در مورد جراحی هیدروسل چه می دانید؟ آیا میتوان هیدروسل مادرزادی را با روش های غیر جراحی درمان کرد؟ هیدروسل، تجمع پاتولوجیکال سیال در لایه های احشایی و جداری غشای واژینالیس کیسه بیضه یا در امتداد طناب نخاعی است که زمانی اتفاق می افتد که تولید مایع توسط غشا واژینالیس افزایش یافته و یا جذب مجدد سیال تضعیف می شود. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به برررسی هیدروسل، علائم، تشخیص و درمان های جراحی و غیر جراحی آن می پردازیم.
هیدروسل چیست؟
هیدروسل تجمع مایعاتی است که در کیسه بیضه وجود دارند. کیسه بیضه، بیضه ها را نگه می دارد. هیدروسل ها می تواند در یک یا هر دو طرف کیسه بیضه رخ دهند و معمولا به کندی رشد می کنند. این اتفاق در نوزادان تازه متولد شده عادی است. این اتفاق همچنین در کودکان و بزرگسالان نیز رخ می دهد. دو نوع هیدروسل وجود دارد:
هیدروسل ساده:
یک هیدروسل ساده می تواند در هر سنی تشکیل شود. این نوع هیدروسل بزرگ تر و یا کوچک تر نمی شوند.
هیدروسل مرتبط:
هیدروسل مرتبط می تواند در هر سنی تشکیل شود اما در خردسالان و کودکان شایع تر است. این نوع از هیدروسل بزرگ تر و کوچک تر می شود. تغییرات اندازه با ایجاد جریان سیال از طریق یک لوله از شکم به کیسه بیضه ایجاد می شوند. این اتفاق زمانی رخ می دهد که لوله ای که باید بسته شود، بسته نمی شود. زمانی که فعال هستید ممکن است هیدروسل بزرگ تر شده و وقتی در حال استراحت هستید، ممکن است کوچک شود. هیدروسل ممکن است همراه با فتق رخ دهد. فتق زمانی است که بخشی از روده از سوراخ درون غشای شکم می گذرد.
علل هیدروسل
قبل از اینکه پسرتان به دنیا بیاید، امکان شروع هیدروسل وجود دارد. در جنین، بیضه ها در شکم رشد می کند و بعد، از طریق یک کانال کوتاه وارد کیسه بیضه می شود. حجم زیادی از مایع، همراه با بیضه ها حرکت می کند. معمولا قبل از تولد، کانال و کیسه بسته می شوند و بدن نوزاد مایع درون آن را جذب می کند. زمانی که این فرآیند به آن صورت که باید، پیش نمی رود، می تواند موجب ایجاد هیدروسل شود.
انواع هیدروسل
دو نوع از این مشکل وجود دارد:
هیدروسل غیر مرتبط:
وقتی کیسه به حالت عادی بسته می شود، اما بدن کودک مایع درون آن را جذب نمی کند، هیدروسل غیرمرتبط اتفاق می افتد.
هیدروسل مرتبط:
این نوع، زمانی اتفاق می افتد که کیسه بسته نمی شود. در این نوع، کیسه بیضه بیشتر اوقات ورم می کند.
هیدروسل در کودکان
برای نوزادان با هیدروسل مادرزادی، مشکلات بین هفته ۲۸ و ۳۲ بارداری یعنی زمانی که یک ماهیچه برای رها کردن بیضه ها در کیسه بیضه باز می شود، گسترش می یابد.
در برخی موارد، ماهیچه بیش از آنچه نیاز است باز می ماند، به درستی بسته نمی شود، یا دوباره باز می شود، و اجازه می دهد مایعی از شکم به کیسه بیضه جاری شود و هیدروسل را شکل دهد.
تولد پیش از موعد، فیبروز کیستی و شرایط دیگر احتمال مشکلات مربوط به بسته شدن این ماهیچه را افزایش می دهند.
هیدروسل در بزرگسالان
در بزرگسالان، هیدروسل حدود ۱ درصد از مردان بالای ۴۰ سال را تحت تاثیر قرار می دهد. پرتو درمانی به منظور درمان سرطان پروستات می تواند باعث افزایش خطر ابتلا به هیدروسل شود.
هنگامی که در مردان بالغ هیدروسل غیرمرتبط ایجاد می شود، علت آن معمولا نامعلوم است. خود هیدروسل باعث درد نمی شود، اما مردان ممکن است ناراحتی ناشی از اندازه و وزن کیسه بیضه متورم شده را تجربه کنند.
حتی در بزرگسالان، شرایط ممکن است در عرض چند ماه از بین برود، اما اگر این کار انجام نشود، اقدام پزشکی مورد نیاز است و فرد باید آماده هیدروسلکتومی شود.
علائم هیدروسل
هیدروسل دردی را ایجاد نمی کند. تنها نشانه ای که شما متوجه خواهید شد این است که یک یا هر دوی بیضه ها به ظاهر متورم به نظر می رسند. حتی اگر کودک درد نداشته باشد، نیز باید به پزشک اطفال مراجعه کنید تا مطمئن شود مشکلات سلامتی دیگری که باعث تورم می شود، مثل عفونت، تومور یا فتق دیافراگم وجود ندارد.
تورم ناشی از هیدروسل غیرمرتبط باعث تغییر اندازه نمی شود. یک هیدروسل مرتبط می تواند در طول روز بزرگ تر شود، و اگر به آرامی آن را فشار دهید، مایعی از کیسه بیضه به سمت شکم حرکت می کند.
خطرات هیدروسل چیست؟
- ممکن است که هیدروسل شما خود به خود از بین نرود. احتمال دارد بزرگ تر شود و باعث درد و یا احساس سنگینی شود. همچنین اگر دچار هیدروسل مرتبط هستید، ممکن است فتق داشته باشید. اگر فتق مورد درمان قرار نگیرد، ممکن است باعث درد و آسیب به اندام های شما شود.
- ممکن است بعد از جراحی دچار عفونت و یا مشکلات باروری شوید. جراحی برای حذف هیدروسل ممکن است باعث ایجاد یک هیدروسل ساده دیگر شود. پس از جراحی و یا نفوذ سوزن، ممکن است این مشکل باز گردد.
تشخیص هیدروسل چگونه است؟
پزشک در مورد تورم کیسه بیضه تان سوالاتی خواهد کرد و شما را معاینه می کند. به پزشک خود درباره هر گونه آسیب وارده به کیسه بیضه تان بگویید. او فشار آرامی را بر روی کیسه بیضه تان اعمال خواهد کرد تا بررسی کند که آیا هیدروسل منقبض می شود یا نه. پزشک ممکن است این آزمایشات یا آزمایشات دیگری را تجویز کند:
ترانس لومینیشن:
در این روش ارایه دهنده مراقبت های سلامتی تان یک لامپ روشن را به کیسه بیضه شما می تاباند. این کار به او کمک می کند که مایع درون کیسه بیضه را ببیند. این روش می تواند به شناسایی مشکلات دیگر مانند فتق معده نیز کمک کند.
سونوگرافی:
سونوگرافی از امواج صوتی برای نشان دادن تصویر کیسه بیضه استفاده می کند. سونوگرافی می تواند به تایید حضور یک هیدروسل و شناسایی هر گونه مشکل دیگر موجود در کیسه بیضه کمک کند.
هیدروسل چگونه درمان می شود؟
هیدروسل معمولا خود به خود از بین می رود. هیدروسل کودک معمولا در دو سالگی از بین می رود. اگر هیدروسل از بین نرود و یا خیلی بزرگ شود، باید حذف شود.
در کودکان، گاهی هیدروسل خود به خود از بین می رود. اما در مردان در هر سنی، برای یک پزشک مهم است که هیدروسل را ارزیابی کند، زیرا می تواند با شرایط حاد پروستات مرتبط باشد.
ممکن است برای هیدروسلی که خود به خود از بین نمی رود نیاز به جراحی سرپایی باشد. جراحی هیدروسل (هیدروسلکتومی) می تواند با بی هوشی عمومی یا منطقه ای انجام شود. بریدگی ای در کیسه بیضه یا پایین شکم ایجاد می شود تا هیدروسل را از بین ببرند. اگر در طول جراحی ترمیم فتق معده یا فتق دیافراگم، هیدروسلی پیدا شود، حتی اگر باعث ناراحتی نباشد نیز جراحی ممکن است، آن را از بین ببرد.
بعد از هیدروسلکتومی، ممکن است به یک لوله برای تخلیه مایع نیاز باشد و یا مجبور باشید تا برای چند روز از یک لباس استفاده کنید. احتمال دارد که پزشک شما هیدروسل مجدد را توصیه کند زیرا امکان بازگشت هیدروسل وجود دارد.
حمایت از بیضه: ممکن است نیاز داشته باشید که برای کاهش تورم از یک ابزار حمایتی پارچه ای شبیه به بیضه بند استفاده کنید.
هیدروسلکتومی:
هیدروسلکتومی جراحی ای برای حذف هیدروسل شماست. ارائه دهندگان مراقبت های سلامتی یک شکاف بین بیضه و یا کشاله ران شما ایجاد می کنند. در طی جراحی درمان یک هیدروسل ساده، یک برش کوچک ایجاد می شود و سیال خارج می شود. در طی جراحی هیدروسل مرتبط، ارائه دهندگان خدمات سلامتی برای بستن لوله از بخیه استفاده می کنند. بخیه عبور جریان سیال از هیدروسل به شکم را متوقف می کند.
نفوذ سوزن:
ارائه دهندگان مراقبت های سلامتی یک سوزن را به داخل کیسه بیضه و به درون هیدروسل شما وارد می کنند. مایع از از طریق سوزن از کیسه بیضه کشیده می شود.
آسپیراسیون با سوزن
یکی دیگر از روش های درمان هیدروسل، تخلیه کردن آن به وسیله ی یک سوزن بلند است. به این صورت که سوزن به درون کیسه بیضه برای خارج کردن مایع وارد می شود. گاهی اوقات، ممکن است در این روش دارویی برای جلوگیری از پر شدن دوباره ی کیسه بیضه تزریق شود. به دلیل بالا بودن احتمال عود، آسپیراسیون با سوزن برای کسانی استفاده می شود که احتمال وقوع عوارض حین جراحی در آن ها بیش تر باشد. معروف ترین عارضه ی جانبی روش آسپیراسیون با سوزن، درد گذرا درون کیسه و خطر عفونت می باشد.
هیدروسلکتومی برش کیسه بیضه
پس از انجام بی هوشی عمومی، یک برش پوست عرضی در امتداد سطح بالای کیسه بیضه ایجاد می شود. پوست و نوار پیوندی نازک، برش می خورند. جراح به وسیله قطع و کنار زدن بافت های وریدی به بیضه نزدیک می شود. برای تسهیل تشریح برش، بیضه به سمت بالا گرفته می شود، و پوشش طناب و بافت چسب برای اطمینان از طول کافی سیم و احتمالا ورود به نیمه پایینی کانال، از پایین تشریح می شوند. بافت ها و کیسه فتق با دقت از طناب جدا می شوند. سپس بیضه ها جا به جا شده و دو تثبیت کننده برای جلوگیری از افزایش بیضه ها در بین آن ها قرار می گیرند.
هیدروسلکتومی برش اینگوینال
اولین مرحله برش عرضی اینگوینال، ایجاد یک بریدگی بزرگ بر روی پوست حلقه بیرونی کشاله ران است. برای به حداقل رساندن خطر بی حسی و درد پس از جراحی، عصب ایلیونگوینال موجود در زیر آپونوروز دست نخورده باقی می ماند. طناب نخاعی به سمت کنار و بالا جدا می شود. طناب و بیضه به آرامی از طریق برش جدا شده و سپس تا حد امکان تشریح می شوند. پس از جایگذاری مجدد بیضه از طریق محل برش، کیسه هیدروسل باز می شود و برای جلوگیری از آلودگی زخم حاصل از مایع هیدروسل، مایع موجود به آرامی تخلیه میشود. بعد از بررسی بیضه و دیگر اجزا برای وجود تومورها و ضایعات دیگر، PPV اجرا می شود و بیضه در کیسه بیضه تغییر موقعیت پیدا می کند. برش کشاله ران بسته می شود؛ لایه های خارجی مورب و لایه های زیرجلدی با مایعی مخصوص پر می شوند و پوست با بخیه بسته می شود؛ هیچ لوله تخلیه ای نیز قرار داده نمی شود.
هیدروسلکتومی لاپاراسکوپیک
برخی از جراحان با قرار دادن یک لوله مجهز به یک دوربین از طریق شکم، جراحی را از طریق لاپاروسکوپیک انجام می دهند.
در برخی موارد، افراد و پزشکان به دنبال تخلیه هیدروسل هستند که در این مواقع، این روش می تواند موثر باشد. با این حال، این فرآیند خطر بیشتری از بازگشت هیدروسل را دارد.
هیدروسلکتومی برای چه کسانی مناسب است؟
هیدروسل می تواند در کیسه بیضه شکل بگیرد اما شما را اذیت نکرده و یا باعث مشکلات پزشکی نمی شود. شما می توانید با مصرف داروهای ضد التهاب با آن مقابله کنید و صبر کنید تا ببینید که آیا تورم فروکش می کند یا خیر. اما اغلب در عرض شش ماه خود به خود از بین می رود.
اگر هیدروسل به اندازه کافی بزرگ شود، ممکن است نیاز به اقدام پزشکی داشته باشد. علائمی که نشان می دهند که ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید، عبارتند از:
- تورم یک سمت از کیسه بیضه
- درد در یک یا هر دو بیضه.
- سنگینی ناراحت کننده ناشی از بزرگ شدن کیسه بیضه
آماده سازی برای جراحی هیدروسل
قبل از جراحی، آزمایشات خون و ادرار انجام می شود. یک دکتر یا پرستار توضیح خواهد داد که این جراحی چگونه انجام می شود و آیا جراح باید برای مدت کوتاهی بعد از جراحی یک لوله را برای تخلیه مایعات، ایمپلنت کند یا خیر. این کار به جلوگیری از عفونت و تجمع مایعات پس از جراحی کمک می کند.
دقت کنید که به پزشک خود درباره تمام داروها و مکمل های غذایی ای که مصرف می کنید، بگویید. برخی از این ها می توانند باعث آسیب زدن به عملکرد انعقاد طبیعی شده و باعث خونریزی شوند. همچنین پزشک شما باید بداند که آیا نسبت به دارویی آلرژی دارید و یا خونریزی بیش از حد را تجربه کرده اید یا خیر.
چند روز قبل از جراحی، باید از مصرف داروهایی مثل آسپرین(بافرین)، وارفارین(کومادین) و کلوپیدوگرل(پلاویکس) خودداری کنید.
دستورالعمل های پزشک خود در خصوص خوردن و نوشیدن را دنبال کنید. به احتمال زیاد به شما گفته می شود که حداقل شش ساعت قبل از جراحی چیزی نخورید و ننوشید.
جراحی هیدروسل چگونه انجام می شود؟
هیدروسلکتومی معمولا یک روش سرپایی است. این کار معمولا به بی هوشی عمومی نیاز دارد، که به این معنی است که در طول جراحی کاملا بی هوش خواهید بود. یک لوله در گلو قرار می گیرد که تنفس شما را تنظیم می کند.
قبل از جراحی، یک خط تزریق وریدی در بازوی خود خواهید داشت تا مایعات و هر نوع داروی لازم را به بدن برساند.
در یک هیدروسلکتومی استاندارد، جراح یک برش کوچک در کیسه بیضه ایجاد می کند و برای خالی کردن هیدروسل از مکش استفاده می کند.
این کار می تواند به عنوان یک روش حداقل تهاجمی با استفاده از لاپاروسکوپ که یک لوله با یک دوربین کوچک در انتهایش است، انجام شود. این کار به جراح اجازه می دهد که قسمت داخلی کیسه بیضه را بر روی یک مانیتور خارجی ببیند. ابزارهای کوچک را می توان از طریق شکاف کوچکی وارد کرد.
اگر در کیسه بیضه درد وجود داشته باشد، مسکن ها می توانند به تسکین علائم هیدروسل کمک کنند. برخی از موارد با گذشت زمان برطرف خواهند شد. با این حال، گاهی اوقات جراحی مورد نیاز است.
در نوزادان، جراحی بر بستن واژینالیسی که باید قبل از تولد بسته می شده، تمرکز دارد. در مردان بالغ، جراحی ممکن است زمانی انجام شود که تورم بیضه دردآور بوده و هیدروسل به اندازه ای رشد می کند که بقیه بافت های تناسلی را تهدید می کند.
جراحی معمولا با بی هوشی عمومی انجام می شود (به بیمار داروهایی داده می شود تا به خواب برود). بعد از این که بیمار تحت عمل جراحی قرار می گیرد، مراحل زیر انجام می شود:
- جراح بریدگی کوچکی را بر روی کیسه بیضه یا کشاله ران ایجاد می کند و مایع را از طریق مکش تخلیه می کند.
- جراح همچنین ارتباط بین حفره شکمی و کیسه بیضه را مسدود می کند.
- سپس کیسه هیدروسل برداشته می شود و برش بسته می شود.
- اگر بیمار فتق داشته باشد، جراح احتمالا آن را اصلاح خواهد کرد.
بهبودی و ریکاوری پس از هیدروسلکتومی
یک هیدروسلکتومی معمولی معمولا حدود نیم ساعت طول می کشد. شما معمولا می توانید همان روز به خانه بروید. اما به فردی نیاز دارید تا شما را به خانه برساند. پزشک می تواند یک لوله کوچک در کیسه بیضه نصب کند تا به مایعات اجازه تخلیه بدهد.
بلافاصله بعد از جراحی، برای بررسی به اتاق ریکاوری خواهید رفت و تا زمانی که برای رفتن به خانه آماده شوید، در آن جا می مانید. اگر دچار بی هوشی عمومی شدید، ممکن است احساس بی هوشی و حالت تهوع داشته باشید و ممکن است گلو به دلیل وجود لوله تنفسی درد گرفته باشد.
قرار بعدی برای چند هفته دیگر برنامه ریزی خواهد شد تا پزشک شما بتواند درمان مناسب و علائم احتمالی عفونت و یا عوارض دیگر را بررسی کند.
در خانه برای چند روز انتظار تورم و درد را داشته باشید. در این زمان کیسه بیضه بسته خواهد شد. استفاده از بیضه بند برای پشتیبانی از بیضه ها باعث کاهش ناراحتی می شود.
در چند روز اول، برای کاهش تورم و درد، برای ۱۰ تا ۱۵ دقیقه بسته های سرد را بر روی بیضه های خود قرار دهید. اگر ناحیه بانداژ شده پوشیده شده باشد، می توانید دوش بگیرید. اما تا زمانی که زخم التیام پیدا می کند، حمام نکنید، شنا نکنید، یا در وان داغ ننشینید. کیسه بیضه ممکن است تا یک ماه دارای تورم باشد.
در طی دوران بهبودی وزنه های سنگین بلند نکنید و از ورزش شدید اجتناب کنید. به شما توصیه می شود که تا شش هفته رابطه جنسی نداشته باشید. در حالی که داروهای مسکن را مصرف می کنید، رانندگی نکنید.
جایگزین هایی برای جراحی
قرار دادن سوزن در داخل هیدروسل و بیرون کشیدن سیال جایگزینی برای جراحی است. پس از خارج کردن سیال، پزشک یک ماده شیمیایی را در داخل کیسه تزریق می کند. این کار به جلوگیری از ایجاد دوباره سیال کمک می کند.
در مطالعات اخیر انجام شده بر روی ۲۹ مرد 50 ساله، این روش تا 84 درصد در تصحیح هیدروسل موثر بود. اما ممکن است هیدروسل در عرض چند ماه برگردد و نیاز به دور دیگری از جراحی داشته باشد. جراحی، دارای بیشترین ماندگاری و کمترین احتمال بازگشت مجدد است.
عوارض جراحی هیدروسل
مشکلات بسیار نادر هستند. اگر علائم و یا عفونتی مانند موارد زیر را دیدید، فورا با پزشک خود تماس بگیرید:
- قرمزی و یا احساس گرما در محل جراحی
- افزایش درد
- مایعی با بوی بد که از زخم جراحی ترشح می شود
- افزایش تورم
- تب
دیگر عوارض ممکن عبارتند از خونریزی بیش از حد، لخته های خونی، آسیب نزدیک به بیضه که می تواند بر باروری شما تاثیر بگذارد و مشکلات ناشی از بی هوشی.
درمان هیدروسل مادرزادی با روش اسکروتال
هیدروسل مادرزادی که از طریق ارتباط بین حفره های صفاقی و غشا با یک PPV ایجاد می شود، معمولا به صورت خود به خود در اولین سال زندگی بهبود می یابد. رویکرد استاندارد برای درمان از کشاله ران است؛ این روش شامل آزاد کردن طناب نخاعی از بافت متصل، جداسازی بافت ها و انعقاد سریعPPV است. به تازگی، هیدروسلکتومی از طریق یک روش اسکروتال انجام شد و با نرخ موفقیت بالا و همراه با کم ترین مشکل گزارش شد.
مطالعات دیگر نیز نشان دادند که روش “اسکروتال” جایگزینی برای تصحیح آسیب های اینگوینواسکروتال می باشد. مزایای این روش، به حداقل رساندن جای زخم به دلیل کوچک بودن برش، کوتاه کردن زمان عمل و حذف هر گونه خطر آسیب عصب ایلیونگوینال به دلیل عدم باز شدن طناب نخاعی است. با این حال، هنگامی که PPV کافی نیست، خطر بعد از عمل فتق مداوم و یا هیدروسل همچنان نگران کننده است. ممکن است پس از عمل، افزایش سایز بیضه نیز گزارش شود. و این اتفاق هنگامی رخ می دهد که پیوندهای مجاور به اندازه کافی از هم جدا نباشند.
تا به امروز هیچ گزارشی به مقایسه نتایج جراحی با استفاده از روش سنتی وابسته به کشاله ران و وابسته به کیسه بیضه در بیماران تصادفی نپرداخته است. ما این مساله را در اینجا مورد بررسی قرار می دهیم. تا آنجا که ما می دانیم، این مطالعه اولین آزمایشی تصادفی بالینی است که نتایج دو روش هیدروسلکتومی را در پسرها بررسی می کند.
مراقبت از کودک پس از ارکیوپکسی و جراحی هیدروسل
در پسرها، بیضه ها شکل می گیرند و در طول چند ماه قبل از تولد به کیسه بیضه وارد می شوند. ارکیوپکسی جراحی ای برای آوردن بیضه ها به داخل کیسه بیضه است. بهبود زخم ها حدود ۲ تا ۳ هفته طول می کشد. انتظار تورم و کبودی روی کشاله ران و بیضه ها را پس از جراحی هیدروسل و ارکیوپکسی داشته باشید. حل شدن بخیه ها نیز ممکن است تا ۳ ماه طول بکشد.
فعالیت
- به مدت ۲ هفته از شنا کردن و یا حمام آب گرم خودداری کنید.
- برای ۲ هفته از انجام ورزش های برخوردی، کشتی، یا بازی های سخت خودداری کنید.
- برای کمک به کاهش تورم کودکان، از بیضه بند استفاده کنید.
- کودک شما می تواند زمانی که دیگر دارویی مصرف نمی کند و احساس خوبی دارد، به مدرسه باز گردد. این کار معمولا دو تا سه روز طول می کشد.
مراقبت از زخم
- تا ۴۸ ساعت پس از جراحی از حمام کردن اجتناب کنید. کودک شما می تواند پس از ۲۴ ساعت حمام کند.
- ناحیه وسط دو ران و کیسه بیضه را تمیز نگه دارید.
- ممکن است پزشک از شما بخواهد تا در طول روز، پماد آنتی بیوتیک را بر روی محل برش بمالید.
داروی درد
- داروی درد موضعی که در طی جراحی به کودک شما داده می شود ۴ تا ۶ ساعت اثر دارد.
- داروهای غیر مخدر را طبق تجویز برای ۴۸ ساعت اول مصرف کنید، سپس به همان اندازه که مورد نیاز است، مصرف کنید.
- در صورت تجویز، داروهای مخدری را فقط برای دردهای شدید استفاده کنید.
- داروها ممکن است باعث یبوست شوند. از ملین برای برطرف کردن این مشکل استفاده کنید.
- برای کاهش درد و تورم می توانید برای ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بر روی سطح بیضه خود از بسته های سرد استفاده کنید.
رژیم غذایی
بعد از جراحی ممکن است معده کودک شما ناراحت باشد. ابتدا، مایعات شفاف مانند چیپس های یخی، را امتحان کنید. سپس، غذاهایی را به او بخورانید، که هضم آن ها آسان باشد. برای روزهای بعد می توانید از رژیم غذایی عادی استفاده کنید. اگر فرزند شما استفراغ کرد، دوباره به او مایعات رقیق بخورانید و مراحل را طی کنید.
به کلینیک مراجعه کنید
ملاقات پی گیری کودک با پزشک چند هفته پس از عمل جراحی می باشد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟
- گسترش قرمزی یا رگه های قرمز به دلیل برش و همراه با تب ۱۰۱.۵ ° F و یا بالاتر از آن
- بوی ناخوشایند و یا ترشح چرک
- مشکل عبور ادرار
- اگر درد با داروهای مسکن هم کنترل نشود
- تب و لرز شدید
- اسهال و یا استفراغ مداوم
چه زمانی باید با ارائه دهنده خدمات درمانی خود تماس بگیرم؟
- کیسه بیضه متورم شده است.
- تورم بزرگ تر می شود و یا از بین نمی رود.
- سوالات و یا نگرانی هایی در مورد وضعیت یا مراقبت از خود دارید.
چه وقت باید به دنبال مراقبت فوری بروم؟
پس از وارد آمدن آسیب به بیضه، درد و تورم شدید داشته باشید. شما حق دارید به برنامه تان کمک کنید. درباره وضعیت سلامتی خود و نحوه درمان آن یاد بگیرید. گزینه های درمان را با ارائه دهندگان مراقبت های سلامتی مورد بحث قرار دهید تا تصمیم بگیرید که مایل به انجام چه روشی هستید.
شما همیشه حق امتناع از درمان را دارید. اطلاعات بالا فقط جنبه آموزشی دارد. این موارد به عنوان جایگزینی برای توصیه پزشکی برای شرایط فردی یا درمان های پزشکی نمی باشد. پیش از هر گونه رژیم پزشکی با پزشک خود، پرستار یا داروساز صحبت کنید تا ببینید آیا برای شما ایمن و موثر است یا خیر.
هیدروسل و تاثیر آن بر باروری و بیماری های زمینه ای بیضه
در حالت کلی بیماری هیدروسل خطرناک نیست و اکثرا بر باروری فرد تأثیر منفی نمی گذارد. با این وجود، احتمال دارد هیدروسل با بیماری زمینه‌ای در بیضه مرتبط باشد و موجب عوارض جدی شود. بیماری های زمینه ای بیضه عبارتند از:
1- عفونت یا سرطان بیضه: عفونت یا سرطان بیضه می توانند موجب کاهش تولید اسپرم شوند.
2- فتق مغبنی: گیر کردن قسمتی از روده در دیواره ی شکم می‌تواند باعث عوارض خطرناک و کشنده‌ای شود.