درمان تومورهای بدخیم و خوش خیم + جراحی تومور

در مورد جراحی تومور چه می دانید؟ در مورد عوارض جراحی تومور چه می دانید؟ در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به بررسی جراحی تومور، تفاوت آن با سرطان و هر آنچه باید در مورد تومور بدانید می پردازیم. کلمه سرطان از کلمه لاتین خرچنگ گرفته شده است،  زیرا بسیار نامنظم شکل می گیرد و مانند خرچنگ “عمل می کند و اجازه رفتن نمی دهد”. واژه سرطان به طور خاصی اشاره به رشد جدید دارد که می تواند به بافت های اطراف حمله کند و به سایر اعضای بدن گسترش می یابد و در صورت عدم درمان ممکن است منجر به مرگ شود. کلمات تومور و سرطان گاهی به اشتباه به جای هم استفاده می شوند که گمراه کننده است. تومور لزوما سرطان نیست. واژه تومور نشان دهنده توده است. برای مثال، تجمع مایع بخشی از تعریف تومور است. سرطان نوع خطرناک تومور است. بهتر است که هنگام بحث درمورد سرطان این تمایزها مشخص شود.

انواع سلول های غیر طبیعی بدن

نئوپلاسم

نئوپلاسم رشد جدید و غیر طبیعی سلول هاست. سلول های نئوپلاسم سریع تر از سلول های طبیعی رشد می کنند و اگر درمان نشوند به رشد خود ادامه می دهند. این سلول ها در حین رشد به ساخت های مجاور آسیب می رسانند. اصطلاح نئوپلاسم می تواند نشان دهنده رشد خوش خیم ( قابل درمان) و بدخیم ( رشد سرطانی ) باشد.

تومور

تومور یک کلمه رایج ولی غیر اختصاصی برای اصطلاح نئوپلاسم است. تومور، به سادگی توده را بیان می کند. یک اصطلاح عمومی است که می تواند نشان دهنده خوش خیم ( بی ضرر) و بدخیم ( سرطانی ) باشد.

انواع تومور

تومورهای مختلفی وجود دارد که برای هر کدام از آنها نام های متفاوتی نیز هست. اسامی آنها منعکس کننده شکل، منبع سلولی و نوع بافتی که در آن ظاهر می شوند است. به طور کلی تومور ها به سه دسته تقسیم می شوند:

تومور خوش خیم:

این نوع سرطانی نیستند و گسترش نمی یابند. به همان شکل خود باقی می مانند. بعد از رفع شدن دوباره بر نمی گردند.

 سلول های پیش سرطانی:

این نوع هنوز سرطانی نیست ولی به نظر می رسد که در حال توسعه ویژگی های سرطان است.

تومور بدخیم:

این نوع سلول های سرطانی هستند که می توانند رشد کنند، گسترش یابند و بدتر شوند. گاهی اوقات هیچ خط تقسیمی بین سلول های های سرطانی، پیش سرطانی و غیر سرطانی وجود ندارد. گاهی اوقات قرار دادن یک تومور در یکی از این دسته ها ممکن است تخمینی باشد، به خصوص اگر تومور در وسط اسپکتورام باشد و به سرعت در حال رشد باشد. بعضی از تومور های خوش خیم ممکن است پیش سرطانی یا حتی سرطانی شوند. این مقاله به بررسی هر کدام از این موارد و انواع آن می پردازد.

بررسی تومورهای خوش خیم

بیشتر سلول های خوش خیم برای سلامتی مضر نیستند. اگر چه آنها سرطانی نیستند ولی بر اعصاب و عروق خونی فشار وارد می کنند و باعث درد و سایر تاثیرات منفی می شوند. سلول های خوش خیم از بافت های درون ریز ممکن است باعث تولید بیش از حد هورمون ها شوند. مثال هایی بر ای تومور های خوش خیم عبارتند از:

ورم خوش خیم بافت غده ای( آدنوم بافت غده ای):

تومورهایی هستند که از بافت اپتلیال غدد لنفاوی، غشای نازکی که غدد، اندام ها و بافت ها را پوشش می دهد، به وجود می آیند. پولیپ روده بزرگ نوعی آدنوم است.

آدنوم پاراتیروئید، آدنوم ائوزینوفل، آدنوم بوزفیل، آدنوم مجرای صفراوی، آدنوم کروفیوف، فیبرو آدنوم، آدنوم کبدی از انواع خوش خیم ها هستند که به عنوان سرطان ظاهر نمی شوند اما می توانند تبدیل به آدنو کارسینوماس شوند و به سلول های سرطانی تغییر پیدا کنند.

فیبروید یا فیبروم ها

فیبریدها تومورهای خوش خیم هستند که می توانند در فیبروها یا بافت های همبند هر عضو رشد کنند. فیروئیدهای رحم رایج هستند و می توانند خونریزی واژینال، درد لگن ، بی اختیاری ادرار و ناراحتی ایجاد کنند. با توجه به درصد فیبر سلول ها می توانند نرم یا سخت باشند. انواع مختلفی از فیبروم ها وجود دارد از جمله آنژیوفیبروما، درماتوفیبروما و فیبرومای استخوانی و غیر استخوانی. برخی از فیبروما ها علائمی دارند که باید از طریق جراحی رفع شوند. به ندرت پیش می آید که فیبروماها تبدیل به سرطان شوند. به این مورد فیبروسارکوماس گفته می شود.

همیونوماس

تومورهای خوش خیمی هستند که شامل سلول های خونی بیش از حد هستند. گاهی اوقات روی سطح پوست نمایان می شوند که به علائم توت فرنگی مشهور هستند. اکثرا این تومورها در هنگام تولد ایجاد می شند و پس از چند ماه یا چند سال پس از رشد از بین می روند. این نوع معمولا به درمانی نیاز ندارد. اگر بر دیدن، شنیدن و یا خوردن فرد تاثیر بگذارد نیاز به درمان از طریق کورتیکواستروئیدها دارد. اگر بیمار بیشتر از ۱۰سال سن دارد بهتر است از طریق جراحی لیزری رفع شود.

لیپوماز

لیپومازها رایج ترین نوع تومور بافت نرم هستند. شامل سلول های چربی هستند. بیشتر آنها خیلی کوچک، دردناک، قابل لمس با بافتی نرم و قابل حذف هستند. بیشتر در افراد بالای ۴۰ سال رایج هستند. کارشناسان عقیده دارند که این نوع تومورها نمی توانند سرطانی شوند. برخی از انواع لیپومازها عبارتند از:

• آنژیولیپوما
• ملیولیپوما
• فیبرولیپوما
• لیپوم سلول اسپیندل
• هایبرنوما
• آتیپیکال لیپوما

---

بیشتر بخوانید: لیپوم یا توده چربی چیست؟ + درمان خانگی آن

---

سلول های پیش سرطانی

این نوع نیاز به بررسی دقیق دارند. برخی از آنها عبارتند از:

آکتینیک کراتوسیس

همچنین با عنوان سنیل کراتوسیس یا سولار کراتوسیس نیز شناخته می شود. این نوع شامل لکه های پوستی است که به مرور زبر و پوست پوست می شود. مردمی با پوست های لطیف که بیشتر در معرض آفتاب قرار می گیرند بیشتر دچار این عارضه می شوند. حدودا ۲۰ درصد از این سلول های پوستی تبدیل به سارسینوما می شوند. به دلیل پیش سرطانی بودن پزشکان به درمان به موقع توصیه می کنند. در معرض خورشید قرار گرفتن خطر ابتلا به آن را افزایش می دهد.

دیسپلازی گردن رحم

یک تغییر در سلول های طبیعی گردن رحم است. رشد سلول های می تواند زود رس و خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش دهد‌. دسپلازیای رحم با آزمایش پاپ اسمیر مشخص می شود. در بین زنان ۲۵ سال تا ۳۵ سال رایج است. با روش های فریز کردن یا خارج کردن بافت سرطانی قابل درمان است.

متاپلازیای ریه

رشد این سلول ها در لوله هایی که حمل کننده هوا از مجاری هوا به سمت ریه ها هستند اتفاق می افتد.

برونس ها با سلول های غده ای پوشانده می شوند که می توانند تغییر شکل دهند که بیشتر به دلیل سیگار کشیدن رخ می دهد.

لکوپلاکیا

تکه های ضخیم و سفیدی می توانند بر روی لثه ها، زیر دهان، درون گونه ها و به طور معمول در زبان ایجاد شوند و به آسانی از بین نمی روند. کارشناسان معتقدند که سیگار کشیدن یا جویدن آدامس از علل اصلی این بیماری است. اگرچه این بیماری به ندرت خطرناک است ولی درصد کمی از آن ممکن است بتبدیل به سرطان شود. بسیاری از سرطان های دهان در اطراف لکوپالاکیا رخ می دهد. این وضعیت معمولا زمانی که سیگار ترک می شود از بین می رود. ترک الکل و تنباکو نیز نتایج بهتری ایجاد می کند. این سلول های سرطانی با استفاده از لیزر، جراحی و یا فریز کردن سلول های سرطانی از بین میروند

بررسی تومور بدخیم

تومور های بدخیم تومورهای سرطانی هستند که به طور بالقوه باعث مرگ می شوند. تومورهای بدخیم بل سرعت رشد می کنند و گسترش می یابند که به متاستازیس مشهور است. سلول های غیر طبیعی که باعث تومور بدخیم می شوند سریع تر رشد می کنند. سلول های سرطانی که متاستازیس هستند همانند سلول های اصلی هستند. اگر سلول های سرطانی ریه به کبد گسترش یابند هنوز هم سلول های سرطانی ریه نامیده می شوند. این سلول ها هم می توانند به سایر اعضای بدن حمله ور شوند. نوع های مختلف تومورهای بدخیم شامل سلول های سرطانی مختلف هستند از جمله:

کارسینوم:

این تومورها از سلول های اپیتلیال تشکیل شده اند. به عنوان مثال کارسینوم می تواند در معده، پروستات، لوزالمعده، ریه، کبد، روده بزرگ و یا سینه تشکیل شود. این بیماری در افراد مسن شایع است.

سارکوم:

این تومورها در بافت همبند مانند غضروف، استخوان، چربی و اعصاب تشکیل می شود. در واقع در سلول های خارج از مغز استخوان تشکیل می شوند و اکثرا بدخیم هستند.

تومور سلول های بنیادی:

این تومورها از سلول های تشکیل دهنده زندگی، اسپرم و تخمک به وجود می آیند. در واقع ریشه این تومورها در تخمدان یا بیضه تشکیل می شود. تومور بیضه ها از زمان جنینی ایجاد می شود. سلول های سرطانی در جنین معمولا در مغز، شکم و سینه وجود دارد.

بلاستوما:

تومورهایی که در سلول های جنین یا سلول های در حال رشد وجود دارند بلاستوم نامیده می شوند. این نوع در کودکان بیشتر از بزرگسالان رایج است از جمله مدولوبلاستوما، گیلوبلاستوما، انواع تومور مغزی، رتینوبلاستوما و تومور شبکیه چشم، استئوبلاستوما، تومور استخوان، نوروبلاستوما و تومور سیستم عصبی در کودکان است.

علل ایجاد تومور

به طور کلی تومور زمانی اتفاق می افتد که سلول ها تقسیم شوند و بیش از اندازه رشد کنند. به طور طبیعی، بدن تقسیم و رشد سلول ها را کنترل می کند. سلول های جدید تشکیل می شوند و جایگزین سلول های قدیمی تر برای عملکرد بهتر می شوند. سلول های آسیب دیده که دیگر نیازی به آنها نیست می میرند و جایگزین می شوند. اگر تعادل بین رشد و مرگ سلول ها از بین برود تومور رخ می دهد. مشکلات سیستم ایمنی بدن می تواند منجر به تومور شود. تنباکو مرگ در اثر سرطان را نسبت به عوامل محیطی دیگر بیشتر می کند. سایر عوامل خطرناک عبارتند از: بنزین و دیگر مواد شیمیایی و سموم، نوشیدن بیش از حد الکل، سموم زیست محیطی مانند برخی از قارچ های سمی و نوع سمی که در گیاهان بادام زمینی رشد می کند، قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید، مشکلات ژنتیکی، چاقی، قرار گرفتن در معرض تابش، ویروس ها. انواع تومورهایی که به علت ویروس ها ایجاد شده اند عبارتند از:

• سرطان دهانه رحم (ویروس پاپیلومای انسانی)
• اکثر سرطان های مقعدی (ویروس پاپیلومای انسانی)
• سرطان گلو، زبان و لوزه ها( ویروس پاپیلومای انسانی)
• برخی سرطان های واژن و آلت تناسلی( ویروس پاپیلومای انسانی)
• برخی سرطان های کبدی( ویروس هپاتیت BوC
• سارکوم کاپوس( ویروس هرویین انسانی ۸)
• لوسمی/لنفوم سلول T ویروس T_lymphotrophic انسانی
• کارسیلوم سلول مرکل (،پولیموویروس سلول مرکل)

برخی از تومورها در بین افراد شایع تر هستند برخی دیگر در بین کودکان رایج تر هستند. دیگر عوامل مربوط به رژیم های غذایی، محیط زیست و خانواده هستند.

نشانه های تومور

علائم به نوع و محل تومور بستگی دارد. به عنوان مثال تومورهای ریه باعث سرفه، تنگی نفس و درد در قفسه سینه می شوند‌. تومور کولون باعث کاهش وزن، اسهال، یبوست، کم خونی، فقر آهن و خون در مدفوع می شود. برخی از تومورها ممکن است نشانه ای نداشته باشند مانند سرطان لوزالمعده که تا زمانی که به مرحله پیشرفته نرسد نشانه ای ندارد. علائم زیر ممکن است با تومورها رخ دهد:

• تب و لرز
• خستگی
• از دست دادن اشتها
• عرق شبانه
• کاهش وزن
• درد

تشخیص تومور

در آزمایشات مراقبت های بهداشتی ممکن است تومور مشخص شود مانند سرطان پوست. اما بعصی از سرطان ها به راحتی قابل تشخیص نیستند زیرا در عمق بدن جریان دارند. زمانی که توموری پیدا شود بخشی از بافت جدا می شود و زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد که این کار بیوپسی یا بافت برداری نامیده می شود. این کار برای این انجام میشود که مشخص شود تومور بدخیم یا خوش خیم است. بر اساس محل تومور نمونه برداری ممکن است آسان یا سخت باشد. ACT  یاMRI میتوانند در بررسی محل قرارگیری تومور کمک کنند. نوعی دیگری از آزمایشات به نام PET  برای بررسی نوع خاص تومور انجام میگیرد. سایر آزمایشاتی که انجام می گذرد شامل:

• آزمایش خون
• بیوپسی ضد استخوان
• اشعه ایکس قفسه سینه
• شمارش کامل خونCBC
• آزمایش های عملکرد کبدی

دکتر ممکن است عمل جراحی را برای برداشتن کل یا بخشی از تومور انتخاب کند و سرطان را مورد بررسی قرار می دهد که خوش خیمی و بدخیمی آن را بفهمد.

مرحله بندی

جراحی سرطان به دکتر نشان می دهد که سلول های سرطانی چقدر پیشرفت کرده اند و سایز تومور چقدر است و ایا به غدد لنفاوی منتقل شده است یا نه. آزمایشات دیگری برای بررسی تومور انجام می گیرد.

درمان اولیه

برای بیشتر تومورها جراحی بهترین روش درمان است مخصوصا اگر سرطان در محل باشد و گسترس نیابد.

دفع کردن

زمانی که ممکن نیست همه سلول های سرطانی طی عمل جراحی حذف شود بخشی از آن حذف می شود و با شیمی درمانی درمان می شود.

درمان تومور

درمان بر اساس نوع تومور، ایا سرطانی است یا نه و محل تومور متفاوت است. تومور به درمان نیاز ندارد در صورتی که:

• غیرسرطانی یا خوش خیم باشد.
• در یک منطقه امنی باشد که مشکل حادی برای یک عضو ایجاد نکند.

گاهی اوقات تومورهای خوش خیم به خاطر عمل زیبایی و یا بهتر شدن جراحی می شوند. تومورهای خوش خیم مغزی به دلیل محل تشکیل شدنشان و تاثیرشان به بافت های مجاور باید جراحی شوند. اگر تومور سرطان باشد، درمان آن شامل: شیمی درمانی، تابش، جراحی، سرطان درمانی و ایمنوتراپی.

جراحی تومور

جراحی، حذف بخشی از بدن برای تشخیص یا درمان سرطان است. جراحی سرطان چگونه در درمان مورد استفاده قرار می گیرد؟ یکی از دلایلی که شما را تحت جراحی سرطان قرار می دهد پیشگیری از سرطان است. اگر در معرض خطر گسترش سلول های سرطانی هستید دکتر شما قبل از تحت تاثیر قرار گرفتن سایر اعضای بدن به سلول های سرطانی جراحی را پیشنهاد می دهد. به عنوان مثال، اگر شما با یک وضعیت ژنتیکی به نام پلیپوز آدنوماتوز فامیلی به دنیا آمدید، پزشک ممکن است روش جراحی را برای درمان سرطان کولون و رکتوم استفاده کند.

اما گاهی اوقات جراحی برای بهبود زندگی انجام می شود چیزی بیشتر از درمان سرطان. برای مثال جراحی برای کاهش درد تومور و فشار بر روی اعصاب و استخوان ها انجام میگیرد. عمل جراحی معمولا با سایر درمان ها مانند شیمی درمانی و رادیوتراپی صورت میگیرد. در واقع روش درمان بستگی به نوع تومور دارد.

جراحی تومور چگونه عمل می کند؟

هدف اولیه جراحی، حذف سلول های سرطانی از کل بدن است. جراح با حذف قسمتی از بافت های تحت تاثیر قرار گرفته سلول های سرطانی، به درمان می پردازد. جراح ممکن است قسمت هایی از غدد لنفاوی را برای اینکه بفهمد سرطانی شده اند یا نه بردارد و مورد بررسی قرار دهد. این ازمایشات این شانس را به دکتر می دهد که از چه شیوه درمانی استفاده کند. در مورد جراحی سرطان سینه، جراح با حذف سینه یا بخشی از آن سلول های سرطانی را از بین می برد. در مورد سرطان ریه جراح ممکن است کل ریه یا بخشی از آن را از بین ببرد. در هر دو روش جراح برای اینکه بررسی کند که ایا سلول های سرطانی گسترش یافته اند یا نه غدد لنفاوی را مورد بررسی قرار می دهد.

چه روش های دیگری به همراه جراحی استفاده می شود؟

محققان به دنبال روش های جدیدتری هستند که شامل:

کرایوتراپی یا سرما درمانی (Cryosurgery)

در طول این روش جراح از مواد سرد مانند اسپری نیتروژن مایع و پروب سرد برای فریز کردن و از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند مانند درمان سرطان دهانه رحم.

الکتروسرجری

در این روش با استفاده از شوک الکتریکی سلول های سرطانی از بین می روند مانند سرطان دهان یا پوست.

جراحی لیزری

برای درمان انواع سرطان از پرتوهایی با شدت بالا استفاده می شود که سلول ها را کوچک و باعث تبخیر آنها می شود.

جراحی موس

برای از بین بردن سلول های سرطانی در قسمت های حساس مانند چشم و پوست مورد استفاده قرار می گیرد همچنین در ارزیابی عمق سرطان در بدن کاربرد دارد. در این روش سول های سرطانی لایه به لایه برداشته می شوند. دکتر پس از برداشتن هر لایه ان را بررسی می کند تا زمانی که هیچ نشانه از سلول های سرطانی یافت نشود.

جراحی لاپاروسکوپی

جراح از لاپاروسکوپی برای دیدن داخل بدن بدون ایجاد برش های بزرگ استفاده می کند. به جای آن، چندین برش کوچک ایجاد می شود و یک دوربین کوچک و ابزار جراحی را در بدن شما قرار می دهند. جراح از نمایشگر چیزی که دوربین در بدن شما می بیند را تماشا می کند. برش های کوچکتر به معنی بهبود سریع تر و کاهش خطر عوارض است. جراحی لاپاروسکوپی در تشخیص، مراحل و درمان  سرطان و تسکین علائم استفاده می شود.

جراحی روباتیک

در جراحی روباتیک، جراح، دور از میز جراحی می نشیند و صفحه ای که تصویر سه بعدی منطقه در حال عمل را نشان می دهد، نگاه میکند. جراح  از دست های کنترلی استفاده می کند که  به ربات دستور می دهد که چگونه از ابزار جراحی برای عمل استفاده کند. جراحی روباتیک به جراح کمک میکند که مناطقی که به سختی قابل دسترس هستند را مورد جراحی قرار دهد.

عمل روزنه طبیعی : عمل روزنه طبیعی در حال حاضر بعنوان راهی برای جراحی اعضای شکم بدون برش پوست مطالعه شده است. در عوض، جراحان ابزار جراحی را از طریق یک روزنه طبیعی بدن مانند دهان ، مقعد یا واژن عبور می دهند.

بعنوان مثال، یک جراح ممکن است ابزار جراحی را از طریق نای در معده شما از طریق جراحی روزنه طبیعی عبور دهد . یک برش کوچک در دیواره معده ایجاد می شود و ابزار جراحی در حفره شکمی  به منظور برداشت نمونه از دیواره روده یا برداشت  کیسه صفرا عبور داده می شود.

عمل روزنه طبیعی تجربی است، و عمل های کمی به این صورت انجام می شود. پزشکان امیدوار هستند که این عمل بتواند خطر عفونت، درد و دیگر عوارض جراحی را کاهش دهد.

جراحی سرطان در حال کامل شدن است. محققان بر روی دیگر تکنیک های جراحی با هدف کاهش روش های هجومی تحقیق می کنند.

شما می توانید انتظار چه چیزی را قبل و بعد از جراحی تومور داشته باشید؟

آماده سازی و التیام جراحی سرطان براساس عمل جراحی شما بسیار متفاوت است. اما به طورکلی، می توان انتظار شباهت هایی را داشت که شامل موارد زیر است:

آماده سازی:

به طور کلی، انتظار می رود که آزمایشات خاصی مانند آزمایشات خون، آزمایشات ادرار، آزمایشات تصویربرداری و اشعه ایکس را در روزهای قبل از عمل انجام دهید. این آزمایشات به پزشکان شما در ارزیابی نیازهای جراحی شما مانند نوع خونی که شما برای انتقال خون نیاز دارید و شناسایی خطرهای احتمالی مانند عفونت کمک می کند.

بیهوشی:

اگر شما جراحی دارید، احتمالا به بعضی از انواع بیهوشی – دارویی که درک شما از درد را مسدود می کند- نیاز پیدا می کنید. گزینه های شما برای بیهوشی براساس نوع جراحی شما خواهد بود.

بهبود:

بسته به جراحی شما، ممکن است در بیمارستان مدتی را قبل از به خانه رفتن بستری شوید. تیم مراقبت شما رهنمودهای خاصی را برای بهبود تان به شما می دهد مانند اینکه چگونه از زخم هایتان مراقبت کنید، از چه غذاها و فعالیت هایی پرهیزکنید و چه دارو هایی مصرف کنید.

خطرات جراحی تومور چیست؟

عوارض جانبی ای که شما ممکن است بعد از جراحی تومور تجربه کنید به جراحی خاص شما بستگی دارد. در کل، اکثر عمل های جراحی سرطان چنین خطراتی را دارند:

درد:

درد عوارض جانبی مشترک اکثر عمل های جراحی است. بعضی از عمل ها باعث درد بیشتری از دیگر عمل های جراحی می شوند. تیم مراقب از شما به شما خواهد گفت که چگونه درد خود را در حداقل ترین حالت خود نگه دارید و داروهایی برای کاهش یا حذف درد برای شما فراهم می کند.

عفونت:

محل مورد جراحی شما می تواند عفونت کند. تیم مراقبت از شما به شما نشان خواهد داد که چگونه از زخم خود بعد از جراحی مراقبت کنید. این روال ها را با دقت برای جلوگیری از عفونتی که می تواند دوره بهبود بعد از عمل  شما را طولانی کند، دنبال کنید. در موارد اندکی که عفونت ایجاد می شود، پزشک شما احتمالا آن را با آنتی بیوتیک ها درمان خواهد کرد.

ازدست دادن عملکرد یک عضو:

به منظور از بین بردن سرطان، جراح ممکن است یک عضو شما را از بین ببرد. برایم مثال، اگر شما سرطان کلیه دارید، ممکن است نیاز شود که یک کلیه شما از بین برود. (نافترکتومی)

برای چنین عمل های جراحی ای، عضو باقی مانده می تواند به طور مناسب وظیفه خود را انجام دهد تا فقدان را جبران کند، اما در بعضی از مواقع شما ممکن است با نقص عضو باقی بمانید. برای مثال، حذف یک ریه (پنومونکتومی) ممکن است باعث ایجاد مشکلات تنفسی شود.

خونریزی:

تمامی جراحی ها خطر خونریزی دارند. جراح شما سعی می کند تا این خطر را به حداقل برساند.

لخته خونی:

هنگامی که شما در دوره نقاهت هستید، در خطر احتمال پیشرفت لخته خونی قرار دارید. اگرچه خطر کوچکی است، اما این عوارض می تواند جدی باشند.

لخته های خونی اکثرا در پاها ایجاد می شوند و ممکن است موجب بروز درد و ورم شوند.

یک لخته خونی که شکسته می شود و به سمت ریه حرکت می کند (آمبولی ریه) خطرناک است و گاهی اوقات شرایط مرگ آوری را ایجاد می کند.

جراح شما مراقبت هایی را برای جلوگیری از پیشرفت لخته خونی انجام می دهد مانند بلند کردن و بیرون آوردن شما از تخت در اسرع وقت پس از عمل جراحی تان یا تجویز یک درمان رقیق شدگی خون برای کاهش خطر لخته شدن.

تغییر حرکات روده و عملکرد مثانه:

بلافاصله پس از عمل جراحی ممکن است شما تجربه حرکت روده ای یا تخلیه مثانه را به سختی داشته باشید. این موضوع معمولا در طی چند روز بعد حل خواهد شد که البته بستگی به نوع عمل جراحی شما دارد.

هر درمان سرطانی هم که پزشک تان توصیه کند، شما احتمالا احساس اضطراب در مورد شرایط و روند درمانی تان را دارید. دانستن اینکه چه چیزی در انتظارتان است به شما کمک میکند.

درمان های غیر جراحی سرطان

طب سوزنی:

در طول درمان طب سوزنی، یک متخصص سوزن های کوچک را در پوست شما در نقاط دقیقی قرار می دهد. مطالعات نشان می دهد که طب سورنی می تواند در تسکین حالت تهوع ایجاد شده به وسیله شیمی درمانی مفید باشد. طب سوزنی نیز در تسکین انواع دردها در افراد سرطانی مؤثر است.

طب سوزنی اگر به وسیله یک متخصص معتبر با استفاه از سوزن های استریل انجام شود، بی خطر است. از پزشک خود برای اسامی متخصصان قابل اطمینان سوال کنید. اگر شما دارای رقت خون هستید یا اگر دارای شمارش خون پایینی هستید طب سوزنی برای تان خطرناک است پس ابتدا با پزشک خود چک کنید.

آروماتراپی:

آروماتراپی از روغن های معطر برای ایجاد احساس آرامش استفاده می کند. روغن های تزریق شده با معطرها مانند اسطوخودوس می تواند در طول ماساژ به پوست شما مالیده شود. یا روغن ها می توانند به آب حمام اضافه شوند. روغن های معطر نیز می توانند حرارت ببینند تا عطرشان در هوا پخش شود. آروماتراپی در تسکین حالت تهوع، درد و استرس می تواند مفید باشد.

آروماتراپی می تواند توسط یک متخصص انجام شود یا شما می توانید خودتان از آروماتراپی استفاده کنبد.

آروماتراپی بی خطراست گرچه روغن هایی که بر پوست خود استعمال می کنید ممکن است سبب واکنش های آلرژیک شود. افراد سرطانی که به استروژن حساس هستند مانند بعضی از سرطان های پستان باید از استعمال مقدار زیاد روغن اسطوخودوس و روغن درخت چای بر پوست خود پرهیز کنند.

 ورزش:

ورزش می تواند به شما در کنترل علائم در طول درمان و بعد از آن کمک کند. تمرینات سبک در تسکین خستگی و استرس به شما کمک می کند و شما را در خواب بهتر یاری می کند.

امروزه مطالعات زیادی نشان می دهد که یک برنامه تمرینی به افراد سرطانی کمک می کند تا بیشتر زنده بماند و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.

اگر شما تاکنون به طور مرتب ورزش نکرده اید با پزشک خود قبل از شروع یک برنامه تمرینی مشورت کنید . به آرامی شروع کنید، و همانطور که پیش می روید تمرینات بیشتری را اضافه کنید. هدف از انجام این کار تمرین حداقل 30 دقیقه ورزش در اکثر روزهای هفته است.

هیپنوتیزم:

هیپنوتیزم حالت عمیق تمرکز است. در طول یک جلسه هیپنوتیزم، یک درمانگر با آرام صحبت کردن و سعی در آرام کردن شما، می تواند شما را هیپوتیزم کند.

هیپنوتیزم می تواند برای افراد سرطانی که اضطراب، درد و استرس را تجربه می کنند، مفید باشد. همچنین هیپنوتیزم می تواند در جلوگیری از تهوع پیش بینی شده و استفراغی که به خاطر شیمی درمانی ایجاد شده است مفید باشد. هنگامی که هیپنوتیزم توسط یک درمانگر معتبر انجام شود خطری ندارد اما اگر شما سابقه بیماری روحی دارید به درمانگر خود اطلاع دهید.

ماساژ:

در طول ماساژ، متخصص شما، پوست شما، ماهیچه ها و تاندون های شما را در جهت تسکین فشار ماهیچه ای و استرس و افزایش آرامش ورزش می دهد. چندین روش ماساژ دهی وجود دارد. ماساژ می تواند سبک و آرام باشد یا عمیق توام با فشار.

مطالعات نشان می دهد که ماساژ می تواند در تسکین درد افراد سرطانی مفید باشد و نیز می تواند در تسکین اضطراب، خستگی و استرس موثر باشد.

اگر شما با یک متخصص ماساژ درمانگر کار کنید، ماساژ می تواند بی خطر باشد . اکثر مراکز سرطان در پرسنل خود درمانگر های ماساژور دارند یا پزشک شما می تواند شما را به یک درمانگر ماساژوری که به طور منظم با افراد سرطانی کار میکند، ارجاع دهد.

اگر شمارش خون شما خیلی پایین است ماساژ انجام ندهید از درمانگر ماساژور بخواهید تا از ماساژ در نزدیکی زخم های جراحی مناطق درمان رادیواکتیو یا تومور هاپ رهیز کند اگر شما در استخوان هایتان سرطان دارید یا دارای دیگر بیماری های استخوانی مانند پوکی استخوان هستید از درمانگر ماساژور خود بخواهید تا از ماساژ سبک به جای ماساژ عمیق استفاده کند.

مدیتیشن:

مدیتیشن یک حالت تمرکز عمیق است. هنگامی که شما ذهن خود را بر روی یک تصویر، صدا یا ایده مانند یک تفکر مثبت  متمرکز می کنید هنگامی که مدتیشن انجام می دهید شما نیز می توانید نفس عمیق بکشید یا تمرینات ورزشی آرامش بخش انجام دهید. مدیتیشن می تواند به افراد سرطانی در تسکین اضطراب و استرس کمک کند.

موزیک درمانی تومور:

در طول جلسات موزیک درمانی شما ممکن است به یک موسیقی گوش دهید، ساز بزنید، آواز بخوانید یا شعر بنویسید. یک درمانگر آموزش دیده موسیقی شما را به سمت فعالیت های طراحی شده هدایت می کند تا با نیازهای خاص خودتان مواجه شوید یا شما ممکن است در موزیک درمانی در یک گروه عضو شوید. موزیک درمانی در تسکین درد و کنترل حالت تهوع و استفراغ به شما کمک می کند.

موزیک درمانی بی خطر است و به هیچ استعداد موسیقیایی برای شرکت کردن نیاز ندارد اکثر مراکز درمانی در پرسنل خود درمانگر های موزیک معتبر دارند.

تکنیک های آرامش بخش:

تکنیک های آرامش بخش روش های متمرکز کردن توجه خود در آرام کردن ذهن و شل کردن عضلات است. تکنیک های آرامش بخش می توانند شامل فعالیت هایی مانند تمرین تجسم یا آرامش عضلانی پیشرفته باشند. تکنیک های آرامش بخش در تسکین اضطراب و خستگی می توانند موثر باشند همچنین می توانند به افراد سرطانی کمک کنند تا خواب راحت تری داشته باشند. تکنیک های آرامش بخش بی خطر هستند. معمولا یک درمانگر شما را به سمت این تمرینات سوق می دهد و در نهایت شما می توانید آنها را خودتان یا با کمک راهنمایی های ضبط شده انجام دهید.

تای چی:

تای چی یک نوع ورزشی است که شامل حرکات آرام و تنفس عمیق است. تای چی می تواند توسط یک مربی هدایت شود یا شما می توانید تای چی را خودتان با استفاده از کتاب و فیلم یاد بگیرید. تمرین تای چی در کاهش استرس موثر است.

در کل تای چی بی خطر است. حرکات آرام تای چی نیاز به انعطاف فیزیکی بالایی ندارد و تمرین های می توانند به راحتی با توانایی شما منطبق شوند. با این حال قبل از شروع تای چی با پزشک خود مشورت کنید. هیچگونه حرکت تای چی ای که سبب بروز درد می شود را انجام ندهید.

یوگا:

یوگا شامل تمرینات کششی با تنفس عمیق است. در طول یک جلسه یوگا شما بدن خود را در حالت های مختلفی که نیازمند خم شدن، پیچاندن و کشیدن است قرار می دهید. انواع مختلف یوگا با تفاوت های خاص خود وجود دارد.

قبل از شروع کلاس یوگا از پزشک خود بخواهید که مربی را که به طور منظم با افراد دارای نگرانی های بهداشتی مانند سرطان کار می کند، توصیه کند. از حرکات یوگایی که منجر به بروز درد می شود بپرهیزید. یک مربی خوب می تواند حرکت های جایگزینی که برای شما بی خطر هستند را به شما توصیه کند.

رادیوتراپی:

رادیوتراپی یک نوع عمل جراحی به روش سنتی نیست بلکه در این روش، از انواع متعددی از تشعشعات استفاده می شود تا در یک محل بسیار کوچک یک شکل بسیار متمرکز از عملیات تشعشع برای از نابودی سلول های تومور ایجاد شود.

هر یک از پرتوهای تشعشع به صورت خاص قدرتمند می باشند، اما ناحیه ای که همه پرتوها با آن برخورد می کنند – در تومور مغزی – تشعشع به مقدار زیاد دریافت می کند تا سلول های تومور را از بین ببرد. در رادیوتراپی انواع مختلفی از تکنولوژی برای انتقال تشعشع به منظور درمان تومورهای مغزی، مانند چاقو گاما یا شتاب ده خطی وجود دارد. معمولا رادیوتراپی در یک مرحله انجام می شود و در اغلب اوقات بیمار می توانید در همان روز مرخص شده و به خانه برود.

شیمی درمانی تومور:

در روش شیمی درمانی از داروها برای نابودی سلول های تومور استفاده می شود. شیمی درمانی را می توان با مصرف قرص انجام داد و یا به رگ تزریق (درون وریدی) نمود. روش شیمی درمانی معمولا برای معالجه تومورهای مغزی استفاده می شود (تمودار)، با مصرف قرص انجام می گیرد.

داروهای شیمی درمانی با توجه به نوع سرطانی که فرد دارد تجویز می شود. همچنین عوارض جانبی شیمی درمانی به نوع و میزان دارویی که بیمار مصرف می کند بستگی دارد. روش شیمی درمانی می تواند باعث تهوع، استفراغ و حتی ریزش مو شود. تشخیص انجام شیمی درمانی با توجه به آزمایش های سلول های تومور مغزی بیمار انجام می شود، از طرفی نوع تومور مغزی نیز در مشخص کردن این موضوع که آیا شیمی درمانی اثر بخش است یا خیر، مفید می باشد.

تقویت سیستم ایمنی به کمک قارچ های خوراکی

قارج ها بیش از ۴۰۰۰ سال است که در طب سنتی چینی مورد استفاده قرار می‌ گیرند و تحقیقاتی در مورد گونه ‌های کوردیسپس و ریشی قارچ ها و سرطان درمانی آن ها انجام گرفته است.

آن ‌ها می ‌توانند

• به طور بالقوه عمرتان را افزایش دهند.
• تومورهای سرطانی تان را از بین ببرند.
• سیستم ایمنی تان را تقویت کنند.
• عوارض جانبی پرتودرمانی و شیمی‌ درمانی، همچون حالت تهوع و ریزش مو را کاهش دهند.

رژیم غذایی کتو (کتوژنیک)

یک رژیم کتوژنیک، شکر تصفیه‌ شده و سایر کربوهیدرات ‌های فرآوری شده را از رژیم غذایی حذف می ‌کند و از این رو ممکن است در کاهش یا مقابله با سرطان موثر باشد. این تصادفی نیست که برخی از بهترین غذاهای مقابله کننده با سرطان در لیست رژیم غذایی کتوژنیک قرار دارند. البته، این نتایج همگی به نوع و میزان عصاره ای که انتخاب می کنید بستگی دارد. برخی از منابع حتی پیشنهاد می ‌کنند که مصرف دوز مکمل ویتامین C نیز لازم است.

اکسیژن درمانی و اتاقک های هایپرباریک

دکتر واربورگ اظهار داشت که علت اصلی سرطان، کمبود اکسیژن است، که یک حالت اسیدی در بدن انسان ایجاد می کند. او همچنین دریافت که سلول های سرطانی، اکسیژن تنفس نمی کنند و در حضور مقادیر زیاد اکسیژن- که یک حالت آلکالین یا قلیایی را در بدن ایجاد می کنند- نمی توانند زنده بمانند.

همه ما می دانیم که آنتی اکسیدان ها، رادیکال های آزاد و بیماری های مزمن ناشی از استرس اکسیداتیو معکوس را از بین می برند. این یکی از دلایل علاقه من به مصرف بلوبری در شربت غنی از پروتئین بری، در صبحانه است! اما آیا مصرف بلوبری برای درمان سرطان کافی است؟

احتمالا نه. به همین دلیل است که اکسیژن درمانی و استفاده از یک محفظه هایپرباریک برای درمان طبیعی سرطان، بسیار مفید است.

چرا که فشار هوای داخل محفظه اکسیژن هایپرباریک، حدود 5/2 برابر، بیشتر از فشار عادی جو است، که باعث می شود خون شما اکسیژن بیشتری به اندام ها و بافت های داخل بدن برساند.

این مهم، برای درمان موارد بسیاری- از زخم های عفونی گرفته تا جراحات ناشی از تشعشع- موثر بوده است و بسیاری از مردم ادعا می‌کنند که سرطان آن ‌ها را درمان کرده است. اگر چه به کارگیری آن هنوز رایج نشده است، اما تعداد زیادی از بیمارستان ها برای کمک به بیماران خود آن را خریداری کرده اند.

آفتاب و ویتامین D3

علم، همچنان از این واقعیت پشتیبانی می کند که سطح بالای سلامت قلب، مواد معدنی و ویتامین های محلول در چربی برای جلوگیری از بروز سرطان در بدن شما مهم هستند و اخیراً، پیشرفت های چشمگیری در رابطه با نقشی که ویتامین D3 محلول در چربی در پیشگیری از سرطان ایفا می کند، حاصل گشته است.

مطالعات تحقیقاتی در حال افزایش هستند و یک کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفی شده با کنترل پلاسبو، در سال ۲۰۰۷ نشان داد که ویتامین D می ‌تواند روش بسیار موثری برای جلوگیری از سرطان باشد.

این مطالعه، که در ژورنال آمریکایی تغذیه بالینی منتشر شده است واقعاً مبتکرانه است زیرا نحوه اثر 1400 تا 1500 میلی گرم مکمل کلسیم در پیشگیری از سرطان 1200 زن یائسه را با مصرف یک مکمل کلسیم دارای 1100 واحد، ویتامین D3 مازاد را به مدت چهار سال ارزیابی کرده است.

نتایج واقعا حیرت انگیز بود، ویتامین D3 اضافه شده به مکمل، تنها پس از یک سال، خطر ابتلا به انواع سرطان را به طرز شگفت انگیزی به میزان 77 درصد کاهش داد.

در مقابل گروهی که در این کنترل دارونما، فقط ویتامین کلسیم مصرف کرده بودند، هیچ بهبودی در سرطان آن ها حاصل نگشته بود و این مهم، واقعا قابل توجه است!

بهترین راه برای دریافت ویتامینD

تحقیقات نشان می دهند که برای جلوگیری بهتر، از سرطان پستان، شما باید مصرف مکمل تان را طوری تنظیم کنید که میزان ویتامین D3 دریافتی شما حداقل 40 تا60 نانوگرم در میلی لیتر و حداکثر 80 نانوگرم در میلی لیتر باشد.

بهترین رنج متوسط مصرفی تان 50 تا 70 نانوگرم در میلی لیتر است. در ادامه بهترین راه ها برای دریافت ویتامین D آورده شده است

• هر روز به مدت 20 دقیقه آفتاب بگیرید تا ویتامین D3مورد نیازتان را دریافت کنید. این کار با افشای 40 درصد از بدن خود در برابر آفتاب، بین ساعات 10 صبح تا 2 بعد از ظهر، عملی می شود.
• هر روز یک مکمل خوراکی حاوی حدود 5000 تا IU 10000 ویتامین D3 مصرف کنید. از آنجا که این ویتامین ها محلول در چربی هستند، حتما آن ها را با برخی غذاهای حاوی چربی سالمی چون روغن نارگیل یا نوشیدنی های غنی از پروبیوتیک مانند کفیر مصرف کنید.

پیدا کردن مکمل خالص در فروشگاه ها می تواند چالش برانگیز باشد، بنابراین سعی کنید فرمول ترکیبی از استاگزانتین، روغن ماهی امگا 3 و ویتامین D3 بیابید.

مکمل ها و غذاهای پروبیوتیک

پروبیوتیک ها که به عنوان “باکتری های خوب” نیز شناخته می شوند، میکروارگانیسم هایی هستند که تعادل طبیعی میکروفلور روده را تامین می کنند. بهترین راه برای وارد کردن پروبیوتیک ها در رژیم غذایی، مصرف طبیعی ترین حالت آنهاست که شامل فرآورده های شیر خام مانند پنیر، کفیر و ماست است.

تحقیقات اخیر نشان می دهند که مکمل پروبیوتیک احتمالا قادر به متوقف کردن رشد تومور است و حس خوبی می دهد چرا که ۸۰ درصد سیستم ایمنی بدن در روده قرار دارد. پروبیوتیک ها علاوه بر حمایت از سیستم ایمنی بدن در برابر بیماری ها، می توانند عملکرد گوارش و جذب مواد معدنی و همچنین روده نشتی را بهبود بخشند، که همه این ها به جلوگیری از سرطان کمک می کنند.

درمان تومور با روغن ضروری کندر

دکتر بودویگ مصرف روغن ضروری کندر را توصیه می کند (به ویژه هنگامی که بیمار با تومورهای مغزی درگیر است). تحقیقات حاضر در حال روشن کردن توانایی‌ های بالقوه کندر در مبارزه با سرطان هستند. به ویژه اینکه کندر هندی (گیاه کندر) از نظر بالینی به عنوان یک درمان بالقوه موثر برای سرطان

• مغز
• پستان
• روده بزرگ
• لوزالمعده
• پروستات و سرطان معده محسوب می گردد.

به گفته محققان خارج از مرکز پزشکی دانشگاه بیلور در دالاس، اثرات بالقوه كاهنده سرطان تا حدودی ناشی از توانایی کندر در تأثیرگذاری بر ژن های درمان گر است. دانشمندان مرکز سرطان بیلور نیز تأکید می کنند که این قدرت، باعث می شود تا گیاه کندر گزینه مناسبی برای پیشگیری و درمان سرطان باشد!

آنزیم درمانی پروتئولیتیک

در سال ۱۹۰۶، جان بیرد برای اولین بار چنین مطرح کرد که دفاع اصلی بدن در برابر سرطان، آنزیم های پروتئولیتیک پانکراتیت است. بیرد برای ایجاد یک محیط داخلی که در آن بدن می تواند خود درمانی کند، از آنزیم درمانی با دوز بالای پانکراتیت مبتنی بر خوک و رژیم غذایی جامع تمرکز کرد.

در حالی که این مهم در قرن بیستم مورد تحقیق قرار نگرفت، با این حال در دهه 1960 دانشمندان معدودی روی این مفهوم کار کردند. اما تا زمان نیکلاس جی گونزالز- دارای مدرک دکترای پزشکی از دانشکده پزشکی دانشگاه کرنل- که در سال 1981 شروع به ارزیابی این مفهوم کرد، مردم این موضوع را جدی نگرفته بودند.

گرسون تراپی و تهیه آب میوه

گرسون تراپی، مهم ترین نیازهای متابولیک بدن شما را مورد هدف قرار می دهد. می پرسید چطور؟ باور کنید یا نه، گرسون تراپی این امکان را فراهم می کند که از ارزش غذایی مصرف روزانه ی 15-20 پوند از میوه ها و سبزیجات ارگانیک بهره مند شوید! این موضوع در ادامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است

• رژیم غذایی گرسون این رژیم غذایی شامل مصرف میوه های ارگانیک، سبزیجات و جوانه ی حبوبات مرسوم است. این رژیم غذایی سرشار از ویتامین ها، مواد معدنی و آنزیم هاست و چربی، پروتئین و سدیم بسیار کمی دارد. برنامه غذایی آن شامل مصرف روزانه ی 13 لیوان آبمیوه تازه، سه وعده غذای گیاهی و میوه تازه به عنوان میان وعده برای بیماران سرطانی است. همچنین، گرسون تراپی سنتی مصرف جگر خام گاو را توصیه می کند چرا که غنی از مواد مغذی و ویتامین 12 Bاست.
• تهیه آبمیوه (آبمیوه گیری) به گفته موسسه گرسون، “تهیه و مصرف آب میوه تازه نسبت به غذاهای خام راه ساده تر و مؤثرتری برای کسب مواد مغذی با کیفیت بالاست”. پروتکل مبارزه با سرطان به بیماران سرطانی توصیه می کند که هر روز آب سبزیجات تازه ای چون، هویج خام، سیب و برگ سبز را مصرف کنند. برای حفظ محتوای تغذیه ای این مواد، آبمیوه باید به صورت ساعتی و با استفاده از آبمیوه گیری دو مرحله ای یا آب میوه گیری های فشاری (چرخ کننده) با یک پرس هیدرولیک جداگانه تهیه شود. این مهم، به جلوگیری از دناتوراسیون و از بین رفتن ویتامین ها، مواد معدنی و آنزیم ها، کمک می کند. (اکثر آبمیوه گیرهای تجاری به قدری سریع می‌ چرخند که آب میوه را تا نقطه ‌ای که اساسا پاستوریزه کردن نامیده می شود، گرم می ‌کنند).
• سم زدایی گرسون تراپی از تنقیه با قهوه نیز برای سم زدایی بدن استفاده می کند که یکی از اصلی ترین متدهایی است که بر مبنای تقویت سیستم عصب پاراسمپاتیک عمل می کند. برای بیماران سرطانی، این کار ممکن است باعث 5 بار تنقیه در روز شود. اهمیت پاکسازی بدن از سموم توسط شارلوت، دختر گرسون نیز تأکید می شود.

عمل های جراحی برای برداشتن تومور مغزی

با توجه به نوع و درجه تومور بیمار، عمل جراحی بسیاری می تواند برای درمان بیمار صورت گیرد که این عمل های جراحی عبارتند از:

1- کرانیوتومی یا برش جمجمه

در این روش از عمل جراحی تومور مغز، به کمک ابزارهای ویژه، ابتدا برای دستیابی به تومور یک بخش از استخوان جمجمه برداشته شده و بعد، همه یا قسمتی از تومور برداشته می شود. معمولا بعد از برداشتن تومور استخوان دوباره در جای خود گذاشته می شود. در عمل جراحی کرانیوتومی، اگر احتمال تورم پس از جراحی وجود داشته باشد، ممکن است استخوان جمجمه بعدا سر جای خود گذاشته شود و یا اصلا قرار داده نشود.

2- آندوسکوپی اندونازال

در روش آندوسکوپی اندونازال از یک دستگاه آندوسکوپی برای دستیابی به تومور و مشاهده ی آن از طریق بینی و سینوس ها استفاده می شود. به کمک هدایت تصویری و دستگاه های ویژه ای که به آندوسکوپ متصل می شوند می توان با استفاده از جراحی تومور مغز، تومور را خارج کرده و یا از آن نمونه برداری کرد.

3- نوروآندوسکوپی

در این روش نیز دستگاه آندوسکوپ از طریق یک سوراخ وارد جمجمه می شود تا داخل مغز مشاهده شود. بعد از آن می توان تومور را خارج کرده و یا به کمک دستگاه های مخصوص متصل به آندوسکوپ از تومور نمونه بردای نمود.

4- جراحی شانت

در این روش از جراحی تومور مغز یک لوله باریک که شنت یا شانت نام دارد توسط یک سوراخ کوچک در جمجمه وارد یکی از بطن های مغز می شود. شنت، همان گونه که مایع اضافی در حفره شکمی جذب جریان خون می شود، مایع اضافی یک بخش از مغز را به بخشی دیگر منتقل می کند. سلول های سرطانی که در این مایع به صورت آزاد وجود دارند در فیلتری که درون لوله شنت تعبیه شده به دام می افتند.

5- تعبیه یک مخزن اومایا

در حین جراحی تعبیه یک مخزن اومایا، یک مخزن کوچک به لوله ای در زیر پوست سر وصل می شود.  سپس این لوله به یکی از بطن های مغز، یعنی محلی که مایع مغزی نخاعی جریان دارد، وصل شده و  وظیفه رساندن مواد شیمی درمانی به مغز و مایع مغزی نخاعی یا خارج نمودن مقداری مایع جهت نمونه برداری را انجاممی دهد و در نهایت، هر موقع که نیازی به مخزن نبود، می توان آن را برداشت.

سوالات متداول در مورد جراحی تومور

تا چه مدت باید در بیمارستان بستری باشم؟

بیشتر افراد حدود ۳ الی ۵ روز در بیمارستان می مانند اما میزان بستری شدن به طول دوره بهبود و ریکاوری فرد بستگی دارد.

آیا خانواده و دوستان می توانند به ملاقات من در بیمارستان بیایند؟

تا زمانی که خانواده و دوستان تان از نظر سلامتی در شرایط خوبی باشند می توانند به ملاقات شما در بیمارستان بیایند. اما اگر آن ها کوچکترین علامت بیماری (از جمله تب، سرفه، گلو درد و سایر موارد) را دارند بهتر است به ملاقات شما نیایند. از آن جایی که ساعت ملاقات ممکن است از یک بیمارستان به بیمارستان دیگر متفاوت باشد، قبل از این که آشنایان تان به ملاقات تان بیایند درباره ساعت آن بپرسید. این را به خاطر داشته باشید که طبق برخی قوانین بیمارستان، کارکنان تنها می توانند اطلاعات وضعیت بیمار را در اختیار همسر، فرزندان و پدر و مادر او قرار دهند. پس اگر سایر بستگان تان تماس بگیرند و بخواهند از وضعیت شما مطلع شوند، ممکن است که اطلاعاتی در اختیار آن ها قرار نگیرد.

چه مدتی پس از جراحی می توانم غذا بخورم و آب بنوشم؟

چند ساعت بعد از انجام جراحی اجازه نوشیدن مایعات را دارید. بعد از آن هم می توانید کم کم به برنامه غذایی همیشگی خود برگردید.

آیا باید هیچ تغییری در برنامه غذایی خود ایجاد کنم؟

بسیاری از افراد پس از مرخص شدن از بیمارستان می توانند برنامه غذایی روزانه خود را از سر گیرند. داشتن یک برنامه غذایی مناسب به بهبود سریع تر فرد کمک می کند. برای مثال باید میزان پروتئین و کالری را در برنامه غذایی خود بالا ببرید، برای این کار از پرستار بخواهید که لیستی از مواد غذایی را در اختیار شما قرار دهد که منبع خوبی از این مواد باشند. اگر درباره برنامه غذایی خود سوالات جزئی دارید با متخصص تغذیه مشورت کنید.

چگونه می توان از یبوست پیشگیری کرد؟

پزشک برای پیشگیری از یبوست ممکن است که داروی مسهل تجویز کند. برای پیشگیری از یبوست می توانید این کارها را انجام دهید:

تا حد امکان ورزش کنید. قدم زدن نیز ورزش خوبی است. مرتب به دستشویی بروید و هر زمان که نیاز به دستشویی داشتید حتما این کار را انجام دهید. حدود ۵ الی ۱۵ دقیقه بعد از صرف وعده غذایی به دستشویی بروید. علاوه بر این، بهترین زمان برای دستشویی رفتن بعد از صبحانه است. هر روز به میزان کافی مایعات بنوشید. از خوراکی هایی مثل آب، آبمیوه، سوپ، بستنی و سایر خوراکی هایی که کافئین ندارند استفاده کنید. میزان فیبر در برنامه غذایی خود را به آرامی بالا ببرید. میوه، سبزیجات و برخی غلات حاوی فیبر هستند. اگر بیش از دو روز است که درگیر یبوست هستید حتما به پزشک مراجعه کنید. اگر این روش ها نتوانستند مانع یبوست شوند می توانید از پزشکتان بخواهید که برایتان دارو تجویز کند.

آیا درد خواهم داشت؟

بله این که در جایی که برش برای جراحی صورت گرفته درد داشته باشید عادی است. گاهی نیز فرد پس از جراحی در گردن و جمجمه احساس درد می کند. پزشک و پرستاران درباره این که درد دارید یا نه از شما سوال می پرسند. گاهی برای کنترل درد باید از دارو استفاده کنید. اگر دردتان برطرف نشد به پزشک یا پرستار اطلاع دهید. پس از مرخص شدن هم برای برطرف کردن درد باید دارو مصرف کنید. ممکن است پس از جراحی احساس سر گیجه، حالت تهوع و سر درد داشته باشید. برای برطرف شدن این علائم هم باید از دارو استفاده کنید. علاوه بر این احساس گلو درد پس از جراحی نیز عادی است. این به خاطر لوله تنفسی است که در طول جراحی از آن استفاده شده است.

آیا بعد از جراحی باید از دارو استفاده کنم؟

پس از جراحی، پزشک ممکن است که داروهای زیر را برای شما تجویز کند:

• داروهای مسکن برای برطرف کردن سر درد و درد بدن
• داروهای استروئید برای کاهش ورم در مغز
• داروی آنتاسید برای محافظت از معده در صورتی که داروی استروئید مصرف می کنید
• داروی مسهل برای کاهش یبوست
• داروی آنتی بیوتیک برای کاهش عفونت
• داروی ضد صرع برای پیشگیری از صرع

اگر قبل از جراحی از داروهای ضد صرع استفاده می کردید مصرف آن را ادامه دهید مگر این که پزشک تشخیص دیگری دهد. بلافاصله پس از جراحی می توانید داروهایی که همیشه مصرف می کردید را استفاده کنید اما از مصرف آسپرین، محصولات حاوی آسپرین و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن بپرهیزید. پزشک به شما خواهد گفت که چه زمانی می توانید دوباره مصرف این داروها را از سر بگیرید.

آیا موهای سرم را باید بتراشند؟

موهای قسمتی که قرار است برش صورت بگیرد را می تراشند. پس لازم نیست که تمام موهای سر تراشیده شوند. روی قسمتی که برش انجام شده را با بانداژ می پوشانند. این بانداژ را بعد از ۴۸ ساعت بر می دارند.

چگونه باید از محل برش مراقبت کنم؟

محل برش نیاز به پوشاندن ندارد. اما با پوشیدن کلاه یا روسری از آن در برابر نور محافظت کنید. تورم خفیف در اطراف برش عادی است. علاوه بر این احساس سوزش، خارش یا بی حسی جزئی در این ناحیه نیز نرمال است. تا زمانی که زخمتان کاملا بهبود نیافته از مصرف کرم، سشوار، پماد و هر گونه محصولات مو روی محل زخم خودداری کنید. بهبود کامل این زخم حدود ۶ هفته زمان بر است.

چه زمانی می توانم دوش بگیرم؟

می توانید بلافاصله بعد از جراحی دوش بگیرید. اما در پنج روز اول جراحی باید از کلاه مخصوص حمام استفاده کنید تا محل برش و زخم را از رطوبت حفظ کنید. پنج روز بعد از جراحی می توانید موهای خود را بشویید. از شامپوی بچه برای شستن موهای خود استفاده کنید و همان طور که گفته شد روی ناحیه آسیب دیده از شامپو استفاده نکنید. به آرامی قسمت های اطراف زخم را با دست ماساژ دهید تا هر گونه زخم خشک شده را پاک کنید.

چه زمانی می توانم فعالیت های روزانه خود را از سر بگیرم؟

بلافاصله بعد از جراحی می توانید بیشتر فعالیت های روزانه خود را انجام دهید. اما تا زمانی که پزشکتان اجازه نداده از بلند کردن اجسامی که سنگین تر از ۴.۵ کیلوگرم هستند بپرهیزید. این زمان حدودا ۶ هفته پس از جراحی است. از بلند کردن کیف های سنگین بپرهیزید، می توانید به جای آن از کیف چرخ دار استفاده کنید. پزشک و پرستاران می توانند در خصوص بایدها و نبایدها، شما را راهنمایی کنند. قبل از شروع باشگاه و انجام کارهایی مثل دو و وزنه برداری حتما با پزشک مشورت کنید. قدم زدن در طول این دوره خیلی سودمند است.

چه زمانی می توانم به دانشگاه/ مدرسه یا سر کار بروم؟

هر زمانی که حس کردید آماده اید می توانید به سر کار یا دانشگاه بروید. اگر کارتان به فعالیت فیزیکی سنگین نیاز دارد، تا زمان بهبودی کامل دست نگه دارید. از پزشک بپرسید که چه زمانی برای رفتن به دانشگاه و سر کار مناسب است.

چه زمانی می توانم در کلاس ورزش مدرسه یا دانشگاه شرکت کنم؟

معمولا حدود ۶ هفته نمی توانید در کلاس ورزش شرکت کنید. چون بهبود جمجمه حدود ۶ هفته طول می کشد.

چه زمانی می توانم شنا کنم؟

‌حداقل ۲ هفته پس از جراحی نمی توان شنا کرد. معمولا در اولین جلسه پس از جراحی، پزشک به شما خواهد گفت که چه زمانی می توانید شنا کنید.

چه زمانی می توانم رانندگی کنم؟

تا حداقل ۲ هفته پس از جراحی رانندگی نکنید. چون ممکن است این عمل روی بینایی شما تاثیر گذاشته باشد و رانندگی را سخت کند. علاوه بر این، مصرف داروهای مسکن می توانند فرد را خسته و کسل کنند، که همین رانندگی را خطرناک می کند. اگر از داروی ضد صرع استفاده می کنید تا زمانی که پزشک اجازه نداده رانندگی نکنید.

چه مدت پس از جراحی می توان در صورت لزوم شیمی درمانی یا پرتو درمانی را شروع کرد؟

این زمان برای هر فردی متفاوت است. پزشک در این خصوص تصمیم می گیرد.

اولین جلسه ملاقات با پزشک بعد از جراحی، چه زمانی است؟

حدود ۱۰ الی ۱۴ روز پس از جراحی می توانید به پزشک مراجعه کنید. از قبل برای نوبت گرفتن اقدام کنید. با توجه به پروسه درمان، ممکن است برخی از بخیه ها در طول این مراجعه برداشته شوند.