جراحی واریکوسل؛ علائم، علت و درمان لاپاراسکوپیک واریکوسل

واریکوسل چیست؟ در مورد واریکوسل و جراحی آن چه می دانید؟ علائم واریکوسل چیست؟ راه های درمان واریکوسل چیست؟ واریکوسل زمانی به وجود می آید که رگ های اصلی داخل کیسه بیضه (کیسه ای که بیضه ها را در خود جای داده است.) بزرگ می شوند. این رگ ها شبکه پامپینیفرم نام دارند. 10 تا 15 درصد مردان واریکوسل دارند. این واریکوسل نیز درست مثل واریکوسل پا است. در این مقاله از بخش بیماری ها و سلامت مردان دکتر سلام در مورد واریکوسل و جراحی آن و درمان های آن صحبت خواهیم کرد و مشکلات آن را مورد تحلیل قرار می دهیم.

به طور معمول چه اتفاقی می افتد؟

سیستم تولید مثل مرد اسپرم را تولید، ذخیره و منتقل می کند. کیسه بیضه کیسه پوستی ای است که بیضه ها را در خود نگه می دارد. اسپرم و هورمون تستوسترون در بیضه تولید می شوند. اسپرم در حین حرکت در طول لوله های مارپیچ (اپیدیدیم) موجود در پشت بیضه ها به بلوغ می رسد.

اسپرم با استفاده از لوله ای به نام رگ وابران از اپیدیدیم به سمت پروستات حرکت می کند. وقتی ارضا می شوید، سیال و اسپرم در پروستات مخلوط می شوند تا منی ایجاد شود. منی، از مجرای پیشاب عبور کرده و از انتهای آلت تناسلی بیرون می آید.

طناب نخاعی، رگ وابران و رگ های بیضه ای که خون را به بیضه ها منتقل می کنند، را در خود نگه می دارد. همچنین شبکه پامپینیفرم، گروهی از رگ ها که خون موجود در بیضه ها را تخلیه می کنند، در بر می گیرد. برای تولید اسپرم بهینه، بالغ و دارای عملکرد صحیح، بیضه ها به حرارت خاصی که در قسمت پایین تنه بدن وجود دارد، نیاز دارند. گرمای بدن در کیسه بیضه حدود ۵ درجه پایین  تر از دمای شکم یا لگن است. دلیل دوم وجود شبکه پامپینیفرم است که به عنوان یک مبدل حرارتی متضاد عمل کرده و خون را قبل از ورود به بیضه ها سرد می کند. این کار به نگه داشتن بیضه ها در دمای مناسب ساخت اسپرم با کیفیت کمک می کند. وقتی این رگ ها بزرگ  تر شوند (مانند واریکوسل)، گرمای محیط می تواند تولید اسپرم را کاهش داده و این عملکرد منجر به کاهش پتانسیل باروری می شود.

واریکوسل چیست؟

واریکوسل، بزرگ شدن رگ  ها در کیسه بیضه، یا همان کیسه حاوی تخم  ها است. این درست مانند واریکوسل پا است.

آن  ها بر روی نوعی از رگ که به شبکه پامپینیفرم معروف است، تاثیر می گذارند.

شبکه پامپینیفرم در طناب نخاعی یافت می شود. این طناب همچنین رگ وابران (لوله  ای که اسپرم را حمل می کند) و رگ بیضه ای که خون را به بیضه منتقل می کند، را در خود نگه می دارد.

تولید اسپرم در دمای حدود ۳۴.۵ درجه سانتیگراد و یا ۹۴.۱ درجه فارنهایت بهتر از دمای ۳۷ درجه سانتیگراد است. این یکی از دلایلی است که کیسه بیضه به صورت فیزیکی از بدن جدا است.

نقش اصلی شبکه پامپینیفرم این است که خون شریانی را قبل از رسیدن به اسپرم خنک کند. این کار از طریق مکانیسم “تبادل گرما” انجام می شود.

واریکوسل می تواند این سیستم خنک  کننده را مختل کند. این امر می تواند از تولید اسپرم با کیفیت جلوگیری کند.

آیا واریکوسل متداول است؟

حدود ۱۵ نفر از ۱۰۰ نفر به واریکوسل مبتلا هستند. پیش  بینی اینکه چه تعداد از این ۱۵ نفر دارای مشکلات باروری ناشی از واریکوسل هستند، دشوار است. اما در حدود ۴ نفر از ۱۰ نفری که به منظور مشکلات باروری آزمایش شده اند و دچار کاهش حرکت اسپرم بوده اند، واریکوسل داشته اند. این بیماری هیچ ارتباطی به نقص  های دیگر، نژاد، مکان تولد و یا گروه قومی-نژادی ندارد. هر چند که واریکوسل اغلب در مردان تست شده برای مشکلات ناباروری یافت می شود، اما ۸ نفر از ۱۰ مردی که مبتلا به واریکوسل هستند نیز دچار مشکلات باروری نمی شوند.

علت واریکوسل

طناب نخاعی، بیضه ها را بالا نگه می دارد. این لوله  ها همچنین حاوی رگ  ها، شریان  ها و اعصابی هستند که از این غدد حمایت می کنند. در رگ  های سالمی که درون کیسه بیضه قرار دارند، دریچه  های یک طرفه، خون را از بیضه ها به کیسه بیضه منتقل می کنند و بعد آن را به قلب برمی گردانند.

گاهی اوقات خون از طریق رگ  های خونی حرکت نمی کند و در رگ ها انباشته می شود و در این صورت واریکوسل به کندی و در طول زمان توسعه می یابد.

هیچ عامل خطری در ارتباط با توسعه واریکوسل یافت نشده است و علت دقیق آن مشخص نیست.

علائم واریکوسل

واریکوسل اغلب هیچ علامت یا نشانه  ای از خود بروز نمی دهد. گاهی ممکن است باعث درد شود. درد می تواند:

• از کم تا شدید متغیر باشد.
• با افزایش فعالیت بدنی یا فیزیکی، به ویژه در طول دوره های زمانی طولانی افزایش  یابد.
• در طول روز بدتر شود.
• وقتی به پشت دراز می کشید، کاهش می یابد.
• باروری را کم کند.

با گذشت زمان، ممکن است واریکوسل بزرگ  تر شود و بیشتر جلب توجه کند. واریکوسل تحت عنوان یک “کیسه کرم” توصیف شده است. این وضعیت ممکن است باعث تورم بیضه شده که تقریبا همیشه در سمت چپ رخ می دهد.

برای واریکوسل چه وقت باید به پزشک مراجعه کرد؟

از آنجا که معمولا واریکوسل دارای هیچ نشانه ای نیست، اغلب نیاز به درمان ندارد. اما ممکن است در طی آزمایش باروری و یا آزمایش معمول فیزیکی یافت شود.

با این حال، اگر درد یا ورم را در کیسه بیضه خود تجربه کنید، جرمی را در کیسه بیضه پیدا کنید، متوجه شوید که بیضه ها اندازه  های متفاوتی دارند، واریکوسل در جوانی توسعه یابد، یا دارای مشکل باروری شدید، با پزشک خود تماس بگیرید. بعضی از شرایط می توانند منجر به ایجاد حجم در کیسه بیضه و یا درد بیضه ها شوند که برخی از آن  ها نیازمند درمان فوری می باشند.

عوامل خطر واریکوسل

به نظر نمی رسد که هیچ عامل خطر قابل  توجهی در ارتباط با توسعه واریکوسل وجود داشته باشد.

مشکلات احتمالی واریکوسل

این شرایط می تواند تاثیراتی را بر باروری داشته باشد. در حال حاضر واریکوسل در ۳۵ تا ۴۴ درصد از مردان با ناباروری اولیه و در ۴۵ تا ۸۱ درصد از مردان با ناباروری ثانویه وجود دارد.

به طور کلی از ناباروری اولیه برای اشاره به زوجی استفاده می شود که حداقل پس از یک سال تلاش، موفق به بارداری نشده اند. ناباروری ثانویه برای زوج  هایی به کار می رود که حداقل یک  بار باردار شده اند، اما دیگر قادر به این کار نیستند.

واریکوسل می تواند منجر به موارد زیر شود:

• انقباض بیضه آسیب دیده(اتروفی). بخش عمده بیضه از لوله های تولید کننده اسپرم تشکیل شده است. وقتی که بیضه بر اثر واریکوسل آسیب می بیند، بیضه ها کوچک و نرم می شوند. مشخص نیست که دقیقا چه چیزی باعث کوچک شدن بیضه می شود، اما عملکرد نادرست دریچه ها، اجازه تجمع خون در رگ ها را می دهد، که این می تواند منجر به افزایش فشار در رگ  ها و ایجاد مواد سمی در خون شود که این امر ممکن است منجر به آسیب  های بیضه ای شود.
• ناباروری. واریکوسل ممکن است دمای محلی داخل یا اطراف بیضه را بیش از حد بالا نگه دارند که این موضوع، تشکیل، حرکت (انتقال) و عملکرد اسپرم را تحت تاثیر قرار می دهد.

تشخیص واریکوسل

واریکوسل ها از طریق خود-آزمونی یا در طول آزمایشات معمول پزشکی یافت می شوند. آن  ها به خاطر ظاهر و احساسی که ایجاد می کنند به عنوان کیسه کرم شناخته شده هستند.

اورولوژیست اغلب واریکوسل بیمار را در حالت ایستاده بررسی می کند. ممکن است از شما خواسته شود تا نفس عمیق بکشید، آن را نگه دارید، و در حالی که اورولوژیست کیسه بیضه را در قسمت بالاتر از بیضه ها احساس می کند، رها کنید. این تکنیک تحت عنوان مانور والسالوا مشهور است و به اورولوژیست اجازه می دهد که هر رگ بزرگی را پیدا کند.

اورولوژیست ممکن است آزمایش سونوگرافی بیضه را تجویز کند. سونوگرافی از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از درون بدن شما، استفاده می کند. علامت واریکوسل در سونوگرافی، وجود رگ هایی با عرض  بیش از ۳ میلیمتر و همراه با عبور غلط جریان خون در هنگام مانور والساوا است. دستگاه سونوگرافی می تواند اندازه بیضه را نیز نشان دهد. اینها برای تصمیم  گیری درباره نحوه درمان نوجوانان مفید هستند. اگر در طی آزمون فیزیکی مشکلی احساس نشود، انجام سونوگرافی نیاز است.

درمان واریکوسل

ممکن است که واریکوسل نیاز به درمان نداشته باشد. بسیاری از مردان مبتلا به واریکوسل می توانند بدون هیچ درمانی پدر شوند. با این حال، اگر واریکوسل باعث درد، ارتوفی بیضه ها یا ناباروری شما شود و یا اگر در حال بررسی تکنیک  های بهداشت و درمان هستید، ممکن است بخواهید که تحت درمان واریکوسل قرار بگیرید.

هدف جراحی این است که رگ اصلی تاثیرگذار را مسدود کرده و جریان خون را به رگ  های طبیعی هدایت کند. در موارد ناباروری مردان، درمان واریکوسل ممکن است ناباروری یا بهبود کیفیت اسپرم را در صورتی که لقاح مصنوعی مورد استفاده قرار گیرد، بهبود بخشد یا درمان کند.

نشانه  های صریح برای ترمیم واریکوسل در دوره نوجوانی، شامل ارتروفی تدریجی پروستات، درد یا وجود نتایج غیر عادی تجزیه و تحلیل اسپرم می باشد. اگر چه درمان واریکوسل عموما ویژگی  های اسپرم را بهبود می بخشد اما مشخص نیست که واریکوسل درمان نشده در طول زمان منجر به بدتر شدن کیفیت اسپرم می شود یا خیر.

ترمیم واریکوسل خطرات نسبتا کمی را به همراه دارد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تجمع مایع در اطراف بیضه ها (هیدروسل)
• بازگشت واریکوسل
• عفونت
• آسیب به سرخرگ

روش  های ترمیم شامل موارد زیر است:

• جراحی باز. این درمان معمولا به طور سرپایی، و با استفاده از بیهوشی عمومی و یا موضعی انجام می گیرد. به طور معمول، جراح از طریق کشاله ران به سیاه رگ نزدیک می شود، اما این امکان وجود دارد که برشی در شکم و یا زیر کشاله ران شما نیز ایجاد کند.

پیشرفت  ها در ترمیم واریکوسل منجر به کاهش عوارض پس از جراحی شده است. یک پیشرفت قابل توجه استفاده از میکروسکوپ جراحی است که جراح را قادر می سازد تا در طول عمل جراحی ناحیه درمان را بهتر ببیند. یکی دیگر از پیشرفت ها استفاده از سونوگرافی داپلر است که به هدایت جراحی کمک می کند.

ممکن است بعد از دو روز بتوانید به فعالیت  های طبیعی و غیر تنش زای خود برگردید. پس از اینکه ناراحتی برطرف شد می توانید به انجام تمرینات شدید تر بپردازید.

به طور کلی درد این جراحی کم است اما ممکن است به مدت چند روز یا چند هفته ادامه یابد. پزشک شما ممکن است برای مدت محدودی پس از جراحی، داروی مسکن تجویز کند. بعد از آن پزشک شما ممکن است به شما توصیه کند که برای کاهش ناراحتی داروهای مسکنی مانند استامینوفن، ایبوپروفن و مورتین مصرف کنید.

پزشک شما ممکن است به شما توصیه کند که برای مدتی رابطه جنسی نداشته باشید. اغلب اوقات پس از جراحی، چند ماه طول می کشد تا با تجزیه و تحلیل منی، کیفیت اسپرم افزایش یابد. این به این دلیل است که تقریبا سه ماه طول می کشد تا اسپرم جدید توسعه یابد.

جراحی باز با استفاده از روش میکروسکوپ و نزدیکی زیر کشاله ای، بالاترین نرخ موفقیت را در مقایسه با سایر روش  های جراحی دارد.

• جراحی لاپاروسکوپیک. جراح یک شکاف کوچک در شکم شما ایجاد می کند و برای دیدن و ترمیم واریکوسل، یک وسیله کوچک را از طریق برشی وارد می کند. این روش به بی هوشی عمومی نیاز دارد.
• امبولیزاسیون زیرجلدی. رادیولوژیست یک لوله را به بین دو ران شما وارد می کند که از طریق آن ابزار ها وارد می شوند. پس از مشاهده رگ گسترش یافته در صفحه نمایش، پزشک لوله مارپیچ یا حلالی را رها می کند که باعث ایجاد زخم در سیاهرگ ها، انسداد رگ های بیضه و در نتیجه انسداد جریان خون و ترمیم واریکوسل می شود. این روش به طور گسترده و به اندازه جراحی، مورد استفاده قرار نمی گیرد.

شما می توانید دو روز بعد از امبولیزاسیون، به سر کار برگردید و بعد از هفت تا ۱۰ روز ورزش کنید.

درمان واریکوسل با جراحی باز

این درمان معمولا به طور سرپایی، و با استفاده از بیهوشی عمومی و یا موضعی انجام می گیرد. به طور معمول، جراح از طریق کشاله ران به سیاه  رگ دسترسی می یابد، اما این امکان وجود دارد که برشی در شکم و یا زیر کشاله ران شما نیز ایجاد کند.

پیشرفت  ها در روش های درمان واریکوسل منجر به کاهش عوارض پس از جراحی شده است. یک پیشرفت قابل توجه استفاده از میکروسکوپ جراحی است که جراح را قادر می سازد تا در طول عمل جراحی، ناحیه درمان را بهتر ببیند. یکی دیگر از پیشرفت ها استفاده از سونوگرافی داپلر است که به هدایت جراحی کمک می کند.

ممکن است بعد از دو روز بتوانید به فعالیت  های طبیعی و غیر تنش زای خود برگردید. پس از اینکه ناراحتی برطرف شد می توانید به انجام تمرینات شدید تر بپردازید.

به طور کلی درد این جراحی کم است اما ممکن است به مدت چند روز یا چند هفته ادامه یابد. پزشک شما ممکن است برای مدت محدودی پس از جراحی، داروی مسکن تجویز کند. بعد از آن ممکن است پزشک به شما توصیه کند که برای کاهش ناراحتی داروهای مسکنی مانند استامینوفن، ایبوپروفن و مورتین مصرف کنید.

پزشک تان ممکن است به شما توصیه کند که برای مدتی رابطه جنسی نداشته باشید. اغلب اوقات پس از جراحی، چند ماه طول می کشد تا با تجزیه و تحلیل منی، کیفیت اسپرم افزایش یابد. این به این دلیل است که تقریبا سه ماه طول می کشد تا اسپرم جدید توسعه یابد.

جراحی باز با استفاده از روش میکروسکوپ و نزدیکی زیر کشاله ای، بالاترین نرخ موفقیت را در مقایسه با سایر روش  های جراحی دارد.

امبولیزاسیون زیرجلدی

رادیولوژیست یک لوله را به بین دو ران شما وارد می کند که از طریق آن ابزار ها وارد می شوند. پس از مشاهده رگ گسترش یافته در صفحه نمایش، پزشک لوله مارپیچ یا حلالی را وارد می کند که باعث ایجاد زخم در سیاهرگ ها، انسداد رگ های بیضه و در نتیجه انسداد جریان خون و ترمیم واریکوسل می شود. این روش به طور گسترده و به اندازه جراحی باز، مورد استفاده قرار نمی گیرد.

درمان لاپاراسکوپیک واریکوسل

جراح یک شکاف کوچک در شکم شما ایجاد می کند و برای دیدن و ترمیم واریکوسل، یک وسیله کوچک را از طریق برشی وارد می کند. این روش به بی  هوشی عمومی نیاز دارد.

واریکوسلکتومی لاپاروسکوپیک چیست؟

واریکوسلکتومی، جراحی ای برای ترمیم واریکوسل است. واریکوسل، تورم رگ ها در کیسه بیضه است. این تورم ناشی از تجمع خون در رگ  ها است. یک واریکوسل می تواند درد یا احساس سنگینی را در کیسه بیضه به همراه داشته باشد، اما معمولا بدون درد است. همچنین این مشکل می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در باروری شود. در طی این جراحی، رگ  های متورم بریده می شوند و انتهای آن ها بسته می شود. دیگر رگ های موجود در ناحیه کشاله ران به حمل خون ادامه می دهند. جراحی ممکن است با روشی به نام لاپاروسکوپی یا از طریق عمل جراحی باز انجام شود. در طول لاپاروسکوپی، از یک لوله نورانی یا اسکوپ (لاپاروسکوپ نامیده می شود.) استفاده می شود. اسکوپ به دکتر اجازه می دهد تا جراحی را تنها با ایجاد چند شکاف کوچک انجام دهد.

آماده  سازی برای جراحی واریکوسلکتومی لاپاروسکوپیک

طبق گفته پزشک، خود را برای عمل جراحی آماده کنید. به علاوه:

درباره همه داروهایی که مصرف می کنید، به پزشک خود بگویید. این شامل داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، ویتامین  ها، گیاهان دارویی و سایر مکمل  ها می شود. این داروها هم چنین شامل هر گونه رقیق کننده خون مانند وارفارین، کلوپیدوگرل، یا آسپرین روزانه نیز می شود. شاید لازم باشد تا قبل از جراحی مصرف تعدادی از آن ها را متوقف کنید.

از هر دستوری که برای خوردن و آشامیدن پیش از جراحی به شما داده  می شود، پیروی کنید. این ممنوعیت ها شامل قهوه، آب، آدامس و نعناع است. (اگر نیاز به مصرف دارو داشتید، آن  ها را با یک جرعه آب بنوشید.)

روز جراحی درمان لاپاراسکوپیک واریکوسل

این جراحی ۲ تا ۳ ساعت طول می کشد. به احتمال زیاد در همان روز به خانه خواهید رفت.

قبل از شروع جراحی واریکوسلکتومی لاپاروسکوپیک

یک خط IV  (وریدی) در یکی از رگ های بازو یا دست شما قرار داده می شود. این لوله مایعات و دارو (مانند آنتی  بیوتیک  ها) را به بدن می رساند.

ممکن است به شما داروهایی داده شود، تا از لخته شدن خون جلوگیری شود.

برای اینکه در طی جراحی دردی نداشته باشید، بی  هوشی عمومی انجام می شود. این دارو، شما را به حالتی شبیه خواب عمیق فرو می برد. ممکن است لوله ای در گلوی شما قرار داده شود تا به تنفس شما کمک کند.

یک لوله باریک نیز برای تخلیه ادرار در مثانه تان قرار داده می شود.

در طول عمل جراحی واریکوسلکتومی لاپاروسکوپیک

1. پزشک چند شکاف کوچک در شکم ایجاد می کند.
2. اسکوپ از طریق یکی از بریدگی ها وارد می شود. این ابزار تصاویر زنده داخل شکم را به یک مانیتور می فرستد.
3. شکم با گازی پر می شود. این کار باعث ایجاد فضایی برای کار پزشک می شود.
4. با استفاده از ابزارهای قرار داده شده از طریق برش دیگر، رگ  های متورم بریده می شوند. انتهای آن ها ممکن است با گیره کوچکی بسته شده و یا سوزانده شوند.
5. هنگامی که جراحی کامل شد، همه ابزارها برداشته می شوند. بریدگی ها با بخیه و یا چسب بخیه بسته می شوند.

توجه: دکتر با لاپاروسکوپی شروع خواهد کرد. اما ممکن است به دلایل ایمنی نیاز به تغییر روش جراحی به حالت باز داشته باشد. جراحی باز با استفاده از برشی در شکم و یا کشاله ران انجام می شود. در مورد این احتمال، قبل از شروع جراحی به شما گفته می شود.

بعد از جراحی واریکوسلکتومی لاپاروسکوپیک

تا زمانی که بی  هوشی از بین برود، برای استراحت در اتاق ریکاوری نگه داری خواهید شد. ممکن است احساس خواب  آلودگی و حالت تهوع بکنید. اگر از لوله تنفسی استفاده شود، ابتدا احساس دردی در گلو ایجاد می شود. همچنین به شما دارویی داده خواهد شد تا هر گونه درد را کنترل کنید. سوند از مثانه شما برداشته خواهد شد. زمانی که آماده رفتن به خانه هستید، به یکی از اعضای خانواده یا یکی از دوستانتان نیاز خواهید داشت.

 مراقبت های لازم در خانه پس از درمان لاپاراسکوپیک واریکوسل

هنگامی که مراحل بهبودی را سپری می کنید، فردی باید به شما کمک کند. تمام دستورالعمل  های ارایه  شده را دنبال کنید. دقت کنید که:

• همه داروها را طبق دستورالعمل استفاده کنید.
• طبق دستورالعمل از زخم خود مراقبت کنید.
• به مدت ۱۰ دقیقه و برای ۴۸ ساعت اول، یخ و یا کمپرس سردی را بر روی کیسه بیضه قراردهید. این کار به کاهش تورم کمک می کند.
• دستورالعمل های پزشک خود در مورد استحمام را دنبال کنید. تا زمانی که پزشک شما اجازه نداده است، از شنا کردن، استحمام، استفاده از وان آب گرم و فعالیت  های مرتبط با آب دیگر اجتناب کنید.
• برای ۱ تا ۲ هفته رابطه جنسی نداشته باشید.
• به هیچ عنوان جسم سنگینی را بلند نکرده و از انجام فعالیت های شدید اجتناب کنید.
• تا زمانی که پزشک تان اجازه نداده است، رانندگی نکنید. اگر دارویی مصرف می کنید که باعث خواب آلودگی می شود، رانندگی نکنید.
• برای ادرار کردن، فشاری به خودتان وارد نکنید. در صورت نیاز و طبق دستور پزشک، از ملین استفاده کنید.

چه زمانی باید با ارایه  دهنده خدمات درمانی خود تماس بگیرم؟

اگر هر یک از موارد زیر را تجربه کردید، با ارائه دهنده خدمات درمانی خود تماس بگیرید:

• تب بالای 38 درجه سانتی گراد
• علائم عفونت در محل برش؛ علائمی مانند افزایش قرمزی یا تورم، گرما، بدتر شدن درد، یا ترشح همراه با بوی بد.
• درد را نمی‎توانید با دارو کنترل کنید.
• تورم پایدار در کیسه بیضه
• مشکل ادرار
• استفراغ یا تهوع دائمی
• درد یا تورم در پاها

مراقبت های بعد از عمل درمان میکروسکوپیک واریکوسل

شما ملاقات  های پس از عملی با پزشک تان خواهید داشت، بنابراین پزشک شما می تواند بررسی کند که روند درمان چگونه پیش می رود. اگر بخیه و یا چسب شما باید حذف شود، این کار به احتمال زیاد در روز هفتم انجام خواهد شد. اگر نگران باروری تان هستید، می توانید 3 تا 4 ماه بعد از عمل، نمونه اسپرم تان را آزمایش کنید. این به شما کمک می کند بفهمید که آیا تعداد و کیفیت اسپرم شما بهبود یافته  است یا خیر.

خطرات و عوارض درمان میکروسکوپیک واریکوسل

خطرات و پیچیدگی  های احتمالی عبارتند از:

• عفونت
• خونریزی، لخته شدن خون
• بازگشت واریکوسل
• عدم موفقیت در احیای باروری
• وجود سیال در اطراف بیضه ها (هیدروسل)
• کوچک شدن (لاغر شدن) بیضه
• آسیب به اعصاب نزدیک، رگ های خونی و یا اندام ها (از جمله روده)
• کاهش کوتاه مدت (موقت) تعداد اسپرم
• درد های مزمن
• خطرات بی هوشی (متخصص بی هوشی با شما در این باره صحبت خواهد کرد)

جراحی میکروسکوپیک واریکوسل چیست؟

واریکوسلکتومی رایج  ترین روش انجام  شده برای حل مشکلات واریکوسل است. با جراحی میکروسکوپیک واریکوسل، برای انجام جراحی، از یک میکروسکوپ جراحی با قدرت بالا استفاده می شود. این نوع جراحی نمای بهتری از ناحیه آسیب  دیده را در معرض نمایش قرار می دهد. تکنیک  های جراحی میکروسکوپی با مشکلات و خطرات کم  تری برای بیماران همراه است. چنین روش هایی اغلب با بی  حسی موضعی انجام می شوند.

واریکوسل ها یا همان رگ های بیضه ای بزرگ شده، می توانند منبع ناباروری و درد مردان بوده، و حتی ممکن است تولید تستوسترون را مختل کنند. اگر جراح شما معتقد است که شما نامزد خوبی برای جراحی میکروسکوپی هستید، این چیزی است که باید انتظارش را داشته باشید.

واریکوسلکتومی میکروجراحی به وسیله یک میکروسکوپ با قدرت بالا انجام می شود، تا بالاترین میزان موفقیت را با کم  ترین اثر جانبی همراه سازد. دو رویکرد برای این روش وجود دارد، یکی اینگوینال و دیگری ساب اینگوینال. اگر روش اینگوینال انجام شود، اغلب برای دسترسی به اعصاب کشاله ران مفید است و می تواند کاهش درد جراحی را نیز به همراه داشته باشد. محل برش در  اینگوینال کمی بالاتر از محل برش در ساب اینگوینال است. هنگامی که جراح، پوست را برش می دهد، به طناب نخاعی (در منطقه ای که رگ های غیر عادی وجود دارند) دسترسی پیدا می کند. هر رگ با دقت زیاد بریده می شود و سپس جریان خود آن به بیرون از کیسه های بیضه منتقل می شود. کلید موفقیت یک عمل خوب این است که رگ های دارای مشکل قطع شده و شریان های اصلی، رگ وابران و ترشحات لنفاوی دست نخورده باقی بمانند. اگر رگی به اشتباه قطع شود، ممکن است موجب آسیب دیدن بیضه ها شود. اگر رگ وابران آسیب ببیند، ممکن است اسپرم مسدود شود. اگر لنفاوی ها بریده شوند، امکان دارد که کیسه بیضه با مایع پر شود و برای تخلیه مایع به جراحی اضافی نیاز باشد. به لحاظ آماری، روش جراحی میکرو در کاهش همه این خطرات موثر بوده است.

جراحی در هر طرف حدود ۳۰ دقیقه طول می کشد، بنابراین واریکوسلکتومی راست و چپ در مجموع حدود یک ساعت زمان می برد. این جراحی عموما بصورت سرپایی انجام می شود. بازیابی کامل معمولا بین ۲ تا ۳ هفته زمان می برد، اما اغلب مردان در ۲۴ تا ۷۲ ساعت اول قادر به انجام کار نیستند.

درمان واریکوسل با جراحی اینگوینال و ساب اینگوینال

جراحی واریکوسل میکروسکوپی می تواند با روش اینگوینال یا ساب اینگوینال انجام شود و این نام ها به محل ایجاد برش اشاره می کند. روش اینگوینال معمولا در صورتی استفاده می شود که هدف از جراحی، کاهش درد ناشی از واریکوسل باشد. انجام این روش امکان دسترسی مستقیم به عصب ایلیواینگوینال را فراهم می کند که می تواند برای تسکین درد ناشی از رگ های بزرگ شده موثر باشد. در روش ساب اینگوینال، برشی درست در بالای آلت ایجاد می شود. گاهی اوقات لازم است که دو برش در همان ناحیه ایجاد شود تا امکان جدا سازی طناب نخاعی از دیواره شکم وجود داشته باشد.

در طول جراحی اینگوینال و ساب اینگوینال چه اتفاقی می افتد؟

هر دو روش جراحی شامل برشی است که برای دسترسی به طناب نخاعی و برای رسیدن به رگ های غیر عادی ایجاد می شود. پس از این، رگ های دارای مشکل بریده می شوند و خون انباشته شده از آن ها خارج می شود. در طول جراحی میکروسکوپی، میکروسکوپ خاصی بالای بیمار است. به همین دلیل جراح و یا اورلوژیست قادر به دیدن تمام رگ هایی که باید قطع شوند، هستند. ساختارهای دیگر از جمله رگ وابران و شریان  ها نیز قابل دیدن هستند. محل ترشحات لنفاوی نیز دست  نخورده باقی می ماند. آسیب ناخواسته به رگ وابران و یا سرخرگ  ها می تواند بر جریان اسپرم تاثیر بگذارد و باعث ایجاد مشکلاتی در بیضه ها شود. همچنین آسیب لنفاوی می تواند باعث شود که مایعات در کیسه بیضه انباشته شوند. با جراحی میکروسکوپی واریکوسل، این خطرات به طور قابل  توجهی کاهش می یابند.

پس از جراحی اینگوینال و ساب اینگوینال چه اتفاقی می افتد؟

جراحی میکروسکوپی واریکوسل معمولا یک روش سرپایی است. اغلب بیماران نسبتا سریع بهبود می یابند و ناراحتی کمی را در حین درمان تجربه می کنند. ممکن است تورم و کبودی کمی در بیضه وجود داشته باشد، اما معمولا کوچک بوده و با دارو قابل  کنترل است. اغلب مردان در عرض چند هفته فعالیت  های معمول خود را ازسر می گیرند. مردانی که مشاغل پشت میزی دارند معمولا می توانند پس از یک روز به سر کار خود باز گردند. انجام این روش معمولا حدود یک ساعت طول می کشد.

گفته می شود که واریکوسل ها ممکن است به دلیل کاهش جریان خون در طناب نخاعی (لوله کوچکی که خون را به داخل و خارج بیضه ها منتقل می کند)، ایجاد شود. این کاهش در جریان خون باعث بزرگ شدن رگ ها می شود. این بیماری اغلب در زمان بلوغ اتفاق می افتد. با این حال، اگر کیفیت اسپرم و باروری تحت  تاثیر قرار نگیرد، نیاز به درمان خاصی نیست. در زمان  هایی که مشکلات مربوط به واریکوسل خفیف هستند، ممکن است مردان از داروهای مسکن و یا بیضه بند استفاده کنند تا فشار روی کیسه بیضه را کاهش دهند.

واریکوسلکتومی چیست؟

واریکوسل بزرگ شدن رگ ها در کیسه بیضه است. واریکوسلکتومی نوعی جراحی است که برای حذف آن رگ های بزرگ انجام می شود. این روش برای بازیابی خونرسانی مناسب به اندام های تولید مثل انجام می شود.

وقتی واریکوسلی در کیسه بیضه رشد می کند، می تواند خونرسانی به دیگر سیستم های تولید مثل را مسدود کند. کیسه بیضه کیسه حاوی بیضه ها است. چون خون نمی تواند از طریق این رگ  ها به قلب شما برگردد، خون در کیسه بیضه تجمع می کند و رگ ها به طرز غیر عادی ای بزرگ می شوند. این امر می تواند تعداد اسپرم شما را کاهش دهد.

کاندیدهای مناسب درمان واریکوسل با واریکوسلکتومی

واریکوسل ها در حدود ۱۵ درصد مردان بالغ و ۲۰ درصد مردان نوجوان را تحت تاثیر قرار می دهد. آن  ها معمولا باعث ناراحتی یا بروز علامتی نمی شوند. اگر واریکوسل درد و ناراحتی ایجاد نکند، پزشک شما ممکن است پیشنهاد کند که آن را رها کنید و از خطرات جراحی اجتناب کند.

واریکوسل ها اغلب در سمت چپ کیسه بیضه ظاهر می شوند. واریکوسل های سمت راست به احتمال زیاد توسط تومورها یا غده های سرطانی ایجاد می شوند. اگر واریکوسل در سمت راست رشد کرد، پزشک شما ممکن است به منظور حذف غده، واریکوسلکتومی انجام دهد.

ناباروی یکی از مشکلات رایج در واریکوسل است. اگر می خواهید صاحب فرزند شوید، اما مشکل بارداری دارید، پزشک شما ممکن است این روش را به شما توصیه کند. همچنین در صورتی که اثرات جانبی کاهش تولید تستوسترون، مانند افزایش وزن و کاهش فشار جنسی را تجربه می کنید، ممکن است بخواهید از این روش استفاده کنید.

نحوه انجام درمان واریکوسل با واریکوسلکتومی

واریکوسلکتومی یک روش سرپایی است و می توانید در روز جراحی به خانه بروید.

مراقبت های لازم قبل از جراحی واریکوسلکتومی :

• به پزشک خود در مورد داروهای مصرفی تان بگویید. برای کاهش خطر خونریزی در طول جراحی، از مصرف هرگونه رقیق کننده خونی مانند وارفارین یا آسپرین خودداری کنید.
• دستورالعمل های مرتبط با رژیم غذایی پزشک خود را دنبال کنید. ممکن است ۸ تا ۱۲ ساعت قبل از جراحی، قادر به خوردن یا نوشیدن نباشید.
• کسی را داشته باشید که شما را به محل جراحی ببرد و بازگرداند. سعی کنید که یک روز از محل کار خود مرخصی بگیرید.

زمانی که برای عمل جراحی مراجعه می کنید:

• از شما خواسته می شود لباس هایتان را در آورید و لباس بیمارستان را بر تن کنید.
• بر روی تخت جراحی دراز می کشید و بی هوشی عمومی از طریق تزریق وریدی انجام می گیرد تا به خواب بروید.
• جراح شما یک سوند ادراری را نیز نصب می کند تا ادرار در هنگام خواب تخلیه شود.

رایج  ترین روش، واریکوسلکتومی لاپاروسکوپیک است. جراح شما با استفاده از چند برش کوچک و یک لاپاروسکوپ حاوی لامپ و دوربین برای دیدن داخل بدن شما این عمل را انجام می دهد. جراح شما ممکن است عمل جراحی باز انجام دهد که در این صورت به منظور مشاهده داخل بدن، یک برش بزرگ ایجاد می شود.

برای انجام عمل جراحی واریکوسلکتومی لاپاروسکوپیک، جراح شما این کارها را انجام می دهد:

• چندین برش کوچک در پایین شکم تان ایجاد می شود.
• لاپاروسکوپ از طریق یکی از برش ها وارد می شود و به جراح اجازه می دهد تا داخل بدن بیمار را با استفاده از یک صفحه نمایش که تصاویر دوربین را به نمایش می گذارد، ببیند.
• برای داشتن فضای جراحی بیشتر، گازی وارد شکم می شود.
• از طریق برش های کوچک دیگر، ابزارهای جراحی وارد می شوند.
• از ابزارهایی برای بریدن هر یک از رگ های بزرگ که جریان خون را مسدود می کنند، استفاده می شود.
• بستن انتهای رگ ها با استفاده از گیره کوچک و یا سوزاندن آن ها با استفاده از حرارت، انجام می شود.
• به محض مسدود شدن رگ ها، لاپاروسکوپ و دیگر ابزارهای جراحی خارج می شوند.

روند بهبودی پس از جراحی واریکوسلکتومی به چه صورت است؟

جراحی حدود یک تا دو ساعت طول می کشد.

پس از آن تا زمانی که بیدار شوید، در اتاق ریکاوری قرار خواهید گرفت. قبل از بازگشت به خانه، حدود یک تا دو ساعت در بیمارستان خواهید بود.

در طی بهبودی در منزل، باید:

• هر گونه دارو یا آنتی بیوتیکی که پزشکتان تجویز کرده است را مصرف کنید.
• برای مدیریت درد پس از جراحی از داروهای مسکنی مانند ایبوپروفن استفاده کنید.
• دستورالعمل های پزشک خود در خصوص تمیز کردن محل برش را دنبال کنید.
• به مدت ۱۰ دقیقه در روز یک بسته یخ را بر روی کیسه بیضه خود قرار دهید.

تا زمانی که پزشک شما اجازه نداده است، از انجام فعالیت  های زیر اجتناب کنید:

• به مدت بیش از دو هفته رابطه جنسی نداشته باشید.
• ورزش شدید انجام ندهید و اجسام سنگین تر از ۱۰ پوند را بلند نکنید.
• شنا نکنید، استحمام نکنید، و به طور کل از انجام فعالیت هایی که سبب فرو رفتن کیسه بیضه شما در آب می شود، خودداری کنید.
• رانندگی نکنید.
• در هنگام ادرار و مدفوع به خود فشار وارد نکنید و در صورتی که مشکل دارید از ملین روده استفاده کنید.

عوارض جانبی واریکوسلکتومی

اگر متوجه یکی از مشکلات زیر شدید، به پزشک خود مراجعه کنید:

• تجمع مایع در اطراف بیضه ها (هیدروسل)
• ناتوانی و یا دشواری در تخلیه مثانه
• قرمزی، التهاب، یا ترشح محل برش
• تورم غیر عادی که کمپرس یخ نیز واکنش نشان نمی ‎دهد.
• عفونت
• تب بالا
• احساس تهوع
• بالا آوردن
• درد و یا ورم پا

آیا جراحی واریکوسلکتومی بر باروری تاثیر می گذارد؟

این روش می تواند از طریق بازیابی جریان خون به کیسه بیضه که می تواند منجر به افزایش تولید اسپرم و تستوسترون شود، به باروری کمک کند.

پزشک منی شما را بررسی خواهد کرد، تا میزان باروری شما را بهبود بخشد.

واریکوسلکتومی اغلب منجر به بهبود ۶۰ – ۸۰ درصدی در نتایج تجزیه و تحلیل منی می شود. معمولا بعد از واریکوسلکتومی بارداری بین ۲۰ تا ۶۰ درصد افزایش می یابد.

شیوه زندگی و درمان خانگی واریکوسل

اگر واریکوسلی دارید که باعث ناراحتی شما می شود، اما تاثیری بر باروری شما ندارد، برای تسکین درد، می توانید موارد زیر را امتحان کنید:

• از داروهای مسکن بدون نسخه مانند استامینوفن، ایبوپروفن و مورتین، استفاده کنید.
• برای کاهش فشار از بیضه بند استفاده کنید.

آماده شدن برای قرار ملاقات اورولوژیست برای درمان واریکوسل

احتمالا اولین بار پزشک مراقبت های اولیه خود را می بینید. با این حال، در برخی موارد ممکن است سریعا به یک اورولوژیست ارجاع داده شوید.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و بدانید که از پزشک خود چه انتظاری داشته باشید.

کاری که شما می توانید انجام دهید:

• هر گونه نشانه ای که تجربه می کنید، حتی موارد بی ربط را یادداشت کنید.
• اطلاعات مهم شخصیتی، از جمله استرس زیاد و یا تغییرات زندگی خود را یادداشت کنید.
• لیستی از تمام داروها، ویتامین ها و مکمل  هایی که مصرف می کنید، تهیه کنید.
• در صورت امکان، یک عضو از خانواده و یا یک دوست را در کنار خود داشته باشید. گاهی اوقات به خاطر سپردن همه اطلاعات ارائه شده به شما در طول یک قرار ملاقات مشکل است. فردی که همراه شما است ممکن است چیزی را به خاطر داشته باشد که شما آن را فراموش کرده اید.
• سوالات خود را به صورت مختصر از پزشک خود بپرسید.

آماده کردن فهرستی از سوالات به شما کمک می کند که وقت بیشتری را با پزشک تان بگذرانید. سوالات خود را از پر اهمیت به کم اهمیت مرتب کنید. سوالاتی که باید برای واریکوسل بپرسید، عبارتند از:

• مهم ترین علت علائم بیماری من چیست؟
• به چه نوع آزمایش هایی نیاز دارم؟
• آیا شرایط من موقتی است یا دائمی؟
• آیا این شرایط بر باروری من تاثیر خواهد گذاشت؟
• چه درمان هایی در دسترس است؟ کدام یک را توصیه می کنید؟
• من این مشکلات سلامتی دیگر را دارم. چطور می توانم این شرایط را در کنار هم مدیریت کنم؟
• آیا هیچ محدودیتی در فعالیت جنسی وجود دارد که من باید از آن پیروی کنم؟
• آیا بروشور یا مطالب چاپی ای وجود دارد که من بتوانم با خودم به خانه ببرم؟ به چه وب سایت هایی مراجعه کنم؟

علاوه بر سوالاتی که شما آماده کرده اید، از پرسیدن سوال  هایی که در طول ملاقات بوجود می آیند، اجتناب نکنید.

باید از پزشک خود چه انتظاراتی داشته باشید؟

احتمال دارد که پزشک شما از شما سوالاتی بپرسد، سوالاتی از جمله:

• چه زمانی علائم را تجربه کردید؟
• آیا علائم شما دائمی و یا موقتی بوده است؟
• علائم شما چقدر شدید هستند؟
• چه چیزی علائم شما را بهبود می بخشد؟
• آیا چیزی وجود دارد که علائم شما را بدتر کند؟

در این مدت چه کاری می توانید بکنید؟

مکسن های بدون نسخه مصرف کنید و برای تسکین و کاهش فشار از بیضه بند استفاده کنید.

اگر اقدام به درمان نکنم چه اتفاقی خواهد افتاد؟

اکثریت مردهای مبتلا به واریکوسل مشکل خاصی ندارند. یکی از پنج مرد مبتلا به واریکوسل دچار مشکلات باروری می شود. تجزیه و تحلیل منی در سنین بعد از ۱۶ سالگی برای مشخص شدن اینکه آیا ترمیم واریکوسل مورد نیاز است یا نه، به شدت توصیه می شود. اگر تجزیه و تحلیل منی طبیعی باشد، توصیه می شود که هر ۲ تا ۳ سال یک آزمایش انجام دهید، تا مطمئن شوید که کیفیت اسپرم کاهش نیافته است. مسائل باروری، حتی اگر قبلا وجود نداشته باشند، ممکن است سال  ها بعد بوجود آیند.