هیپوسپادیاس اطفال؛ علل، تشخیص و درمان هیپوسپادیاس اطفال

در مورد بیماری هیپوسپادیاس چقدر اطلاعات دارید؟ آیا می دانید این عارضه چند درصد در کودکان رخ می دهد؟ عوارض هیپوسپادیاس اطفال چیست؟ چگونه میتوان آن را درمان کرد و چه علائمی دارد؟ در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به بررسی هیپوسپادیاس اطفال می پردازیم و راه های درمان با جراحی و غیر جراحی آن را مورد بررسی قرار می دهیم. همچنین به شما عزیزان خواهیم گفت که چگونه پس از جراحی باید از کودکانتان مراقبت کنید.

هیپوسپادیاس اطفال چیست؟

هیپوسپادیاس اطفال مشکلی است که آلت تناسلی را تحت تاثیر قرار می دهد. سه علامت مشترک برای هیپوسپادیاس اطفال وجود دارد:

• سوراخ آلت تناسلی که ادرار از آن خارج می شود، در موقعیتی پایین تر از موقعیت طبیعی خود قرار می گیرد.
• وجود خمیدگی در آلت تناسلی، در این صورت معمولا آلت تناسلی دارای یک انحنا به سمت پایین یا یک شیب به سمت جلو می باشد.
• پوست آلت تناسلی بصورت ناقص تشکیل شده است.

با وجود این یافته ها، پسران به طور معمول قادر به خالی کردن مثانه خود بدون هیچ مشکل و دردی در رابطه با هیپوسپادیاس اطفالی خود در هنگام تولد هستند. در برخی از پسران احتمال ابتلا به فتق بیشتر است و یا ممکن است دارای بیضه ای باشند که به طور کامل به سمت شکم کشیده شده باشد.

هیپوسپادیاس اطفال معمولا در هنگام تولد قابل تشخیص می باشد، اما بعضی از آنها می توانند بعدا در زندگی تشخیص داده شوند.

درمان این مشکل بستگی به درجه هیپوسپادیاس اطفال در پسران دارد، که بر اساس ارزیابی توسط متخصص اورولوژی اطفال مشخص خواهد شد. ارزیابی هیپوسپادیاس اطفال شامل امتحان محل باز بودن مجرای ادراری، درجه انحنا و ظاهر آلت تناسلی است.

بعضی از پسران هیپوسپادیاس اطفالی جزئی دارند و ممکن است نیازی به عمل جراحی نداشته باشند. اما در مورد پسران دیگر، ما درباره نگرانی های بالقوه ای مانند انحراف جریان ادرار و انحنای آلت تناسلی بحث خواهیم کرد و در برای تعیین بهترین روش در درمان هیپوسپادیاس اطفال، این عوامل را در نظر می گیریم.

انواع هیپوسپادیاس اطفال

سه نوع هیپوسپادیاس اطفال وجود دارد که بسته به محل باز شدن مجرای ادرار تقسیم بندی می شود:

• نزدیک سر آلت تناسلی
• در طول آلت تناسلی
• آنجایی که آلت تناسلی و اسکروتوم بهم متصل می شوند، یا بر روی اسکروتوم

علائم و نشانه های هیپوسپادیاس اطفال

محل باز شدن مجرای ادرار

شایع ترین علامت هیپوسپادیاس اطفال این است که محل باز شدن مجرای ادرار که از طریق آن یک پسر ادرار می کند در محل معمول خود در نوک آلت تناسلی وجود ندارد.

در یک پسر متولد شده با مشکل هیپوسپادیاس اطفال، مجرای ادراری می تواند در زیر نوک آلت تناسلی (کرونال)، در اسکروتوم و گاهی اوقات زیر اسکروتوم واقع شود.

در شکل خفیف هیپوسپادیاس اطفال، محل باز شدن به انتهای آلت تناسلی نزدیکتر است (کرونال) و در اکثر پسران (75 تا 80 درصد) رخ می دهد. شکل شدیدتر هیپوسپادیاس اطفال، زمانی است که محل باز شدن بیشتر در اسکروتوم می باشد و در 20٪ تا 25٪ از پسران رخ می دهد.

هر پسر تنها دارای یک شکاف باز است که از طریق آن ادرار می کند.

آلت تناسلی منحنی شکل

دومین چیزی که والدین ممکن است متوجه شوند این است که آلت تناسلی صاف نیست و منحنی شکل است. این انحنا گاهی اوقات به عنوان chordee نامیده می شود. آلت تناسلی از یک جهت رو به جلو خم می شود که این باعث می شود آلت تناسلی، کوتاه تر از فرم واقعی آن نشان داده شود. پوست نیز ممکن است در قسمت جلوی آلت تناسلی بصورت ناقص به نظر برسد.

مقدار خمش می تواند از شیبی ملایم در جلوی آلت تناسلی تا شیبی کامل به سمت جلو درجه بندی شود. این خمیدگی می تواند با جراحی اصلاح شود. بر اساس مطالعات انجام شده در بیمارستان کودکان فیلادلفیا، اگر انحنا شدید باشد، بهتر است با انجام دو عمل جراحی اصلاح شود. اولین روش، خمیدگی را اصلاح می کند در حالی که دومی، مجرای ادراری جدید ایجاد می کند.

پوست ناقص

از یافته های دیگر که معمولا با هیپوسپادیاس اطفالس مرتبط است، پوست ناقص است. پوست ناقص از پشت آلت تناسلی شروع شده، اما به طور کامل به سمت جلو نمی پیوندد. این باعث می شود که پسر دارای این مشکل به طور جزئی ختنه شود.

درصد کمی از پسران (تقریبا 5٪) که دارای هیپوسپادیاس اطفال هستند پوست را بطور کامل تشکیل می دهند. بنابراین ما معمولا توصیه می کنیم که ختنه نوزادان را تا بعد از ارزیابی توسط متخصص اورولوژی اطفال به تاخیر اندازید.

 

علل هیپوسپادیاس اطفال

ما چگونگی اصلاح مشکلات جسمی هیپوسپادیاس اطفال را می دانیم، اما کمتر درباره اینکه چرا این اتفاق می افتد، اطلاعات داریم.

هیپوسپادیاس اطفال اغلب به ندرت اتفاق می افتد و معمولا حدود 1 از هر 150 تا 300  نوزاد پسر احتمال وقوع دارد. این نوعی مشکل مادرزادی است، به این معنی که در هنگام تولد وجود دارد.

آلت تناسلی تقریبا به طور کامل در ماه پنجم بارداری تشکیل می شود. تصور بر این است که هیپوسپادیاس اطفال به علت اختلال یا متوقف شدن رشد طبیعی آلت تناسلی اتفاق می افتد. اگر چه علت دقیق هیپوسپادیاس اطفال ناشناخته است، اما عوامل متعددی می تواند وجود داشته باشد:

• هورمون ها: تشکیل آلت تناسلی به هورمون هایی نظیر تستوسترون بستگی دارد. برخی فکر می کنند که هورمون های موجود در محیط زیست تاثیر منفی بر روی سطح تستوسترون دارند و به توسعه هیپوسپادیاس اطفال کمک می کنند.
• ژنتیک: در پسرانی که پدر یا برادرشان چنین مشکلی داشته باشند احتمال ابتلا به هیپوسپادیاس اطفال بیشتر است.
• تکنولوژی در تولید مثل: خطر ابتلا به هیپوسپادیاس اطفال در بارداری هایی مانند استفاده از لقاح داخل وریدی بیشتر است.
• نارسایی: پسران زودرس که هنگام تولد وزن کمی دارند، احتمال بیشتری برای داشتن هیپوسپادیاس اطفال دارند.
• سن و وزن مادر: در مادرانی که اضافه وزن یا دیابت دوران بارداری دارند یا سنشان بالای 35 سال است احتمال ابتلای فرزندشان به این مشکل بیشتر است.
• در معرض دود سیگار یا مواد سمی قرار گرفتن

اگر چه این موارد به عنوان عوامل خطر برای هیپوسپادیاس اطفال شناخته شده اند، اما هیپوسپادیاس اطفال بدون علت مشخص نیز قابل تشخیص است.

شما در حین بارداری می توانید احتمال ابتلا به هیپوسپادیاس اطفالی نوزاد را از طریق رعایت موارد زیر کاهش دهید:

• نکشیدن سیگار
• داشتن وزن طبیعی
• مصرف 400 تا 800 م (میلی گرم) اسید فولیک در روز (بطری باید دارای دوز بندی مشخص باشد- برای مثال 400 میلی گرم).
• مشورت با پزشک

ارزیابی و تشخیص هیپوسپادیاس اطفال

هنگامی که شما مورد ارزیابی هیپوسپادیاس اطفال قرار می گیرید، می توانید انتظار داشته باشید که متخصصین ارولوژی اطفال در مورد موارد زیر از شما سوالاتی بپرسند:

• تاریخچه پزشکی کودک شما
• چه داروهایی برای باردار شدن یا حاملگی مصرف کرده اید
• آیا شما متوجه انحنای آلت تناسلی در فرزند پسر خود شدید یا نه. در سن جوانی، پسران به علت مثانه کامل، نعوظ دارند. شما ممکن است متوجه این موضوع در حالی که آنها در حمام هستند و یا در حال تغییر پوشک آنها هستید شوید.
• جهت و قدرت جریان ادرار
• آیا فرزند شما ختنه شده است؟

در طول اولین بازدید، فرزند برای هر گونه انحنای آلت تناسلی ارزیابی شده و درجه هیپوسپادیاس اطفال تعیین می شود. به عنوان بخشی از ارزیابی، ممکن است چند اندازه گیری مانند طول آلت تناسلی و اندازه سر آلت تناسلی برای کمک به تعیین بهترین گزینه های درمانی انجام گیرد.

در ادامه مشاور بحث خواهد کرد که آیا جراحی گزینه مناسب درمانی برای کودک شما می باشد یا خیر، و اگر چنین باشد، نوع جراحی مناسب توصیه می شود.

درمان هیپوسپادیاس اطفال

هر ساله بخش اورولوژی در بیمارستان کودکان فیلادلفیا بیش از 1200 بیمار مبتلا به هیپوسپادیاس اطفال را ارزیابی و درمان می کند. این آمار شامل بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند و کسانی که هرگز تحت درمان قرار نگرفته اند می باشد.

جراحی برای درمان هیپوسپادیاس اطفال شامل بازسازی مجرای ادرار است تا به سر آلت تناسلی و همچنین اصلاح هر گونه انحنای آلت تناسلی کمک کند.

اگر عمل جراحی برای درمان هیپوسپادیاس اطفال تشخیص داده شود، معمولا توصیه می شود که بین 6 تا 18 ماهگی انجام پذیرد. زیرا این یک دوره زمانی است که پسران کمتر آگاه و علاقه مند به آلت تناسلی خود هستند، که این منجر به بهبود آسان تر می شود.

برخی از پسران در خارج از این مدت زمانی نیاز به عمل جراحی دارند. نکته حائز اهمیت این است که توجه داشته باشیم که همه پسرها نیاز به جراحی برای هیپوسپادیاس اطفال ندارند. هنگامی که هیچ انحنایی در آلت تناسلی وجود ندارد و محل باز شدن مجرای ادرار نزدیک به نوک آلت تناسلی باشد ممکن است جراحی حداقل فایده را داشته باشد.

آماده سازی برای عمل جراحی هیپوسپادیاس اطفال

در هنگام تولد، ما معمولا به ختنه توصیه نمی کنیم، زیرا پوست آلت تناسلی ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.

عمل جراحی هیپوسپادیاس اطفال معمولا به صورت سرپایی انجام می شود و به ندرت به بیمارستان نیاز دارد.

برای برخی از بیماران توصیه می کنیم که قبل از عمل جراحی یک یا دو تزریق تستوسترون برای کمک به افزایش اندازه آلت تناسلی و بهبود نتایج جراحی داشته باشند. اگر احساس کنند که بیمار برای انجام این کار داوطلب است، در مورد زمان بندی و جزئیات تزریق ها صحبت خواهند کرد و در هنگام بازدید از دفتر نسخه ای از تستوسترون به بیمار ارائه خواهد شد.

روش های مختلف جراحی برای درمان هیپوسپادیاس اطفال وجود دارد. روش درمان هیپوسپادیاس اطفال بستگی به ارزیابی جراح دارد که شامل محل شکاف مجرای ادراری، درجه انحنای آلت تناسلی، کیفیت پوست آلت تناسلی و اینکه آیا هر گونه جراحی قبلی در آلت تناسلی وجود داشته یا نه، دارد. به طور معمول بهترین تصمیم در زمان عمل جراحی است، اما گزینه ها و رویکردها با خانواده در بازدید دفتر بررسی خواهد شد.

تکنیک ها در طول سال ها به منظور بهبود نتایج جراحی بیماران ما با هیپوسپادیاس اطفال بهبود یافته است. از تکنیک های مختلفی برای به دست آوردن نتایج بهینه بر اساس آناتومی و تاریخ جراحی استفاده می شود.

برای مثال، درمان دو مرحله ای اغلب برای پسران با انحنای شدید مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا این روش رویکرد موثرتری نسبت به یک عمل جراحی تکی است. در طی مشاوره جراحی درباره جزئیات این عملیات با شما صحبت خواهد شد.

اتفاقات بعد از عمل جراحی هیپوسپادیاس اطفال

در طی عمل جراحی، جراح ممکن است یک لوله تخلیه موقتی را در مجرای ادرار به منظور هدایت ادرار برای کمک به روند بهبودی قرار دهد.

این لوله ممکن است به سر آلت تناسلی متصل باشد تا آن را در محل خود نگه دارد. این میله به طور معمول در درمانگاه اورولوژی یک تا دو هفته پس از جراحی برداشته می شود. باقی مانده بخیه های استفاده شده در طول عمل جراحی خودشان جدا می شوند و مجبور نیستند کشیده شوند.

احتمال دارد باندی برای جلوگیری از خونریزی روی آلت تناسلی فرزندتان تا چند روز پس از عمل جراحی قرار داده شود. معمولا والدین خودشان در خانه با شستشوی آلت تناسلی در وان این بانداژ را عوض می کنند.

احتمال دارد آلت تناسلی یک روز پس از عمل جراحی تا یک هفته قرمز، کبود یا متورم شود. پس از برداشتن باند، والدین آموزش داده خواهند شد تا با استفاده از ژل مخصوص بدون ایجاد تغییر در حال آلت تناسلی به فرآیند بهبود کمک کنند.

نتایج جراحی هیپوسپادیاس اطفال

عمل جراحی هیپوسپادیاس اطفال عملی پیچیده است. خطر بوجود آمدن عارضه یا مشکل بعد از درمان بستگی به درجه هیپوسپادیاس اطفال دارد. میزان عوارض منتشر شده برای هیپوسپادیاس اطفالی خفیف از 10 تا 20 درصد و 70 درصد برای هیپسپادیاهای شدید می باشد.

شایع ترین عارضه پس از عمل جراحی هیپوسپادیاس اطفال، نشت در لوله مجرای ادراری (فیستول اورهروکوتان) است. مح باز شدن مجرای ادرار جدید نیز می تواند در طول زمان بزرگ شود و مشکلی بنام stenosis meatal، را ایجاد کند.

در موارد شدیدتر هیپوسپادیاس اطفال، پس از عمل جراحی در مجرای ادرار (دیورتیکول اورئیست) یک انحنای مداوم می تواند رخ دهد.

بعضی از کودکان مبتلا به هیپوسپادیاس اطفالی شدید ممکن است نیاز به جراحی پیچیده تری داشته باشند. ما در مواجهه با کودکانی که هیپوسپادیاس اطفالی شدید داشته و چند بار مورد عمل جراحی قرار گرفته اند مشاهده کردیم که رضایت زیادی نسبت به عمل جراحی خود نداشته اند.

امروزه، از بزرگنمایی میکروسکوپ برای بعضی از روش ها استفاده می شود، که اجازه می دهد که بافت های کوچک و ظریف با اندازه 10 برابر چشم معمولی دیده شود. پزشکان هم اکنون در حال بررسی عوامل خطر بالقوه برای عوارض بعد از بهبود هیپوسپادایا به منظور بهبود مراقبت و بهتر آماده سازی خانواده برای آنچه که پیش رو است می باشند.

پیگیری مراقبت های بعد از عمل هیپوسپادیاس اطفال

تحقیقات اخیر نشان می دهد که پیگیری طولانی مدت، برای برخی از پسران حتی تا سن بلوغ ، برای بیماران هیپوسپادیاس اطفال مهم است. بیمار می بایست مورد بازبینی های دوره ای قرار گیرد تا اطمینان حاصل شود که اهداف جراحی برآورده شده اند. این اهداف شامل دفع ادرار به طور معمول، نعوظ مستقیم و آلت تناسلی با ظاهر مناسب است.

پیگیری های بعدی ممکن است شامل نحوه ادرار بیمار و سوالاتی مربوط به نعوظ(زمانی که از نظر سنی مناسب است) می باشد. باید در نظر داشت که با توجه به این که این یک مورد همراه با شرمندگی است باید حقوق خصوصی بیمار مورد احترام واقع شود.

مطالعات نشان داده است که گروه سنی نوجوانان، به ویژه هنگامی که  به بلوغ می رسند در معرض خطر بالقوه احساسات متضاد در مورد تشخیص هیپوسپادیاس اطفال هستند، بنابراین میبایست در تمامی مراحل بیمار و خانواده اش مورد حمایت واقع شوند.

برای بیمارانی با شرایط اورولوژی پیچیده مانند هیپوسپادیاس اطفال، نکته حائز اهمیت این است که مراقبت هایی که دریافت می کنند موثر و کارآمد باشند.

اگر پسر بچه شما با یک آلت تناسلی متولد شد که از نظر ظاهر یا کارکرد بر خلاف تصور معمول بود شما باید بدانید که آیا دقیقا در همان زمان باید مداوا شود یا خیر و این قابل فهم است. ادرار و اسپرم از طریق مجرای ادرار، لوله ای که در نوک آلت تناسلی باز می شود به بیرون انتقال داده می شوند. اما پسران مبتلا به هیپوسپادیاس اطفال محل باز شدن مجرای ادرارشان در قسمت های دیگر آلت تناسلی یا قسمت اسکروتوم و پروینوم می باشد.

هیپوسپادیاس اطفال بسیار شایع است و گاهی اوقات می تواند به همان صورت باقی بماند. اما پزشکان می توانند برای برطرف کردن مشکل در صورت نیاز اقدام به عمل جراحی کنند.

بسته به محل باز شدن مجرای ادرار روی آلت تناسلی فرد مبتلا، او در آینده ممکن است در بچه دار شدن دچار مشکل شود زیرا اسپرم ممکن است قادر به بارور کردن تخمک نباشد.

او همچنین در تمیز نگه داشتن آن محل نیز با مشکل مواجه می شود. محل باز شدن مجرا می تواند بزرگتر از حد طبیعی باشد یا هنگامی که در زیر آلت تناسلی قرار دارد، ممکن است برای تشخیص اینکه آیا پاک شده است یا نه دچار مشکل شود و دچار قرمزی یا عفونت شود.

اگر هیپوسپادیاس اطفال در اوایل تولد درمان نگردد، ممکن است پسر بچه موقع ادرار مجبور به نشستن باشد و در بزرگسالی برای فرزندآوری دچار مشکل شود، زیرا قرار دادن اسپرم در داخل بدن یک زن مشکل است.

چگونه می توان تشخیص داد آیا فرزند پسر مبتلا به هیپوسپادیاس اطفال می باشد یا خیر؟

پزشکان می توانند با بررسی آلت تناسلی نوزاد هیپوسپادیاس اطفال را شناسایی کنند. اغلب به راحتی می توان دید که محل باز بودن مجرای ادرار در جای اشتباه است.

در برخی موارد، آلت تناسلی نیز دچار انحنا می باشد که این در طول نعوظ نشان داده می شود.

جراحی با چه مکانیزمی این مشکل را برطرف می کند؟

اگر محل باز شدن مجرار ادرار نزدیک به نوک آلت باشد، آلت تناسلی اغلب به اندازه کافی کار خود را درست انجام می دهد و باید آن را به حال خود گذاشت.

اما موارد بسیاری از هیپوسپادیاس اطفالها به عمل جراحی جهت جابجایی محل باز شدن مجرا و ایجاد محلی جدید نیاز دارند. این روش اغلب همراه با صاف کردن آلت تناسلی است. هدف انجام این جراحی ایجاد یک آلت تناسلی طبیعی از نظر ظاهر و کارکرد و قرار گرفتن محل باز شدن مجرای ادراری در محل مناسب خود می باشد. پس از جراحی باید یک جریان ادرار طبیعی و یک آلت تناسلی صاف هنگام نعوظ ایجاد شود.

پزشکان از پوست جاهای دیگر بدن در این جراحی استفاده می کنند. پزشک احتمالا فرزند شما را ختنه نخواهد کرد، اما برای این منظور، از پوست سالم استفاده می کند.

سن کودکانی که این جراحی را انجام می دهند معمولا بین 3 تا 18 ماهگی هست. کودک در طی عمل جراحی بیهوش می شود و بیدار نمی شود. معمولا او می تواند همان روز به خانه برود.

اگر پزشکان هیپوسپادیاس اطفال را در سنین پایین تشخیص ندادند، بعدا می توان آن را درمان کرد. این امر واضح است و به این معنی است که مسیر از بین نرفته است.

جراحی برای درمان این شرایط بسیار موفقیت آمیز بوده. همچنین در بزرگسالانی که مشکلی دارند مشکل برطرف می شود اما معمولا دشوارتر است.

نحوه انجام جراحی هیپوسپادیاس اطفال

جراحی هیپوسپادیاس در حالی که نوزاد در بیهوشی عمومی به سر می برد، انجام می شود. اگر متخصص اورولوژی تصمیم بگیرد که قبل از اصلاح شکل پیشابراه، انحنای غیر معمولی آلت تناسلی را نیز رفع کند، در این صورت ممکن است برای اصلاح مشکل هیپوسپادیاس انجام بیش از یک عمل نیاز باشد. اما در بیش تر موارد هیپوسپادیاس تنها با انجام  یک عمل جراحی رفع می‌شود. همچنین نوزاد می‌تواند در روزی جراحی انجام داده، از بیمارستان مرخص شود.

معمولا در مواقعی که خروجی پیشابراه نزدیک قاعده آلت تناسلی باشد، نیاز است که جراح از پوست ختنه‌گاه یا بافت کوچکی از داخل دهان نوزاد به عنوان بافت پیوندی برای شکل دادن به مجرای پیشابراه استفاده نماید، تا به کمک آن یک مجرای ادرار در موقعیت درست و سالم بسازد و به این ترتیب، عارضه ی هیپوسپادیاس اصلاح شود.

ممکن است زمانی که عمل جراحی خاتمه یابد، یک عدد سوند (لوله) کوچک برای خروج ادرار به صورت موقت برای نوزاد گذاشته شود. این سوند معمولاً به مدت چند روز تا دو هفته به آلت تناسلی نوزاد متصل خواهد بود. همچنین پزشک معالج برای کاهش خطر عفونت داروی آنتی بیوتیک و برای رفع درد و ناراحتی نوزاد داروی مسکن تجویز می‌ کند.

آیا پس از جراحی هیپوسپادیاس اطفال، نیاز به جراحی زیبایی آلت تناسلی است؟

بله، گاهی اوقات در موارد حاد به بیش از یک مرحله عمل جراحی نیاز است، یعنی ممکن است دو و یا حتی چند مرحله عمل جراحی برای زیبایی دستگاه تناسلی نیاز باشد که معمولاً فاصله بین هر یک از این جراحی ها بین شش ماه تا یک سال است.

مراقبت در خانه به دنبال جراحی هیپوسپادیاس اطفال

انتظارها:

• پس از جراحی، انتظار درد، کبودی وتورم را دارید که امری طبیعی است و شاهد آن خواهید بود.

ممکن است ادرار فرزندتان( پسر) صورتی کم رنگ باشد یا کمی ادرار خون آلود در پوشکش مشاهده کنید که با گذشت زمان بهتر خواهد شد.

• فرزند شما یکی از دو نوع مختلف پانسمان پس از عمل را دارد:
• یک نوع پانسمان پلاستیکی شفاف است که تماما در اطراف آلت تناسلی قرار دارد. این

پانسمان ممکن است کمی بعد از جراحی برداشته شود. این نوع از پانسمان، تا زمانی که خون ریزی وجود ندارد کاربردی است.

اگر پانسمان بعد از 3-5 روز تاثیر مطلوبی ایجاد نکرد، آن را بردارید.

گاهی اوقات ممکن است، مرطوب کردن پانسمان، خیس کردن آلت تناسلی ویا زیرآب گرفتن آلت تناسلی مفید واقع شود. اگر پانسمان شروع به آسیب زدن به بافت آلت تناسلی کند، لطفا

اقدام به حذف آن کنید.  از روز بعد از جراحی، به صورت3 بار در روز باسیتراسین را به نوک سوند بکشید، جایی که به آلت تناسلی متصل است.  این کارباعث می شود، که به آرامی پانسمان را بردارید و راحت تر آن را حذف کنید.

سوند را برندارید. اگرسوال یا نگرانی دیگری درباره پانسمان دارید با پزشک تماس بگیرید.

• نوع دیگر پانسمان، پانسمان تخت( صاف) است. که در این حالت آلت تناسلی به صورت تخت یا صاف قرار می گیرد.

شکم و باند پانسمان را پوشش می دهد به طوری که آلت تناسلی دیده نمی شود. این نوع پانسمان برای 3 تا 4 روز بعد از عمل جراحی مناسب می باشد. به راحتی پانسمان را خیس کنید اما سوند را برندارید. ممکن است پانسمان خونی شود، صورتی و یا قرمز به نظر برسد که امری طبیعی است.

• پس از اتمام پانسمان، لطفا باسیتراسین را 2 تا 3 بار در روز به مدت 2 هفته به قسمت برش و بخیه( اگر در توانتان است) بزنید.

مراقبت از لوله پس از جراحی هیپوسپادیاس اطفال

• لوله کوچک در آلت تناسلی به تمام قسمت های بدن متصل می شود. دراین لوله ادرار جریان دارد.

بعد از عوض کردن هرپوشک، پوشک استفاده شده باید خیس باشد، اگر به مدت 3 تا 5 دقیقه به( لوله) مجاری ادرار نگاه کردید و هیچ تخلیه ادراری مشاهده نکردید حتما با پزشک خود تماس بگیرید.

نحوه آسپیریت کردن لوله با سرنگ إی و استفاده کردن سرنگ درخانه، به شما آموزش داده می شود. هنگامی که انتهای لوله را نسبت به دستگاه مجاری ادراری رو به بالامی گیرید، ادرار در لوله باید به مجاری ادراری برگردد.

• وجود خون درادرار هنگام تخلیه لوله تازمانی که لوله به طور کامل تخلیه می شود نرمال است که با گذشت زمان از بین می رود.
• هر بار که پوشک را عوض می کنید، مقدار کمی از پماد آنتی بیوتیک را به ناحیه مورد نظر بزنید.

بعد از برداشتن پانسمان، جایی که لوله از آلت تناسلی خارج می شود، مقدار کمی از پماد آنتی بیوتیک را نیز به قسمت جراحی بزنید.

• لوله با بخیه به سر آلت تناسلی گره خورده است، تلاش به از بین بردن لوله نکنید.

مجاری ادراری جدید در طول روند بهبودی بر روی لوله التیام می یابد، بنابراین ضروری است که لوله در جای خود باقی بماند.

لوله باید درون پوشک تخلیه شود. این روند ادامه خواهد داشت، آلت تناسلی پس از جراحی خشک می شود.

• هنگامی تعویض پوشک فرزندتان، از گرفتن آلت تناسلیش جلوگیری کنید.

حمام کردن پس از جراحی هیپوسپادیاس اطفال

• در خانه با یک اسفنج کودک خود را بشورید تا لوله خارج شود. مشکلی ندارد که آب به ناحیه پانسمان شده برسد.
• آلت تناسلی را بین اسفنج حمام، تمیز و خشک کنید.
• اگر مدفوع در تماس با ناحیه جراحی شده قرارگرفت، بلافاصله با صابون ای و آب ملایم تمیز کنید.
• اگر مدفوع به زیر پانسمان نفوذ کرد ونتوانستید آن را تمیز کنید بلا فاصله پانسمان را حذف کنید.

فعالیت

• اگر سوند را هنوز برنداشته اید و هیچ زخم و سوزشی به مدت 14 روز یا بیشتر وجود ندارد ، لازم است تا زمانی که لوله برداشته شود، درخانه بافعالیت کم از کودک خود، مراقبت کنید.
• تا 14روز بازی کردن با اسباب بازی هایی مانند دوچرخه و واکر برای کودک ممنوع است، همچنین از بازی هایی با نوسانات بالا، پرش و غیره جلوگیری شود.
• بعد از جراحی به طور معمول فرزند خود را در صندلی ماشین، تحت مراقبت قرار دهید.

رژیم غذایی بعد از جراحی هیپوسپادیاس اطفال

• کودک شما ممکن است یک رژیم غذایی معمولی داشته باشد. نوشاندن مایعات روشن مانند آب میوه ها، آب، شربت و یا بستنی و کمی بعد از آن غذای جامد را به آرامی شروع کنید. این رژیم غذایی پس از جراحی غیرمعمول نیست و امری طبیعی می باشد.

در روز اول پس از جراحی، ممکن است کودک از غذا کناره گیری کند و این به دلیل داروهای مورد استفاده حین عمل جراحی است که برای خواباندن کودک درطول عمل جراحی استفاده می شود.

• کودک شما باید حرکات روده ای داشته باشد. به فرزند خود آب، میوه و سبزیجات بدهید تا دچار یبوست نشود(نمی تواند حرکت روده ای داشته باشد).

کودک در هنگام تلاش برای عمل دفع نباید تحت فشار قرار گیرد. اگرفرزندتان یک روز بعد از جراحی  بیرون روی ندارد، از شیاف گلیسیرین کودک استفاده کنید. این دارو را می توانید از داروخانه به صورت بدون نسخه خریداری کنید. همچنین می توانید از میرالاکس برای کمک به حرکات روده، در کنار شیاف استفاده کنید.

داروها

• اگر داروهای ضد درد برای فرزندتان تجویز شود، فقط برای درد شدید از آن برای کودکتان استفاده کنید.

این دارو معمولا یکی دو روز پس از جراحی مورد نیاز نباشد. اگر درد کم است، استفاده از داروهای تایلنول و موترین ممکن است مفید باشد. هر دو دارو، داروهای تجویزی برای درد می باشند، استفاده از موترین مشکلی ندارد ولی استفاده از تایلنول بدون نسخه پزشک مجاز نیست، همچنین داروهای ضد درد حاوی تایلنول می باشند.

• پس از جراحی، پزشک، مصرف یک آنتی بیوتیک را برای کودک تجویز می کند که باید مصرف آن را تا اتمام بهبودی ادامه دهید.
• بندهای بخیه ممکن است در کودک شما اسپاسم (گرفتگی عضلانی) ایجاد کند و ممکن است باعث گریه کردن او شود یا وقتی که این اتفاق می افتد، پاهایش درون سینه اش بکشد. پزشک ممکن است دیتروپن که دارویی برای کمک به رفع این موضوع است را به شما بدهد.

این دارو باید هر 8 ساعت در روز های اول، و سپس فقط در مواقع لزوم مصرف شود.

پوشک ها

هدف استفاده از دو پوشک این است که آلت تناسلی را خشک نگه دارید و ادرار را به داخل پوشک بیرونی بریزید.

• پوشک بیرونی را هر 3-4 ساعت یا دیرتر در صورت خیس شدن تعویض کنید.
• پوشک داخلی را وقتی که مرطوب یا پوشیده از مدفوع است( حداقل سه باردرروز) تعویض کنید.
• پوشک داخلی معمولا سایز نرمال کودک شما می باشد ولی پوشک خارجی را یک سایز بزرگ تر از پوشک داخلی در نظر بگیرید.

عوامل مورد بررسی:

• تورم (به مقدار کم طبیعی است)
• خونریزی یا خونریزی فعال (به مقدار کم طبیعی است)
• بوی بد
• چرک

چه زمانی باید با پزشک خود در تماس باشید:

• تب از درجه حرارت ا درجه فارنهایت بالاتر.
• لوله یا بخشی از لوله کاملا خارج شود.
• ادرار از لوله خارج نشود.
• پانسمان در پایه آلت تناسلی قرار دارد و شما قادر به حذف آن نیستید.
• خونریزی بیش از 2 اینچ در قطر پوشک یا لباس زیر.
• نگرانی برای عفونت در محل جراحی.
• نگرانی در مورد پانسمان یا هر مشکل یا نگرانی و سوالی دیگر

آبا تا به حال تجربه جراحی هیپوسپادیاس داشته اید؟ پیشنهادات و تجربیات خود را در این زمینه با دیگر کاربران دکتر سلام به اشتراک بگذارید.