مترونیدازول؛ کاربرد، نحوه مصرف و عوارض مترونیدازول

در مورد مترونیدازول چه می دانید؟ آیا با عوارض این دارو آشنایی دارید؟ در کنار داروهای زخم معده، برای درمان زخم های اثنی عشر نیز از آنتی بیوتیک هایی مانند بیسموت، مترونیدازول و تتراسایکلین نیز استفاده می شود. این دارو در رده ای از دارو ها به نام عوامل ضد باکتری قرار دارد و از رشد و گسترش باکتری هلیکوباکترپیلوری که اغلب باعث بروز زخم معده می شود پیشگیری می کند . درمان این عفونت از برگشت پذیری زخم معده جلوگیری می کند. در این مقاله از بخش داروهای دکتر سلام به بررسی مترونیدازول می پردازیم.

کاربرد مترونیدازول چیست؟

برای درمان طیفی از عفونت ها میتوان از مترانیدازول استفاده کرد؛ عفونت هایی مانند عفونت تنفسی، گوارشی، واژنی، پوستی و … مترانیدازول جزو داروهای آنتی بیوتیک طبقه بندی می شود و برای درمان زخم معده نیز به همراه داروهای دیگر ضد زخم، مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو برای افرادی که به پنی سیلین حساسیت دارند، بسیار مفید است و بخصوص عفونت های واژنی را مداوا می کند.

مقدار دوز مصرفی مترونیدازول

مقدار دوز مصرفی این دارو در بیماران مختلف متفاوت خواهد بود . دستورات پزشک خود و یا دستورالعمل هایی که بر روی برچسب دارو ذکر شده است را دنبال کنید . اطلاعات زیر تنها شامل دوز متوسطی از این دارو است . اگر میزان دوز شما متفاوت است، مقدار آن را تغییر ندهید مگر با اجازه پزشک.

مقدار دارویی که مصرف می کنید به قدرت دارو، به تعداد دوزهایی که هر روز مصرف می کنید، زمان مجاز بین دوزهای مصرفی و طول مدت زمانی که دارو را مصرف می کنید بستگی دارد.

دوز مصرفی کپسول یا قرص برای عفونت های آمبیاسیس

در بزرگسالان، 500 یا 750 میلیگرم، 3 بار در روز و به مدت 5 تا 10 روز.

درکودکان، دوز مصرفی بر اساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. این دوز معمولا 35 تا 50 میلیگرم به ازاء هر کیلوگرم از وزن بدن و به صورت روزانه است که به 3 دوز تقسیم می شود و در مدت 10 روز باید مصرف شود.

برای عفونت های باکتریایی

دربزرگسالان، دوز مصرفی بر اساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. این دوز معمولا 7/5 میلیگرم به ازاء هر کیلوگرم از وزن بدن است و باید به مدت 7 تا 10 روز و هر 6 ساعت یکبار مصرف شود. پزشک در صورت لزوم ممکن است دوز مصرفی را افزایش دهد. با این حال، مقدار دوز معمولا بیشتر از 4000 میلی گرم در روز نیست.

درکودکان، نوع مصرف و مقدار دوز، باید توسط پزشک تعیین شود.

برای عفونت های تریکومونیاز

در بزرگسالان، قرص را می توان به سه روش مختلف مصرف کرد: به صورت یک دوز 2 گرمی، به صورت یک گرم که 2 بار در روز و به مدت 1 روز مصرف می شود و یا به صورت 250 میلیگرم که 3 بار در روز و به مدت 7 روز باید مصرف شود. دوز کپسول، 375 میلیگرم 2 بار در روز است که به مدت 7 روز باید مصرف شود.

درکودکان، نوع مصرف و مقدار دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

دوز خوراکی برای (قرصهایی که در طولانی مدت آزاد می شوند:

 برای عفونت واژینال باکتریایی

در بزرگسالان، 750 میلیگرم که یک بار در روز و به مدت 7 روز باید مصرف شود.

درکودکان، نوع مصرف و مقدار دوز باید توسط پزشک تعیین شود.

دوز فراموش شده

اگر دوز مصرفی دارو را فراموش کردید، در اولین زمان ممکن آن را مصرف کنید. اما اگر به زمان مصرف دوز بعدی نزدیک بودید، صبر کرده و سپس دوز فراموش شده را بخورید. برای جبران دوز فراموش شده، نیازی به مصرف داروی اضافه نیست.

نحوه نگهداری دارو

دارو را در یک ظرف بسته و در دمای اتاق و به دور از گرما، رطوبت و نور مستقیم نگهداری کنید. از انجماد دارو خودداری کنید.

دارو را از دسترس اطفال دور نگه دارید.

تداخلات دارویی با مترونیدازول

اگرچه بعضی داروها نباید به هیچ عنوان با یکدیگر استفاده شوند، اما در موارد دیگر، دو داروی مختلف ممکن است با هم مصرف شوند حتی اگر باعث بروز یک تعامل شود. در این گونه موارد، پزشک ممکن است مقدار دوز مصرفی را تغییر دهد یا هشدارها و موارد احتیاطی را به شما گوشزد کند. زمانی که داروی مترونیدازول را مصرف می کنید، متخصص امور بهداشتی باید درباره اینکه آیا شما از هر یک از داروهای زیر استفاده می کنید یا خیر، اطلاع داشته باشد. تعاملات زیر براساس اهمیت بالقوه شان انتخاب شده اند و لزوما جامع نیستند.

استفاده از این دارو با هر کدام از دارو های زیر توصیه نمی شود. پزشک ممکن است درباره اینکه از این دارو برای درمان استفاده نکنید یا مصرف بعضی از داروهای دیگر را تغییر دهید، تصمیماتی را اتخاذ کند.

• آمیسولپراید (Amisulpride)
• آمپرناویر (Amprenavir)
• بپریدیل (Bepridil)
• سیزاپراید (Cisapride)
• دیسولفیرام (Disulfiram)
• درونابیدول (Dronabinol)
• دروندارون (Dronedarone)
• مزوریدازین (Mesoridazine)
• پیموزید (Pimozide)
• ساکویناویر (Saquinavir)
• اسپارفلوکساسین (Sparfloxacin)
• ترفنادین (Terfenadine)
• تیوریدازین (Thioridazine)
• زیپراسیدون (Ziprasidone)
• استفاده از این دارو معمولا با هر کدام از داروهای زیر توصیه نمی شود، اما در برخی موارد ممکن است لازم باشد. اگر هر دو دارو با یکدیگر تجویز شوند، پزشک ممکن است دوز مصرفی را تغییر دهد یا بگوید که به چه میزان از یک یا از هر دو دارو استفاده کنید.
• آلفوسوزین (Alfuzosin)
• آمیودارون (Amiodarone)
• آمیتریپتیلین (Amitriptyline)
• آناگرلاید (Anagrelide)
• آپومورفین (Apomorphine)
• آریپیپرازول (Aripiprazole)
• آریپیپرازول لاروکسیل (Aripiprazole Lauroxil)
• آرسنیک تری اکسید ( Arsenic Trioxide)
• اسناپین (Asenapine)
• استامیزول (Astemizole)
• آتازاناویر (Atazanavir)
• آزیترومایسین (Azithromycin)
• بداکولین (Bedaquiline)
• بوپرنورفین (Buserelin)
• بوپروپیون (Bupropion)
• بوسرلین (Buserelin)
• بوسولفان (Busulfan)
• کپسیتابین (Capecitabine)
• سریتینیب (Ceritinib)
• کلروکین (Chloroquine)
• کلرپرومازین (Chlorpromazine)
• واکسن وبا (Cholera Vaccine)
• سیپروفلوکساسین (Ciprofloxacin)
• سیتالوپرام (Citalopram)
• کلاریترومایسین (Clarithromycin)
• کلوفازیمین (Clofazimine)
• کلوميپرامين (Clomipramine)
• کلوزاپین (Clozapine)
• کریزوتینیب (Crizotinib)
• سیکلوبنزاپرین (Cyclobenzaprine)
• دابرافنیب (Dabrafenib)
• داساتینیب (Dasatinib)
• دگارلیکس (Degarelix)
• دلامانید (Delamanid)
• دسیپرامین (Desipramine)
• دسرولین (Deslorelin)
• دیتتربنازین (Deutetrabenazine)
• دیسوپیرامید (Disopyramide)
• دوفتیلید (Dofetilide)
• دولاسترون (Dolasetron)
• دامپریدون (Domperidone)
• دونپزیل (Donepezil)
• دوکسپین (Doxepin)
• دوکسیفلوریدین (Doxifluridine)
• دروپریدول (Droperidol)
• اباستین (Ebastine)
• افاویرنز (efavirenz)
• انکورافنیب (Encorafenib)
• اریبولین (Eribulin)
• اریترومایسین (Erythromycin)
• اسکیتالوپرام (Escitalopram)
• فاموتییدین (Famotidine)
• فلبامات (Felbamate)
• فینگولیمود (Fingolimod)
• فلیسانید (Flecainide)
• فلوکونازول (Fluconazole)
• فلوروراسیل (Fluorouracil)
• فلوکستین (Fluoxetine)
• فرموترول ( Formoterol)
• فوسکارنت (Foscarnet)
• فوسفنیتوین (Fosphenytoin)
• گالانتامین (Galantamine)
• گیتفلوکساسین (Gatifloxacin)
• گمیفلوکساسین (Gemifloxacin)
• گلسدگیب (Glasdegib)
• گنادورلین (Gonadorelin)
• گسرلین (Goserelin)
• گرنیسترون (Granisetron)
• هالوفانترین (Halofantrine)
• هالوپریدول (Haloperidol)
• هیسترلین (Histrelin)
• هیدروکینیدین (Hydroquinidine)
• هیدروکسی کلروکین (Hydroxychloroquine)
• هیدروکسی زین (Hydroxyzine)
• ایبوتیلید (Ibutilide)
• ایلوپریدون (Iloperidone)
• ایمیپرامین (Imipramine)
• اینوتوزوماب ازوگامیسین (Inotuzumab Ozogamicin)
• ایتراکونازول (Itraconazole)
• ایوابرادین (Ivabradine)
• ایووسیدنیب (Ivosidenib)
• کتوکونازول ()
• لاپاتینیب (Lapatinib)
• لوپرولید (Leuprolide)
• لووفلوکساسین (Levofloxacin)
• لوفکسیدین (Lofexidine)
• لومفانترین (Lumefantrine)
• ماسیمورلینMacimorelin)
• مبندازول (Mebendazole)
• مفلوکوئین (Mefloquine)
• متادون (Methadone)
• میفپریستون (Mifepristone)
• میزولاستین (Mizolastine)
• مکسیفلوکساسین (Moxifloxacin)
• مایکوفنولت مفتیل (Mycophenolate Mofetil)
• اسید مایکوفنولیک (Mycophenolic Acid)
• نافارلین (Nafarelin)
• نلفیناویر (Nelfinavir)
• نیلوتینیب (Nilotinib)
• نورفلوکساسین (Norfloxacin)
• اکتروتید (Octreotide)
• افلوکساسین (Ofloxacin)
• اولانزاپین (Olanzapine)
• اندانسترون (Ondansetron)
• اسیمرتینیب (Osimertinib)
• پالپیریدون (Paliperidone)
• پانوبینوستات (Panobinostat)
• پاپاورین هیدروکلراید (Papaverine Hydrochloride)
• پاروکستین (Paroxetine)
• پاسیراتاید (Pasireotide)
• پازوپانیب (Pazopanib)
• پنتامیدین (Pentamidine)
• پرفنازین (Perphenazine)
• پیماوانسرین (Pimavanserin)
• پیپامپرون (pipamperone)
• پیتولیسانت (Pitolisant)
• پساکونازول (Posaconazole)
• پروبوکول (Probucol)
• پروکاینامید (Procainamide)
• پروکلروپرازین (Prochlorperazine)
• پرومتازین (Promethazine)
• پروپافنون (Propafenone)
• پروتریپتیلین (Protriptyline)
• کوئیتیاپین (Quetiapine)
• کوئینیدین (Quinidine)
• کوئینین (Quinine)
• ریبوسیسلیب (Ribociclib)
• ریسپریدون (Risperidone)
• سرتیندول (Sertindole)
• سرترالین (Sertraline)
• سووفلوران (Sevoflurane)
• سیپونیمود (Siponimod)
• فسفات سدیم (Sodium Phosphate)
• فسفات سدیم، دیباسیک (Sodium Phosphate, Dibasic)
• فسفات سدیم، مونوباسیک (Sodium Phosphate, Monobasic)
• سولیفناسین (Solifenacin)
• سورافنیب (Sorafenib)
• سوتالول (Sotalol)
• سولپیراید (Sulpiride)
• سونیتینیب (Sunitinib)
• تاکرولیموس (Tacrolimus)
• تاموکسیفن (Tamoxifen)
• تگافور (Tegafur)
• تلاپرویر (Telaprevir)
• تلاوانسین (Telavancin)
• تلی ترومایسین (Telithromycin)
• تترابنازین (Tetrabenazine)
• تیزانیدین (Tizanidine)
• تلترودین (Tolterodine)
• توریمیفن (Toremifene)
• تراژدون (Trazodone)
• تریمیپرامین (Trimipramine)
• تریپتورلین (Triptorelin)
• وندتانیب (Vandetanib)
• واردنافیل (Vardenafil)
• ومورافنیب (Vemurafenib)
• ونلافاکسین (Venlafaxine)
• ویلانترول (Vilanterol)
• وینفلونین (Vinflunine)
• وریکونازول (Voriconazole)
• ورینوستات (Vorinostat)
• وارفارین (Warfarin)
• زوکلوپنتیکسول (Zuclopenthixol)

استفاده از این دارو با داروهای زیر ممکن است باعث افزایش خطر عوارض جانبی شود، اما استفاده از هر دو دارو ممکن است بهترین نوع درمان برای شما باشد . در صورت تجویز همزمان دو دارو، پزشک ممکن است مقدار دوز مصرفی را تغییر دهد و یا بگوید که به چه میزان از یک یا از هر دو دارو را باید استفاده کنید.

• کاربامازپین
• کلستیآمینین
• سیکلوسپورین
• لیتیوم
• شیره گیاهی خارخسک

تداخلات غذایی با مترونیدازول

بعضی از داروها را نباید در هنگام غذا خوردن یا خوردن انواع خاصی از غذا مصرف کرد زیرا ممکن است تعاملاتی اتفاق بیفتد. استفاده از الکل یا تنباکو با داروهای خاص ممکن است باعث بروز تعاملاتی شود. تعاملات زیر براساس اهمیت بالقوه این داروها انتخاب شده اند و لزوما جامع نیستند.

استفاده از این دارو با هر یک از داروهای زیر توصیه نمی شود. پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که از این دارو برای درمان استفاده نکنید و یا مصرف بعضی از داروها را تغییر دهید و یا دستورات ویژه ای را در مورد استفاده از غذا، الکل یا دخانیات به شما ارائه کند.

سایر مشکلات پزشکی و مصرف مترونیدازول

حضور سایر مشکلات پزشکی ممکن است بر روی استفاده از این دارو تاثیر بگذارد. اگر مشکل پزشکی دیگری دارید به پزشک خود بگویید و دارو را با احتیاط استفاده کنید زیرا ممکن است شرایط زیر را بدتر کند به خصوص اگر دارای مشکلات زیر باشید:

• مشکلات خونی و مغز استخوان و یا سابقه ابتلا به این بیماری ها
• بیماری مغزی (مانند مننژیت آسپتیک، انسفالوپاتی)
• لکوپنیا (کمبود گلبولهای سفید خون) یا سابقه ابتلا به آن
• نوروپاتی اپتیکی (بیماری چشم با تغییراتی در بینایی) و یا سابقه ابتلا به آن
• برفک دهانی (عفونت کاندیدا)
• نوروپاتی محیطی (مشکل عصب) و یا سابقه ابتلا به آن
• تشنج
• عفونت باکتریایی واژنینال (عفونت کاندیدا)
• این دارو در مورد سندرم کوکین ( نوعی اختلال ژنتیکی) باید با احتیاط مصرف شود زیرا ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به مشکلات کبدی شود و زندگی فرد را تهدید کند.
• بیماری کلیوی و یا مراحل پایانی این بیماری
• این دارو را در مورد بیماری شدید کبدی، با احتیاط مصرف کنید. اثرات دارو ممکن است به علت اینکه دارو به کندی از بدن خارج می شود، افزایش یابد.

موانع مصرف داروی مترونیدازول

حساسیت شدید

مصرف قرص مترونیدازول در بیمارانی که سابقه قبلی حساسیت شدید به مترونیدازول یا سایر مشتقات نیترویمیدازول را دارند، منع مصرف دارد.

در بیماران مبتلا به تریکومونیاز، مصرف قرص مترونیدازول در طول سه ماهه اول بارداری با منع مصرف روبرو می باشد.

واکنش روانپریشی به داروی دیسولفیرام

مصرف مترونیدازول خوراکی در بیمارانی که از الکل مصرف می کنند و همزمان از دیسولفیرام نیز استفاده می کنند، باعث بروز واکنش های روانپریشی می شود. مترونیدازول را به بیمارانی که در دو هفته گذشته دیسولفیرام استفاده کرده اند، ندهید.

تعامل با الکل

استفاده از مترونیدازول خوراکی با دیسولفیرام می تواند باعث بروز واکنش هایی همانند الکل شود از جمله انقباض عضلات شکم، تهوع، استفراغ، سردرد و گرگرفتگی. مصرف الکل یا محصولات حاوی پروپیلن گلیکول را در حین و یا حداقل سه روز پس از درمان با داروی مترونیدازول قطع کنید.

استفاده صحیح و مناسب از دارو

این دارو را فقط طبق دستور پزشک خود مصرف کنید. مقدار بیشتری از این دارو را نخورید و بیشتر از آنچه که پزشک دستور داده است آن را مصرف نکنید .

این کپسول ها می توانند همراه با غذا یا بدون غذا مصرف شوند. اگر دارو باعث ناراحتی معده شما می شود بهتر است آن را با وعده غذایی یا میان وعده بخورید.

قرص هایی که در طولانی مدت آزاد می شوند را باید بدون خوردن غذا، ۱ ساعت قبل یا ۲ ساعت پس از صرف غذا استفاده کنید.

قرص هایی که در طولانی مدت آزاد می شوند را قورت دهید. از شکستن، خرد کردن یا جویدن دارو اجتناب کنید.

به منظورکمک کردن به پاکسازی کامل عفونت خود، این دارو را تا زمان بهبودی کامل، استفاده کنید، حتی اگر بعد از چند روز احساس بهتری داشته باشید. اگر مصرف این دارو را خیلی زود قطع کنید، عفونت شما ممکن است دوباره عود کند.

این دارو زمانی که مقدار ثابتی از آن در خون وجود داشته باشد، بهتر عمل می کند. برای کمک به حفظ مقدار ثابت این دارو، هیچ دوز مصرفی را فراموش نکنید. همچنین بهتر است که دوزها را در فاصل مرتب در طول روز مصرف کنید. اگر برای بهترین زمان مصرف داروی خود نیاز به کمک دارید، با پزشک خود مشورت کنید.

داروهای تاریخ گذشته و داروهایی که مدت زیادی از آنها استفاده نکرده اید را مصرف نکنید.

از متخصص بهداشت و درمان خود بپرسید که چگونه باید داروهایی را که استفاده نمی کنید از بین ببرید .

عوارض جانبی مترونیدازول

در راستای اثرات مفید دارو، ممکن است مصرف آنها منجر به بروز برخی اثرات نامطلوب نیز شود. اگرچه تمام این عوارض جانبی ممکن است اتفاق نیفتند، اما در صورت بروز این عوارض، به مراقبت های پزشکی نیاز دارید.

در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی زیر، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید:

اثرات جانبی که بیشتر رایج هستند، عبارتند از:

اضطراب یا هیجان عصبی، درد پشت، نابینایی، تاری دید، سوزش، بی حسی، سوزن سوزن شدن، یا احساس درد در دست یا پا، تغییرات در الگو های گفتاری، گیجی، کاهش بینایی، افسردگی، سرگیجه، خواب آلودگی، درد چشم، تب، سردرد، تحریک پذیری، عدم هماهنگی، حالت تهوع، دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارد، تشنج، راه رفتن نامنظم و ناپایدار، لکنت زبان، سفت شدن عضلات گردن یا پشت، مشکل در صحبت کردن، بی ثباتی و لرزش و یا بروز مشکلات دیگر در رابطه با کنترل یا هماهنگی عضلانی، خستگی یا ضعف غیرعادی، استفراغ و احساس ضعف در بازوها، دستها، ساق پاها یا پاها.

اثرات جانبی که کمتر رایج هستند، عبارتند از:

مدفوع سیاه و قیر اندود، وجود خون در ادرار، درد بدن، لرز، ناشیگری یا بی ثباتی، مشکل تنفسی، گرفتگی گوش، احساس فشار بر روی لگن، تکررادرار یا ادرار همراه با درد، از دست دادن صدا، گرفتگی بینی، لکه های قرمز بر روی پوست، آبریزش بینی، بثورات پوستی و کهیر و قرمزی و خارش، عطسه، درد معده و پشت، خونریزی غیرعادی یا کبودی و سوزش واژن، ترشح یا خشکی واژن که قبل از مصرف دارو وجود نداشته است.

اثرات جانبی نادر

خونریزی لثه ها، نفخ، درد قفسه سینه، یبوست، سرفه، ادرار تیره، ضربان قلب سریع، سوء هاضمه، از دست دادن اشتها، ادرار همراه با درد، درد در معده، پهلو یا شکم و پشت، گلو درد، زخم یا لکه های سفید بر روی لب ها یا درون دهان، تورم غدد و زرد شدن چشم ها یا پوست.

اثرات جانبی ناشناخته

تاول زدن، پوست انداختن و یا شل شدن پوست، ادرار خونی یا تیره، سوزش ادرار، اسهال مداوم، درد معده مداوم، اسهال، احساس گرما، افزایش حجم ادرار کمرنگ و رقیق شده، درد مفصلی یا عضلانی، از دست دادن کنترل مثانه، ضایعات قرمز بر روی پوست، قرمزی و سوزش چشم ها، قرمز شدن صورت، گردن، بازوها و گاهی اوقات قسمت بالای قفسه سینه، قرمزی پوست.

برخی از عوارض جانبی ممکن است به مراقبت های پزشکی نیازی نداشته باشند. این عوارض جانبی ممکن است در طی درمان از بین بروند چون بدن شما، خودش را با دارو می تواند وفق دهد. همچنین، متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند درباره روش های پیشگیری یا کاهش برخی از این عوارض جانبی به شما اطلاعاتی بدهد. در صورت تداوم هر یک از این اثرات جانبی زیر یا بروز مشکل و ناراحتی و یا داشتن سوال، با پزشک خود تماس بگیرید:

اثرات جانبی که بیشتر رایج هستند، عبارتند از:

• سرگیجه
• احساس ثابت بودن خود یا محیط اطراف
• سوزش سر دل
• احساس چرخیدن به دور چیزی
• گرفتگی عضلات شکم
• مشکل خواب
• کاهش وزن
• اثرات جانبی نادر
• تغییر در حس چشایی
• احتقان و گرفتگی
• خشکی دهان
• درد یا حساسیت در اطراف چشم ها و استخوان گونه
• حساسیت و تورم غدد گردن
• مشکل بلعیدن
• احساس طعم ناخوشایندی مانند طعم فلز
• بروز تغییراتی در صدا

کرم، لوسیون و پماد مترونیدازول

کرم و لوسیون مترونیدازول برای درمان اختلال پوستی بکار برده می شود و برای درمان آکنه در بزرگسالان مورد استفاده قرار می گیرد. پماد مترونیدازول می تواند به کاهش قرمزی، تورم و تعداد جوش های ناشی از روزاسه کمک کند.

مترونیدازول یک آنتی بیوتیک است. اعتقاد بر این است که عملکرد مترونیدازول برای درمان روزاسه به این صورت است که به کاهش تورم (التهاب) می انجامد. بعضی از مارک های این دارو دارای کرم های ضد آفتاب هستند.

پماد واژینال مترونیدازول برای درمان عفونت های باکتریایی تجویز می شود و می تواند علائم این بیماری را تعدیل کند.

نحوه استفاده از ژل موضعی مترونیدازول 75%

این دارو را فقط برای استفاده موضعی و بر روی پوست استفاده کنید. قبل و بعد از استفاده از این داروها دست هایتان را خوب بشویید و خشک کنید. ابتدا منطقه ای که نیاز به درمان دارد را بشویید و کاملا خشک کنید. 15 دقیقه صبر کنید، سپس یک لایه نازک از این ژل را بر روی آن بمالید، معمولا یک بار یا دو بار در روز این ژل را باید مصرف کرد. تا 5 دقیقه بعد از شستن و خشک کردن پوست، از هیچ ماده آرایشی استفاده نکنید.

از مالیدن این ژل در اطراف چشم اجتناب کنید، مگر اینکه دکتر برایتان تجویز کرده باشد و دستور داده باشد تا در اطراف چشمتان نیز استفاده کنید. اگر این دارو بیش از حد به چشم نزدیک گردد، ممکن است باعث آب دادن چشم و مشکلات دیگر چشمی گردد. اگر این ژل وارد چشمتان شد، چشم های خود را با مقدار زیادی آب سرد شستشو دهید.

برای دیدن بهترین نتیجه، هر روز در زمان های مشخصی از آن استفاده کنید و دوره درمانتان را کامل کنید. ممکن است حدود سه هفته هیچ بهبودی نبینید اما اگر پس از 3 هفته متوجه شدید که علائم شما اصلا کاهش پیدا نکرده و نتیجه ای ندیدید، به پزشک خود مراجعه کنید.

اثرات جانبی ژل و پماد مترونیدازول

ممکن است دچار سوزش، خارش، تحریک پوست، خشکی، قرمزی، حالت تهوع یا سردرد شوید. اگر هر کدام از این اثرات به تدریج بدتر شد، به سرعت به پزشک یا داروساز خود مراجعه کنید.

به خاطر داشته باشید که پزشک شما این دارو را تجویز کرده است زیرا معتقد بوده منافع این دارو برای شما، بیشتر از عوارض آن است. در اکثر افراد، عارضه زیادی بروز نداده و خطرناک نبوده است.

اگر عوارض جانبی جدی دارید، از جمله: سوزن سوزن شدن پوست یا بی حسی دست ها و پاها، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.

آلرژی به این دارو نادر است. اما اگر متوجه علائم واکنش حساسیت زایی همچون سوزش، خارش / تورم (به ویژه صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفس، به اورژانس مراجعه کنید.

موارد ذکر شده یک لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر عوارض و علائم دیگری که در بالا ذکر نشده است را در خود دیدید با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

نگهداری از مترونیدازول

• در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگه دارید.
• تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.

هشدار لازم

این دارو را به افراد دیگر توصیه نکنید. این دارو فقط برای وضعیت فعلی شما تجویز شده است. بعد از آن برای شرایط دیگری از آن استفاده نکنید، مگر اینکه دکتر شما آن را تجویز کرده باشد. ممکن است در شرایط دیگر پزشکی، به داروی دیگری نیاز داشته باشید و چه بسا استفاده اشتباه از این دارو، وضعیت را حادتر کند.