پولیپ معده چیست؟ آیا پولیپ معده درمان دارد؟ چگونه پولیپ معده تشخیص داده می شود؟ پولیپ معده، رشد غیر معمول بافت درون لایه داخلی شکم است. بیشتر پولیپ معده، سرطانی نیستند، اما انواع مختلفی وجود دارند که خطر بالاتری برای تبدیل شدن به سرطان دارند. در این متن انواع پولیپ معده و علل ایجاد و درمان های آنها مورد بحث قرار می گیرند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره پولیپ معده ادامه این مقاله از بیماری های دکتر سلام را مظالعه نمایید.
معده
معده در قسمت بالای سمت چپ شکم، زیر کبد و بعد از طحال قرار دارد. وظیفه اصلی آن ذخیره و تجزیه غذاها و مایعات مصرفی (قبل از انتقال آن ها به اندام های دیگر)، جهت هضم بیشتر است. وقتی که معده خالی است، در درون آن حفره های کوچکی به نام روگا وجود دارد. روگا (چین خوردگی) به معده این امکان را می دهد که برای ذخیره وعده های غذایی بزرگ تر گسترش یابد. آن ها هم چنین غذا را در معده نگه می دارند تا به طور فیزیکی به تجزیه آن کمک کنند. یک معده معمولی در حداکثر ظرفیت می تواند حدود ۱.۵ گالن غذا و مایع را در خود نگه دارد. معده، قبل از عبور از بخش گوارشی، فقط برای سه تا پنج ساعت غذا را نگه می دارد. ابزار اصلی معده برای هضم، ترکیب قدرتمندی از ترشحات است که به طور کلی عصاره معده نامیده می شود. برای مقابله با این عصاره قوی، معده با ترشحات خلط مانندی از خود محافظت می کند. بدون این حفاظت، معده، خود را هضم می کند (“خود هضمی”)که این موضوع، علت اصلی زخم معده است.
لایه های دیواره معده
معده از چند لایه بافت تشکیل شده است:
- مخاط (غشا مخاطی) آستر داخلی معده است. هنگامی که معده خالی است، مخاط ظاهری چین خورده دارد. با پر شدن معده از غذا، این چین خوردگی ها صاف می شوند.
- لایه بعدی که مخاط را پوشانده است، زیرمخاطی است. این لایه از بافت های ارتباطی ای تشکیل شده است که حاوی رگ های خونی و لنفاوی بزرگ تر، سلول های عصبی و فیبر است.
- طبقه عضلانی لایه بعدی است که زیرمخاطی را پوشش می دهد. این لایه، ماهیچه اصلی معده است و از ۳ لایه ماهیچه تشکیل شده است.
- سروس، غشا فیبری است که بیرون معده را پوشش می دهد. سروس معده، صفاق احشایی نیز نامیده می شود.
پولیپ معده چیست؟
پولیپ معده، رشد غیر معمول بافت لایه داخلی معده است. بسته به نوع، پولیپ ها ممکن است در قسمت های خاصی از معده وجود داشته باشند. موقعیت پولیپ به شناسایی نوع آن کمک می کند. بیشتر پولیپ معده، سرطانی نیستند، اما انواع مختلفی وجود دارند که خطر بالاتری برای تبدیل شدن به سرطان دارند.
انواع پولیپ معده غیر سرطانی
انواع دیگر پولیپ معده غیر سرطانی، نادر هستند. این ها شامل موارد زیر هستند:
- تومورهای استرومایی دستگاه گوارش (GIST)- تومورهای استرومایی دستگاه گوارش کوچک ممکن است غیر سرطانی باشند اما نمونه های بزرگ تر اغلب سرطانی هستند.
- لیپوم- ساخته شده از چربی، یا سلول های چربی.
- لیومیوم- ساخته شده از سلول های ماهیچه ای هموار.
- تومورهای سیستم عصبی محیطی – برای مثال، شوانوما و نوروفیبروما.
- لوزالمعده خارج رحمی یا هتروتوپی پانکراس – که از سلول های بافت لوزالمعده تشکیل شده است.
- همانژیوما – که از رگ های خونی غیر طبیعی تشکیل شده است.
- لنفانژیوما – در عروق لنفاوی ایجاد می شود.
- تومور گلوموس، یا تومور اطراف عروقی – در اطراف رگ های خونی ایجاد می شود.
- فیبروم یا فیبرومیوما – که از بافت فیبری تشکیل شده است.
- تومور کیستیک – هنگامی که غده آزادکننده مخاط مسدود شود، ایجاد می شود.
انواع پولیپ معده
پولیپ معده معمولا به دو دسته تقسیم می شوند: غیرنئوپلاستیک (خوش خیم یا غیر سرطانی) و نئوپلاستیک (خطر بیشتر سرطان). در بین این دسته ها ، پولیپ های اپیتلیال رایج ترین نوع پولیپ معده هستند. پولیپ های اپیتلیال شامل پولیپ های غده بنیادی، پولیپ هایپرپلاستیک و پولیپ های آدنوماتوز هستند.
پولیپ غده بنیادی
پولیپ های غده بنیادی شایع ترین نوع پلیپ معده هستند. آن ها در فوندوس و یا قسمت بالایی معده رخ می دهند. زمانی که آن ها به وسیله آندوسکوپی یافت می شوند، معمولا چندتایی هستند و مانند برجستگی های صاف و کوچکی به نظر می رسند. این پولیپ ها به ندرت تبدیل به سرطان می شوند. پولیپ های غده بنیادی اغلب با مهار کننده های پمپ پروتون مرتبط هستند. در این موارد، پزشک توصیه می کند که بیمار مصرف دارو را متوقف کند.
پولیپ هایپرپلاستیک
پولیپ هایپرپلاستیک به صورت دسته ای ظاهر می شوند و در معده پراکنده هستند. علاوه بر این، این پولیپ ها در نزدیکی زخم معده نیز یافت می شوند. پولیپ هایپرپلاستیک به شدت با اختلالاتی مانند گاستریت مزمن، گاستریت اچ. پیلوری و کم خونی احتقانی (بدن به اندازه کافی ویتامین B12 را جذب نمی کند، که این باعث افت تعداد سلولهای خونی قرمز می شود) که معده را تحت الشعاع قرار می دهد، مرتبط است. اگر باکتری اچ. پیلوری موجود باشد و با موفقیت درمان شود، پولیپ هایپرپلاستیک در بیشتر بیماران بهبود می یابد. خطر سرطان مرتبط با پولیپ هایپرپلاستیک جزئی است، اما اگر بیمار مبتلا به گاستریت مزمن باشد، ممکن است با افزایش خطر ابتلا به سرطان معده ارتباط داشته باشد. خطر ابتلا به سرطان، به جای خود پولیپ، در داخل معده وجود دارد، بنابراین پزشک ممکن است بیوپسی های متعددی از ناحیه اطراف پولیپ انجام دهد.
پولیپ آدنوماتوز
پولیپ آدنوماتوز رایج ترین نوع پولیپ نئوپلاستیک است و در قسمت آنتروم معده (نزدیک به پایین) یافت می شود. آنها معمولاً شروع کننده سرطان معده هستند. آنها همچنین ممکن است خطر ابتلا به سرطان در روده یا نقاط دیگر بدن را نیز افزایش دهند. برای تشخیص صحیح و معالجه بیماری، پزشک نیاز به انجام آزمایشات اضافی دارد. به دلیل افزایش خطر ابتلا به سرطان، باید تمام پولیپ های آدنوماتوز برداشته شوند. برداشتن پولیپ ها معمولاً با آندوسكوپ انجام می شود. اگر تعداد زیادی از این پولیپ ها وجود داشته و سرطان شروع به گسترش کرده باشد، ممکن است پزشک عمل جراحی را توصیه کند.
چه کسانی به پولیپ معده دچار می شوند
پولیپ معده در مردان بالغ و زنان (در تمام سنین) رخ می دهد. این بیماری با افزایش سن و به خصوص در افرادی که بیش از ۶۵ سال سن دارند شایع تر است. برخی از انواع پولیپ ها مانند پولیپ غده بنیادی معمولا در زنان میانسال اتفاق می افتد.
همه گیرشناسی
تقریباً در 6 درصد از روشهای آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی در ایالات متحده، پولیپ معده وجود دارد. با این حال، در کشورهای دیگر، میزان پایین تری گزارش شده است.بااینحال در مناطقی که عفونت هلیکوباکتر پیلوری شایع است، پولیپ هایپرپلاستیک و آدنوماتوز در مقایسه با پولیپ های غده بنیادی شایع تر است. در مقابل، در کشورهای غربی، که شیوع عفونت اچ. پیلوری کمتر است و استفاده از مهارکننده پمپ پروتون (PPI) متداول است، شایع ترین پولیپ ها، پولیپ های غده بنیادی هستند.
بیشتر بدانید؛ نشانه های بیماری های گوارشی در دهان و دندان
علائم پولیپ روده بزرگ چیست؟
بیشتر افراد مبتلا به روده بزرگ علائمی ندارند. زمانی که مبتلا به پولیپ روده بزرگ می شوید، امکان بروز علائم زیر وجود دارد:
- خونریزی روده. بعد از ادرار ممکن است متوجه وجود خون بر روی لباس زیر یا دستمال توالت شوید.
- وجود خون در مدفوع. خون باعث می شود که مدفوع سیاه به نظر برسد، یا به صورت رگه هایی قرمز در مدفوع ظاهر می شود.
- احساس خستگی، زیرا کم خونی دارید و آهن کافی در بدن وجود ندارد. خونریزی از پولیپ های روده بزرگ می تواند منجر به کم خونی و فقدان آهن شود.
- اسهال یا یبوست
- کاهش اندازه مدفوع (کالیبر)
- مدفوع سیاه
- درد شکم
- حالت تهوع و یا استفراغ
- گرفتگی بینابینی (روده بزرگ در درون خود جمع می شود)
بیشتر افراد مبتلا به پولیپ روده بزرگ (که پولیپ کولونیک نیز نامیده می شود) هیچ دردی ندارند.
چه زمانی برای پولیپ معده باید به پزشک مراجعه کنیم
اگر علائمی دارید که ممکن است به دلیل پولیپ معده باشد، با پزشک خود تماس بگیرید. این علائم ممکن است شامل درد معده یا وجود خون در مدفوع باشند.
علل پولیپ معده
پولیپ معده در واکنش به آسیب به دیواره معده تان شکل می گیرند. معمول ترین علل پولیپ معده عبارتند از:
- التهاب مزمن معده. این مشکل می تواند منجر به تشکیل پولیپ هایپرپلاستیک و آدنوما شود. احتمال سرطانی شدن پولیپ هایپرپلاستیک کم است، اگرچه پولیپ هایی با اندازه بزرگتر از 5/2 اینچ (1 سانتی متر) خطر بیشتری به همراه دارند. آدنوما نادرترین نوع پولیپ معده است، اما احتمال سرطانی شدنش بیشتر است. به همین دلیل، به طور کلی حذف می شود.
- پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی. این سندرم نادر وراثتی باعث می شود که سلولهای خاصی در قسمت داخلی معده به نوع خاصی از پولیپ ها بنام پولیپ غده بنیادی تبدیل شوند. هنگامی که پولیپ های غده بنیادی با این سندرم مرتبط هستند، برداشته می شوند زیرا می توانند سرطانی شوند. پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی نیز می تواند باعث آدنوما شود.
- استفاده منظم از برخی داروهای معده. پولیپ های غده بنیادی در بین افرادی که مرتباً از مهارکننده های پمپ پروتون برای کاهش اسید معده استفاده می کنند، شایع تر است. این پولیپ ها به طور کلی کوچک هستند و دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. پولیپ های غده بنیادی با قطر بزرگتر از حدود 5/2 اینچ (1 سانتی متر) خطر کمی دارند، بنابراین پزشک شما ممکن است توقف مصرف مهارکننده های پمپ پروتون، از بین بردن پولیپ و یا هر دو را توصیه کند.
عوامل خطر پولیپ معده
عواملی که شانس شما برای رشد پولیپ معده را افزایش می دهند، عبارتند از:
- سن. پولیپ معده در افراد میانسال بیشتر دیده می شود.
- عفونت باکتریایی معده. باکتریهای هلیکوباکتر پیلوری یک علت شایع بروز التهاب معده هستند که به ایجاد پولیپ هایپرپلاستیک و آدنوم کمک می کنند.
- پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی. این سندرم نادر وراثتی خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ و سایر شرایط از جمله پولیپ معده را افزایش می دهد.
- داروهای خاص. استفاده طولانی مدت از مهارکننده های پمپ پروتون، که داروهایی هستند که برای معالجه بیماری ریفلاکس معده به کار می روند، امکان ابتلا به پولیپ های غده بنیادی را افزایش می دهند.
آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک برای پولیپ معده
شما می توانید به پزشک متخصص دستگاه گوارش مراجعه کنید.
بیشتر بدانید؛ پیشگیری از مشکلات دستگاه گوارش
کاری که شما می توانید انجام دهید
- از هر گونه محدودیت های پیش از قرار، مانند ناشتا بودن قبل از مراجعه، آگاه باشید.
- علائم خود، از جمله هر چیزی که ممکن است بی ربط به نظر برسد را یادداشت کنید.
- لیستی از تمام داروها، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید را تهیه کنید.
- اطلاعات پزشکی مهم خود، از جمله مشکلات پزشکی دیگر را یادداشت کنید.
- اطلاعات مهم شخصی، از جمله هر گونه تغییرات و یا عوامل استرس زا در زندگی خود را یادداشت کنید.
- سوالات خود را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.
- از یکی از بستگان خود بخواهید تا همراه شما بیاید، تا به شما کمک کند تا به یاد بیاورید که پزشک چه می گوید.
سوالاتی که باید درباره پولیپ معده از پزشک خود بپرسید
- مهم ترین علت بروز علائم بیماری من چیست؟
- نیاز به انجام چه آزمایشاتی دارم؟ آیا برای انجام آن ها به آمادگی خاصی نیاز دارم؟
- به چه نوع درمانی نیاز دارم؟
- به چه مراقبت های پس از درمانی نیاز دارم؟
- من مشکلات سلامتی دیگری دارم. چطور می توانم این شرایط را با هم مدیریت کنم؟
علاوه بر سوالاتی که از پیش آماده کرده اید، از پرسیدن سوالات دیگری که در طی این قرار ملاقات پیش می آید، اجتناب نکنید.
باید از پزشک خود چه انتظاری داشته باشید؟
احتمال دارد که پزشک تان چند سوال از شما بپرسد. داشتن آمادگی برای پاسخ گویی به آن ها ممکن است زمانی را برای صحبت در مورد مسائل مهم تر را ذخیره کند. ممکن است از شما پرسیده شود:
- علائم شما چه هستند و چه موقع شروع شده اند؟
- علائم تان چقدر شدید هستند؟ آیا گاهی رخ می دهند یا پیوسته هستند؟
- آیا چیزی باعث بهبود یا بدتر شدن علائم شما می شود؟
- آیا سابقه خانوادگی سرطان روده، پولیپ ها و یا پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی دارید؟
- آیا برای کاهش اسید معده دارو مصرف می کنید؟
تشخیص پولیپ معده
بیشتر پولیپ معده به وسیله آندوسکوپی فوقانی تشخیص داده می شوند. برای تشخیص نوع پلیپ، ارائه کننده خدمات درمانی یک بیوپسی انجام خواهد داد. در طی بیوپسی، یک نمونه از پولیپ معده و بافت مجاور برداشته می شود. این اقدام به وسیله آندوسکوپی انجام خواهد شد. سپس یک متخصص نمونه را زیر میکروسکوپ بررسی می کند. سپس او می تواند نوع پولیپ را تشخیص دهد. همچنین ممکن است درباره تاریخچه سلامتی تان سوال شود و آزمایشی بدهید. این می تواند گاهی کمک زیادی به تشخیص نوع پولیپ بکند. در برخی موارد، در طی آندوسکوپی، تومورهای سرطانی به صورت پولیپ معده به نظر می رسند. به همین دلیل، برخی از افرادی که به آن ها گفته می شود که پولیپ معده دارند، در واقع ممکن است مبتلا به سرطان باشند.
آزمایش های مورد استفاده برای تشخیص یا رد تومورهای سرطانی معده، شامل موارد زیر هستند:
- آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی
- سونوگرافی آندوسکوپی
- بیوپسی آندوسکوپی
گاهی این پولیپ ها در هنگام انجام آزمایش اشعه ایکسی مانند دستگاه گوارش فوقانی ظاهر می شوند.
اشعه ایکس باریم چیست؟
اشعه ایکس باریوم یک آزمایش رادیوگرافی از دستگاه گوارش فوقانی است. اشعه های ایکس باریوم برای تشخیص اختلالات دستگاه گوارش فوقانی مانند تومور، زخم و دیگر شرایط التهابی، پولیپ ها، فتق و جراحت مورد استفاده قرار می گیرند. استفاده از باریوم همراه با اشعه ایکس استاندارد به بررسی ویژگی های مختلف دستگاه گوارش فوقانی کمک می کند. باریوم یک پودر خشک، سفید و گچ مانند است که با آب مخلوط می شود تا مایع باریوم ساخته شود. باریوم یک جذب کننده اشعه ایکس است و در فیلم اشعه ایکس سفید به نظر می رسد. هنگامی که باریوم درون دستگاه گوارش فوقانی قرار می گیرد، دیوار داخلی مری، معده، روده بزرگ و یا روده کوچک را نشان می دهد، به طوری که دیواره درونی، اندازه، شکل، بافت و گشودگی در اشعه ایکس دیده می شود. این فرآیند تفاوت هایی را نشان می دهد که ممکن است در اشعه ایکس استاندارد دیده نشود. باریوم تنها برای مطالعات تشخیصی دستگاه گوارش فوقانی مورد استفاده قرار می گیرد.
برای کاهش خطرات اشعه ایکس، اغلب علاوه بر نوشیدن باریوم، هوا نیز در روده دمیده می شود. برای ثبت اشعه ایکس شدید، ممکن است به برخی از بیماران کریستال های جوش شیرین داده شود تا تصویر بهتری ایجاد شود. این نوع روش ها به آزمایشات دستگاه گوارش کنتراست-هوا یا دو-کنتراست معروفند. اغلب در طول آزمایش اشعه ایکس باریوم، فلوروسکوپی به کار می رود. فلوروسکوپی یک مطالعه از ساختارهای در حال حرکت بدن و شبیه به فیلم “اشعه ایکس” است. یک پرتو ایکس پیوسته از قسمت های مورد نظر بدن عبور داده می شود و به یک مانیتور تلویزیون مانند منتقل می شود تا آن قسمت از بدن و حرکت آن، به طور کامل دیده شود. در اشعه ایکس باریم، فلوروسکوپی به رادیولوژیست اجازه می دهد که حرکت باریم را همانطور که از طریق دهان یا روده تحریک می شود، ببیند.
دلایل انجام اشعه ایکس باریوم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد شکمی
- خونریزی روده
- استفراغ بدون دلیل
- تغییر در حرکت روده
- اسهال مزمن و یا یبوست
- درد و یا سختی در بلع
- کاهش وزن غیرقابل توضیح
- نفخ غیر معمول
- برای تشخیص ناهنجاری های مادرزادی
معمولا علاوه بر اشعه ایکس باریوم، روش های اضافی نیز انجام می شود. این روش ها شامل آزمایش های آندوسکوپی (آندوسکوپ یک لوله انعطاف پذیر و باریک است که در حفره ای ایجاد شده در بدن وارد می شود و با استفاده از فن آوری فیبروپیتک، تصویری مستقیم از درون حفره ایجاد می کند.)، تصویربرداری کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)و سونوگرافی درون حفره ای است.
انواع مختلف روش های اشعه ایکس باریوم
سه نوع روش اشعه ایکس باریوم وجود دارد:
- تنقیه باریوم (آزمایش دستگاه گوارش فوقانی از پایین)
- عبور باریوم از طریق روده کوچک
- بلعیدن باریوم (آزمایش دستگاه گوارش فوقانی از بالا)
درمان پولیپ معده
درمان برای پولیپ معده فرق می کند. درمان شما ممکن است به موارد زیر بستگی داشته باشد:
- نوع پولیپ
- اندازه پولیپ
- شکل پولیپ
- موقعیت پولیپ
- تعداد پولیپ
- علائم شما
- عوامل خطر دیگر برای سرطان معده، مانند سن و تاریخچه سیگار کشیدن
درمان استاندارد برای غده های غیرسرطانی معده، جراحی است. نوع جراحی اغلب به اندازه تومور بستگی دارد و موارد زیر را شامل می شود:
- بیوپسی اندوسکوپی – برای از بین بردن پولیپ های کوچکتر از ۲ سانتیمتر.
- گاسترواستومی – از برش یا شکاف جراحی در دیواره معده برای از بین بردن پولیپ های بزرگتر از 5 سانتی متر یا تعداد زیادی پولیپ مسطح یا بدون پایه استفاده می شود.
- برش معده – برای از بین بردن تومور کوچک، همراه با حاشیه بافت سالم.
- از بین بردن تمام یا بخشی از معده (گاسترکتومی) – ممکن است برای بسیاری از پولیپ ها استفاده شود.
یک پولیپ غده بنیادی شانس کمی برای تبدیل شدن به سرطان دارد. در ابتدا، تامین کننده مراقبت سلامتی تان پولیپ را بیوپسی می کند. سپس یک متخصص می تواند علائم اولیه که ممکن است باعث سرطان شود را بررسی کند. او به دنبال نشانه هایی از دیسپلازی خواهد بود. اگر پولیپ، مشکوک به تبدیل شدن به سرطان به نظر نمی رسد، ممکن است به هیچ درمانی نیاز نداشته باشید. اگر یک پولیپ دیسپلازی داشته باشید، احتمالا برداشته خواهد شد. اگر یک پولیپ خیلی بزرگ داشته باشید، ممکن است نیاز به خارج کردن داشته باشد. اگر نوع دیگری از پولیپ معده، مانند پولیپ هایپرپلاستیک دارید، درمان شما ممکن است متفاوت باشد. این نوع پولیپ خطر بیشتری برای سرطانی شدن دارد.
باز هم، ارائه دهنده خدمات درمانی شما بیوپسی پولیپ را انجام می دهد و علائم سرطان را بررسی می کند. معمولا پولیپ های بسیار بزرگ یا غیرعادی نیاز به از بین بردن دارند. حتی اگر پولیپ شما مشکوک به نظر نمی رسد، ممکن است ارائه دهنده خدمات درمانی شما آن را تحت نظر داشته باشد. همچنین ممکن است نیاز به آندوسکوپی بیشتری داشته باشید. پولیپهای آدنوماتوز دارای خطر بالایی از تبدیل شدن به سرطان هستند. به همین دلیل، احتمالا باید آن ها را حذف کنید.
سرویس دهنده خدمات سلامتی تان هر گونه رشدی را که منجر به سرطان شود، از بین می برد. او همچنین هر نوع پولیپ دیسپلازی را خارج می کند. اگر دیسپلازی یا سرطان در بافت مجاور گسترش یابد، ارائه دهنده مراقبت سلامتی شما ممکن است بخشی از آن بافت را نیز از بین ببرد. بسته به میزان شیوع آن، ممکن است این کار را از طریق اندوسکوپی انجام دهد. یا ممکن است برای از بین بردن بخشی از معده تان به جراحی نیاز داشته باشید. هم چنین تامین کننده مراقبت سلامتی تان ممکن است هر گونه پولیپی را که موجب بروز علائم می شود، از بین ببرد. به احتمال زیاد پزشک شما توصیه می کند که برای بررسی پولیپ های عودکننده اندوسکوپی را ادامه دهید.
درمان عفونت اچ. پیلوری و پولیپ معده
اگر مبتلا به التهاب معده ناشی از باکتری اچ. پیلوری در معده تان هستید، به احتمال زیاد پزشک شما درمان به وسیله آنتی بیوتیک ها را توصیه می کند. درمان عفونت اچ. پیلوری ممکن است باعث ناپدید شدن پولیپ ها و توقف بازگشت مجدد آن ها شود.
علائم خطرناک پس از برداشتن پولیپ معده
اگر بعد از حذف پولیپ روده، علائم زیر را دارید، با پزشک خود تماس بگیرید:
- درد شدید در شکم
- تب
- حرکات روده خونی که بهتر نمی شوند
- خونریزی از مقعد که متوقف نمی شود
- سرگیجه
- ضعف
هنگام ابتلا به پولیپ معده چه نوع پیگیری ای مورد نیاز است؟
بسته به نوع پلیپ معده، ممکن است پزشک در عرض یک سال انجام آندوسکوپی دیگری را توصیه کند تا با استفاده از آن به دنبال پولیپ دیگری بگردد. برای بیمارانی که پولیپ های سرطانی داشته اند، برای سه سال اول آندوسکوپی پی گیری باید هر شش ماه یک بار صورت بگیرد. اگر بیمار سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان معده داشته باشد، ممکن است پزشک توصیه کند که بیمار تحت درمان آندوسکوپی عادی قرار گیرد (هر یک تا دو سال). برای بیماران جوان تر از ۴۰ سال که چندین پولیپ دارند، پزشک ممکن است آزمایش های بیشتری را برای روده بزرگ (علاوه بر معده) توصیه کند. اگر به نظر برسد که مهار کننده های پمپ پروتون باعث پولیپ می شوند، پزشک ممکن است توصیه کند که مصرف این دارو را متوقف کنید.
مشکلات مرتبط با پولیپ معده
مشکل اصلی مرتبط با پولیپ معده، سرطان معده است. در زیر لیستی از انواع اصلی پولیپ معده و خطر سرطان آن ها آورده شده است.
| نوع پولیپ معده | خطر تبدیل شدن به سرطان |
| پولیپ های غده بنیادی | کم |
| پولیپ های هایپر پلاستیک | کم، اما در پولیپ هایی با ویژگی های مشخص، بالاتر است. |
| پولیپ های آدنوماتوز | بالا |
| پولیپ های فیبروم التهابی | خیلی کم |
| پولیپ های تومور معده گاستروونوروکرین | بالا |
| پولیپ تومور استرومی دستگاه گوارش | بالا |
| پولیپ لیومیوم | کم |
اگر پولیپ معده دارید، این نیز می تواند مشکل ساز باشد. به عنوان مثال، پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی یک وضعیت ژنتیکی است. این مشکل باعث می شود که پولیپ ها در امتداد مسیر گوارشی شما رشد کنند. این امر منجر به خطر بسیار بالای سرطان روده بزرگ می شود. حذف پولیپ ها نیز ممکن است موجب مشکلاتی شود. این مشکلات شامل خونریزی هستند.
پولیپ معده معمولا غیرسرطانی بوده و بی خطر تلقی می شوند. آن ها اغلب هیچ نشانه ای ندارند مگر اینکه بسیار بزرگ باشند. حذف پولیپ ها می تواند هر گونه علائم مرتبط را کاهش داده یا حذف کند. همچنین می تواند به جلوگیری از رشد سرطان روده نیز کمک کند. اگر پولیپی داشته باشید، خطر پیشرفت پولیپ های دیگر در آینده بیشتر است. پزشک شما توصیه می کند که آزمایشات را هر سه تا پنج سال تکرار کنید.
جلوگیری از پولیپ معده
ممکن است بتوانید خطر ابتلا به پولیپ معده جدید را کاهش دهید. به عنوان مثال، اگر پولیپ غده بنیادی داشته باشید، ارائه کننده خدمات سلامت شما ممکن است به شما بگوید که استفاده از داروهای بازدارنده پمپ پروتونی را متوقف کنید. در صورت مصرف آنتی بیوتیک برای عفونت هلیکوباکتر پیلوری، ممکن است بتوانید خطر ابتلا به پولیپ هایپرپلاستیک را کاهش دهید. برای کم کردن خطر ابتلا به مشکلات ناشی از پولیپ معده، به میزانی که به شما پیشنهاد می شود، به ارایه دهنده خدمات درمانی خود مراجعه کنید. برنامه مراقبتی که او در نظر می گیرد را نیز دنبال کنید.
برنامه غذایی برای جلوگیری از پولیپ معده و روده
خوردن، رژیم غذایی و تغذیه
تحقیقات نشان می دهند که پیروی از تغییرات زیر ممکن است مزایای سلامتی به همراه داشته باشند و شانس شما در توسعه پولیپ های روده بزرگ را کاهش دهند:
- خوردن میوه ها، سبزیجات و دیگر غذاهای دارای فیبر مثل لوبیا و سبوس.
- در صورتی که اضافه وزن دارید، وزن خود را کم کنید و اگر وزن مناسبی دارید، آن را حفظ کنید.
غذاهایی که باید محدود شوند
تحقیقات نشان می دهند که خوردن کم تر غذاهای زیر ممکن است مزایای سلامتی داشته باشند و شانس شما در توسعه پولیپ ها را کاهش دهند:
- غذاهای چرب مثل غذاهای سرخ شده
- گوشت قرمز مانند گوشت گاو و خوک
- گوشت پردازش شده، مانند بیکن، سوسیس، هات داگ و گوشت پخته
انتخاب های سبک زندگی سالم
شما می توانید بهترین انتخاب های سبک زندگی سالم برای کمک به کاهش شانس تان در توسعه پولیپ های روده بزرگ را دنبال کنید:
- فعالیت فیزیکی منظم داشته باشید.
- سیگار نکشید، و اگر می کشید این کار را متوقف کنید.
- پرهیز از نوشیدن مشروبات الکلی.
- اگر اضافه وزن دارید، وزنتان را کم کنید.
آسپیرین
مصرف کمی آسپرین در هر روز برای مدت زمان طولانی، ممکن است به جلوگیری از ایجاد سرطان روده بزرگ در برخی از افراد کمک کند. با این حال، مصرف روزانه آسپرین ممکن است موجب عوارض جانبی نظیر خونریزی در معده یا روده ها شود. پیش از اینکه روزانه آسپرین بخورید، با پزشک خود صحبت کنید.
جمع بندی و پیشنهادها درباره پولیپ معده
- بیشتر پولیپ معده بدون علامت هستند و اتفاقی ایجاد می شوند. پولیپ هایپرپلاستیک شایع ترین پولیپ در مناطقی است که عفونت اچ. پیلوری شایع است. در مقابل، در کشورهای غربی، کشورهایی که عفونت هلیکوباکتر پیلوری شیوع کمتری دارد و استفاده از مهارکننده پمپ پروتون (PPI) رایج است، پولیپ های غده بنیادی شیوع بیشتری دارند.
- در بیمارانی که پولیپ های کوچکی دارند، توصیه می کنیم که در صورت امکان، پولیپ ها بیوپسی شوند و از بین بروند. پولیپکتومی باید برای کلیه پولیپ های نئوپلاستیکِ شناخته شده و برای کلیه پولیپ هایی با قطر بیش از 1 سانتی متر انجام شود، زیرا بیوپسی به تنهایی نمی تواند کانون های دیسپلازی درجه بالا یا سرطان معده زود تشخیص داده شده را حذف کند. در بیماران مبتلا به پولیپ های متعدد، بزرگترین پولیپ باید خارج شود و از پولیپ های باقی مانده بیوپسی انجام شود.
- نمونه های آنترال و قشر خونی طبیعی باید نمونه برداری شوند تا از نظر عدم وجود دیسپلازی در پس زمینه گاستریت آتروفیک متاپلاستیک و عفونت اچ. پیلوری بررسی شوند. برای افرادی که نتیجه آزمایششان مثبت است، درمان کامل اچ.پیلوری پیشنهاد می شود.
- پولیپ های غده بنیادی ممکن است به صورت پراکنده و در اثر سندرم های پولیپوز یا در پاسخ به درمان مزمن PPI اتفاق بیفتند. آنها در هنگام مرتبط بودن با PPI یا پراکندگی، پتانسیل بدخیمی بسیار کم و ناچیزی دارند. پولیپ های غده بنیادی مرتبط با سندرم های پولیپوسیس، با دیسپلازی همراه بوده اما پیشرفت بدخیمی در آن ها، نادر است. پولیپ های غده بنیادی با قطر بیش از 1 سانتی متر، پولیپ های دارای زخم یا موجود در آنتروم، باید حذف شوند. در بیماران مبتلا به پولیپ غده بنیادی پراکنده، نیز باید حذف پولیپ انجام گیرد.
- پولیپ هایپرپلاستیک تحت تاثیر گاستریت آتروفیک مربوط به هلیکوباکتر پیلوری، کم خونی حاد رخ می دهد. آن ها عموما خوش خیم هستند، اما از پتانسیل بدخیمی نیز برخوردارند. پولیپ هایپرپلاستیک بیش از 0.5 سانتی متر باید کاملاً جدا شود. انجام آندوسکوپی فوقانی باید براساس خطر سرطان ناشی از گاستریت مزمن، آتروفی مزمن و دیگر عوامل خطرزا در سرطان معده انجام شود. (به “پولیپ هایپرپلاستیک” در بالا مراجعه کنید.)
- آدنوم معده به طور معمول در مخاط معده آتروفیک تشکیل می شود و ممکن است تحت تاثیر سندرم های پولیپوز خانوادگی نیز مشاهده شود. بیشتر آدنوم های معده بدون علامت هستند. پولیپ هایی که باعث بروز علائم می شوند احتمالاً با خونریزی دستگاه گوارش یا انسداد همراه هستند. از آنجا که آدنوم معده یک ضایعه پیشرونده آدنوکارسینوم در معده است، توصیه می کنیم در صورت لزوم همه آدنوم معده را بصورت اندوسکوپی یا جراحی بردارید. یک سال پس از برداشتن اولیه پولیپ معده آدنوماتوز، یک آندوسکوپی فوقانی، برای نظارت انجام داده می شود. در افراد در معرض خطر بالای سرطان معده، نظارت به طور نامحدود ادامه می یابد. (به “آدنوم معده” مراجعه کنید.)
- تومورهای نوروآندوکرین معده ممکن است با هایپرگاسترینمی (نوع 1 و 2) همراه باشند و یا ممکن است به صورت پراکنده اتفاق بیفتند (نوع 3). در مقایسه با بیماران مبتلا به تومورهای عصبی و غدد معده نوع 3 که ممکن است در زمان عود مجدد، متاستاز داشته باشند، بیماران مبتلا به تومورهای عصبی و غدد درون ریز معده نوع 1 و 2 معمولاً یک دوره بی تحرک دارند. برای تومورهای نوروآندوکرین معده نوع 1 و 2 و کوچکتر از 1 تا 2 سانتی متر، حذف به وسیله آندوسکوپی درمان خوبی است. تومورهای نوع 3 با گاسترکتومی جزئی یا کامل و همراه با حذف غدد لنفاوی موضعی درمان می شوند.
- پولیپ های التهابی فیبروئیدی ضایعات بسیار نادری هستند که کمتر از 1/0 درصد کل پولیپ معده را تشکیل می دهند. پولیپ های التهابی فیبروئید، پس از حذف، به طور معمول عود نمی کنند و به همین دلیل نظارت مداوم توصیه نمی شود.
