در مورد جراحی تیروئید چه می دانید؟ غده تیروئید یک عنصر مهم برای سلامت کلی فرد است. هورمونهای تولید شده توسط تیروئید تقریباً در هر سلول بدن تأثیر می گذارد. بنابراین، این غده بر متابولیسم، پاسخ به استرس، عملکرد مغز و موارد دیگر تأثیر می گذارد. از آنجا که تیروئید وظیفه تنظیم بسیاری از عملکردها و سیستمهای بدن را بر عهده دارد، شاید باور داشتن این که عملکرد صحیح بدن بدون عملکرد آن ممکن باشد دشوار است. اگرچه این می تواند چالش برانگیز باشد، افراد بدون تیروئید می توانند با استفاده از درمان و پشتیبانی مناسب زندگی سالمی را تجربه کنند. در این مقاله از بخش غدد و بیماری های دکتر سلام در مورد جراحی تیروئید صحبت خواهیم کرد.
بیماری های شایع غده تیروئید و جراحی تیروئید
دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است تیروئید نداشته باشید. موقعیت های فردی بر عدم داشتن تیروئید تأثیر می گذارد. هر شخص و وضعیت آنها متفاوت است و باید با توجه به آن رفتار کرد.
کم کاری تیروئید مادرزادی
در موارد نادر، بدن ممکن است تیروئید عملکردی ایجاد نکند. این بدان معنی است که ممکن است یک فرد با غده تیروئید ناقص یا غیر کاربردی به دنیا بیاید یا به سادگی یکی از آنها نداشته باشد. موقعیت هایی مانند اینها در دسته کم کاری تیروئید مادرزادی قرار می گیرند. در ایالات متحده آزمایشاتی بر روی نوزادان انجام می شود تا وجود غده تیروئید عملکردی را تأیید کند. اگر پزشکان تشخیص دهند که کودک دچار کم کاری تیروئید مادرزادی است، نوزاد بلافاصله در درمان جایگزینی هورمون ثبت می شود. علاوه بر کمک به حفظ عملکرد بدن در بزرگسالان، بهینه سازی هورمونهای تیروئید در کودکان به مقابله با رشد بازدارنده، بی حالی و تأخیر در رشد ذهنی و جسمی کمک می کند.
تیروئیدکتومی – جراحی تیروئید
یکی دیگر از دلایلی که ممکن است تیروئید نداشته باشید این است که از طریق تیروئیدکتومی برداشته شود. این روش شامل از بین بردن بیشتر یا همه تیروئید است. چنین عملی می تواند منجر به تغییر شدید علائم مربوط به کم کاری تیروئید شود. دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است تیروئید برداشته شود.
تیروئیدکتومی اغلب در صورت تشخیص سرطان تیروئید انجام می شود. برداشتن ممکن است به بیمارانی که بیوپسی نامفهوم گره تیروئید دارند، پیشنهاد شود. در چنین شرایطی، نگه داشتن کامل غده سرطانی تیروئید نسبت به سایر عوامل مختلف دشوار است، تیروئیدکتومی ممکن است امن ترین دوره عمل باشد.
گواتر، همچنین به عنوان یک تیروئید بزرگ شده شناخته می شود، یا وجود ندول های متعدد تیروئید ممکن است باعث تیروئیدکتومی شود. گره های تیروئید علاوه بر عدم زیبایی از نظر زیبایی، ممکن است باعث مشکل در تنفس یا بلع فرد شود. برداشتن تیروئید می تواند این مسئله را برطرف کند اما این یک عمل غیر قابل برگشت است که باید تنها پس از بررسی دقیق انجام شود.
اگر شرایطی مانند بیماری گریوز (علت اصلی پرکاری تیروئید) و تیروئیدیت هاشیموتو شدید شود، پزشک ممکن است تیروئیدکتومی را پیشنهاد کند. اگرچه این شرایط به عنوان اختلالات خود ایمنی طبقه بندی می شوند، اما به شدت با اختلال عملکرد تیروئید و مشکلات هورمونی همراه هستند. معمولاً برداشتن جراحی تیروئید فقط پس از معالجه بیمار با سایر گزینه های موجود توصیه می شود. با این حال، چندین کشور دیگر این رویه را بیش از ایالات متحده ترویج می کنند.
کم کاری تیروئید
کسانی که تیروئید دارند ممکن است احساس کنند که کمبود شدید اطلاعات در مورد وضعیت آنها وجود دارد. با این حال، با افزایش شیوع آگاهی تیروئید و مطالعه بیشتر در مورد کم کاری تیروئید، اطلاعات زیادی در مورد وضعیت آنها وجود دارد.
هنگامی که تیروئید فرد قادر به تولید مقادیر کافی هورمونهای تیروئید لازم برای عملکرد مناسب بدن نیست، فرد به کم کاری تیروئید مبتلا می شود. اگر فردی فاقد تیروئید باشد، هیچ غده ای برای تولید هورمون های لازم وجود ندارد. بنابراین، برای آنها کم کاری تیروئید محسوب می شود. صرف نظر از این که اگر یک بیمار کم کاری تیروئید غده تیروئید خود را داشته باشد یا خیر، وضعیت آن کمی متفاوت است.
کم کاری تیروئید طیف گسترده ای از علائمی را که اغلب به اشتباه ناشی از سایر شرایط ایجاد می شود،ترویج می کند. بیماران کم کاری تیروئید با یا بدون غده تیروئید ممکن است برخی از علائم زیر را تجربه کنند:
- افزایش وزن
- افسردگی
- حساسیت به سرما
- کاهش عملکرد شناختی یا مغزی
- کاهش کیفیت خواب
- یبوست
- خستگی
- درد عضلانی و مفاصل یا ضعف
- مو و ناخن های شکننده
- کاهش میل جنسی
- ناباروری
اگرچه در تقابل کم کاری تیروئید با یا بدون غده تیروئید تفاوت های کمی وجود دارد، اما تفاوت های قابل توجهی وجود دارد که درک آن مهم است.
کم کاری تیروئید بدون تیروئید
افراد مبتلا به کم کاری تیروئید اغلب برای جلوگیری از موادی که عملکرد تیروئید را کند می کنند، هدایت می شوند. با این حال، اگر فرد بدون تیروئید باشد، لازم نیست نگران این موضوع باشد زیرا هیچ تاثیری در تیروئید غیر موجود آنها نخواهد داشت. بنابراین، کسانی که فاقد تیروئید هستند با رژیم غذایی خود می توانند آزادتر عمل کنند. با این حال، مانند هر کسی که تحت درمان جایگزینی هورمون قرار دارد، مهم است که بیش از حد سویا مصرف نکند. هنگامی که بیش از حد سویا در بدن وجود دارد، می تواند بر جذب هورمون تیروئید تأثیر منفی بگذارد. این می تواند تأثیر منفی بر داروهای تیروئید فرد بگذارد.
بدون تیروئید، بدن نمی تواند هورمون های مهم تیروئید T4 و T3 را تولید کند. علاوه بر این، تبدیل T4 به T3 در درجه اول در تیروئید صورت می گیرد (تبدیل می تواند در بافت محیطی رخ دهد اما تقریباً به همان اندازه کارآمد نیست). بدون وجود غده تیروئید، تقریباً مطمئناً کمبود T3 خواهد بود. به همین دلیل، برای بیماران کم کاری تیروئید بدون تیروئید مهم است که درمان هایی تجویز شوند که علاوه بر T4، شامل T3 نیز شود.
کسانی که به کم کاری تیروئید مبتلا می شوند باید مرتباً ارزیابی شده و داروهای خود را به طور مناسب برای تنظیم هورمون های تیروئید تنظیم کنند. دلیل این است که عملکرد تیروئید می تواند به طور نامنظم تغییر کند. با این حال، هنگامی که فرد بدون تیروئید است، در میزان تیروئید آنها نوسان کمی وجود دارد، زیرا از منابع خارجی تهیه می شود. افراد بدون تیروئید در واقع می توانند تنوع عملکرد و نوسانات تیروئید را تخفیف دهند. بنابراین، بهینه سازی و حفظ سطح هورمون ممکن است آسان تر باشد.
جراحی تیروئید و زندگی بدون تیروئید
زندگی بدون تیروئید ممکن است! اگرچه ممکن است به نظر برسد که افراد بدون تیروئید توسط جامعه پزشکی فراموش شده اند که اینگونه نیست. بیشترین اطلاعات در مورد این بیماری مربوط به افراد مبتلا به غده تیروئید و بدون آن است. با این وجود شناخت تفاوتهای مهم مانند واریانس رژیم غذایی، نیاز به داروی T3 و نوسانات کمتر در سطح تیروئید بسیار مهم است. با کمک های پزشکی مناسب و آگاهی بیشتر در مورد کم کاری تیروئید، حتی اگر تیروئید نداشته باشند می تواند یک زندگی کامل را تجربه کند.
چرا به عمل جراحی تیروئید نیاز دارم؟
جراحی تیروئید درمانی برای چندین اختلال غده تیروئید توصیه می شود. اینها ممکن است یکی از موارد زیر را شامل شود:
- گواتر بزرگ تیروئید یا چند گره (گواتر غده تیروئید بزرگ شده است) و باعث ایجاد علائم انسدادی تنفس یا مشکلات بلع می شود.
- آدنوم تیروئید گره انفرادی (تومور خوش خیم)
- سرطان تیروئید
- بیماری گریوز (پرکاری تیروئید یا تیروتوکسیکوز)
- کیست مکرر تیروئید
- جایی که نوع ندول مشخص نیست
مهم است که عمل جراحی تیروئید شما توسط یک جراح باتجربه انجام شود که مرتباً عملیات تیروئید را انجام می دهد. هرگونه سؤالی که در ذهن شما است از جراح سؤال کنید، مانند تعداد عمل های تیروئیدی که انجام می دهند، هرگونه عارضه احتمالی (از جمله عوارض مربوط به خودشان) و همچنین هرگونه گزینه دیگری که برای جراحی تیروئید وجود دارد. حرفه پزشکی حق شما را برای شرکت در تصمیم گیری در مورد چنین موضوعی مهم تشخیص می دهد و از شما خواسته می شود قبل از عمل رضایت آگاهانه خود را صادر کنید.
قبل از جراحی تیروئید چه انتظاری می توان داشت؟
هنگامی که تصمیم به جراحی گرفتید، ارزیابی قبل از عمل انجام می شود، که شامل عملکرد تیروئید، کلسیم و سایر آزمایش های خون است. همچنین ممکن است شما دارای آزمایش اشعه X قفسه سینه، سی تی اسکن و / یا یک الکتروکاردیوگرام (ECG) باشید. تارهای صوتی شما نیز ممکن است بررسی شود. بیمارستان توضیح خواهد داد که چه مدت باید در بیمارستان بمانید (معمولاً یک تا چهار روز) و اینکه چه چیزی را با خود به بیمارستان ببرید.
در طول جراحی تیروئید چه اتفاقی می افتد؟
عمل تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. عمل جراحی تیروئید معمولاً هنگام انجام جراح باتجربه ساده است. انواع اصلی جراحی تیروئید عبارتند از:
- تیروئیدکتومی توتال (از بین بردن تمام غده تیروئید)
- لوبکتومی یا همی تیروئیدکتومی (برداشتن نیمی از غده تیروئید)
- تیروئیدکتومی ساب توتال (از بین بردن بیشتر غده تیروئید اما یک بافت کوچک از یک طرف باقی می ماند)
- گاهی اوقات ایسموسکتومی (برداشتن قسمت مرکزی غده تیروئید) انجام می شود
برش معمولاً از طریق برش پایین در گردن شما ایجاد می شود. بسیاری از ساختارها از گردن عبور می کنند و در طی عمل جراح برای شناسایی شریان های مختلف، رگ ها و اعصاب پزشک باید مراقب باشد. توجه ویژه ای به اعصاب تأمین کننده جعبه صوتی شما و همچنین خونرسانی به غدد پاراتیروئید که متابولیسم کلسیم شما را کنترل می کنند، می کنند. غده تیروئید از خون بسیار غنی برخوردار است و برای جلوگیری از خونریزی، شریان ها قبل از برداشتن غده به دقت گره می خورند. بعد از خارج شدن قسمتی از تیروئید که نیاز به خارج شدن دارد، زخم به همراه پوست بسته می شود. این کار را می توان با بخیه، گیره، نوار چسبنده (استریستریپس) یا چسب انجام داد. در صورت استفاده از بخیه، اینها پس از چند روز برداشته می شوند. بعضی اوقات از بخیه های محلول استفاده می شود. لوله های تخلیه کوچک گاهی در گردن قرار می گیرند تا مایعات اضافی را برای 24-48 ساعت اول تخلیه کنند.
بعد از جراحی تیروئید چه انتظاری می توان داشت؟
ممکن است بعد از عمل کمی احساس ناراحتی کنید، اما این به زودی بهبود می یابد. اگر عوارضی وجود نداشته باشد، شما می توانید که بعد از یک یا چند روز به خانه بروید. اگر خونریزی قابل توجهی در زخم وجود داشته باشد، لازم است که شما به بیمارستان برگردید، اما این بسیار نادر است و معمولاً در طی 12 ساعت اول این اتفاق می افتد.
تاثیر جراحی تیروئید بر تارهای صوتی
ممکن است صدای شما بعد از عمل کمی خشن به نظر بیاید، اما این معمولاً موقتی است. اگر عصب اصلی در جعبه صوتی آسیب دیده باشد، ممکن است صدای شما خشن یا نفس گیر به نظر برسد، و ممکن است کمی ضعیف تر از گذشته شود. معمولاً طی شش ماه بهبود می یابد. وقتی آسیب فقط از یک طرف باشد، تار صوتی دیگر غالباً جبران می شود و صدا معمولاً معمولی یا نزدیک به حالت عادی است. مشکلات دائمی در تقریباً یک تا دو درصد موارد بروز می کند. در صورت بروز مشکلات مداوم با صدای خود، جراحی برای کمک به شما وجود دارد. از شما خواسته می شود که به بخش گفتاردرمانی مراجعه کنید و ممکن است لازم باشد جراحی را ببینید که در جراحی حنجره تخصص دارد. برای کمک به رفع مشکل تارهای صوتی، می توان یک عمل جراحی کوچک انجام داد.
خوانندگان حرفه ای، سخنرانان عمومی، معلمان و افرادی که با کودکان خردسال سر و کار دارند، ممکن است متوجه شوند که استفاده از صدایشان پس از عمل سخت تر است، و گاهی اوقات ممکن است صدا به شکلی دیگر نظر برسد. این امر به این دلیل است که عصبی دیگر که یک عضله کوچک در جعبه صدا را وجود دارد، تحت تأثیر این عمل جراحی قرار گرفته است. این نیز نادر است، اما در هر شش مورد تقریبا شش مورد اتفاق می افتد، اما معمولاً طی شش ماه بعد از جراحی بهبود می یابد. در صورت آسیب موقتی یا دائمی عصب، گفتاردرمانی و مراجعه به یک واحد صوتی متخصص می تواند کمک کند.
اگر از صدای خود به صورت حرفه ای استفاده می کنید مهم است که قبل از عمل، در مورد این موضوع به طور کامل با جراح خود صحبت کنید.
آیا جراحی تیروئید می تواند بر پاراتیروئیدهای من تأثیر بگذارد؟
پاراتیروئیدها چهار غده کوچک به اندازه یک نخود کوچک است که در کنار تیروئید یا گهگاهی درون آن قرار دارد. آنها تعادل کلسیم بدن را کنترل می کنند. جراح شما تمام تلاش خود را برای حفظ این موارد انجام می دهد، اما حتی در بهترین حالت ممکن است آنها در نتیجه جراحی تیروئید تحت تأثیر قرار بگیرد. بعلاوه، ممکن است یک یا چند پاراتیروئید به طور اجتناب ناپذیری برداشته شود. این می تواند منجر به کمبود فشار خون (یا سطح کلسیم خون پایین) شود که می تواند موقتی یا دائمی باشد. خوشبختانه شما به هر چهار پاراتیروئید احتیاج ندارید، اما بعضی اوقات روزها، هفته ها یا حتی ماه ها طول می کشد تا بقیه پاراتیروئیدها بتوانند تعادل کلسیم خود را به طور کامل کنترل کنند. دلیل این امر این است که پاراتیروئیدها اغلب بخشی از خونرسانی خود را از تیروئید دریافت می کنند و مجبورند پس از عمل نسبت به خون رسانی کمی متفاوت عمل کنند.
اگر بعد از عمل احساس سوزن سوزن شدن در دست، انگشتان دست و یا اطراف دهان خود دارید، باید به کادر پزشکی هشدار دهید زیرا این ممکن است نشانه ای از کاهش سطح کلسیم شما باشد، معمولاً در نتیجه کاهش خون یا صدمه به یک یا پاراتیروئیدهای بیشتر این اتفاق می افتد.
به طور معمول آزمایش خون در شامگاه جراحی شما یا صبح روز بعد انجام می شود تا سطح کلسیم بررسی شود. اگر خیلی کم باشد، ممکن است بعداً بررسی شود. این شایع ترین علت تاخیر در ترخیص از بیمارستان است. به طور کلی بیش از 40٪ از بیماران با برخی از قرص های کلسیم و یا ویتامین D در منزل مرخص شده اند، اما این امر در اکثر بیماران متوقف می شود و این بدان معنا نیست که برای زندگی باید به مصرف قرص های کلسیم پرداخته شود.
غدد پاراتیروئید غالباً طی شش تا هشت هفته عملکرد خود را بازیابی می کنند. پس از کل تیروئیدکتومی، حدود پنج تا ده درصد ممکن است دچار کمبود فشار خون تیروئید دائمی شوند و نیاز به مصرف کلسیم و یا ویتامین D برای زندگی دارند. جراحی غدد لنفاوی برای سرطان تیروئید این خطرات را افزایش می دهد.
جای زخم جراحی تیروئید به چه صورت خواهد بود؟
هنگامی که جای زخم بهبود یابد، معمولاً به سختی قابل تشخیص است. اگرچه در برخی افراد، لطیف، قرمز و ضخیم تر می شود. به این اسکار هیپرتروفیک یا کلوئید گفته می شود. کلوئیدها در جوانان بویژه برای افراد مو قرمزی و آنهایی که از آفریقا یا غرب هند هستند شایع تر است، اما آنها می توانند در همه نژادها به روشی غیرقابل پیش بینی اما خوشبختانه نادر بروز کنند. از نوار استروئیدی و تزریق ها می توان برای کاهش قرمزی و ضخامت استفاده کرد. درمان با لیزر گاهی اوقات می تواند کمک کند. اگر با اسکارهای قبلی مشکل داشتید، این را به جراح خود ذکر کنید.
بعد از جراحی تیروئید چه کاری باید انجام داد؟
برای بررسی وضعیت شما به شما تاریخ معینی داده می شود و پزشک معاینه خون را برای بررسی عملکرد تیروئید در حدود شش تا هشت هفته پس از عمل ترتیب می دهد. در صورت داشتن تیروئیدکتومی در کل، باید بلافاصله پس از عمل، قرص لووتیروکسین مصرف کنید تا تیروکسین تولید شده توسط غده تیروئید خود را جایگزین کنید. اگر لوبکتومی یا همی تیروئیدکتومی دارید، اگر میزان غده باقی مانده قادر به حفظ عملکرد طبیعی تیروئید نباشد، ممکن است دچار کم کاری تیروئید (تیروئید غیر فعال) شوید. در حدود یک از پنج بیمارانی که قسمتی از تیروئید خود را برداشته اند،برای بالا بردن تیروکسین تولید شده توسط غده تیروئید باقی مانده، باید مقدار کمی لووتیروکسین مصرف کنند. اگر برای از بین بردن برخی از غدد لنفاوی خود عمل جراحی گسترده تری داشته باشید، ممکن است به یک فیزیوتراپیست مراجعه کنید.
بهبودی پس از جراحی تیروئید
بهبودی شما به میزان و نوع عمل جراحی بستگی دارد. بهبودی از جراحی سنتی باز بیش از یک روش کم تهاجمی طول می کشد.
بعد از عمل ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
تغییر در صدا، مانند صدای خشن، مشکل در بلند صحبت کردن، خستگی صدا. این تغییرات ناشی از آسیب دیدن اعصاب حنجره است که در حین جراحی جعبه صوتی شما (حنجره) ایجاد می شود. این ممکن است چند روز یا چند هفته طول بکشد اما بندرت دائمی است. استفاده از سیستم نظارت بر تمامیت عصب NIM® از Medtr nic به جراحان کمک می کند تا خطر جراحات عصبی را در حین عمل کاهش دهند.
گاهی اوقات ممکن است به دلیل آسیب دیدن غدد پاراتیروئید در حین عمل، میزان کلسیم خون پایین را تجربه کنید. باز هم، این معمولاً فقط یک مشکل موقتی است که با مصرف مکمل های کلسیم در طی چند روز درمان می شود. علائمی از احتمال کمبود کلسیم، بی حسی و احساس سوزن سوزن شدن در لب، دست ها و کف پای شما است، احساس خزندگی در پوست، گرفتگی عضلات و اسپاسم، سردردهای بد، اضطراب و افسردگی.
در روزهای بعد از عمل، باید از ناحیه جراحی شده خود مراقبت کنید. به نوع پانسمان (پوشش) زخم بستگی دارد، تا زمانی که بهبودی کامل نشود، ممکن است شما اجازه حمام کردن، دوش گرفتن یا شنا را نداشته باشید. ممکن است متوجه کبودی یا تورم جزئی در اطراف اسکار شوید. این طبیعی است. اما اگر متوجه تورم چشمگیری شدید، باید سریعاً با جراح خود تماس بگیرید زیرا این می تواند نشانه عفونت باشد. جای زخم ممکن است به تدریج صورتی شود و احساس ضخامت ایجاد شود. سخت شدن عموماً در حدود سه هفته پس از عمل و پس از آن طی دو تا سه ماه آینده کاهش می یابد. مالیدن مقدار کمی کرم مرطوب کننده بدون بو در اطراف زخم کمک کند زیرا این کار به نرم شدن پوست و جلوگیری از خشکی در اثر بهبودی کمک می کند.
قبل از بازگشت به محل کار و سایر فعالیت های روزانه شما باید حداقل یک یا دو هفته طول بکشد تا بهبود یابید. شما نباید حدود 2 هفته پس از عمل، اجسام سنگین را بلند کنید تا از هر گونه فشار روی گردن خود جلوگیری کنید.
احتمالاً گردن شما متورم شده است و ممکن است درست بعد از عمل احساس سستی و بی حسی کنید. این طبیعی است و با بهبودی زخم به تدریج بهبود می یابد. به محض اینکه می توانید سر خود را بدون درد و مشکل بچرخانید (طی حدود یک هفته)، باید بتوانید رانندگی و سایر فعالیت های روزانه از جمله ورزش های غیر تماسی را از سر بگیرید. فیزیوتراپی بیمارستان احتمالاً بعضی از تمرینات ملایم گردن و شانه را برای انجام این عمل توصیه خواهد کرد. اینها به جلوگیری از هرگونه سختی دائمی کمک می کند. حتماً دستورالعمل های فیزیوتراپی خود را رعایت کنید. اگر همچنان در مورد درد یا سختی در حرکات مشکل دارید، با پزشک خود تماس بگیرید.
در حالی که گردن شما سفت و دردناک است، ممکن است نیاز به خوردن غذاهایی داشته باشید که نرم و بلع آسان هستند. اطمینان حاصل کنید که به آرامی غذا می خورید و در طول و بعد از غذا نوشیدنی زیادی مصرف می کنید تا غذای خود را نرم و از انسداد جلوگیری کنید. این ممکن است به استفاده از مخلوط کن برای مخلوط کردن مواد غذایی جامد کمک کند.
برای بررسی سطح هورمون و بهبودی، باید چند بار بعد از عمل به پزشک یا جراح خود مراجعه کنید. در این بازدیدها، شما مشاوره دریافت می کنید که چقدر زود می توانید به فعالیتهای روزانه خود بازگردید.
زندگی روزانه
افرادی که تیروئیدکتومی کامل دارند و اکثر افرادی که تیروئیدکتومی زیر پوستی دارند باید تا آخر عمر داروهای جایگزین تیروئید (تیروکسین) مصرف کنند. بدون استفاده از هورمون تیروئید، افراد دچار خستگی، افسردگی، مشکل در تمرکز، مشکلات حافظه، افزایش وزن غیر قابل توضیح یا زیاد، خشکی پوست، ضخامت پوست و یا خارش، خشکی مو، ریزش مو، احساس سرما (بخصوص در پا و دست) می شوند.، یبوست، گرفتگی عضلات، درد مفاصل، افزایش جریان قاعدگی، کاهش میل جنسی و دوره های قاعدگی مکرر. قرص های جایگزین هورمون کوچک و آسان هستند. پزشک میزان هورمون شما را بطور منظم بررسی می کند و میزان مصرف تیروکسین را تا زمانی که مناسب شما باشد تنظیم می کند.
برخی نکات مهم در مورد جراحی تیروئید
- جراحی تیروئید باید توسط یک جراح باتجربه تیروئید انجام شود
- از شما خواسته خواهد شد رضایت آگاهانه خود را پر کنید. قبل از جراحی هر سؤالی که دارید، بپرسید
- اگر بعد از عمل هرگونه احساس خستگی در دست، انگشت یا صورت خود دارید فوراً کادر پزشکی را مطلع کنید. ممکن است به مکمل های کلسیم نیاز داشته باشید.
- زخم معمولاً بعد از شش ماه تا یک سال به سختی قابل رویت است
- بعد از عمل تیروئید باید تقریباً سالی یک بار آزمایش خون عملکرد تیروئید انجام دهید
- در صورت مشاهده علائم کم کاری تیروئید مانند بی حالی، افزایش وزن یا تغییر خلق و خوی، باید به پزشک مراجعه کرده و آزمایش خون بدهید.
- از عوارض اصلی جراحی تیروئید مشکلات صوتی و کمبود کلسیم است. این موارد معمولاً موقتی است اما در تعداد کمی از موارد ممکن است دائمی باشد
- گزینه های دیگر برای جراحی تیروئید برای پرکاری تیروئید درمان دارویی ضد تیروئید یا درمان با ید رادیواکتیو است.
مشکلات تیروئید اغلب در خانواده ها وجود دارد و اگر اعضای خانواده دارای این بیماری هستند، باید تشویق شوند با پزشک عمومی خود بحث کنند که آیا آزمایش تیروئید ضروری است یا خیر.
مراقبت از خود در خانه پس از جراحی تیروئید
فعالیت
وقتی احساس خستگی می کنید استراحت کنید. خواب کافی به شما در بهبودی کمک می کند. وقتی دراز کشیدید، دو یا سه بالش را زیر سر خود بگذارید تا آن را بلند نگه دارد.
سعی کنید هر روز پیاده روی کنید. با قدم زدن کمی بیشتر از آنچه روز گذشته انجام داده اید شروع کنید. مقداری زمانی را که قدم می زنید افزایش دهید. راه رفتن باعث افزایش جریان خون می شود و به جلوگیری از ذات الریه و یبوست کمک می کند.
به مدت 3 هفته بعد از عمل یا تا زمانی که پزشکتان بگوید اشکال ندارد، از فعالیت بدنی شدید و بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید.
به مدت 2 هفته بعد از عمل بیش از اندازه گردن خود را به سمت عقب نکشید.
آیا می توانید دوباره رانندگی کنید، از پزشک خود سؤال کنید.
می توانید دوش بگیرید، مگر اینکه هنوز در نزدیکی برش خود ترشح داشته باشید. برش را خشک کنید. اگر ترشح دارید، دستورالعمل پزشک خود را برای مراقبت از آن انجام دهید.
رژیم غذایی بعد از جراحی تیروئید
اگر بلع دردناک است، از نوشیدنی های سرد، یخ های طعم دار و بستنی شروع کنید. در مرحله بعد، غذاهای نرم مانند پودینگ، ماست، کنسرو یا میوه پخته شده، تخم مرغ های خرد شده و سیب زمینی پوره شده را امتحان کنید. از خوردن غذاهای سخت یا خراشیده مانند چیپس یا سبزیجات خام خودداری کنید. از آب پرتقال یا گوجه فرنگی و سایر غذاهای اسیدی که می توانند گلو را تحریک کنند خودداری کنید.
اگر بلافاصله بعد از نوشیدن سرفه می کنید، مایعات خنک تر مانند اسموتی بنوشید.
ممکن است متوجه شوید که حرکات روده شما درست بعد از عمل منظم نیست. این رایج است. سعی کنید با حرکات روده از یبوست و فشار شدید جلوگیری کنید. ممکن است بخواهید هر روز یک مکمل فیبر مصرف کنید. اگر بعد از چند روز حرکات روده ای نداشته اید، از پزشک خود در مورد مصرف ملین ملایم سؤال کنید.
داروهای مورد نیاز پس از جراحی تیروئید
پزشک به شما خواهد گفت که آیا و چه زمان می توانید دوباره داروهای خود را شروع کنید. او همچنین در مورد مصرف داروهای جدید به شما دستورالعمل می دهد.
اگر رقیق کننده خون مانند وارفارین (کومدین) ، کلوپیدوگرل (پلاویکس) یا آسپرین مصرف می کنید، حتما با پزشک خود صحبت کنید. او به شما خواهد گفت كه آیا و چه موقع دوباره مصرف این داروها را شروع كنید. اطمینان حاصل کنید که دقیقاً درک کرده اید که پزشک می خواهد شما چه کاری انجام دهید.
داروهای ضد درد را دقیقاً مطابق دستورالعمل مصرف کنید
اگر پزشک برای درد شما دارویی برای شما تجویز کرده است، طبق تجویز آن را مصرف کنید.
اگر داروی ضد درد را مصرف نمی کنید، از پزشک خود بخواهید که آیا می توانید یک داروی بدون نسخه استفاده کنید.
اگر فکر می کنید داروی ضددرد شما به معده شما آسیب می رساند:
بعد از غذا داروی خود را مصرف کنید (مگر اینکه پزشک به شما گفته باشد).
از پزشک خود داروی مختلف درد بخواهید.
پزشک ممکن است برای جلوگیری از بروز مشکلات بعد از جراحی کمبود کلسیم، کلسیم تجویز کند. نداشتن کلسیم کافی باعث ایجاد علائمی مانند سوزن زدن در اطراف دهان یا در دست و پا می شود.
پزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند. مصرف آنها را متوقف نکنید زیرا احساس بهتری دارید. شما باید دوره کامل آنتی بیوتیک ها را طی کنید.
مراقبت از زخم
اگر پزشک به شما گفته است که چگونه از زخم خود مراقبت کنید، دستورالعمل پزشک خود را انجام دهید. اگر دستورالعملی نگرفتید، این توصیه عمومی را دنبال کنید:
بعد از 24 تا 48 ساعت اول، 2 بار در روز زخم را با آب تمیز بشویید. از پراکسید هیدروژن یا الکل استفاده نکنید، که می تواند بهبودی را کند کند.
ممکن است در نزدیکی بریدگی شما سوراخ هایی وجود داشته باشد. پزشک به شما می گوید چگونه می توانید از آن مراقبت کنید.
مراقبت های پیگیری بخش مهمی از درمان و ایمنی شماست. حتماً به پزشک خود مراجعه کرده و به آنجا بروید و در صورت بروز مشکل با پزشک یا پرستار خود تماس بگیرید. همچنین خوب است که از نتایج آزمایش خود مطلع شوید و لیستی از داروهای مصرفی خود را نگه دارید.
چه زمانی باید برای کمک تماس بگیرید؟
در هر زمان که فکر می کنید به مراقبت اضطراری نیاز دارید با 115 تماس بگیرید. به عنوان مثال، با شماره زیر تماس بگیرید:
- هوشیاری خود را از دست داد
- درد ناگهانی قفسه سینه و تنگی نفس دارید، یا با سرفه خون از دهان شما خارج می شود.
- شما در تنفس با مشکل روبرو هستید
در صورت تماس با پزشک یا پرستار خود تماس بگیرید و یا اگر:
- بخیه های باز دارید یا زخم شما باز می شود
- خونریزی از زخم شما از طریق بانداژ شما خیس می شود
علائم عفونت دارید، مانند:
- افزایش درد، تورم، گرما یا قرمزی
- رگه های قرمز منتهی به برش
- ترشح از زخم خارج می شود
- تب
- احساس سوزن سوزن شدن در اطراف دهان دارید
- در دست و پاها گرفتگی یا سوزن شدن دارید
حواستان به تغییرات بدنی تان باشد و در صورت بروز این مشکلات، با پزشک یا پرستار خود تماس بگیرید:
- در صحبت کردن مشکلی دارید.
- شما در معده خود احساس ناراحتی می کنید و نمی توانید مایعات را نگه دارید.
- بعد از مصرف ملین هنوز یبوست داشته و شکمتان کار نمی کند.
