آزیترومایسین چه نوع عفونتی را درمان می کند؟

آزیترومایسین (Zithromax) یک نوع آنتی بیوتیک است. ترکیب کردن آزیترومایسین با الکل در زمانی که بدن با عفونت مبارزه می کند، ممکن است انتخاب درستی نباشد. همچنین می تواند عوارض جانبی پر دردسر را بدتر کند. آزیترومایسین باعث کشته شدن باکتری ها در بدن می شود تا بتواند با عفونت های باکتریایی مبارزه کند. این دارو در مقابل بیماری هایی که منشاء ویروسی دارند، مانند سرما خوردگی یا آنفولانزا کارآیی ندارد. در این مقاله از بخش داروهای دکتر سلام به بررسی داروی آزیترومایسین می پردازیم. همچنین عوارض و نحوه مصرف آن را مورد بررسی قرار می دهیم.

کاربرد آزیترومایسین

این دارو با انواع عفونت های باکتریایی مبارزه می کند، از جمله:

• گلو درد
• برونشیت
• عفونت سینوس
• عفونت گوش
• برخی از عفونت های پوستی
• عفونت لوزه
• بیماری زخم تناسلی
• عفونت هلیکوباکتر پیلوری
• اسهال مسافرتی
• بیماری لژیونیر
• سیاه سرفه

استفاده صحیح و مناسب از آزیترومایسین

این دارو را فقط طبق دستور پزشک خود مصرف کنید. این دارو را به مقدار بیشتر و برای مدت طولانی تر از آنچه که پزشک توصیه کرده است، مصرف نکنید.

این دارو با یک بروشور به بیمار داده می شود. دستورالعمل ها را با دقت بخوانید و دنبال کنید. چنانچه سوالی دارید از پزشک خود بپرسید.

شما می توانید شربت یا قرص زیتروماکس را همراه با غذا و یا بدون غذا مصرف کنید.

قبل از هر بار استفاده، شیشه شربت زیتروماکس را به خوبی تکان دهید. دوز مصرفی را با یک قاشق اندازه گیری، سرنگ دهانی یا پیمانه اندازه گیری دارو، دقیقا اندازه گیری کنید. در قاشق چایخوری خانگی ممکن است مقدار دوز مناسب دارو نتواند جا بگیرد.

سوسپانسیون خوراکی زیتروماکس را با یک قاشق اندازه گیری، سرنگ و یا پیمانه اندازه گیری کنید. شما یا فرزندتان باید این دارو را ظرف مدت ۱۲ ساعت و پس از اینکه با آب مخلوط کردید، مصرف کنید. بهتر است سوسپانسیون خوراکی زیتروماکس را با معده خالی یا حداقل ۱ ساعت قبل یا ۲ ساعت بعد از صرف غذا، بخورید. اگر کودک شما تمام داروی درون شیشه را استفاده نمی کند، پس از دادن دوز مصرفی، شیشه را دور بیندازید.

چنانچه شما یا فرزندتان بعد از یک ساعت از خوردن سوسپانسیون خوراکی زیتروماکس، استفراغ کردید، فورا با پزشک خود تماس بگیرید و ببیند که آیا به مصرف داروی بیشتری نیاز دارید یا خیر.

مصرف این دارو را تا زمان درمان و بهبودی کامل ادامه دهید، حتی اگر شما یا فرزندتان پس از چند بار مصرف، احساس بهتری داشتید، درمان را قطع نکنید. اگر زودتر از موعد مقرر، مصرف دارو را متوقف کنید، عفونت شما مشخص نمی شود.

اگر از آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم یا منیزیم استفاده می کنید، آنها را هم زمان با داروی زیتروماکس مصرف نکنید. این داروها ممکن است مانع از عملکرد مناسب آزیترومایسین شوند، اگر چه که می توانید آنتی اسیدها را با زیتروماکس استفاده کنید.

مقدار دوز مصرفی آزیترومایسین

مقدار دوز مصرفی این دارو برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. دستورات پزشک خود و یا دستورالعمل هایی که بر روی برچسب دارو نوشته شده است را دنبال کنید. اطلاعات زیر تنها شامل مقادیر دوز متوسط این دارو است. اگر میزان دوز شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید مگر اینکه پزشک اجازه تغییر میزان دوز را به شما داده باشد.

مقدار دارویی که مصرف می کنید بستگی به قدرت دارو دارد. همچنین، تعداد دوزهایی که هر روز مصرف میکنید، مدت زمان بین دوزها و مدت زمانی که دارو مصرف می کنید، بستگی به مشکل پزشکی دارد که به خاطر آن دارو مصرف میکنید.

دوز خوراکی ( سوسپانسیون خوراکی) برای درمان ذات الریه در افراد بزرگسال، 2 گرم و یک بار در روز و به عنوان یک دوز واحد در نظر گرفته می شود.

مقدار دوز مصرفی درکودکانی با وزن ۳۴ کیلوگرم یا بیشتر، براساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. مقدار دوز معمولا ۲ گرم در روز است که به عنوان یک مقدار واحد در نظر گرفته می شود.

مقدار دوز مصرفی برای کودکان ۶ ماهه و بزرگتر با وزن کمتر از ۳۴ کیلوگرم، بر پایه وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. این دوز معمولا ۶۰ میلی گرم در هر کیلوگرم از وزن بدن و یک بار در روز است که به عنوان یک مقدار واحد در نظر گرفته می شود.

دوز مصرفی برای درمان سینوزیت برای افراد بزرگسال، ۲ گرم و یکبار در روز است که به عنوان یک دوز واحد در نظر گرفته می شود.

در کودکان، دوز مصرفی باید توسط پزشک تعیین شود.

دوز مصرفی داروی خوراکی ( سوسپانسیون یا قرص ) برای درمان عفونت در افراد بزرگسال، 500 تا 2000 میلیگرم یک بار در روز است که به عنوان یک دوز واحد در نظر گرفته می شود. بسته به نوع عفونت، ممکن است با دوز 250 تا 500 میلی گرم یک بار در روز و به مدت چند روز نیز مصرف شود.

برای درمان عفونت در کودکان 6 ماه و بیشتر، دوز مصرفی بر پایه وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. این دوز معمولا 1 تا 10 میلیگرم در هر کیلوگرم از وزن بدن است که یک بار در روز مصرف می شود و به عنوان یک دوز واحد در نظر گرفته می شود. بسته به نوع عفونت، ممکن است با دوز 5 تا 10 میلی گرم در هر کیلوگرم از وزن بدن و یک بار در روز و به مدت چندین روز نیز مصرف شود.

برای کودکانی که زیر 6 ماه سن دارند، استفاده از این دارو و مقدار دوز مصرفی، باید توسط پزشک تعیین شود.

دوز مصرفی برای درمان التهاب گلو و یا ورم لوزه برای بزرگسالان در روز اول، 500 میلی گرم است که به عنوان یک دوز واحد در نظر گرفته می شود. سپس در روز های دوم تا پنجم درمان، مقدار دوز مصرفی به 250 میلی گرم می رسد.

برای کودکان 2 سال و بیشتر، مقدار دوز مصرفی بر پایه وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. مقدار این دوز معمولا 12 میلیگرم در هر کیلوگرم از وزن بدن است که یک بار در روز و به مدت 5 روز باید مصرف شود.

برای کودکانی که کمتر از 2 سال سن دارند، مصرف و دوز این دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

آزیترومایسین و سایر درمان ها

آزیترومایسین برای درمان انواع مختلفی از عفونت های باکتریایی از جمله ذات الریه و برونشیت استفاده می شود. با این حال، این اولین انتخاب برای درمان گلودرد استرپتوکوکی نیست. آنتی بیوتیک های آموکسی سیلین و پنی سیلین نیز برای درمان این شرایط استفاده می شوند.

گفته می شود که آزیترومایسین یا Z – Pack می توانند در برخی موارد برای درمان گلودرد استرپتوکوکی استفاده شوند. به عنوان مثال، اگر نسبت به پنی سیلین، آموکسی سیلین و یا آنتی بیوتیک های دیگری که اغلب برای درمان گلودرد استرپتوکوکی استفاده می شوند، حساسیت داشته باشید، ممکن است پزشک شما آن ها را تجویز کند.

مصرف آزیترومایسین برای کلامیدیا؛ چقدر طول می کشد تا عفونت برطرف شود؟

بعد از مصرف ۴ نوبت ۲۵۰ میلی گرمی از آنتی بیوتیک برای درمان کلامیدیا، چقدر طول می کشد تا عفونت برطرف شود؟ در بیشتر موارد، عفونت در عرض یک تا دو هفته درمان می شود.

CDC (مرکز کنترل و حفاظت از بیماری ها) مصرف 1 گرم و یک دوز خوراکی از آزیترومایسین را برای درمان بیماری مقاربتی کلامیدیا پیشنهاد می کند. اگر شما و همسرتان دارو را طبق دستورالعمل مصرف کنید، درمان به وسیله آنتی بیوتیک تقریبا همیشه کارساز است.

CDC توصیه می کند که به مدت ۷ روز پس از استفاده از آنتی بیوتیک، از فعالیت جنسی خودداری کنید.

پس از ۳ تا ۴ هفته، انجام آزمایشی برای ارزیابی اینکه آیا عفونت درمان شده است یا خیر، ضروری است.

آیا آزیترومایسین برای مردان مبتلا به کلامیدیا مفید است؟

CDC توصیه می کند که مصرف ۱ گرم از آزیترومایسین خوراکی و در غالب یک دوز، برای درمان بیماری های مسری جنسی کلامیدیا کافیست. اگر شما و همسرتان دارو را طبق دستورالعمل مصرف کنید، درمان به وسیله آنتی بیوتیک تقریبا همیشه کارساز است.

CDC توصیه می کند که به مدت ۷ روز پس از استفاده از آنتی بیوتیک، از فعالیت جنسی خودداری کنید.

پس از ۳ تا ۴ هفته، انجام آزمایشی برای ارزیابی اینکه آیا عفونت درمان شده است یا خیر، ضروری است.

درمان گلودرد استرپتوکوکی با آزیترومایسین

اگر پزشک شما فکر می کند که آزیترومایسین یک انتخاب خوب برای شما است، ممکن است یک نسخه عمومی از آزیترومایسین یا یک Z – Packرا تجویز کند.

هر Z – Pack حاوی شش عدد قرص ۲۵۰ میلی گرمی می باشد. باید در روز اول دو قرص را مصرف کنید و بعد از آن و به مدت چهار روز، روزانه یک قرص، مصرف کنید.

به طور معمول حداقل پنج روز طول می کشد تا Z – Pack به طور کامل عمل کند، اما ممکن است شروع به تسکین گلو درد و علائم دیگر در اولین روزی که آن را مصرف می کنید نیز اتفاق بیفتد. اگر پزشک شما یک نسخه عمومی از آزیترومایسین را تجویز کند، درمان شما ممکن است تنها سه روز طول بکشد.

دقت کنید که دقیقا طبق تجویز پزشک، آزیترومایسین یا Z – Pack را مصرف کنید.

اگر مصرف آنتی بیوتیک را متوقف کنید، ممکن است که عفونت باز گردد و یا درمان بیماری های عفونی آینده دشوارتر شود.

عوارض مصرف آزیترومایسین و نوشیدنی های الکلی

آزیترومایسین یک درمان بدون خطر و موثر برای اکثر افرادی است که به عفونت باکتریایی مبتلا هستند. این دارو تعامل مستقیمی با الکل ندارد. یعنی این که بیشتر افراد در هنگام مصرف این دارو می توانند مقدار متوسطی از الکل را بدون بروز هیچ گونه مشکل جدی مصرف کنند. در ادامه، درباره عواقب جزئی بالقوه این دارو بحث و گفتگو می کنیم.

حالت تهوع، استفراغ، یا اسهال

آنتی بیوتیک ها، از جمله آزیترومایسین می توانند موجب حالت تهوع، استفراغ یا اسهال شوند.

بر اثر مصرف این دارو ممکن است حالت تهوع، استفراغ یا اسهال اتفاق بیفتد چون آزیترومایسین تمام باکتری های بدن را مورد هدف قرار می دهد، از جمله باکتری های خوبی که در دستگاه گوارش وجود دارند. وقتی آنتی بیوتیک، این باکتری های خوب را از بین می برد، سیستم گوارشی ممکن است از تعادل خارج شود که همین امر می تواند منجر به ناراحتی خفیف تا شدید معده گردد.

نوشیدن الکل به خودی خود می تواند باعث حالت تهوع، استفراغ و اسهال شود. الکل پوشش معده را تحریک می کند و تولید اسید معده را افزایش می دهد.

نوشیدن الکل ممکن است باعث اسپاسم روده ها شود که منجر به دفع سریع مدفوع می شود. این حالت می تواند باعث بروز اسهال شود.

این عوامل به همراه مصرف آزیترومایسین می تواند ریسک ابتلا به ناراحتی معده، اسهال و احساس بی حالی را افزایش دهد.

اسهال باعث می شود که بدن، آب و الکترولیت های ضروری خود را از دست بدهد. علاوه بر این، چون الکل یک نوع ادرار آور است، ممکن است اثرات کم آبی بدن را بدتر کند که منجر به بروز عوارض جانبی بیشتری می شود.

علاوه بر این، اگر فرد پس از مصرف دارو، بلافاصله استفراغ کند، بدن ممکن است زمان کافی و لازم برای جذب دارو را نداشته باشد. اگر این اتفاق بیفتد، فرد باید با پزشک خود تماس گرفته و در مورد اینکه آیا باید دوز دیگری از دارو را مصرف کنند یا خیر، سوال کند.

سردرد

یکی از عوارض بالقوه آزیترومایسین، سردرد است. اگر چه که سردرد برای هر کسی که از این دارو استفاده می کند، اتفاق نمی افتد اما ترکیب آزیترومایسین با الکل می تواند خطر سردرد را افزایش دهد یا داشتن سردرد را بدتر کند.

با توجه به نظر بنیاد ملی سردرد، نوشیدن الکل می تواند به طرق مختلفی باعث سردرد شود. الکل با گشاد کردن عروق خونی می تواند باعث بروز درد شده و منجر به کم آبی و عدم تعادل الکترولیت ها شود.

این عوامل باعث روشن شدن این موضوع می شوند که چرا برخی افراد بعد از نوشیدن الکل، دچار سردرد می شوند.

در صورتی که فرد تلاش کند تا سردرد خود را با مسکن های ضد درد درمان کند، می تواند عوارض جانبی بیشتری را تجربه کند. مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند آسپیرین و ایبوپروفن، باعث تحریک معده، ناراحتی گوارشی و حالت تهوع می شود.

افراد نباید استامینوفن را به همراه الکل مصرف کنند چون می تواند منجر به مشکلات جدی کبد شود. این موضوع به ویژه در افرادی صدق می کند که هر روز الکل می نوشند و یا دوزهای زیادی از استامینوفن را مصرف می کنند.

سرگیجه

بسیاری از شرایط پزشکی می توانند باعث سرگیجه و یا احساس چرخیدن شود حتی در هنگامی که فرد حرکت نمی کند. سرگیجه نیز یک عارضه جانبی احتمالی مصرف آزیترومایسین است.

اگر فرد به انجام یک فعالیت، رانندگی و یا کار کردن با هر نوع ماشین آلاتی نیاز داشته باشد، سرگیجه می تواند دردسر ساز و خطرناک باشد.

نوشیدن الکل نیز می تواند موجب سرگیجه شود و اثر جانبی آن را اگر به همراه آزیترومایسین مصرف شود، افزایش داده و بدتر کند.

بهبودی بیماری به تاخیر می افتد

پزشکان معمولا آنتی بیوتیک را برای درمان عفونت هایی که منشاء آنها مشخص نیست، تجویز می کنند این عفونت ها آنقدر شدید هستند که پنی سیلین به خوبی عمل نمی کند.

بدن به استراحت و مواد مغذی نیاز دارد تا بتواند با عفونت ها مبارزه کند و الکل می تواند با فرآیند التیام و خوب شدن بدن تداخل ایجاد کند.

الکل می تواند باعث بروز اختلال در خواب شود که همین امر موجب می شود تا روند بهبودی طولانی تر و سخت تر شود. الکل مانع حرکت سریع چشم، REM و یا خواب می شود. الکل همچنین علائم طبیعی بدن را برای خوابیدن، بر هم می زند.

توصیه متخصصان بهداشت معمولا این است که برای بهبود یافتن بدن از وجود عفونت، بدن خود را هیدراته نگه دارید. نوشیدن مقدار زیادی آب می تواند به بهبودی و بازیابی سطوح انرژی کمک کند.

الکل به عنوان یک ادرار آور، باعث از دست رفتن آب بدن و مواد معدنی از طریق کلیه ها می شود و ممکن است باعث شود زمانی که فرد برای بهبودی تلاش می کند، احساس خوبی نداشته باشد.

مشکلات کبدی

آزیترومایسین به ندرت ممکن است باعث بروز مشکلات کبدی شود. علائم آسیب کبدی ناشی از مصرف آزیترومایسین شامل موارد زیر است:

• زرد شدن چشم ها یا پوست
• حالت تهوع یا استفراغ
• ادرار تیره رنگ یا مدفوع روشن
• خستگی شدید یا ضعف
• دل درد
• از دست دادن و کاهش اشتها
• خارش

کبد، الکل را مورد پردازش قرار می دهد. چنانچه فردی آزیترومایسین را به همراه الکل مصرف کند، کبد باید سخت تر از حد معمول کار کند که می تواند باعث پر کاری آن شود.

معمولا پزشکان آزیترومایسین را برای افرادی که سابقه مشکلات کبدی دارند تجویز نمی کنند.

اثرات جانبی آزیترومایسین

بیشتر افراد بدون هیچ مشکلی آزیترومایسین را تحمل می کنند، اما این دارو می تواند باعث ایجاد اثرات جانبی جدی در برخی افراد شود. موارد زیر علائم واکنش جدی بالقوه به آزیترومایسین هستند:

• بروز مشکل در تنفس یا عمل بلع
• ورم کردن گلو، لب ها، زبان یا صورت
• ضربان سریع و تند قلب
• کهیر، خارش، و یا بروز جوش های پوستی
• بروز تب جدیدی که به علائم عفونت اصلی مرتبط نیست
• علائم وجود یک مشکل کبدی

نوشیدن الکل می تواند این عوارض جانبی جدی را سخت تر کند. برای مثال، فرد ممکن است متوجه احساس خستگی و ضعف ناشی از مصرف دارو نشود زیرا بیش از حد الکل مصرف کرده است. همچنین ممکن است فکر کند که بروز درد شکمی ناشی از خماری است در حالی که این درد به دلیل واکنش به داروی آزیترومایسین می باشد.

تداخلات دارویی با آزیترومایسین

آزیترومایسین می تواند بر روی برخی از داروها و مکمل ها تاثیر بگذارد. افراد باید درباره تمام ویتامین ها، گیاهان، مکمل ها و داروهایی که مصرف می کنند، با پزشک و داروساز خود صحبت کنند. . این کار می تواند به پیشگیری از تعاملات خطرناک کمک کند.

آزیترومایسین ممکن است با داروهای زیر تداخل داشته باشد:

• آنتی اسیدهایی که حاوی آلومینیوم یا منیزیم هستند
• رقیق کننده های خون
• داروهایی برای فیبریلاسیون دهلیزی
• داروهایی برای صرع یا حملات ناگهانی
• نلفیناویر (Viracept)، یک دارو ضد ویروسی که به درمان ایدز( HIV )کمک می کند

مقایسه آزیترومایسین با دیگر آنتی بیوتیک ها

آنتی بیوتیک های ماکرولید دیگری هم وجود دارند که مانند آزیترومایسین عمل می کنند. آنها شامل اریترومایسین و کلاریترومایسین هستند.

مصرف یکبار در روز آزیترومایسین معمول است. اریترومایسین معمولا ۴ بار در روز و کلاریترومایسین دو بار در روز مصرف می شود.

احتمال بروز اسهال در هنگام مصرف اریترومایسین در مقایسه با آزیترومایسین و کلاریترومایسین بیشتر است.

همه ماکرولیدها می توانند برای درمان بیماری های سینه و پوست مورد استفاده قرار گیرند. آزیترومایسین و اریترومایسین نیز می توانند برای درمان عفونت های مقاربتی مورد استفاده قرار گیرند.

هم چنین کلاریترومایسین می تواند برای درمان هلیکوباکتر پیلوری، باکتری ای که می تواند موجب زخم معده شود، مورد استفاده قرار گیرد.

آزیترومایسین و دیگر آنتی بیوتیک های ماکرولید، مانند دیگر انواع آنتی بیوتیک هایی مثل آنتی بیوتیک های پنی سیلینی مانند آموکسی سیلین، انواع مشابهی از باکتری ها را می کشند.

برخی از افراد نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین حساسیت دارند؛ آن ها می توانند به جای آن از میکرولیدهایی مانند آزیترومایسین استفاده کنند.

گلودرد استرپتوکوکی عفونت گلو و لوزه ها است، که از دو توده کوچک بافتی در پشت گلو ناشی می شود. این عفونت می تواند موجب علائمی نظیر گلو درد و تورم غدد شود. همچنین می تواند باعث تب، از دست دادن اشتها و ایجاد خال های سفید بر روی لوزه شود.

گلودرد استرپتوکوکی از باکتری ناشی می شود، بنابراین با آنتی بیوتیک درمان می شود. درمان با آنتی بیوتیک می تواند زمان وجود علائم گلودرد استرپتوکوکی را کاهش داده و گسترش عفونت به افراد دیگر را کاهش دهد.

آنتی بیوتیک ها می توانند از تبدیل شدن گلودرد استرپتوکوکی به یک بیماری جدی تر، مانند تب روماتیسمی، جلوگیری کنند. تب روماتیسمی یک بیماری است که می تواند به دریچه های قلب شما آسیب برساند.

Z- Pack نام داروییست است که حاوی آنتی بیوتیک آزیترومایسین است. آزیترومایسین آنتی بیوتیکی است که می تواند گلودرد استرپتوکوکی را درمان کند؛ اگر چه این یک انتخاب متداول برای درمان این عفونت نیست.

پژوهش ها در مورد آزیترومایسین چه می گویند؟

یک مطالعه گروهی بزرگ در سال ۲۰۱۲ نشانگر افزایش اندک خطر مرگ و میر قلبی در میان افرادی که از آزیترومایسین مصرف می کردند، بود. خطر مرگ در بین افراد در معرض دیگر عوامل خطر بیماری های قلبی مانند سیگار کشیدن، سطح فعالیت فیزیکی کم و شاخص توده بدنی بالا (BMI) بالاتر بود.

این مطالعه گزارش داد که در مقایسه با آموکسی سیلین، ۴۷ مورد مرگ و میر قلبی بیشتر در هر یک میلیون نسخه آزیترومایسین وجود دارد. در میان افرادی که بیش ترین خطر ابتلا به بیماری های قلبی را دارند، ۲۴۵ مورد مرگ بیشتر در ۱ میلیون دوره مصرف آزیترومایسین وجود داشته است.

این تحقیقات حاکی از آن است که برخی دیگر از آنتی بیوتیک ها، مانند آموکسی سیلین، می توانند گزینه های ایمن تری برای افراد مبتلا به بیماری های قلبی و یا انواع خاصی از آریتمی های قلبی باشند.

در سال ۲۰۱۸، سازمان غذا و دارو در مورد استفاده طولانی مدت از آزیترومایسین در افراد مبتلا به سرطان غدد لنفاوی یا سرطان خون که پیوند سلول بنیادی دارند، هشدار داد. تحقیقات نشانگر این است که آزیترومایسین ممکن است خطر عود سرطان در این افراد را افزایش دهد.

پس از پیوند سلول بنیادی، برخی از افراد آزیترومایسین را برای کاهش خطر ابتلا به یک بیماری التهابی به نام سندرم انسدادی برونشیولیت مصرف می کنند. با این حال، FDA استفاده از آزیترومایسین برای این کاربرد را تایید نکرده است. آزیترومایسین به ندرت می تواند موجب مسمومیت کبد شود. افراد در صورتی که علائم مشکلات کبد، از جمله ادرار سیاه، خارش و یا زردی چشم را مشاهده کردند باید از مصرف دارو اجتناب کرده و به پزشک خود مراجعه کنند.

در نوزادان کوچک تر از ۴۲ روز، آزیترومایسین می تواند باعث بیماری خطرناکی به نام تنگی پیلوری هیپرتروفی نوزادان شود. اگر یک کودک در هنگام خوردن غذا کج خلقی و یا استفراغ می کند، باید با پزشک تماس بگیرد.

دوز فراموش شده داروی آزیترومایسین

اگر دوز مصرفی دارو را فراموش کردید، در اولین زمان ممکن آن را مصرف کنید. اما اگر به زمان مصرف دوز بعدی نزدیک بودید، صبر کرده و سپس دوز فراموش شده را بخورید. برای جبران دوز فراموش شده، نیازی به مصرف داروی اضافه نیست.

مصرف آزیترومایسین در بارداری و شیردهی

ممکن است که استفاده از آزیترومایسین در دوران بارداری و در هنگام شیردهی ایمن باشد. مطالعات انجام شده بر روی حیواناتی که مقادیر بسیار زیادی از آزیترومایسین را دریافت کردند، خطر ابتلا به سقط یا نقص های مادرزادی را گزارش نکردند.

با این حال، هیچ مطالعات گسترده ای در مورد انسان ها انجام نشده است، بنابراین در حال حاضر برچسب دارویی بیان می کند که در دوران بارداری تنها باید در صورتی از آزیترومایسین استفاده شود که کاملا به آن نیاز داشته باشید.

آزیترومایسین می تواند به شیر پستان انتقال داده شود و ممکن است به مدت ۴۸ ساعت پس از آخرین دوز مصرفی فرد باقی بماند. اگرچه به طور کلی استفاده از آزیترومایسین در هنگام شیر دادن از پستان امن است، اما ممکن است در برخی از کودکان موجب اسهال، استفراغ، یا خارش شود.

فرد در صورت باردار بودن، امکان باردار بودن و در هنگام شیر دادن به نوزاد باید قبل از مصرف آزیترومایسین به پزشک اطلاع دهد. در صورتی که مادر از آزیترومایسین استفاده می کند و کودک دچار عوارض جانبی شده است، باید حتما به پزشک مراجعه کنید.

آیا می توانید قرص آزیترومایسین را نصف کنید؟

بله، اگر لازم باشد، می توانید قرص را نصف کنید. هیچ ماده ای از روکش پخش نخواهد شد.

فقط در صورتی که به مقدار کمی از دارو نیاز داشته باشید، یک سوسپانسیون نیز در دسترس است.

آزیترومایسین چگونه عمل می کند؟

آزیترومایسین از گروهی از داروها به نام آنتی بیوتیک های ماکرولید است. آنتی بیوتیک های ماکرولید با از بین بردن باکتری هایی که باعث عفونت می شوند، عمل می کنند.

طریقه نگهداری آزیترومایسین

• دارو را از دسترس اطفال دور نگه دارید.
• دارو های تاریخ گذشته را مصرف نکنید.
• از متخصص بهداشت و درمان خود بپرسید که چگونه باید دارویی را که استفاده نمی کنید، از بین ببرید.
• دارو را درون یک ظرف در بسته و در دمای اتاق و دور از گرما، رطوبت و نور مستقیم نگه داری کنید و از یخ زدگی دارو جلوگیری کنید.
• سوسپانسیون خوراکی زیتروماکس را منجمد یا یخ زده نکنید. بعد از اضافه کردن آب به پودر، ظرف مدت 12 ساعت، دوز مصرفی را مصرف کنید و سپس باقی مانده دارو را دور بریزید.
• شما می توانید شربت خوراکی زیتروماکس را در دمای اتاق یا درون یخچال نگهداری کنید. شیشه شربت را منجمد نکنید. شربت خوراکی را بیشتر از 10 روز نگهداری نکنید و بعد از اتمام دوز های مصرفی، چنانچه شربت هنوز تمام نشده است، آن را دور بیندازید.

خلاصه مطلب

در حالی که در اغلب موارد، الکل فعل و انفعالات خطرناکی را با آزیترومایسین ایجاد نمی کند، اما می تواند عوارض جانبی را بدتر کند و بهبودی کامل فرد را از بیماری به تاخیر بیندازد.

هنگام مصرف دارو، بهتر است قبل از ترکیب آن با مواد دیگر، از جمله الکل، با پزشک خود مشورت کنید. فرد همیشه باید دوره درمان خود با آزیترومایسین را به پایان برساند، حتی اگر احساس بهتری داشته باشند. چنانچه افراد عوارض جانبی درد سرسازی را تجربه می کنند، باید با پزشک خود درباره این عوارض صحبت کنند.

گاهی ممکن است پزشک آنتی بیوتیک های متفاوتی را تجویز کند و یا روش های دیگری را برای کنترل کردن عوارض جانبی توصیه کند.