مباحثه بر سر سمیت آمالگام از زمانیکه که آمالگام اختراع شد آغاز گردید ولی در قرن بیستم نیروی جدیدی گرفت. خیلی از مردم از وجود جیوه در آمالگام اطلاعی ندارند و این موضوع مهم‌ترین بحثی است که جدیدا در تابلوی خبری FDA منتشر شده‌است
نگرانی‌هایی درباره این عدم اطلاع وجود دارد و استفاده از آمالگام در سطح فدرال در مکانی مثل ایالات متحده نامنظم است. سازمان بهداشت جهانی گزارش کرده است که جیوه حاصل از آمالگام، ۵% کل انتشار جیوه را تشکیل می‌دهد که وقتی با جیوه زائد حاصل از آزمایشگاه‌ها و دستگاه‌های پزشکی جمع شود به ۵۳% می‌رسد.
تفکیک کننده‌ها می‌توانند ر‌هایش جیوه به فاضلاب عمومی را به طور چشمگیری کاهش دهند که آمالگام‌های دندانی یک سوم از جیوه این فاضلاب‌ها را تشکیل می‌دهد. ولی به آن‌ها در ایالات متحده نیازی نیست.
از سال ۲۰۰۸ استفاده آمالگام در سوئد و نروژ و فنلاند محدود شد و کمیته اداره غذا و داروی آمریکا (Food and Drug Administration) (FDA) درباره ایمنی آن، اظهار نظر مثبتی نکرد.
شورای انجمن دندانپزشکی آمریکا (American Dental Association) در یک سری از کارهای علمی نتیجه گرفته‌است که آمالگام و کامپوزیت برای دندان ضرر نداشته و برای ترمیم آن موثرند. این مطالعه نشان داد که پر کردن دندان با آمالگام هیچ ضرری برای فرد در پی نداشته و پر کردن دندان با موادی غیر از آمالگام دلیلی ندارد.
آزمایش‌های تصادفی بالینی اخیر هیچ مدرکی برای ضررهای عصب‌شناختی یا کلیوی مرتبط با آمالگام در کودکان ۵ تا ۷ سال نشان نداد.
در دو دهه اخیر مشخص شده که ترمیم‌های آمالگام به طور پیوسته جیوه را در حفره دهانی متصاعد می‌کند. این رهاسازی در فعالیت‌هایی از قبیل مسواک زدن، جویدن، نوشیدن مایعات داغ و تنفس افزایش پیدا می‌کند. همچنین آزاد شدن جیوه می‌تواند تحت تاثیر pH، پوسیدگی بیولوژیکی باکتریایی و پوسیدگی الکتروشیمیایی افزایش پیدا کند.
جیوه جذب شده توسط ریه وارد خون می‌شود و در اندام‌های مختلف مثل کلیه، مغز و کبد توزیع می‌شود. جیوه اثراتی نیز بر قلب دارد و با افزایش پراکسید هیدروژن باعث از بین رفتن گلوتاتیون می‌شود و با اثر بر روی پراکسیون لیپید باعث عوارض قلبی می‌شود. جیوه می‌تواند نوزادان را هنگامی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند تحت تاثیر قرار دهد.
اما اصلاً نگران نباشید چون مطالعات انجام شده نشان می‌دهد مقدار جیوه‌ای که روزانه از آمالگام آزاد می‌شود بسیار کمتر از سطح مجاز تعیین شده توسط سازمان بهداشت جهانی است.
منبع-http://www.dandane.ir
