در مورد درمان اوریون چه می دانید؟ آیا با علائم این بیماری آشنایی دارید؟ عوارض اوریون چیست؟ روش های خانگی نیز برای درمان اوریون وجود دارد؟ اوریون یک بیماری است که توسط ویروس منتقل می شود و در آن بدن عفونت می کند. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به بررسی روش های درمان اوریون می پردازیم. در ابتدا علائم و علل این بیماری را مورد بررسی قرار می دهیم و سپس به راه های درمان و تشخیص اوریون می پردازیم.
درمان اوریون – اوریون چیست؟
اوریون عفونتی ناشی از ویروس است که به راحتی از طریق بزاق و خلط پخش می شود. و معمولا در کودکانی رخ می دهد که سیستم ایمنی شان ضعیف بوده و کامل نیست. اوریون می تواند بر هر بخشی از بدن تاثیر بگذارد، اما عمدتا بر غدد بزاقی(غددی در زیر و جلوی گوش ها، که غدد بناگوشی نیز نامیده می شوند.) تاثیر می گذارد. این غده ها در صورت ابتلا به عفونت می توانند ورم کنند. در واقع گونه های باددار و فک متورم نشانه های این ویروس هستند. در گذشته اوریون بسیار شایع بود. اما از زمان معرفی واکسن سرخک، اوریون و سرخچه در سال ۱۹۶۷، تقریبا به طور کامل نابود شده است.
درمان اوریون واقعیاتی در مورد اوریون
- از زمانی که واکسن سرخک – اوریون – سرخچه (MMR) برای اولین بار در دهه ۱۹۶۰ ساخته شد، موارد ابتلا به اوریون به طور قابل توجهی کاهش یافته است. پیش از آغاز برنامه واکسیناسیون اوریون در سال ۱۹۶۷، مرکز کنترل بیماری ها گزارش داد که هر ساله ۱۸۶۰۰۰ مورد ابتلا به اوریون در ایالات متحده رخ داده است. در حال حاضر این میزان تا حدود ۹۹ درصد کاهش یافته است.
- جامعه پزشکی اعتقاد دارد که در صورتی که همه کودکان واکسن MMR را به مقدار مناسب دریافت کنند، می توان تا 80 – ۹۵ درصد از ابتلا به این بیماری جلوگیری کرد. اکنون که شیوع اوریون به تازگی بازگشته است، بسیاری معتقدند که این به این دلیل است در طول چند سالی در دهه ۱۹۹۰ که تردیدهایی در مورد امنیت این واکسن وجود داشت، مردم از تزریق آن خودداری کردند.
- با این حال، از سه ویروسی که واکسن MMR با آن مقابله می کند، کم ترین تاثیر در حفاظت از اوریون است. در حقیقت، به گفته مرکز کنترل بیماری ها، گفته می شود که در پیش گیری از بیماری، دو دوز واکسن اوریون تا ۸۸ درصد موثر است در حالی که یک دوز تنها ۷۸ درصد موثر است.
- به نظر می رسد که ویروس اوریون حتی قبل از ظهور علائم نیز مسری باشد که این امر کنترل ویروس را دشوار می سازد. امروزه، اکثر موارد اوریون در نوجوانان بالای ۱۵ سال (گروه سنی ای که هیچ وقت واکسن MMR را دریافت نکرده اند) دیده می شوند، زیرا در زمانی که واکسن معرفی شد، یا فقط یک دوز دریافت و یا کلا آن را تزریق نکرده بودند.
- معمولا، علائم اوریون بین ۷ تا ۱۸ روز باقی می مانند (دوره زمانی ای که به عنوان “دوره نهفتگی” شناخته می شود). تحقیقات نشان می دهد که به طور متوسط اوریون در حدود ۱۰ روز باقی می ماند.
- یکی از خطرناک ترین دوره های زمانی برای ابتلا به اوریون در دوران بارداری است چون ویروس می تواند به نوزاد متولد نشده آسیب برساند و در ۱۲ تا ۱۶ هفته اول باعث سقط جنین شود.
- معمولا سیستم ایمنی بدن در عرض چند هفته به طور طبیعی بر اوریون غلبه می کند و منجر به حفاظت دوباره در برابر ویروس و عوارض جانبی دیگر می شود. با این حال، در برخی از کودکان و بزرگسالان، بیماری اوریون می تواند موجب آسیب به اعصاب، عفونت و حتی ناشنوایی یا مرگ شود.
- با اینکه نرخ ابتلا به اوریون به طور قابل توجهی کاهش یافته است اما گاهی اوقات در محیط های شلوغ مانند پایگاه های نظامی، کالج ها و دانشگاه ها، اردوگاه های روزانه و … رخ می دهد.
- در حال حاضر هیچ درمانی برای ویروس اوریون و یا حتی یک روش قطعی برای محافظت در برابر آن وجود ندارد، اما ایجاد یک سیستم ایمنی قوی، تمرین رعایت بهداشت مناسب و جلوگیری از شیوع اوریون از فردی به فرد دیگر به کنترل ویروس کمک می کند.
درمان اوریون – علائم بیماری اوریون چیست؟
همه افراد مبتلا به ویروس اوریون بیماری خاصی را تجربه نمی کنند. به عنوان مثال، کودکان زیر ۵ سال که به آن مبتلا می شوند، شانش بیشتری دارند که به راحتی بر این ویروس غلبه کنند و هیچ گونه علائم جدی ای را در طول دوره نهفتگی تجربه نکنند. در برخی موارد، اوریون در هر دو مورد کودک و یا بزرگسال باعث ایجاد نشانه هایی می شود که بسیار ضعیف هستند و می توانند به سرعت از بین بروند، اما در موارد دیگر این بیماری می تواند بسیار ناراحت کننده باشد و سایر مشکلات سلامتی را نیز شدیدتر کند.
درمان اوریون – شایع ترین علائم ابتلا به اوریون
شایع ترین علائم ابتلا به اوریون عبارتند از:
- غدد متورم، به خصوص در گلو، جلوی گردن و اطراف غدد بزاقی (این علامت تحت عنوان چهره همستری شناخته شده است، چون در آن فک و گونه ها بسیار متورم به نظرمی رسند.)
- درد و التهاب در اطراف گردن، گلو، فک، بالای سینه ، زیر بغل و کشاله ران (جایی که سایر غدد لنفاوی قرار دارند.)
- گوش درد
- دشواری در جویدن و بلعیدن
- تب
- سردرد
- دردهای کلی و عضلانی
- مشکل در حرکت، همراه با درد مفاصل و استخوان ها
- خشکی دهان
- دشواری در خواب، خستگی بیش از حد معمول
- تغییر در اشتها و ناراحتی هاضمه
علائم اوریون در بسیاری از بیماری های شایع دیگر از جمله سرماخوردگی یا آنفولانزا، تب، یا ویروس معده وجود دارد که باعث می شود افراد گاهی اوقات فکر کنند که نیازی به مراجعه به پزشک ندارند و یا نیازی نیست تا از داشتن تماس با افراد دیگر اجتناب کنند. در حقیقت، بسیاری از افراد مبتلا به اوریون حتی ممکن است متوجه نباشند که مبتلا به ویروس هستند. برآوردها نشان می دهند که بین ۳۰ تا ۴۰ درصد از موارد ابتلا به اوریون، بیماری تشخیص داده نمی شوند چون نهان و بدون علامت هستند (به اندازه کافی قوی نیستند که فرد را وادار به مراجعه به پزشک کنند.)
با اینکه همه افراد مبتلا به اوریون بیماری را نشان نمی دهند، اما این ویروس هنوز هم خیلی جدی گرفته می شود، چون می تواند منجر به مشکلات جدی و حتی تهدیدکننده ای برای زندگی شود. مشکلات ناشی از اوریون در بزرگسالان بیشتر از کودکان است و می تواند بسیاری از بخش های مختلف بدن از جمله اندام های جنسی، پانکراس و نخاع را تحت تاثیر قرار دهد.
طبق گفته دانشکده پزشکی جان هاپکینز، عوارض اوریون می تواند شامل موارد زیر باشد:
- التهاب در نخاع و بخش هایی از مغز که باعث مننژیت می شود.
- التهاب در اندام های جنسی (بیضه ها و تخمدان ها)که شرایطی است به نام ارکیت و اوئوفریت. این عوارض حدود ۵ تا ۱۰ درصد بیماران را تحت تاثیر قرار می دهد و به ندرت ممکن است منجر به ناباروری مرد شود.
- متاستاز (تغییرات غیر عادی در سلول های بافتی پستان)
- پانکراتیت (التهاب و عفونت پانکراس)
- التهاب در گوش ها که در برخی موارد می تواند منجر به ناشنوایی شود.
درمان اوریون – عوامل خطر برای ویروس اوریون
رایج ترین روش ابتلا به ویروس اوریون تنفس هوای دارای قطرات پارامیکسوویروس است، که این بدان معنی است که در نواحی شلوغ احتمال شیوع ویروس بیشتر است. متاسفانه، تنفس در این ویروس همیشه ساده ترین چیزی نیست که بتوان از آن اجتناب کرد، به همین دلیل است که برای بیماران عفونی مهم است که خود را از مهد کودک، مدرسه یا محیط های کاری که می توانند افراد مستعد را آلوده کنند (به ویژه کودکان، سالمندان و یا زنان باردار) دور نگه دارند.
علاوه بر اجتناب از تماس مستقیم یا نزدیک شدن به افرادی که ویروس را حمل می کنند، سایر عوامل خطر گسترش این بیماری عبارتند از:
- اگر واکسینه نشده اید و یا فقط یک دوز از دو واکسن را دریافت کرده اید، واکسن 80 تا 95 درصد، از بروز بیماری جلوگیری می کند.
- تماس مستقیم با فرد مبتلا به ویروس (از طریق رابطه جنسی، بوسیدن و لمس)
- داشتن عملکرد ضعیف ایمنی، به دلیل عواملی مانند داشتن یک رژیم غذایی ضعیف و مصرف داروهای خاص
- بهداشت ضعیف
این نکته بسیار مهم است که اگر فردی آلوده شود، چیزهایی مانند نوشیدنی ها، ظروف، کاسه یا بشقاب را با دیگران به اشتراک نگذارد. شستن سطوح خانه و تجهیزات آشپزخانه به وسیله ضدعفونی کننده ها می تواند به جلوگیری از گسترش بیماری از عضوی از خانواده به اعضای دیگر کمک کند.
درمان اوریون – آیا اوریون مسری است؟
بله، ویروس اوریون مسری است. این ویروس از طریق پاشش قطرات ریز مایع هنگام خروج از دهان و بینی کسی که عطسه یا سرفه می کند و یا حتی می خندد، پخش می شود. ویروس هم چنین می تواند از طریق تماس مستقیم و یا نوشیدن از لیوان فرد آلوده منتقل شود. افرادی که مبتلا به اوریون هستند، از ۲ روز قبل از بروز علائم تا ۶ روز بعد از پایان بیماری، انتقال دهنده ویروس هستند. این بیماری می تواند از افرادی منتقل شود که مبتلا شده اند اما هیچ نشانه ای ندارند.
اوریون چگونه تشخیص داده می شود؟
اگر کودک علائم اوریون را دارد، به پزشک مراجعه کنید. پزشک کسی است که می تواند تشخیص را تایید کند و کودک شما را تحت نظر گرفته و درمان کند. پزشک به مقامات بهداشتی اطلاع خواهد داد که برنامه های ایمن سازی کودک و شیوع اوریون را پیگیری کنند.
اوریون چگونه تکثیر می شود؟
از طریق بزاق و خلط. افراد مبتلا می توانند از راه های زیر آن را به افراد دیگر منتقل کنند:
- سرفه، عطسه، یا صحبت کردن
- اشتراک گذاری فنجان ها و ظروف با دیگران
- عدم شست و شوی مناسب دست ها و لمس چیزهایی که دیگران نیز آن ها را لمس می کنند.
اگر اوریون بگیرید، هیچ درمانی وجود ندارد. این به این دلیل است که آنتی بیوتیک ها بر روی این ویروس عمل نمی کنند. شما باید به سادگی اجازه دهید که ویروس به مسیر خود ادامه دهد. اما اوریون می تواند باعث مشکلاتی نظیر التهاب مغز، تخمدان ها، بافت پستان و بیضه ها در مردانی شود که به بلوغ رسیده اند. اگر فکر می کنید اوریون گرفته اید یا در اطراف کسی هستید که اوریون دارد، باید پزشک شما را معاینه کند تا سریعا مورد آزمایش قرار گیرید.
مشکلات مربوط به درمان اوریون چیست؟
مشکلات ناشی از ابتلا به اوریون کم است، اما اگر درمان نشود می تواند جدی شود. اوریون عمدتا بر غدد بناگوشی تاثیر می گذارند. با این حال، می تواند باعث التهاب در مناطق دیگر بدن از جمله مغز و اندام های تولید مثل شود. ارکیت، التهابی است که ممکن است به خاطر اوریون ایجاد شود. شما می توانید درد ارکیت را با قرار دادن بسته های سرد بر روی بیضه ها و به مدت چند بار در روز کنترل کنید. ممکن است پزشک شما در صورت لزوم، دارویی تجویز کند. در موارد نادر، ارکیت می تواند باعث نازایی شود.
زنانی که مبتلا به اوریون شده اند ممکن است تورم تخمدان را تجربه کنند. التهاب می تواند دردآور باشد اما به تخمک زن آسیب نمی رساند. با این حال، اگر زنی در دوران بارداری مبتلا به اوریون شود، خطر سقط جنین در او بیشتر می شود. اوریون اگر درمان نشود، ممکن است منجر به مننژیت یا آنسفالیت، یعنی دو مشکل بالقوه مرگبار شود. مننژیت، تورم غشای اطراف نخاع و مغز شما است. آنسفالیت التهاب مغز است. اگر دچار تشنج، از دست دادن آگاهی و یا سردردهای شدید شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.
التهاب پانکراتیت پانکراس، یک اندام در حفره شکمی است. پانکراتیت مبتلا به اوریون یک مشکل موقتی است. علائم عبارتند از درد شکمی، تهوع و استفراغ. ویروس اوریون همچنین منجر به از بین رفتن شنوایی دائم در حدود ۵ نفر از هر ۱۰۰۰۰ مورد می شود. ویروس، به حلزون گوش (یکی از ساختارهای موجود در گوش داخلی شما که شنوایی را ممکن می سازد) آسیب می رساند.
درمان اوریون چیست؟
چون اوریون یک ویروس است، به آنتی بیوتیک ها و سایر داروها پاسخ نمی دهد. با این حال، شما می توانید اقداماتی را انجام دهید تا در زمان بیماری، آسوده تر باشید. این اقدامات عبارتند از:
- استراحت کافی در زمانی که احساس ضعف یا خستگی می کنید.
- مصرف داروهای بدون نسخه، از قبیل استامینوفن و ایبوپروفن به منظور کاهش تب.
- با استفاده از بسته های یخ، تورم غده را کاهش دهید.
- مایعات زیادی را برای جلوگیری از کمبود آب بدن (به علت ایجاد تب) بنوشید.
- رژیم غذایی سبکی مانند سوپ، ماست و دیگر غذاهای غیر جویدنی را مصرف کنید (جویدن ممکن است دردناک باشد).
- از غذاها و نوشیدنی های اسیدی که ممکن است باعث درد بیشتر در غدد بزاقی شوند، خودداری کنید.
معمولا می توانید در حدود یک هفته پس از تشخیص بیماری اوریون، به مدرسه یا محل کار برگردید. در این مرحله بیماری شما مسری نیست. اوریون معمولا در عرض چند هفته از بین می رود. ده روز پس از بیماری، احساس بهتری خواهید داشت. اغلب افرادی که اوریون گرفته اند مجددا به این بیماری مبتلا نمی شوند، زیرا ویروس باقیمانده از شما در برابر ابتلا به ویروس محافظت می کند.
درمان اوریون و مدت زمان لازم برای آن
کودکان معمولا در حدود ۱۰ تا ۱۲ روز از ابتلا به اوریون درمان می شوند. حدود ۱ هفته طول می کشد تا تورم در هر غده بناگوشی ناپدید شود. اما هر دو غده همیشه در یک زمان متورم نیستند.
چه زمانی باید برای درمان اوریون به پزشک مراجعه کنم؟
اوریون می تواند بر مغز و غشای آن تاثیر بگذارد. پس اگر کودک مبتلا به اوریون تشخیص داده شد و موارد زیر را تجربه کرد ، فورا به پزشک مراجعه کنید:
- سفتی گردن
- تشنج
- خواب آلودگی شدید
- سردرد شدید
- تغییرات در آگاهی
مراقب درد شکمی باشید. این می تواند نشانه ای از مشکلات همراه پانکراس در بیضه پسران یا تخمدان های دختران باشد. در پسرها، تب بالا و تورم بیضه ها را کنترل کنید.
درمان اوریون در دوران بارداری
اوریونی که در زنان باردار رخ می دهد به طور کلی خوش خیم است و به شدت زنان غیرباردار نیست. همانند سایر عفونت ها، این خطر وجود دارد که اوریون در ماه های اولیه بارداری ممکن است موجب مشکلاتی شود. بیشتر مطالعات بر روی اثرات بیماری بر حاملگی در جنین در دهه ۱۹۵۰ – ۶۰ و زمانی که این بیماری شایع بود و قبل از اینکه واکسن اوریون در دسترس باشد انجام شد. مطالعه ای از سال ۱۹۶۶ گزارش داد که در طول سه ماهه اول بارداری ارتباطی بین اوریون و افزایش میزان سقط طبیعی جنین وجود دارد، اما این نتیجه در سایر مطالعات مشاهده نشده است. یکی از مطالعات در رابطه با اوریون، مربوط به کاهش وزن نوزاد در دوران بارداری بود. در حالی که گزارش هایی از ناهنجاری های مادرزادی در نوزادان متولد شده از مادران مبتلا به اوریون در طول دوران بارداری وجود دارد، اما تنها مطالعه کنترل شده، میزان ابتلا به ناهنجاری های مادرزادی در میان مادرانی است که مبتلا به اوریون هستند.
واکسن زدن برای درمان اوریون
واکسن بهترین راه برای جلوگیری از اوریون و مشکلات مربوط به آن است. این واکسن شامل ترکیبی از واکسن های سرخک – سرخچه و اوریون (MMR)و سرخک – سرخچه – اوریون و واریسلا (MMRV)است. دو دوز واکسن اوریون ۸۸ درصد (محدوده ۳۱ % تا ۹۵ %) در پیش گیری از این بیماری موثر است؛ اما یک دوز ۷۸ درصد (محدوده ۴۹ تا ۹۱ درصد)موثر است.
در اکتبر ۲۰۱۷، کمیته مشورتی (ACIP)توصیه کرد که افراد شناسایی شده توسط مقامات بهداشتی عمومی به عنوان بخشی از یک گروه در افزایش خطر ابتلا به اوریون به خاطر شیوع بیماری اوریون، باید دوز سوم واکسن MMR را نیز دریافت کنند. هدف از این توصیه، بهبود محافظت از افراد در شرایط شیوع بیماری اوریون و مشکلات ناشی از آن بود.
- اداره بهداشت و درمان شما اطلاعاتی را در مورد گروه هایی با خطر ابتلای بالاتر که باید دز بیشتری دریافت کنند، دارد. اگر به شیوع بیماری مشکوک هستید، یا مطمئن نیستید که بیماری شما به گروهی دیگر انتقال پیدا کرده است یا خیر، برای کسب اطلاعات بیشتر با دپارتمان سلامت محلی تان تماس بگیرید.
- شما نباید دوز سوم را تزریق کنید، مگر این که بیمار شما بخشی از گروهی باشد که در معرض خطر قرار دارد، که این امر نیز توسط مسئولین بهداشت عمومی محلی تعیین می شود.
درمان اوریون در افرادی که واکسن را تزریق کرده اند
افرادی که قبلا یک یا دو دوز از واکسن MMR را دریافت کرده اند هنوز هم می توانند اوریون بگیرند و این بیماری را منتقل کنند. در طی شیوع اوریون در جوامع کاملا واکسینه شده، نسبت موارد ابتلا در میان افراد واکسینه شده ممکن است بالا باشد. این به این معنا نیست که واکسن بی اثر است. اثربخشی این واکسن با مقایسه نرخ حمله در افرادی که واکسینه نشده اند، مورد ارزیابی قرار می گیرد. در هنگام شیوع بیماری در جمعیت های واکسینه شده، افرادی که علیه اوریون واکسینه نشده اند، نسبت به کسانی که به طور کامل واکسینه شده اند، نرخ ابتلا به اوریون بیشتری دارند. علائم بیماری عموما ضعیف تر بوده و مشکلات کمتری در افراد واکسینه شده وجود دارد.
واکسن MMR باعث جلوگیری از بیماری در افراد مبتلا به اوریون نشده است و نباید به عنوان راهی برای معالجه استفاده شود.
آیا واکسن اوریون ایمن است؟
خبر خوب در مورد واکسن اوریون این است: از زمان تزریق واکسن، موارد ابتلا به اوریون در آمریکا به میزان چشمگیری کاهش یافته است و اکنون ابتلا به اوریون نسبتا غیرمعمول است. سرخک و سرخچه نیز ویروس هایی هستند که ابتلا به آن ها در زنان باردار، نوزادان و کودکان خطرناک تر است. امروزه اکثر مقامات بهداشتی توصیه می کنند که زنان، قبل از باردار شدن واکسینه شوند و کودکان یک واکسن ترکیبی دریافت می کنند که از آن ها در مقابل سرخک، سرخچه و اوریون (واکسن MMR) محافظت می کند.
تصمیم برای واکسینه کردن و یا عدم واکسینه کردن یک کودک در نهایت به فرد بستگی دارد و می تواند به حفاظت از یک بیماری بالقوه خطرناک کمک کند – با این حال، خود واکسن ها برای هر فردی مناسب نبوده و کاملا بدون خطر نیستند. در حقیقت، برخی گزارش ها نشان می دهند که این واکسن ها در برخی از افراد می توانند باعث ابتلا به اوریون شود. در اینجا برخی واقعیات کلیدی در مورد واکسن اوریون آورده شده است:
- واکسن MMR برای اغلب افراد در پیش گیری از اوریون موثر است و در کسانی که به اوریون مبتلا شده و بر آن غلبه می کنند، از ابتلای مجدد به ویروس جلوگیری می کند. با این حال، در بین سه ویروسی که واکسن MMR در برابر آن ها مقاومت می کند، کم ترین تاثیر در حفاظت از اوریون است.
- واکسن MMR در دو دوز تجویز می شود. اولین بار به کودکانی تزریق می شود که بین سنین ۱۲ تا ۱۵ ماهگی قرار دارند و سپس زمانی که آن ها ۴ تا ۶ ساله هستند مجددا تزریق صورت می گیرد. گفته می شود که دو دوز واکسن اوریون در پیش گیری از بیماری، موثر است، در حالی که یک دوز تنها تا ۷۸ درصد موثر است.
- واکسن MMR نباید در دوران بارداری تزریق و حتما باید قبل از بارداری برای او تجویز شود. واکسینه شدن در دوران بارداری، بی خطر نیست زیرا واکسن حاوی ویروس های زنده و ضعیف شده است که برای نوزاد متولد نشده که سیستم ایمنی بسیار پایینی دارد، خطر جدی محسوب می شود. زمانی که یک زن واکسن اوریون را دریافت می کند، معمولا به او توصیه می شود که حداقل تا چهار هفته بعد باردار نشود.
- واکسن اوریون برای افراد مبتلا به آلرژی های خاص، مانند افرادی که به داروهایی نظیر نموسین حساسیت دارند، ایمن نیست. هم چنین برای کسی که عملکرد سیستم ایمنی ضعیفی دارد و یا ویروسی مانند سرماخوردگی، انفلانزا و یا ویروس معده را با خود حمل می کند، نیز مناسب نیست.
- بنا به گزارش CDC، هر گونه واکسنی می تواند منجر به مشکلات جدی، مانند واکنش های شدید آلرژیک شود. ۱ مورد از هر4 نفر مبتلا به درد موقت(بیشتر زنان و نوجوانان)، 1 مورد از هر 6 نفر مبتلا به تب، ۱ مورد از هر ۲۰ فرد مبتلا به صرع ، 1 مورد از هر 3000 نفر مبتلا به حمله ناگهانی و چندین مشکل جدی دیگر مانند ناشنوایی، بی هوشی یا کاهش آگاهی و آسیب دائمی مغز، پس از تزریق این واکسن به کودکان شده اند.
- همچنین مواردی از اوریون وجود داشته که در واقع از طریق دوز واکسن ناکافی توسعه یافته است.
درمان اوریون – چطور می توانم از اوریون جلوگیری کنم؟
واکسن می تواند از اوریون جلوگیری کند. اغلب کودکان در یک زمان واکسن سرخک، سرخچه و اوریون را دریافت می کنند. اولین دوز MMR به طور کلی بین سنین ۱۲ تا ۱۵ ماهگی تزریق می شود. واکسیناسیون دوم برای کودکان بین سنین ۴ تا ۶ سالگی لازم است. دو دوز واکسن، تقریبا تا ۸۸ درصد موثر است. نرخ موفقیت یک دوز تنها در حدود ۷۸ درصد است.
بزرگسالانی که پیش از سال ۱۹۵۷ به دنیا آمدند و هنوز هم مبتلا نشده اند ممکن است بخواهند واکسینه شوند. کسانی که در محیطی با خطر ابتلای بالا مانند بیمارستان یا مدرسه، کار می کنند، باید در برابر اوریون واکسینه شوند. با این حال، افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، نسبت به ژلاتین و یا نموسین حساسیت دارند و یا باردار هستند، نباید واکسن MMR را دریافت کنند. با پزشک خانوادگی خود درباره برنامه ایمن سازی خود و کودکانتان مشورت کنید.
پیشگیری طبیعی و درمان اوریون با روش های خانگی
اگر حدس می زنید که شما یا کودکتان مبتلا به اوریون هستید، بهترین کار این است که به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک شما احتمالا علائم شما را بررسی می کند، یک آزمایش فیزیکی انجام می دهد، از شما در مورد تاریخچه پزشکی تان، از جمله واکسن هایی که ممکن است دریافت کرده باشید، سوال می کند و برای تایید تشخیص، یک آزمایش ادرار تجویز می کند. همانند دیگر عفونت های ویروسی، زمانی که ویروس تشخیص داده شود، درمان به استراحت کافی نیاز دارد و این کار به ویروس زمانی می دهد تا به طور طبیعی از سیستم ایمنی بدن خارج شود.
برخی پزشکان داروهایی تجویز می کنند تا به بیمار کمک کنند تا به راحتی بر این ویروس غلبه کند و یا با علائم دردناک مقابله کند، اما آنتی بیوتیک ها هرگز علیه ویروس اوریون عمل نمی کنند، چون آن ها تنها عفونت های باکتریایی را هدف قرار می دهند. در اینجا چند نکته کلیدی وجود دارد که به شما کمک می کند تا به راحتی بر ویروس اوریون غلبه کنید و ناراحتی ناشی از علائم را کاهش دهید و از بروز مشکلات بیشتر پیش گیری کنید.
درمان اوریون با استراحت کافی
برای اینکه به جلوگیری از پخش ویروس کمک کنید، علاوه بر اینکه باید اجازه دهید تا سیستم ایمنی شما کارش را بکند و علائم شما را برطرف کند، بهتر است در حالی که علائم را تجربه می کنید، در خانه بمانید. بسته به شدت ویروس، این می تواند به معنای اجتناب از تماس با اغلب افراد و به مدت ۷ تا ۲۰ روز باشد. استراحت مداوم در تخت خواب معمولا ضروری نیست، اما مهم است که در شب حداقل هشت تا نه ساعت خواب داشته باشید و از انجام فعالیت های شدید دیگر نیز اجتناب کنید.
مراکز کنترل و پیش گیری از بیماری ها (CDC)توصیه می کنند که کودکان و بزرگسالان حداقل پنج روز پس از شروع به تورم غدد، در خانه بمانند. کودکان باید تا زمانی که علائم فروکش می کند، خارج از مدرسه بمانند و بزرگسالان باید به کارفرمایان اجازه دهند که در صورت ابتلا به ویروس در خانه بمانند.
برای درمان اوریون مایعات زیادی بنوشید و الکترولیت مصرف کنید
از آنجا که اوریون می تواند باعث درد گلو و سختی در قورت دادن و یا جویدن طبیعی شود، بسیاری از مردم اشتهای خود را از دست می دهند و کالری و مایعات کمی مصرف می کنند. برای کمک به حفظ قدرت سیستم ایمنی و جلوگیری از بدتر شدن علائم، نوشیدن آب کافی (معمولا در حدود هشت لیوان و یا بیشتر در روز) و جلوگیری از عدم تعادل الکترولیت مهم است.
غذاها و نوشیدنی های مفید مانند سوپ استخوان، ماست، کفیر، عصاره سبزیجات، و شیر نارگیل می تواند مواد غذایی مهم را بدون نیاز به جویدن، تامین کند. شما هم چنین می توانید از یک درمان طبیعی که برای آنفولانزا نیز کاربرد دارد، استفاده کنید: نوشیدن آب داغ آرامش بخش همراه با لیمو، عسل و دارچین. یا می توانید چای زنجبیل خانگی را همراه با عسل طبیعی میل کنید.
خانه خود را ضدعفونی کنید تا از انتشار ویروس جلوگیری کنید
زمانی که فردی در خانواده در دوره نهفتگی است، مراقب تماس با افراد دیگری که در خانه زندگی می کنند، باشید و سطوح و پارچه ها را ضد عفونی کنید. راه های تمرین رعایت بهداشت و کنترل ویروس عبارتند از:
- تمیزکاری کامل سطوح، با استفاده از روغن های معطر ضد ویروس طبیعی (مانند روغن لیمو و پونه کوهی)
- شستن منظم دست ها
- پوشاندن دهان فرد مبتلا به هنگام عطسه کردن
- اجتناب از به اشتراک گذاری لیوان یا لوازم آشپزخانه (تا زمانی که علائم از بین می روند).
درمان اوریون و کنترل طبیعی درد
اگر نشانه ها بسیار ناراحت کننده باشند، داروهای ضد درد بدون نسخه مانند ایبوپروفن می توانند به طور موقت به التهاب کمک کنند و به شما اجازه خواب راحت تر را بدهند. همچنین راه های طبیعی برای مقابله با درد و تسکین درد از جمله استفاده از روغن های معطر و استفاده از بسته های یخی، از علائمی چون تورم غدد، درد ماهیچه و یا سردرد جلوگیری می کنند.
برای کاهش درد مفاصل و ماهیچه ها، می توانید از یک کرم خانگی که حاوی روغن نعناع است، استفاده کنید. کمپرس یخ یا کمپرس سرد را می توان بر روی غده های متورم قرار داد تا التهاب و درد را کاهش دهد. اگر یک ماهیچه یا ناحیه خاص، شما را اذیت می کند، با استفاده از یک بسته حرارتی و کمپرس یخ می توانید به تسکین آن ناحیه کمک کنید.
یک درمان سنتی دیگر برای درد ماهیچه یا مفاصل، حمام نمک اپسوم است. دو فنجان نمک را در یک گالن آب رقیق کنید، سپس در حمام خود بریزید و دیگر روغن ها مثل اسطوخودوس را نیز به آن اضافه کنید تا به شما کمک کند که تقریبا بلافاصله احساس بهتری داشته باشید.
از گیاهان ضد ویروس استفاده کنید
گیاهان ضد ویروس، مواد گیاهی طبیعی هستند که سیستم ایمنی را تقویت می کنند و به مهار رشد ویروس ها کمک می کنند و مانع گسترش آن ها می شوند. در مقایسه با داروها، آن ها اساسا بی خطر هستند و نوعا اثرات جانبی کمتری دارند. بر خلاف آنتی بیوتیک ها یا حتی واکسیناسیون (که نمی توانند با ویروس ها مقابله کنند!)، گیاهان ضد ویروسی یک نوع خاص از پاتوژن را هدف قرار نمی دهند، بلکه در عوض تلاش می کنند تا توانایی سیستم ایمنی برای محافظت از بدن را به طور طبیعی حفظ کنند.
بسیاری از این گیاهان فواید سلامتی بیشتری مثل کنترل استرس، مبارزه با خستگی و هضم غذا را نیز به همراه دارند. گیاهان دارویی مانند سیر، روغن پونه کوهی و عصاره برگ زیتون می توانند به شما در غلبه بر ویروس هایی از جمله اوریون کمک کنند. این گیاهان را می توان به روش های مختلفی مثل نوشیدن به عنوان چای، استفاده در سوپ و یا به صورت مالشی به کار برد.
برای درمان اوریون ایمنی خود را از طریق رژیم غذایی سالم افزایش دهید
اگر در حال حاضر مبتلا به اوریون تشخیص داده شده اید، ممکن است فکر کنید که خیلی دیر است که نگران خوردن یک رژیم غذایی سالم باشید. اما یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی به کاهش خطر ابتلا به بیماری هایی مثل عفونت های جدی دیگر و یا آسیب به گوش کمک می کند.
بسته به توانایی شما در جویدن، غذاهای دارای آنتی اکسیدان مثل میوه ها و سبزیجات را امتحان کنید. غذاهایی مانند سیر و پیاز پخته شده، توت ها، سیب زمینی شیرین، آووکادو، سیب زمینی پخته شده، هویج پخته شده، کره خام، و دانه ها برای تامین مواد غذایی مغذی کافی هستند.
تخم مرغ رسمی، روغن زیتون و نارگیل، و محصولات لبنی طبیعی مثل ماست و کفیر نیز غذاهای ضد ویروسی هستند که می توانند چربی های ضروری و پروتئین ها را تامین کنند. غذاهای پروبیوتیک مثل سبزیجات پرورده و ماست نیز راهی خوب برای بهبود سلامت معده که نقش مهمی در ایمنی ایفا می کنند، هستند. سعی کنید از مصرف هر گونه غذاهای تحریک کننده مانند شکر مصنوعی، افزودنی های مصنوعی مثل شیرین کننده های مصنوعی، یا گوشتی که با هورمون ها و مواد شیمیایی غیر طبیعی تولید می شود، اجتناب کنید.
