تست یورودینامیک یا نوار مثانه چیست؟ تست یورودینامیک یا نوار مثانه چگونه انجام می گیرد؟ این تست به پزشکان کمک می کند تا عملکرد مثانه و مجاری انتقال دهنده ادرار از مثانه (مجرای تخلیه مثانه/پیشاب راه) را بررسی کنند. این تست ها اغلب برای بررسی بی اختیاری ادرار انجام می شوند. در طول تست، مثانه تان پر و سپس خالی شده در همین حال فشار مثانه و شکم تان اندازه گیری می شود. ایده این آزمایش، تکرار علائم و سپس بررسی و علت یابی آن هاست. برای آشنایی بیشتر درباره تست یورودینامیک یا نوار مثانه از بخش بیماری های دکتر سلام ادامه این مقاله را مطالعه نمایید.
تست یورودینامیک یا نوار مثانه چیست؟
تست یورودینامیک یا نوار مثانه روشی است که مشخص می کند که مثانه، بنداره و پیشاب راه چگونه ادرار را ذخیره و آزاد می کنند. بیشتر تست یورودینامیک نوار مثانه بر روی توانایی مثانه در نگهداری ادرار و خالی کردن مداوم و کامل آن تمرکز دارند. تست یورودینامیک یا نوار مثانه می توانند نشان دهند که آیا مثانه دارای انقباضات غیر ارادی ای که موجب نشت ادرار می شود، هست یا خیر. در صورت وجود علائمی که نشان دهنده مشکلاتی در دستگاه ادراری تحتانی باشد، ممکن است ارائه دهنده خدمات بهداشتی آزمایشات ادراری یورودینامیک را انجام دهد.
علائم اختلال دستگاه ادراری تحتانی (LUTS)
نشت ادرار:
بی اختیاری ادراری – از دست دادن کنترل مثانه – یک مشکل رایج و اغلب شرم آور است. گاهی زمانی که سرفه یا عطسه می کنید نیاز شدید به ادرار آنقدر ناگهانی و قوی است که حتی فرصت رسیدن به توالت را ندارید. اگرچه این اتفاق اغلب در افراد مسن تر می افتد، اما بی اختیاری ادراری نتیجه اجتناب ناپذیر افزایش سن نیست. اگر بی اختیاری ادرار بر فعالیت های روزانه شما تاثیر می گذارد، حتما به پزشک مراجعه کنید. برای اغلب افراد، تغییر سبک زندگی و یا درمان پزشکی می تواند باعث بر طرف شدن ناراحتی یا توقف بی اختیاری ادراری شود.
ادرار مکرر:
ادرار مکرر به معنی نیاز بیش از حد به ادرار است. این امر می تواند زندگی عادی یک فرد را مختل کند، چرخه خواب او را به هم بزند، و یا ممکن است نشان دهنده مشکلات پزشکی اساسی باشد. بسیاری از مردم با ادرار مکرر، که از نظر پزشکی تحت عنوان تکرر شناخته می شود، زندگی می کنند. هنگامی که فرد بیش از ۳ لیتر در روز ادرار می کند، این مشکل تحت عنوان پولیوریا (تکرر ادرار) شناخته می شود.
اغلب اوقات یک دلیل ساده برای این مشکل وجود دارد که می تواند از طریق درمان برطرف شود. تکرر ادرار مشابه بی اختیاری ادراری نیست، زیرا در بی اختیاری ادراری نشت ادرار وجود دارد. گاهی ادرار مکرر می تواند نشان دهنده یک مشکل جدی تر باشد. شناسایی اولیه این مشکل می تواند منجر به درمان به موقع و موثر شود و از عوارض بعدی پیش گیری کند.
ادرار دردآور:
ادرار دردآور مشکلی است که باعث ناراحتی در طول ادرار می شود. این درد می تواند در مثانه، مجرای پیشاب یا میان دو راه ایجاد شود. مجرای پیشاب، لوله ای است که ادرار را به خارج از بدن حمل می کند. در مردان، ناحیه بین بیضه و مقعد به عنوان میان دو راه شناخته می شود. در زنان، میان دو راه ناحیه بین مقعد و دهانه مهبل است. ادرار دردآور بسیار رایج است. درد، سوزش و یا گزش می تواند نشان دهنده تعدادی از شرایط پزشکی باشد.
نیاز ناگهانی و شدید به ادرار:
ادرار مکرر نیاز به ادرار کردن بیشتر از حد معمول را توصیف می کند. با این حال مشخص نیست که چه تعداد ادرار در روز را “مکرر” می نامند. کلید تصمیم گیری در مورد مشکل ادرار مکرر این است که آیا نیاز به ادرار اغلب باعث ایجاد چالش هایی در زندگی شما می شود یا خیر. همچنین می توانید این طور در نظر بگیرید که آیا وقتی نزدیک دستشویی نیستید احساس اضطراب می کنید. نیاز ناگهانی به ادرار مستلزم نیاز شدید برای رسیدن به دستشویی است. این بیماری ممکن است با درد و یا ناراحتی در مثانه و یا دستگاه ادراری همراه باشد.
اگر گاهی اوقات نتوانید حتی تا زمان رسیدن به دستشویی برای ادرار صبر کنید و یا اگر نیاز به ادرار به طور ناگهانی صورت گیرد، ممکن است نشان دهنده ادرار اضطراری باشد. تکرر ادرار و نیاز اضطراری به ادرار اغلب با هم اتفاق می افتند. شما ممکن است احساس کنید که به طور متناوب نیاز به ادرار کردن دارید و این نیاز به صورت ناگهانی به سراغ شما بیاید.
مشکلات آغاز جریان ادرار:
اگر شما دچار مشکلی در شروع یا حفظ جریان ادرار شوید، ممکن است تردید در ادرار داشته باشید. این بیماری می تواند در مردان و زنان و در هر سنی رخ دهد، اما در مردان مسن شایع تر است. این مشکل در برخی موارد، ممکن است منجر به احتباس ادرار شود. این اتفاق زمانی می افتد که شما نمی توانید ادرار کنید. این مشکل می تواند بسیار جدی باشد. تردید ادراری می تواند ناشی از انواع مشکلات پزشکی باشد. اگر این مشکل را تجربه می کنید، با پزشک خود تماس بگیرید. او می تواند به مشخص کردن علت مشکل شما کمک کرده و گزینه های درمانی را بررسی کند.
مشکلات خالی کردن کامل مثانه:
احتباس ادرار به ناتوانی در خالی کردن کامل مثانه گفته می شود. احتباس ادرار می تواند حاد و یا مزمن باشد. حفظ ادرار حاد به طور ناگهانی اتفاق می افتد و تنها مدت زمان کوتاهی به طول می انجامد. افرادی که دارای احتباس ادرار حاد هستند، حتی اگر مثانه پری داشته باشند، نمی توانند ادرار کنند. احتباس ادرار حاد، شرایط پزشکی ای است که به طور بالقوه تهدید کننده بوده و نیازمند درمان فوری است. نگهداری حاد ادرار می تواند موجب ناراحتی و یا درد زیاد شود.
احتباس ادرار مزمن می تواند یک وضعیت پزشکی طولانی مدت باشد. افرادی که احتباس ادرار مزمن دارند می توانند ادرار کنند. با این حال، آن ها تمام ادرار موجود در مثانه را به طور کامل تخلیه نمی کنند. اغلب افراد تا زمانی که دچار مشکل دیگری مانند بی اختیاری ادراری – از دست دادن کنترل مثانه، که مسبب از دست دادن اتفاقی ادرار است- یا عفونت دستگاه ادراری (uti)که بیماری ناشی از رشد باکتری های مضر در مجاری ادراری است، هستند، حتی نمی دانند که این مشکل را دارند.
عفونت های مکرر مجاری ادراری:
عفونت مزمن ادراری، عفونت مداوم یا عود کننده مجاری ادراری است. عفونت ممکن است به علت بازگشت مجدد عفونت و یا به این علت که درمان، عفونت را به طور کامل از بین نبرده است، مجددا برگردد. ممکن است در طول درمان نشانه ها متوقف شوند، اما ممکن است پس از درمان دوباره آغاز شوند.
عفونت دستگاه ادراری (uti) نیز ممکن است یک عفونت ماندگار یا مکرر باشد. طبق مطالعات انجام شده، در صورتی که فرد دارای سه آزمایش کشت میکروب ادراری مثبت در طول یک دوره ۱۲ ماهه یا دو عفونت در طول ۶ ماه گذشته باشد، پزشک یک uti بازگشت پذیر (RUTI)را تشخیص خواهد داد. با توجه به مطالعه مشابهی در سال ۲۰۱۳، عفونت دستگاه ادراری در زنان رایج تر است.
این گزارش اشاره کرد که حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد از زنان در طول عمرشان یک مرتبهuti را تجربه می کنند. اما آن ها همیشه مزمن نیستند. موسسه ملی دیابت و بیماری های کلیوی و گوارش می گوید که در حدود یک چهارم زنان عفونت مجاری ادراری را تجربه می کنند. تست یورودینامیک یا نوار مثانه مختلفی وجود دارد. از مشاهده ساده گرفته تا اندازه گیری های دقیق و با استفاده از ابزارهای پیچیده. برای مشاهده ساده، یک ارائه کننده خدمات بهداشت و درمان ممکن است این علائم را ثبت کند:
- مدت زمانی که طول می کشد تا جریان ادرار تولید شود
- حجم ادرار تولید شده
- توانایی یا ناتوانی در توقف جریان ادرار در وسط ادرار
برای اندازه گیری دقیق تست یورودینامیک یا نوار مثانه ، تجهیزات تصویربرداری، تصاویری از پر و خالی شدن مثانه تهیه می کنند؛ ناظران فشار، فشار داخل مثانه و سنسورها فعالیت عضلانی و عصبی را ثبت می کنند. ارائه کننده خدمات بهداشتی براساس اطلاعات سلامت فرد، امتحان فیزیکی و LUTS، درباره نوع تست یورودینامیک نوار مثانه تصمیم گیری خواهد کرد. نتایج نوار مثانه به تشخیص علت و ماهیت مشکل ادراری کمک می کند. اکثر آزمون های یورودینامیک شامل روند آماده سازی خاصی نیستند، اگرچه در برخی از تست ها ممکن است نیاز باشد تا فرد در مصرف مایعات تغییراتی ایجاد کند یا از مصرف داروهای خاص اجتناب کند. بسته به آزمایش، ممکن است به فرد دستور داده شود که با مثانه کاملا پر در آزمون حضور یابد.
تست یورودینامیک یا نوار مثانه شامل چه مواردی است؟
تست یورودینامیک یا نوار مثانه عبارتند از:
- فلومتری
- اندازه گیری باقیمانده ادرار
- آزمایش سیستومتری
- اندازه گیری فشار نقطه نشت
- بررسی جریان فشار
- الکترومیوگرافی
- تست یورودینامیک یا نوار مثانه ویدیویی
فلومتری
یکی از روش های تست یورودینامیک یا نوار مثانه فلومتری است. فلومتری اندازه گیری سرعت و حجم ادرار است. تجهیزات ویژه، به طور خودکار مقدار ادرار و میزان جریان را اندازه گیری می کنند. تجهیزات فلومتری شامل دستگاهی برای دریافت و اندازه گیری ادرار و یک کامپیوتر برای ثبت داده ها است. در طی یک آزمایش فلومتری، فرد به طور خصوصی وارد دستشویی یا قیف ویژه ای می شود که ظرفی برای جمع آوری ادرار و یک ترازو دارد.
این تجهیزات یک گراف را ایجاد می کند که تغییرات نرخ جریان ثانیه به ثانیه را نشان می دهد تا ارایه دهنده خدمات بهداشتی بتواند ببیند که چه زمانی نرخ جریان بالاست و چند ثانیه طول می کشد تا به آنجا برسد. اگر ماهیچه های مثانه ضعیف باشند یا جریان ادرار مسدود شود، نتایج این تست غیر عادی خواهد بود. یک روش دیگر برای اندازه گیری نرخ جریان، ثبت زمان نیاز به ادرار در کانتینر خاصی است که به دقت حجم ادرار را اندازه گیری می کند. اندازه گیری فلومتری در دفتر یک ارائه کننده خدمات بهداشتی انجام می شود و نیازی به بی حسی ندارد.
اندازه گیری باقی مانده ادرار
این تست یورودینامیک یا نوار مثانه مقدار ادرار موجود در مثانه را پس از ادرار کردن نشان می دهد. ادرار باقی مانده را می توان با تجهیزات فراصوت مورد سنجش قرار داد. دستگاه ها از امواج صوتی بی خطر برای ایجاد تصویری از مثانه استفاده می کنند. سونوگرافی مثانه در دفتر یک ارائه کننده خدمات بهداشتی، مرکز رادیولوژی، یا بیمارستان و توسط یک متخصص آموزش دیده ویژه، انجام و تفسیر توسط پزشک (معمولا رادیولوژیست)، انجام می شود. در این مورد تست یورودینامیک یا نوار مثانه ، نیازی به بیهوشی نیست.
ادرار باقی مانده را می توان با استفاده از یک لوله انعطاف پذیر نازک، اندازه گیری کرد. یک ارائه کننده خدمات بهداشتی لوله ای را از طریق مجرای پیشاب به مثانه وارد می کند تا مقدار ادرار باقیمانده را خارج کند. باقیمانده ادرار ۱۰۰ میلیمتر یا بیشتر نشانه این است که مثانه به طور کامل خالی نشده است. اندازه گیری ها در مطب پزشک، کلینیک، یا بیمارستان و به وسیله بی حسی موضعی انجام می شود.
آزمایش سیستومتری
آزمایش سیستومتری از تست یورودینامیک یا نوار مثانه میزان ادرار قابل نگه داری در مثانه، میزان فشار ایجاد شده در داخل مثانه در هنگام ذخیره ادرار و میزان ادرار موجود در مثانه در هنگام نیاز به ادرار را اندازه گیری می کند. یک لوله سوند برای خالی کردن کامل مثانه استفاده می شود. پس از آن یک سوند کوچک تر در مثانه قرار داده می شود. این سوند یک دستگاه اندازه گیری فشار به نام مانومتر به همراه دارد. یک سوند دیگر را نیز می توان در راست روده قرار داد تا فشار آنجا را ثبت کند.
زمانی که مثانه به طور کامل خالی شد، با آب گرم پر می شود. در طول این زمان، از فرد خواسته می شود تا توضیح دهد که چه احساسی دارد و وقتی که احساس کرد که مثانه اش پر شد، اعلام کند. هنگامی که نیاز به ادرار رخ می دهد، حجم آب و فشار مثانه ثبت می شود. پزشک ممکن است از فرد بخواهید تا در طی آزمایش سرفه یا عطسه کند تا ببیند که آیا فشار مثانه تغییر می کند یا نه. تست سیستومتری نیز می تواند انقباضات غیر ارادی مثانه را شناسایی کند. آزمون های سیستومتری در مطب پزشک، کلینیک، یا بیمارستان و با بی حسی موضعی انجام می شود.
اندازه گیری فشار نقطه نشت
این نوار مثانه فشار را در زمان نشت و در طول تست سیستومتری اندازه گیری می کند. در حالی که مثانه برای تست سیستومتری پر شده است، ممکن است به طور ناگهانی منقبض شود و کمی آب را بدون هشدار به بیرون فشار دهد. هنگامی که این نشتی رخ می دهد، مانومتر فشار داخل مثانه را اندازه گیری می کند. این مطالعه ممکن است اطلاعاتی در مورد نوع مشکل مثانه به ما بدهد. پزشک ممکن است از فرد بخواهد که فشاری را از طریق سرفه، تغییر مکان، یا تلاش برای تنفس به شکمش اعمال کند. این کارها به ارائه کننده خدمات بهداشتی کمک می کنند تا میان دو راه را بررسی کند.
مطالعه جریان فشار
مطالعه جریان فشار، فشار مورد نیاز برای ادرار و نرخ جریان فشار معین موجود در مثانه را اندازه گیری می کند. بعد از تست سیستومتری، فرد مثانه را خالی می کند. در آن زمان یک مانومتر برای اندازه گیری فشار مثانه و نرخ جریان استفاده می شود. مطالعه جریان فشار به شناسایی انسداد خروجی مثانه که ممکن است به علت بزرگ شدن پروستات در مردان رخ دهد، کمک می کند. انسداد خروجی مثانه در زنان کم تر رایج است، اما ممکن است به ندرت پس از انجام جراحی بی اختیاری ادراری اتفاق بیفتد. مطالعات جریان فشار در مطب پزشک، کلینیک، یا بیمارستان و با بی حسی موضعی انجام می شود.
الکترومیوگرافی
الکترومیوگرافی از سنسورهای ویژه ای برای اندازه گیری فعالیت الکتریکی ماهیچه ها و اعصاب در داخل و اطراف مثانه استفاده می کند. اگر ارایه دهنده خدمات بهداشت فکر کند که مشکل ادرار مربوط به آسیب دیدگی عصب یا ماهیچه است، پزشک ممکن است الکترومیوگرافی را برای فرد تجویز کند. سنسورها در پوست اطراف مجرای پیشاب و مقعد و یا روی سوند مقعدی قرار داده می شوند. فعالیت های عضلانی و عصبی، روی یک دستگاه ثبت می شود.
الگوهای ایمپالس های عصبی نشان می دهند که آیا پیام های ارسالی به مثانه و میان دوراه به درستی هماهنگ شده اند یا خیر. این آزمایش توسط یک متخصص آموزش دیده و در اداره بهداشت و درمان، درمانگاه سرپایی یا بیمارستان، انجام می شود. اگر سنسورها روی پوست قرار داده شوند نیازی به بی حسی نیست. بی حسی موضعی در صورتی نیاز است که سنسورها در پیشاب راه یا سوند قرار داده شوند.
نوار مثانه ویدیویی
تست یورودینامیک یا نوار مثانه ویدیویی در طول پر و خالی کردن مثانه، تصاویر و فیلم هایی از مثانه ثبت می کنند. تجهیزات تصویربرداری ممکن است از اشعه ایکس یا فراصوت استفاده کنند. اگر تجهیزات اشعه ایکس مورد استفاده قرار گیرد، مثانه با سیال ویژه ای که در برابر اشعه ایکس ظاهر می شود، پر خواهد شد. اشعه ایکس توسط یک تکنسین اشعه ایکس و در مطب یک ارائه کننده خدمات بهداشتی، ساختمان پزشکی، یا بیمارستان انجام می شود؛ در این آزمایش نیازی به بی هوشی نیست.
اگر تجهیزات فراصوت مورد استفاده قرار گیرد، مثانه با آب گرم پر می شود و امواج صوتی بی خطری برای ایجاد تصویری از مثانه استفاده می شوند. عکس ها و فیلم ها، اندازه و شکل مثانه را نشان می دهند و به ارائه کننده خدمات بهداشتی کمک می کنند تا مشکل را بفهمد. سونوگرافی مثانه در دفتر یک ارائه کننده خدمات بهداشتی، مرکز رادیولوژی، یا بیمارستان و توسط یک متخصص آموزش دیده ویژه، انجام و تفسیر توسط پزشک (معمولا رادیولوژیست) انجام می شود. اگر چه برای سونوگرافی بی هوشی نیاز نیست، اما بی حسی موضعی برای قرار دادن سوند و به منظور پر کردن مثانه مورد نیاز است.
تست های یورودینامیک به چه منظور استفاده می شوند؟
برای کمک به تشخیص موارد زیر، از آزمون های یورودینامیک استفاده می شود:
- بی اختیاری ادراری فشاری
- بی اختیاری ادراری اضطراری
- بی اختیاری ادراری ترکیبی (فشاری و اضطراری)
هم چنین ممکن است این تست ها در بررسی علل دیگر بی اختیاری نیز بسیار مفید باشند. اگر برای درمان این مشکل جراحی در نظر گرفته شود، آزمایش های یورودینامیک برای بررسی عملکرد صحیح مثانه بسیار مهم هستند.
فهم ادرار و مثانه
کلیه ها به طور مداوم در حال تولید ادرار هستند. جریان ادرار به طور مداوم در حال عبور از مثانه و از طریق لوله ای عبوری از کلیه ها به مثانه است. بسته به این که چه مقدار می نوشید، می خورید و عرق می کنید، مقادیر مختلفی از ادرار را تولید می کنید.مثانه از ماهیچه هایی تشکیل یافته و ادرار را ذخیره می کند. مثانه در حالی که پر از ادرار می شود، مثل بالون منبسط می شود. مجرای پیشاب به طور معمول بسته نگه داشته می شود. این کار توسط ماهیچه های زیر مثانه که اطراف مجرای پیشاب قرار دارند انجام می شود (ماهیچه های کف لگن).
زمانی که مقدار مشخصی از ادرار در مثانه است، متوجه می شوید که مثانه تان پر شده است. هنگامی که برای تخلیه ادرار به توالت می روید، ماهیچه مثانه تحت فشار قرار می گیرد (منقبض می شود)، و مجرای پیشاب و لگن نیز منقبض می شوند. پیغام های عصبی پیچیده ای بین مغز، مثانه و ماهیچه های کف لگن فرستاده می شوند. این پیغام ها به شما می گویند که مثانه تان پر است و این ماهیچه ها باید در زمان صحیح منبسط یا منقبض شوند.
فهم بی اختیاری در تست یورودینامیک یا نوار مثانه
تست یورودینامیک یا نوار مثانه می توانند به پزشکان کمک کنند که نوع بی اختیاری را بررسی کنند. درمانی که دریافت می کنید بسته به نوع بی اختیاری ای که دارید، متفاوت خواهد بود. برخی علل مختلف بی اختیاری شامل موارد زیر است:
بی اختیاری عصبی، رایج ترین نوع بی اختیاری است. این اتفاق زمانی رخ می دهد که فشار داخل مثانه برای مقاومت در برابر خروجی مثانه بیش از حد زیاد می شود. این حالت معمولا به این دلیل روی می دهد که ماهیچه های کف لگن تان که از خروجی مثانه تان پشتیبانی می کنند، ضعیف می شوند. اغلب زمانی که سرفه می کنید یا می خندید، یا وقتی که ورزش می کنید (مانند زمانی که می پرید یا می دوید)، ادرار بیشتری نشت می شود. در این شرایط یک فشار اضافی (تنش) در شکم و مثانه تان ایجاد می شود.
بی اختیاری اضطراری (یا بیش فعالی یا ناپایداری مثانه) دومین دلیل رایج است. در این شرایط شما نیاز فوری به ادرار را احساس می کنید. بعضی اوقات قبل از اینکه به دستشویی برسید، ادرار نشت می کند. ماهیچه های مثانه خیلی زود منقبض می شوند و کنترل طبیعی کاهش می یابد. بی اختیاری ترکیبی. برخی افراد ترکیبی از بی اختیاری تنشی و فوری را تجربه می کنند.
تست یورودینامیک یا نوار مثانه چگونه کار می کنند؟
بخش اول آزمایش ها نشان می دهد که در طول مدت زمان مشخص چه میزان ادرار از مثانه خارج می شود. این مورد نرخ جریان نامیده می شود. توالت ویژه ای جریان ادرار شما را ثبت می کند. سپس یک کامپیوتر هر گونه مورد غیر عادی در نرخ جریان را بررسی می کند. کاهش نرخ جریان می تواند مشکلات مربوط به تخلیه مثانه را ایجاد کند. به عنوان مثال، این مشکل می تواند ناشی از وجود یک مانع برای تخلیه مثانه و یا انقباض ماهیچه های مثانه تان باشد.
بخش دوم آزمایش ها، پر کردن سیستومتری نامیده می شود. برای این آزمایش، لوله های نازکی به نام سوند وارد مثانه، راست روده و یا مهبل شما می شوند. این لوله ها می توانند فشار را در مثانه و شکم اندازه گیری کنند چون در حین آزمایش مثانه تان با مایعی پر می شود. پزشکان با استفاده از این اندازه گیری ها، فشارهای متفاوت را بررسی می کنند. اگر ادرار با عدم تغییر فشار در ماهیچه مثانه نشت نکند، ممکن است بی اختیاری استرسی داشته باشید. نشت افزایش فشار داخل شکم، به عنوان مثال در زمانی که سرفه می کنید، اتفاق می افتد. اگر فعالیت عضلانی غیر ارادی باعث افزایش فشار در مثانه و سپس منجر به نشت شود ممکن است بی اختیاری اضطراری داشته باشید.
در طی تست یورودینامیک یا نوار مثانه چه اتفاقی می افتد؟
آزمایش ها در اتاقی در بخش اشعه ایکس انجام می شود. برای اولین بخش از تست باید مثانه تان را در دستشویی ویژه ای به نام جریان سنج پر کنید. این توالت میزان ادرار و جریان ادرار را اندازه گیری می کند. در حین این کار، معمولا در اتاق تنها خواهید ماند. این بدین دلیل است که باید با مثانه پر به آزمایش بروید. هنگامی که به دستشویی رفتید، معمولا یک تست فراصوت انجام خواهد شد تا ببینید که مثانه تان چقدر خالی است. این تست با مالیدن مقداری ژل روی پوست روی مثانه انجام می شود و سپس یک کاوشگر فراصوت روی این ناحیه حرکت می کند.
بخش بعدی تست، میزان کار مثانه در حین پر شدن را ارزیابی می کند. از شما خواسته می شود که روی یک تخت خواب ویژه دراز بکشید. دو لوله بسیار نازک (سوند) با عبور از مثانه تان وارد لوله پیشاب می شود. ممکن است کمی ناراحتی را احساس کنید. یکی برای پر کردن مثانه و دیگری برای اندازه گیری فشار مثانه تان است. یک سوند دیگر به مهبل و یا (راست روده) وارد می شود. این کار اجازه می دهد که فشار داخل مثانه تان با فشار خارج از مثانه مقایسه شود. زمانی که لوله پلاستیکی در وضعیت صحیح قرار می گیرد مایع به میزان کنترل شده به مثانه تان وارد می شود. در حالی که اطلاعات ثبت می شود این لوله به آرامی مثانه تان را پر می کند.
دکتر یا پرستاری که این تست را انجام می دهد، از شما سوال خواهند کرد که چه حسی در مثانه تان دارید و چه زمانی احساس می کنید که پر شده است. وقتی مثانه تان پر شود، تخت خواب حرکت می کند و شما را سرپا نگه می دارد. ممکن است از شما خواسته شود که سرفه کنید و تصویر اشعه ایکسی از مثانه تان برداشته می شود. اگر به هنگام سرفه ادرار کردید، احساس شرمندگی نکنید. اگر هنگام سرفه در خانه نشتی دارید، برای اپراتور آزمایش بهتر است که هنگام آزمایش، نشتی را مشاهده کند. مهم است به یاد داشته باشید که برای انجام صحیح درمان، از رفتار صحیح مثانه تان اطمینان حاصل کنید. سپس از شما خواسته می شود که با سوند قرار داده شده در مثانه تان ادرار خود را در همان توالت ویژه تخلیه کنید.
آماده شدن برای انجام یک تست یورودینامیک یا نوار مثانه
اگر دارویی را برای مثانه تان مصرف می کنید، احتمالا از شما خواسته می شود که یک هفته قبل از آزمایش این کار را متوقف کنید. بیمارستان شما ممکن است از شما بخواهد که با مثانه پر به آزمایش بروید. اگر این کار مشکل است، برخی بیمارستان ها ممکن است از شما بخواهند کمی زودتر به بیمارستان وارد شوید تا با استفاده از نوشیدنی های مختلف مثانه خود را پر کنید. این تست معمولا ۲ تا ۳ ساعت طول می کشد.
بعد از انجام تست یورودینامیک یا نوار مثانه باید انتظار چه چیزی را داشته باشم؟
بعد از آزمایش ، بعضی از مردم در هنگام عبور ادرار، احساس سوزش و گزش می کنند. اگر مقدار زیادی مایع بنوشید، این علائم به سرعت حل می شوند. اگر ناراحتی بیش از ۲۴ ساعت طول بکشد، باید یک نمونه از ادرار خود را برای آزمایش به پزشک عمومی خود ارائه دهید، چون ممکن است این علائم نشان دهنده عفونت باشد. بعضی از مردم وقتی به توالت می روند مقدار کمی خون را در ادرار خود می بینند. اگر این مورد بیش از ۲۴ ساعت طول بکشد، شما باید به پزشک عمومی مراجعه کنید، چون ممکن است نشانه عفونت باشد. پس از تست یورودینامیک یا نوار مثانه ، احتمال کمی برای توسعه عفونت در دستگاه ادراری وجود دارد. این کار با قرار دادن لوله های بسیار نازک (سوند) در مثانه و در طول تست ایجاد می شود.
برای کمک به کاهش احتمال ابتلا به عفونت بعد از آزمایش، بیمارستان احتمالا به شما توصیه می کند که:
- به مدت ۴۸ ساعت پس از آزمایش مایعات اضافی مصرف کنید. این کار به شما کمک می کند تا عفونت های احتمالی را از بدن خود بیرون کنید. در روز بعد از تست باید حدود دو و نیم لیتر (۹ تا ۱۰ فنجان مایع) بنوشید.
- به مدت ۴۸ ساعت پس از آزمایش، مصرف چای و قهوه خود را کاهش دهید. تا زمانی که مثانه تان به حالت عادی برگردد، این کار باعث کاهش فشار ایجاد شده بر مثانه می شود. آب، چای گیاهی، میوه و آب میوه بنوشید.
- وقتی برای ادرار به دستشویی می روید، کمی بیشتر بنشینید تا مطمئن شوید که مثانه تان کاملا خالی است. وقتی ادرار را تمام کردید، چند ثانیه صبر کنید و دوباره امتحان کنید.
عوارض جانبی تست یورودینامیک یا نوار مثانه
برخی از آزمون های یورودینامیک شامل استفاده از اشعه ایکس هستند. اشعه ایکس نباید بر روی زنان باردار مورد استفاده قرار گیرد، بنابراین در صورتی که باردار هستید به پزشک خود بگویید. اکثر مردم بدون تجربه هیچ گونه مشکلی، آزمون های یورودینامیک را انجام می دهند. همانطور که در بالا اشاره شد، احتمال کمی برای ایجاد عفونت در دستگاه ادراری وجود دارد. اگر علائم زیر را داشتید، با پزشک عمومی خود تماس بگیرید:
- فشار زیا تر از معمول برای عبور ادرار.
- ادرار بو می دهد، کدر است و یا خون در آن وجود دارد.
- تمایل به ادرار در شما زیاد است.
- هنگام عبور ادرار، احساس سوزش یا گزش می کنید و احساس می کنید که فقط مقدار کمی از آن خارج می شود.
- درد کمر و یا درد در کلیه ها را تجربه می کنید.