کاردرمانی باعث پشتیبانی از توان بخشی، از طریق ترکیب فعالیت های روزمره می شود. درمانگرهای کاردرمانی آموزش دیده و همچنین همیاران درمان، از امورات روزمره به عنوان ابزارهای درمانی استفاده کرده و توانایی های بیماران خود را تقویت نموده و به آن ها کمک می کند تا مهارت های حیاتی را توسعه دهند. کاردرمانی، در برنامه درمانی، برای بیماری که دچار فلج مغزی شده، نقش حیاتی دارد. درمانگرهای کاردرمانی تلاش می کنند تا توانایی کودک در زمینه انجام امورات و اهداف روزمره ای را تقویت کنند که نه تنها باعث پیشرفت کیفیت کلی زندگی می شود بلکه خوشحالی افراد را نیز افزایش می دهد. در این مقاله از بخش مغز و اعصاب دکتر سلام به کار درمانی می پردازیم.
منافع کاردرمانی
فلج مغزی، چالش های شناختی و فیزیکی ای را به همراه دارد که می تواند در توانایی بیمار، در زمینه انجام فعالیت های روزمره اختلال ایجاد کند. کاردرمانی، این محدودیت ها را هدف قرار داده و به بیماران، توانایی مشارکت کامل، در زندگی روزمره و رسیدن به اهداف شخصی را می دهد.
از طریق اقدامات و فعالیت های مختلف (که هر کدام بر مرکزیت انجام امورات کاربردی بنا گذاشته شده است)، OT می تواند آسیب ها را توانبخشی کرده و باعث تقویت استقلال شود. کاردرمانی به بیمارانی که اختلالات شناختی و فیزیکی دارند کمک کرده و منجر به سلامتی و کیفیت بالاتری در زندگی خواهد شد. OT می تواند روش مداخله موثری برای بیماران دچار فلج مغزی باشد.
OT به کودکان، با رده سنی مختلف که از فلج مغزی رنج می برند کمک شایان به ذکری می کند. این روش درمانی، به مسائل تحرکی ای می پردازد که در فلج مغزی مرسوم است اما درمان گرهای کاردرمانی تلاش می کنند تا قابلیت های شناختی و حسگری را نیز درمان کنند.
هنگامی که توسعه شناختی دچار اختلال می شود، در کاردرمانی می تواند برنامه ریزی عملی را پشتیبانی کرده و به بیماران CP کمک کند تا به دنبال روتینهای روزمره خود باشند. کودکانی که دچار اختلال تحرکی هستند از تکنیک های مختلف OT نفع می برند.
بیشتر بدانید: فلج مغزی چیست؟ علائم، علل، درمان بیماران فلج مغزی
این تکنیک ها به گونه ای طراحی شده است تا بتواند کاربرد این روش را افزایش داده و محدودیت های فرد را کاهش دهد. هم چنین کاردرمانی، به منظور بهبودبخشی درک حسگری کودک، کمک به فرآیند بیمار مبتلا به فلج مغزی و برداشت از ورودی حسگری، توصیه می شود.
کادرمانی از توسعه سالم پشتیبانی کرده و کودکی که دچار CP شده را در مجموعه های مختلفی یاری می دهد. از سنین ابتدایی، متخصصان کاردرمانی در کودکان تلاش می کنند تا در زمینه یادگیری و بازی کردن مثبت، نقش داشته باشند و هم چنین OT به کودکان کمک می کند تا از لحاظ اجتماعی، در جامعه بوده و در مدرسه مشارکت داشته باشند. به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی جامع، کاردرمانی می تواند در زمینه های زیر به کودکان مبتلا به CP کمک کند:
- ایجاد روتین های گام به گام ساده که برای کودکان مبتلا به CP، به راحتی قابل هضم می باشد
- حفظ روتین های روزمره قابل مدیریت
- مشارکت در فعالیت های تفریحی
- کار و بازی کردن به صورت مستقل
- درک ورودی حسگری
- به دست آوردن اعتماد به نفس
- جبران کردن محدودیت ها
- توسعه مهارت های حل مسئله
- ایجاد حس هویت
- یادگیری، برای انطباق با قابلیت های فردی
- خلق روش های یادگیری که با کمک آن بتواند یاد بگیرد چگونه امور روزمره خود را تکمیل کند
- تعامل آزادانه با سایرین
- بهبودبخشی خوشحالی، لذت و استقلال
- ایجاد احساس اهمیت و نیاز در جامعه
چه زمانی به کاردرمانی نیاز است؟
کاردرمانی، برای کودکان مبتلا به فلج مغزی، هنگامی که در زمان انجام فعالیت ها و امور روزمره به کمک نیاز دارند توصیه می شود. از آن جایی که هر مورد فلج مغزی، منحصر به فرد است متخصصان پزشکی، مجموعه ای از آزمایش ها و ارزیابی هایی را انجام می دهند که در زیر، به طور مختصر به ان ها می پردازیم.
- آزمایش مهارت های تحرکی: انجام آزمایش، برای مشاهده این که است آیا شخص می تواند حرکت با اندام های خود (بازو، پا) را کنترل کند و هماهنگی مناسبی بین اجزای بدن وجود دارد یا خیر
- کاربرد شناختی: آزمایش فعالیت های مغزی که در برگیرنده استدلال، حافظه، توجه، زبان، کسب اطلاعات و … می شود.
- آزمایش مهارت های توسعه: انجام آزمایش، به منظور تعیین سطح مهارت شناختی توسعه کودک که دچار فلج مغزی شده است.
فرآیند کاردرمانی:
کاردرمانی، بخشی درونی از فرآیند درمان و بهبودبخشی، برای تمامی کاربردهایی است که می تواند کیفیت زندگی را برای کودکان مبتلا به فلج مغزی بهبود ببخشد. درمان گرها، توجه زیادی به این روش کرده و زمینه هایی از فرصت را مورد هدف قرار می دهند تا با استفاده از آن ها بتوان موقعیت های زندگی را برای اشخاص مبتلا به فلج مغزی، بهتر کرد. درمان گرها توجه زیادی به موارد زیر می کنند:
- مربوط به قابلیت های شنوایی (حسگری): مشارکت در تمرین های مکرر که می تواند احساساتی همانند لمس و سایر احساسات بدنی را به طور قطعی تر بهبود ببخشند
- آگاهی فیزیکی و آگاهی ذهنی
- واکنش درست به حرکت و لامسه
- مربوط به بصری: تلاش، برای بهبودبخشی تکنیک هایی همانند یادگیری خواندن، نوشتن، نقاشی کردن و استفاده از ابزارهای ساده کودکی
- وضوح
- درک عمق
- درک بعدی
- محیطی (فیزیکی): بازی ها و تکنیک هایی برای بهبودبخشی کارکردهای فیزیکی، برای بهتر کردن کیفیت زندگی، برای بیماران مبتلا به فلج مغزی
- بهبودبخشی رشدی
- بازه تحرک
- انعطاف پذیری
- قابلیت ارتجاعی
- اجتماعی (یکپارچه سازی): تکنیک ها و بازه های اجتماعی، برای بهتر کردن تلفیق با جامعه، بهبود بخشی مهارت های برقراری ارتباط با دیگران
- تلفیق با دیگران
- مهارت های اجتماعی
- مهارت های استدلال
ابزارهای کاردرمانی
ابزارها و ادوات مختلفی به درمانگران، در زمینه حداکثرسازی منافع کاردرمانی کمک می کند. این ابزارها شامل موارد روزمره و هم چنین دستگاه های پزشکی تخصصی زیر می شود:
- بازی های مرتبط با توسعه شناختی
- اسباب بازی هایی که کارکرد تحرکی را بهبود می بخشند
- آتِل و محافظ
- ابزارهای انطباقی- مداد، قیچی و ..
- اشیای خانگی
والدین و مراقب ها
تشخیص فلج مغزی می تواند برای خانواده هایی که مسئولیت مراقبت و آرام کردن کودک مبتلا به فلج مغزی دارند، امری چالش برانگیز باشد. والدینی که با CP مواجه می شوند، از منافع برنامه های کاردرمانی، ایفای نقش های حیاتی، ساخت و پیاده سازی برنامه های درمانی OT برخوردار خواهند شد. یکی از اهداف این روش درمانی ، افزایش استقلال و مشارکت کودک، در خود-مراقبتی است تا بتوان فشار بر مراقب ها را کمتر کرد.
بیشتر بدانید: همه چیز در رابطه با اضطراب اجتماعی
در کاردرمانی می توان تنش مراقب را کاهش داده و احساس رفاه را در خانواده ای که با فلج مغزی رو به رو شده است را تحریک کرد. با بهبود کیفیت زندگی کودک، والدین و مراقب ها می توانند منافع مشابهی را تجربه نمایند.
نتایج و انتظارات کاردرمانی
کاردرمانی، چندین وجهه دارد. بنابراین هر بیمار، قبل از توصیه این روش درمانی، تحت ارزیابی جامعی قرار خواهد گرفت. برای اطمینان از نیازهای هر بیمار، متخصصین کاردرمانی این سه مرحله را دنبال می کنند:
- هر بیمار ارزیابی کاملی از جمله مشاوره با والدین و مراقبان را دریافت می کند. با شناسایی نیازهای هر کودک؛ درمانگران می توانند درمانی برای بهره مندی حداکثرایجاد کنند.
- یک برنامه درمانی درمانی اختصاصی انجام شود که در تلاش است تا با فعالیتهای روزمره، به بیماران در رسیدن به اهداف شخصی کمک کند
- نتایج با استفاده از بازخورد برای تنظیم مداخله OT و تقویت درمان موفقیت آمیز ارزیابی می شوند.
متخصصین کاردرمانی برای شناسایی نقاط قوت و محدودیت های هر کودک با والدین همکاری می کنند. این اختلال بسیار فردی است بنابراین بسته به علائم و شدت تجربه شده توسط هر بیمار، برنامه های درمانی OT بسیار متفاوت است.
کاردرمانی به منظور بهبود موارد زیر است:
- روشی آسانتر برای افراد برای انجام وظایف و کارهای روزمره
- مک به افراد در یادگیری نحوه تکمیل مسئولیت ها و وظایف
- بهبود ادغام کلی در جامعه از جمله، مدرسه، اجتماع و زیستگاه طبیعی
متخصصین کاردرمانی نیز ممکن است نگران نگرش و خلق و خو باشند (از جمله توانایی کودک در ارتباط با دیگران). علاوه بر وضعیت روحی و توانایی کودک برای استدلال و تعیین اهداف، متخصصین کاردرمانی نیز عوامل بیرونی مؤثر بر کیفیت زندگی را ارزیابی می کنند، مانند:
- محیط مدرسه و خانه
- مسائل خانوادگی – اندازه، ترکیب و غیره
- شیوه های فرهنگی
- موقعیت مکانی و شرایط اقتصادی-اجتماعی
تکنیک های کاردرمانی، برای بهبود کیفیت زندگی
کاردرمانی با هدف بهبود کیفیت کلی زندگی مبتلایان به فلج مغزی انجام می شود. درمانگران به دنبال بهبود شرایط در خانه، مدرسه، محل کار و جامعه خود هستند. برخی پیشرفت های اساسی به حفظ روال کمک می کند که می تواند برای افراد دارای ناتوانی در رشد بسیار سخت باشد.
بیشتر بدانید: آموزش بهداشت و نظافت شخصی به خردسالان
خانوارها
توانایی حفظ و مدیریت وظایف روزانه در خانه برای حمایت از کودکان یا افراد مبتلا به فلج مغزی بسیار مهم است. برخی از نقطه تمرکزها برای درمانگران عبارتند از:
- غذا خوردن
- نظافت شخصی
- مسواک زدن دندانها
- استحمام
- پیگیری کارهای روزمره
- تقویت اعتماد به نفس
آب درمانی و فلج مغزی
برای کودکان و بزرگسالان مبتلا به فلج مغزی، آب درمانی می تواند در صورت ارائه تحت نظارت یک درمانگر آموزش دیده و معتبر، منافع فیزیکی و ذهنی خوبی داشته باشد. با ارائه درمان هدایت شده و هم چنین کمک ویژگی های بازیابی و سم زدایی آب، این نوع درمان می تواند کارکردهای فیزیکی را تقویت نماید.
خاصیت شناوری آب اجازه می دهد تا بیماران مبتلا به فلج مغزی بتوانند با اثربخشی بیشتری حرکت کرده و تمرین های هوازی و غیرهوازی، برای آن ها امن تر و اثربخش تر شود. در باره این نوع درمان، تمرین های مختلف و برنامه هایش و منافع آن و هم چنین مواردی که باید از جلسات درمانی آن، انتظار داشته باشید در مقاله زیر می توانید اطلاعاتی کسب نمایید.
توضیح کامل آب درمانی
اغلب به این نوع روش، به عنوان آب درمانی اشاره می شود که شامل استفاده از آب خواهد شد و مقاومتی که آب، برای کمک به بهبودبخشی کارکرد فیزیکی و توانایی های بیمار ارائه می کند در آن، فاکتوری حائز اهمیت است. جامعه پزشکی، این حالت درمان را به عنوان روشی موثر، برای آموزش مجدد و توانبخشی بدن در نظر می گیرند و آب می تواند محیطی شفا بخش (به خصوص برای افرادی که مبتلا به فلج مغزی هستند) ارائه کند.
فعالیت های آب درمانی، همگی یا در یک استخر گرمایش شده یا غیرگرمایش شده انجام خواهد شد. بیشتر از نصف وزن بدن انسان، از آب تشکیل شده و وزن بدن و جاذبه، بر حرکت انسان موثر خواهد بود. با آب درمانی، این فاکتورها تقریبا نتیجه معکوس دارند به دلیل این که وزن بدن انسان تقریبا به اندازه 90درصد در آب کاهش پیدا می کند.
این پدیده می تواند به بیماران مبتلا به فلج مغزی، توانایی حرکت در آب را به گونه ای بدهد که بر سیستم اسکلتی-عضلانی فشار وارد نکرده و محیطی بی نقص، برای بیماران فلج مغزی به منظور بهبودبخشی کارکرد فیزیکی (حتی در صورتی که ربطی به تجرکشان نداشته باشد)، ارائه می کند.
استفاده از آب باعث تمایز آب درمانی، از روش های درمانی فیزیکی سنتی می شود. به دلیل این که ویژگی های بازیابی و سم زدایی آب را در این روش داریم. از طریق ارائه قابلیت شناوری به بیماران، این روش می تواند انجام تمرین های غیرهوازی را به صورت موثر و ایمن، به بیماران ارائه دهد.
هنگامی که آب گرم، برای درمان استفاده شود می تواند اثر ماساژ گونه ای را برای لیگامنت ها، عضلات و مفاصل داشته باشد که در کاهش درد نیز موثر است. برخی از اهداف آب درمانی، برای بیماران مبتلا به فلج مغزی، شامل بهبودبخشی نقطه نظر روانشناسی آن ها، بهبودبخشی کارکرد و کنترل فیزیکی و هم چنین افزایش کیفیت زندگی و استقلال می شود.
انواع مختلف آب درمانی
انواع مختلفی از تمرین ها و برنامه های آب درمانی، برای درمان بیمار مبتلا به فلج مغزی وجود دارد. نوع درمان مورد استفاده، وابسته بر خود بیمار، سن و شدت بیماری، سایر مشکلات پزشکی و سطح تناسب بدنی کنونی او خواهد بود. برخی از انواع مختلف تمرین های آب درمانی که می توان آن ها را به کار بست در زیر آورده شده است:
- یوگای آبی
- راه رفتن در آب عمیق
- تمرین های راه رفتن با کمک
- شنا کردن (در هر سطح مشخص)
- تمرین های تحرکی آب محور
- تمرین های کنترل تنفس
- تمرین های تعادل با کمک دستگاه های شناوری
- بازی های آبی اجتماعی
انواع مختلفی از ادوات، فراتر از استفاده از استخرها را می توان در طول جلسات آبدرمانی استفاده کرد. وزنه، دستگاه های شناوری، توپ، جریان های متراکم و اسباب بازی را می توان برای کمک به درمان استفاده کرد. در کنار استخرهایی امن و با کیفیت بالا که برای جلسات درمانی طراحی شده اند، لبه هایی که به راحتی قابل گرفتن باشند، ادوات تعبیه شده، نردبان و ریل های ایمنی را نیز می توان مورد استفاده قرار داد.
منافع آب درمانی، برای فلج مغزی
آب درمانی، منافع فراوانی برای بیماران مبتلا به فلج مغزی دارد که شامل منافع فیزیکی و منافع ذهنی می شود. به برخی از منافع آب درمانی در زیر اشاره می کنیم:
- کاهش احساس سختی و ناراحتی پس از جلسه درمانی
- کاهش تنش و استرس
- ارائه مقاومت
- افزایش تناسب قلبی-عروقی، به دلیل این که قلب هنگامی که بدن در زیر آب قرار می گیرد باید خون بیشتری را پمپاژ کند.
- کمتر کردن تنش و درد، در مفاصل و عضلات
- کاهش احتمال بروز آسیب دیدگی در طول جلسات درمانی
- توانایی جابه جایی در بازه وسیعی را می دهد
درمان فیزیکی سنتی هنگام استفاده برای بیماران مبتلا به فلج مغزی، منافع زیادی دارد با این وجود آب درمانی می تواند منافع بیشتری داشته باشد همانند احیای بدنی، اکسیژن دهی و آب رسانی به سیستم اسکلتی-عضله ای بدن، از طریق آزادسازی کشش جاذبه ای. بیماران، بازه بیشتری از تحرک را داشت و هم چنین این روش باعث می شود که برقراری تعادل و کشش، ساده تر شود
گرانروی آب هم چنین مقاومتی را ارائه می کند که اغلب در برنامه های آب درمانی، از آن استفاده می شود. تنها راه رفتن در آب می تواند 10 برابر مقاومت بیشتری، به نسبت راه رفتن بر روی زمین سفت داشته باشد. در حالی که بیماران، از محیط آبی آرامش بخش لذت می برند هنوز هم منافع تمرین های سخت را خواهند داشت
آب درمانی در صورت نظارت توسط یک درمانگر حرفه ای و آموزش دیده می تواند منافع فیزیکی زیر را داشته باشد:
- انعطاف پذیری بیشتر
- متابولیسم بهتر
- لحن عضله بهبودیافته
- تناسب قلبی-عروقی بهتر
- پایداری بیشتر
- اختلالات خوابی کمتر
- استقامت بیشتر
- قدرت مرکزی بهتر
- مشکلات کمتر در زمینه انقباض عضلانی (تشنج عضلانی)
- تنش مفصلی کمتر
- بازه حرکت وسیع تر
- گردش خون بهتر
- مشکلات کمتر در زمینه احساس سختی و درد
آب درمانی همراه با منافع فیزیکی می تواند منافع روانشناسی زیادی داشته باشد به دلیل اینکه بیماران، در تمرین هایی که در آب انجام می شوند، مشارکت دارند اغلب، احساس دستاورد بیشتری خواهند داشت که می تواند اعتماد به نفس و مزاج کلی بهتری را برای آن ها به ارمغان داشته باشد. سایر منافع روانشناسی آب درمانی شامل موارد زیر خواهند بود:
- سطوح اعتماد به نفس بالاتر
- مهارت های اجتماعی بهتر
- کیفیت زندگی بهتر
- آزادسازی و کاهش تنش
- احساس استقلال بهتر
- بهبودیابی در یکپارچه سازی حسگری
فرآیند آب درمانی
قبل از جلسه آب درمانی، سلامت کلی، توانایی و چالش های بیمار، به منظور ارائه برنامه درمانی ای که بیشترین انطباق را با نیازهای او داشته باشد به بحث و بررسی گذاشته می شود. هنگامی که جلسه شروع شد، قبل از ورود به استخر، فرآیند گرم کردن را خواهیم داشت. این گرم کردن، حرکات کششی مختلف، مطابق با نیازهای بیمار را شامل می شود.
پس از گرم کردن، درمانگر، بیمار را وارد مجموعه ای از تمرین ها خواهد کرد. این تمرین ها می توانند با استفاده از دستگاه های شناوری همانند جلیقه نجات، هالترهای شناور، کمربند ایمنی، تخته های مخصوص برای شناور بودن بدن یا رشته های استخر (رشته های پلاستیکی رنگارنگ شناور در آب) انجام شوند.
روتین تمرین شخصی سازی شده به منظور کمک به توسعه و حداکثرکردن قابلیت های بیمار طراحی می شود. با این وجود درمانگرها می توانند در شروع به آرامی کار خود را به پیش برده و به تدریج، تکرر و طول جلسات درمانی را با بهبودیابی انعطاف پذیری، استقامت و هماهنگی شخص، افزایش دهند.
در بسیاری از مواردتسهیل خودپذیر عصبی عضله ای، در آب درمانی استفاده می شود که تمرکز را بر حرکت های ریتمیک، تمرین های هوازی و حرکت های شرطی سازی خواهد گذاشت که به بیماران مبتلا به فلج مغزی کمک می کند تا کنترل و تحرک اندام های خود را افزایش دهند. این نوع تمرین ها، شامل موارد زیر می شوند:
- راه رفتن یا دویدن در آب کم عمق
- راه رفتن یا دوین در آب عمیق
- شناکردن
- لگد زدن در آب
- یوگا در آب
- تایچی در آب
با کمک خاصیت شناوری آب، بیماران مبتلا به فلج مغزی می توانند موقعیت های بدنی ای را بگیرند که در غیر این صورت در محیط های درمانی دیگر، قابل حصول نیست. درمان گرها هم چنین می توانند با انتقال حرکت های یادگرفته شده در آب، با بیماران کار کنند که باعث می شود توانایی های فیزیکی آن ها بیشتر بهبود بیابد.
بیشتر بدانید: آموزش تصویری ورزش یوگا برای کمر درد
در اکثر موارد، جلسه های آب درمانی، 45-30 دقیقه به طول می انجامد که البته وابسته بر نیازهای منحصر به فرد بیمار است. بیماران به طور کلی نیاز به کفش های شنا، حوله و هم چنین لباس شنا، برای جلسات خود دارند.
آب درمانی می تواند حالت سودبخش و ایمنی از درمان، برای بیماران مبتلا به فلج مغزی باشد. این روش، با ارائه منافع فیزیکی و روانشناسی، به طور همزمان، روش درمانی ای است که سودبخشی فراوانی دارد. با هدایت یک درمانگر حرفه ای، بیماران اغلب از سلامت ذهنی و فیزیکی بیشتر لذت برده و کیفیت کلی زندگیشان را بهبود می بخشند.
درمان با اکسیژن پرفشار
در افراد مبتلا به اختلالات ذهنی، ضربه مغزی یا آسیب مغزی تروماتیک (TBI) و اختلالات شناختی و حافظه، درمان با اکسیژن پرفشار گزینه مناسبی می باشد. به دلیل گسترش کاربرد درمانی آن، از سراسر دنیا گزارشات بسیاری مبنی بر رهایی از اختلالات مختلف و تجربه بهبودی چشمگیر در علایم به دست آمده است.
نحوه کار درمان با اکسیژن پرفشار
مغز و بدن شما برای داشتن بهترین عملکرد نیازمند منبع کافی اکسیژن است. اکسیژن تنفسی شما در داخل ریه ها جریان یافته و وارد جریان خون می شود که سبب انتقال آن در کل بدن و مغزتان می شود. هر قسمت از بدن که دچار جراحت شود جهت بهبودی بافت آسیب دیده نیازمند اکسیژن بیشتری است.
درمان با اکسیژن پرفشار، درمانی غیر تهاجمی است که شامل تنفس اکسیژن خالص 100 درصدی در یک اتاقک فشرده می باشد. در این روش توانایی جذب ریه ها 3 برابر جذب اکسیژن با فشار عادی است. جهت تسهیل بهبودی بافت های آسیب دیده، اکسیژن پرفشار توسط جریان خون به مکان مورد نظر حمل می شود.
موارد قابل درمان با اکسیژن پرفشار
این روش برای حالاتی که برای بهبود بافت ها یا مغز، اکسیژن اضافی مورد نیاز است کاربرد دارد. اگر چه این روش به علت درمان کمکی در ترمیم زخم، سمیت مونو اکسید کربن، سوختگی و کاهش ناگهانی فشار شهرت یافته است ولی می تواند به بهبود بیماری های مربوط به مغز و مقابله با عفونت ها نیز کمک کند و سبب تقویت سیستم ایمنی گردد.
اختلالات قابل بهبود با روش درمان اکسیژن پر فشار
- آسیب مغزی تروماتیک (TBI) و ضربه مغزی
- اختلال استرس پس از حادثه ( PTSD)
- اختلال طیف اوتیسم یا در خود ماندگی ((ASD
- اختلالات ذهنی و بیماری آلزایمر
- دمانس عروقی
- اضطراب و افسردگی
- اختلالات توجهی
- بیماری لایم
- میگرن
- بیماری های خود ایمنی
- سکته
- پیری
نتایج اسپکت اسکن و سایر مطالعات درباره درمان با اکسیژن پرفشار
اسپکت اسکن (SPECT) مغزی، فناوری سنجش جریان خون و فعالیت مغزی می باشد که نقاط فعال، بیش فعال و کمتر فعال را نشان می دهد. عکس برداری مغزی نشان داده است که درمان با اکسیژن پرفشار فواید زیادی برای مغز دارد.
افزایش جریان خون
مطالعات اسپکت اسکن نشان می دهد که در افراد تحت درمان با اکسیژن پرفشار ، جریان خون مغزی به طور چشمگیری افزایش دارد.
جریان خون کافی به مغز جهت سلامت روانی بسیار حیاتی است. اسپکت اسکن ارتباط مشکلات ذهنی مثل کم توجهی (ADD) و بیش فعالی(ADHD)، افسردگی، اختلالات دو قطبی، اسکیزوفرنی، اعتیاد و … را با جریان خون ناکافی به مغز آشکار کرده است. در واقع جریان خون ناکافی به مغز، اصلی ترین عامل تشخیصی در ابتلا فرد به بیماری آلزایمر است.
بهبودی حرکتی در افراد با اختلال طیف اوتیسم یا در خود ماندگی (ASD)
جریان خون ناکافی مغز با این اختلال نیز در ارتباط است. درمان با اکسیژن پرفشار به دلیل جبران جریان خون ناکافی به مغز، سبب بهبود عملکرد شناختی و رفتاری در افراد مبتلا می گردد.
مطالعه ای که در سال 2009 بر روی کودکان مبتلا به اوتیسم تحت درمان با اکسیژن پرفشار انجام گرفت ، نشانگر افزایش چشمگیر کل کارایی، تماس چشمی، تعاملات اجتماعی، هوشیاری شناختی – حسی و اختلالات شنوایی بود. همچنین گزارشات مردمی مبنی بر بهبود ریتم خواب و کاهش پرخاشگری نیز در این افراد وجود دارد.
بهبود عملکرد شناختی و فیزیولوژیکی بعد از ضربه مغزی
مطالعه ای که در سال 2017 بر روی 29 نفر از کهنه سربازان ارتش مبتلا به ضربه مغزی ناشی از انفجار انجام شد، نشان داد که بعد از انجام 40 جلسه درمان با اکسیژن پرفشار، پیشزفت هایی در آزمایش های جسمانی، فیزیولوژیکی و شناختی حاصل شده است ، به طوریکه سبب بهبود حافظه، توجه، اضطراب، افسردگی ( همراه با کاهش افکار خودکشی)، علایم PTSD، هوش و … شده است. درمان با اکسیژن پرفشار سبب کاهش مصرف داروهای محرک مغزی می شود.
درمان PTSD متعاقب آسیب مغزی تروماتیک
آسیب مغزی تروماتیک خطر ابتلا به چندین بیماری روانی مانند کم توجهی (ADD) و بیش فعالی(ADHD)، اضطراب و حملات پانیک، PTSD ، خودکشی و غیره را افزایش می دهد. نتایج تحقیقات انجام شده روی افراد مبتلا به آسیب مغزی تروماتیک تحت درمان با اکسیژن پرفشار، حاکی از تسریع روند بهبودی بود.
مطالعه ای در سال 2011 بر روی بیماران مبتلا به PTSD متعاقب آسیب مغزی تروماتیک با استفاده از اسپکت اسکن انجام شد که طی آن سربازان قبل و بعد از انجام 40 جلسه درمان با اکسیژن پرفشار ، تحت آزمایشات عصبی روانشناختی قرار می گرفتند که نشانگر بهبودی چشمگیر در حالات، تکانشگری، اضطراب و شاخص سلامتی و … بود. اسپکت اسکن بعد از درمان حاکی از بهبودی قابل توجه در جریان خون بود.
نتایج مطالعات پت اسکن (PET ) و اسپکت (SPECT) اسکن در سال 2019 اولین مستندات مربوط به بهبود متابولیسم مغزی بیماران مبتلا به آلزایمر را به ثبت رساند. موضوع مطالعه درباره خانمی 58 ساله بود که عملکرد شناختی وی به مدت 5 سال رو به کاهش بود. وی تحت 40 جلسه درمان با اکسیژن پرفشار قرار گرفت که بعد از 21 جلسه، وی گزارشاتی مبنی بر بهبود وضعیت روانی، گسترش انرژی و توانایی انجام وظایف روزانه داشت و بعد از اتمام کل جلسات پیشرفت هایی در تمرکز، حافظه، خواب و توانایی کار با کامپیوتر داشت و از کاهش سردرگمی، خستگی و اظطراب خود خبر می داد.
اسکن های انجام شده از مغز او بهبودی 6.5 تا 38 درصدی در متابولیسم کلی مغز را نشان داد که محققان را متقاعد کرد تا درمان با اکسیژن پرفشار را به عنوان درمانی بالقوه برای بیماران آلزایمری پیشنهاد کنند. دکتر پائول هارچ؛ نویسنده اصلی این مطالعه می گوید :” ما بیشترین بهبودی متابولیسم مغزی را بین همه درمان های موجود به ثبت رسانده ایم. درباره این بیمار، درمان با اکسیژن پرفشار شاید به عنوان نخستین درمان نه تنها برای متوقف کردن، بلکه برای بالعکس کردن روند پیشرفتی بیماری آلزایمر باشد.”
