بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان و نحوه تشخیص و درمان آن

در مورد بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان چه می دانید؟ با توجه به اینکه درمانی برای بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان (ankylosing spondylitis) وجود نداشته، یک درمان ترکیبی شامل فیزیوتراپی و داروها، می تواند علوم بیماری مانند درد مفاصل، سفتی و ورم را کاهش و کیفیت زندگی را افزایش دهند. کالج روماتولوژی آمریکا، با توجه به تحقیقات انجام شده، رهنمودهایی را منتشر کرده تا پزشکان با اخذ راهبرد سیستماتیک، بهتر بتوانند بیماران را تحت مراقبت قرار دهند. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به بررسی درمان بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان می پردازیم.

درمان بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان

به عنوان شخصی که به این بیماری مبتلا (به عنوان شخصی که دوست یا خانواده اش درگیر این بیماری است)، با دانستن رهنمودهای درمانی، با اعتمادبه نفس بیشتری می توانید مسیر این بیماری را طی کرده یا در طی این مسیر، همراه بیمار باشید.

تغییرات زندگی برای درمان بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان

کنار گذاشتن سیگار، نقش مهمی در بهبود علائم این بیماری دارد. تحقیقات نشان می دهند، سیگار کشیدن می تواند علائم بیماری را بدتر کند. ورزش نیز نقش مهمی در درمان این بیماری ایفا می کند. ورزش روزانه، باعث بهبود علائم، افزایش حرکت، انعطاف و قدرت می شود. سعی در تصحیح طرز ایستادن می تواند از بروز مشکلات در آینده جلوگیری کند. پزشک شما می تواند، مناسب ترین برنامه ورزشی را، در اختیارتان بگذارد.

فیزیوتراپی

کالج روماتولوژی آمریکا، برای افراد مبتلابه حالت فعال این بیماری (زمانی که علائم التهاب مانند درد مفاصل و سفتی پدیدار شوند)، فیزیوتراپی را توصیه می کند.

تعداد از تحقیقات ثابت کرده اند، فیزیوتراپی موجب کاهش درد، افزایش حرکت، بهبود ایستادن، انعطاف، کارکرد صحیح فیزیکی و سلامتی می شود.

خوشبختانه، فیزیوتراپی دارای عوارض کمی هست. همچنین فرد می تواند، در خانه و گروه اقدام به ورزش و حرکات کششی نماید، بااین وجود، فیزیوتراپی تحت نظر گروه می تواند مؤثرتر از نمونه آن در خانه باشد.

برای افراد مبتلا به این بیماری، چیزی که خیلی جالب و لاکچری می تواند باشد، نوعی درمان تحت عنوان Spa-exercise therapy است. این نوع درمان شامل ورزش کردن در آب گرم، ماساژ گرفتن توسط جت های آب درمانی و استراحت کردن در سونای بخار هست.

تحقیقات نشان داده اند، تمرینات درمانی اسپا به همراه فیزیوتراپی، نتایجی بهتر از دنبال کردن فیزیوتراپی به صورت منفرد، دارند.

داروی های درمانی بدون نسخه برای بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان

نقطه مهم در درمان با داروها، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) هستند. این داروها مدت زمان زیادی در بازار هستند و بسیار در کاهش التهاب مؤثر هستند. کار آن ها با مهار آنزیم های cyclooxygenase (آنزیم های COX) انجام می شود. با مهار این آنزیم ها، سطح پروستاگلاندین در بدن کاهش می یابد. چون پروستاگلاندین در التهاب نقش کلیدی ایفا می کند، کاهش سطح آن منجر به سرکوب التهاب و بهبود علائم التهابی مانند درد و ورم می شود. بااین وجود، این داروها به تنهایی برای درمان، کافی نیستند.

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، به دلیل عوارض جانبی توسط همه افراد نمی توانند استفاده شوند. استفاده از این داروها، باید با تجویز پزشک صورت بگیرد.

از عوارض جانبی مشهور این داروها می توان به آسیب به معده، اولسر ها و خونریزی اشاره کرد. این داروها همچنین ریسک حمله قلبی، ایست قلبی یا سکته را افزایش می دهند. می توانند فشارخون را افزایش و مشکلات کلیوی را بدتر کنند. با توجه به این عوارض، این داروها می توانند با دیگر داروهای شما، تداخلاتی ایجاد کنند، به همین دلیل مشورت با پزشک و ارائه گزارش از تمام داروهای مورداستفاده مانند داروهای گیاهی، ویتامین ها و مکمل ها، ضروری هست.

نمونه هایی از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مختلفی برای این بیماری موجود هست. آن ها شامل داروهای بدون نسخه و با نسخه می باشند. چند نمونه:

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی بدون نسخه:

• ایبوپروفن (نام های تجاری آدویل یا موتریل)
• ناپروکسن (Aleve)

دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی با نسخه:

• دیکلوفناک (نام تجاری وُلتارِن)
• ملوکسیکام (نام تجاری موبیک)
• ایندومتاسین (نام تجاری ایندوسین)

داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن در دوز های بالاتر نسخه ای می باشند.

داروی متداول ضدالتهاب غیراستروئیدی دیگر برای این بیماری سلکوکسیب (نام تجاری سلبرکس) هست که برای تخفیف مشکلات معده و روده است.

(Tumor Necrosis Factor Inhibitors (TNFi

مهارکننده های فاکتور نکروز تومور

اگر شخص بیمار نتواند از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی استفاده کند یا اگر علائم سفتی و درد مفاصل با این داروها، رفع نشوند، معمولاً داروی مهارکننده TNF به عنوان جایگزین تجویز می شود.TNF یا فاکتور نکروز تومور، یک نوع پروتئین درروند التهاب بوده که با سرکوب تولید آن، التهاب در بدن کم می شود.

خوشبختانه تحقیقات علمی، خاصیت مهارکننده های TNF را، در کاهش فعالیت بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان تائید می کنند؛ یعنی التهاب را در بدن کاهش می دهند.

مهارکننده های TNF به طور کامل بدون عوارض نیستند، باید استفاده از آن در افراد با دقت کافی انجام پذیرد.

با توجه به اینکه مهارکننده های TNF، سیستم ایمنی را سرکوب می کنند (فعالیت سیستم ایمنی در بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان بیش ازحد است)، ریسک عفونت های خفیف تا جدی را افزایش می دهد؛ ازجمله عفونت های خفیف می توان به سرماخوردگی اشاره کرد. در افرادی که از داروهای مهارکننده TNF استفاده می کنند، پزشکان نگران ابتلای آن ها به بیماری سل هستند. به دلیل اینکه بیماری سال می تواند دوباره فال شود، قبل از درمان با داروی های TNF، آزمایش سل موردنیاز است. به ندرت داروهای مهارکننده TNF، با افزایش ریسک ابتلا به برخی سرطان ها، در ارتباط هستند.

همه افراد واجد شرایط دریافت داروهای مهارکننده TNF نیستند. افراد دارای برخی شرایط نمی توانند از این داروها استفاده کنند، در ذیل این شرایط را بررسی خواهیم کرد:

افرادی که نمی توانند از مهارکننده های TNF استفاده کنند:

• مبتلایان به بیماری ام اس
• افراد دارای سابقه ایست قلبی
• افراد دارای عفونتی فعال مانند ذات الریه

زنان باردار یا شیرده نباید از داروهای مهارکننده TNF استفاده کنند. با توجه به رهنمودهای پزشکی فعلی، تنها زمانی یک فرد باید از داروهای مهارکننده TNF استفاده کند که حداقل به دو دارو از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (در بالاترین دوز ممکن) پاسخ نداده و بیمارش بهبود نیافته باشد.

داروهای مهارکننده TNF مورداستفاده در بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان

• (Enbrel (etanercept
• (Remicade and Renflexis (infliximab
• (Humira (adalimumab
• (Simponi (golimumab
• (Cimzia (certolizumab

داروهای ذیل به صورت انفوزیون تزریق می شوند:

(Remicade, Inflectra, and Renflexis (infliximab

داروهای ذیل به صورت تزریقی زیرپوستی (در بافت چربی) هستند:

(Enbrel (etanercept), Humira (adalimumab), Simponi (golimumab), and Cimzia (certolizumab

داروی (Cosentyx (Secukinumab برای درمان بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان

اگر شخصی به داروهای مهارکننده TNF پاسخ ندهد، ممکن است پزشک داروی فوق را تجویز نماید. کوزنتیکس، توسط سازمان غذا و داروی آمریکا، جهت درمان بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان تائید شده است. این دارو یک سایتوکین (پیام رسان مولکولی که باعث پاسخ التهابی در بدن می شود) پیش التهابی به نام IL-17A را مهار می کند. IL-17A در پیش آمد بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان، نقش شناخته شده مهمی دارد.

کوزنتیکس هر چهار هفته یک بار به صورت زیرپوستی تزریق می شود. تحقیقات نشان می دهد عوارض کمی دارد و حادترین عوارض آن شامل علائم سرماخوردگی مانند آبریزش بینی و گلودرد است.

تحقیقات در مورد کوزنتیکس همچنان ادامه دارد. وجود چنین گزینه دارویی و استفاده از آن در شرایطی که داروهای مهار کنند TNF بیماری را بدتر می کنند یا اصلانمی شود از آن استفاده کرد، بسیار هیجان انگیز و موجب قوت قلب است.

جراحی

در مواردی نادر، ممکن است به جراحی برای درمان بیماری نیاز باشد. این گزینه بیشتر برای افراد، با آسیب شدید ناحیه لگن و درد، مناسب است. در چنین مواقعی تعویض کامل لگن توصیه می شود. جراحی های دارای ریسک بیشتر مانند ستون فقرات بسیار نادر هستند؛ تنها زمانی انجام می شوند که ستوان فقرات به سمت پایین خم شده باشد (موجب حالت قوز پشت شده باشد).

طب سنتی و مکمل برای درمان بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان

برخی از افراد برای درمان بیماری از طب سنتی استفاده می کنند. این شیوه ها، تحت تحقیقات دقیق علمی موردنیاز، جهت تائید دارویی، قرار نگرفته است؛ بااین وجود، برخی از افراد با استفاده از موارد ذیل، گزارش بهبود می دهند:

• درمان کایروپراکتیک
• طب فشاری
• یوگا
• ماساژ درمانی
• تحریک الکتریکی اعصاب از روی پوست (TENS یا transcutaneous electric nerve stimulation)

تأثیر این روش ها هنوز اثبات نشده اند. درمان کایروپراکتیک، موردی است که موجب نگرانی بسیاری از پزشکان است، زیرا آن ها گمان می کنند که احتمالاً این روش موجب شکستگی ستون فقرات و دیگر حالات شود.

حرف آخر

بیماری اسپوندیلیت آنکیلوزان یک بیماری مزمن بوده و در حال حاضر درمانی برای آن وجود ندارد؛ بااین وجود، شیوه هایی برای کنترل آن وجود داشته و با ترکیب درست شیوه ها، پزشک شما بهترین رهنمودها را ارائه خواهد داد.