مقابله با از دست دادن عزیزان یا یکی از اعضاء خانواده ممکن است یکی از سخت ترین چالش هایی باشد که بسیاری از ما با آن روبرو هستیم. زمانی که همسر، خواهر یا برادر و یا مادر خود را از دست می دهیم، غم و اندوه ما می تواند به طور خاصی شدید باشد.از دست دادن به عنوان یک بخش طبیعی از زندگی قابل درک است، اما ما هنوز می توانیم بر شوک و سردرگمی که منجر به دوره های طولانی مدت ناراحتی و افسردگی می شود، غلبه کنیم. در این مقاله از بخش روانشناسی دکتر سلام به بررسی چگونگی مقابله با درد از دست دادن عزیزان خود می پردازیم.
مقابله با از دست دادن عزیزان
تمام افراد، به طور متفاوتی نسبت به مرگ و از دست دادن عزیزان واکنش نشان می دهند و مکانیسم های مقابله شخصی را برای اندوه به کار می گیرند. تحقیقات نشان می دهند که در صورتی که آنها دارای حمایت اجتماعی و عادات سالمی باشند، اغلب می توانند از دست دادن را در گذر زمان، جبران کنند. این کار ممکن است ماه ها و یا یک سال طول بکشد. یک دوره عادی و طبیعی برای کسی که غصه بخورد وجود ندارد.
انتظار نداشته باشید که از مراحل اندوه عبور کنید، چرا که تحقیقات جدید نشان می دهند که بیشتر مردم مراحل پیشرفت را به عنوان گام های پیشرونده انجام نمی دهند. به طور معمول، با گذشت زمان، از شدت ناراحتی و غم، کم می شود، اما غصه، یک فرآیند مهم به منظور غلبه بر این احساسات و تداوم در آغوش گرفتن فرصت هایی است که با یکی از عزیزان خود داشته اید. اگر رابطه شما با فرد در گذشته، سخت و مشکل بود، این مساله ابعاد دیگری را به فرآیند غصه اضافه خواهد کرد.
ممکن است مدتی طول بکشد و باعث شود پیش از اینکه بتوانید به رابطه خود نگاهی بیندازید و خود را با از دست دادن فرد وفق دهید، کمی فکر کنید. انسان ها ذاتا انعطاف پذیر هستند و اکثر ما می توانیم فقدان و از دست دادن عزیزان را تحمل کنیم و سپس به زندگی خودمان ادامه دهیم. اما برخی ممکن است برای دوره های طولانی تری با غم و اندوه مبارزه کنند و نتوانند فعالیت های روزانه خود را انجام دهند. آنهایی که اندوه شدیدی دارند ممکن است غم و غصه پیچیده تری را تجربه کنند.
این افراد می توانند از کمک یک روانشناس یا یک متخصص بهداشت روان با تخصص در زمینه غم و اندوه بهره ببرند.
مراحل سوگ از دست دادن عزیزان چه هستند؟
انکار
وقتی برای اولین بار با از دست دادن عزیزان روبرو می شوید، طبیعی است که فکر کنید این موضوع نمی تواند برای شما اتفاق بیفتد. این یک روش موقتی برای مقابله با هجوم احساسات شدید است. این یک مکانیزم دفاعی است.
خشم
با شروع واقعیت، شما با درد از دست دادن عزیزان مواجه می شوید. ممکن است احساس ناامیدی و درماندگی کنید. این احساسات بعدا به عصبانیت تبدیل می شوند. ممکن است این خشم و عصبانیت را بر سر افراد دیگر یا بر سر یک قدرت بالاتر (خداوند) و یا در زندگی خود خالی کند. عصبانی شدن از عزیزی که فوت کرده و شما را تنها گذاشته، طبیعی است.
چانه زنی
در طول این مرحله، شما در مورد کاری که می توانست اید برای جلوگیری از فقدان از دست دادن عزیزان انجام دهید، فکر می کنید. افکار رایج و متداول ” اگر فقط…. ” و ” چه می شود اگر … ” شما همچنین ممکن است سعی کنید با یک قدرت برتر (خداوند) معامله کنید.
افسردگی
غم و اندوه همراه با درک این حقیقت که شخصی را از دست داده اید، آغاز می شود و این ناراحتی، تاثیر خود را بر روی زندگی شما می گذارد. علائم افسردگی شامل گریه کردن، مشکلات خواب و کاهش اشتها است. ممکن است احساس ناراحتی، تاسف و تنهایی نیز داشته باشید.
پذیرش
در مرحله نهایی اندوه، شما واقعیت از دست دادن عزیزان را قبول می کنید و پذیرفتن اینکه نمی توایند چیزی را تغییر دهید. اگر چه که هنوز احساس ناراحتی می کنید، اما می توانید با جریان زندگی، به سمت جلو حرکت کنید. هر فردی به روش خود از این مراحل عبور می کند. ممکن است ترتیب این مراحل برای شما، جابجا شود و یا یک یا چند مرحله را از قلم بیندازید. به یاد آوردن فقدان، مانند سالگرد فوت یا یک آهنگ آشنا، می تواند باعث برگشت غم و اندوه شود.
تا چه زمانی سوگواری از دست دادن عزیزان باید به طول بیانجامد؟
هیچ زمان طبیعی و معمولی برای غصه خوردن و غم و اندوه از دست دادن عزیزان وجود ندارد. روند غم و غصه به چندین مورد بستگی دارد از جمله اخلاق و خصوصیات شخصی شما، سن، عقاید و باورها و شبکه حمایتی و پشتیبانی. نوع فقدان نیز یک عامل دیگر است. به عنوان مثال احتمال این که شما مدت زمان طولانی تری را بر از دست دادن عزیزان ، سوگواری کنید ممکن است بیشتر از ناراحتی از به پایان رسیدن یک رابطه عاشقانه باشد.
با گذشت زمان، تحمل ناراحتی و غم و اندوه راحت تر می شود و شما می توانید شادی و خوشحالی را همراه با غم احساس کنید و به زندگی روزمره خود برگردید.
آیا در سوگ از دست دادن عزیزان به کمک حرفه ای نیاز دارم؟
در برخی از موارد، غم و اندوه بهتر نمی شود و شاید نتوانید این از دست دادن عزیزان را قبول کنید.پزشکان این حالت را ” اندوه پیچیده ” نامگذاری می کنند.
اگر یکی از این موارد زیر را دارید، با پزشک خود صحبت کنید:
- مشکل در حفظ و انجام کارهای عادی و روزمره زندگی خود مانند رفتن به محل کار و تمیز کردن خانه
- احساس افسردگی
- افکاری از قبیل اینکه زندگی ارزش زندگی و یا آسیب رساندن به خود ندارد.
- احساس ناتوانی و عجز در متوقف کردن سرزنش خود
یک متخصص درمان می تواند در کشف احساسات شما، به شما کمک کند. او همچنین می تواند به شما مهارت های مقابله با غم و اندوه را آموزش دهد و به شما در مدیریت اندوه کمک کند. اگر افسرده هستید، پزشک می تواند داروهایی را به منظور داشتن حسی بهتر، برای شما تجویز کند.
زمانی که دچار درد عمیق و عاطفی می شوید، ممکن است سعی کنید احساسات خود را با مصرف مواد مخدر، نوشیدن الکل، خوردن غذا و یا حتی انجام کار و فعالیت، سرکوب کنید. اما مراقب باشید زیرا انجام این گونه رفتارها، موقتی هستند و باعث نمی شوند که زودتر التیام پیدا کنید و یا در طولانی مدت احساس بهتری داشته باشید. در واقع، آنها می توانند منجر به بروز اعتیاد، افسردگی , اضطراب و یا حتی یک شکست عاطفی شوند.
بیشتر بخوانید: درمان چندوجهی اضطراب؛ علائم، تشخیص و پیشگیری از اضطراب
چگونه با درد از دست دادن عزیزان خود مقابله کنیم؟
1-مقابله مستقیم با مرگ
به خود بقبولانید که بدون قضاوت، غصه دار و ناراحت شوید
پس از از دست دادن عزیزان ، احساس غم، ناراحتی و یا از دست دادن طبیعی است. به خاطر وجود احساس ناراحتی، از خود عصبانی نشوید و یا به خودتان بگویید که باید مرد باشید و یا از این فقدان و اندوه، عبور کنید. اندوه و غصه یک احساس طبیعی است و به طور ذاتی به شما کمک می کند تا با مرگ مقابله کنید، چیزی را پنهان نکنید و یا احساس شرمندگی نداشته باشید. علاوه بر غم و غصه، ممکن است واکنش های معمول دیگری را تجربه کنید.
از قبیل:
- احساس انکار یا بی اعتقادی نسبت به مرگ
- شوک یا احساس کرختی و بی حسی
- چانه زنی یا توجیه اینکه چگونه می توانستید فرد متوفی را نجات دهید.
- احساس پشیمانی از کارهایی که ممکن است انجام داده باشید.
- احساس درماندگی یا ناامیدی
- احساس عصبانیت یا تحریک پذیری
- احساس گناه
- از دست دادن علاقه نسبت به فعالیت های معمولی خود
به خودتان یادآوری کنید که هیچ راه مناسب و درستی برای غصه خوردن وجود ندارد
برخی افراد می خواهند بدون اختیار گریه کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است ساکت و آرام باشند. برخی خود را سرگرم تدارک مراسم خاکسپاری می کنند، در حالی که برخی دیگر تمایلی ندارند که ارتباطی با آنها داشته باشند.شما احتمالا توصیه های زیادی در مورد این که چه احساسی باید داشته باشید را خواهید شنید، اما باید بدانید که روند غم و اندوه شما، یک موضوع شخصی است.
نگذارید فردی به شما بگوید که چه احساسی باید داشته باشید، احساسات خود را قبول کنید و راه های خود را برای مقابله با آنها را پیدا کنید. در برابر مقایسه کردن روند غم و اندوه خود با افراد دیگری که در اطراف شما هستند، مقاومت کنید. مثلا فقط به دلیل اینکه شما به اندازه دیگران گریه نمی کنید، به این معنا نیست که غم و غصه شما از آنها کمتر است.
برای پردازش کردن غم و غصه خود، وقت بگذارید
طبیعی است که خواسته باشید غم خود را به کناری بگذارید، حواس خود را با چیزهای دیگری پرت کنید و احساسات خود را نادیده بگیرید. اما چه بخواهید و چه نخواهید، ناراحتی و خشم در زندگی شما نفوذ می کنند و هرچه بیشتر این احساسات را نادیده بگیرید، مدت زمان بیشتری طول می کشد تا از بین بروند.
بلافاصله پس از دست دادن عزیزان ، مدت کمی استراحت کنید تا بتوانید احساسات خود را مورد پردازش قرار دهید و با استرس های بی شماری که با مرگ فرد مورد علاقه شما همراه است، مقابله کنید. برای مثال، ممکن است لازم باشد از محل کار خود، مرخصی بگیرید، درخواست مرخصی از مدرسه کنید و یا برنامه خود را برای سپری کردن وقت با دوستان و خانواده، مشخص کنید.
کمک و حمایت دیگران را قبول کنید
به دست آوردن حمایت عاطفی و کاربردی از دیگران، زمانی دارای اهمیت می شود که به خاطر از دست دادن عزیزان ، غمگین و ناراحت هستید.اگر اعضای خانواده و یا دوستان تان می خواهند به شما کمک کنند، آنها را از خود دور نکنید و اجازه دهید تا بدانند که چه کاری می توانند برای راحتی شما در طول این زمان سخت و دشوار انجام دهند. به عنوان مثال به آنها اجازه دهید تا بدانند که آیا می توانند در کارهای عادی و روزمره، آشپزی و یا انجام مراسم خاکسپاری به شما کمک کنند.
گاهی اوقات، در زمانی که احساس ناراحتی دارید، داشتن فردی که بتوانید با او صحبت کنید و یا با او وقت بگذرانید، می تواند مفید باشد. اگر نمی توانید در جمع حضور داشته باشید، از دیگران بخواهید که مدتی شما را تنها بگذارند. شما باید این اتفاق را در زمان خود، برطرف کنید، اگر چه که داشتن این حس، حق شماست.
وقت خود را با دوستان و خانواده خود سپری کنید
غم و اندوه اغلب یک فرآیند گروهی است که در آن دوستان و اعضای خانواده برای اینکه بتوانند در، درد از دست دادن عزیزان ، به یکدیگر کمک کنند، در کنار یکدیگر قرار می گیرند. این روابط به شما یادآوری می کنند که فقط شما به تنهایی این درد را تحمل نمی کنید و می توانند به بیان احساسات خود برای افرادی که شما و احساس شما را درک می کنند، کمک کنند. به اشتراک گذاشتن و بیان داستان هایی که شما با فرد عزیز خود داشته اید.
اجازه دهید تا مردم از احساس شما آگاهی داشته باشند،حتی اگر صحبت کردن درباره آن آزار دهنده باشد. یک وعده غذایی، فعالیت و یا سرگرمی که عزیز شما از آن لذت می برده است را به اشتراک بگذارید. داشتن همکاری با یکدیگر برای برنامه ریزی مراسم یادبود.
در زمان غم و غصه، از بدن خودت مراقبت کنید
ارتباط قوی بین سلامت جسمی و روحی وجود دارد به این معنی که غوطه ور شدن در یکی بر روی دیگری تاثیر خواهد گذاشت. تمام تلاش خود را انجام دهید که وعده های غذایی سالمی بخورید، ورزش کنید و به اندازه کافی بخوابید، حتی اگر احساس تنبلی و ناراحتی داشته باشید. زمانی از دست دادن عزیزان ، ورزش کردن نمی تواند جذابیتی داشته باشد، اما این یک روش خوب برای این است که مدت کمی به ذهن خود استراحت دهید و مغز خود را دوباره شارژ کنید.
به دنبال روش های مثبتی برای به یاد آوردن عزیز خود باشید
زندگی ادامه پیدا می کند، اما به این معنی نیست که شما باید از دست دادن عزیزان را به فراموشی بسپارید. آنها را در خاطرات خود زنده نگه دارید و اوقات خوبی را که در کنار هم داشته اید، به یاد بیاورید. سعی کنید افکار خود را تغییر دهید تا زمان های خوبی که در کنار هم داشته اید را به یاد آورید، نه زمان های بد. به عنوان مثال، یک مورد خاص از ارزش احساساتی را انتخاب کنید. این می تواند ارتباط نزدیکی با کسی که فوت شده است را فراهم کند.
همچنین می توانید یک جعبه یادگاری یا مجموعه ای از عکس ها و دیگر خاطرات مورد علاقه خود را تهیه کنید. یک دلیل بر دردناک بودن مرگ آنها وجود دارد و آن هم معمولا به این دلیل است که عزیز شما، حضوری فوق العاده و مثبتی در زندگی شما داشته اند.سعی کنید این را نیز همانند غم و غصه خود، فراموش نکنید. از مراسم خاکسپاری، به عنوان فرصتی برای تجلیل از زندگی عزیزتان استفاده کنید.
خاطرات شما از یک فرد عزیز به احتمال زیاد بسیار زیاد است، ولی بسیاری از آنها شامل لحظات زیبا، ناراحت کننده و شاد خواهند بود. این لحظات را در مراسم خاکسپاری و در زندگی روزمره به یاد بیاورید و گرامی بدارید. آنها دوست دارند چه داستان هایی را از آنها بازگو کنید؟ آنها چه نوع موسیقی را در جشن ها و مهمانی خود می نواختند؟
در حالی که برنامه ریزی برای یک مراسم خاکسپاری، هرگز کار آسانی نیست، اما با استفاده از این زمان، می توانید به چیزهای خوبی که دوست عزیز شما برایتان در این دنیا باقی گذاشته فکر کنید و این یکی از بهترین روش ها برای به یاد آوردن آنها و تصدیق غم و اندوه شما می باشد.
2- حرکت کرد به سمت جلو با زندگی
به تدریج و طبق جدول زمانبندی خود، به سمت جلو حرکت کنید
زمانی که آمادگی پیدا کردید، باید قبول کنید که دوست عزیز شما، فقط در قلب و یاد شما زنده خواهد ماند. زمان مناسبی برای غصه خوردن وجود ندارد و در هر فردی با هر فرد دیگر و بنا بر هر نوع فقدانی، متفات است. پس زمانی که آمادگی داشتید، حرکت کنید. به یاد داشته باشید که تنها نیستید و از آنچه که فکر می کنید قوی تر هستید. ” مراحل سوگ ” اصول احساسی هستند که معمولا بعد از مرگ احساس می شوند.
با این حال، آنها یک سری جعبه نیستند که بخواهید آنها را مورد بررسی قرار دهید و تحقیقات جدید نشان می دهند که ممکن است مراحل سوگ اصلا وجود نداشته باشند.
به سرعت به برنامه روزانه زندگی خود برگردید
با رئیس، معلم و خانواده خود درباره احساس خود و تنظیم زندگی خود پس از مرگ، صحبت کنید. هر کسی، با سرعتی متفاوت حرکت می کند اما همه باید در بعضی از مراحل، به زندگی عادی خود برگردند. بعضی از روزها نسبت به سایر روزها، سخت تر خواهند بود، اما روراست بودن با افراد اطراف شما، وقتی که شروع به انجام کارهای روزانه می کنید، به شما کمک خواهد کرد که دوباره دنیای واقعی خود را پیدا کرده و به سمت جلو هدایت کنید.
با اینکه ممکن است ایده بازگشت به برنامه عادی روزانه، سخت باشد، اما انجام این کار می تواند سبب آرامش شما شده و به شما کمک می کند تا در این مدت طولانی، احساس خستگی کمتری داشته باشید. سعی کنید حداقل برخی از کارهایی که طبق برنامه و قانون انجام می دهید را به کناری بگذارید، حتی اگر مجبور باشید که به تدریج به روال عادی زندگی خود برگردید.
برای برگزاری مجلس یادبود آمادگی داشته باشید
خاطره از دست دادن عزیز خود، ممکن است سال ها ادامه داشته باشد. این یک واکنش بد یا غیرطبیعی نیست. بلکه یادآور این است که این فرد چقدر در زندگی شما خاص و ویژه بوده است. روبرو شدن با روز های تولد، روز های عید و تعطیلات، سالگرد ها و روز های خاص ممکن است برای بقیه عمر، سخت و دشوار باشد، اما احساس نکنید چون نمی توانید بر آنها پیروز شوید، پس کم آورده اید.
حتی مناظر و انواع بو ها هم می توانند باعث برانگیخته شدن خاطره عزیز از دست رفته شوند با این حال، راه هایی برای مقابله با آنها وجود دارد. در آن روز، یک سنت و رسم جدید را شروع کنید، که به طور بالقوه ای با یاد و خاطره آنها گره خورده است مانند رفتن بر سر مزار. خود را به حواس پرتی زده و آماده شوید و برای بیرون رفتن به خارج از شهر و بودن با دوستان خود، برنامه ریزی کنید. برای مرور خاطرات، زمان بگذارید.
وقتی به یاد دوست عزیز خود می افتید، از آن به عنوان یک فرصت برای فکر کردن به خاطرات دوست داشتنی خود با آنها، استفاده کنید. حتی می توانید این خاطره ها را یادداشت کنید تا همیشه باقی بمانند.
برای صحبت کردن درباره احساسات خود، از یک گروه حمایتی کمک بگیرید
افرادی وجود دارند که درد شما را درک می کنند و به شما کمک می کنند تا با مرگ مقابله کرده و کنار بیایید. یک جستجوی اینترنتی ساده برای ” گروه های پشتیبانی غم و اندوه “، می تواند به شما کمک کند تا گروهی را در نزدیکی خود پیدا کنید. اغلب گروه هایی وجود دارند که با انواع خاصی از اندوه یا فقدان مواجه هستند از قبیل مرگ ناشی از سرطان، از دست دادن همسران و یا والدین و یا سایر غم و اندو هایی که پس از یک ضایعه اصلی به وجود می آیند.
اگر احساس ناراحتی و یا غم و اندوه شدیدی دارید، با یک مشاور صحبت کنید
تحمل بعضی از این مرگ ها به تنهایی بسیار سخت است. با این حال، افراد متخصصی وجود دارند که می توانند به شما در کنار آمدن و مقابله با مرگ یکی از عزیزان تان، به شما کمک کنند، به خصوص اگر نمی توانید عملکرد مناسبی داشته باشید و یا احساس ناامیدی کنید. این افراد به شما کمک خواهند کرد که با اندوه و غم خود کنار بیائید و قادر به درک احساسات غم و اندوه شدید شما هستند.
زمانی که با مرگ یکی از عزیزانتان مواجه می شوید، مشاوران راهنما، درمانگران مدرسه و متخصصان سلامت روانی می توانند شما را راهنمایی و حمایت کنند. اگر در حال جدال و کش مکش با افکاری نظیر خودکشی یا خود آزاری هستید، فورا با اورژانس یا پزشک یا مشاور خود تماس بگیرید.
3-کمک به کودکان برای درک کردن مرگ
انتظار این را داشته باشید که کودکان، در سنین مختلف، به طرق مختلفی با مقوله مرگ کنار می آیند
کودکان بزرگتر نسبت به کودکان کوچکتر، بهتر می توانند به مقابله با مرگ بپردازند. کودکان خیلی کوچک مانند کودکانی که در سن پیش دبستانی هستند، ممکن است در درک و فهم این موضوع که مرگ یک مسئله ابدی است و نه موقتی، دچار مشکل شوند و به مرگ، به صورت یک جدایی موقت نگاه کنند. از طرف دیگر اکثر دانش آموزان دبیرستانی، می توانند قطعیت مرگ و دلایل آن را به خوبی درک کنند.
هنگامی که درباره مرگ با کودک خود صحبت می کنید، صداقت داشته باشید. به حداقل رساندن و یا نادیده گرفتن احساسات منفی، بعدها فقط باعث گیجی و سردرگمی کودک شما خواهد شد.
این خبر را به سادگی و با زبانی ساده برای کودک خود بازگو کنید
از خودتان داستان سر هم نکنید و یا به خاطر ترس از آسیب رساندن به خودش، به کودک نگوئید که صبر کند تا در زمانی مناسب، به او پاسخ دهید. این خبر را به او بگوئید و به سوالات کودک، ساده و مستقیم و بدون استفاده از جملات غیر مستقیمی نظیر ” از دست رفته ” یا ” در گذشته”، پاسخ دهید.مثلا ممکن است بگویید : ” من یک خبر غم انگیز و ناراحت کننده دارم. ” عمو دیو دیشب مرد. ”
اگر کودک خبر فوت یکی از عزیزان خود را از فرد دیگری بشنود، ممکن است این موضوع برایش گیج کننده و غیر قابل باور باشد و اگر شما، کودک را راهنمایی نکنید، او نمی داند که از کجا راهنمایی و مشاوره بگیرد. در یک زمان مناسب، یک دوست قابل اعتماد و آشنا باید درباره مرگ با کودک شما صحبت کند تا کودک احساس امنیت داشته باشد.
کودک خود را تشویق کنید تا رویش به شما باز شود و احساس راحتی داشته باشد
مانند بسیاری از بزرگسالان، برای کودکان نیز، صحبت کردن و دانستن موضوعات جدی مانند مرگ، سخت و دشوار است.حتما آنها را تشویق کنید که در مورد این که چه احساسی دارند، صحبت کنند، اما اگر در ابتدا ساکت و یا ناراحت هستند، به خواسته های آنها احترام بگذارید. اینکه کودک را مجبور به حرف زدن کنید، فقط باعث می شود که بیشتر گیج و سر در گم شده و فهم و درک غم برای کودک سخت تر شود.
اجازه دهید تا کودک، صحبت را پیش ببرد. آنها سوالاتی را که برایشان مهم هستند، خواهند پرسید. این روش به شما کمک می کند تا لحن مناسب و اطلاعات درستی را مطابق با سطح کمال و پختگی کودک، پیدا کنید.
با یادآوری خاطرات خوبی که در کنار هم داشته اید، می توانید به تقویت خاطرات مثبت کمک کنید
با کودکان در مورد چیزهای خوبی که به خاطر دارند، صحبت کنید. می توانید به عکس هایی از لحظات شادی که در کنار هم بوده اید، نگاهی بیندازید، داستان هایی را که از آن لذت می برید بنویسید و سعی کنید این خاطرات و داستان ها را زنده نگه دارید. در حالی که شما نیز در حال عبور از این غم و غصه هستید، این کار بسیار سخت و دشوار است. داشتن دید مثبت باعث می شود که همه با یک روش درست و سالم، با مقوله مرگ کنار بیایند.
اگر کودک می خواهد در مورد خاطرات شاد و خوشحال کننده ای که با عزیزانشان داشته اند، صحبت کند، سعی نکنید که موضوع را تغییر دهید. داشتن سخنان مثبت درباره فرد در گذشته، بخش سالمی از روند التیام و بهبودی است.
به کودک خود این فرصت را بدهید که در مراسم یادبود شرکت پیدا کند
اجازه دهید تا کودک در مراسم خاکسپاری شعر بخواند، گل بچیند و یا با تعریف کردن یک داستان، بخشی از روند غم و اندوه خانواده را حس کنند. این کار می تواند به کودک کمک کند تا احساسات خود را کنترل کند و به روشی که برای خود کودک معنا دار است، در داشتن یک خاطره با فرد متوفی، شرکت کند. اجازه دهید که خودتان نیز، غمگین و غصه دار شوید.تصور نکنید که به خاطر کودک خود، باید نیازهای عاطفی خود را نادیده بگیرید.
کودکان شما با گرفتن نشانه هایی از غم و غصه، یاد می گیرند که بر طبق آن عزاداری کنند و غصه دار شوند. اگر در مقابل بروز احساسات، گریه کردن و یا صحبت درباره مرگ یک عزیز، مقاومت کنید، کودک شما نیز همین کار را خواهد کرد. احساسات خود را هنگام صحبت با کودک، در کلمات خود بگنجانید. این نه تنها به کودک کمک می کند که بفهمد چگونه غم و غصه خود را به روشی سالم ابراز کند، بلکه به آنها نشان خواهد داد که آنچه را احساس می کنند، خوب و طبیعی است.
برای مثال بگوئید: من برای مادربزرگ واقعا ناراحت هستم و دلم برای او بسیار تنگ شده است.
اگر کودک با غم و غصه شدیدی، دست و پنجه نرم می کند، از یک شخص حرفه ای، کمک بخواهید
در حالی که اغلب کودکان یاد می گیرند که در طول زمان با مقوله مرگ کنار بیایند، برخی از این مرگ ها، می توانند ضربات سختی را به کودک وارد کنند. زمانی که این اتفاق می افتد، توصیه یک متخصص بهداشت روانی آموزش دیده، ممکن است ضروری باشد.
در مورد علائم زیر، چشمان خود را باز نگه دارید:
- داشتن مشکل در انجام وظایف و کارهای اصلی
- برگشت کردن رفتارهای دوران کودکی از جمله خیس کردن تختخواب یا مکیدن انگشت شست
- کج خلقی مداوم، نوسانات روحی و یا ناراحتی
- نداشتن اعتماد به نفس و یا عدم اطمینان
- بی ادبی و یا نداشتن رفتار مناسب بیش از حد معمول
- نداشتن علاقه به حضور داشتن در جمع و معاشرت با دیگران
ناراحتی از دست دادن عزیزان در زمانی که دارای فرزند هستید
وقتی که دارای فرزندی هستید، ممکن است بخواهید که احساسات خود را بروز ندهید.گاهی اوقات این چیز خوبی است. برای مثال، اگر ناراحتی و غصه شما ناشی از جدایی و طلاق است، نشان دادن خشم و عصبانیت نسبت به والد دیگر، می تواند برای کودک درد آور باشد. به کودک خود این اطمینان شخاطر را بدهید که جدایی آنها، تقصیر او نیست. روال زندگی خود را تا حد ممکن عادی نگه دارید و به آنها بگویید که قرار است چه اتفاقی بیفتد، بنابراین آنها کمتر گیج و سردر گم می شوند.
اما اگر والدین، هر دو به خاطر از دست دادن یک دوست عزیز، غصه داشته باشند، گاهی اوقات برای کودکان خوب است که ببینند داشتن غم و گریه کردن، امری طبیعی است. اگر کودک بخواهد احساسات خود را با شما به اشتراک بگذارد، توجه کنید که این کار از طریق صحبت کردن، نقاشی کشیدن و یا بازی کردن باشد. به کودکان باید این حس دست بدهد که به آنها گوش می دهید، بنابراین اگر حس خوبی داشته باشند، در تصمیم گیری ها و رویداد ها، آنها را شرکت دهید.
روانشناسان چگونه می توانند در زمینه از دست دادن عزیزان کمک کنند
روان شناسان، در زمینه اینکه افراد بهتر بتوانند با ترس، گناه یا اضطرابی که ممکن است با مرگ عزیزانشان ارتباط داشته باشند کنار بیایند، آموزش دیده اند. اگر به مقابله با غم و اندوه و مدیریت فقدان، به کمک نیاز دارید، با یک روان شناس و یا دیگر متخصصان بهداشت روانی، مشورت کنید.
روان شناسان می توانند به افراد کمک کنند تا انعطاف پذیر باشند و تدابیری را برای گذر از این غم و غصه ایجاد کنند. روان شناسان از انواع درمان های مبتنی بر شواهد که اغلب شامل روان درمانی است، برای کمک به افراد در جهت بهبود زندگی آنها، استفاده می کنند. روان شناسانی که دارای مدرک دکترا هستند، یکی از بالاترین سطوح تحصیلی آموزش حرفه ای مراقبت های بهداشتی را دریافت می کنند.
احساس بهتر بعداز از دست دادن عزیزان
اگر فردی را می شناسید که فوت کرده است، طبیعی است که برای مدتی، دچار احساسات شده و سوالاتی داشته باشید همچنین طبیعی است که کمی احساس بهتری داشته باشید که بستگی زیادی به این دارد که این فقدان، چگونه بر زندگی شما تاثیر می گذارد. داشتن حس غم و اندوه برای روزها، هفته ها و یا حتی بیشتر، طبیعی است.
میزان حس ناراحتی و اندوه شما می تواند به مواردی از قبیل اینکه آیا فوت شخص، ناگهانی بوده و یا مرگ وی، از قبل پیش بینی شده بود و یا فردی که فوت کرده، چه قدر به شما نزدیک بوده است، ارتباط دارد. هر شخص و موقعیتی که در آن قرار می گیرد، متفاوت است بهتر شدن، معمولا به تدریج اتفاق می افتد. گاهی اوقات ممکن است احساس کنید که این حالت، هیچ وقت التیام پیدا نخواهد کرد.
فرآیند غصه و اندوه، زمان می برد و غم و غصه شما، می تواند در برخی مواقع نسبت به دیگران، شدید تر باشد. با گذشت زمان، به یادآوردن شخص متوفی، می تواند احساس غم و اندوه را تشدید کند. در زمان های دیگر، ممکن است احساس کنید که اندوه در پس زمینه فعالیت های طبیعی شما قرار دارد و همیشه به ذهن شما خطور نمی کند. با انجام دادن کارهایی که از آنها لذت می برید و یا وقت گذراندن با افرادی که با آنها، احساس خوبی دارید، باعث می شود تا حس بهتری داشته باشید.
اندوه و غصه، با سرعت خودش پیش می رود. هر وضعیتی با وضعیت دیگر، فرق دارد. اینکه چه قدر احساس ناراحتی می کنید و یا اینکه چقدر این ناراحتی طول می کشد، نشان دهنده اهمیت و مهم بودن شخص نیست.
حرف اخر در باب از دست دادن عزیزان
فرآیند غم و اندوه اغلب به عنوان یک فعالیتی که شامل تلاش ذهنی یا جسمی است، شناخته می شود زیرا بسیار سخت و دشوار است. هیچ برنامه زمانی برای غصه خوردن وجود ندارد و هر کسی، از دست دادن عزیزان را به طور متفاوتی، مدیریت خواهد کرد. فقدان می تواند بازماندگان را مجبور کند تا زندگی خود را به منظور جبران و مقابله مجدد، تنظیم کنند.
غم و غصه می تواند یک فرآیند طولانی و دردناک باشد، اما می تواند با کمک دوستان، اعضای خانواده و یا حمایت های بیرونی مدیریت شود. بازماندگان در صورت امکان باید دیگران را در روند غم و اندوه خود دخیل کنند، چرا که انجام این کار ممکن است به آنها در تلاش برای بازسازی زندگی خود پس از فقدان شخص، کمک کند.
