ممکن است خیلی از ما به خاطر خستگی شدید، فراموشی یا احساس نیاز این کار را کرده باشیم اما آیا واقعا خوابیدن با لنز بد است؟ در این مقاله از بخش چشم پزشکی دکتر سلام به بررسی عوارض و خطرات خوابیدن با لنز می پردازیم. اینا اوزرُو، متخصص چشم پزشک در فلوریدای جنوبی می گوید: یکی از سوالات رایجی که افراد دارند، این است که آیا خوابیدن با لنز اشکال دارد یا نه. من نیز اولین سوالی که از آنها می پرسم این است که آیا تا به حال این کار را کرده اند یا خیر؟ به عنوان یک متخصص قرنیه بعضی از بدترین زخم های قرنیه را که درمان کردم، بر اثر عادت های بهداشتی غلط در استفاده از لنز بوده است.
آیا خوابیدن با لنز اشکال دارد؟
واقعا می توان گفت نه. ممکن است خیلی از شما این کار را انجام داده باشید و مشکلی ایجاد نشده باشد، اما نباید آن را به یک عادت همیشگی تبدیل کنید. خطرهای زیادی ممکن است بر اثر این کار شما را تهدید کند که از آن بی خبرید و برای بهبود آنها باید مراقبت هایی را در بلندمدت در پیش بگیرید.
خوابیدن با لنز های شبانه چطور؟
طبق مطالب وبسایت “همه چیز در مورد بینایی” سازمان FDA (سازمان بین المللی غذا و دارو) برای اولین بار در سال 1981 لنزهای مخصوص شب را ساخت و ثابت شد که این لنزها قادرند تا دو هفته بدون خارج کردن داخل چشم بمانند. بعدتر لنزهایی با قابلیت سی روزه ساخته شد. با گذشت زمان محققان دریافتند که شیوع زخم ها و اسیب های چشمی در بین افرادی که با لنز می خوابند بیشتر است. بنابراین سازمان FDA عدد سی را به 7 روز کاهش داد.
خطرات آن چیست؟
خیلی از متخصصان مراقبت های چشمی عقیده دارند که لنز شبانه بسیار خطرناک است؛ متخصصانی از جمله اوزرُو. او می گوید: حتی اگر برند لنز شما مورد تایید FDA باشد، باز هم به بیماران هشدار خطرهای احتمالی را می دهم. او در ادامه گفت: زخم قرنیه مرکزی قادر به پیشرفت در طول 24 ساعت است و نتایج جبران ناپذیری بر بینایی فرد می گذارد.
نوعی ترکیب سمی وجود دارد که باعث تنگ شدن قرنیه در تاریکی، غبار و منطقه کم اکسیژن می گردد. این ترکیب زمانی افزایش پیدا می کند که ما روی جسم سفت و سختی می خوابیم. لنز نیز یک جسم خارجی داخل چشم است، در صورت فشار به این میکروترکیب های سمی می چسبد؛ بنابراین جراحت های چشم افزایش پیدا می کند.
در ماه می سال 2019 کلینیک چشم ویتا عکس های گرافیگی را در فیسبوک پست کرد تا خطر این زخم ها را به مردم نشان دهد. پزشکان نیز چگونگی انتشار سریع این باکتری ها را بر روی قرنیه توضیح دادند و خطرات آن برای سلامت چشم را نیز بیان کردند. باکتری ها در طول چند روز به سرعت انتشار پیدا می کنند و باعث خوردگی قرنیه می شوند و یک بافت سفید، مرده و لزج را به جا می گذارند. بدون مراقبت های پزشکی مشکلات جبران ناپذیری از جمله از دست دادن بینایی برای فرد وجود دارد.
زخم ها تنها خطر موجود نیستند. فونداسیون بین المللی خواب هشدار می دهد که کمبود اکسیژن قرنیه شما را در 24 ساعت کوچک می کند، به طوری که خطرات زیان آور آن ممکن است باعث شود که دیگر نتوانید از لنز استفاده کنید. این فونداسیون همچنین چگونگی خوابیدن که باعث قرمزی چشم، بزرگ شدن پلک و دیگر جراحت ها می شود را شرح می دهد.
اوزرُو اضافه می کند که افرادی که از این لنزها استفاده می کنند باید به یاد داشته باشند که لنز یک دستگاه پزشکی است و به مراقبت های خاصی نیاز دارد. او می گوید: من همچنین به این افراد یادآوری می کنم که همیشه همراه خود عینک داشته باشند تا در صورت لزوم از آن استفاده کنند.
خوابیدن با لنز به طور منظم (مخصوصا لنزهایی که مخصوص شب نیستند) یکی از بزرگ ترین اشتباهاتی است که لنزگزاران مرتکب می شود و باعث آسیب چشم می شوند.
کدام لنز برای من بهتر است؟
لنزهای تماسی تقریبا یک انتخاب عالی برای همه افرادی است که نیاز به تصحیح بینایی دارند و نمی‌خواهند که عینک به چشم بزنند و یا عمل جراحی را انجام دهد. در ادامه اصول پایه‌ای را ذکر می کنیم که شما باید قبل از رفتن به چشم پزشکی و سفارش لنزهای تماسی تان، در مورد آنها بدانید. اولین موردی که هنگام انتخاب لنزهای تماسی باید در نظر بگیرید این است که کدام لنز بیش‌ترین نیاز شما را برطرف می‌کند.
لنزهای نرم – مانند، پلاستیک حاوی آب و ژلاتین هستند. این لنزها بسیار نازک و انعطاف‌پذیر بوده و با سطح جلویی چشم مطابقت دارند. لنزهای پرایم که در اوایل دهه ۱۹۷۰ معرفی شدند، در لنزهای تماسی مورد استفاده قرار گرفتند و طرفداران زیادی پیدا کردند، به این دلیل که معمولا خیلی راحت هستند و به راحتی می توانستند آنها را مورد استفاده قرار داد. این لنزهای نرم تنها جایگزین لنزهای تماسی بود که از پلاستیک PMMA ساخته شده بودند. لنزهای PMMA معمولا هفته‌ها طول می‌کشد تا با آنها سازگار شوید و بسیاری از افراد نمی‌توانند در نهایت از آنها استفاده کنند.
لنزهای سیلیکونی یک نوع پیشرفته از لنزهای تماسی نرم هستند که حتی اکسیژن رسانی بیشتری برای قرنیه فراهم می‌کنند. لنزهای تماسی سیلیکونی که در سال ۲۰۰۲ معرفی شدند، اکنون محبوب‌ترین لنزهای شناخته‌شده در ایالات‌متحده هستند. امروزه لنزهای پیشرفته تر و بهتری به بازار آمده است که می توانید آنها را مورد استفاده قرار دهید.
زمان مناسب برای تعویض لنزهای تماسی:
حتی اگر شما جزو افرادی باشید که مراقبت های بهداشتی لنزهای تماسی تان را به خوبی انجام می دهید اما باز هم نیاز است که پس از گذشت مدتی لنزهای تماسی خود را عوض کنید. استفاده زیاد از لنز، باعث جرمگیری و رسوب گیری آنها شده و در نتیجه ریسک ابتلا به عفونت چشمی با لنزهای تماسی در شما افزایش می یابد.
بسته به اینکه چه نوع لنزی استفاده می کنید، می توانید برای مدتی خاص از لنزهای تماسی تان استفاده کنید:
اگر از لنزهای تماسی روزانه استفاده می کنید تنها مجاز هستید که یک روز از این نوع لنز استفاده کنید.
در صورتی که از لنزهای تماسی قابل مصرف استفاده می کنید تنها مجاز هستید که یک تا دو هفته از این نوع لنز استفاده کنید.
در صورتی که از لنزهای تماسی تعویضی مکرر استفاده می کنید تنها مجاز هستید که یک ماه یا یک فصل از این نوع لنز استفاده کنید.
در صورتی که از لنزهای تماسی سنتی استفاده می کنید تنها مجاز هستید که شش ماه از این نوع لنز استفاده کنید.
در صورتی که از لنزهای تماسی نفوذپذیر گازی استفاده می کنید تنها مجاز هستید که یک سال یا کمی بیشتر از این نوع لنز استفاده کنید.
مراقبت های لازم از لنزهای تماسی چشم:
هر روز لنزهای خود را ضدعفونی کرده و به خوبی تمیز کنید. حتما آنها را درون محلول های چندمنظوره بگذارید با این کار هم ضدعفونی و تمیز می شوند و هم می توانید از آنها نگهداری کنید. اگر چشمانتان به مواد نگهدارنده حساس هستند بهتر است از محلول های حاوی آب اکسیژنه استفاده کنید تا مشکلی برایتان پیش نیاید.
آیا شما تا به حال از لنزهای تماسی استفاده کرده اید؟ با خطرات استفاده از لنز تماسی آشنایی دارید؟ نظرات و پیشنهادات خود را با دیگر کاربران دکتر سلام به اشتراک بگذارید.
