هنوز هم در مورد اعتیاد به اپیوئید یا مواد افیونی رازها و مسائل ناگفته زیاد است. 50 میلیون فرد بالغ در آمریکا زندگی می کنید که با درد مزمن هر روزه دست و پنجه نرم می کنند و پزشک ممکن است برای التیام دردشان اپیوئید را تجویز کند. البته که هیچ شکی نیست این داروها کشندهای بسیار قوی درد هستند، اما متخصصان عقیده دارند که این داروها نمی توانند در دراز مدت نیز همین قدر قوی باشند. از سوی دیگر افرادی که از این دارو استفاده می کنند ممکن است خطر مرگ و یا اعتیاد آنها را تهدید کند. در این مقاله از بخش داروهای دکتر سلام به بررسی داروی اپیوئید می پردازیم.
در این قسمت 6 حقیقت در مورد مصرف اپیوئید را برایتان شرح خواهیم داد:
در حال حاضر در آمریکا اعتیاد به اپیوئید در افراد وجود دارد و طبق نظر مراکز کنترل و جلوگیری از بیماری ها، به طور میانگین 115 نفر به علت دوز بالای اپیوئید می میرند. بر خلاف شیوع این داروها هنوز هم سوء تفاهم هایی در رابطه با این دارو وجود دارد.
1. افرادی که از مواد دارویی اختلال‌گر استفاده می کنند، خطر ابتلای بالاتری دارند.
طبق گفته دکتردین دروزنز، سرپرست مراکز دارویی-درمانی در پنیسلوانیا، ژنتیک نقش اصلی در چگونگی پاسخ بدن به اعتیاد را دارد. برای بعضی از افراد اعتیاد به اپیوئید تنها به سه هفته نیاز دارد؛ اما برای بعضی دیگر ممکن است اعتیاد به آن بعد از یک سال باشد.
طبق گفته دکتر دروزنز، افرادی که در خانواده شان کسانی را داشتند که معتاد به موادی مثل الکل یا آمفتامین بودند، در خطر بیشتری هستند. افراد دیگری ممکن است از اپیوئید مصرف های سوء داشته باشند، مثل افراد با مشکلات مغزی از جمله افسردگی، اضطراب، نارسایی و استرس بعد از مشکلات روانی. دکتر دروزنز میگوید: موادی که باعث اختلال می شوند، برای مغز خطرناک اند.
2. بیشتر افرادی که وابسته فیزیکی به اپیوئید دارند، مصرف تفریحی از این دارو ندارند.
افرادی که از اپیوئید برای کاهش درد و افزایش آستانه تحملشان استفاده می کنند، در طول زمان کم کم تاثیر این داروها برایشان کم شده و به شدت نیازمند مصرف دز بالایی از آن برای کاهش دردشان هستند. دکتر دروزنز می گوید: مصرف یک دارو حتما نباید برایتان لذت بخش باشد، مخصوصا اگر به قصد افزایش تحمل از آن استفاده می کنید.
افراد دیگری که حداقل چند هفته است در حال استفاده از اپیوئید هستند، ممکن است نشانه های بازگیری مثل دل آشوبی، حالت تهوع، گرفتگی عضلات، بدخوابی و افزایش درد بعد از استفاده نکردن از دارو را تجربه کنند.
طبق گفته دکتر دروزنز، نشانه های پایانی مخصوصا برای افرادی که درد مزمن دارند، کمی مشکل ساز است، طوری که درد برایشان غیر قابل تحمل می شود. در نتیجه این افراد دوباره به استفاده از دارو ادامه می دهند.
3. بیشتر افراد درد کمی را بعد از قطع مسکن اپیوئید احساس می کنند.
اصلا عقلانی نیست اما در طول زمان اپیوئید می تواند نوعی پاسخ به دردهای شدید بدهد که به آن هایپرآلجسیا می گویند. مطالعات مختلف نشان می دهد گاهی افراد می توانند با قرار دادن دستشان در آب یخ، میزان درد را کاهش دهند، اما به اپیوئید روی می آورند، چون میزان صبر و تحمل کمی دارند.
اپیوئید همچنین می تواند باعث آلیودینیا یا همان درد ناشی از کوچکترین برخوردها شود؛ مثلا بعضی از این افراد با لمس سوییشرت به بدنشان نیز احساس درد می کنند. خبر خوب این است که این تاثیرات می تواند از سه تا شش هفته بعد از آخرین مصرف بروز کند. دکتر دروزنز می گوید: کمتر کسی را دیده ام که بعد از قطع مصرف اپیوئید احساس درد نداشته باشد.
4. هیچ گاه به طور واقعی از درد خلاص نخواهید شد.
اگر در وضعیت درد شدید و مزمن مثل ورم مفاصل هستید، ممکن است در آینده نزدیک نیز دوباره درد احساس کنید و باید این واقعیت را قبول کنید که اگر هدفتان از بین بردن درد هست، هرگز موفق نخواهید شد. هدف ما تنها تسکین و کاهش درد است تا اینکه بتوانید به آن عادت کنید و به زندگی ادامه دهید.
اما این حرف ها به این معنی نیست که همیشه در درد و رنج باشید. اگر از افراد بپرسیم که بین 1 تا 10 چه عددی را می توانند به عنوان میانگین میزان دردشان به ما نشان دهند، ممکن است عدد 7 یا 8 را انتخاب کنند؛ و زمانی که از آنها بپرسیم دوست دارید این عدد به چند برسد، 0 را انتخاب می کنند؛ اما وقتی بیشتر به آن فکر می کنند، اظهار دارند که با 2 و 3 هم می توانند زندگی کنند.
و اما مسکن هایی که اعتیادآور نیستند می توانند به جای اپیوئید استفاده شوند. این مسکن ها غیر استروئیدی، ضد فساد، ضد افسردگی و ضد حمله می باشند و بی حسی موقت دارند. دکتر دروزنز همچنین درمان های جایگزینی را پیشنهاد می دهد مثل طب سوزنی، یوگا، فیزیک درمانی و مدیتیشن. طبق گفته او، درمان هایی دارویی واقعا مفید، امن و تاثیرگزار هستند و بعد از چند سال استفاده مداوم به بهبود فرد کمک میکنند.
5. عوارض برگشت ناپذیر اپیوئید
دکتر دروزنز میگوید: افرادی که در حال بهبودی از اعتیاد اپیوئید می باشند، باید از این داروها را به عنوان آخرین راه استفاده کنند. به دلیل اینکه استفاده دوباره از این داروها خطر برگشت اعتیاد را برای فرد بالا می برد.
دکتر دروزنز این گونه شرح می دهد: زمانی که فرد از این مواد استفاده می کند، جریان های مشخصی در مغز او به یکدیگر متصل می شوند. زمانی که فرد استفاده از آن را متوقف می کند، این اتصال ضعیف می شود اما هیچ گاه به حالت نرمال خود برنمی گردد؛ بنابراین زمانی که فرد دوباره در معرض اپیوئید قرار بگیرد، دوباره اتصالات قوی می شوند.
مواد دیگر حتی آنهایی که اعتیادآوری کمتری نسبت به اپیوئید دارند، مثل ماری جوانا و داروهای توهم زا پتانسیل این را دارند که دوباره اعتیاد را برگشت دهند. دکتر دروزنز می گوید: اگر قبلا از اپیوئید استفاده کردید و الان استفاده از ماری جوانا را آغاز کرده اید، شما در خطر ابتلا به اختلالات و اعتیاد به ماری جوانا هستید. الکل نیز به همین گونه است. نباید قبل از اپیوئید هیچ نوشیدنی الکلی مصرف کنید، به دلیل اینکه این دارو، اتصالات در مغز شما را در معرض ریسک بیشتری از اعتیاد به الکل قرار می دهد.
6. کمک بگیرید.
افرادی که از درد مزمن و اختلالات مواد استفاده شده رنج می برند، می توانند به مراکز درمانی مراجعه کنند. در این مراکز افراد درمانگری هستند که می توانند به شما راهنمایی های لازم را بدهند. به هر بیمار یک برنامه درمانی مجزا داده می شود که مسمویت اپیوئید را دفع می کند و مشاوران و درمانگران در این مراکز می توانند جایگزین های دارویی را برای بیماران تجویز کنند.
دکتر دروزنز میگوید: اعتیاد نوعی بیماری مزمن است و مانند دیگر بیماری های مزمن نیاز به مدیریت دارد. اگر به اعتیاد فردی که دوستش دارید مشکوک هستید، او را به مراکز درمانی معرفی کنید تا هرچه زودتر از خطر اعتیاد دور شود و درمان خود را پیش ببرد.
