راه های درمان سرطان پانکراس چیست؟ + علل، علائم و عوارض

سرطان پانکراس یا سرطان لوزالمعده زمانی اتفاق می افتد که رشد سلولی مهار نشده ای در بخشی از پانکراس آغاز شود و ایجاد تومور کند. این تومور ها نیز رشد کرده و در عملکرد پانکراس اختلال ایجاد می کنند. معمولاً سرطان پانکراس، در مراحل اولیه، علائمی از خود نشان نمی دهد؛ به همین خاطر درمان و تشخیص این بیماری کار دشواری است. بر اساس آمار منتشر شده توسط جامعه سرطان آمریکا، حدود 3 درصد از تمامی سرطان های گزارش شده در ایالت متحده، سرطان پانکراس می باشد. همچنین این سازمان پیش بینی می کند که در سال 2018 حدود 55440 نفر به جمعیت مبتلایان به این بدخیمی اضافه شود. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به بررسی سرطان پانکراس یا سرطان لوزالمعده می پردازیم.

ماهیت سرطان پانکراس

پانکراس اندامی است به طول تقریبی 15 سانتی متر که در پشت معده و خلف حفره ی شکمی قرار دارد. این ارگان حاوی غددی است که شیره لوزالمعده و برخی از هورمون ها مانند انسولین را می سازند. سرطان می تواند عملکرد  این غدد، درون ریز یا برون ریز، را مختل کند.

غدد برون ریز در ترشح شیره یا آنزیم های گوارشی پانکراس نقش دارند و بخش عمده پانکراس را تشکیل می دهند. این مواد پس از تولید به داخل روده کوچک ترشح شده و در آنجا به هضم چربی، پروتئین و کربوهیدرات ها کمک می کنند.

غدد درون ریز شامل دسته های کوچکی از سلول ها به نام جزایر لانگرهانس می باشد. کار اصلی این سلول ها ترشح هورمون های انسولین و گلوکاگون می باشد. به این ترتیب پانکراس نقش کلیدی در تنظیم سطح قند خون دارد؛ به طوری که هر گونه اختلال در جزایر لانگرهانس می تواند منجر به دیابت در افراد شود. بر اساس عملکردی که سرطان در پانکراس مختل می کند؛ نوع و علائم آن می تواند متفاوت باشد.

انواع سرطان پانکراس

به طور کلی سرطان های لوزالمعده به 2 دسته ی  درون ریز و برون ریز تقسیم می شوند. این 2 گروه علائم، تشخیص، درمان و ریسک فاکتور های متفاوتی از هم دارند.

سرطان بخش برون ریز پانکراس

تومور هایی که بر بخش برون ریز پانکراس اثر می گذارند؛ شیوع بیشتری دارند. این تومور ها می توانند خوش خیم یا بدخیم باشند که به نوع خوش خیم آن کیست آدنوما نیز گفته می شود. بیشتر تومور های پانکراس از نوع بدخیم یا سرطانی هستند که انواع آن ها به شرح زیر می باشد:

• آدنوکارسینوما که به طور معمول سلول های غدد واقع در مجاری پانکراس را درگیر می کند.
• کارسینومای سلول های آسینوسی که عملکرد سلول های ترشح کننده آنزیم های پانکراس را مختل می کند.
• سرطان آمپولاری که در محل به هم رسیدن مجرای صفراوی و پانکراس در خلف دوازهه ایجاد می شود.
• آدنواسکواموس کارسینوما
• کارسینومای سلول های سنگ فرشی
• کارسینومای جاینت سل ها

سرطان بخش درون ریز پانکراس

تومور هایی که عملکرد بخش درون ریز پانکراس را تحت الشعاع قرار می دهند؛ نورواندوکرین نام دارند و نسبت به دسته قبلی دارای شیوع نسبتاً کمتری می باشند. این گروه از تومور ها بر اساس سلول های درون ریزی که درگیر می کنند؛ به شکل زیر نام گذاری می شوند:

• انسولینوما (انسولین)
• گلوکاگونوما (گلوکاگون)
• گاسترینوما (گاسترین)
• سوماتوستاتینوما (سوماتوستاتین)
• VIPomas

تومور های عملکردی همچنان به ترشح هورمون ها ادامه می دهند؛ در حالی که تومور های فاقد عملکرد، توانایی تولید هورمون ها را از دست می دهند. در بسیاری از موارد تومور های دسته اول خوش خیم و تومور های گروه دوم بدخیم می باشد.

علل و ریسک فاکتور های سرطان لوزالمعده

تا به امروز دانشمندان نمی دانند که چه عاملی منجر به تقسیم مهار نشده ی سلول های پانکراس می شود؛ با این حال تاکنون تعدادی از ریسک فاکتور های این سرطان خطرناک شناسایی شده است.

عوامل ژنتیکی:

هر گونه آسیب یا تغییر در دی  ان ای افراد می تواند عملکرد ژن های کنترل کننده ی تقسیم سلولی را مختل کند. تغییرات ژنتیکی ارثی می تواند از والدین به نسل بعدی منتقل شود. مطالعات و شواهد نشان می دهند که سرطان لوزالمعده در برخی از خانواده ها رایج تر می باشد.

تغییرات ژنتیک در افرادی که در معرض محرک های محیطی بیشتری مانند تنباکو قرار دارند؛ شایع تر است. برخی از سندروم های خاص نیز می توانند احتمال ابتلا به سرطان پانکراس را افزایش دهند:

• سندروم سرطان تخمدان یا سینه ارثی
• ملانوما (سرطان پوست)
• التهاب پانکراس (پانکراتیت)
• سرطان کلورکتال غیر پولیپی (سندرم لینچ)

جنسیت:

سرطان پانکراس در مردان شایع تر از بانوان می باشد. جامعه ی سرطان آمریکا پیش بینی می کند که تا پایان سال 2018، 29200 نفر از آقایان و 26240 نفر از خانم ها به جمعیت مبتلایان به تومور های پانکراس اضافه خواهند شد.

سموم محیطی:

حشره کش ها، رنگ ها و مواد شیمیایی صنعتی از دسته ترکیباتی هستند که می توانند احتمال ابتلا به سرطان لوزالمعده را افزایش دهند. هنگامی که بدن در تماس با این گونه مواد سرطان زا قرار می گیرد؛ رادیکال های آزاد شکل گرفته که به اندام ها آسیب می زنند. نتیجه ی این آسیب ها می تواند کاهش عملکرد صحیح دستگاه های بدن یا رشد تومور های بدخیم را به دنبال داشته باشد.

عوامل بالینی:

سن، به خصوص بیش از 60 سال، یکی از ریسک فاکتور های مهم سرطان پانکراس می باشد. در طی سال های اخیر محققین ارتباطاتی نیز میان بدخیمی های لوزالمعده با بیماری های زیر، یافته اند:

• سیروز یا اسکار کبدی
• دیابت شیرین
• ابتلا به عفونت معده توسط هلیکوباکتر پیلوری (عامل اصلی زخم معده)
• پانکراتیت مزمن یا التهاب پانکراس
• التهابات لثه و بیماری های دهانی

عوامل مرتبط با سبک زندگی:

• مصرف دخانیات
• اضافه وزن و عدم تحرک
• رژیم غذایی غنی از گوشت قرمز و چربی
• سوء مصرف طولانی مدت الکل که می تواند منجر به پانکراتیت مزمن شود

علائم سرطان پانکراس

بسیاری از پزشکان به سرطان لوزالمعده، بیماری خاموش نیز می گویند؛ زیرا در اغلب موارد این بدخیمی تا مراحل انتهایی، هیچ گونه علائمی از خود نشان نمی دهد.

بیشتر تومور های پانکراسی به قدری در مراحل ابتدایی کوچک هستند که نمی توانند هیچ گونه علامتی از خود به جا بگذارند. با این حال، زمانی که تومور رشد می کند؛ امکان مشاهده برخی از علائم غیراختصاصی زیر در مبتلایان وجود دارد:

• درد در ناحیه بالایی شکم
• یرقان، این وضعیت زمانی دیده می شود که مجاری صفراوی یا کبد دچار مشکل شوند
• کاهش اشتها، حالت تهوع و استفراغ
• ضعف و کاهش وزن قابل ملاحظه
• مدفوع خاکستری و چرب

همان طور که گفتیم این علائم اختصاصی نیستند و در بیماری های دیگر نیز  ممکن است دیده  شوند؛ در نتیجه پزشکان نمی توانند، در مراحل اولیه ی تومور، با توجه به علائم بیمار، تشخیص صحیحی بدهند.

از علائم دیگر تومور های پانکراس می توان به سندروم تروسو و افسردگی نیز اشاره کرد.

سرطان جزایر لانگرهانس یا بخش درون ریز پانکراس می تواند منجر به تولید بیش از حد انسولین یا هورمون های دیگر لوزالمعده شود. از علائمی که افراد در این گروه از سرطان ها تجربه خواهند کرد؛ می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ضعف یا سرگیجه
• احساس سرما
• گرفتگی عضلانی
• اسهال

سرطان های پانکراس بر اساس موقعیت تومور، علائم مختلفی را در مبتلایان ایجاد می کنند. تومور هایی که در بخش های انتهایی قرار دارند؛ علائمی مانند درد و کاهش وزن را به همراه دارند اما اگر نئوپلاسم در ابتدای پانکراس باشد؛ علائمی مانند مدفوع چرب، کاهش وزن و یرقان در فرد دیده خواهد شد.

اگر سرطان لوزالمعده در خانواده ی شما شایع است یا این که در معرض ریسک فاکتور های این بدخیمی قرار دارید؛ لازم است به منظور غربالگری به پزشک متخصص مراجعه کنید.

تشخیص سرطان پانکراس

پزشکان بر اساس علائم، سابقه پزشکی و خانوادگی بیمار، نتایج آزمایشات و معاینات بالینی تشخیص نهایی را می دهند.

علائم:

پزشکان برای تشخیص تومور های پانکراسی به دنبال علائم زیر در بیمار می گردند:

• درد شکمی یا پشتی
• کاهش وزن
• کاهش اشتها
• خستگی
• مشکلات گوارشی
• بزرگ شدگی کیسه ی صفرا
• لخته های خونی
• ترومبوز عروق عمقی
• آمبولی ریوی
• بافت های چربی غیر طبیعی
• دیابت
• ورم غدد لنفاوی
• اسهال
• مدفوع استئاتوره یا چرب
• یرقان

تست های آزمایشگاهی:

آزمایشاتی که معمولاً در ارتباط با سرطان لوزالمعده درخواست می شود؛ شامل تست های خون، ادرار و مدفوع می باشد.

آزمایش خون می تواند موادی را که سلول های سرطانی پانکراس از خود آزاد می کنند را بسنجد. همچنین تست های عملکرد کبدی نیز می تواند انواع انسداد های مجاری صفراوی را نشان دهند.

عکس برداری:

در برخی از موارد، پزشکان به منظور مشاهده اندازه و میزان تهاجم تومور درخواست عکس برداری از پانکراس را می دهند.

رایج ترین روش های عکس برداری درخواست شده، به شرح زیر می باشد:

• التراساند یا فراصوت
• سی تی، ام آر آی و پت اسکن
• اشعه ایکس توسط حاجب باریمی
• آنژیوگرام

بیوپسی:

به کمک بیوپسی، پزشکان به طور قطعی می توانند تشخیص نهایی را بدهند. در این روش متخصص جراحی بخش کوچکی از پانکراس را به عنوان نمونه جدا کرده و برای مطالعات میکروسکوپی به آزمایشگاه آسیب شناسی ارسال می کند.

مراحل سرطان پانکراس

یکی دیگر از کار هایی که پزشکان انجام می دهند؛ تعیین استیج سرطان لوزالمعده در مبتلایان می باشد. توجه داشته باشید که این بخش از تشخیص بسیار مهم است؛ زیرا درمان های هر مرحله با مراحل دیگر متفاوت می باشد. در نتیجه پزشک باید با تشخیص صحیح استیج تومور، درمان مناسب را آغاز کند.

متخصصین با توجه به موارد زیر مرحله تومور را تعیین می کنند:

• اندازه و جهت گسترش تومور اولیه
• میزان گسترش به غدد لنفاوی نزدیک
• شدت متاستاز یا گسترش به اندام های دیگر بدن

بر اساس معیار های فوق، تومور های پانکراس در 5 مرحله (0 تا IV) طبقه بندی می شوند.

مرحله 0: در این مرحله سلول های سرطانی در لایه ی فوقانی سلول های مجاری پانکراس حضور دارند. این سلول ها تهاجم به بافت های عمقی نداشته و محدود به پانکراس می باشند.

مرحله IV: سرطان به تمامی اندام های بدن گسترش پیدا کرده است.

درمان های سرطان پانکراس

درمان های سرطان لوزالمعده بر اساس معیار های زیر می تواند متفاوت باشد:

• نوع سرطان
• مرحله ی سرطان
• سن وضعیت سلامت بیمار
• انتخاب شخص مبتلا

جراحی، پرتودرمانی و شیمی درمانی از رایج ترین درمان های تومور های لوزالمعده می باشد. هدف از درمان افراد مبتلا، کمک به کاهش علائم دردناک و حذف کامل تومور می باشد.

جراحی:

متخصصین در طی جراحی می توانند تمام پانکراس را بر دارند. اگر سلول های سرطانی در محل اولیه خود باشند؛ حذف تمامی تومور ممکن خواهد بود. توجه داشته باشید که با پیشرفت و گسترش سرطان، حذف آن دشوار تر می شود. به همین خاطر تشخیص زود هنگام در تمامی سرطان ها بسیار حائز اهمیت است.

به طور کلی 3 روش رایج جراحی برای برداشت پانکراس در افراد مبتلا به سرطان وجود دارد:

روش ویپل:

استفاده از این روش برای درمان سرطان های مرتبط با ابتدای پانکراس بسیار رایج است. جراحان در طی عمل، بخش ابتدایی یا تمام پانکراس را در کنار قسمتی از معده، دوازدهه و غدد لنفاوی بر می دارند. توجه داشته باشید که این فرآیند بسیار پیچیده و خطرناک است. از عوارض این عمل می توان به عفونت، خون ریزی و مشکلات گوارشی اشاره کرد.

پانکراتکتومی دیستال:

جراحان در این روش بخش انتهایی پانکراس را به همراه طحال بر می دارند. بسیاری از پزشکان این عمل را در ارتباط با تومور های بخش درون زیر پانکراس توصیه می کنند.

پانکراتکتومی کامل:

متخصصین در طی این جراحی، تمامی پانکراس و طحال را بر می دارند. از عوارض این روش می توان افزایش خطر ابتلا به دیابت شیرین را نام برد.

شیمی درمانی:

شیمی درمانی در حقیقت نوعی درمان است که طی آن تقسیم سلول های سرطانی مختل می شود. این درمان به طور متناوب انجام نمی شود؛ تا بدن بتواند پس از هر بار استفاده از دارو خودش را ترمیم کند.

از عوارض جانبی شیمی درمانی می توان به ریزش مو، حالت تهوع، استفراغ و خستگی اشاره کرد.

جمسیتابین (جمزار) یکی از شایع ترین دارو هایی می باشد که در شیمی درمانی سرطان های پانکراس از آن استفاده می شود. مبتلایان باید این دارو را هفته ای یک بار به شکل وریدی دریافت کنند.

داروهای بیولوژیک دسته ی جدید تری از داروهای شیمی درمانی هستند که بخش های خاصی از سلول های سرطانی را هدف قرار می دهند؛ در نتیجه عوارض جانبی کمتری را نیز به دنبال دارند.

پرتو درمانی:

اساس رادیو تراپی استفاده از اشعه های پر انرژی با هدف نابود کردن سلول های سرطانی می باشد. این روش به تنهایی می تواند تومور ها را کوچک و سلول های سرطانی را نابود کند. همچنین پزشکان می توانند از پرتو درمانی در کنار درمان های دیگر مانند جراحی یا شیمی درمانی نیز استفاده کنند.

به طور معمول از مبتلایان به سرطان لوزالمعده درخواست می شود تا این درمان را به مدت 5 الی 6 هفته (هفته ای 5 مرتبه) انجام دهند.

از عوارض جانبی پرتو درمانی می توان موارد زیر را نام برد:

• تغییرات پوستی مشابه با آفتاب سوختگی
• حالت تهوع، استفراغ و اسهال
• خستگی
• کاهش اشتها
• کاهش وزن

بیشتر این عوارض پس از گذشت چند هفته از آخرین پرتو گیری برطرف خواهند شد.

ایمنی درمانی برای سرطان پانکراس

ایمنی درمانی همان کاربرد داروها برای شبیه سازی سیستم ایمنی بدن فرد جهت شناسایی و از بین بردن سلول های سرطانی به گونه ای مؤثرتر می باشد. انواع مشخصی از ایمنی درمانی را می توان برای مداوای سرطان لوزالمعده بکار برد.

بازدارندگان سیستم ایمنی در نقاط کنترلی

قسمت قابل توجهی از سیستم ایمنی بدن، حفظ توانایی آن در حمله به سلول های طبیعی بدن است. برای انجام این عمل، این سیستم از پروتئین های نقاط کنترلی بر سلول های ایمنی (به مانند عملکرد سوییچ هایی در حالت های خاموش و روشن برای آغاز واکنش های ایمنی) استفاده می کند. برخی اوقات سلول های سرطانی از این نقاط کنترلی برای دور نگاه داشتن سیستم ایمنی از انجام حمله کمک می گیرند. اما داروهایی که این نقاط کنترلی را موردحمله قرار می دهند، تعهداتی را به عنوان درمان سرطان در نظر می گیرند.

داروهایی به نام بازدارندگان نقاط کنترلی (checkpoint inhibitors) را می توان برای افرادی که سلول های سرطانی لوزالمعده شان در تغییرات ژنیِ مشخصی مثبت آزمایش شده اند، به مانند سطح بالایی از ناپایداری ریزماهواره ای (microsatellite instability) (MSI-H)، یا تغییراتی در ژن های ترمیمی ناهمخوان (MMR) مورد استفاده قرار داد. تغییراتی در ژن های MSI یا MMR (یا هر دو) اغلب در افراد مبتلا به سندروم لینچ (Lynch syndrome) دیده می شود.

این داروها برای افرادی که سرطان شان بعد از شیمی درمانی شروع به رشد و تکثیر نموده است، بکار می آید. این داروها را می توان همچنین برای درمان بیمارانی که امکان از بین بردن سرطان در آنها با جراحی امکان  پذیر نیست، و سرطان شان بعد از درمان عود کرده یا به دیگر نقاط بدن سرایت نموده (متاستاسایز شده) استفاده نمود.

بازدارندگان PD-1

پمبرولیزوماب (کیترودا) ( Pembrolizumab (Keytruda) دارویی است که PD-1 را به عنوان پروتئین نقطۀ کنترلی در سلول های سیستم ایمنی بدن به نام سلول های- T مورد هدف قرار می دهد، و بطور طبیعی این سلول ها را از تهدید حملات سلول های طبیعی در بدن دور نگاه می دارد. با مسدود کردن PD-1، این دارو واکنش ایمنی بدن را در برابر سلول های سرطانی لوزالعمده افزایش داده و می تواند اغلب سبب تحلیل رفتن تومورهای سرطانی گردد.

این دارو هر دو یا سه هفته به صورت تزریق بین وریدی تجویز می گردد. اثرات جانبی استفادۀ دارو بصورت خستگی، سرفه، حالت تهوع، خارش، التهاب پوست، کاهش اشتها، یبوست، درد مفاصل و اسهال نمایان می شود.

اثرات جانبی شدیدتر و پیشرفته بسیار بندرت رخ می دهند. این دارو به صورت از میان برداشتنِ اصولی ترمزهای سیستم ایمنی بدن فعالیت می کند. بعضی اوقات، سیستم ایمنی شروع به حمله به دیگر قسمت های سیستم ایمنی بدن نموده، که می تواند مشکلات جدی و حتی تهدید کنندۀ حیات را در ریه ها، روده ها، کبد، غده های هورمون ساز، کلیه ها یا دیگر اندام ها ایجاد کند.

بسیار مهم است که هر گونه اثرات جانبی جدیدی که سلامت شما را به خطر می اندازد، به پزشک خود گزارش کنید. در صورت بروز اثرات جانبی شدید، درمان ممکن است متوقف شود و شما می توانید از مقادیر بالای کورتیکواستروئیدها برای مقابله با سیستم ایمنی بدن استفاده کنید.

درمان سرطان پانکراس با طب سوزنی

بسیاری از مراکز درمانی سرطان امروزه طب سوزنی را برای درمان بیماران سرطان پیشنهاد می کنند. طب سوزنی یک آزمون درمان سنتی چینی است که سابقه ای هزاران ساله دارد. این درمان بر این عقیده استوار است که برای بهره مندی از سلامت، باید توازنی از یین و یانگ در بدن وجود داشته باشد. در صورت بروز هر گونه عدم توازن، جریان عادی و طبیعی انرژی (کی) در بدن گسسته شده و ممکن است سبب ایجاد بیماری شود.

در حین جلسات درمان طب سوزنی، متخصصین از سوزن هایی که در امتداد میدان های انرژیِ بدن (نقاط اوج) قرار می گیرند برای تجدید توازن انرژی های بدن استفاده می کنند.

در طی یک آزمون غیرمعمول در ایالات متحده، یک بررسی و مصاحبۀ انجام شدۀ ملی به سال 2007 تخمین زده شد که 1.4 درصد جمعیت اکنون از روشهای درمان طب سوزنی استفاده می کنند. به سال 1997، مؤسسه های ملی سلامت بیانیه ای را انتشار داد که از روش های درمانی طب سوزنی برای ایجاد چندین گونه شرایط سلامتی بدن حمایت می نمود.

واژه نگاری مرتبط با آزمون های “پزشکی جایگزین”، نظیر طب سوزنی، می تواند ابهام  برانگیز باشند. در مراکز درمان سرطان، از طب سوزنی بمنظور یک درمان “یکپارچه” یا “تکمیلی” استفاده می شود. این بدان معنی است که طب سوزنی در راستای ارائه درمان های سنتی، نظیر جراحی، شیمی درمانی، و پرتودرمانیِ بیماری های سرطانی استفاده می گردد.

فواید طب سوزنی برای بیماران سرطانی

طب سوزنی هنوز در حال رشد مراحل بلوغ خود به هنگام انجام بررسی هایی بر فوائد آن برای بیماران سرطانی می باشد، اما برخی مطالعات قابل اطمینان تا به امروز بیانگر مساعدت هایی به شرح زیر از جانب اعمال آن است:

خستگی مرتبط با سرطان . در طی یک بررسی به سال 2018 محققین پس از مطالعات انجام شده بر روی طب سوزنی در قیاس با طب سوزنی شَم (sham acupuncture) به این نتیجه رسیدند که طب سوزنی “تأثیری قابل توجه” بر خستگی ناشی از سرطان دارد. از آنجا که خستگیِ مرتبط با سرطان و درمان های مقابله با آن یکی از نشانه های مرضیِ آزاردهندۀ آن است، این اطلاعات می توانند جنبۀ مشوق نیز داشته باشند.

احساس تهوع ایجاد شده به دلیل شیمی درمان. شاید غالب تحقیقات امروزین بمنظور ارزیابی تأثیر طب سوزنی بر احساس تهوع ایجاد شده به دلیل شیمی درمانی انجام شده باشند. بر طبق اعلان موسسۀ ملی سرطان، شواهد قدرتمندی وجود دارد حاکی از آنکه طب سوزنی سبب رهایی از حس تهوع و استفراغ همراه با شیمی درمانی می گردد. در عین حال، برخی متخصصین بیماری های سرطانی دوری و عدم استفاده از طب سوزنی را پس از گذراندن دوره های شیمی درمانی به دلیل افزایش ریسک عفونت توصیه می کنند. ایشان مدعی اند که طب سوزنی باید قبل از انجام جلسات شیمی درمانی و به جهت جلوگیری از بروز احساس تهوع انجام شود.

درد. مطالعاتی با تمرکز بر کنترل دردِ همراه با طب سوزنی بیانگر آن است که این عمل می تواند درد ناشی از سرطان را به مانند انجام عمل جراحی کاهش دهد. اگرچه این روش را به عنوان جایگزینی برای مداوای دارویی درد تلقی نمی شود، اما می تواند از میزان درد ناشی از مداواهای داروییِ موردنیاز، و متعاقب آن برخی اثرات جانبی دردهای با منشاء درمان دارویی را بکاهد. مطالعات اخیر همچنین بیانگر آن است که طب سوزنی برای درمان دردهای ادواری نیز مفید فایده می باشد.

افسردگی و اضطراب. مطالعات ابتدایی به این نتیجه رسیده است که طب سوزنی افسردگی و اضطراب را در بیماران سرطانی کاهش می دهد.

خواب. حداقل یک بررسی دریافته است که افراد مبتلا به سرطان که طب سوزنی را از سر گذرانیده اند، در میزان و کیفیت خواب خود بهبودی را تجربه کرده اند.

آسیب شناسی عصبی و محیطیِ برانگیخته تحت اثر شیمی درمانی. طب سوزنی بطور وسیع برای رفع نشانه های بیماری در آسیب شناسی عصبی برانگیخته در اثر شیمی درمانی بکار گرفته نشده، اما یک تحقیق مختصر نشان داده است که افراد تحت مداوا با طب سوزنی نیازِ به مداواهای دارویی در برای کنترل نشانه های بیماری خود را نیاز کمتری دارند.

عملکرد ایمنی. طب سونی همچنین ممکن است تأثیری مثبت بر عملکرد ایمنی در بدن بیماران سرطانی داشته باشد. اگر این طریقه به نوبۀ خود، اینکه این عمل نقشی در مداوای سرطان داشته باشد در این برهه از زمان محل تردید و ابهام است.

چگونگی عملکرد طب سوزنی در بیماران سرطانی

فرضیه  های متعددی از دیدگاههایی علمی سعی بر تشریح عملکرد طب سوزنی داشته اند. طب سوزنی می تواند اثری مستقیم بر سلول های عصبی داشته باشد، و جابجایی انتقال دهنده های عصبی را تسریع نموده و می تواند مستقیماً بر مغز تأثیر بگذارد. در حین این عملکرد، این عمل می تواند به رها شدن آندورفین، مواد شیمیایی مسکن و ضددرد که توسط مغز تولید می شود نیز منجر شود.

موارد احتیاط ستفاده از طب سنتی در بیماران سرطانی

مداوای سرطان نیازمند مراقبت ها و رعایت احتیاط های ویژه  ای به هنگام استفاده از طب سوزنی است، و مهم است که درمان ملازم نظارت متخصص سرطان شناسی قبل از ملاقات با وی مورد بحث قرار گیرد. یک شمارش اندک سلول های سفید خون (نوتروپنیا) می تواند توانایی مبارزه با عفونت ها را کاهش دهد. متخصص سرطان شناسیِ شما ممکن است طب سوزنی را قبل یا بعد از وقوع احتمال بالای عفونت در اثر استفاده از سوزن ها را توصیه نماید. یک شمارش پایین تعداد پلاکت های خون (ترومبوسیتوپنیا) نیز می تواند در تخریب یا مشکل توقف خونریزی در صورتی که تعداد شمار آنها بسیار پایین باشد دخالت نماید.

قبل از انجام طب سوزنی، متخصص این طب از شما دربارۀ وضعیت سلامت فعلی تان جویا می شود. او همچنین ممکن است مایل باشد بخصوص زبان شما را معاینه کند. در درمان طبی سنتی چینی، چنین برداشت می شد که بسیاری شرایط از جمله سلامتی عمومی شما توسط بررسی وضعیت زبان (تشخیص زبان) می تواند مورد ارزیابی قرار گیرد.

پس از پوشیدن لباس خواب (بسته به لباس هایی که شما بر تن دارید)، او شما را به پشت و بر روی میز به حالتی آسوده می خواباند. سپس وی بین 5 تا 20 سوزن را پس از تمیز کردن آن نواحی با الکل (در برخی مواقع با چرخاندن در محل وارد کردن سوزن) در بدن شما جای خواهد داد. این ممکن است سبب بروز احساس عدم راحتی شود، اما سوزن ها در واقع کاغذهایی نازک بوده و اکثر افراد این ناراحتی را بسیار کم احساس می کنند. این سوزن ها بمدت 15 تا 30 دقیقه در جای خود خواهند ماند. هنگام تکمیل رویه، شما هیچ تغییر خاصی را احساس نخواهید نمود، اگرچه برخی احساس آرامش و دیگران انتقال انرژی را تجربه می کنند.

دیگر اقسام و اشکال طب سوزنی شامل کاربرد انتقال یک جریان الکتریکی به سوزن ها (تحریک الکتریکی)، و سوزاندن مویچه ها و انتقال گرما به نقاط مشخصی در بدن شما (moxibustion)، یا استفاده از یک فنجان گرم برای ایجاد مکش (cupping) در نقاطی مشخص می گردد.

خطرات طب سنتی در بیماران سرطانی

محدودیت های طب سوزنی نادر هستند اما شامل:

• خونریزی
• عفونت
• تخریب، خصوصاً اگر شمارش پلاکت های خون به دلیل انجام شیمی درمانی یا اثرات بیماری کم باشد
• عدم آسایش و راحتی
• وارد آمدن آسیب به اندام ها: این مورد بسیار نادر است اما در صورتیکه سوزن ها بسیار عمیق در پوست و خصوصاً در مجاورت ریه ها نفوذ کرده باشند، رخ خواهد داد

آیا بیمه طب سنتی را تحت پوشش قرار می دهد؟

کمپانی های متعدد بیمه اکنون طب سوزنی را به عنوان درمانی الحاقی و اضافی برای بیماران سرطانی خصوصاً اگر توسط مراکز درمانی سرطان معرفی شده باشید، پوشش می دهند. بسیاری از بیمه گذاران درخواست ملاقات با سرویس دهندۀ دارای مجوز طب سوزنی (در صورت نیاز داشتن مجوز در ایالت محل اقامت شما) را خواهند داد.

واقعاً بسیار مشکل است دریابید که طب سوزنی برای مبتلایان به سرطان تا چه میزان می تواند مفید باشد، زیرا هنوز تحقیقی بر روی دیگر مقادیر و درجۀ مداواهای محقق شده انجام نشده است. آزمون های بالینی در زمینۀ تحقیق بر روی نقش های ممکن آن، نظیر تأثیر طب سوزنی بر خستگی حادث شده بعد از شیمی درمانی، منفعتی ممکن برای افرادی که از روش آسیب شناسی محیطی برانگیخته در اثر شیمی درمانی استفاده می کنند و ابزاری مفید در انقطاع ها یا گسستگی های خواب در باقی ماندگان از بیماری سرطانی، محسوب می گردد.

درمان خانگی سرطان پانکراس

هلیله

این دارو دارای خاصیت ضد سرطانی بوده و تاثیر بسزایی در درمان سرطان پانکراس دارد. افرادی که به بیماری سرطان لوزالمعده دچارند با مصرف این گیاه شاهد نابودی غده های سرطانی بوده و همچنین بیمارانی که بیماری دیابت هم داشتند، متوجه شدند که قند خونشان کاسته شد.

گل همیشه بهار

این گیاه دارای خاصیت ضد التهابی، ضد ویروسی داشته و از مسموم شدن جلوگیری می کند. تحقیقات نشان داده است که بیمارانی که به سرطان پانکراس یا لوزالمعده دچارند با مصرف این دارو توانستند علائم بیماری شان را کاهش دهند.

قاصدک

جوشانده قاصدک تاثیر بسزایی در درمان سرطان پانکراس داشته و روده ها را پاکسازی می کند. اگر می خواهید لوزالمعده خود را بازسازی کنید دمنوش این گیاه را از دست ندهید.

پیشگیری از سرطان پانکراس

محققین تا کنون راه خاصی را برای پیشگیری از ابتلا به سرطان پانکراس پیدا نکرده اند؛ با این حال انجام برخی از فعالیت های زیر می تواند خطر ابتلا به این وضعیت را کاهش دهد:

• ترک سیگار
• تناسب اندام
• ورزش
• مصرف میوه، سبزیجات و غلات
• کاهش مصرف گوشت قرمز