در مورد شکستگی استخوان چه می دانید؟ با علائم شکستگی استخوان آشنایی دارید؟ چگونه میتونا آن را درمان کرد؟ استخوان ها اسکلت بدن را تشکیل می دهند. آن ها این امکان را به ما می دهند که با محیط خود ارتباط برقرار کنیم و بدن را در برابر گرانش بلند کنیم. استخوان ها نقاط پیوند عضلات هستند که به ما اجازه می دهند تا بدویم، بپریم، بشینیم، زانو بزنیم، چنگ بزنیم و بلند شویم. در این مقاله از بخش ارتوپدی دکتر سلام به بررسی شکستگی استخوان می پردازیم.
شکستگی استخوان
استخوان ها همچنین از اندام ها در برابر آسیب های احتمالی محافظت می کنند و مغز استخوان ( بافت داخل استخوان) مسئول تولید سلول های خونی می باشد. استخوان ها محل ذخیره بدن برای کلسیم است. از نظر سلولی، کلسیم همیشه تحت تاثیر هورمون های است که در بدن وارد و خارج استخوان می شود.
هورمون پاراتیروئید سطح کلسیم در جریان خون را افزایش می دهد، به این معنی که باعث آزاد شدن آن توسط استخوان و کاهش استحکام استخوان می شود. کلسیتونین سطح کلسیم خون را کاهش می دهد و به برگشت کلسیم به استخوان کمک می کند. کلسیم در جریان خون لازم است تا به عملکرد سلول های ماهیچه از جمله قلب کمک کند. سطح هورمون باعث حفظ کلسیم در استخوان می شود تا سطح کلسیم خون در حد طبیعی حفظ شود. به همین دلیل، کلسیم و ویتامین D برای ذخیره سازی کلسیم در بدن مهم هستند.
چه چیزی باعث ایجاد شکستگی استخوان می شود؟
هنگامی که یک فشار بیرونی بر روی استخوان اعمال می شود مانند ضربه یا افتادن، احتمال این وجود دارد که استخوان نتواند در برابر مقدار نیرو مقاومت کند و می شکند. این از دست دادن منجر به شکستگی می شود. یادآوری این نکته مهم است که شکستگی یا ترک خوردن همه وضعیت یکسانی را توصیف می کنند، آسیب دیدگی به استخوان در جایی که آسیب دیده است.
هیچ یک از این اصطلاح ها جدی تر از دیگری نیست. شکستگی و ترک خوردگی همه به یک معنی است. براساس شرایط، میزان فشار مورد نیاز ممکن است خیلی زیاد نباشد. افرادی که مبتلا به پوکی استخوان هستند، استخوان های آن ها فاقد کلسیم می باشد و بسیار شکننده هستند، یک آسیب جزئی یا حتی سنگینی ممکن است نیروی کافی را ایجاد کند تا باعث شکستگی فشرده سازی مهره پشت یا شکستگی لگن شود.
انواع متداول شکستگی استخوان کدام اند؟
شکستگی ها معمولا با توجه به محل آن ها، چگونگی هم ترازی استخوان ها، عوارض مرتبط با عملکرد خون و عصب و همچنین پوست سالم در منطقه آسیب دیده، توصیف می شود. اصطلاحات و تعاریفی که در پزشکی برای توصیف شکستگی به کار می رود، به متخصصان مراقبت های پزشکی اجازه می دهد تا دقیقا جای شکستگی که در استخوان اتفاق افتاده است را توصیف کنند.
برای یک نقطه مرجع، قلب مرکز بدن قرار گرفته شده است و توصیفات آناتومیک براساس موقعیت آن ها در مراجعه به قلب می باشد. زمانی که موقعیت روی بدن یا درون بدن را توصیف می کنید، تصور کنید به حالت مستقیم ایستاده اید و بازوها را به آرامی از طرف خود به جلو برده اید و کف دست ها را به جلو چرخانده اید.
بیشتر بدانید: سنجش تراکم استخوان چیست؟ علائم، تشخیص و درمان پوکی استخوان
اصطلاحات آناتومیک رایج مورد استفاده برای توصیف شکستگی شامل موارد زیر می باشد:
- پروگزیمال ( نزدیک به مرکز بدن) و دیستال (بالاتر از مرکز): آرنج به مچ دست نزدیک است (پروگزیمال) و مچ دست به آرنج فاصله دارد (دیستال)
- قدامی (قسمت جلویی بدن) و خلفی ( قسمت پشتی بدن): قفسه سینه به پشت قدامی است و پشت به قفسه سینه خلفی است.
- میانی ( قسمت وسط بدن) و جانبی ( لبه بیرونی بدن): گوش ها به صورت جانبی از بینی قرار دارند و بینی به صورت میانی از گوش قرار دارد.
با فکر دربارهی بدن در وضعیت آناتومیک، شکستگی ها را می توان با مکان آن ها در استخوان و چگونگی هم ترازی و ارتباط با یکدیگر توصیف کرد. شکستگی ها جابه جا شده یا جابه جا نشده هستند، به این معنی که آن ها به طور مناسب تراز شده اند یا خیر. برخی از پزشکان نشان داده اند که همه شکستگی ها دارای جابه جایی کمی هستند و اصطلاح ” جابه جایی جزئی ” را ترجیح می دهند. توصیفات شکستگی همچنین مسیر مورد نظر در استخوان ها را نیز شامل می شود.
- عرضی: شکستگی از عرض استخوان عبور می کند.
- اریبی: شکستگی در یک زاویه رخ می دهد.
- مارپیچ: شکستگی مارپیچ یا در طول استخوان امتداد دارد.
- خرد شده: شکستگی بیشتر از دو قسمت است و در چندین قطعه وجود دارد.
اصطلاحات ویژه در شکستگی استخوان
شکستگی یک سو از استخوان
در کودکان کوچک، استخوان ها هنوز جامد نشده است و زمانی که فشار وارد می شود، سر خم می کنند و کاملا شکسته نمی شوند. این اصطلاح از وضعیت مشابهی ناشی می شود که سعی می کنید شاخه جوانی را از درخت جدا کنید.
برآمدگی
در کودکان، وقتی فقط یک قسمت از استخوان خم می شود، آن را برآمدگی یا شکستگی ناقص می نامند.
شکستگی باز
شکستگی باز وضعیتی را توصیف می کند که استخوان از روی پوست نفوذ می کند.
پوست در محافظت از قسمت داخلی بدن در برابر عفونت بسیار مهم است. اگر پوست پوشاننده شده شکستگی استخوان آسیب ببیند، چه بریده شود، پاره شود یا خراشیده شود، امکان این وجود دارد که باکتری ها از جهان بیرون به شکستگی استخوان حمله کنند و منجر به عفونت شوند. شکستگی به دو گونه باز ( اگر پوست آسیب ببیند) و بسته ( اگر پوست سالم باشد) طبقه بندی می شود. شکستگی باز به جراح ارتوپد نیاز دارد تا محل شکستگی را برای جلوگیری از استئومیلیت ( عفونت استخوان) شست و شو دهد. براساس شرایط، انواع شکستگی، میزان آلودگی پوست و زخم و وضعیت فرد، این روند ممکن است در اتاق عمل انجام شود.
شکستگی فشاری
ستون فقرات از 7 مهره گردن، 12مهره قفسه سینه و 5 مهره کمری تشکیل شده است. ستون فقرات بدن را در برابر جاذبه نگه می دارد و از نخاع محافظت می کند. شکستگی فشاری می تواند با پوکی استخوان، آسیب یا تروما ایجاد شود.
در افراد مبتلا به پوکی استخوان، استخوان ها کلسیم را از دست می دهند و مهره ها ضعیف می شوند و درنتیجه توانایی مقاومت در برابر گرانش را ندارند، بنابراین آن ها با گذشت زمان فشرده می شوند.
شکستگی فشاری ناشی از آسیب دیدگی ممکن است به دلیل شکستگی باعث ناراحتی در نخاع یا ریشه عصبی شود و امکان دارد این اتفاق نیز نیفتد.
شکستگی فشاری ناشی از تروما به احتمال زیاد به دلیل تصادف با موتور سیکلت یا افتادن از ارتفاع رخ می دهد.
شکستگی جمجمه
هدف جمجمه محافظت از مغز است. این یک استخوان صاف است و در معرض مستقیم ضربه قرار دارد که باعث شکستگی می شود. از آنجا که نگرانی اصلی آسیب دیدن مغز است نه جمجه، اشعه ایکس به طور معمول برای دیدن آسیب دیدگی جمجه انجام نمی شود. در مقابل، اگر در مورد آسیب دیدگی مغز نگرانی وجود داشته باشد، سی تی اسکن مغز توصیه می شود. شکستگی جمجمه معمولا با تورم موضعی و خونریزی در محل آسیب دیدگی همراه است.
شکستگی جمجمه قاعده ای، آسیب به استخوان پایه مغز را توصیف می کند. یافته های جسمانی ممکن است شامل تخلیه خون از گوش یا بینی، کبودی پشت گوش ( نشانه مبارزه) و کبودی اطراف چشم ( چشم راکون) باشد.
با شکستگی جمجمه فرو رفته، شکستگی استخوان می شود و تکه ها به سمت داخل هل داده می شوند. براساس عمق فرو رفتگی استخوان و وجود درگیری بافت مغز، ممکن است به عمل جراحی نیاز باشد.
با شکستگی جمجمه باز، پوست سر شل می شود و زخم به پوشش های فیبری مغز (مننژ) متصل می شود. جراحی اغلب برای جلوگیری از عفونت انجام می شود.
شکستگی استرسی
شکستگی استرسی نتیجه چندین تروماهای ریز است که استخوان قادر به تحمل و جذب فشارهای مکرر بر روی آن نمی باشد. این یک آسیب دیدگی بیش از حد است. اغلب در قسمت تحتانی پا به ویژه در دوندگان و دیگر ورزشکاران مشاهده می شود. در صورت عدم درمان و اگر فرد به فعالیت هایی که در آن دخالت دارد ادامه دهد، شکستگی استرسی به سمت شکستگی کامل پیشرفت می کند. این معمولا در ورزشکاران مخصوصا دوندگان، تنیس بازان، بازیکن بستکبال و دیگر ورزش ها که با دویدن و پریدن بر روی سطح سفت همراه است، دیده می شود. شکستگی قدم رو نامی است که به شکستگی استرسی استخوان متاتارس پا داده شده است. این در سربازانی توصیف می شود که مسیرهای طولانی را قدم رو یا راهپیمایی می کنند.
شکستگی استخوان در کدام استخوان ها شایع تر است؟
شایع ترین شکستگی ها شامل استخوان ترقوه (کولاربون)، ساعد ( شعاع و اولنا)، مچ دست و مچ پا و لگن می باشد. شکستگی های بسته نسبت به شکستگی های باز متداول تر است( پوست پوشیده شده سالم بماند یا آسیب ببیند). در کودکان، شکستگی شعاع دیستال شایع ترین نوع شکستگی است. شکستگی معمولا در شعاع نزدیک به مچ دست اتفاق می افتد اما خود مفصل را درگیر نمی کند.
شکستگی دست و انگشتان
آسیب دیدگی دست و انگشت بسیار شایع است زیرا در معرض فعالیت های روزمره قرار می گیرند. علاوه بر استخوان ها، متخصص مراقبت بهداشت علاقه مند خواهد بود تا اطمینان حاصل کند که هیچ گونه آسیبی به تاندون یا عصب در ارتباط با استخوان (های) شکسته وارد نشده است. از آنجایی که آناتومی دست بسیار پیچیده است، برای شکستگی های پیچیده ممکن است به یک متخصص ارتوپد یا پلاستیک مراجعه شود. بسیاری از آن ها فقط به آتل بندی یا آتل گچی نیاز دارد اما گاهی اوقات نیاز به جراحی ضروری می باشد.
مچ شکسته
افتادن روی یک دست یکی از شایع ترین دلایل برای شکستگی مچ دست است. اغلب شعاع دیستال است که آسیب می بیند و شکستگی با بیشتر از یک استخوان همراه است. گذشته از شعاع، شکستگی مچ دست ممکن است شامل شکستگی استخوان کارپال مچ دست (کارپوس) باشد، آن هایی که شعاع را به استخوان های بلند دست ( متاکارپال) متصل می کنند.
پزشکان اغلب به دنبال شکستگی استخوان اسکافوئیدی ( استخوان بین قسمت پایینی انگشت شصت و قسمت بالایی شعاع) و دررفتگی لونات ( استخوان کنار استخوان اسکافوئیدی) می باشند که ممکن است دیدن آن در اشعه ایکس بسیار دشوار باشد. در بسیاری از موارد، مچ دست حتی اگر اشعه ایکس عادی باشد نیز دیده نمی شود زیرا در معاینه فیزیکی پزشک ممکن است در مورد شکستگی پنهانی یا مخفی احتمالی نگران شود( شکستگی به اندازه ای کوچک است که در اشعه ایکس دیده نمی شود).
براساس استخوان آسیب دیده و تراز بودن آن، جراحی ممکن است نیاز باشد و همچنین نباشد. صرف نظر از درمان، هدف این است که مچ دست به صورت تراز قرار بگیرد، مخصوصا اگر شکستگی سطح مفصل را درگیر کند. تراز ضعیف ممکن است در آینده منجر به آرتروز شود.
شکستگی لگن
شکستگی های لگن شاید شایع ترین شکستگی است که در افراد 75 ساله یا بیشتر دیده می شود. در حالی که افتادن و تروما دلایل بارز این شکستگی هستند، در بسیاری از اوقات به دلیل پوکی استخوان، افراد مستعد شکستگی لگن می شوند و لگن به صورت خود به خود شکسته می شود.
مفصل لگن از اتصال دو استخوان در یک توپ و حفره تشکیل شده است: 1. حفره در لگن ( استابولوم) و 2. توپ ( سر استخوان ران). شکستگی لگن به شکستگی مفصل لگن و ران اشاره دارد. تقریبا همه شکستگی های لگن نیاز به جراحی دارند و نوع جراحی بستگی به جایی دارد که شکستگی در آن اتفاق افتاده است.
شکستگی استخوان پا
هر یک از استخوان های اندام های تحتانی در معرض شکستگی قرار دارند. شکستگی پا ممکن است مفصل زانو را درگیر کند و درمان بستگی به نوع شکستگی دارد. به همین ترتیب، شکستگی قسمت تحتانی پا ( تیبیا و فیبولا) و تالوس ( نزدیک ترین استخوان پا) ممکن است مفصل مچ پا را درگیر کند. شکستگی و دررفتگی پا همانند دست پیچیده است. به دلیل آناتومی آن ها، تشخیص آن ها در اشعه ایکس ساده دشوار است.
انگشت پا
شکستگی انگشت پا یکی از شایع ترین شکستگی ها است و ممکن است توسط سابقه و معاینه جسمانی تشخیص داده شود. اشعه ایکس بسته به وضعیت بالینی ممکن است لازم باشد و همچنین ممکن است لازم نباشد.
شانه شکسته
شکستگی استخوان ترقوه ( کلاربون) یکی از شایع ترین شکستگی استخوان است و همچنین شکستگی سر بازویی (توپ) در افراد مسن که می افتند، کاملا شایع است. براساس میزان خرد شدن( چگونه قطعات استخوان سر بازویی شکسته شده) نیاز داشتن یا نداشتن به عمل جراحی مشخص می شود. درمان های اولیه معمولا با یک بانداژ شروع می شود. کتف یا تیغه شانه یک استخوان صاف است و بسیار سخت می شکند. مکانیسم آن معمولا ضربه مستقیم است. برای شکستگی کتف باید هر آسیب مرتبط با آن ارزیابی شود.
علائم و نشانه های شکستگی استخوان چیست؟
شکستگی استخوان صدمه دیده است. پوشش استخوان (پریوستوز) غنی از عصب است که می تواند هنگام ملتهب شدن، دچار درد شود. عضلات اطراف شکستگی برای جلوگیری از حرکت محل شکستگی منقبض می شوند و این انقباض ممکن است درد را افزایش دهد. از آنجا که عضلات و تاندون آسیب ندیده است، فرد می تواند اندام مصدوم را حرکت دهد.
به همین دلیل، بخاطر اینکه شما می توانید منطقه آسیب دیده را حرکت دهید، به این معنی نیست که شکستگی اتفاق نیفتاده است. در صورت آسیب به شریان نزدیک، آسیب می تواند کم باشد ( آسیب دیستال) و در صورتی که عصب آسیب دیده باشد، ممکن است دچار بی حسی شود ( دیستالی).
چه زمانی باید با دکتر تماس بگیرم اگر فکر می کنم که استخوانم شکسته است؟ بیشتر استخوان های شکسته نیاز به مراقبت پزشکی دارد اما فوریت مراقبت بستگی به نوع شکستگی و شرایط آن دارد.
شکستگی استخوان چگونه تشخیص داده می شود؟
. پزشک سابقه آسیب دیدگی بیمار را بررسی می کند، آسیب دیدگی را معاینه می کند و به دنبال آسیب های احتمالی دیگر است که ممکن است رخ بدهد.
- به دنبال پارگی، بریدگی پوست، پوست اطراف ناحیه آسیب دیده بررسی می شود.
- ناحیه حساس شده و متورم شده برای تشخیص استخوان آسیب دیده ارزیابی می شود.
- . نوع اشعه ایکس به کار گرفته شده بستگی به آسیب دارد.
- گاهی اشعه ایکس ساده آسیب را نشان نمی دهد. اگر پزشک هنوز نگران است، سی تی اسکن یا ام ار آی ممکن است توصیه شود.
شکستگی استخوان در کودکان
تشخیص شکستگی در کودکان مشکل است زیرا استخوان ها به طور کامل شکل نگرفته اند. بسیاری از قسمت های استخوان در حال توسعه عمدتا از غضروف تشکیل شده اند و هنوز کلسیم در آن ها جای نگرفته است. استخوان های درحال رشد نیز دارای صفحات رشد است که ممکن است شکستگی را تقلید یا پنهان کند. در بعضی مواقع، تشخیص شکستگی براساس معاینات جسمانی انجام می شود حتی اگر اشعه ایکس آسیب را نشان ندهد.
درمان شکستگی استخوان چیست؟
درمان اولیه یک شکستگی با تثبیت و بی حرکتی آغاز می شود. در زمینه رایس ( استراحت، یخ، فشار) می تواند به آسایش بیمار کمک کند و از حرکت شکستگی استخوان جلوگیری کند. اغلب، درد همراه با شکستگی ناشی از منقبض شدن عضلات اطراف محل شکستگی است که سعی می کند تا از حرکت جلوگیری کند. آتل بستن ممکن است به تسکین بخشی از درد کمک کند. براساس نوع آسیب، ارائه دهندگان EMS ممکن است کشش را برای تثبیت و کنترل درد در نظر بگیرند. برای شکستگی های غیر باز یا دیگر شکستگی ها که بدون جراحی اورژانسی قابل درمان هستند، هدف این است که برای حفظ تراز آناتومیک آسیب را بی حرکت کنیم تا استخوان بهبود یابد.
استخوان در سه مرحله بهبود می یابد:
مرحله واکنشی:
لخته خونی که در محل شکستگی تشکیل می شود، شروع به سازماندهی می کند و بلوک های ساختمانی بدن شروع به پل زدن شکاف بین دو انتهای شکستگی استخوان می کند.
مرحله ترمیم:
سلول های تخصصی مستقر در لایه بیرونی استخوان(پریوستوز)، شروع به تشکیل شبکه ای از غضروف و استخوان به نام کالوس می کنند که باعث شکستگی می شود. استخوان های بیشتری قرار دارند که استحکام منطقه را ایجاد می کنند.
مرحله بازسازی:
طی چند سال آینده، بدن سعی خواهد کرد تا این توده استخوان را در اندازه و شکل اصلی خود مجددا تخریب کند.
در بخش اورژانسی، علاوه بر راه رفتن در کلینیک یا مطب پزشک، اخرین کاری که معمولا انجام می شود، استفاده از ترکیبی از لنت نرم، ابزار آتل ( فایبرگلاس و گچی) و بسته های مایع می باشد. این آتل مانند گچ بندی جنبی نیست، زیرا در شکستگی احتمال تورم بافت های اطراف وجود دارد و اگر گچ سفت در محل قرار بگیرد، تورم می تواند عوارضی از جمله درد قابل توجه و مشکلات احتمالی خون را ایجاد کند. پس از مرخص شدن بیمار، دستورالعمل آن ها برای بهبود صدمات و یخ گذاشتن بر روی منطقه مورد نظر وجود دارد حتی آتل به کاهش تورم و التهاب کمک می کند.
بعد از چند روز، پس از برطرف شدن درمان اولیه، یک گچ جنبی جایگزی آتل می شود تا زمانی که شکستگی بهبود یابد. مدت زمان بهبودی بستگی به نوع شکستگی و محل آن دارد. ممکن است از اشعه ایکس استفاده شود تا تعیین کند که گچ چه موقع باید برداشته شود. شکستگی انگشت و دست ممکن است پیچیده تر باشد. دست یک شبکه پیچیده از تاندون ها، رگ های خونی و عصب است که اجازه می دهد تا عملکرد حرکتی خوبی داشته باشد. آنچه ممکن است بهبود قابل قبول و تراز در پا و بازو باشد، ممکن است در یک دست مناسب نباشد.
برخی از آسیب های انگشت به حمایت آتل فلزی یا ضربه یک انگشت به انگشت دیگر نیاز ندارد، در حالی که بعضی به عمل جراحی نیاز دارد. نوع درمان به نوع آسیب دیدگی بستگی دارد. بسیاری از آسیب های انگشتان پا به خودی خود بهبود می یابند و تنها به حمایت ضربه یک انگشت به انگشت دیگر نیاز دارد.
درمان شکستگی های دنده شامل کنترل درد می باشد که بیمار یک نفس عمیق می کشد و اجازه می دهد ریه در زیر محل آسیب دیده انسباط یابد تا از ذات الریه جلوگیری کند. آسیب های دنده با باند پیچیده نمی شوند تا به کنترل درد کمک کند زیرا این کار حرکت آن ها را محدود می کند و از انبساط ریه جلوگیری می شود. به همین دلیل، شکستگی دنده به طور کلی 4 تا 6 هفته طول می کشد تا بهبود یابد و ممکن است باعث درد در طول روند بهبودی شود.
عمل جراحی برای شکستگی استخوان چگونه است؟
تصمیم به عمل برای شکستگی به نوع شکستگی، اینکه می تواند به خودی خود در تراز خوبی بهبود یابد و وجود عوارض احتمالی دیگر بستگی دارد. گاهی بیماران برای جا اندازی بسته ( تنظیم مجدد استخوان) و آتل بندی شکستگی به اتاق عمل منتقل می شوند.
وقتی که شکستگی به طور قابل توجهی جابه جا شده و از حالت تراز در آمده باشد، حرکت دادن یا دست کاری استخوان بدون بیهوشی بسیار دردناک می باشد. اگر به نظر می رسد که شکستگی ناپایدار است و با آتل و گچ نمی تواند به خوبی در محل و در تراز قرار بگیرد، در این صورت به جا اندازی باز و تثبیت داخلی (ORIF) نیاز می باشد. برشی ایجاد می شود که بتوان قطعات استخوان را شناسایی و تراز کرد.
از صفحات فلزی و پیچ، سیم یا میله برای تثبیت شکستگی استفاده می شود. ممکن است این سخت افزار را برای همیشه در جای شکستگی قرار دهند و یا ممکن است به طور موقت تا زمانی که شکستگی بهبود یابد، وجود داشته باشد. شکستگی لگن تقریبا همیشه نیاز به ORIF دارد تا بیمار بهبود یابد و مجددا توانایی راه رفتن را به دست بیاورد.
ممکن است در شرایطی که به عروق و عصب آسیب رسیده باشد، جراحی انجام شود و نیاز به ترمیم و کم کردن فشار باشد. در شکستگی های باز اغلب برای اینکه از عفونت(استئومیلیت) به استخوان جلوگیری شود، باید آن را شست و شود دهند که این کار را در اتاق عمل انجام می دهند.
چگونه می توان از شکستگی استخوان جلوگیری کرد؟
بسیاری از شکستگی های استخوان به دلیل تصادفات در خانه، کار و بازی اتفاق می افتد و همه آن ها ممکن است قابل پیشگیری نباشد. استفاده از تجهیزات ایمنی مناسب و اقدامات احتیاطی ممکن است خطر آسیب دیدگی را به حداقل برساند اما نمی تواند آن را به طور کامل از بین ببرد.
با افزایش سن، خطر افتادن در خانه افزایش می یابد و برخی از اقدامات پیشگیرانه زیر می تواند به کاهش خطر افتادن کمک کند:
- مطمئن شوید که نور کافی است
- کفش نباید لغزنده باشد
- فرش های شل یا کف های ناهموار باید تعمیر شوند
- مسیرهای پر رفت و آمد مانند تختخواب تا حمام یا آشپزخانه تا پذیرایی باید از خطرات وسایل اضافه مانند مبلمان زیادی، تابلوها و جعبه پاک شود
- کف حمام و وان نباید لیز باشد
- برای راه پله ها نرده وصل کنید و از کیله حمام در حمام استفاده کنید
استخوان ها با افزایش سن پیر می شوند و مدیریت پوکی استخوان یک تعهد مادام العمر است. افزایش مقدار کلسیم در استخوان ها، خطر شکستگی را خود به خود کاهش می دهد و همچنین باعث می شود تا استخوان به اندازه کافی قوی شود تا در برابر صدمه مقاوم باشد که در غیر این صورت شکستگی اتفاق می افتد. راه هایی که می توان از پوکی استخوان جلوگیری کرد عبارت اند از:
- ورزش های تحمل وزن را افزایش دهید
- مطمئن شوید که شما در رژیم غذایی خود به میزان درست کلسیم و ویتامین D مصرف می کنید. در صورت لزوم از مکمل استفاده کنید
- سیگار نکشید
- از مصرف زیاد الکل خودداری کنید
بیشتر بدانید: جراحی شکستگی در سیگاریها
پیش بینی شکستگی استخوان چیست؟
شکستگی یک آسیب دیدگی شایع است اما پیش بینی آن بستگی به استخوانی که شکسته شده، محل شکستگی، وجود هرگونه عوارض و وضعیت پزشکی فرد دارد. بیشتر شکستگی های بازو و پا به خوبی بهبود می یابند و هدف این است که فرد به سطح فعالیت اصلی خود بازگردد.
دلایل شکستگی استخوان
تروما: این شامل افتادن، آسیب های پیچ خوردن، آسیب های ورزشی، تصادفات با ماشین یا حتی مبارزه می باشد.
وضعیت پزشکی که استخوان را ضعیف می کند: این شامل پوکی استخوان، عفونت، پوکی استخوان ناقص، استفاده مزمن از استروئید یا تومورهایی که در استخوان ها اتفاق می افتد، می باشد.
آسیب های بیش از حد: معمولا در ورزشکاران، شکستگی های استرسی(جابه جایی مویی ترک ها در استخوان) که ناشی از حرکات تکراری و فشارهای مکرر روی استخوان است، دیده می شود.
