پیش از انجام عمل وازکتومی باید به مردان راجع به مضرات و خطرات ناشی از آن هشدار داد.زیرا با این کار خود را در معرض سرطان پروستات پیشرفته یا کشنده قرار می دهند
یک بررسی مشاهدهای جدید نشان میدهد که مردانی که تحت عمل وازکتومی قرار گرفتهاند، ممکن است در معرض خطر بیشتر سرطان پروستات پیشرفته یا کشنده قرار بگیرند.
به گزارش لایوساینس پژوهشگران حدود ۵۰ هزار مرد را تقریبا برای ۲۴ سال پیگیری کردند و دریافتند که مردانی که وازکتومی کردهاند، با احتمال حدود ۲۰ درصد بیشتر نسبت به مردانی که این عمل را انجام ندادهاند، ممکن است دچار سرطان پروستات مهاجم و بالقوه کشنده تشخیص داده شوند.
این پژوهشگران این مقدار افزایش را اندک خواندهاند و گفتند بررسیهای بیشتری لازم است تا این رابطه احتمالی را ثابت کند. کتی ویلسون، اپیدمیولوژیست در دانشکده بهداشت عمومی هاروارد و سرپرست این پژوهش گفت: «به نظر من بر اساس یافتههای این پژوهش نباید نتیجه گرفت که افراد نباید وازکتومی انجام دهند، زیرا خطر قطعی دچار شدن به سرطان را خیلی بالا نمیبرد. اما این بررسی نشان میدهد که چیزی به دنبال وازکتومی رخ میدهد.»
خطر سرطان
وازکتومی یک شکل رایج پیشگیری از باروری در آمریکا است؛ دانشکده بهداشت عمومی هاروارد تخمین میزند که حدود ۱۵ درصد مردان آمریکایی در طول زندگیشان وازکتومی انجام میدهند.
به گفته ویلسون بررسیهای گذشته نیز سرطان پروستات را با وازکتومی ارتباط داده بودند، اما به علت وجود عوامل مخدوشکننده نتواتسته بودند همراهی قوی میان این دو برقرار کنند. این افزایش میزان سرطان پروستات در مردانی که وازکتومی کردهاند، ممکن است صرفا به این علت باشد که این مردان مورد تستهای غربالگری بیشتر برای آنتیژن سرطان پروستات (PSA) قرار میگیرند، یا چکاپهای پزشکی بیشتری انجام میدهند.
یک بررسی جامع در سال ۲۰۰۲ در نیوزیلند بر روی ۹۲۳ مورد سرطان پروستات افزایشی در خطر این سرطان در مردانی که وازکتومی شده بودند، نشان نداد.
پژوهشگران در این بررسی جدید از دادههای به دست آمده از «بررسی پیگیری شاغلان بهداشتی» که گروهی از مردان را از سال ۱۹۸۶ تا سال ۲۰۱۰ پیگیری کرده بود، استفاده کردند. این پژوهشگران از انجام دان تست PSA به عنوان یک عامل مخدوشکننده پرهیز کردند و به جای ان به بررسی هر دو سال یک بار این مردان پرداختند تا تصویری جامع به دست آورند که کدامیک از مردان به طور کامل مورد مورد آزمونهای غربالگری قرار گرفتهاند و هر چند وقت یکبار این کار را انجام دادهاند.
در طول ۲۴ سال ۶۰۲۳ مرد در این بررسی، یعنی از هر ۱۰۰۰ مرد حدود ۱۶ مرد به سرطان پروستات مبتلا شدند.حدود یک چهارم این افراد مورد بررسی گفته بودند که وازکتومی انجام دادهآند.
این نتایج نشان داد که خطر سرطان پیشرفته پروستات در مردانی که وازکتومی کردهاند در مقایسه با مردانی که این عمل را انجام ندادهاند، ۲۰ درصد افزایش مییابد. خطر مردن از سرطان پروستات برای مردانی که وازکتومی شده بودند نیز ۱۹ درصد افزایش نشان میداد.
تستهای PSA
این پژوهشگران همچنین متوجه شدند در میان مردانی که به طور مرتب تست غربالگری PSA را انجام داده بودند، میزان افزایش خطر سرطان پروستات در موارد وازکتومی حتی بیشتر، تا حدود ۵۶ درصد، است.
به گفته پیش از آنکه ارتباط بتوان میان خطر سرطان پروستات و وازکتومی ارتباط محکم برقرار کرد، تحقیقات بیشتری باید انجام شود. یکی از محدودیتهای این تحقیق این بود که از نوع بررسیهای مشاهدهای بود بنابراین گرچه رابطهای را میان وازکتومی و سرطان پروستات نشان میدهد، نمیتواند رابطه سببی میان این دو را ثابت کند.
ویلسون در این باره گفت: »مردان معمولا در دهه ۳۰ و ۴۰ زندگی وازکتومی میکنند، و سرطان پروستات اغلب در دهه ۷۰ زندگی بروز میکند، و به نظر من انتخاب شیوه تنظیم خانواده هنگامی هنوز جوان هستید با نظر گرفتن خطری که ممکن است سالها بعد رخ دهد، کاملا شخصی است.»