قرص لورازپام یا آتیوان نام یک برند دارویی است که برای اختلالاتی مثل اضطراب، حمله های عصبی و بی خوابی مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو جزء پر مصرف ترین داروهای تجویز شده می باشد. قرص لورازپام یا آتیوان به دسته ای از داروها به نام بنزودیازپین تعلق دارد. بنزوس، دارویی برای پریشانی سیستم عصبی مرکزی می باشد که تاثیرات تسکین دهنده و آرامشبخش دارد. متاسفانه، اعتیاد و وابستگی در مصرف این داروها غیر متعارف و جدایی پذیر نیستند. در این مقاله از بخش داروهای دکتر سلام به بررسی ترک قرص لورازپام یا آتیوان می پردازیم.
نگاهی اجمالی به قرص لورازپام
از سال 1996 تا 2013، تعداد افرادی که از بنزو استفاده می کردند، 67 درصد بود که از 8 به 13.5 میلیون رسید. در سال 2011، پزشکان بیشتر از 27 میلیون لورازپام را به تنهایی تجویز کردند. بنابراین، وابستگی و سوء استفاده از دارو به یک مشکل تبدیل شد.
مطالعات نشان می دهد که نصف مردم آمریکا از قرص لورازپام یا آتیوان به دلیل آرامش بخش بودن آن استفاده می کنند اما این دارو اثرات سوء هم دارد. اگر چند هفته است که هر روز قرص لورازپام یا آتیوان مصرف می کنید، باید منتظر نشانه های بعد از ترک آن هم باشید.
ترک قرص لورازپام یا آتیوان چالشی سخت است. خیلی از افراد سالهاست که به طور منظم از قرص لورازپام یا آتیوان استفاده می کنند، بدون اینکه متوجه شوند چقدر به آن وابسته شده اند. احتمالا تا به حال شدت میل خود به قرص لورازپام یا آتیوان را حس کرده باشید اما ترک آن کاملا مسئله ای جداست.
علائم و نشانه های اعتیاد به قرص لورازپام
داروهای گروه بنزوس مثل قرص لورازپام یا آتیوان اساسا برای استفاده های کوتاه مدت است اما استفاده های بلندمدت از آن برای اضطراب و بی خوابی جزء استفاده های معمولی می باشد. استفاده از قرص لورازپام یا آتیوان سه بار در هفته حتی برای مصارف دارویی می تواند باعث وابستگی های جسمی و نشانه های ملایمی بعد از ترک آن را ظاهر کند.
نزدیک به 40 درصد از افرادی که بیشتر از 6 ماه است از بنزوس استفاده می کنند، باید مصرف آن را کمتر کنند تا با علائم بعد از ترک ناگهانی مواجه نشوند. 60 درصد دیگر علائم ملایم تری خواهند داشت.
شدت این علائم با دوز مصرفی ارتباط دارد. اگر از دوز بالای قرص لورازپام یا آتیوان استفاده می کنید یا اگر از قرص لورازپام همراه با دیگر بنزوس ها استفاده می کنید، ممکن است با علائم شدیدتری مواجه شوید.
ممکن است هفته های متوالی احساس اضطراب و کوفتگی داشته باشید. اضطرابی که بعد از ترک قرص لورازپام یا آتیوان تجربه می کنید، بدتر از اضطرابی است که قبل از مصرف آن داشته اید. بی خوابی می تواند به اضطراب اضافه شود و یا حتی الگوی خوابتان هیچ وقت به حالت نرمال خود برنگردد.
بیشتر مردم سردرد شدید، لرزش دست و درد ماهیچه را تجربه می کنند. در موارد شدیدتر، بعضی از افراد ممکن است توهم، هذیان گویی و حملات عصبی سختی را تجربه کنند.
نشانه های پنهانی دیگر شامل:
- اضطراب
- بیخوابی
- خستگی
- کوفتگی
- لرزش دست
- تشنج موضعی ماهیچه یا اسپاسم
- سردرد
- عرق کردن
- تپش قلب
- تنفس تند
- حالت تهوع یا استفراغ
- درد
- حملات اضطرابی
- حساسیت بالا به محرک ها مثل نور یا لمس شدن
- احساس نرمال نداشتن در پوست، سینه و یا حالاتی مثل مورمور شدن
- افسردگی
- مشکلات تمرکز و حافظه
- خطای دید (تاری دید یا نور زدن چشم)
- خطاهای دیداری، لامسه ای و شنوایی
- توهم
- هذیان گویی
- حمله های شدید
بعضی از مطالعات نشان می دهد که ترک لورازپام در روز دوم بدترین حالت است و در روز چهار و پنج نیز پیشرفت می کند. تحقیقات دیگر که در ارگان های سلامت جهانی انجام شده است، نشان می دهد که علائم حاد ماندگارتر هستند و معمولا یک تا دو هفته زمان می برند.
تخمین زده شده است که 10 تا 25 درصد از کاربران بنزو در بلند مدت تجربه ترک های طولانی را داشته اند. این نوع ترک ها نشانه های ملایم تری دارند که تقریبا چندماه طول می کشد. قطعا این نشانه ها آسان نیستند و ممکن است یک سال درگیر آن ها باشید.
تسکین و کنار آمدن با مشکلات
بهترین راه برای کنار آمدن با مشکلات ترک دیازپام، کنار گذاشتن هرگونه تلاشی در خلاف جهت آن است. ترک قرص لورازپام یا آتیوان زمان بر و نیازمند برنامه ریزی است. شما می توانید با کم کردن پله ای دوز قرص لورازپام یا آتیوان و زیر نظر دکتر آن را ترک کنید. به این صورت که در طول هفته ها و ماه ها کم کم دوز قرص لورازپام یا آتیوان را کاهش دهید.
قبل از شروع این دوره ممکن است پزشک قرص لورازپام یا آتیوان را به دیازپام تبدیل کند. مصرف دارو در بلند مدت خود را در بدن شما تثبیت می کند و دوره ترک آن را نیز طولانی تر.
قبل از تثبیت دیازپام در دوز پایین تر، دکتر در هفته 10 تا 20 درصد از دز آن را کاهش می دهد. ممکن است در این بین داروهای دیگری برایتان تجویز کند که مجبور به استفاده دوز بالای دیازپام نشوید.
اگر بیشتر از شش ماه است که دیازپام مصرف می کنید، قطع دوره ای بهترین روش ممکن است, در حالیکه این قطع دوره ای نشانه های بازگیری را کاهش می دهد، اما باز هم نمیتوان به طور کامل از آن خلاص شد. ممکن است با هر بار کم کردن دز شاهد نشانه های آن ها باشید. برای اینکه با این نشانه ها کنار بیایید، آپشن های زیر را بررسی کنید:
- درمان رفتاری مغزی
- مدیتیشن
- تمرین
- تفکر
هشدار در مورد ترک قرص لورازپام
ممکن است ترک قرص لورازپام یا آتیوان خطرناک باشد. افرادی که به طور ناگهانی بنزوس را ترک می کنند، ممکن است دچار حملات سختی شوند. ترک قرص لورازپام یا آتیوان بدون قطع دوره ای همچنین ممکن است اثراتی مثل هذیان گویی، و دیگر وضعیت های خطرناک را داشته باشد که افراد را از تشخیص نشانه های زیاد آن گیج کند.
در حالی که ممکن است فکر کنید که قرص لورازپام یا آتیوان داروی خاصی نیست اما تاثیرات زیادی در صورت مصرف زیاد آن روی مغز شما خواهد داشت. بعضی از داروها حتی انوع جدی تر آنها مثل کوکائین را می توانید به تنهایی و توسط خودتان ترک کنید. اما بنزوس اینگونه نیست. اگرچه بیشتر مردم نیاز به بستری شدن پیدا نمی کنند.
مشاوره با دکتر یا روانپزشک باید بخشی از کار شما باشد. دکتر قادر به طرح برنامه تدریجی برای ترک می باشد و درصورت مشکل می توانید با تماس تلفنی از او کمک بخواهید.
اگر سابقه حملات و یا بیماری ذهنی شئید داشته اید، ممکن است نیاز به بستری پیدا کنید. بستری شدن نیز ممکن است چند هفته طول بکشد تا بتوانید از پس سختی های این دوره راحت تر بربیایید.
علائم روانی
ترک قرص لورازپام یا آتیوان ممکن است همزمان علائم روانی نیز از خود بروز دهد که در طول مصرف دارو بیشتر شما را بخواباند. این نشانه ها شامل اضطراب شدید، نشانه های PTSD، علائم OCD و افسردگی می باشد. درمان های نیازمند بستری ممکن است نشانه های شدیدتری داشته باشد.
با روانپزشک یا روانشناس در مورد بیمه درمانی خود نیز مشورت کنید و راهنمایی بگیرید. اگر بیمه نیستید، خدمات بیمارستانی هستند که می توانند کمک کننده شما باشند.
تصمیم در مورد اینکه در دوران بارداری از قرص لورازپام یا آتیوان استفاده کنید یا نه، کاملا با دکتر است. اگر باردارید، با روانپزشک یا پزشک خود در مورد خطرات مصرف و یا ترک آن در دوران بارداری صحبت کنید. قانون های سریع و راحتی برای مادران و فرزندان در این باب وجود دارد. اگر در دوران بارداری مایل به ترک هستید، قطع دوره ای زیر نظر پزشک امن ترین راه ممکن است.
درمان بلند مدت
ترک قرص لورازپام یا آتیوان ممکن است دشوار و طولانی باشد و شما را به قطع دوره ای سوق دهد. بعضی از افراد در سه تا چهار هفته می توانند آن را ترک کنند اما بعضی دیگر ممکن است این دوره را تا 12 ماه طول بدهند. دوره های ترک طولانی تر رابطه ای با نتیجه بهتر ندارند اما ممکن است برای بعضی راحت تر باشد.
بسیار مهم است که هیچ وقت خلاف دستورالعمل ها ر فتار نکنید. قطع دوره ای قرص لورازپام یا آتیوان تنها باید با کاهش دوز آن انجام شود.
برای افرادی که معتاد به قرص لورازپام یا آتیوان هستند، قطع دوره ای نیز کافی نیست. درمان های رفتاری و مغزی نیز باید برای پیدا کردن ریشه این اعتیاد و تصمیمات اصولی تر اعمال شود. قطع دوره ای و کاهش دز مصرفی به بازیابی سطح استرس فرد کمک کرده و خطرات جانبی اثرات سوء را برطرف می نماید.
منابع
اگر مایل به کاهش یا قطع قرص لورازپام یا آتیوان هستید، با دکتر خود مشورت کنید. مراقبت های اولیه پزشک و روانپزشک منبع عالی هستند. برای قطع دوره ای راحت تر، پزشکی را انتخاب کنید که قابل دسترسی باشد تا بتوانید هر موقع خواستید ویزیت شوید.
کلام آخر
به راحتی می توانید قرص لورازپام یا آتیوان را کنار بگذارید. شاید دوز مصرفی شما در طول سال ها به قدری بالا رفته که روی چیز دیگری جز مصرف آن قادر به تمرکز نیستید. یا شاید ممکن است فقط چند ماه مصرف کرده باشید اما ترک برایتان وحشتناک باشد. شاید خوابیدن بدون آن را فراموش کرده باشید. روی دلایلی که برای ترک قرص لورازپام یا آتیوان دارید، تمرکز کنید. ترک کردن سخت است اما ارزشش را دارد. در نهایت از خودتان تشکر خواهید کرد.