این درمان اغلب به عنوان تفریح درمانی نامیده می شود. تفریح درمانی به بیماران مبتلا به فلج مغزی برای شرکت در فعالیت های تفریحی مورد علاقه شان کمک میکند. یک درمانگر تفریح درمانی به بیماران برای شناسایی توانایی ها، علایق، رویکردهای تطبیقی و هر فرآیند لازم برای کمک به مشارکت آنان همکاری خواهد کرد و به آنان کمک میکند فعالیت های تفریحی که به آن علاقه مند هستند را انجام دهند. درگیر شدن بیماران مبتلا به فلج مغزی در فعالیت های تفریح درمانی به افزایش کیفیت زندگی آنها کمک می کند. در حقیقت تفریح درمانی توانایی بهبود تجربیات ذهنی، اجتماعی و جسمی این بیماران را دارد. در این مقاله از بخش مغز و اعصاب به تفریح درمانی می پردازیم.
درک تفریح درمانی
همه از تفریح و سرگرمی های مورد علاقه خود لذت می برند این مسئله برای بیماران مبتلا به فلج مغزی نیز یکسان است. فعالیت های تفریحی، مهم نیست که چه هستند، موجب ایجاد اوقات فراغت خواهند شد و باعث بهبود توانایی مشارکت در محیط و ارتباط با افراد دیگر می شود. این روش درمانی بیماران را به مشارکت در ورزش، برنامه های فرهنگی و سایر رویدادها و فعالیتهایی که باعث افزایش مهارت های شناختی و توانایی های جسمی بیمار می شود، تشویق می کند.
از آنجا که تفریحات مزایای زیادی را به همراه دارد، تفریح درمانی به بیماران فلج مغزی این فرصت را می دهد تا زندگی کاملا عادی را تجربه کنند. تفریح درمانی تجربه های اجتماعی، روحی و جسمی را ارائه می دهند که مزایای بسیاری دارد. این نوع درمان به بیمار امکان می دهد تا در فعالیت های لذت بخش که از آن می توانند چیزهایی هم یاد بگیرند، شرکت کند.
بیشتر بدانید: 10 پیشنهاد برای تقویت ذهن و حافظه
توجه به این نکته مهم است که تفریح درمانی فراتر از لذت و یادگیری است. این نوع درمان به منظور افزایش توانایی بیماران مبتلا به فلج مغزی طراحی شده است. در این درمان بیماران با استفاده از استراتژی، برنامه ریزی و درگیر شدن در کارها تشویق عاطفی میشوند و با بهبود عملکرد جسمی، درگیر شدن در فعالیت ها و لذت بردن و بهره مندی از آنها یک قدم به جلو برخواهند داشت.
اگرچه سایر روشهای درمانی ممکن است نیاز بیمار به بهبود عملکرد بدنی را برطرف سازند، اما تفریح درمانی بر روی از بین بردن موانع ای که بیماران را از انجام فعالیت های تفریحی و تقویت زندگی دور میکند، متمرکز می شود. در تفریح درمانی بیماران شانس شرکت در فعالیت های اوقات فراغت را دارند که کیفیت کلی زندگی آنان را بالا می‌برد.
با گذشت سال ها، فرصت های تفریحی پیشرفته تر شده و فعالیتهای اصلاح شده ای را ارائه می دهد که این امکان را برای افراد دارای اختلالات جسمی فراهم می کند تا در فعالیت های مورد علاقه خود شرکت کنند. به عنوان مثال ، بسیاری از ورزش ها مانند بسکتبال، تنیس و فوتبال اصلاح شده اند تا افراد در صندلی های چرخدار بتوانند با سهولت آن را بازی کنند.
البته، تفریح درمانی فراتر از ورزش است و به دنبال اهداف فرهنگی و هنری نیز می رود. بیماران مبتلا به فلج مغزی ممکن است با حرکات اصلاح شده و تجهیزات تطبیقی در کلاس‌های رقص شرکت کنند. از تجهیزات کمکی و برنامه های کاربردی تخصصی می توان برای کمک به بیماران در خلق آثار هنری استفاده کرد.
فواید تفریح درمانی در بیماران فلج مغزی
برای بیماران مبتلا به فلج مغزی، درمان تفریحی مزایای بسیاری دارد. تفریح درمانی این امکان را برای بیماران فراهم می کند تا بیشتر درگیر شوند، عملکرد فیزیکی را افزایش داده و اتصالات عصبی اساسی را بهبود می‌بخشد.
محیط های انفرادی و گروهی هم مزایایی دارند و هم صرف وقت برای فعالیت های تفریحی فرصتی را برای بیماران فراهم می کند که احساس ناامیدی، تنهایی یا افسردگی را کنار بگذارند. برای بسیاری از بیماران، این نوع درمان حس موفقیت را به وجود می آورد و احساس اعتماد به نفس را بهبود می بخشد.
همچنین بیماران از داشتن فرصت برای شرکت در فعالیت با افراد دیگر که دارای علایق مشابه هستند، بهره مند می شوند. این کار تعامل بین بیماران، دوستان، همکاران، همکلاسی ها و اعضای خانواده را افزایش می دهد و افراد دیگر را در مقابل توانایی های فزاینده افرادی که با معلولیت روبرو هستند قرار می دهد.
برخی از مزایای جسمی خاص که با تفریح درمانی همراه است شامل موارد زیر است:
- هماهنگی بهبود یافته
- افزایش انعطاف پذیری و قدرت
- قدرت بهتر ورزشی
- بهبود در مهارت های جسمی
- سلامتی و تناسب اندام کلی بهبود یافته
تفریح درمانی همچنین از مزایای روانشناختی و شناختی زیادی برخوردار است از جمله:
- اضطراب و عصبانیت را کاهش می دهد
- پذیرش بهتر معلولیت
- مشکلات کمتری در مورد انزوای اجتماعی
- مهارتهای اجتماعی پیشرفته
- افزایش توانایی در مدیریت افسردگی و استرس
- تصویر بهتر از بدن
- بهبود در سلامت کلی
- توسعه مهارت های تصمیم گیری و تحلیلی
- بهبود رفتار کلی
- اعتماد به نفس بالاتر
چه کسی می تواند از تفریح درمانی بهره مند شود؟
تفریح درمانی می تواند به نفع بیماران فلج مغزی در هر سنی باشد. هر بیمار می تواند از این نوع درمان بهره مند شود اگرچه فعالیت های تفریحی معرفی شده باید از نظر سن نیز مناسب بیمار باشد. کودکان و نوجوانان خردسال با بازی ها، هنرها، فعالیت های زمین بازی و ورزش به خوبی اخت خواهند شد. با این حال، هرچه بچه ها بزرگتر می شوند، ممکن است رویکردهای تفریحی که با نظم بیشتری برگزار می شوند، مانند موسیقی، تئاتر و ورزش های تیمی، به آنها معرفی شود.
نوجوانان ممکن است بخواهند در یک محدوده خاص مورد علاقه مانند گفتگو، غواصی، گلف، رقصیدن یا شنا درگیر شوند. از آنجا که ممکن است بزرگسالان، فرصت ها و علاقه های آنان را نادیده بگیرند، تمرکز بر گسترش فرصت ها و علاقه ها می تواند برای بیماران بزرگسال موثر باشد. تیم پزشکی بیمار می توانند با یک درمانگر تفریحی همکاری کنند و برنامه ای را تهیه کنند که نه تنها منافع بیمار را برآورده کند، بلکه به درمان آنها نیز کمک کند.
تفریح درمانی و مداخلات شخصی
تفریحات مبتنی بر فعالیت در رفتار، اصلاح شناختی، اصلاح بدنی، ارتباط، سازگاری و عملکرد استفاده می‌شود. با این حال، هر یک از برنامه های درمانی به صورت جداگانه برای پاسخگویی به نیازهای منحصر به فرد بیمار طراحی شده است. آنچه برروی یک بیمار کار می کند ممکن است به خوبی برای بیمار دیگری جواب ندهد.
درمانگر تفریح درمانی با شناسایی بیماران، موانع عاطفی و جسمی با بیماران همکاری خواهد کرد. آنها هرگونه سازگاری را کشف کرده و در صورت لزوم به اصلاحات کمک می کنند. سازگاری ها و تغییرات مورد نیاز ممکن است از بیماری به بیمار دیگر متفاوت باشد، اما با مداخله فردی، بیماران قادر خواهند بود از مشارکت کامل در فعالیت های تفریحی مورد نظر خود برخوردار شوند.
بیشتر بدانید: بیماری های مغز و اعصاب کودکان؛ فلج مغزی و راه های درمان آن
برای کودکان، درگیر شدن در درمان تفریحی ممکن است استرس زا باشد. برخی از تکنیک هایی که درمانگران در بیماران فلج مغزی استفاده می کنند، برای ایجاد انگیزه در آنها طراحی شده است اما درمانگران همچنان باید برای ایجاد اعتماد به نفس در کودکان تلاش کنند. برای درمان کودکان روشهای جدیدی برای غلبه بر موانع یا انجام وظایف می‌تواند در نظر گرفته شود.
تعدادی از مشارکت متداول که ممکن است در یک برنامه درمانی تفریحی فردی استفاده شود عبارتند از:
- آموزش سلامتی
- مراقبه
- تکنیک های مدیریت استرس
- مهارت های بازی
- فعالیت های گروهی کوچک و تعامل
- فعالیت های تربیت بدنی
- مشاوره در مورد رفتار
- اجتماعی شدن
- ادغام با یک جامعه
- تکنیک های آرامش
- بازآموزی شناختی
شروع به کار با تفریح درمانی
بیماران و اعضای خانواده غالباً می تواننددریابند که فرصت های تفریحی زیادی برای بیماران وجود دارد. قبل از شروع به کار درمان تفریحی، به ویژه برای بیماران فلج مغزی با اختلالات شدید جسمی، ارزیابی علائم بیمار، نیازهای تطبیقی، خلق و خوی و قابلیت ها باید توسط یک متخصص واجد شرایط انجام شود.
درمانگران برای تهیه یک برنامه درمانی مناسب با پزشک بیمار همکاری خواهند کرد. آنها همچنین ممکن است برای تعیین توانایی هایی که قبلاً به دست آورده است با متخصصان حرفه ای بیمار مشورت کنند. مهارت های اجتماعی بیمار، کارهای روزمره و تیم پشتیبانی نیز قبل از تعیین یک برنامه شخصی، مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند.
ارزيابي كامل بيمار قبل از درمان ممكن است شامل مشاهده بيمار در محيط باليني، مرور پرونده پزشكي او، همكاري با ساير اعضاي تيم پزشكي بيمار و انجام تست هاي استاندارد باشد. پس از ارزیابی و آزمایش، یک درمانگر با برنامه درمانی متفاوتی روبرو خواهد شد. استراتژی های چندگانه ممکن است مورد استفاده قرار گیرد تا بیماران در هنگام شرکت در فعالیت های تفریحی، راه حل هایی برای هرگونه شکاف اجتماعی، شناختی و جسمی ایجاد کنند.
درمانگران برای آموزش آنها در استفاده از تجهیزات تخصصی مورد نیاز همکاری خواهند کرد و دستورالعمل نحوه استفاده از روشهای جایگزین را برای شرکت در فعالیتهای مورد نظر ارائه می دهند. با پیشرفت درمان تفریحی، درمانگران به ارزیابی پیشرفت و مشارکت بیمار ادامه خواهند داد. هرگونه تغییر در برنامه ممکن است در صورت لزوم ایجاد شود و تا اطمینان حاصل شود که بیمار حداکثر مزایای این نوع درمان را کسب می کند.
