در مورد راه های درمان بیماری های سینوس چه می دانید؟ سینوس ها فضاهایی درون استخوان های سر و صورتند که پر از هوا هستند و با لایه ای مخاطی پوشیده شده اند. سینوس ها توسط یک مجرا به بینی متصل می شوند. سینوس ها هوایی که از طریق بینی تنفس می شود را تهویه، گرم و مرطوب می کنند که این عملکرد مهم از ریه ها محافظت می کند. فضاهای سینوسی به رزونانس صدا و محافظت از مغز در برابر ضربه هم کمک می کنند. هر ساله حدودا ۳۷ میلیون انسان در آمریکا به بیماری های مربوط به سینوس دچار می شوند. علاوه بر این، هر ساله مبلغ گزافی برای رهایی از بیماری های مربوط به سینوس هزینه می شود و همین باعث شده که این بیماری ها مشکل بزرگی در نظر گرفته شوند. بیماری های مربوط به سینوس گستره عظیمی را در بر می گیرند و ما در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام، به طور کلی به برخی مفاهیم مربوط به این بیماری ها اشاره خواهیم کرد.
درمان بیماری های سینوس – عملکرد و آناتومی سینوس
سینوس ها حفره هایی تو خالی هستند که فضای داخلی آن ها با غشاء مخاطی پوشانده شده است. انواع مختلفی از سینوس در سر انسان وجود دارد که شامل دو سینوس فکی (ماگزیلاری یا گونه ای)، دو سینوس پیشانی، سینوس اسفنوئید (شب پره ای) و چند سینوس اتموئید (پرویزنی) است. اگر چه در خصوص عملکرد سینوس ها بحث های زیادی وجود دارد اما اکثرا موافقند که سینوس ها در تهویه، گرم و مرطوب کردن هوا موثرند.
غشاء مخاطی سینوس ها از میلیون ها موی کوچک تشکیل شده که به آن ها مژک های درون بینی هم گویند. این مژک ها مواد بیگانه را به سمت بیرون هدایت می کنند. اگر غشاء مخاطی ورم کند، این اتفاق می تواند سبب تولید ویروس، قارچ، باکتری و التهاب مزمن شود.
آیا من به بیماری های سینوس دچارم؟
تشخیص التهاب سینوس ها (سینوزیت) معمولا دشوار است و گاهی آن را با التهاب آلرژیک مخاط بینی یا میگرن اشتباه می گیرند. به همین خاطر ملاک هایی برای تشخیص سینوزیت از سایر عارضه ها به وجود آمدند. علائم سینوزیت شامل احساس درد یا فشار در صورت، انسداد بینی، عوض شدن رنگ ترشحات بینی و احساس تغییر در حس چشایی و بویایی هستند. علاوه بر این، سینوزیت شامل علائم جزئی دیگری همچون سردرد، دندان درد، فشار به گوش ها و سرفه نیز هست. معمولا برای تشخیص سینوزیت از آندوسکوپ استفاده می کنند. آندوسکوپ وسیله ای کوچک است که با آن درون بینی را بررسی می کنند. علاوه بر این می توان از سی تی اسکن سینوس هم استفاده کرد تا وجود علائمی مثل ورم و التهاب در سینوس ها و بینی بررسی شوند.
انواع بیماری های سینوس
بیماری های زیادی مربوط به سینوس هستند. بیماری التهاب یا عفونت سینوس ها (سینوزیت) می تواند شامل این دو مورد باشد: سینوزیت حاد و مزمن. سینوزیت حاد رایج ترین نوع سینوزیت است و برای درمان آن و کاهش التهاب در بینی می توان از آنتی بیوتیک استفاده کرد. این نوع عفونت بعد از یک یا دو هفته درمان می شود.
در این نوع سینوزیت از جراحی استفاده نمی کنند مگر این که عوارضی همچون (آسیب به چشم ها، مننژ یا مغز) دیده شوند. سینوزیت مزمن شرایطی است که بیمار در زمان طولانی، مثلا یکسال، با علائم سینوزیت دست و پنجه نرم می کند. برای درمان این مشکل، بیماران باید به مدت طولانی از آنتی بیوتیک و اسپری های استروئیدی بینی و سایر روش های درمانی استفاده کنند.
در صورتی که این روش ها برای درمان موثر نباشند، فرد باید جراحی آندوسکوپی سینوس انجام دهد. انواع دیگری از مشکلات سینوس هستند که به قارچ مربوطند. قارچ ها محیط های گرم و مرطوب را دوست دارند و هنگامی که سیستم دفاعی بدن فرد درست کار نکند یا آسیب ببیند، سینوس ها محیط مناسبی برای رشد قارچ ها می شوند. سینوزیت قارچی می تواند از نوع خفیف باشد که در آن تنها یک نوع قارچ در بدن وجود دارد.
یا می تواند از نوع دیگری باشد که در آن قارچ های زیادی وجود دارند که این نوع سینوزیت قارچی خطرناک تر است. با توجه به نوع قارچ و شدت عفونت، می توان از داروهایی استفاده کرد که ورم را کم می کنند و قارچ را از بدن بیرون می کنند یا می توان جراحی آندوسکوپی سینوس را انجام داد. نوع دیگری از بیماری های مربوط به سینوس همراه با پولیپ بینی اتفاق می افتند.
این پولیپ ها در اثر آلرژی و التهاب به وجود می آیند که می توانند بینی را پر کنند و عملکرد سینوس ها را متوقف کنند. این بیماری می تواند با آسم در ارتباط باشد. پولیپ ها به اسپری های استروئیدی حساسند اما این اسپری ها بیشتر از این که بیماری را درمان کنند ورم ها را از بین می برند. اکثر کسانی که دچار این بیماری هستند برای از بین بردن پولیپ ها به جراحی آندوسکوپی سینوس نیاز دارند.
ایجاد تومور در سینوس ها، اگر چه به ندرت اما مشکلی است که احتمال وقوع دارد. این تومورها می توانند خوش خیم باشند، که در این صورت می توان با جراحی آندوسکوپی سینوس آن ها را برداشت. یا می توانند بدخیم باشند که در آن صورت، همه یا قسمتی از استخوان ماگزیلا و سایر ساختارهای استخوانی را بر می دارند. علائم این تومورها مثل سینوزیت است اما نسبت به درمان مقاومند. تشخیص این تومورها با آندوسکوپی بینی، سی تی اسکن و MRI صورت می گیرد.
سینوزیت شامل التهاب و تورم سینوس هاست. سینوس های سالم با هوا پر شده اند. اما هنگامی که مسدود شوند و با برخی از مایعات پر شوند، زمینه برای رشد میکروب و عفونت فراهم می شود. شرایطی که سبب انسداد سینوس ها می شوند شامل این موارد هستند:
- سرما خوردگی
- رینیت آلرژیک که شامل التهاب مخاط بینی است.
- پولیپ بینی
- انحراف سپتوم بینی (تیغه میانی)
انواع بیماری های سینوس
- سینوزیت حاد معمولا با علائمی مثل سرما خوردگی شروع می شود. این علائم شامل آبریزش بینی و احساس درد در صورت هستند. که ممکن است به طور ناگهانی شروع شوند و تا ۲ الی ۴ هفته دوام داشته باشند.
- سینوزیت نیمه حاد معمولا بین ۴ تا ۱۲ هفته طول می کشد.
- سینوزیت مزمن معمولا ۱۲ هفته یا بیشتر طول می کشد.
گاهی فرد در طول یک سال، چند بار دچار سینوزیت می شود.
چه کسانی دچار سینوزیت می شوند؟
خیلی از افراد! در صورت داشتن علائم زیر، احتمال وقوع سینوزیت در شما بالاست:
- ورم درون بینی
- خشکی مجاری بینی
- پولیپ بینی
- نقص سیستم ایمنی، یا مصرف داروهایی که عملکرد سیستم ایمنی را ضعیف می کنند.
چیزهایی که می توانند سبب سینوزیت در کودکان شوند شامل این موارد هستند:
- آلرژی
- بیماری مسری ای که از کودکان مدرسه و دیگران به کودک منتقل شده باشد.
- پستانک
- نوشیدن با بطری در حالی که به پشت دراز کشیده اند.
- بوی دود سیگار
عفونت و سیگار کشیدن دو عامل اصلی هستند که احتمال سینوزیت در بزرگسالان را بالا می برند.
علائم سینوزیت حاد
علائم اصلی سینوزیت حاد شامل این موارد هستند:
- احساس فشار یا درد در صورت
- آبریزش بینی
- از دست دادن حس بویایی
- سرفه
علاوه بر این ممکن است این علائم را نیز حس کنید:
- تب
- تنفس دشوار
- خستگی
- دندان درد
علائم سینوزیت مزمن
- ممکن است برای ۱۲ هفته یا بیشتر دچار این علائم شوید:
- احساس درد در صورت
- انسداد بینی
- چرک در مجاری بینی
- تب
- آبریزش بینی
- احساس خشکی در مجاری بینی
علاوه بر موارد ذکر شده ممکن است دچار سر درد، تنفس دشوار، دندان درد و احساس خستگی مفرط نیز شوید.
موارد ذکر شده می توانند علائم خیلی از بیماری ها باشند پس در صورت مشاهده این علائم، اول به پزشک مراجعه کنید.
درمان بیماری های سینوس
اگر دچار عفونت سینوسی ساده شدید، پزشک ممکن است که استفاده از داروی ضد احتقان و شستشوی بینی با آب نمک را توصیه کند. بدون تجویز پزشک بیش از ۳ هفته از داروی ضد احتقان استفاده نکنید. گاهی پزشک برای ۱۰ الی ۱۴ روز مصرف آنتی بیوتیک را تجویز می کند. علائم سینوزیت با درمان از بین می روند. هوای گرم و مرطوب به درمان سینوزیت مزمن کمک می کند. می توانید از دستگاه بخور استفاده کنید یا در معرض حرارت آب گرم قرار بگیرید. البته نباید آب آن خیلی گرم باشد. کارهای دیگری هم هستند که برای درمان سینوزیت مزمن می توانید آن ها را انجام دهید:
- با استفاده از کمپرس آب گرم می توانید درد در بینی و سینوس ها را کم کنید.
- می توانید از قطره های بینی استفاده کنید.
- داروهای ضد احتقان و برخی قطره ها و اسپری ها می توانند مفید باشند. بیشتر از زمان توصیه شده از این داروها استفاده نکنید.
علاوه بر این می توان از این موارد نیز استفاده کرد:
- اسپری کورتیکواستروئید بینی می توانند در پیشگیری و درمان التهاب موثر باشد. مثال هایی از این اسپری ها شامل فلوتیکازون، تریامسینولون، بودزوناید، مومتازون، بکلومتازون هستند.
- کورتیکواستروئید خوراکی یا تزریقی: این داروها برای رهایی از التهاب ناشی از سینوزیت به خصوص در افرادی که دچار پولیپ بینی هستند استفاده می شوند. اگر برای مدت طولانی از کورتیکواستروئید خوراکی استفاده کنید سبب عوارض جانبی جدی می شود.
- اگر منشاء عفونت ایجاد شده توسط باکتری بوده، مصرف آنتی بیوتیک برای درمان سینوزیت ضروری است.
- اگر علت وجود سینوزیت آلرژی است، ایمونوتراپی میزان عکس العمل بدن نسبت به برخی مواد آلرژی زا را پایین می آورد و شرایط را بهتر می کند.
در برخی شرایط، پزشک برای درمان استروئید و آنتی بیوتیک را با هم تجویز می کند.
موارد دیگر
- اگر دچار آلرژی هستید، پزشک آنتی هیستامین تجویز می کند.
- اگر علت سینوزیت قارچ است، پزشک داروی ضد قارچ تجویز می کند.
- اگر دچار نقص سیستم ایمنی هستید پزشک داروی ایمنوگلوبولین را تجویز می کند که می تواند با چیزهایی که بدن به آن ها واکنش نشان می دهد مقابله کند.
آیا می توان از بیماری های سینوس پیشگیری کرد؟
هیچ روشی نیست که قطعا از سینوزیت پیشگیری کند اما یک سری موارد می توانند کمک کنند:
خود را از عفونت دور نگه دارید: تا حد امکان با افرادی که سرما خورده اند ارتباط برقرار نکنید. مرتب دستان خود را با آب و صابون بشویید.
اگر درگیر آلرژی هستید آن را کنترل کنید: برای تحت کنترل داشتن علائم، با پزشک خود مشورت کنید. در معرض چیزهایی که به آن ها آلرژی دارید قرار نگیرید.
از کشیدن سیگار و قرار گرفتن در معرض هوای آلوده بپرهیزید: سیگار کشیدن و قرار گرفتن در معرض آلاینده های هوا سبب التهاب ریه ها و مجاری بینی می شود.
از دستگاه تهویه هوا استفاده کنید: اگر هوای خانه تان خیلی خشک است استفاده از دستگاه تهویه هوا می تواند به پیشگیری از سینوزیت کمک کند.
اگر بیماری های سینوس درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟
از شروع سینوزیت تا پایان آن احساس درد و ناراحتی همراه فرد است. در موارد خیلی نادر سینوزیت درمان نشده می تواند سبب مننژیت، التهاب و عفونت پرده مغزی یا عفونت استخوان شود. درباره نگرانی هایتان با پزشک صحبت کنید.
سینوزیت سبب اختلال در خشک شدن عادی مخاط می شود و همین موجب آبریزش بینی و تولید مخاط اضافی می گردد. به علاوه تنفس از بینی را دشوار می کند و در اطراف چشم احساس ورم به وجود می آید. سینوزیت مزمن می تواند با عفونت همراه باشد که به آن رینوسینوزیت مزمن هم می گویند. این بیماری می توانند هم کودکان و هم بزرگسالان را درگیر کند.
دلایل سینوزیت مزمن
دلایل رایج سینوزیت مزمن شامل این موارد هستند:
پولیپ بینی: پولیپ بینی می تواند مجرای بینی یا سینوس ها را مسدود کند.
انحراف سپتوم: که می تواند راه سینوس ها را مسدود کند و سینوزیت را بدتر کند.
سایر بیماری ها: بیماری هایی مثل فیبروز سیستیک، HIV و بیماری های مربوط به سیستم ایمنی می توانند سبب انسداد راه بینی شوند.
عفونت مجاری تنفسی: عفونت هایی مثل سرما خوردگی که مجاری تنفسی را تحت تاثیر قرار می دهند می توانند سبب التهاب سینوس ها شوند. این عفونت می تواند به خاطر ویروس، باکتری یا قارچ ایجاد شود.
آلرژی هایی همچون تب یونجه: التهاب هایی که همراه با آلرژی اتفاق می افتند می توانند سینوس ها را مسدود کنند.
عوارض جانبی بیماری های سینوس
پس از ابتلا به سینوزیت مزمن، اگر چه به ندرت، احتمال ابتلا به این عوارض جدی وجود دارد:
مشکلات بینایی: اگر عفونت سینوس ها به کاسه چشم برسد می تواند سبب ضعیف شدن چشم یا حتی نابینایی دائمی شود.
عفونت: برخی از افرادی که دچار سینوزیت مزمن هستند دچار التهاب غشاء و مایع اطراف مغز و مننژیت می شوند.
تشخیص بیماری های سینوس
روش های تشخیص سینوزیت مزمن شامل این موارد هستند:
روش های تصویر برداری:
تصاویری که با سی تی اسکن و MRI گرفته می شوند، جزئیات دقیقی از سینوس ها را نشان می دهند. در برخی شرایط، التهاب و انسداد ایجاد شده عمیق هستند و با آندوسکوپ نمی توان آن ها را بررسی کرد. پس در این شرایط، روش های تصویر برداری گزینه بهتری هستند.
معاینه سینوس ها:
آندوسکوپ که یک لوله باریک با نور است به پزشک این امکان را می دهد که سینوس ها را بررسی کند.
تست آلرژی:
اگر پزشک شک کند که آلرژی سبب ایجاد سینوزیت مزمن شده ممکن است که تست پوستی را پیشنهاد دهد. تست پوستی ابزاری دقیق و بی خطر است که به شما کمک می کند تا ببینید چه آلرژنی سبب ایجاد سینوزیت شده است.
نمونه گیری از مخاط:
وقتی سینوزیت در حال وخیم شدن است و به درمان پاسخ نمی دهد، پزشک با نمونه برداری از مخاط به دنبال دلیل ایجاد بیماری می گردد. برای مثال وجود باکتری یا قارچ می توانند دلیل ایجاد عفونت باشند.
علائم سرطان سینوس پارانازال و سرطان حفره بینی
معمولا تشخیص این سرطان ها به طور اتفاقی صورت می گیرد (در حالی که در حال بررسی سایر مشکلات هستند به این مشکل پی می برند). علائم ممکن این نوع سرطان ها شامل این موارد هستند:
- انسداد بینی که با گذشت زمان نه تنها جبهتر نمی شود بلکه بدتر هم می شود.
- احساس درد در بالا یا پایین چشم
- انسداد یک سمت از بینی
- ترشحات پشت بینی و حلق
- خونریزی از بینی
- کاهش یا از دست دادن حس بویایی
- بی حسی یا درد در برخی از قسمت های صورت
- احساس درد در دندان ها
- تولید مداوم اشک از چشم ها
- ورم یکی از چشم ها
- تغییر در بینایی یا از دست دادن بینایی
- احساس درد یا فشار در گوش ها
- مشکلات شنوایی
- سر درد
- مشکل در باز کردن دهان
- ورم غدد لنفاوی گردن
داشتن یک یا برخی از علائم بالا لزوما به این معنا نیست که فرد دچار سرطان سینوس پارانازال و سرطان حفره بینی است. خیلی از این علائم بین این بیماری و سایر بیماری ها مشترکند. حتی اگر یکی از علائم بالا را دارید به پزشک مراجعه کنید تا پزشک دلیل آن را پیدا کند و درمان متناسب با آن را در نظر بگیرد. اگر درمانی مثل آنتی بیوتیک جواب نداد، برای معاینه بیشتر نزد پزشک بروید.
آیا می توان سرطان سینوس پارانازال و سرطان حفره بینی را زود تشخیص داد؟
متاسفانه این سرطان ها سبب ایجاد علائم چشمگیری نمی شوند که پزشکان بتوانند آن ها را زود تشخیص دهند و درمان کنند. خیلی از علائم سرطان سینوس پارانازال و سرطان حفره بینی بین این بیماری ها و سایر مشکلات یکسان هستند. برای مثال علائم آن ها با علائم عفونت ساده شباهت های زیادی دارند. به همین خاطر است که اکثرا این مشکلات زود تشخیص داده نمی شوند. متاسفانه هنگامی آن ها تشخیص داده می شوند که تنفس را سخت می کنند و سینوس ها را مسدود می کنند. گاهی نیز پس از آن که این بیماری ها به بافت های اطراف یا سایر قسمت های بدن منتشر شدند قابل تشخیص می شوند. اما با این همه می توان سرطان سینوس پارانازال و سرطان حفره بینی را زود تشخیص داد. در صورت داشتن علائم ذکر شده حتما با پزشک تماس بگیرید. چون پزشک باید علت آن را تشخیص دهد و بر اساس آن درمان در نظر بگیرد.
آزمایش سرطان سینوس پارانازال و سرطان حفره بینی
پزشک بیمار را معاینه می کند. اگر به وجود سرطان شک کند، بیمار را نزد متخصص می فرستد و برای اطمینان از او آزمایش هایی می گیرند.
سابقه بیماری و معاینه فیزیکی
پزشک از بیمار درباره این که آیا سابقه بیماری داشته یا نه سوال می پرسد. علاوه بر این ممکن است که پزشک با معاینه فیزیکی علائم این سرطان ها یا سایر بیماری ها را بررسی کند. در طول معاینه، پزشک با دقت بینی و سینوس ها را بررسی می کند تا ببیند علت مشکل از کجاست. پزشک همچنین علائمی مثل بی حسی، درد، ورم و تورم غدد لنفاوی گردن را هم می سنجد. به علاوه تغییرات تقارن صورت و چشم ها را هم بررسی می کند (هر دو طرف باید یک شکل باشند)، تغییرات در بینایی و سایر مشکلات را هم بررسی می کند. از آندوسکوپ هم می توان برای بررسی حفره های بینی استفاده کرد. اگر پزشک فکر کند که ممکن است فرد دچار سرطان سینوس پارانازال و سرطان حفره بینی شده باشد او را نزد متخصص گوش، حلق، بینی می فرستد تا به طور دقیق فرد را معاینه کنند.
آزمایش های تصویر برداری
در آزمایش های تصویر برداری از اشعه X، میدان های مغناطیسی یا دیگر ابزار استفاده می شود تا تصاویری از درون بدن ایجاد شود. آزمایش های تصویر برداری برای تشخیص سرطان سینوسی پارانازال استفاده نمی شوند، اما به دلایل دیگر می توانند مورد استفاده قرار گیرند، مانند:
- کمک به پیدا کردن تومور در فردی که مشکوک به سرطان است.
- فهمیدن اینکه آیا یک تومور می تواند بدون ایجاد خونریزی زیاد بیوپسی شود
- اطلاع از این که سرطان چقدر می تواند گسترش یابد
- فهمیدن این که آیا تومور می تواند با جراحی خارج شود
- کمک به فهمیدن این که آیا درمان عمل می کند
- فهمیدن این که آیا سرطان بعد از درمان دوباره بر می گردد
اشعه X
اشعه X می تواند هر مایع یا توده ای که در سینوس ها وجود دارد را نشان دهد (آنها باید با هوا پر باشند). اشعه X نشان می دهد که یک چیزی غلط است، اما ممکن است این مشکل تومور نباشد. بیشتر اوقات، اشعه ایکسی که وارد سینوس ها می شود اگر غیرطبیعی باشد به معنای عفونت است. اشعه X اغلب برای سینوس استفاده نمی شود چون بسیاری از دکترها به جای آن استفاده از توموگرافی کامپیوتری(سی تی اسکن) را ترجیح می دهند. اگر در شما سرطان سینوسی پارانازال تشخیص داده شده است، ممکن است از اشعه X برای قفسه سینه تان استفاده شود تا پزشک تشخیص دهد که آیا سرطان به شش هایتان گسترش یافته یا نه. گسترش سرطان به شش ها رایج ترین مکان گسترش، پس از غدد لنفاوی است.
سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری)
در سی تی اسکن از اشعه X استفاده می شود تا تصاویر سه بعدی دقیقی از داخل بدن به دست آید. این آزمایش برای شناخت سرطان های حفره بینی و سینوس های پارانازال بسیار مفید است. جزئیات استخوانی به خوبی روی سی تی اسکن نمایان می شوند. از سی تی اسکن قفسه سینه استفاده می کنند تا ببینید که آیا سرطان به شش ها گسترش یافته است یا نه. بر خلاف اشعه X، سی تی اسکن تصاویر دقیقی از بافت های نرم و اندام های بدن ایجاد می کند.
MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی)
در MRI به جای اشعه X از امواج رادیویی و مغناطیس قوی استفاده می شود تا تصاویری از داخل بدن ایجاد شود. MRI در بررسی سرطان های حفره بینی و سرطان سینوسی پارانازال بسیار موثر است. MRI در شناخت این که تغییر ایجاد شده در سینوس به صورت مایع است یا تومور، نسبت به سی تی اسکن بهتر عمل می کند. MRI می تواند به پزشک کمک کند که تفاوت بین تومور سرطانی و غیر سرطانی را تشخیص دهد. همچنین می تواند نشان دهد که آیا تومور می تواند در نزدیکی بافت های نرم، مانند چشم، مغز یا رگ های خونی گسترش یابد یا نه. سی تی اسکن و MRI، هر دو کمک می کنند که سرطان های حفره بینی و سینوسی پارانازال را پیدا کنیم و بیشتر درمورد آنها بیاموزیم. برای مثال، سی تی اسکن می تواند نشان دهد که آیا سرطان درون استخوان رشد می کند یا خیر ولی MRI می تواند اندازه و نوع سرطان را نشان دهد و هر دو می توانند نشان دهند که آیا سرطان به غدد لنفاوی گردن گسترش می یابد یا خیر.
تشخیص بیماری های سینوسی با پت اسکن (توموگرافی گسیل پوزیترون)
در پت اسکن از یک نوع قند رادیواکتیو استفاده می شود که به داخل خون تزریق می شود (چون سلول های سرطانی نسبت به سلول های عادی مقدار بیشتری گلوکز استفاده می کنند پس بیشتر قند رادیواکتیو را جذب می کنند). سپس از یک اسکنر مخصوص استفاده می شود تا تصاویری از محل هایی در بدن که رادیواکتیویته جمع شده است را ایجاد کند.
پت اسکن اغلب به همراه سی تی اسکن انجام می شود و در آن از یک دستگاه استفاده می شود که می تواند هر دو اسکن را در یک زمان انجام دهد. این ویژگی باعث می شود که پزشک بتواند مناطق دارای رادیواکتیویته بالاتر را روی پت با تصاویر دقیق از سی تی اسکن مقایسه کند. با وجود این که این سرطان ها به ندرت گسترش می یابند،
یک پت اسکن اطلاعات مفیدی درمورد کل بدن می دهد. پت اسکن ممکن است برای بررسی مناطق احتمالی گسترش سرطان استفاده شود، به خصوص اگر سرطان پیشرفته تر است (به این معنا که بزرگ تر است و احتمال گسترش آن بیشتر است).
تشخیص بیماری های سینوسی با بیوپسی
بیوپسی فرایندی است که در آن پزشک یک تکه کوچک از بافت را (به عنوان نمونه) خارج می کند تا آن را با میکروسکوپ بررسی کند. این تنها راه است برای اطمینان از اینکه بیمار سرطان سینوس پارانازال دارد. اگر سرطان شناخته شد، آزمایش دادن در آزمایشگاه می تواند نوع سرطان و سرعت رشد و انتشار آن را تشخیص دهد.
این اطلاعات نیاز است تا به انتخاب بهترین درمان کمک کند. زمانی که پزشکان تصمیم می گیرند در کجا و چگونه یک بیوپسی انجام دهند، با دقت مکان تومور و رگ های خونی اطراف آن را بررسی می کنند. اغلب، بیوپسی ها در مطب پزشک انجام می شوند و داروهایی برای بی حسی محل استفاده می شود.
اگر تومور در جایی است که دسترسی به آن دشوار است یا ممکن است خونریزی زیادی به دنبال داشته باشد، بیوپسی در اتاق عمل انجام خواهد شد. انواع زیادی از بیوپسی ها می توانند برای سرطان سینوس پارانازال استفاده شوند.
بیوپسی آسپیراسیون سوزنی ظریف (FNA)
در این نوع بیوپسی، پزشک یک سوزن نازک، درست در یک تومور یا غدد لنفاوی قرار می دهد تا سلول ها یا چند قطره از مایع آن را خارج کند. ممکن است پزشک این کار را ۲ یا ۳ بار تکرار کند تا چند نمونه بگیرد سپس سلول ها را زیر میکروسکوپ بررسی می کند تا ببیند که آیا شبیه سرطان هستند. بیوپسی FNA اغلب برای بیمارانی با غدد لنفاوی متورم در گردن استفاده می شود. در این بیماران، بیوپسی FNA نشان می دهد که تورم گره لنفاوی به دلیل سرطان است یا واکنشی به یک عفونت است.
تشخیص بیماری های سینوسی با بیوپسی های انسیالیزه و اکسینال
این انواع بیوپسی با یک جراحی جزئی، بیشتر تومور را خارج می کنند و رایج ترین نوع بیوپسی ها برای استفاده در بینی و تومورهای سینوسی پارانازال هستند. بیوپسی تومور های موجود در بینی ممکن است با استفاده از ابزارهای مخصوصی که درون بینی قرار داده می شوند انجام شود. بیوپسی تومورهایی که در عمق جمجمه قرار دارند ممکن است به فرایند های پیچیده تری نیاز داشته باشد. برای یک بیوپسی انسیالیزه، جراح قسمت کوچکی از تومور را برش می زند. برای یک بیوپسی اکسینال، کل تومور خارج می شود. در هر دو مورد، نمونه بیوپسی برای آزمایش کردن به آزمایشگاه فرستاده می شود.
آندوسکوپی در مقایسه با بیوپسی باز
برای تومورهایی که در عمق جمجمه قرار دارند، چگونگی انجام بیوپسی به مکان و بزرگی تومور بستگی دارد.
بیوپسی آندوسکوپ:
برای رسیدن به تومورهای که در عمق مجاری بینی قرار دارند از آندوسکوپ استفاده می شود که یک لوله نازک و انعطاف پذیر است. ابزارهای جراحی بلند و نازک می توانند از طریق آندوسکوپ رد شوند تا یک نمونه بیوپسی بگیرند.
بیوپسی باز (جراحی):
برای تومورهای داخل سینوس ها، پزشک ممکن است از طریق پوست نزدیک بینی و استخوان های زیرین برشی ایجاد کند تا به آنها برسد.
بی حسی برای بیوپسی ها
بی حسی، استفاده از داروها برای کمک به کنترل درد در طول روند درمانی است. نوع بی حسی استفاده شده به چگونگی انجام بیوپسی بستگی دارد. بی حسی موضعی اغلب برای بیوسپی انسیالیزه یا بیوپسی سوزنی استفاده می شود. داروها می توانند به پوست و در نزدیکی بافت ها تزریق شوند یا درست در بینی قرار داده شوند تا منطقه را تا زمانی که بیوپسی انجام شود بی حس کنند. استفاده از آرام بخش (که باعث می شود شما خیلی خواب آلود شوید) یا بی هوشی عمومی (که باعث می شود شما در یک خواب عمیق فرو روید) ممکن است برای بیوپسی آندوسکوپی نیاز باشد.
درمان بیماری های سینوس با جراحی آندوسکوپی سینوس
در شرایطی که مصرف دارو و سایر درمان ها تاثیری ندارد می توان از جراحی آندوسکوپی سینوس استفاده کرد. برای این جراحی، پزشک از یک ابزار لوله ای که در سرش دارای نور است (آندوسکوپ) استفاده می کند تا سینوس ها را معاینه کند. با توجه به این که منبع انسداد چه بوده، پزشک از ابزار مختلفی برای برداشتن بافت یا پولیپی که سبب انسداد شده است استفاده می کند.
درمان های خانگی بیماری های سینوس
موارد خفیف سینوزیت می توانند در خانه و بدون نیاز به مراجعه به دکتر درمان شوند. این درمان ها درد را کاهش می دهند، سینوس ها را باز می کنند و به آنها اجازه ی تخلیه شدن می دهند.
درمان های خانگی برای بیماری های سینوسی شامل موارد زیر است:
- شستشوی بینی: به عنوان شستشوی سینوس هم شناخته می شود، این روند خانگی شامل شستشو و تمیز کردن مجاری بینی با آب نمک یا محلول سالین است.
- کمپرس گرم: استفاده از یک کمپرس گرم روی مناطق تحت تاثیر صورت می تواند ورم و درد را تسکین دهد.
- داروی مسکن: این داروها می توانند علائم درد و تب را کاهش دهند.
- استنشاق بخار: تنفس در هوای مرطوب می تواند گرفتگی سینوس را بهبود بخشد. تنفس بخار حاصل از یک کاسه آب داغ با چند قطره اسانس منتول یا روغن اکالیپتوس می تواند به باز کردن سینوس ها کمک کند. اسانس های روغنی نباید به طور مستقیم استفاده یا خورده شوند.
- قرص ها و اسپری های ضد احتقان: این قرص و اسپری ها می توانند ورم را کاهش دهند و به سینوس ها اجازه تخلیه شدن دهند. بیماران نباید بیشتر از ۳ روز اسپری استفاده کنند.
- آبرسانی و استراحت: نوشیدن مایعات به طور مرتب و خودداری از فعالیت بیش از حد می تواند به کاهش علائم سینوزیت کمک کند.
- استراحت کنید: این کار به بدن این امکان را می دهد که با التهاب بجنگد و سریع تر بهبود پیدا کند.
- سینوس ها را مرطوب نگه دارید: یک کاسه آب تقریبا گرم آماده کنید، سپس یک حوله روی سر خود بکشید و بخور آب گرم بگیرید. صورت خود را با فاصله مناسبی از آب گرم نگه دارید. علاوه بر این می توانید دوش آب گرم بگیرید. هوای گرم و مرطوب تنفس کنید تا از درد رها شوید و به خشک شدن مخاط کمک کنید.
