امکان بازگشت آن ها پس از درمان وجود دارد. افراد باید سیر درمان و بهبودی را پس از حذف این تومور زیر نظر گرفته و هرگونه بد تر شدن یا تغییر غیر عادی آن را به پزشک معالج گزارش نمایند.