انحرافات جنسی چیست؟ علائم و نشانه های انحرافات جنسی چه می باشد؟ آیا انحرافات جنسی درمان دارد؟ انحرافات جنسی پارافیلیا کاملاً مزمن است، به طوری که حداقل دو سال درمان حتی برای پارافیلی خفیف انجام می شود. پیشگیری از بروز هرگونه رفتار پارافیلی معمولاً شامل کاهش عوامل خطر روانی- اجتماعی برای پیشرفت آن است. در ادامه این مقاله از بخش جنسی دکتر سلام به توضیح کامل انحرافات جنسی و درمان آن می پردازیم.
حقایق انحرافات جنسی پرافیلیا
انحرافات جنسی پرافیلیا اختلالات عاطفی است که به عنوان خیال، تحریک جنسی یا رفتارهای مکرر، شدید در یک دوره حداقل شش ماه اتفاق می افتد و باعث پریشانی چشمگیر یا مداخله در مناطق مهم عملکرد می شود. به جز مازوخیسم، متخصصان پزشکی تقریباً به طور انحصاری تشخیص پارافلیلا در مردان را می دهند. انواع مختلفی از اختلالات پارافیلی وجود دارد که هریک از آنها تمرکز متفاوتی بر روی برانگیختگی و انحرافات جنسی فرد مبتلا دارند.
عوامل خطر شناختی، بیولوژیکی، روانی و اجتماعی برای ایجاد پارافیلی وجود دارد. در حالی که محرک جنسی مطلوب برای مبتلایان به پارافیلی بستگی به پارافیلی خاص دارد، ویژگی های بیماری اغلب بسیار مشابه است، همانطور که در جدیدترین مرجع استاندارد برای تشخیص سلامت روان، DSM-5 شرح داده شده است. به منظور تعیین تشخیص پارافیلی، متخصصان سلامت روان معمولاً به فرد مصاحبه پزشکی، معاینه بدنی و آزمایشات روتین آزمایشگاهی تجویز می کنند. متخصص حرفه ای هر سابقه علائم سلامت روان را ارزیابی می کند. درمان اختلالات و انحرافات جنسی پارافیلی معمولاً شامل روان درمانی و دارو است.
پارافیلی چیست؟ انواع مختلف پارافیلی ها چیست؟
کلمه انحرافات جنسی پارافیلیا از کلمه یونانی نشات گرفته است. پارا به معنای اطراف یا کنار است و فیلیا به معنای عشق است. تعریف انحرافات جنسی پارافیلیا عبارت است از هر اختلال عاطفی که با خیال پردازی های جنسی تحریک می شود، تمایلات یا رفتارهای مکرر، شدید، در مدت زمان حداقل شش ماه رخ می دهد و باعث پریشانی چشمگیر یا مداخله در کار شخص مبتلا، عملکرد اجتماعی یا موارد دیگر می شود. این برخلاف انواع جنسی است، یعنی رفتارهای جنسی معمولی اما جزئی از هر بیماری نیستند.
تعداد افرادی که از انحرافات جنسی پارافیلی رنج می برند، دشوار است به دلایل مختلف اندازه گیری شود. بسیاری از مبتلایان به یکی از این اختلالات و انحرافات جنسی در خفا و از شرم رنج می برند و برخی نیز به رفتارهای توهین آمیز جنسی دست می زنند و از این رو برای عدم گزارش انحرافات جنسی پارافیلی خود سرمایه گذاری می کنند. بنابراین، بسیاری از تخمین ها در مورد شیوع اختلالات پارافیلیک از تعداد افراد درگیر با سیستم کیفری – عدالت به دلیل پدوفیلی ناشی می شود. بیشتر افراد مبتلا به این انحراف جنسی مردان هستند (3٪ -5٪ از جمعیت مذکر)، و فقط 1٪ -6٪ از این افراد زن هستند. با این حال، زنان با توجه به فایده این شک که توسط کسانی که رفتارهای جنسی خود را ارزیابی می کنند، مبتلا به انحرافات جنسی پارافولیا هستند، تشخیص داده نمی شوند.
به جز مازوخیسم، که در زنان 20 برابر بیشتر از مردان است، انحرافات جنسی پارافیلیاها تقریباً به طور انحصاری در مردان تشخیص داده می شوند. بسیاری از افرادی که از یک انحرافات جنسی پارافیلی رنج می برند بیش از یک نفر دارند. به عنوان مثال، در حدود یک سوم پدوفیلی ها پارافیلی دیگری نیز دارند. بیش از نیمی درگیر در سه یا چهار نوع از رفتارها هستند. اکثر افرادی که دچار پارافیلی می شوند قبل از 13 سالگی، خیالات خود را درباره آن شروع می کنند. طبق جدیدترین مرجع استاندارد در مورد اختلالات روانی، دفترچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، نسخه پنجم (DSM-5)، که قبل از آن DSM-IV و DSM-IV-TR انجام می شود، تعدادی از انواع مختلف پارافیلی وجود دارد.
هرکدام از آنها تمرکز متفاوتی از برانگیختگی جنسی فرد مبتلا دارند:
- شهوت پرستی: تماشای فردی مظنون / غیرمجاز که برهنه، ناسازگار یا مشغول فعالیت جنسی است
- نمایشگاهگرایی: قرار گرفتن دستگاه تناسلی شخص در مقابل فرد مظنون
- فروتوریسم: لمس یا مالش در برابر شخص غیرمجاز
- مازوخیسم جنسی: تحقیر، ضرب و شتم، محدود کردن یا در غیر این صورت رنج کشیدن
- سادیسم جنسی: رنج جسمی یا عاطفی شخص دیگر
- پدوفیلی: فعالیت جنسی با کودکی که دارای سن بلوغ است (معمولاً 13 سال یا جوان تر)
- فتیشیسم: شیفتگی جنسی با اشیاء غیر زنده یا قطعات بسیار خاص بدن (جزیی بودن). نمونه هایی از fetishism های خاص عبارتند از: somnophilia (برانگیختگی جنسی توسط فردی که بیهوش است) و urophilia (ناشی از لذت جنسی از دیدن یا فکر کردن در مورد ادرار یا مدفوع کردن)
- ترانسپوریسم: لباس متقابل جنسی که برانگیخته جنسی است و عملکرد آن را مختل می کند
Autogynephilia زیرگروه transvestism است که به طور خاص به مردانی اطلاق می شود که با تفکر یا تجسم خود با یک زن تحریک می شوند.
انحرافات جنسی پارافیلیای مشخص شده دیگر: بعضی از انحرافات جنسی پارافیلی ها معیارهای تشخیصی کاملی را برای یک اختلال انحرافات جنسی پارافیلی ندارند، اما ممکن است دارای انگیزه های جنسی کنترل نشده ای باشند که باعث ناراحتی کافی برای فرد مبتلا می شوند که تشخیص داده می شود. نمونه هایی از چنین انحرافات جنسی پارافیلیای خاص شامل نکروفیلی ها (اجساد)، اسکاتولوژی (تماس های تلفنی نامشخص)، کالبد شناسی (مدفوع و دفع مدفوع) و زئوفیلیا (حیوانات) است. خواستار درگیری در رابطه جنسی اجباری یا در غیر این صورت تجاوز جنسی نشانه بیماری روانی نیست. از این رو چنین تخلفات یک انحرافات جنسی پارافیلی محسوب نمی شود.
بیشتر بدانید؛ پارافیلیا چگونه بیماری است؟
علل و عوامل خطر برای انحرافات جنسی پارافیلی چیست؟
مسائل بیولوژیکی که به نظر می رسد فاکتورهای خطر برای پارافیلیها باشد شامل برخی از اختلافات در فعالیت مغز در هنگام برانگیختگی جنسی و همچنین ساختار کلی مغز است. متخصصان بهداشت روان دریافتند که پدوفیل های مرد در تست روانشناسی ضریب هوشی پایین تری در مقایسه با مردانی که پدوفیلی ندارند، دارند. تحقیقات همچنین مشخص کرده است که آنها صرف نظر از توانایی های فکری و سبک های یادگیری، دارای سابقه کسب درجات پایین تر از مدرسه نسبت به همتایان غیر پدوفیلی خود هستند. تعدادی نظریه روانشناختی در مورد چگونگی رشد پارافیلی ها وجود دارد. برخی این اختلالات را مظهر توسعه روانی جنسی دستگیر شده می دانند، با رفتارهای پارافیلی که از روان فرد در مقابل اضطراب (مکانیسم های دفاعی) دفاع می کند.
برخی دیگر بر این باورند که انحرافات جنسی پارافیلی نتیجه این است که فرد مبتلا به چیزی با برانگیختگی و علاقه های جنسی ارتباط دارد یا تجربه های جنسی غیرمعمول اولیه را که با داشتن ارگاسم تقویت می شود، تقویت می کند. برخی این اختلالات را نوعی دیگر از وسواس فکری و اجباری می دانند. از نظر روانشناختی، پدوفیلی هایی که با توهین جنسی به خواسته های خود عمل می کنند، تمایل دارند که درگیر تفکرات تحریف شده ای با تحریف شوند، به این ترتیب که از موقعیت قدرت خود استفاده می کنند و روش توهین آمیز را به عنوان روشی مناسب برای تأمین نیازهای خود می بینند، در مورد کودکان به عنوان موجودات جنسی برابر با بزرگسالان فکر کنند، و نیازهای جنسی آنها را غیرقابل کنترل می کند. نظریه دیگر در مورد عوامل خطر انحرافات جنسی پارافیلیا این است که آنها با مراحل رشد روانشناختی کودکی مانند خلق و خو، شکل گیری زودهنگام رابطه، تکرار تروما و ایجاد اختلال در رابطه جنسی مرتبط هستند، به شرح زیر:
- خلق و خوی: تمایل به ممانعت بیش از حد یا کنترل نشده از احساسات و رفتارها
- شکل گیری روابط اولیه: عدم آگاهی پایدار، مشکل در مدیریت احساسات و در جستجوی کمک و آسایش دیگران
- تکرار تروما: افرادی که قربانی جنسی یا سایر انواع سوءاستفاده ها می شوند، به خصوص اگر در دوران کودکی رخ دهد، ممکن است با سوء استفاده کننده ارتباط برقرار کنند به گونه ای که با قربانی کردن دیگران به نوعی، آنچه را که به آنها تحمیل شده است را انجام دهند. آنها همچنین ممکن است با آسیب زدن به خودشان وارد کنند، این آسیب را وارد کنند.
- اختلال در رشد جنسی: الگوهای رشد لذت جنسی در نوجوانی شکل می گیرد. افرادی که در یک خانواده پرورش یافته اند و یا بیش از حد مجاز جنسی دارند و یا از آن مهار می شوند، در معرض خطر بیشتری برای ایجاد پارافیلی هستند.
عوامل خطر خانواده برای تکامل انحرافات جنسی پارافیلیا شامل درگیری زیاد والدین یا نظارت کم توسط والدین، عدم محبت از مادر و عموماً عدم احساس خوب رفتار والدین است. افراد مبتلا به انحرافات جنسی پارافیلی تمایل دارند که در برقراری ارتباط و نگهداری دوستان و روابط دیگر دچار مشکل شوند.
علائم و نشانه های انحرافات جنسی پارافیلیا چیست؟
در حالی که محرک جنسی مطلوب برای مبتلایان به انحرافات جنسی پارافیلی بستگی به پارافیلی خاص دارد، ویژگی های بیماری غالباً بسیار مشابه هستند. به طور خاص، افراد مبتلا به انحرافات جنسی پارافیلی تمایل دارند از طریق محرک محرومیت یا محرومیت نزدیک از منابع رایج تر از علاقه جنسی، مانند شخص جذاب دارای سن مشابه، برانگیخته شوند. شدت جذابیت جنسی می تواند به اندازه کافی زیاد باشد که باعث پریشانی شود. طبیعت غیرمعمول یا ممنوع پارافیلی اغلب باعث علائم گناه و ترس از مجازات می شود.
علائم پارافیلی می تواند شامل مشروط شدن تا حد وسواس باشد که ممکن است در تلاش فرد برای فکر کردن در مورد چیزهای دیگر یا مشارکت در فعالیت جنسی مرسوم تر با یک شریک مناسب سن دخیل باشد. مبتلایان به پارافیلی ممکن است افسردگی یا اضطرابی را تجربه کنند که به طور موقت با درگیری در رفتار پارافیلی برطرف می شود، بنابراین منجر به چرخه اعتیاد می شود.
متخصصان بهداشت چگونه انحرافات جنسی پارافیلی را تشخیص می دهند؟
معمولاً ارائه دهندگان خدمات بهداشت روان، در تشخیص انحرافات جنسی پارافیلیازها، از جمله روانپزشکان دارای مجوز بهداشت روانی، روانپزشکان، روانشناسان، پرستاران روانپزشکی، دستیاران پزشک و مددکاران اجتماعی، به شما کمک می کنند. یکی از این متخصصان به احتمال زیاد فرد مبتلا به انحرافات جنسی پارافیلی را برای مصاحبه پزشکی گسترده و معاینه جسمی به عنوان بخشی از تعیین تشخیص راهنمایی می کند. برای اطمینان از اینکه فرد پارافیلی از وضعیت پزشکی رنج نمی برد که می تواند ارزیابی یا درمان وضعیت سلامت روانی خود را پیچیده کند، متخصصان پزشکی معمولاً آزمایش های معمول را در طول ارزیابی اولیه انجام می دهند.
به عنوان بخشی از این معاینه، ممکن است از فرد مبتلا یک سؤال از پرسشنامه استاندارد یا خودآزمایی پرسیده شود تا به ارزیابی حضور علائم پارافیلی کمک کند. یک متخصص بهداشت روان برای هرگونه سابقه یا حضور در همه علائم سلامت روان، اکتشاف کاملی را انجام می دهد به گونه ای که انحرافات جنسی پارافیلیا از سایر انواع اختلالات روانی قابل تشخیص است. افراد مبتلا به پدوفیلی همچنین ممکن است از یک اختلال شخصیتی یا اختلال خلقی رنج ببرند و حدود 60٪ از پارافیلی ها اختلالات نمایشگاهگرایی یا سادیسم دارند.
به منظور واجد شرایط بودن در تشخیص یک اختلال انحرافات جنسی پارافیلی، فرد مجبور به تحریک جنسی مکرر و قابل توجه با توجه به موضوع جذابیت خود می شود. در جذابیتها، خیال پردازیها یا اعمال بر آن جذابیت عمل می کند. و علائم را حداقل به مدت شش ماه تجربه می کند تا جایی که فرد از سطح قابل توجهی از پریشانی یا مداخله در کار، عملکرد اجتماعی یا سایر جنبه های مهم زندگی رنج می برد.
درمان انحرافات جنسی پارافیلیا چیست؟
تحقیقات در مورد درمان انحرافات جنسی پارافیلیا، به دلیل تأثیر هولناک این رفتار بر روی قربانیان و به دلیل درگیری مجرمان جنسی پدوفیلی با سیستم دادگستری، بر روی پدوفیلی تمرکز دارد. این مطالعات نشان داده اند که درمان تنها در صورتی انجام می شود که فرد مبتلا به پدوفیلی، انگیزه و تعهد به کنترل رفتار خود داشته باشد و درمان روان درمانی و دارو را ترکیب می کند.
روان درمانی برای پدوفیلی و سایر پارافیلی ها تمایل به استفاده از درمان شناختی رفتاری دارد. تمرکز روان درمانی تمایل دارد که به فرد مبتلا به پدوفیلی کمک کند تا عقلانی راجع به رفتار خود تشخیص دهد و با آن مبارزه کند، همچنین آموزش فرد مبتلا به پدوفیلی در ایجاد همدلی برای قربانی و تکنیک هایی برای کنترل انگیزه های جنسی خود باشد. این روش درمانی با استفاده از الگوی پیشگیری از عود که مشابه با معالجه افراد دارای اعتیاد به مواد مخدر است، رویکردی برای درمان مجرمان جنسی دارد. این رویکرد تلاش می کند تا به فرد پارافیلی کمک کند تا موقعیت هایی را افزایش دهد که خطر بروز رفتار جنسی را افزایش می دهد و راه هایی برای اجتناب یا پاسخ دهی بیشتر به آن عوامل محرک را می یابد. افراد مبتلا به پارافیلی همچنین ممکن است از آموزش مهارتهای اجتماعی بهره مند شوند تا به آنها در توسعه روابط مناسب و متقابل با سن کمک کنند.
داروهایی که تولید هورمون تستوسترون مردان را سرکوب می کنند، دفعات یا شدت تمایل جنسی را در پدوفیل ها کاهش می دهند. ممکن است سرکوب تستوسترون سه تا 10 ماه طول بکشد تا میل جنسی کاهش یابد. مطالعات در مورد تأثیر مهارکننده های انتخابی بازگشت مجدد سروتونین (SSRI) در معالجه پدوفیلی و سایر پارافیلی ها در یافته های آنها در مورد اثربخشی آنها متفاوت است. با این حال، SSRI ها ممکن است علاوه بر کمک به سایر روش های درمانی، به دلیل اینکه تمایل به کاهش وسواس جنسی دارند و نیاز به همراهی با پارافیلی را دارند و ممکن است در افزایش توانایی پارافیل در کنترل انگیزه های خود مؤثر باشد. نمونه هایی از داروهای SSRI عبارتند از: فلوکستین (پروزاک)، سرترالین (زولوفت)، پاروکستین (Paxil)، سیتالوپرام (سلکسا)، اسیتالوپرام (لکساپرو) و وورتیوکسستین (Trintellix).
برخی تحقیقات مقدماتی وجود دارد که داروهای محرکی مانند متیل فنیدات (ریتالین) می توانند اثر SSRI را افزایش دهند و نالترکسون می تواند برخی از وسواس جنسی را که همراه با انحرافات جنسی پارافیلیا است کاهش دهد. بنابراین اینجاست که ما شروع خواهیم کرد – با افکار شما.
مرحله اول: وقتی در مورد رابطه جنسی فکر می کنید، آرامش خود را حفظ کنید
تمریناتی که به شما توصیه می کنم روزانه حدود 15 دقیقه از وقت شما را می گیرد. بسیار مهم است که شما یک روز را از دست ندهید، زیرا اگر اجازه دهید در زمان شکاف ایجاد شود، روند کار موثر نخواهد بود. با چشمان بسته خود در یک صندلی راحتی در اتاقی بنشینید. در صورت امکان، موسیقی پس زمینه پخش کنید. به تجربیات مختلفی که داشته اید فکر کنید. برخی از آنها به شما آرامش و برخی دیگر احساس تنش می دهند. اگر به رابطه جنسی بی اعتنا باشید، هر وقت به فکر عشق ورزیدن باشید، احتمالاً احساس تنش خواهید کرد و قطعاً برای شما ناخوشایند خواهد بود.
از فکر کردن در مورد رابطه جنسی خودداری کنید و افکار خود را به سمت تجربه های آرامش بخش هدایت کنید. سپس روی آرامش هر عضله در بدن خود تمرکز کنید. از پاهای خود شروع کرده و به سمت سر خود حرکت کنید، توجه خود را به آرامش هر عضله در طول مسیر معطوف کنید. ممکن است قبل از این که بدانید تمام ماهیچه های شما کاملاً شل شده است، پنج دقیقه یا بیشتر طول بکشد. وقتی کاملاً آرام شدید، دوباره به عشق فکر کنید، اما این بار کاملاً آرام باشید. اجازه ندهید که هیچ ماهیچه ای خسته شود. همانطور که به رابطه جنسی فکر می کنید، متوجه خواهید شد که بعضی از افکار به هیچ وجه شما را آزار نمی دهند، اما برخی دیگر مانند عشق به همسرتان ممکن است آرامش را تقریباً غیرممکن سازند.
در مورد عشق ورزیدن به همسر خود فکر نکنید. به طور کلی فقط به رابطه جنسی فکر کنید. همسر خود را به کلی کنار بگذارید. واکنش های خود را در مورد رابطه جنسی با تصور جنبه های مختلف رابطه جنسی بررسی کنید. اگر خیال جنسی دارید، در مورد آنها فکر کنید، و این چه چیزی است که باعث می شود آنها برای شما جذاب باشند. سپس، بدون اینکه به همسر خود فکر کنید، به جنبه های دیگری از رابطه جنسی که کمتر جذاب یا کاملاً ناخوشایند هستند، فکر کنید. در حالی که به همه این موارد فکر می کنید کاملاً آرام باشید.
وقتی پانزده دقیقه تمرین آرامش بخش شما تمام شد، آنچه را که در مورد خودتان آموخته اید، یادداشت کنید. چه افکاری جنسی برای شما جذاب بود و چه افکاری ناپدید می شدند؟ چه افکاری باعث شده احساس آرامش کنید و چه فکرهایی باعث آرامش شما نشده است؟ محتوای این ژورنال را نباید تا زمانی که علائم شما کاملاً برطرف شود، با همسرتان به اشتراک بگذارید و با او رابطه جنسی متقابل برقرار کنید. اگر افکار جنسی خاصی وجود داشت (که به همسرتان مربوط نمی شود) که باعث می شود عضلات شما احساس تنش کنند یا معده شما فشرده شود، هر روز 15 دقیقه این تمرین را تکرار کنید تا بتوانید بدون احساس تنش در مورد آنها فکر کنید. شما همچنین باید بعد از هر جلسه به یادداشت برداری ژورنال بپردازید تا به شما کمک کند تا از طریق واکنش هایی که تجربه می کنید فکر کنید.
مرحله دوم: هنگامی که به رابطه جنسی با همسر خود فکر می کنید، احساس آرامش کنید.
اگر نسبت به رابطه جنسی با همسر خود بیزار باشید، هر وقت به فکر عشق ورزی با او هستید، احساس تنش ناخوشایندی خواهید کرد. بنابراین در این مرحله، هدف این است که بدون احساس تنش و یا تجربه یک واکنش ناخوشایند در مورد آن فکر کنید. همانطور که قبلاً توضیح دادم، هنگامی که یک واکنش عاطفی ناخوشایند با یک وضعیت یا رفتار در ارتباط باشد، یک واکنش هراسان ایجاد می شود. راه معکوس کردن این ارتباط، تلاش برای جلوگیری از بروز واکنش ناخوشایند در هنگام حضور اوضاع یا رفتار است. اگر می توانید احساس آرامش کنید و فقط در مورد رابطه جنسی با همسر خود فکر کنید، این امر همچنین باعث می شود که انجمن نابسامانی که قبلاً ایجاد شده بود را “خاموش” کنید.
چشم های خود را ببندید، بنشینید و استراحت کنید. مطمئن باشید که تنها هستید و بدون هیچ کاری یا هرکسی که بتواند شما را منحرف کند. مانند گذشته، تمام عضلات خود را از سر تا انگشتان پا آرام کنید و به فکر عشق بازی با همسر خود باشید. متوجه خواهید شد که برخی افکار ناراحت کننده هستند. این ممکن است که یکی از راه هایی که همسر شما می خواهد عشق بازی کند، برای شما ناراحت کننده باشد سرانجام می فهمید که حتی ناراحت کننده ترین افکار اعمال جنسی دیگر واکنشی ناخوشایند را به وجود نمی آورند. دلیلش این است که با آرامش مناسب، می توانید واکنشهای عاطفی خود را تقریباً با هر چیزی خاموش کنید. اطلاعاتی که در این مرحله از خود می آموزید در مرحله بعد به شما کمک می کند، بنابراین حتماً بعد از هر جلسه 15 دقیقه ای، یادداشت های خود را در ژورنال خود ادامه دهید. شما باید جنبه های عشق ورزی با همسر خود را مستند کنید که بیشترین استرس را برای شما ایجاد می کند. حتی اگر یاد بگیرید که وقتی در مورد آنها فکر می کنید آرام باشید، دیگر نمی خواهید که دوباره به آنها عشق ورزید، دوباره آنها را تکرار کنید.
مرحله سوم: هنگام رابطه جنسی آرامش خود را حفظ کنید
حفظ آرامش خود را یاد بگیرید. به محض یادگیری آرامش هنگام فکر کردن در مورد عشق به همسرتان، برای مرحله بعدی آماده هستید و از او دعوت می کنید تا در همان اتاق به شما بپیوندد. در ابتدا، او باید به سادگی در جای دیگری در اتاق بنشیند و کتاب بخواند. حتی اگر او توجه زیادی به شما نمی کند، ممکن است مجدداً تمرین آرامش را شروع کنید. حضور او ممکن است به شما تنش دهد. اگر تمام عضلات خود را از سر تا پا شل کنید، در نهایت یک بار دیگر احساس راحتی خواهید کرد. سپس، همانطور که به عشق ورزیدن به او فکر می کنید، به آرامش خود ادامه دهید.
در این مرحله، همسر شما نباید چیزی بگوید یا کاری انجام دهد بلکه بنشیند و کتاب بخواند. اگر او نتواند آن دستورالعمل ساده را دنبال کند، ما مشکلات جدی داریم. دلیل بیزاری جنسی شما این است که او سعی کرده است به شما عشق ببخشد به گونه ای که برای او لذت بخش باشد اما برای شما ناخوشایند است. برای غلبه بر بی میلی جنسی شما، او باید یاد بگیرد که احساسات شما را در آینده محقق کند. اما در این مرحله، اگر از پیگیری تکالیف امتناع ورزد، و به جای خواندن بی سر و صدا، او شروع به صحبت با شما کند، یا راه می رود و شما را لمس می کند، روش را کاملاً متوقف کنید. اگر او نتواند ساده ترین درخواست های شما را دنبال کند، هیچ امیدی به انتقال موفقیت آمیز در رابطه جنسی با همسرتان نیست.
این مهم است که همسرتان درک کند که شما، نه او، باید در کنترل کامل روند بهبودی خود باشید یا کارایی نخواهد داشت. اگر او نتواند یا نمی تواند با آن موافقت کند، نه تنها توضیح می دهد که چرا شما از آغاز آن گریزی دارید، بلکه توضیح می دهد که چگونه عدم همکاری وی از بهبودی شما جلوگیری کرده است. این تمرینات را هر روز ادامه دهید تا زمانی که کاملاً آرام شوید و در مورد عشق ورزیدن به همسرتان با او در همان اتاق فکر کنید. و یادداشت را در ژورنال خود فراموش نکنید که تجربه شما را توصیف می کند.
مرحله چهارم: یاد بگیرید که در هنگام رابطه با همسرتان به آرامش بپردازید.
اکنون شما آماده هستید تا به همسرتان بگویید که چه فکر می کنید. در صندلی راحتی خود بنشینید و چشمان خود را ببندید. در ابتدا توضیحات خود را به موقعیتهای جنسی محدود کنید که در مورد آنها صحبت کردن آسان است و از صحبت کردن درمورد اعمال جنسی که به نظر شما مزاحمت خاصی می بخشد، خودداری کنید. وقتی اولین بار در مورد رابطه جنسی صحبت می کنید، متوجه می شوید که تنش دوباره بالا می رود، اما پس از کمی تمرین، یاد می گیرید که در توصیف احساسات خود، آرامش داشته باشید. او باید با شما حرفی بزند. تمام کاری که او باید انجام دهد گوش دادن است.
همانطور که قبلاً نیز اشاره کردم، اگر همسرتان تصمیم به مسئولیت پذیری گرفت و بعد از توصیف افکار شما سعی کرد با شما در برقراری عشق با او صحبت کند، به او بگویید که این همان چیزی است که در درجه اول گریزی ایجاد کرده است. اگر او نمی تواند برنامه را دنبال کند، آن را پایان دهید. سرانجام، باید به همان اندازه موقعیت های جنسی را برای همسرتان توصیف کنید که فکر می کنید. شما ممکن است بخواهید به ژورنال خود مراجعه کنید تا به شما کمک کند یادآوری کنید که برخی از آنها چه بودند. هر زمان که در مورد آنها صحبت می کنید، سعی کنید کاملاً آرام باشید و در نهایت متوجه خواهید شد که حتی آزار دهنده ترین خاطرات جنسی شما دیگر واکنشی پرتنش یا اضطراب نخواهند آورد.
بیشتر بدانید؛ رابطه جنسی را چگونه بهبود دهیم؟
مرحله پنجم: یاد بگیرید که وقتی به همسرتان عشق می ورزید، آرامش برقرار کنید.
شما باید بسیار آهسته و راحت در روابط جنسی با همسر خود سهولت برقرار کنید. هر روز 15 دقیقه به این کار اختصاص دهید تا تمرین خود را از دست ندهید. اول، شما باید یاد بگیرید که از محبت صحبت کنید، بدون اینکه هراسی داشته باشید که منجر به رابطه جنسی شود، می توانید بغل کنید، ببوسید و دست او را بگیرید. سپس، همسرتان بازوها، پاها، کمر و سایر نواحی غیر اروژن را لمس کند (از پستان، معده و ناحیه تناسلی خودداری کنید)، بدون اینکه منجر به رابطه جنسی شود. همین کار را برای او انجام دهید. هنگامی که در مناطق غیر برون همسر خود احساس راحتی می کنید، و راحت او را لمس می کنید، آماده هستید تا مراحل نخست عشق را شروع کنید.
من در مورد احساس برانگیختگی جنسی با شما بحث نکرده ام، زیرا هدف ما غلبه بر واکنشهای بدخواهانه بود. اما تا زمانی که شما می توانید با همسر خود در مورد رابطه جنسی با او صحبت کنید در حالی که کاملا احساس آرامش می کنید ممکن است قبلاً احساس تحریک جنسی را تجربه کرده باشید. محبت شما که ممکن است تجربه کنید ممکن است منجر به احساس برانگیختگی جنسی شود. این احساس برانگیختگی جنسی علامت شما برای عشق ورزیدن به همسرتان است. هرگز سعی نکنید بدون آن عشق بورزید.
به یاد داشته باشید، اگر هر جنبه ای از عشق ورزی برای شما ناخوشایند است، راهی برای لذت بردن از آن پیدا کنید. به همسرتان اجازه دهید که پشت شما را به شکلی که شما لذت می برید، مالش دهد، نه راهی که او لذت می برد. در برابر وسوسه مقاومت به جلو مقاومت کنید و فقط عشق بورزید تا همسرتان را خوشحال کنید، زیرا احتمال دارد شما را به عقب برگرداند. هنگامی که شما آماده مقاربت هستید، در ابتدا همسرتان کاملاً بی حرکت به پشت خود باشد. در بالای سر او بنشینید یا دراز بکشید تا در کنترل کامل اوضاع قرار بگیرید. با موقعیت ها و روش های متفاوتی رابطه برقرار کنید تا بتوانید یاد بگیرید که چگونه بدن شما کار می کند تا لذت بخش ترین احساسات را ایجاد کنید. فقط پس از آنكه در آنچه كه تحصيل كرده است، كنترل او را كنار بگذاريد كه شما را قادر مي سازد از تجربه با او لذت ببريد.
بعضی اوقات تجربه هایی را خواهید کرد که رفتارشناسان آن را “بهبودی خودبخود” می نامند، زیرا عادات شما بسیار جدید خواهد بود. بهبودی خودبخودی وقتی است که ناگهان بدون هیچ گونه اخطاری، واکنشهای بد قدیمی را حس می کنید. وقتی این اتفاق بیفتد، فقط بدان معنی است که هنوز هم اثرات باقیمانده ای وجود دارد که هر از گاهی برداشت می شوند. متوجه می شوید که این هجوم های غیر منتظره با گذشت زمان کاهش می یابد تا زمانی که به سختی اتفاق بیفتند. به میزان کافی شگفت آور، اگر درک کنید که چگونه عشق ورزی را به یک تجربه لذت بخش تبدیل کنید، احتمالاً دوست دارید بیشتر از همسرتان عشق را بسازید. چرا؟ از آنجا که هرچه بیشتر از چیزی لذت ببرید، بیشتر می خواهید آن را انجام دهید. به همین دلیل سیاست توافق مشترک منجر به رابطه جنسی پرشور و مکرر می شود.
پیش آگهی انحرافات جنسی پارافیلیا چیست؟
انحرافات جنسی Paraphilia کاملاً مزمن است به طوری که حداقل دو سال درمان حتی برای پارافیلی خفیف انجام می شود. در حالی که اکثر مبتلایان به پارافیلی از نظر جنسی توهین نمی کنند و توهین جنسی یک بیماری روانی نیست، اما افرادی که مرتکب تخلفات جنسی می شوند گاهی اوقات دچار پارافیلی نیز می شوند.
آیا می توان از ایجاد از انحرافات جنسی پارافولیا جلوگیری کرد؟
با توجه به اینکه رفتارهای انحرافات جنسی پارافیلی گرایش به شدت ننگ آور دارند و برخی از رفتارهایانحرافات جنسی پارافیلی غیرقانونی هستند، پیگیری می کنند که چگونه درمان موفقیت آمیز غالباً شامل میزان عود مجدد کیفری است. بنابراین، پیشگیری از رفتارهای انحرافات جنسی پارافیلی آینده، اغلب بر جلوگیری از دسترسی مجرمان جنسی به قربانیان بالقوه متمرکز است. پیشگیری از بروز هرگونه رفتار انحرافات جنسی پارافیلی معمولاً شامل کاهش عوامل خطر روانی- اجتماعی برای پیشرفت آن است.