بثورات پوستی ، ناحیه ای از پوست است که متورم، ملتهب و یا تریک شده است. بثورات پوستی می تواند شامل برآمدگی هایی مانند جوش و زخم شود که موجب ایجاد لکه، پوست ضخیم یا قرمز، خارش و یا سوزش پوست شود. مواد آلرژی زا، گرما و شرایط خاص پزشکی، می توانند سبب ایجاد این نوع از واکنش های پوستی شوند. برخی از بثورات پوستی بلافاصله ایجاد می شوند، اما ممکن است برخی از آنها برای گسترش نیاز به زمان داشته باشند. برخی از این بثورات پوستی ممکن است بر روی صورت ظاهر شوند در حالی که برخی دیگر ممکن است بر روی بازوها، پاها و یا باسن رشد کنند. با این مقاله از بخش زیبایی، پوست و موی دکتر سلام همراه باشید.
بثورات پوستی
محل، شکل ظاهری و رنگ بثورات پوستی، فاکتورهایی برای تشخیص و درمان مناسب آنها است. ویتنی های، مدیر درماتوپاتولوژی در دانشکده پزشکی دانشگاه کلرادو می گوید: مهم است که این را در نظر داشته باشید که کلمه ی بثورات می تواند معنی بسیاری از چیزها را برای افراد مختلفی داشته باشد. برای یک متخصص پوست، کلمه ی بثورات معنی بسیار گسترده ای از بیماری بافت همبند مانند لوپوس تا انواع عفونت ها (به عنوان مثال قرمزی و سوزش پوست پس از استفاده از مواد شوینده جدید) را شامل می شود.
برخی از بثورات ممکن است نسبتا بی ضرر باشد و به راحتی در خانه درمان شود اما بعضی از آنها می تواند مشکل ساز باشد. دکتر ایزابلا جونز توصیه می کند که مشاهده ی هر یک از این علائم به پزشک مراجعه کنید:
- تب بالا که می تواند نشان دهنده ی وجود عفونت، واکنش جدی به دارو و یا بیماری روماتولوژی باشد
- تاول و یا زخم های باز روی پوست، دهان و یا زخم های واژینال
- بثورات دردناک که در سرتاسر بدن وجود دارد و در حال گسترش است
- وجود بثوراتی که با مراقبت های خانگی، درمان نشده
برخی از انواع بثورات پوستی که موجب سوزش، خارش و یا تحریک پوست می شود، عبارتند از:
آبله مرغان
ویروس شناخته شده ای به نام واریلا زوستر، که معمولا با نام آبله مرغان شناخته می شود و به رنگ قرمز دیده می شود و سبب ایجاد خارش پوست می شود. این بثورات معمولا بر روی صورت، قفسه سینه، پشت و بقیه ی اعضای بدن گسترش می یابد و معمولا همراه با تب و سردرد است. هدف از درمان این بیماری، کنترل علائم آن از جمله تب با داروهای تسکین دهنده ی غیر آسپرینی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن، درمان خارش ها با حمام جو دو سر است.
سرخچه
سرخچه شامل جوش های کوچک و قرمز در سراسر پوست است. یکی دیگر از انواع بثورات پوستی که کودکان و نوجوانان را تحت تاثیر قرار می دهد، سرخجه یا سرخک است. سرخجه موجب بروز لکه های قرمز بر روی پوست می شود که مانند آبله مرغان از صورت به سمت پایین گسترش می یابد. سایر علائم این بیماری عبارتند از: گلو درد، تب، متورم شدن غدد، سردرد و آبریزش بینی. سرخجه در زنان باردار می تواند خطرناک باشد زیرا می تواند نقایص مادرزادی ایجاد کند.
کهیر
کهیر یکی از بثورات پوستی است که به طور ناگهانی رخ می دهد و سبب قرمزی و خارش پوست می شود و در برخی موارد ممکن است همراه با سوزش باشد. این وضعیت ممکن است در هر نقطه از پوست بدن ایجاد شود. کهیرها می توانند از چند روز تا چند هفته طول بکشند و ممکن است ناشی از یک واکنش آلرژیک به غذا یا دارو، سرماخوردگی و یا بیماری باشد. رایجترین درمان این مشکل مصرف داروی آنتی هیستامین است.
عرق سوز شدن
عرق سوز شدن و یا گرمازدگی سبب ایجاد قرمزی پوست و خارش می شود. بثورات گرما زمانی ایجاد می شوند که عرق منافذ پوست شما را مسدود می کند. این نوع از بثورات پوستی، بیشتر در نوزادان رایج است اما ممکن است در هر سنی نیز رخ دهد. این شرایط پوست ممکن است در مناطقی از پوست که با لباس و یا سایر قسمت های بدن سایش دارد مانند گردن، شکاف سینه، کشاله ران و زیر زانو ایجاد شود. بهترین درمان این مشکل خنک نگه داشتن این مناطق و کاهش اصطکاک است.
اگزما
بیماری اگزما یا درماتیت و یا التهاب پوست، شامل قرمزی، خشکی و خارش پوست در هر جایی از بدن است و خاراندن پوست سبب قرمزی و التهاب پوست می شود. بیماری اگزما مسری نیست و علل رایج این بیماری شامل استفاده از مواد شوینده، صابون، پشم و الیاف مصنوعی، خشکی پوست و استرس است. اگزما بیشتر در نوزادان و کودکان رایج است اما ممکن در هر سنی دیده شود. بهترین راه درمان این مشکل، پرهیز از به کار بردن موادی است که سبب تحریک پوست می شود.
زرده زخم
زرده زخم یکی از بثورات ناشی از عفونت پوست است که معمولا به دلیل یکی از دو باکتری استرپتوکوک گروه A و یا استافیلوکوک اورئوس ایجاد می شود. این بثورات پوستی به شکل زخم های قهوه ای، زبر و یا تاول در اطراف بینی و یا دهان ظاهر می شود. این بثورات بسیار خارش دار و مسری است. این بیماری از طریق خارش بثورات سپس لمس سایر مناطق بدن و یا افراد دیگر، گسترش می یابد. درمان زرده زخم از طریق آنتی بیوتیک، کرم و یا لوسیون و در موارد شدیدتر با آنتی بیوتیک های خوراکی است.
