بر خلاف بعضی از آلرژی ها، این غذا هایی که باعث عدم تحمل غذایی می شوند، زندگی تان را تهدید نمی کنند. با این حال، می توانند برای کسانی که تحت تاثیر آن قرار گرفته اند، بسیار مشکل ساز شوند. عدم تحمل غذایی و حساسیت به شدت رایج بوده و به نظر می رسد که در حال افزایش است. در حقیقت، تخمین زده شده است که حدود 20 درصد از جمعیت جهان ممکن است یک نوع عدم تحمل غذایی داشته باشند. تشخیص عدم تحمل غذایی و حساسیت ها به دلیل طیف وسیع علائم شان، می تواند سخت به نظر بیاید. در این مقاله از بخش بیماری های رایج ترین انواع عدم تحمل های غذایی و حساسیت ها، علائم مربوط به آنها و مواد غذایی که می توانید برای جلوگیری از آنها استفاده کنید را با هم بررسی خواهیم کرد.
عدم تحمل غذایی چیست؟
این اصطلاح “حساسیت شدید غذایی” به هر دو نوع آلرژی غذایی و عدم تحمل غذایی اشاره دارد. اما عدم تحمل غذایی مانند آلرژی غذایی نیست، اگرچه بعضی از علائمشان ممکن است شبیه هم باشد. در واقع، شاید سخت باشد که بگوییم آلرژی غذایی با عدم تحمل غذایی از هم جدا هستند، بنابراین این موضوع اهمیت پیدا می کند که وقتی شک کردید دچار عدم تحمل غذایی شده اید، به پرشک مراجعه نمایید.
زمانی که دچار عدم تحمل غذایی شوید، علائم آن معمولا چند ساعت بعد از خوردن غذای مشکل ساز، رخ می دهد. اما با این حال، علائم می توانند تا 48 ساعت هم به تعویق بیفتند و برای ساعتها یا حتی روز ها طول بکشند. بنابراین مشخص کردن دقیق مواد غذایی که باعث آن شده است، دشوار خواهد شد.
اگر به طور متناوب غذایی را مصرف کنید که به آن عدم تحمل غذایی دارید، ممکن است سخت باشد که علائم را به یک غذای خاص مرتبط کنید. درحالی که علائم مشاهده شده از عدم تحمل غذایی متفاوت است، اما اغلب شامل سیستم گوارشی، پوست و سیستم تنفسی می شود.
علائم شایع عدم تحمل غذایی شامل موارد ذیل می گردد:
- اسهال
- نفخ
- جوش
- سردرد
- حالت تهوع
- خستگی
- درد های شکمی
- آبریزش بینی
- رفلکس
- فلاشینگ پوست
عدم تحمل غذایی معمولا با حذف رژیم های غذایی تشخیص داده می شود، به خصوص رژیم های غذایی طراحی شده برای محدود کردن غذاهایی که باعث بروز این مشکل شده اند و یا از سایر روش های تست برای تشخیص آن استفاده خواهد شد. در رژیم های غذایی محدود شده، معمولا غذاهایی که مطمئن نیستید که منجر به عدم تحمل غذایی شده اند، حذف می گردند تا زمانی که علائم فروکش کنند. سپس آن مواد غذایی یک بار دیگر به صورت مجدد وارد رژیم غذایی می شوند و در همین حال کلیه علائم نظارت خواهند شد.
این روش در تغییر رژیم غذایی به افراد کمک می کند تا شناسایی کنند چه غذا یا غذاهایی باعث بروز چنین علائمی گردیده اند. در ادامه به تعدادی از متداول ترین خوراکی هایی که باعث عدم تحمل غذایی می شوند، می پردازیم:
لبنیات و عدم تحمل غذایی
لاکتوز یک نوع قند است که در شیر و فرآورده های لبنی یافت می شود و در بدن توسط آنزیمی که لاکتاز نامیده می شود، تجزیه می گردد که برای هضم و جذب مناسب لاکتوز، ضروری است. عدم تحمل لاکتوز به علت کمبود آنزیم لاکتاز ایجاد می شود. این مورد منجر به عدم توانایی در هضم لاکتوز و در نتیجه علائم گوارشی می گردد.
علائم عدم تحمل لاکتوز شامل موارد ذیل می گردد:
- درد شکمی
- نفخ کردن
- اسهال
- گاز معده
- حالت تهوع
عدم تحمل لاکتوز به شدت متداول است. در حقیقت، تخمین زده می شود که 65 درصد از جمعیت جهان در گوارش لاکتاز مشکل دارند. عدم تحمل می تواند به روش های مختلفی از جمله تست تحمل لاکتوز، آزمایش تنفس لاکتوز یا تست PH مدفوع، تشخیص داده شود.
اگر فکر می کنید که ممکن است عدم تحمل لاکتوز داشته باشید، از مصرف فرآورده های لبنی که حاوی لاکتوز هستند مانند شیر و بستنی، اجتناب کنید. هضم پنیر های قدیمی و محصولات تخمیر شده مانند کفیر، ممکن است برای افرادی که عدم تحمل لاکتوز دارند، نسبت به سایر محصولات لبنی، راحت تر باشد.
گلوتن و عدم تحمل غذایی
گلوتن نام عمومی برای پروتئین هایی ست که در گندم، جو، چاودار و تریتیکاله، یافت می شود. مشکلات متعددی به گلوتن مربوط می شود که از آن جمله می توان به بیماری سلیاک، حساسیت به گلوتن غیر سلیاک و آلرژی گندم، اشاره کرد. بیماری سلیاک شامل یک واکنش ایمنی است و به همین جهت بوده که به عنوان یک بیماری خود ایمنی طبقه بندی می شود. وقتی افراد مبتلا به بیماری سلیاک در معرض گلوتن قرار می گیرند، سیستم ایمنی شان به روده کوچک حمله کرده و می تواند منجر به ضررات جدی به سیستم گوارشی شود.
آلرژی گندم اغلب با بیماری سلیاک اشتباه گرفته می شود زیرا منجر به علائم مشابهی می گردد. اما تفاوت شان در این است که آلرژی گندم، پادتنی تولید می کند که باعث آلرژی به پروتئین می شود، در حالی که بیماری سلیاک زمانی رخ می دهد که پاسخ سیستم ایمنی در مقابل گلوتن به طور خاص غیر طبیعی باشد.