استنت چیست؟ استنت به چه منظور استفاده می شود؟ استنت لوله باریکی است که پزشک ها برای باز کردن راه رگ ها از آن استفاده می کنند. بسته به محل استنت، می تواند جریان خون یا سایر مایعات را به حالت اول برگرداند. استنت ها یا از پلاستیک ساخته شده اند و یا از فلز. استنت های گرافت ساختارهای بزرگ تری هستند که برای شریان های بزرگ تر استفاده می شوند. این استنت ها از انواع خاصی پارچه درست شده اند. استنت می تواند با برخی داروها پوشانده شود تا مانع از بسته شدن رگ ها شود. در ادامه این مقاله که در قسمت تجهیزات پزشکی و آزمایشگاهی دکتر سلام می باشد به طور کامل درباره استنت و انواع آن توضیح دادیم.
انواع استنت
انواع مختلفی از استنت وجود دارند که از جمله آن ها می توان به این موارد اشاره کرد: استنت فلزی، استنت دارویی، استنت گرافت. هر کدام از این استنت ها برای هدف خاصی مورد استفاده قرار می گیرند. استنت هایی که در ریه ها استفاده می شوند از نوع استنت سیلیکونی و استنت فلزی هستند.
استنت های راه هوایی
استنت های استفاده شده در مجاری هوا شامل این مواردند:
استنت فلزی:
این استنت ها می توانند تنها از فلز ساخته شوند یا با مواد دیگری مثل سیلیکون پوشیده شوند. استنت های فلزی که با سایر مواد ترکیب شده اند را استنت ترکیبی گویند (به معنی ترکیب مواد مختلف با هم برای ساخت آن ها).
استنت های سیلیکونی:
این استنت ها از موادی ساخته شده اند که می توانند به شکل خاصی فرم داده شوند. در مواقعی که استنت موقت مورد نیاز است از این استنت ها استفاده می شود.
استنت آنوریسم آئورت
استنت های گرافت:
از این استنت ها برای درمان آنوریسم آئورت استفاده می کنند. این استنت نوعی لوله است که از پلی استر ساخته شده و با یک چارچوب فلزی پشتیبانی می شود. استنت های گرافت در رگ های بزرگ تر مثل شریان آئورت، استفاده می شوند و از جریان خون پشتیبانی می کنند.
استنت عروق کرونر و استنت کاروتید
استنت هایی که در عروق کرونری یا کاروتید استفاده می شوند شامل این مواردند:
استنت های فلزی:
این لوله های ساده از فلز ساخته شده اند و می توانند در عروق کرونر و کاروتید استفاده شوند.
استنت دارویی:
این استنت ها رایج ترین نوع استنت هستند و در عروق کرونر استفاده می شوند. این استنت ها با دارو پوشانده شده اند و این داروها می توانند با گذشت زمان در عروق رها شوند و از تنگی دوباره عروق پیشگیری کنند. استنت های دارویی با انواع مختلفی از دارو پوشانده می شوند.
استنت وریدی چیست؟
بسیاری از افراد با استنت کرونری که برای تقویت جریان خون در عروق قلب قرار داده می شود، آشنایی دارند. استنت وریدی هم عملکرد یکسانی با آن دارد. استنت های وریدی لوله هایی با روکش فلز هستند که دیواره تنگ یا مسدود شده عروق را باز می کنند. آن ها مثل یک داربست عمل می کنند و عروق را باز نگه می دارند. در بیشتر موارد، جراحان استنت وریدی را در عروق بزرگ تر و مرکزی قرار می دهند. از جمله استنت های وریدی می توان به این موارد اشاره کرد:
- پا
- قفسه سینه
- شکم
اختلالاتی که با استنت وریدی برطرف می شوند
از استنت های وریدی برای درمان لخته خون یا سایر اختلالات که رگ ها را فشرده و تنگ می کنند و مانع جریان خون می شوند، استفاده می کنند. از استنت وریدی برای درمان این مشکلات استفاده می شود:
ترومبوز سیاهرگی عمقی (DVT):
ترومبوز سیاهرگی عمقی یک لخته خون است که در یکی از رگ های عمقی شکل می گیرد و خون را از پاها (یا به ندرت از بازوها) به قلب و ریه ها باز می گرداند.
سندرم پس از ترومبوتیک (PTS):
ترومبوز سیاهرگی عمقی می تواند به رگ ها آسیب بزند و سبب بروز علائمی مثل ورم و درد مزمن شود. بسیاری از افراد، سال ها بعد از ترومبوز سیاهرگی عمقی دچار علائم سندرم پس از ترومبوتیک نمی شوند.
سندرم مه تورنر:
در این اختلال، رگی که از شکم به پای راست می رسد (که به آن شریان ایلیاک راست گویند) به شریان ایلیاک چپ فشار وارد می کند و سبب باریک شدن، ایجاد زخم و در نتیجه تورم، درد و گاهی خستگی مفرط می شود.
سندرم نات کراکر (سندرم فندق شکن):
در این اختلال رگ های نزدیک کلیه ها، رگ های سمت چپ کلیه ها را فشرده می کنند، جریان خون را به سمت عقب می فرستند و سبب بروز درد و خون در ادرار می شوند.
همودیالیز/ فیستول شریانی وریدی:
افرادی که همودیالیز دریافت می کنند و دچار کاهش جریان خون هستند می توانند از استنت وریدی استفاده کنند. استنت گذاری رگ های مرکزی در قفسه سینه را هم باز می کند و به دیالیز کمک می کند.
قبل از فرآیند استنت گذاری وریدی
علاوه بر بررسی تاریخچه بیماری در فرد و انجام آزمایش های فیزیکی، جراح ممکن است آزمایش های تصویر برداری یا سایر آزمایش ها را پیشنهاد دهد.
سونوگرافی:
رایج ترین نوع تصویر برداری، سونوگرافی است که با امواج فرا صوت با فرکانس بالا تصویری از رگ های خونی ایجاد می کند و جهت و جریان خون درون رگ ها را بررسی می کند. سونوگرافی، به پزشک تصویری واضح از ساختار رگ های خونی می دهد و به تعیین محل دقیق انسداد و تنگی عروق کمک می کند.
ونوگرافی:
گاهی به علت موقعیت رگ، ممکن است که سونوگرافی موثر نباشد. در این شرایط، جراح ونوگرافی را پیشنهاد می دهد. ونوگرافی نوعی تصویر برداری با اشعه ایکس است که به پزشک این امکان را می دهد که درون رگ ها را بررسی کند. بعد از قرار دادن کاتتر (لوله باریک و انعطاف پذیر) در رگ (معمولا در رگ های پا) پزشک رنگی متضاد با قرمز را درون کاتتر تزریق می کند که به رگ ها این امکان را می دهد که با اشعه ایکس قابل دیدن باشند. جراح قلب و عروق می تواند از ونوگرافی برای تشخیص و درمان مشکل شما از آنژیوپلاستی عروق و استنت گذاری استفاده می کند.
در طول استنت گذاری وریدی چه انتظاراتی باید داشته باشید
اکثرا جراحان می توانند استنت ها را بدون نیاز به بستری شدن و سرپایی برای فرد جایگذاری کنند و تنها از مسکن برای نداشتن درد استفاده کنند. اگر یک لخته خون یا چیز دیگری راه رگ ها را مسدود کرده باشد، جراح قبل از قرار دادن استنت از آنژیوپلاستی استفاده می کند. در طول آنژیوپلاستی وریدی، جراح ممکن است که:
- یک سوزن در رگ کشاله ران یا پشت زانو قرار دهد، که این بستگی دارد که کدام رگ به استنت گذاری نیاز دارد.
- سپس پزشک یک سیم هدایتی نازک که با یک کاتتر دنبال می شود را درون شریان قرار می دهد.
- سپس پزشک از اشعه ایکس (فلوروسکوپی) استفاده می کند تا کاتتر را به قسمتی از رگ که در حال باریک شدن است هدایت کند.
- بعد بالن کوچکی در انتهای استنت قرار داده می شود تا شریان مسدود شده را باز کند.
- سپس بالن را چند بار باد می کنند و باد آن را خالی می کنند تا رگ مسدود شده را باز کند.
برای قرار دادن استنت وریدی، جراح باید:
- بالن آنژیوپلاستی را بر دارد و یک کاتتر و یک استنت بسته روی آن قرار دهد.
- استنت را درون رگ قرار دهد. استنت به دیواره رگ ها فشار وارد می کند و به باز کردن رگ ها کمک می کند.
- سپس کاتتر را بر می دارند و به نقطه ای که استنت قرار گرفته بود فشار وارد می کنند تا زخم بسته شود.
- در بیشتر موارد افرادی که استنت گذاری وریدی انجام می دهند، همان روز و بدون نیاز به بستری شدن به خانه بر می گردند. برای جلوگیری از پیشرفت لخته خون، بسیاری از افراد تا چند ماه کلوپیدوگرل (پلاویکس) دریافت می کنند.
درمان مشکلات وریدی پا (بیماری وریدی)
بدون درمان، مشکلات جزئی عروق می توانند پیشرفت کنند و خیلی بدتر شوند. چه برای پیشگیری از اختلالاتی که زندگی را تهدید می کنند (مثل پیشگیری از ایجاد لخته خون در عروق عمقی)، چه برای رهایی از درد حتما به پزشک مراجعه کنید. بعد از تشخیص اختلالی که دارید، انتخاب های متفاوتی برای درمان دارید و متخصصان زیادی هم هستند که می توانند برای درمان به شما کمک کنند. درباره انتخاب درمانی خود با پزشک صحبت کنید و از او سوال بپرسید. حتی می توانید سوالات خود در مورد مشکلات عروق پا را لیست کنید و آن ها را از پزشک بپرسید.
حقایقی درباره ترومبوز سیاهرگی عمقی (DVT) و تعریف دقیق آن
ترومبوز سیاهرگی عمقی اختلالی است که طی آن یک لخته خون در یکی از رگ های اصلی پا، ران، اطراف لگن و بازوها شکل می گیرد. لخته خون مانع از گردش خون در رگ ها می شود و باعث می شود که خون از این اندام ها به قلب بر گردد. این انسداد می تواند همراه با درد، ورم یا احساس گرم شدن در قسمت آسیب دیده باشد. لخته خون در رگ ها می تواند سبب التهابی به نام ترومبوفلبیت شود. عوارض جانبی شدید ترومبوز سیاهرگی عمقی هنگامی اتفاق می افتند که یک لخته خون در جریان خون حرکت می کند و سبب انسداد رگ های خونی (شریان های ریوی) در ریه می شود که به این اختلال، آمبولی ریه گویند.
آمبولی ریه، با توجه به میزان انسداد می تواند سبب سخت شدن تنفس و سرانجام مرگ شود. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری در آمریکا تخمین زده که هر ساله در آمریکا حدود 900,000 نفر تحت تاثیر آمبولی ریه و ترومبوز سیاهرگی عمقی قرار می گیرند. علاوه بر این، حدود 60,000 تا 10,000 آمریکایی هر ساله به این علت می میرند. علائم ترومبوز سیاهرگی عمقی که در پا همراه با لخته خون اتفاق می افتند شامل این موارد هستند:
- تورم
- درد
- قرمزی
- هنگام لمس کردن، قسمت مربوطه گرم به نظر می رسد.
- هنگام کشیدن پا درد پا بدتر می شود.
- گرفتگی عضلات پا (به خصوص در شب)
- تغییر رنگ پا
دلایل ترومبوز سیاهرگی عمقی شامل آسیب به درون رگ ها به علت ضربه شدید یا سایر اختلالات، تغییر در جریان عادی خون یا شرایط نادری که در آن خون بیشتر از هر زمان دیگری تمایل به لخته شدن دارد.
عوامل مخاطره آمیز در آمبولی ریه/ ترومبوز سیاهرگی عمقی
این عوامل شامل این مواردند:
- نشستن طولانی مدت و عدم تحرک
- داشتن جراحی اخیر
- آسیب اخیر به قسمت های پایین بدن
- چاقی مفرط
- حمله قلبی یا نارسایی قلبی
- بارداری یا وضع حمل اخیر
- استروژن تراپی یا قرص های کنترل تولد
- سرطان
- اختلالات ژنتیکی نادر که روی عوامل لخته کننده خون تاثیر می گذارند
- اختلالات خاص قلبی یا سیستم تنفسی
- بالا بودن سن
- اختلالات دارویی که روی رگ ها تاثیر می گذارند
پزشکان با کمک روش هایی مثل سونوگرافی داپلر، ونوگرافی، سی تی اسکن و پلتیسموگرافی امپدانسی اختلال ترومبوز سیاهرگی عمقی را تشخیص می دهند. درمان ترومبوز سیاهرگی عمقی در پا برای هر فردی با فرد دیگر متفاوت است. معمولا داروهای ضد انعقاد خون یا داروهای رقیق کننده خون برای پیشگیری از ایجاد لخته و کاهش ریسک جدا شدن قسمتی از لخته خون و حرکت آن به سمت ریه و ایجاد آمبولی ریه استفاده می شوند. در سال ۲۰۱۶ گزینه های جدید درمانی توسط دانشگاه علوم پزشکی آمریکا به وجود آمدند. در موارد نادر هنگامی که ترومبوز سیاهرگی عمقی پا خیلی بزرگ است و داروی رقیق کننده خون فایده ای ندارد از جراحی برای درمان بیماران استفاده می کنند.
پیشگیری دارویی یا پروفیلاکسی از ترومبوز سیاهرگی عمقی
پیشگیری شامل کنترل عوامل پر خطر است، برای پیشگیری می توانید کارهای زیر را انجام دهید:
- اگر دچار چاقی مفرط یا اضافه وزن هستید می توانید وزن کم کنید.
- از عدم تحرک طولانی مدت بپرهیزید.
- در حالی که نشسته اید یا دراز کشیده اید، پاهایتان را بالا نگه دارید.
- از مصرف داروهای استروژن با دوز بالا بپرهیزید.
- بعد از جراحی و در طول دوره ریکاوری، چندین بار از رختخواب بیرون بیایید و از کمپرس استفاده کنید.
- در صورتی که برای پیشگیری از لخته شدن خون، هپارین و وارفارین (کومادین) برای شما تجویز شده از آن ها استفاده کنید.
مشکلات مربوط به رگ ها را چه کسی درمان می کند؟
گاهی پزشک یک سری کارها را پیشنهاد می دهد که خودتان آن ها را انجام دهید و مشکل را درمان کنید و از بروز مشکلات جدی تر پیشگیری کنید. اگر مشکل شما خیلی جدی باشد پزشک شما را نزد متخصص عروق می فرستد. درمان عروق راه طولانی ای را در ۱۰ تا ۲۰ سال گذشته طی کرده است. فرآیندهایی که قبلا تنها در بیمارستان ها انجام می شدند، اکنون به صورت سرپایی و در مطب پزشک با حضور متخصصان زیادی انجام می شوند. درباره این که آیا نیاز به مراجعه به متخصص هست یا نه از پزشک سوال بپرسید و از او بخواهید که کسی را به شما معرفی کند. تمام این موارد به شدت اختلال شما و نوع درمان بستگی دارند.
متخصصان در درمان رگ ها
متخصص فلبولوژی در زمینه درمان رگ ها مهارت دارد. با این که ممکن است متخصص فلبولوژی در زمینه درمان عروق خیلی ماهر باشد اما در زمینه جراحی های داخلی مهارت ندارند و می توانند مشکلات سطحی مثل واریس و رگ عنکبوتی را درمان کنند. فلبولوژی از رشته های متنوعی مثل درماتولوژی و پزشکی عمومی نشئت می گیرد. گاهی جراحان و متخصصان قلب و عروق آموزش های اضافی دریافت می کنند و همین باعث می شود که انتخاب مناسب تری برای درمان اختلالات جدی عروق و تشخیص شدت اختلال باشند. از جمله این جراحان می توان این موارد را نام برد:
- جراحان عروق
- جراحان عمومی
- کاردیولوژیست مداخله ای
- رادیولوژیست مداخله ای
مشکلات ترومبوز سیاهرگی
یکی از مشکلاتی که می تواند با ترومبوز سیاهرگی عمقی اتفاق بیفتد، هنگامی است که قسمتی از لخته جدا می شود و به سمت ریه ها می رود و سبب آمبولی ریه می شود. این اختلال بسیار جدی است و به درمان زود هنگام نیاز دارد. ترومبوز سیاهرگی عمقی مزمن و طولانی مدت هم می تواند سبب بروز مشکلات زیادی شود. اگر چه این اختلال معمولا زندگی فرد را به خطر نمی اندازد اما می تواند دردناک و ضعیف کننده باشد. محل لخته خون، نوع درمان را انتخاب می کند.
انسداد در زیر زانو
وقتی لخته خون یا انسداد به رگ های خونی زیر زانو (ورید تیبیال) محدود می شود، در حدود ۹۰ درصد از موارد بدن به خودی ترمیم می شود. رگ های خونی راهی در اطراف محل انسداد پیدا می کنند و جریان خون را به حالت اول بر می گردانند. این فرآیند ترمیم حدود ۳ الی ۶ ماه طول می کشد. در طی این زمان بیمار باید داروی ضد انعقاد و ضد لخته خون مصرف کند و با سونوگرافی تحت نظر گرفته شود.
انسداد در بالای زانو
وقتی لخته خون در بالای زانو امتداد پیدا می کند و روی شریان های فمورال و ایلیاک تاثیر می گذارد، ریسک فشار خون بالا یا پرفشاری خون در رگ هایی که خون را برای ناحیه آسیب دیده فراهم می کنند، افزایش میابد. حدود ۴۰ تا ۶۰ درصد از بیمارانی که ترومبوز سیاهرگی عمقی در عروق ران و اطراف مقعد دارند هایپرتنشن عروقی را تجربه خواهند کرد. هایپرتنشن مزمن سبب درد و ورم در اندام ها می شود، جریان خون را محدود می کند و می تواند سبب ایجاد زخم شود.
چه هنگام باید برای لخته خون در پا کمک پزشکی دریافت کرد؟
اگر به وجود لخته خون شک دارید فورا با پزشک تماس بگیرید. اگر چه ترومبوز سیاهرگی عمقی به خودی خود می تواند برطرف شود اما عواقب مرگبار رسیدن لخته به ریه ها (آمبولی ریه) مستلزم این هستند که فورا برای درمان اقدام کنید. گاهی پزشک پس از معاینه بیمار او را به بیمارستان ارجاع می دهد. اگر بیمار دچار درد در پا و ورم به همراه عوامل مختلف دیگری است باید بلافاصله به بخش اورژانس بیمارستان مراجعه کند. اگر علائمی مثل درد در قفسه، تنگی نفس، اختلال تنفسی، ضعف و علائم مربوطه را دارید حتما به پزشک مراجعه کنید.
بیشتر بدانید؛ لخته شدن خون در پا
پزشکان ترومبوز سیاهرگی عمقی را چگونه تشخیص می دهند؟
بعد از مشاهده و شنیدن درباره علائم بیمار، پزشک به ترومبوز سیاهرگی عمقی شک می کند به خصوص اگر این علائم به همراه سایر عوامل مخاطره آمیز به وجود آمده باشند. هیچ آزمایش خونی وجود ندارد که بتواند به طور دقیق ترومبوز سیاهرگی عمقی را تشخیص دهد. انواع مختلفی از آزمایش های تصویر برداری برای تشخیص این اختلال به کار می روند. از جمله آن ها می توان به این موارد اشاره کرد:
سونوگرافی داپلر:
با کمک امواج فرا صوت با فرکانس بالا، این روش می تواند رگ ها را به تصویر بکشد و در صورت وجود لخته آن را تشخیص دهد. این روش بدون درد و بدون هیچ عوارضی است و رایج ترین روش برای تشخیص ترومبوز سیاهرگی عمقی است. اما اشکالی که این روش دارد این است که اگر رگ کوچک باشد ممکن است که لخته خون را تشخیص ندهد.
ونوگرافی:
در این روش، یک رنگ مایع را برای تصویر برداری به درون رگ ها تزریق می کنند. این رنگ، انسدادی که توسط لخته ایجاد شده است را تشخیص می دهد. این روش دقیق ترین نوع تصویر برداری برای تشخیص لخته است اما معمولا انجام آن خیلی راحت نیست. امروزه به علت وجود تکنولوژی سونوگرافی از این روش به ندرت استفاده می شود.
پلتیسموگرافی امپدانسی:
در این روش برای بررسی میزان تغییرات درون عروق از الکترود استفاده می کنند. از آن جایی که سونوگرافی بهتر از این روش لخته خون را تشخیص می دهد و انجام آن سخت است، به ندرت از آن استفاده می شود.
سی تی اسکن:
در این روش از اشعه ایکس برای تشخیص لخته و ایجاد تصویری جزئی از عروق پا استفاده می کنند. از آن جایی که انجام این روش سخت و زمان گیر است، خیلی از آن استفاده نمی شود. از سی تی اسکن برای تشخیص لخته خون در ریه استفاده می کنند.
انواع درمان برای مشکلات عروق پا
چگونگی درمان مشکلات عروق به نوع و شدت مشکل بستگی دارد. می توانید در خانه کارهایی انجام دهید تا علائم خود را کاهش دهید و از مشکلات جدی تر پیشگیری کنید، به خصوص اگر مشکل در رگ های نزدیک پوست یا همان رگ های سطحی است. سایر اختلالات مثل ایجاد لخته خون در رگ های عمقی هم به درمان فوری نیاز دارند. برای درمان این اختلالات باید از جراحی و داروهای رقیق کننده خون استفاده شود. لیستی از روش های درمانی در قسمت زیر تهیه شده است.
بیشتر بدانید؛ مراقبت از پاها به خاطر قلب و عروق
رفع مشکلات عروق پا
می توانید با تغییراتی در نحوه زندگی از درد رهایی پیدا کنید و ریسک بسیاری از اختلالات در آینده را کاهش دهید:
وزن کم کنید:
وزن اضافی به پاها و رگ ها فشار زیادی وارد می کند.
ورزش کنید:
برای استقامت و انعطاف پذیری و کمک به حرکت جریان خون درون پاها به قلب، ورزش کنید.
پاهای خود را حرکت دهید:
هر زمانی که به مدت طولانی بی حرکت مانده اید برای مثال پشت میز نشسته اید یا هنگامی که در حال مسافرت با وسایل نقلیه هستید، پاهای خود را کمی حرکت دهید.
مراقبت های خانگی برای درمان مشکلات عروق پا
اگر در پاهایتان احساس درد و اذیت شدن می کنید می توانید:
- از کمپرس برای کاهش و پیشگیری از ورم و کاهش ریسک لخته شدن خون استفاده کنید.
- پاهای خود را بالا نگه دارید.
- از کمپرس آب گرم استفاده کنید.
- استراحت کنید.
داروهای مناسب برای درمان مشکلات عروق پا
پزشک برای برطرف کردن علائم و درمان مشکل برخی داروها را تجویز می کند. حتما درباره مصرف دارو، توصیه های پزشک را دنبال کنید. تا زمانی که پزشک تایید نکرده مصرف داروها را قطع نکنید. برخی از داروهایی که برای برطرف کردن علائم مشکلات پا و درمان آن ها به کار می روند شامل این مواردند:
- داروهای ضد التهاب مثل آسپرین و ایبوپروفن در درمان درد و ورم مفیدند.
- داروهای رقیق کننده خون برای کاهش احتمال این که لخته خون بزرگ تر شود و پیشگیری از تشکیل لخته خون جدید به کار می روند.
- داروی ترومبولیتیک در برخی موارد لخته های خون را حل می کنند.
- آنتی بیوتیک هایی که در درمان عفونت استفاده می شوند را هم می توان مصرف کرد.
فرآیندهای پزشکی برای برطرف کردن مشکلات عروق
گاهی مشکلات عروق به قدری جدی می شوند و باعث اذیت شدن فرد می شوند که بهترین روش درمانی حذف رگ مربوطه است. برداشتن یا بستن رگ های آسیب دیده از جمع شدن خون و اذیت شدن فرد پیشگیری می کنند. در این شرایط، خون راه جدیدی به سمت قلب پیدا می کند و رگ قدیمی خشک و سرانجام ناپدید می شود. پیشرفت هایی که در زمینه تکنولوژی صورت گرفته اند، امکان درمان رگ ها بدون هیچ درد، با عوارض جزئی و دوره ریکاوری کوتاه را فراهم کرده اند. انجام کارهایی مثل ورزش منظم و استفاده از کمپرس سبب کاهش ریسک بروز مشکل جدید در عروق می شود. این دو روش معمولا برای درمان واریس و رگ های عنکبوتی استفاده می شوند:
اسکلروتراپی:
اسکلروتراپی نوعی از تزریق محلول مایع است و از آن برای خشک کردن و ناپدید کردن رگ استفاده می کنند. این فرآیند در مطب پزشک انجام می شود و به بیهوشی نیازی ندارد. از این روش برای درمان واریس های کوچک تر و رگ های عنکبوتی که خیلی کوچک هستند استفاده می کنند. اسکلروتراپی شامل چندین روش درمانی به صورت هر ۴ تا ۶ ماه یکبار است که برای حذف مشکلات رگ از آن استفاده می کنند. گاهی در محل تزریق، قرمزی و سوزش مشاهده می شود. علاوه بر این، وجود کبودی و ورم هم عادی است. در بیشتر موارد، بیماران ۲۰ الی ۳۰ دقیقه بعد از انجام این پروسه می توانند فعالیت های همیشگی خود را از سر گیرند.
بیشتر بدانید؛ اسکلروتراپی رگ های واریسی و عنکبوتی
فرسایش وریدی:
در این روش از امواج رادیویی یا لیزر برای بستن رگ هایی که عملکرد درستی ندارند استفاده می شود. این فرآیند می تواند در مطب پزشک هم انجام شود اما به بیهوشی عمومی نیاز دارد. در این روش از یک لوله باریک و انعطاف پذیر به اسم کاتتر استفاده می کنند و آن را درون رگ قرار می دهند تا از لیزر و امواج رادیویی برای بستن رگ استفاده کنند. این درمان مناسب رگ های کوچک نیست اما اگر رگ های کوچک به یک رگ بزرگ تر وصل باشند، این درمان می تواند موثر باشد. اکثرا اگر از این روش برای درمان واریس استفاده شود، دوباره واریس به وجود نمی آید. البته هیچ ضمانتی در این مسئله وجود ندارد. بعد از این پروسه احتمال وجود کبودی و بی حسی هم وجود دارد اما بسیاری از بیماران درد خاصی بعد از انجام آن حس نمی کنند و بلافاصله بعد از انجام این کار می توانند فعالیت های همیشگی خود را از سر بگیرند که این زمان حدودا یک ساعت است. وقتی مشکل واریس در رگ های عمقی باشد از روش های مداخله ای زیر استفاده می کنند:
- در روش اول یک بالن کوچک را در رگ ها قرار می دهند که رگ را بازتر کند و به جریان خون این امکان را بدهد که آزادانه تر حرکت کند. گاهی برای بازتر نگه داشتن رگ، علاوه بر بالن از استنت هم استفاده می کنند.
- در روش دوم، فیلتری در رگ های اصلی شکم قرار می دهند تا لخته های خون که از پاها و نواحی مقعد به سمت قلب حرکت می کنند را تعقیب کنند و قبل از رسیدن آن ها به قلب و ریه آن ها را از بین ببرند.
جراحی برای درمان مشکلات عروق پا
جراحی انتخاب مناسبی برای حل مشکلات حاد رگ ها است. بسته به نوع مشکل تان و سایر ملاحظات، انتخاب های جراحی می توانند شامل این موارد باشند:
برداشتن رگ، قسمتی از رگ یا دریچه رگ:
در حین این جراحی که به آن سوزاندن ورید هم می گویند، یک برش کوچک در زیر رگ ایجاد می کنند و رگ را بر می دارند. سپس باقی مانده رگ مسدود می شود تا خون از طریق رگ های سالم جریان پیدا کند.
انشعاب رگ ها:
در این روش با استفاده از رگ های سالم راه جدیدی برای عبور جریان خون از رگ ها درست می کنند.
ترمیم دریچه:
در این روش دریچه رگ ها را ترمیم می کنند.
مراقبت های بعد از ترمیم ترومبوز سیاهرگی عمقی
کسی که ترومبوز سیاهرگی عمقی داشته، باید بعد از ترمیم هم مرتب به پزشک مراجعه کند. اگر ورم پا ماندگار باشد یا اگر علائم دوباره مشاهده شوند از سونوگرافی داپلر استفاده می کنند. در این دوره باید این کارها را انجام دهید:
- به همان میزان تجویز شده دارو استفاده کنید. هیچ وقت زمان مصرف داروها را فراموش نکنید یا به میزان بیشتری دارو مصرف نکنید.
- توصیه های پزشک را در خصوص نیاز به انجام آزمایش دوباره جدی بگیرید.
- قبل از شروع یا توقف هر مکمل دارویی با پزشک مشورت کنید. از جمله آن ها می توان به داروهای بدون تجویز پزشک اشاره کرد. علاوه بر این، بسیاری از داروها در عملکرد داروهای ضد انعقاد خون اختلال وارد می کنند.
- از پزشک بپرسید که از مصرف چه مواد غذایی ای باید بپرهیزید چون برخی مواد غذایی، عملکرد داروهای رقیق کننده خون را تحت تاثیر قرار می دهند.
- کسانی که تحت این درمان هستند، قبل از انجام جراحی دندان و سایر پروسه ها باید به پزشک اطلاع دهند.
ملاحظات خاص در ارتباط با مشکلات مربوط به عروق پا
ترومبوز سیاهرگی عمقی (DVT) باید هر چه زودتر درمان شود. در غیر این صورت می تواند تبدیل به آمبولی ریه شود. آمبولی ریه یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در بین بیماران در ایالات متحده آمریکا است. اگر آمبولی ریه زود تشخیص داده شود احتمال مرگ در اثر آن می تواند حدود ۳۰ تا ۱۰ درصد کاهش پیدا کند.
بارداری و مشکلات رگ های پا
بارداری سبب بزرگ تر شدن واریس و دردناک شدن آن ها می شود. اگر چه باید برای بررسی وجود لخته خون تحت نظر باشید اما ممکن است که پزشک پیشنهاد دهد که این مشکل را با درمان خانگی مثل کمپرس آب گرم برطرف کنید. به همین خاطر است که اکثرا در دوران بارداری مشکلات واریس خود را نشان می دهند.
کلام آخر درباره درمان مشکلات عروق پا
مشکلات پا می توانند زندگی فرد را به خطر بیندازند اما تا زمانی که پزشک بیمار را معاینه نکند نمی تواند وخامت آن را تشخیص دهد. درمان توسط یک پزشک حرفه ای می تواند زندگی شما را نجات دهد یا حداقل زندگی را برای شما خوشایندتر کند.
