خونریزی واژینال یا لکه بینی در دوران بارداری + راهنمایی کامل

خونریزی واژینال و لکه بینی مسئله رایجی در دوران بارداری است. تقریبا 50 درصد زنان باردار با تجربه خونریزی واژینال دستپاچه می شوند. آیا شما نیز فکر می کنید که خونریزی، علامت سقط جنین است؟ آیا احتمال پریود یا دوره در دوران بارداری وجود دارد؟ خب، قبل از اینکه وحشت زده شوید، باید بدانید که خونریزی واژینال در مراحل اولیه بارداری، نگران کننده نیست و در واقع علامت خوبی برای نشان دادن بارداری شماست. محدوده این خونریزی ممکن است از لکه کمرنگ تا خونریزی شدید باشد. در این مقاله از بخش زنان و زایمان دکتر سلام به شما می گوییم که لکه بینی در دوران بارداری نگران کننده نیست، اما خونریزی شدید می تواند نشانه ای از یک اختلال جدی باشد. پیش از بروز هر نوع عارضه ای، به طور قطع، علل احتمالی این مسئله را بررسی کنید.

تفاوت بین خونریزی واژینال با لکه بینی در چیست؟

لکه بینی زمانی است که شاهد ترشحات قهوه ای یا صورتی رنگی باشید- به همان اندازه که در پایان دوره  قاعدگی خود مشاهده می کنید- ولی در صورتیکه شاهد ترشحات قرمز روشنی بودید، دچار خونریزی شده اید. میزان خونی که متوجه آن می شوید، نشان دهنده وجود خطر است. لکه بینی در بارداری ممکن است پد بهداشتی تان را خیس نکند، اما خونریزی چنین نیست.

علل لکه بینی در طول دوران بارداری چیست؟

لکه بینی در اوایل دوران بارداری معمولا خطرناک نیست. این لکه بینی در موعد قاعدگی تان اتفاق می افتد و یک یا دو روز طول می کشد. سایر علل لکه بینی در اوایل دوران بارداری به شرح زیر است:

لکه بینی به علت کاشت جنین:

در مراحل اولیه بارداری، حدود 20 تا 30 درصد زنانی که کاشت جنین (در دیواره رحم) داشته اند، ممکن است دچار لکه بینی شوند. این حالت، تقریبا در دوران قاعدگی مورد انتظار شما اتفاق می افتد و ممکن است گیج کننده باشد چون قبل از اینکه بفهمید باردارید، احتمال دارد آن را با پریود طبیعی اشتباه بگیرید. این لکه بینی در دوران بارداری طبیعی است و نباید نگران آن باشید.

رابطه جنسی:

در طول دوران بارداری میزان جریان خون به ناحیه سرویکس رحم افزایش می یابد. بنابراین، لکه بینی پس از مقاربت، کاملا طبیعی است. همچنین این ناحیه، حساس تر می شود و هر گونه استرس جزئی می تواند باعث لکه بینی شود. گاهی اوقات، پولیپ های خوش خیمی در دهانه رحم رشد می کند که پس از مقاربت می تواند موجب لکه بینی شود.

آزمایش داخلی واژن یا پاپ اسمیر:

لکه بینی بعد از معاینه داخل لگن یا پاپ اسمیر نیز همان دلایل بالا را دارد. ناحیه گردنی رحم به علت افزایش جریان خون و هر گونه تکان ناگهانی یا ضربه، حساس می شود و ممکن است منجر به لکه بینی شود.

عفونت:

شرایطی که با بارداری مرتبط نیست نیز ممکن است منجر به لکه بینی شوند. عفونت های واژنی مانند واژینوز باکتریایی یا عفونت مخمری یا بیماری هایی چون هرپس، کلامیدیا، گونوره یا تریکومونایاز که از راه جنسی منتقل می شوند نیز می توانند باعث التهاب یا تحریک دهانه رحم شوند. این التهاب می تواند منجر به لکه بینی یا پاره شدن دهانه، توسط رابطه جنسی و یا استرس و … شود.

هماتوم ساب کوریونیک یا خونریزی زیر جفت:

کوریون، غشای جنین است که جفت را در بر گرفته است. خونریزی زیر جفتی شرایطی است که در آن، درون چین های کوریون و جفت خونریزی رخ می دهد. این خونریزی معمولا به طور متناوب متوقف می شود و مشکلی در دوران بارداری ایجاد نمی کند. با این حال، ملزم تشخیص سریع و درمان به موقع است.

نزدیک شدن زمان زایمان:

همانطور که بدن شما برای زایمان آماده می شود، دهانه رحم شروع به اتساع می کند و پلاگ مخاطی از دهانه رحم خارج می شود. این پلاگ ممکن است آمیخته به خون باشد، که در این صورت ” شوی خونی” نامیده می شود. اگر به هفته 37 ام بارداری خود رسیده باشید، مشاهده پلاگین موکوس نگران کننده نیست. اما اگر خونریزی تان شدید باشد، برای کسب اطمینان به متخصص زنان مراجعه کنید.

علل خونریزی واژینال در هنگام بارداری چیست؟

خونریزی واژینال ممکن است در هر زمانی از دوران بارداری رخ دهد و به ندرت نشانه ای از وضعیت جدی است، زیرا ممکن است ضمیمه عوارض حاملگی بسیاری باشد. اما گاهی اوقات نیز می تواند نشانی از خطر باشد. بنابراین مهم است که علل احتمالی آن را بدانید، و معاینه شوید.

خونریزی در سه ماهه اول بارداری:

خونریزی واژینال در سه ماهه اول بارداری می تواند به سبب عوامل مختلفی باشد. تقریبا 20 تا 30 درصد حاملگی ها در این مرحله (سه ماهه نخست) با خونریزی همراه اند.

بارداری خارج از رحم:

در یک حاملگی خارج از رحمی، تخم لقاح یافته در خارج از رحم- معمولا لوله فالوپی- لانه گزینی می کند. در این شرایط، معمولا گرفتگی و درد شدیدی در ناحیه زیر شکمی احساس می شود که با سرگیجه، ضعف و تهوع همراه است. این نوع بارداری می تواند زندگی مادر را تهدید کند و به مراقبت های فوری پزشکی نیاز دارد. از لحاظ آماری، فقط 3 درصد از حاملگی ها، این حالت را تجربه می کنند.

حاملگی خارج از رحمی زمانی اتفاق می افتد که سابقا هر کدام از عوارض زیر را تجربه کرده باشید:

حاملگی خارج از رحم، پیوند زدن یا جراحی لوله فالوپ، التهاب لگن، ناباروری بیش از 2 سال، سیگار کشیدن و داشتن دستگاه کنترل زایمان (پیش گیری) در رحم.

بارداری مولار:

بارداری مولار، از عوارض نادر حاملگی است و زمانی اتفاق می افتد که جفت یک جنین بد شکل، به توده کیستیک تبدیل شود. این یک نوع تومور است که به سبب هورمون های بارداری ایجاد می شود و در همه موارد تهدید کننده زندگی نیست. این اتفاق در عرض چند هفته بعد از لقاح اتفاق می افتد. در بعضی موارد، ممکن است غیر طبیعی باشد و در سراسر بدن گسترش یابد، وضعیتی که به عنوان بیماری تروفوبلاست بارداری تشخیص داده می شود. اگر دچار بارداری مولار شده باشید در عرض چند هفته پس از لقاح، دچار خونریزی واژینال می شوید.

سقط جنین:

سقط جنین، یکی از دلایل اصلی خونریزی، در سه ماهه اول بارداری است و معمولا در 12 هفته اول بارداری رخ می دهد. اگر خونریزی تان، با علائمی چون گرفتگی عضلات، درد پایین شکم و خروج بافت از واژن همراه باشد، احتمال سقط جنین شما بالاست. حدود 50 درصد از زنان بارداری که این علائم را در کنار خونریزی واژینال تجربه می کنند، جنین شان سقط می شود.

خونریزی در سه ماهه دوم و سوم بارداری:

علت اصلی خونریزی، در طول دوران بارداری، مشکلات جفتی است. با این حال، دهانه غیر طبیعی رحم یا واژن نیز می تواند باعث خونریزی شود.

جفت سرراهی:

جفت سرراهی، شایع ترین علت خونریزی در اواخر دوران بارداری است. در این شرایط، جفت که معمولا جنین را به رحم متصل می کند، دهانه رحم را می پوشاند و در نتیجه، خونریزی اتفاق می افتد. در اواخر دوران بارداری، دهانه رحم برای شروع زایمان، نازک و حساس می شود. در این مرحله، جفت کشیده می شود و پارگی آن سبب خونریزی شدید می شود. ریسک فاکتورهای جفت سر راهی عبارت اند از: جفت سر راهی پیشین، حاملگی های چند قلویی و سزارین قبلی.

جدا شدن زودرس جفت:

این حالت، در سه ماهه دوم و یا سوم بارداری رخ می دهد. این حالت به سبب جدا شدن زودرس جفت از رحم مادر اتفاق می افتد و باعث تجمع خون در ناحیه بین جفت و رحم می شود. این حالت با گرفتگی عضلانی، درد در ناحیه شکمی، حساسیت رحم و درد پشت همراه است. در صورتی که این جدایش خیلی ناچیز باشد، برای جنین مهلک نیست. اما در غیر اینصورت، خطرات جدی برای جنین به همراه دارد. عوامل خطر برای این علت از خونریزی واژینال عبارت اند از: تروما، فشار خون بالا، مصرف تنباکو، کوکائین و جدا شدن زودرس جفت پیشین.

پارگی رحم:

در موارد نادر، شکاف غیر طبیعی رحم به سبب زخمی است که در زایمان بخش C (سزارین) پیشین اتفاق افتاده است. پارگی رحم باعث ورود جنین به شکم مادر می شود که می تواند برای کودک و مادر بسیار خطرناک باشد. پارگی رحم می تواند قبل یا در حین زایمان رخ دهد. برخی از عوامل خطر دیگری نیز وجود دارند که عبارت اند از: تروما، حاملگی های چند قلویی، مصرف بیش از حد داروهای اکسی توسین (تقویت کننده انقباضات) و زایمان با فورسپس.

پارگی رگ های خونی جنین:

عروق خونی در حال توسعه جنین ممکن است از کانال زایمان عبور کنند. این حالت تحت عنوان وازا پرویا شناخته می شود که می تواند برای نوزاد مهلک باشد چرا که رگ های خونی جنین می توانند پاره شوند و خونریزی شدیدی ایجاد کنند. این شرایط با ضربان غیر طبیعی قلب جنین نیز همراه است. این حالت بسیار نادر است و احتمال آن 1 در هر 5000 بارداری است.

زایمان زودرس:

زایمانی که مابین هفته های 20 تا 37 ام بارداری اتفاق می افتد به زایمان زودرس معروف است. این حالت، با گرفتگی عضلانی، انقباضات منظم، فشار داخل لگن و درد پشت همراه است. چند روز قبل از اینکه بدن تان آماده زایمان شود، پلاگین موکوسی تان ترشح می شود که باعث شروع خونریزی می شود. این یک شوی خونی است که نیاز به مراجعه فوری به نزد ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی دارد.

برخی از علل دیگر خونریزی در اواخر دوران بارداری عبارت اند از:

• آسیب واژن یا دهانه رحم
• سرطان
• پولیپ ها
• رگهای واریسی (رگ های غیر طبیعی پر پیچ و خم)

هر آنچه که باید در مورد خونریزی واژینال دانست

لکه بینی (کم رنگ) طبیعی است و جای نگرانی ندارد. با این حال، خونریزی شدید واژینالی که نوار بداشتی تان را مرطوب می کند، نگران کننده است. خونریزی همیشه نشانه ای از سقط جنین نیست چون برخی از زنان که خونریزی شدیدی را تجربه می کنند، نوزادان سالمی به دنیا می آورند.

قضاوت در مورد علت دقیق خونریزی واژینالی ممکن نیست زیرا عوامل بسیاری می توانند این وضعیت را ایجاد کنند. توصیه فراگیر ما این است که برای رفع تردیدتان با دکتر خود مشورت کنید.

از یک پد یا نوار بهداشتی استفاده کنید، زیرا به شما کمک می کند تا میزان لکه بینی یا خونریزی تان را پیگیری کنید. نوع و رنگ خون خود را مشاهده کنید (قهوه ای، قرمز، صورتی یا لخته خونی). تمام مسائل خود را با پزشک تان در میان بگذارید و به هنگام خونریزی در بارداری، رابطه جنسی نداشته باشید و از تامپون یا پد استفاده کنید.

پزشک واژن تان را بررسی می کند و ممکن است اسکن سونوگرافی را برایتان توصیه کند. برای بررسی علت عارضه، سونوگرافی واژینال و شکم همزمان انجام می گیرد. همچنین پزشک تان ممکن است چند تست عادی مانند آزمایش خون و ادرار را برایتان پیشنهاد کند. این آزمایشات سطح هورمون بارداری و هر یک از علائم زیر را بررسی می کنند. این علائم، ممکن است نشانه ای از سقط جنین یا هر گونه وضعیت جدی دیگر باشد:

• گرفتگی و درد شدید در ناحیه زیر شکمی
• خونریزی شدید
• ترشحات واژنی همراه با خروج بافت جنینی
• سرگیجه
• تب بالای 100/4 درجه فارنهایت یا بیشتر

خونریزی واژینال در دوران بارداری: مراقبت از خود

اگر در مراحل اولیه بارداری خود خونریزی داشته باشید، تا زمانی که دکتر شما را معاینه و راهنمایی نکرده است، به سادگی می توانید پیگیر مسئله خود باشید. استراحت کنید، استرس را از خود دور کنید و ورزش سنگین انجام ندهید. از رابطه جنسی اجتناب کنید، از یک تامپون و یا پاد بارور استفاده کنید. همیشه آب بدن خود را با نوشیدن مقدار زیادی آب حفظ کنید. همچنین، تعداد پد های مورد استفاده خود را چک کنید. اگر در اواخر دوران بارداری خونریزی شدیدی داشته باشید، باید بلافاصله با دکتر خود مشورت کنید.

تشخیص خونریزی واژینال در دوران بارداری:

آزمایش های تشخیصی بسیاری وجود دارد که پزشک ممکن است برای ارزیابی علت خونریزی غیر طبیعی در دوران بارداری اجرا کند:

• آزمایش پاپ اسمیر برای جلوگیری از سرطان دهانه رحم انجام می شود. طی این تست، بافت نمونه از ناحیه دهانه رحم برداشته می شود و برای بررسی وجود عفونت های مختلفی چون گونوره یا کلامیدیا مورد آزمایش قرار می گیرد.
• یک تفسیر کامل از آزمایشات خونی برای جلوگیری از کم خونی (کمبود میزان گلبولهای قرمز) ناشی از خونریزی شدید انجام می شود.
• در صورتی که در سابقه پزشکی بیمار، مسئله ای وجود داشته باشد که پزشک را به فکر بیندازید، برای برطرف کردن هرگونه اختلال لخته شدن خون، آزمایشات خاصی توسط پزشک روی خون فرد انجام می گیرد.
• یک نمونه خونی برای ارزیابی هر نوع اختلال تیروئید، اختلال در عملکرد کبد یا اختلالات کلیه انجام می شود.
• آزمایش خون با بررسی سطح پروژسترون و دمای روزانه بدن، تاریخ تخمک گذاری واقعی را تشخیص می دهد.
• آزمایش هورمون خون برای تشخیص تخمدان پلی کیستیک صورت می گیرد.
• سونوگرافی لگن برای بررسی کامل سابقه بیماری و معاینه لگن انجام می شود.
• آزمایش نمونه اندومتر برای جلوگیری از سرطان رحم انجام می شود.

درمان خونریزی واژینال در طول دوران بارداری:

درمان، بستگی به علت اصلی خونریزی دارد.  ممکن است فرد به آزمایشات پزشکی نیاز داشته باشد.

درمان خونریزی واژینال در سه ماهه اول بارداری به سبب حاملگی خارج از رحمی:

سونوگرافی، حاملگی خارج از رحمی را شناسایی می کند. پزشک ممکن است برایتان دارو تجویز کند یا توصیه به عمل جراحی کند.

ممکن است داروهای متوترکسات (ترکسال، رماتیرکس) برایتان تجویز شود، که بافت های در حال رشد را از بین می برند.

جراحی، یک گزینه درمانی برای کسانی است که بدن شان مستعد پذیرش متوترکسات نیست. یا در صورتی که فردی تصمیم به دارو درمانی نداشته باشد، ممکن است گزینه جراحی را انتخاب کند. جراحی لاپاراسکوپی از طریق لوله فالوپ باعث برش کوچکی در ناحیه شکمی می شود و حاملگی خارج رحمی را برطرف می کند. لوله فالوپی ممکن است در این روند آسیب ببیند، زیرا حاملگی خارج از رحمی به لوله فالوپی آسیب می زند.

درمان خونریزی واژینال در سه ماهه اول بارداری به سبب تهدید به سقط جنین:

اگر در معرض خطر سقط جنین هستید و خونریزی دارید، پزشک ممکن است انجام برخی از فعالیت ها را برایتان توصیه کند. او ممکن است استراحت مطلق در منزل را به شما پیشنهاد کند تا درد و خونریزی تان کاهش یابد. شما باید حداقل سه هفته از مقاربت جلوگیری کنید. همچنین از تامپون استفاده نکنید و دوش نگیرید.

درمان خونریزی واژینال در سه ماهه اول بارداری به سبب سقط ناقص جنین:

در صورتی که این مورد برایتان پیش بیاید، پزشک روشی برای حذف بافت جنینی در رحم اجرا می کند. این روش که تحت عنوان اتساع و بیرون آوردن جنین و یا کورتاژ (D &C) نامیده می شود از عوارض های بیشتری چون عفونت و خونریزی جلوگیری می کند.

درمان خونریزی واژینال در سه ماهه اول بارداری به سبب سقط فراموش شده:

اگر خونریزی شما ناشی از سقط فراموش شده جنین باشد، ممکن است دکتر شما را پذیرش کند یا درمان خانگی را برایتان توصیه کند. پس از بحث در مورد مزایا و خطرات هر دو گزینه پیشنهادی پزشک، انتخاب صورت می گیرد. هنگام عمل، اندازه و سن جنین مهم است.

درمان خونریزی واژینال در سه ماهه اول بارداری به سبب سقط کامل جنین:

در این حالت، جنین و بافت های مجاور آن بطور کامل خارج می شوند. شما هنگامی می توانید مرخص شوید که سونوگرافی بافت باقی مانده ای را نشان ندهد.

درمان خونریزی واژینال در سه ماهه اول بارداری به سبب بارداری مولار:

در این حالت یک D &C فوری انجام می شود. این روش با انجام آزمایشات hCG خون برای بررسی هر تومور باقیمانده پیگیری می شود.

درمان خونریزی واژینال در اواخر (سه ماهه دوم و سوم) بارداری:

اگر در اواخر دوران بارداری خونریزی واژینال داشته باشید، علائم شوک و خونریزی تان به طور کامل تحت کنترل قرار می گیرد. در صورت امکان، انتقال خون و تزریق وریدی مایعات نیز صورت می گیرد. همچنین علائم مشکل جنین بررسی می شود. درمان احتمالی بستگی به علت عارضه و سن جنین دارد.

جفت سر راهی:

اگر این شرایط باعث خونریزی تان شود، پزشکان همیشه ترجیح می دهند نوزاد را با سزارین به دنیا بیاورند. اگر از خونریزی شدیدی رنج می برید، باید برای زایمان فوری به بیمارستان بروید. اگر انقباض داشته باشید، برای متوقف کردن یا کاهش آن تزریق وریدی مایعات صورت می گیرد. در صورتی که هفته 36 ام بارداری خود را کامل نکرده باشید و خونریزی تان شدید نباشد، پزشک میزان خون شما و ضربان قلب جنین را کنترل خواهد کرد و برای کامل شدن ریه های کودک تان دارویی تجویز خواهد کرد. هنگامی که به هفته 36 ام بارداری خود رسیدید، پزشک مجددا وضعیت ریه های جنین را بررسی می کند و آماده زایمان می شوید.

در مورد جفت سر راهی، تمام زایمان ها به صورت سزارین انجام می گیرند، زیرا خونریزی ممکن است برای جنین خطرناک باشد. در موارد نادر، زمانی که جفت ناحیه دهانه رحم را پوشش ندهد، می توانید زایمان طبیعی داشته باشید. در زایمان سزارین، حدود 3 پینت خون از دست می دهید.

دکولمان جفت:

در این مورد، زایمان واژینال به سزارین ترجیح داده می شود. اگر خونریزی شدیدی داشته باشید، زایمان سزارین خواهید داشت. اگر بارداری شما بیش از 36 هفته باشد، داروهایی به صورت وریدی برای رفع انقباضات و اجرای بی خطر زایمان واژینال برایتان تزریق می شود. اگر بارداری شما در کمتر از 36 هفته خود باشد و خونریزی شدیدی نداشته باشید، در بیمارستان بستری می شوید و میزان خون و ضربان قلب جنین تان مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین، برای کامل شدن ریه های کودک تان دارویی تجویز می شود. هنگامی که ریه های نوزادتان کامل شد، سزارین انجام می گیرد.

پارگی رحم:

اگر نتایج آزمایشات نشان دهنده پارگی رحم تان باشد، فورا سزارین می شوید. جراح ممکن است رحم تان را بردارد. اما اگر می خواهید فرزندان بیشتری داشته باشید، جراح، رحم شما را ترمیم می کند. همچنین، در این شرایط شما به انتقال خون زیادی نیاز دارید زیرا در طول عمل جراحی، خونریزی شدیدی خواهید داشت.

پیگیری خونریزی واژینال در بارداری

در صورتی که پس از درمان مناسب، متوجه هر گونه عارضه ای چون درد شکم، خونریزی یا تب شوید، باید سریعا موضوع را پیگیری کنید.

• شما باید استراحت داشته باشید و به هیچ عنوان چیزی در ناحیه واژن خود قرار ندهید.
• از مقاربت جنسی اجتناب کنید و تا زمانی که خونریزی تان متوقف نشده است، از تامپون استفاده نکنید.
• شما باید دو روز بعد از درمان، به متخصص زنان خود مراجعه کنید.
• اگر تحت درمان بارداری خارج از رحم قرار گرفته اید و هنوز هم احساس درد و ضعف دارید، باید سریعا به پزشک مراجعه کنید.
• اگر حاملگی مولار داشتید، باید به صورت منظم سطح hCG خون خود را- به منظور بررسی وجود هر گونه تومور-بسنجید.

پیشگیری از خونریزی واژینال در دوران بارداری

یک راه مطمئن برای جلوگیری از بروز عوارض حاملگی این است که رابطه خوبی با پزشک خود داشته باشید و چکاپ های روتین خود را انجام دهید. در صورتی که در بارداری های قبلی خود این عوارض را تجربه کرده باشید توجه به این نکته، اهمیت بیشتری پیدا می کند.

راه دوم برای داشتن حاملگی امن، کنترل عوامل خطر است. شما باید مصرف کوکائین و تنباکو را کاملا کنار بگذارید و اگر فشارخون بالایی دارید، سعی کنید تحت نظارت پزشک باشید.

کلام آخر:

در صورت تجربه هر گونه خونریزی در دوران بارداری، بدون توجه به زمان آن و صرفا برای کسب اطمینان، باید بلافاصله به پزشک خود مراجعه کنید. شما برای کمک بیشتر به مشخص شدن علت عارضه توسط ارائه دهنده خدمات بهداشتی، باید آماده پاسخ دهی به جزئیات خونریزی خود، از جمله، میزان، رنگ و مدت زمان خونریزی تان باشید.

اگر به سبب هر کدام از دلایل فوق، سقط جنین داشته باشید، این بدان معنا نیست که شما نابارورید. خوب است بدانید که شما اولین و آخرین کسی نیستید که چنین فاجعه ای را تجربه می کنید. اکثر زنان در طول عمر باروری خود حداقل یکبار سقط جنین را تجربه می کنند. سقط جنین می تواند باعث خلاء عاطفی شود، اما این آخر دنیا نیست. حتی پس از سقط جنین هم می توانید باردار شوید. جلسه مشاوره با متخصص زنان و زایمان بهترین راه برای اقدام به بارداری است و تنها لازمه آن مثبت اندیشی و شجاعت است!

بیشتر اوقات، یک لکه بینی کمرنگ، به هیچ وجه سلامت شما و نوزادتان را به خطر نمی اندازد، گرچه خونریزی گاهی ممکن است برای حاملگی تان مشکل ساز باشد. اگر باردار هستید، باید از خونریزی خود آگاه باشید. اگر در دوران بارداری خود شاهد خونریزی نامنظم یا قاعدگی بودید، بلافاصله با پزشک خود مشورت کنید.

امیدواریم شک و تردیدتان را در مورد لکه بینی و خونریزی واژینال در دوران بارداری برطرف کرده باشیم. مواظب خودتان باشید! حاملگی شاد و سالمی داشته باشید.