به منظور اینکه ماساژ کاملاً تأثیرگذار باشند، فرد ماساژ دهنده می تواند کار آیی ماساژ را با داشتن درک و حضور، به عنوان یک ابزار مؤثر، افزایش دهد هدف از این کار چیست؟ به طور ساده می توان گفت یک میل آگاهانه همراه با تمرکز است که هر ضربه ماساژ را به روشی خاص، به کار ببرد. یک کارآموز ماهر می تواند از هدف خود، بهترین نتیجه ممکن را برای فن های کاربردش ارائه دهد. این هدف بعدها به یک وسیله پرانرژی تبدیل می شود که کارآموز می تواند از این طریق بهترین نتیجه را تحویل دهد. در این مقاله از بخش پزشکی دکتر سلام، به بررسی تکنیک های ماساژ سوئدی و آموزش نحوه انجام پتریساژ می پردازیم.

ماساژ سوئدی چیست؟

حضور شامل استفاده از بدن، ذهن و روح شما و به کار بردن هم زمان دست هایتان می شود. در هنگام ماساژ دادن باید با تمام توانایی های خود گوش فرا دهید و به اثرات این کاربردهای عملی با تمام حس های شناختی، بصری، دیداری و شنیداری خود توجه کنید. این احساسات، مسیری مستقیم برای آگاه کردن زبان بدنتان، هم از نظر کیفیت و هم از نظر کمیت، به وسیله  استفاده از دست ها و ذهنتان است. تکنیک حضور به ما اجازه می دهد که بر روی ماساژ دادن با دست هایمان، تمرکز کنیم. هردو این ویژگی ها، یعنی درک و حضور، در اینکه چه چیزی می تواند ماساژ را به سطح بهتری ارتقاء دهد، با یکدیگر تفاوت دارند.

ماساژ

علم پالپاتوری و ماساژ سوئدی

بیشتر دانش آموزان و کارآموزان ماساژ  سوئدی بر روی تکنیک هایی که به عنوان یک عنصر حیاتی در ارائه ماساژ هستند، تمرکز می کنند. مؤلفه ای که بیشتر وقت ها فراموش می شود لمس کردن و توانایی در تشخیص دادن بافت ها از استخوان ها، در زیر دست های کارآموز است.

علم پالپاتوری توانایی تشخیص لایه های مختلف بافت، تغییرات دمای محل مورد ماساژ، اجزای تشکیل دهنده بافت و صدای هر قسمت است. در نتیجه، آموختن علم پالپاتور، وسیله ای است که می توان به هدف نهایی رسید.

پالپاتوری به عنوان پلی بین پیوستگی مغز و بدن است که شامل حضور، تفاوت و تجزیه وتحلیل و نیز دقت و حساسیت و مهارت است که باعث آگاهی از روش هایی می شود که ذهن در دنیای فیزیکی بیان می کند و اینکه حالت های فیزیکی، چگونه از طریق ذهن، بازتاب پیدا می کنند.

اصطکاک در ماساژ سوئدی

اصطکاک تکنیکی مخصوص، تکرار شونده و بدون سر خوردن می باشد که در این تکنیک، بافت های سطحی بر روی ساختارهای زیرین حرکت می کنند تا جریان خون را افزایش داده و درد را کاهش دهند. هیپوکرات اولین نویسنده ای بود که درباره اصطکاک و راهنمای استفاده از آن مطلبی نوشته است. کلادیوس گالن اولین فردی بود که تکنیک اصطکاک را در مدرسه گلادیاتورها انجام داد تا دردها و زخم های گلادیاتورها را بهبود بخشد.

نام اصطکاک یا فریکشن از اسمی لاتین به نام فریکتو و به معنی مالش نشات گرفته شده است. این تکنیک به جهت افزایش قابلیت حرکت، افزایش جریان خون و کاهش درد بر بافت های سطحی وارد می شود. این تکنیک با فشار و نیروی بیشتری جهت تأثیر بر ماهیچه ها و ترویج آن به عمقی بیشتر اعمال می شود.

هدف از این تکنیک، مالش و ایجاد کشش در بافت های سطحی و زیرین آن ها می باشد تا که حرکت و قابلیت تحرک را افزایش می دهد. برای این که تکنیک های اصطکاک باعث افزایش هوشیاری، درد و انعکاس عصبی متقاضی می شود، انجام این حرکت بستگی به تمایل متقاضی دارد که این تکنیک ها عبارت اند از:

  • گارد
  • فلینچ یا قفل کردن ساختارهای نرم

ارتباط برقرار کردن و صحبت کردن با متقاضی یکی از اعمال کاربردی در انجام موفق این حرکت می باشد. توضیح حرکات دستی اصطکاک به طور معمول به صورت دو تعریف خطی و دایره ای داده می شود. این تکنیک ها را می توان با نوک انگشتان، کف دست ها، بند انگشتان، ساعد با حتی آرنج انجام داد. همچنین این تکنیک ها جهت کاهش درد و انبساط گرفتگی ماهیچه ها و بافت ها استفاده می شوند. برخی درمانگرها از اصطکاک جهت تحریک نقاط زخم و افزایش تولید کلاژن برای بازسازی زودتر استفاده می کنند.

تکنیک ها

هنگام انجام تکنیک های اصطکاک مهم است که درگیر کردن بافت های عمقی، فشار و نیرو را کاهش دهیم تا عضلات جهت محافظت از خود منقبض نشوند. به تدریج و به آرامی می توان به بافت های عمیق تر، بدون حالت دفاعی و انقباض ماهیچه ها نیرو وارد کرد. تکنیکی که درمانگر جهت انجام حرکت اصطکاک انتخاب می کند بستگی به محل ماساژ دارد.

اصطکاک خطی

اصطکاک خطی یا طولی معمولا در یک راستا و در طول مسیر فیبرهای عضله انجام می شود. این حرکت در صورت انجام آن به آرامی، باعث ایجاد حرارت می شود، همان گونه که مالش ایجاد گرما می کند. اصطکاک خطی معمولا با انگشتان و شست دست و یا با کف دست انجام می شود. در صورت وارد کردن فشار بیشتر، درمانگر از آرنج خود استفاده می کند.

اصطکاک دایره ای

این تکنیک به وسیله سه انگشت وسط ویا شست ها انجام می شود و برای درمانگر بسیار مهم است که همیشه نیروی بیشتری توسط دست های خود در این حرکت ایجاد کند. به آرامی و به صورت مدور این حرکت را انجام داده و پس از هر حرکت موفق و درست، عمق و فشار را افزایش می دهد.

پس از رسیدن به عمق مورد نظر، درمانگر به آرامی فشار را کاهش می دهد و سپس حرکت افلئوراژ را جهت آمادگی برای حرکت بعدی انجام می دهد.

اصطکاک عرضی یا متقاطع فیبر

جیمز سیری اکس که بیشتر به پدر درمان اتوپد معروف است، حرکت اصطکاک عرضی را در درمان ها و ماساژها متداول کرد. او این حرکت را روشی درمانی برای موقعیت های اسکلتی ماهیچه ای مانند رگ به رگ شدن، کش آمدگی ویا تورم تاندون ها می دانست.

این تکنیک می تواند به آرامی یا باقدرت در یک راستا و به عقب و جلو انجام شود تا هنگامی که بافت یا ساختار مورد نظر بی حس شده یا در هم بشکند. چنین تکنیکی می تواند برای متقاضی دردناک باشد بنا به راین قبل از انجام آن باید به فرد هشدار داده شود. سیری اکس اصرار داشت که این روش را با استفاده از اصول زیر می توان مورد استفاده قرار داد:

  • محل دقیق اختلال در عملکرد بافت باید پیدا شود
  • تکنیک های اصطکاک باید با زاویه درست به طول عضله یا بافت مورد نظر اعمال شود
  • انگشتان درمانگر و پوست متقاضی باید به صورت هم زمان حرکت کنند.
  • این تکنیک باید به اندازه کافی عمیق باشد و همچنین حرکات باید به اندازه ای انجام شوند که بر بافت مورد نظر اثر بگذارند.
  • متقاضی باید در موقعیتی راحت قرار گرفته باشد.

هشدار

جهت انجام درست حرکات اصطکاک، آموزش های حرفه ای جهت استفاده از این تکنیک ها برای درمان تاندون، رگ به رگ شدگی ها و دیگر بیماری ها لازم است. تمامی موارد احتیاطی گفته شده و موارد زیر نیز باید به خوبی رعایت شوند.

حرکات اصطکاکی بر بافت هایی که دچار مشکلاتی نظیر قرمزی، حرارت، درد، اسپاسم و ورم می باشند، نباید انجام شوند. این تکنیک نباید بر روی نقاطی مانند پارگی های حاد عضلانی، نقاطی که خون در بافت جمع شده و اعصاب محیطی انجام گیرد.

هنگام انجام این تکنیک ها، به بافت ها و مفاصل سست باید توجه داشت چرا که متن است شرایط را بدتر و شدیدتر کند. این حرکات در افراد مبتلا به پوکی استخوان، مخصوصاً با انجام تکنیک های عمیق، به بافت استخوانی آسیب می رساند.

بیشتر بخوانید: