تمامی بیماری های آلرژیک، از جمله رینیت آلرژیک (ورم غشاء مخاط بینی)، آسم و درماتیت آتوپیک، در طول ۵۰ سال گذشته رایج تر شده است. رینیت آلرژیک، حدود ۳۰ درصد از جمعیت ایالات متحده و آسم در حدود ۸ درصد را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم رینیت آلرژیک و آسم اغلب در طول شب رخ می دهند و تاثیر مخرب و مضری بر کیفیت خواب می گذارند. اختلالات خواب، مانند آپنه انسدادی خواب، هم در کودکان و هم در بزرگسالان شایع تر شده اند و ممکن است به بیماری های آلرژیک مرتبط باشند. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به بررسی تاثیر آلرژی و آسم بر کیفیت خواب می پردازیم.
بررسی تاثیر آلرژی و آسم بر کیفیت خواب
علائم بیماری آلرژیک در طول ساعات شبانه به دلایل مختلفی، بدتر می شود. اول اینکه، سطح کورتیزول بدن، که یک هورمون ضد التهابی است، در پایین ترین درجه خود در طول شب قرار دارد و باعث افزایش سطح التهاب در بینی و ریه ها می شود. سپس، آلرژی به گرد و غبار یا به حیوانات خانگی که بسیار رایج و معمول است و قرار گرفتن زیاد در معرض آنها در طول شب، علائم آلرژیک را افزایش می دهد.
در نهایت، هیستامین که یک ماده شیمیایی مهم در واکنش های آلرژیک می باشد، در تنظیم خواب دخالت دارد اما ممکن است علائم رینیت آلرژیک و آسم را نیز تشدید کند.
تمام این جنبه ها بر کیفیت یک خواب ضعیف تاثیر می گذارند و به بدتر شدن علائم بیماری آلرژیک در طول شب کمک می کنند.
خواب و آسم
طبق گزارش هیات برنامه ملی پیشگیری از آسم و گزارش کارشناسی، علائم آسم در طول شب بسیار بیشتر از علائم آن در طول روز است. به این دلیل که ریه ها تا حدودی به علت سطوح پائین کورتیزول در بدن و در هنگام شب، بیشتر به برونش اسپاسم، آسیب‌پذیر و حساس هستند.
بدتر شدن آسم در طول شب می تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت خواب داشته باشد که منجر به خستگی روزانه، عملکرد ضعیف شغلی و عملکرد ضعیف درسی و کاهش کلی کیفیت زندگی می شود.
آپنه انسدادی خواب، وضعیتی است که منجر به وقفه تنفسی در هنگام خواب و در نتیجه انسداد راه های تنفسی فوقانی به دلیل ازدیاد بافت یا تخریب راه های تنفسی می شود که علائم و شدت آسم را بدتر می کند.
جریان هوا در طول آپنه خواب نیز کاهش می یابد و منجر به کاهش سطح اکسیژن در جریان خون و فشار بر روی قلب می شود. علاوه بر این، محدود کردن راه های هوایی کوچک باعث انقباض عضلات و ماهیچه های نرم در اطراف مجاری هوایی در افراد مبتلا به آسم می شود و علائم آسم را بدتر می کند.
خواب و رینیت آلرژیک
رینیت آلرژیک عموما بر کیفیت خواب فرد تاثیر می‌گذارد. در حقیقت، تعدادی از مطالعات تایید می کنند که درصد زیادی از افراد مبتلا به آلرژی های بینی، احساس می کنند که علائم آنها باعث بروز اختلال در خواب می شوند.
به نظر می رسد که گرفتگی بینی شایع ترین علت اختلال در کیفیت خواب است، اگر چه علائم دیگری از رینیت آلرژیک، مانند عطسه کردن، آبریزش بینی، خارش بینی و چشم نیز می توانند به مشکلات خواب کمک کند.
افرادی که رینیت آلرژیک دارند، به ویژه کودکانی که مبتلا به این عارضه هستند، احتمالا با بزرگ شدن لوزه ها و آدنوئید ها مواجه می شوند که همراه با گرفتگی بینی، می توانند منجر به خروپف و آپنه انسدادی خواب شوند که اغلب تاثیر عمده‌ای بر کیفیت خواب فرد دارند.
درماتیت آتوپیک و خواب
درماتیت آتوپیک با خارش پوست همراه است که می تواند شدید باشد و همچنین در شب هنگام و در زمانی که فرد در تلاش برای خوابیدن است، بدتر می شود. مطالعات نشان داده‌اند که درماتیت آتوپیک شدید، باعث خارش می‌شود وکیفیت خواب را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد.
خارش مرتبط با درماتیت آتوپیک در شب، در نتیجه وجود گرد و غبار یا حساسیت به حیوانات خانگی، افزایش سطح هیستامین مربوط به تنظیمات خواب، یا در نتیجه افزایش حس خارش در زمانی که اتاق تاریک و آرام است و فرد در تلاش است تا به خواب رود، ممکن است افزایش یابد.
سخن آخر
درمان هایی که علائم آسم، علائم رینیت آلرژیک و درماتیت آتوپیک را بهبود می بخشند، به احتمال زیاد باعث بهبود یافتن کیفیت خواب شما را نیز می شوند. برای مثال:
به نظر می رسد که کنترل کننده های بیماری آسم، کیفیت خواب، به ویژه در کودکان را بهبود بخشیده اند.
درمان گرفتگی بینی با استفاده از اسپری بینی کورتیکواستروئیدی داخل بینی، ممکن است باعث کاهش هیپرتروفی لنفوئید و آپنه انسدادی خواب شود، بنابراین کیفیت خواب نیز افزایش می یابد.
میزان خارش مرتبط با درماتیت آتوپیک، با استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی کاهش می یابد وکیفیت خواب را با کاهش خارش شبانه بهبود خواهد بخشید.
