سرطان لوزالمعده یا پانکراس؛ علل، تشخیص و روش های درمان

سرطان لوزالمعده ، یک غده بزرگ در عمق شکم است و یک بیماری خاص و پیچیده می باشد. چیزهایی که باید درباره آن بدانید عبارتند از اینکه سرطان لوزالمعده در ابتدا هیچ گونه علائم و یا چندین علائم را نشان نمی دهد و تشخیص زودهنگام آن را دشوار است. ابتلا به دیابت نوع اول، یک عامل خطر مهم است. بیماران در یک مرکز بزرگ سرطان با تجربه وسیعی از تشخیص و درمان سرطان لوزالمعده روبرو می شوند. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به بررسی سرطان لوزالمعده می پردازیم. سرطان لوزالمعده برای درمان، همچنان چالش برانگیز است، اما پزشکان در این زمینه در حال پیشرفت هستند. این مقاله بیشتر به سرطان لوزالمعده اگزوکرین (برون ریز) اختصاص دارد که حدود 95٪ موارد را تشکیل می دهد. در مورد سرطان لوزالمعده نوروآندوکرین بیشتر مطالعه کنید.

آناتومی لوزالمعده

لوزالمعده در اعماق شکم و در پشت معده قرار دارد. این غده ای است که آنزیم های گوارشی و هورمون ها را آزاد می کند.

سرطان لوزالمعده چیست؟

سرطان لوزالمعده زمانی اتفاق می افتد که سلول های غیر طبیعی در لوزالمعده از کنترل خارج می شوند. لوزالمعده غده ای در شکم است که بین معده و ستون فقرات قرار گرفته است و شکلی مانند یک گلابی دراز دارد و به صورت افقی در بدن قرار گرفته است. طول آن در حدود 6 اینچ است و از سه قسمت اصلی تشکیل شده است: یک سر، بدنه و دم.

لوزالمعده دو وظیفه اصلی دارد:

• تولید آنزیم هایی برای کمک به هضم مواد غذایی
• تولید هورمون هایی مانند انسولین به منظور تنظیم قند خون

چه کسی به سرطان لوزالمعده مبتلا می شود؟

انتظار می رود که در سال 2019 در حدود 56770 نفر در ایالات متحده آمریکا، به سرطان لوزالمعده مبتلا خواهند شد. سرطان لوزالمعده نسبتا  نادر است و تقریبا 3٪ از سرطان های جدید را تشکیل می دهد. اما انجام دادن تحقیقات بسیار مهم است چرا که علت اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان می باشد.

عوامل خطر سرطان لوزالمعده

دانشمندان چندین عامل را شناسایی کرده  اند که افراد را در معرض خطر بالاتری قرار می دهند. از جمله این عوامل عبارتند از:

جنسیت

سرطان لوزالمعده کمی بیشتر در مردان شایع تر است.

سن

نزدیک به 89٪ بیماران، زمانی این بیماری در آنها تشخیص داده می شود که 55 سال یا بیشتر سن دارند. دو سوم این افراد،  65 ساله یا بیشتر هستند.

نژاد و قومیت

سیاه پوستان نسبت به سفید پوستان، کمی بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. افراد سفید پوست نسبت به مردمان آسیایی، جزایر اقیانوس آرام، آمریکای لاتین، آمریکایی های بومی و بومیان آلاسکا در معرض خطر کمتری قرار دارند.

سیگار کشیدن

طبق گفته انجمن سرطان آمریکا، احتمال اینکه افراد سیگاری به سرطان لوزالمعده مبتلا شوند، دو برابر است. توتون و تنباکوی بدون دود نیز می توانند این خطر را افزایش دهند.

چاقی

با توجه به گزارش انجمن سرطان آمریکا، چاقی و اضافه وزن بیش از حد، در حدود 20٪ خطر ابتلا به این سرطان را افزایش می دهد.

سابقه خانوادگی

افرادی که سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان لوزالمعده یا پانکراس (التهاب لوزالمعده) دارند، در معرض خطر بیشتری هستند. سندرم های ارثی مانند نئوپلازی متعدد غدد درون ریز و نقص های موجود در ژن هایBRCA1  و BRCA2 نیز این خطر را افزایش می دهند.

پانکراتیت مزمن

دوره های مکرر التهاب لوزالمعده با افزایش خطر ارتباط دارد.

دیابت

بیشتر بیماران مبتلا به دیابت، به سرطان لوزالمعده مبتلا نخواهند شد. اما دیابت با افزایش خطر ابتلا به سرطان لوزالمعده ارتباط دارد. تحقیقات همچنین نشان می دهد که با ایجاد اختلال در نحوه تولید انسولین، سرطان لوزالمعده می تواند باعث بروز دیابت شود.

ابتلا به دیابت تازه

این نوع دیابت به طور خاص، ارتباط مستقیمی با سرطان لوزالمعده دارد و ممکن است خطر بیشتری از سرطان لوزالمعده را نشان دهد یا ممکن است نشانه ای از وجود سرطان، در حال حاضر باشد. این می تواند یک نگرانی خاص در فرد بیماری باشد که عوامل خطر برای ابتلا به دیابت را ندارد.

نتایج سرطان لوزالمعده

درمان سرطان لوزالمعده  بنا به دلایلی،چالش برانگیز است. از جمله:

نشانه ها و علائم کمی دارد

در مراحل اولیه،سرطان لوزالمعده علائم کمی را از خود نشان می دهد. این بیماری درحدود ۸۰ درصد بیماران، پس از شیوع سرطان در بخش  های دیگر بدن تشخیص داده می شود.

محل لوزالمعده

لوزالمعده در عمق شکم قرار دارد، جایی که دیدن و رسیدن به آن سخت و دشوار است. همچنین در اطراف رگ های خونی بزرگ، حالت منحنی دارد و گزینه های جراحی را پیچیده تر می کند. رگ های خونی و بسیاری از گره های لنفاوی مجاور (بخشی از سیستم ایمنی بدن) می توانند سرعت انتشار آن را افزایش دهند.

تومورهای پیچیده

تومورهای لوزالمعده اغلب دارای چندین نوع سلول هستند و آنها را برای مطابقت با نوع درمان ها، چالش برانگیز تر می کند.

شرایط مرتبط

بیماران مبتلا به سرطان لوزالمعده به ویژه سررطان در حال پیشرفت، دچار یک نوع سندرم ضعیف کننده به نام سندرم سوء هاضمه (kuh-KECK-see-uh ) می شوند. این بیماران مقدار زیادی از عضلات و وزن خود را از دست می دهند و کمتر می توانند درمان سرطان را تحمل کنند.

این عوامل منجر به دلسردی و ناامیدی برای زنده ماندن به مدت طولانی می شوند. در عین حال، آمار زنده ماندن، متوسط هستند و نمی توان نتیجه را برای هر فرد بیمار پیش بینی کنند. علاوه بر این، میزان بقاء به مدت پنج سال که متداول  ترین معیار است، براساس تعریفی بنا شده است که به مدت پنج سال یا بیشتر در دسترس بوده است.

علائم و نشانه های امیدواری

میزان زنده ماندن پنج ساله در طی 20 سال گذشته بیشتر از دو برابر شده است.مراکز درمانی سرطان، می توانند بیشتر از هر زمان دیگری به بیماران، عمل جراحی را پیشنهاد کنند.

کیفیت زندگی

از بین بردن تمام بقایای سرطان با عمل جراحی، برای درمان ضروری است، اما این تنها راه افزایش و بهبود زندگی نیست.

علائم و نشانه های سرطان لوزالمعده

این نشانه  ها همچنین ممکن است دلایل دیگری نیز داشته باشند و لزوما  به این معنا نیستند که شما به سرطان لوزالمعده مبتلا هستید. این علائم عبارتند از:

 زردی: سرطان می تواند منجر به مسدود شدن مجرای صفراوی شده و باعث تجمع یک ماده قهوه ای رنگ تیره به نام بیلی روبین شود. این ماده می تواند سبب زرد شدن پوست و چشم ها گردد.

 خارش پوست و ادرار تیره: تجمع بیلی روبین می تواند باعث خارش پوست و تیره شدن ادرار شود.

 تغییر در مدفوع: اگر سرطان، باعث مسدود شدن بیلی روبین شود و مانع این شود که لوزالمعده نتواند آنزیم های ناشی از شکستن چربی ها را در دستگاه گوارش نگه دارد، رنگ مدفوع می تواند روشن تر و چرب تر باشد.

علائم شایع دیگر شامل موارد زیر می باشد:

• کاهش وزن بدون هیج دلیل مشخصی
• از دست دادن اشتها
• خستگی
• درد در نواحی پشت یا شکم
• اسهال
• استفراغ

انواع سرطان لوزالمعده

سرطان لوزالمعده اگزوکرین (برون ریز)

این نوع سرطان در سلول های اگزوکرین لوزالمعده که آنزیم هایی را برای هضم غذا تولید می کنند، شروع می شود. شایع ترین نوع، آدنوکارسینوم داکتال است که در مجرای لوزالمعده شروع می شود یعنی جایی که آنزیم ها آزاد می شوند. مجرای لوزالمعده طول لوزالمعده را طی می کند و به روده کوچک وصل می شود.

سرطان نوروآندوکرین لوزالمعده

این نوع سرطان در سلول های غدد درون ریز که هورمون هایی را تولید می کنند، شروع می شود. این سلول ها در گروه هایی شبیه به جزیره یافت می شوند، بنابراین به آنها سلول های جزیره ای نیز گفته می شود.

محل بروز سرطان در لوزالمعده

درمان و نتایج، نسبت به جایی که سرطان در لوزالمعده شروع شده است، متفاوت است که ممکن است ناحیه سر یا گردن، بدنه و یا دم باشد.

اکثر آنها در سر لوزالمعده شروع می شوند. از آنجایی که سر لوزالمعده در کنار مجرای صفراوی قرار دارد، احتمال اینکه سرطان، مجرای صفراوی را مسدود کند و باعث بروز زردی و علائم دیگر شود، وجود دارد که همین امر می تواند منجر به تشخیص زودتر و کسب نتایج بهتری شود.

آیا عمل جراحی یک گزینه درمان برای سرطان لوزالمعده است؟

برداشت

سرطان، می تواند با عمل جراحی برداشته شود (بریده شود).

قابل برداشت به صورت محلی پیشرفته

سرطان به رگ های خونی اصلی حمله کرده است اما اگر با درمان اضافی ترکیب شود، ممکن است با عمل جراحی قابل جا به جایی باشد. شیمی درمانی و یا پرتودرمانی ممکن است گاهی اوقات و قبل از عمل جراحی، باعث کوچک شدن تومور شود. جراحان متخصص گاهی اوقات می توانند رگ های خونی آسیب دیده را از نو بسازند.

غیرقابل برداشت

گسترش بیش از حد سرطان، مانع از برداشتن آن با عمل جراحی است.

مراحل سرطان لوزالمعده

این مراحل، شامل مراحل سرطان لوزالمعده اگزوکرین(برون ریز) است:

مرحله اول

تومور تنها در لوزالمعده است.

مرحله IA

اندازه تومور در وسیع ترین اندازه خود، بزرگتر از 2 سانتی متر نیست.

مرحله IB

تومور بزرگتر از 2 سانتی متر است اما بزرگتر از 4 سانتی متر نیست.

مرحله دوم

مرحله IIA

تومور تنها در لوزالمعده است و بزرگتر از 4 سانتی متر می باشد.

مرحله IIB

محدوده اندازه تومور،کوچکتر از 2 سانتی متر و بزرگتر از 4 سانتی متر است و سرطان به یک تا سه غده لنفاوی نزدیک گسترش یافته است.

مرحله سوم

این مرحله شامل یکی از موارد زیر است:

محدوده اندازه تومور،کوچکتر از 2 سانتی متر و بزرگتر از 4 سانتی متر است و سرطان به چهار یا بیشتر از چهار غده لنفاوی نزدیک گسترش یافته است.

این تومور شامل رگ های خونی اصلی نزدیک و تعداد دیگری از غدد لنفاوی است.

مرحله چهارم

سرطان به اعضاء دور بدن مانند کبد یا ریه ها گسترش یافته است.

سرطان نوروآندوکرین لوزالمعده

این نوع سرطان در سلول  هایی شروع می شود که هورمون هایی مثل انسولین و گلوکاگون تولید می کنند تا قند خون را کنترل کنند. این تومورها همچنین تومور های نوروآندوکرین لوزالمعده یا PNET نامیده می شوند. مواردی که باید بدانید به شرح زیر هستند:

کمتر از 5٪ از سرطان های لوزالمعده از این نوع هستند.

به طور کلی، این نوع از سرطان، رشد آرام و آهسته ای دارد و احتمال برداشتن آن بیشتر است (با جراحی قابل برداشتن است) و نتایج بهتری نیز دارد.

در صورت وجود علائم و نشانه ها، بسته به نوع PNET و دیگر هورمون های مبتلا به آن متفاوت است.

بیمارانی که این بیماری در آنها تشخیص داده می شود، معمولا سفید پوست و جوان تر (50 ساله) هستند.

این تومورها، تومورهای سلول جزیره ای نیز نامیده می شوند زیرا در گروه های سلولی که شبیه جزیره هستند، تشکیل می شوند.

افراد مبتلا به سندرم نئوپلازی غدد درون ریز نوع (MEN1) ;I  یک بیماری ژنتیکی ارثی  است، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این سرطان قرار دارند.

انواع و علائم و نشانه های PNET

عملکردی در مقابل غیر عملکردی

عملکردی

ین تومورها باعث می شوند که لوزالمعده بیش از حد هورمون تولید کند که این امر می تواند منجر به بروز علائمی شود که باعث تشخیص سریع تر و نتایج بهتری می شوند. علائم از نظر نوع هورمون با یکدیگر فرق دارند.

غیر عملکردی

این تومورها، هورمونی را تولید نمی کنند و هیچ گونه علائم یا علائم و نشانه  های غیر معمولی که شبیه بیماری های دیگر باشند را ندارند این تومورها اغلب تا زمانی که پیشرفت نکرده اند،تشخیص داده نمی شوند. علائم عبارتند از:

• اسهال
• ناراحتی معده
• درد در ناحیه پشت یا شکم
• زردی
• کاهش وزن

تومور چه هورمون هایی را به وجود می آورد

تومورهای عملکردی، که لوزالمعده را وادار به تولید بیش از حد هورمون می کنند، انواع مختلفی دارند. گاسترینوماس و انسولینوما رایج ترین آنها است.

گاسترینوماس

این تومورها، تولید کننده گاسترین هستند که باعث می شود معده برای هضم غذا اسید زیادی تولید کند. مقدار زیاد گاسترین می تواند منجر به بروز زخم معده (زخم های باز) و درد شود.

انسولینوما

این تومورها، تولید کننده انسولین هستند. مقدار زیاد آنها می تواند باعث کاهش قند خون شود و می تواند باعث گیجی، خستگی، تحریک پذیری و احساس ضعف و حواس پرتی شود.

گلوکاگوناماس

این تومورها، تولید کننده گلوکاگون هستند که می توانند سطح قند خون را افزایش دهند. مقدار بیش از حد آن می تواند باعث بروز علائم دیابت مانند تشنگی و تکرر ادرار شود. بیماران می توانند با علائم دیگری از جمله ضایعات قرمز پوستی و تاول در صورت، معده و یا پاهای خود مواجه شوند.

سوماتواستاتینوماس

این تومورها تولید کننده سوماتواستاتین هستند که دیگر هورمون ها را کنترل می کنند. علائم بیش از اندازه سوماتواستاتین می تواند شامل سطح قند خون بالا، اسهال، سنگ کیسه صفرا، زردی، کاهش وزن و مدفوع بد بو باشد.

ویپوما

این تومورها ماده ای به نام پپتید روده وازواکتیو تولید می کنند. مقدار بیش از اندازه آن می تواند سبب بروز علائمی مانند اسهال آبکی شدید، تشنگی، سردرد، سرگیجه، خستگی، کاهش وزن، ضعف عضلانی و درد شکم یا گرفتگی عضلات شکم شود.

پپپوماس

این تومورها، با تولید پلی پپتید لوزالمعده، به تنظیم لوزالمعده کمک می کنند. علائم آن می تواند شامل اسهال آبکی، درد شکم و کبد بزرگ شده باشد.

 

تشخیص سرطان لوزالمعده

معاینه و سابقه پزشکی

پزشک شما یک معاینه فیزیکی را شروع خواهد کرد و با شما در مورد علائم و سابقه پزشکی تان صحبت می کند. پزشک درباره تاریخچه خانوادگی شما نیز سوال خواهد کرد تا خطر ابتلا به سرطان لوزالمعده را مورد ارزیابی قرار دهد. اگر پزشک به وجود سرطان لوزالمعده مشکوک باشد، آزمایشات زیر از رایج ترین آزمایشاتی هستند که ممکن است لازم باشد که انجام دهید:

سی تی اسکن

پرتو نگاری کامپیوتری از یک پرتو اشعه ایکس استفاده می کند و با چرخاندن بدن، نماهای سه  بعدی و مقطعی را از بدن ایجاد می کند. به شما یک داروی داخل وریدی (IV ) داده می شود تا وجود هر گونه سرطان را در اسکن، بهتر نشان دهد.

پزشک با انجام سی تی اسکن و ایجاد مجموعه  ای از تصاویر در برش  های بسیار نازک، می تواند نگاه دقیق تری داشته باشد. رادیو لوژیست ها و دیگر پزشکان، سال  های زیادی را صرف اطمینان از این موضوع کرده اند که روش اسکن، تا حد ممکن دقیق است. ما اغلب در زمانی که برای نواحی دیگر بدن، اسکن را انجام می دهیم، می توانیم اطلاعات مهمی را به دست بیاوریم.

سونوگرافی آندوسکوپی (EUS)

این روش حداقل تهاجمی، در حدود یک ساعت تا ۹۰ دقیقه به طول می انجامد.

این روش، پزشکان را قادر می سازد که نگاهی دقیق به لوزالمعده، کبد، رگ  های خونی، غدد لنفاوی و دیگر بافت های بدن، بدون برش و جراحی داشته باشند.

سونوگرافی آندوسکوپی چگونه انجام می شود؟

شما تحت یک بیهوشی عمیق قرار گرفته و توسط متخصص بیهوشی تحت نظر قرار می گیرید. یک آندوسکوپیست مداخله ای، آندوسکوپی را به سمت پایین گلو و معده و قسمت بالایی روده کوچک شما (اثنی عشر) هدایت می کند.

لوزالمعده در کنار این اندام ها قرار گرفته است و به آندوسکوپیست اجازه می دهد که از سر تا دم لوزالمعده را معاینه کند. یک دستگاه سونوگرافی در نوک اسکوپ قرار دارد که سبب تولید امواج صوتی از اندام و سایر بافت های بدن شما می شود تا تصاویری با وضوح بالا را ایجاد کند.

چرا روش سونوگرافی آندوسکوپی انجام می شود؟

سونوگرافی آندوسکوپی، در ترکیب با سی تی اسکن، تصویر کاملی از هر نوع سرطان و اینکه آیا شیوع پیدا کرده است یا خیر را در اختیار پزشکان قرار می دهند. آندوسکوپیست می تواند سوزنی را از طریق اسکوپ، هدایت کرده تا نمونه  هایی از بافت را بگیرد. پزشک همچنین معده و روده کوچک شما را برای بررسی موارد دیگری از قبیل انسداد در حال پیشرفت، مورد معاینه قرار می دهد.

در ابتدا، پاتولوژیست  (یک متخصص سلول  شناسی و تشخیص بیماری ) می تواند با نگاه کردن به بافت در طول این فرآیند، مطمئن شود که آندوسکوپیست به اندازه کافی، بافت گرفته است. این به شما کمک می کند که از انجام آزمایش دوم اجتناب کنید. پاتولوژیست  بعدا معاینه کاملی را انجام می دهد. با یک جراح سرطان نیز می توان در طول عمل، به منظور راهنمایی و هدایت مراحل بعدی، همفکری و مشورت کرد.

بیوپسی

تیم مراقبت شما یک نمونه از تومور کوچک را استخراج می کند. یک پاتولوژیست، این نمونه را در زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می دهد. این پزشک می تواند سلول های سرطانی را تشخیص دهد و ببیند که آنها چه نوع و یا چه انواعی هستند.

انواع بیوپسی شامل موارد زیر است:

بیوپسی آندوسکوپی

پزشکی که EUS یا ERCP را برای شما انجام می دهد، ابزاری را از طریق آندوسکوپ به منظور گرفتن یک نمونه از بافت در طول این فرآیند، هدایت می کند.

بیوپسی جراحی

در این مورد، اگر پزشك به شیوع سرطان مشکوک شود، ممكن است نمونه هایی را از چند اندام شما جمع آوری کند. آنها می توانند از با استفاده از روش لاپاراسکوپی و با ایجاد چند برش کوچک در شکم شما، ابزارهای کوچکی را وارد شکم کنند.

---

بیشتر بخوانید: انواع بیوپسی چیست؟

---

آزمایشات دیگر

آزمایش خون

آزمایش خون به تنهایی برای تشخیص سرطان کافی نیست. پزشکان می توانند با نگاه کردن به خون شما، موارد زیر را مورد بررسی قرار دهند:

سطح بیلی روبین

بیلی روبین، یک ماده زرد و قهوه ای تیره رنگ است. سطح بالایی از بیلی روبین می تواند نشان دهنده این باشد که یک تومور سرطانی، جریان صفراوی را مسدود کرده است.

نشانگر های تومور

پروتئین هایی هستند که می توانند نشان دهنده وجود سرطان باشند.

سایر آزمایشات تصویربرداری

سونوگرافی شکمی

اگر با وجود علائمی در شکم خود به نزد پزشک مراجعه کنید، پزشک ممکن است معاینه شما را با انجام سونوگرافی شکمی آغاز کند.در این روش از امواج صوتی و از یک ابزار گرز مانند استفاده می شود و با ایجاد فشار بر روی شکم، می توان تصاویری از داخلی بدن ایجاد کرد.

ام آر آی (MRI)

در این آزمایش از یک آهن ربای قوی و امواج رادیویی استفاده می شود تا تصاویر دقیق و کاملی از داخل بدن شما ایجاد شود.

پروفایل مولکولی

در یک زمان مناسب، تومور بیمار در سطح مولکولی مورد آنالیز قرار می گیرد. پزشکان گاهی اوقات می توانند با یک درمان، ویژگی های ژنتیکی سلول  های سرطانی را با یکدیگر تطبیق دهند. اگرچه این موضوع، نوید بخش است اما در مرحله تجربی و آزمایشی باقی مانده است. تومورهای لوزالمعده به قدری پیچیده هستند که یافتن یک ویژگی برای حمله، هنوز هم به باقی ماندن بسیاری دیگر از این ویژگی ها منجر می شود.

تشخیص تومورهای نوروآندوکرین لوزالمعده

آزمایشات مربوط به PNET

آزمایش خون برای بررسی سطوح هورمون  ها، قند و یک مولکول به نام کروموگرانین A. داشتن سطح بالای کروموگرانین A، می تواند نشان دهنده وجود PNET باشد.

 سی تی اسکن

اسکن PET، که در آن به شما مقداری قند رادیواکتیو تزریق می شود که توسط سلول های سرطانی جذب می شود. یک اسکن ویژه و خاص، نشان می دهد که سرطان، ممکن است در کجاها شیوع پیدا کرده باشد.

اسکن هسته ای به نام اسکن گیرنده سوماتوستاتین که با تزریق مقدار کمی از مواد رادیواکتیو، به برجسته شدن تومورها کمک می کند.

EUS  و ERCP، که با استفاده از ابزارهای نازکی که از گلو به سمت معده هدایت می شود، می تواند تصاویری را ایجاد کنند. این کار پزشک را قادر می سازد تا چند نمونه از بافت را نیز بگیرد.

گاهی پزشک با معاینه فیزیکی یا بیوپسی و آنالیز نمونه تومور می تواند این نوع سرطان را تشخیص دهد.

درمان سرطان لوزالمعده

مراقبت از هر بیماری با بیمار دیگر، متفاوت است. اما اینکه تومور سرطانی شما در عمل جراحی برداشته شود یا خیر، می تواند منجر به تصمیمات بسیاری شود. این نکته مهم است زیرا از بین بردن تمام تومور، در کنار سایر درمان ها، تنها راه درمان است.

 

تومور شما به اشکال زیر توصیف می شوند:

قابل برداشت

با انجام عمل جراحی، تومور سرطانی برداشته می شود.

قابل برداشت به صورت محلی پیشرفته

تومور سرطانی را می توان با عمل جراحی برداشت.

غیر قابل برداشت

تومور سرطانی با عمل جراحی، قابل برداشتن نیست.

تومورهای قابل برداشت یا قابل برداشتن به صورت محلی پیشرفته

ممکن است نیاز به درمان با مواد شیمیایی و یا شیمی درمانی  (شیمی درمانی به اضافه پرتو درمانی) داشته باشید تا تومور، قبل از عمل جراحی کوچک شود. این درمان می تواند به شما کمک کند تا مطمئن شوید که تمام تومورها از بین می روند. همچنین می تواند برخی از تومورهای محلی پیشرفته را در دسته تومورهای قابل برداشت قرار دهد.

اگر عمل جراحی داشته باشید، احتمالا برای کشتن سلول های سرطانی باقی مانده، درمان های اضافی نیز خواهید داشت. این درمان های اضافی، احتمال برگشت سرطان را کاهش می دهند.

تومورهای غیر قابل برداشت

تیم مراقبت شما یک برنامه درمانی درست می کنند که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شیمی درمانی و پرتو درمانی برای کاهش رشد سرطان و کنترل علائم.
• یک روش آندوسکوپی برای کار گذاشتن یک استنت به منظور باز نگه داشتن مجرای صفراوی
• مراقبت تسکینی برای حمایت و تسکین علائم و استرس
• یک کارآزمایی بالینی و انجام یک روش درمانی جدید برای افزایش و بهبود زندگی شما

اهداف درمان سرطان لوزالمعده

اشخاصی هستند که توانسته اند از سرطان لوزالمعده ، زنده بمانند و زندگی طولانی مدتی داشته باشند. با این حال، برای بیشتر بیماران، یک درمان ممکن نیست، زیرا سرطان زیاد گسترش پیدا کرده است.

با این حال، ممکن است شما سال ها یا چندین ماه از زندگی معنا دار خود لذت ببرید. شما می توانید اهدافی مانند رفتن به یک سفر خاص و ویژه داشته باشید و یا شاید امیدوار باشید که بتوانید شاهد ازدواج یا فارغ التحصیل شدن فرزند و یا نوه خود باشید.

شیمی درمانی

شیمی درمانی از داروهای مقابله با سرطان که به صورت قطره IV و با عنوان انفوزیون شناخته می شود، استفاده می کند. بسته به رژیم دارویی شما (ترکیبی از داروها)، احتمالا هر هفته یا هر چند هفته یکبار، تزریق خواهید داشت. هر تزریق چندین ساعت به طول می انجامد.

شیمی درمانی قبل از عمل جراحی (شیمی درمانی جدید)

شیمی درمانی نقش مهمی را قبل از عمل جراحی سرطان لوزالمعده ایفا می کند.

شیمی درمانی می تواند تومور سرطانی را کوچک کرده و این اطمینان را بدهدکه تمام تومورها با عمل جراحی برداشته می شوند.

شیمی درمانی می تواند برخی از تومورهای محلی پیشرفته را قابل برداشت کند.

شیمی درمانی می تواند به دسته های کوچک سلول  های سرطانی که پزشکان نمی توانند آنها را ببینند، حمله کند. اغلب، این دسته های کوچک سرطانی قبل از این که به بخش  های دیگر بدن سرایت کنند، تشخیص داده می شوند. اگر دسته ها باقی بمانند، عمل جراحی کمکی به درمان نخواهد کرد.

تاخیر در عمل جراحی به این دسته ها، فرصت می دهد تا رشد کرده و تشخیص داده شوند. این کار به بیمار کمک می کند تا عمل های جراحی بزرگتری که در نهایت نمی توانند کمکی انجام دهند، را انجام ندهد.پزشکان همچنین می توانند شاهد این باشند که آیا شیمی درمانی با سرطان شما مبارزه می کند یا نه.

شیمی درمانی پس از عمل جراحی (شیمی درمانی کمکی)

شیمی درمانی پس از عمل جراحی، می تواند سلول های سرطانی را که تقریبا در هر جایی از در بدن شما در حال گردش هستند را بکشد. مطالعات نشان داده  اند که شیمی  درمانی پس از عمل جراحی احتمال زنده ماندن به مدت طولانی را افزایش می دهد.

شیمی درمانی در صورت نداشتن عمل جراحی

اگر عمل جراحی نداشته باشید، شیمی درمانی می تواند اثرات جانبی مهمی داشته باشد. با این حال، تحقیقات نشان می دهند که به بیماران مبتلا به سرطان لوزالمعده کمک می کند که بیشتر و راحت  تر به زندگی خود ادامه دهند.

پرتو درمانی سرطان لوزالمعده

پرتودرمانی از پرتو های انرژی برای کشتن سلول  های سرطانی استفاده می کند. برای سرطان لوزالمعده ، پرتودرمانی، به صورت خارجی است،  به این معنی که پرتوها، توسط دستگاه هایی در خارج از بدن شما، آزاد می شوند.

انواع پرتو درمانی برای سرطان لوزالمعده

پرتو درمانی تطبیقی سه بعدی(3 D  CRT)

این نوع پرتو درمانی، رایج ترین نوع از این روش است. در پرتو درمانی تطبیقی سه بعدی(3 D  CRT)،  اسکن با کمک کامپیوتر، پزشک شما را قادر می سازد تا پرتوها را دقیقا  با شکل تومور شما، مطابقت دهد. این کار به پزشک اجازه می دهد تا دوز بالاتری را در حالی که از بافت سالم محافظت می کند، برای درمان تومور استفاده کند. این روش اغلب با شیمی درمانی ترکیب می شود. درمان  ها پنج روز در هفته انجام می شود و بیش از دو یا شش هفته به طول می انجامد.

پرتو درمانی با شدت مدوله شده (IMRT)

IMRT نوعی از پرتو درمانی تطبیقی سه بعدی است که پرتوهای دقیقی را از بسیاری از زوایای اطراف بدن شما آزاد می کند. این کار به پزشک شما کمک می کند تا دوزهای مختلف پرتو را به قسمت  های مختلف تومور، تغییر دهد. برای مثال، بخش  هایی که سلول  های سرطانی بیشتری دارند، می توانند دوزهای بالاتری از پرتو را دریافت کنند. این روش درمانی اغلب با شیمی درمانی ترکیب می شود. درمان  ها پنج روز در هفته انجام می شود و بیش از دو یا شش هفته به طول می انجامد.

پرتو درمانی استریوتاکتیک بدن (SBRT)

این نوع پرتو درمانی، دوز های بالایی از پرتو را به تومور می فرستد و به طول درمان  کمتری نیاز دارد. تصویر برداری پیشرفته این اطمینان را به وجود می آورد که پرتوها با دقت به تومورها رسیده اند و از رسیدن به بافت سالم جلوگیری می کند. دستگاه Novalis Tx،  در اطراف بیمار می چرخد و تنفس و حرکات فرد بیمار را تنظیم می کند. معمولا درمان یک بار در روز انجام می شود و کمتر از یک هفته نیز به طول می انجامد.

پرتو درمانی در حین عمل جراحی(IORT)

این روش نوعی پرتو درمانی در طول عمل جراحی است که این امکان را فراهم می کند که از دوز بالایی از پرتو ها دقیقا در مناطق مورد هدف درمان استفاده شود. این سیستم پس از حذف تومور، پرتو را به بستر تومور  (بافت اطراف تومور ) منتقل می کند. این کار باعث کشته شدن سلول های سرطانی باقی مانده می شود. این درمان یک هفته تا ده روز طول می کشد و از یک دوز پرتو استفاده می شود.

چه زمانی پرتو درمانی انجام می شود؟

پرتودرمانی ممکن است قبل و یا بعد از عمل جراحی انجام شود. مطالعات نشان می دهند که بیماران، زمانی که پرتو درمانی را قبل یا بعد از عمل جراحی انجام می دهند،  شرایط بهتری دارند. پرتو درمانی در حین انجام عمل جراحی می تواند با پرتو درمانی قبل یا بعد از عمل جراحی همراه باشد.

پرتو درمانی قبل از عمل جراحی (شیمی درمانی جدید)

پرتو درمانی ممکن است با شیمی درمانی ترکیب شود تا تومور را قبل از عمل جراحی کوچک کند.

پرتو درمانی در حین عمل جراحی

پرتو درمانی پس از عمل جراحی  (شیمی درمانی کمکی)

پرتودرمانی پس از عمل جراحی می تواند سلول های سرطانی باقی مانده را بکشد و احتمال زنده ماندن طولانی مدت شما را بهبود ببخشد.

نداشتن عمل جراحی

اگر عمل جراحی نداشته باشید، پرتو درمانی ممکن است رشد سرطان را کند کرده و علائم بیماری را کنترل کند.

درمان سرطان لوزالمعده با عمل جراحی

آماده شدن برای انجام عمل جراحی

تغذیه مناسب و داشتن فعالیت در هفته  های قبل از عمل جراحی، می تواند خطر بروز عوارض را کاهش داده و سرعت بهبودی شما را افزایش دهد. قبل از عمل جراحی، پزشکان متخصص شما را معاینه می کنند:

پزشک متخصص تغذیه سرطان

یک متخصص تغذیه که درباره سرطان لوزالمعده تخصص دارد، تغذیه، اشتها، علائم و سطح فعالیت شما را مورد ارزیابی قرار می دهد. پزشک در ساختن یک برنامه پیشگیری کننده به منظور بهبود سطح تغذیه و فعالیت، به شما کمک خواهد کرد. در صورت نیاز، پزشک می تواند از قرص های جایگزین آنزیم آغاز کند تا هضم راحتی داشته باشید.

فیزیوتراپیست

یک فیزیوتراپیست با تخصص سرطان، قبل از عمل جراحی، تمریناتی را به منظور بهبود تناسب اندام، به شما نشان خواهد داد.

مشاور

در صورت لزوم، شما و خانواده تان، مشاوره سلامت روانی دریافت خواهید کرد.

تیم پزشکی بعد از عمل جراحی

متخصصان، در زمان عمل جراحی، مطمئن خواهند داشت كه عمل جراحی تا جایی که امکان دارد،  برای شما امن و بدون خطر باشد. آنها ممکن است به عنوان مثال، به دنبال روش های اسکن جدیدی باشند و یا قلب شما معاینه کنند.

درمان سرطان لوزالمعده با روش جراحی ویپل (Whipple)

رایج  ترین عمل جراحی برای از بین بردن سرطان لوزالمعده ، عمل جراحی ویپل است.آلن ویپل، اولین پزشک آمریکایی بود که این عمل جراحی را انجام داد.  این روش جراحی با عنوان پانکراتودوودنکتومی نیز شناخته می شود.

این روش چگونه انجام می گرفته است؟

جراح، سر لوزالمعده و گاهی اوقات بدنه لوزالمعده را جدا می کند. جراح همچنین ممکن است اثنی عشر (بالای روده کوچک)، کیسه صفرا، قسمتی از مجرای صفراوی و قسمتی از معده را نیز بردارد. جراح، باقی مانده لوزالمعده، مجرای صفراوی و روده کوچک را دوباره به یکدیگر وصل می کند تا بتوانید غذا را هضم کنید. جراح همچنین برای برگرداندن دستگاه گوارش شما به حالت اول، معده و روده کوچک را وصل می کند.

با عمل جراحی ویپل، بخشی از لوزالمعده از بین می رود. جراح معمولا اثنی عشر (بالای روده کوچک)، کیسه صفرا و بخشی از مجرای صفراوی و معده را نیز بر می دارد. از بین می برد و سپس دستگاه گوارش شما را دوباره وصل می کند.

چرا داشتن تجربه مهم است

این جراحی یک نوع عمل جراحی بسیار پیچیده است. جراحان ماهر و با تجربه می توانند خطر را به میزان زیادی، کاهش دهند.

متخصص عروق

جراحان لوزالمعده، جراحان متخصص در زمینه عروق را به منظور ترمیم و بازسازی رگ های خونی که مورد هجوم سرطان لوزالمعده قرار گرفته اند و یا توسط این بیماری احاطه شده اند را به همراه خود می آورند. این کار باعث می شود كه انجام عمل جراحی برای بیمارانی كه یك بار فاقد شرایط لازم بوده اند، فراهم شود.

برای بیماران

این عمل جراحی، با داشتن یک روند بهبودی طولانی و خطر بالای عوارض، هزینه و خرج دارد. به همین دلیل تیم پزشکی باید تمرکز زیادی را بر روی آماده سازی بگذارد. به همین دلیل پزشکان، بر اساس تخصص استثنایی خود، برخی اوقات این عمل جراحی را برای برخی از بیماران خاص پیشنهاد می کنند.

درمان سرطان لوزالمعده  با سایر اعمال جراحی

(Radical antegrade modular pancreatosplenectomy(RAMPS

بیشتر تومورهای سرطانی لوزالمعده در بخش سر لوزالمعده تشکیل می شوند. این عمل جراحی برای درمان سرطان در قسمت بدنه یا دم لوزالمعده استفاده می شود. بدنه، دم و طحال و گاهی قسمتی از معده و یا یک غده فوق کلیوی برداشته می شود. این عمل جراحی، جدیدتر از جراحی پانکراتکتومی دیستال سنتی است. یکی از مزایای این روش این است که غده های لنفاوی بیشتری که ممکن است تحت تاثیر سرطان قرار گرفته باشند، با این روش از بین می رود.

پانکراتکتومی دیستال

زمانی که یک تومور در قسمت دم لوزالمعده قرار دارد، جراح می تواند آن را از بین ببرد و گاهی بخشی از بدنه لوزالمعده و طحال را نیز برمی دارد.این عمل جراحی ممکن است با استفاده از شکاف ها و ابزارهای کوچک و با روش لاپاراسکوپی انجام شود.

مرحله جراحی

اسکن معمولا  نتایج واضح و روشنی را ارائه می کند و گرنه پزشکان ممکن است پیش از تصمیم گیری درباره مراحل بعدی درمان، از یک روش غیرتهاجمی برای تایید وسعت  و پیشرفت سرطان شما استفاده کنند. آنها می توانند با ایجاد شکاف های کوچک و استفاده از ابزارهای لاپاروسکوپی، به مشاهده مستقیم لوزالمعده بپردازند.

جراحی تسکین دهنده

در بعضی مواقع، جراح فقط برای اینکه متوجه شود که آیا سرطان آنقدر پیشرفت کرده است که نیاز به برداشتن داشته باشد، عمل جراحی را انجام می دهد. تیم مراقبت درمانی شما ممکن است برای کاهش علائم، اقدام به انجام کارهای زیر کنند:

بریدن اعصاب یا تزریق الکل به آنها به منظور  بی اثر کردن درد.

اتصال روده کوچک به طور مستقیم  به مجاری صفراوی و بای پس لوزالمعده. این کار مانع از مسدود شدن مجرا توسط سرطان و بروز علائمی نظیر یرقان  (زرد شدن پوست و چشم  ها ) و خارش می شود.

معده شما، به پایین  تر از روده کوچک تان وصل می شود. این عمل بای پس، از انسداد احتمالی بالای روده کوچک توسط سرطان جلوگیری می کند.

پانکراتکتومی کلی

این نوع عمل جراحی، ندرتا  برای درمان سرطان لوزالمعده انجام می شود. معمولا برای شرایط پیشگیری از سرطان انجام می گیرد.

در این عمل جراحی، جراح، لوزالمعده، کیسه صفرا، طحال و غدد لنفاوی نزدیک را بیرون می آورد. جراح همچنین بخش  هایی از معده، روده کوچک و مجرای صفراوی شما را بر می دارد.

جراحی پیشگیرانه

بعضی از بیماران دارای یک وضعیت در لوزالمعده هستند با عنوان نئوپلاسم مخاطی پاپیلری داخل مغزی یا IPMN.  از آنجایی که در بسیاری از این بیماران، سرطان لوزالمعده پیشرفت خواهد کرد، جراحان، انجام عمل جراحی پیشگیری کننده ویپل، پانکراتکتومی کلی و یا سایر جراحی ها را پیشنهاد می کنند.

مراقبت های پس از جراحی سرطان لوزالمعده

بعد از عمل جراحی، بسیاری از بیماران به موارد زیر نیاز پیدا می کنند:

• قرص های آنزیمی برای هضم
• انسولین برای کنترل میزان قند خون

تومورهای نوروآندوکرین لوزالمعده

احتمال برداشتن این نوع تومورها  بیشتر است زیرا رشد کند و آهسته ای دارند. اگر تومور را  بتوان از طریق عمل جراحی از بین برد، تنها درمانی که ممکن است به آن نیاز داشته باشد، جراحی enucleation برای خارج کردن تومور است. شیمی درمانی و پرتو درمانی اغلب برای تومورهایی مورد استفاده قرار می گیرند که قابل برداشتن نیستند و باعث بروز و ایجاد علائم مهم و قابل توجهی می شوند.