در مورد روان درمانی چه می دانید؟ آیا تا به حال برای مقابله با مشکلات خود، احساس درماندگی کرده اید؟ اگر اینطور است پس شما تنها نیستید. طبق گزارش موسسه ملی بهداشت روان، بیش از یک چهارم بزرگسالان آمریکایی، افسردگی، اضطراب و اختلال روانی را در هر سال تجربه می کنند. برخی دیگر برای مقابله با یک بیماری جدی، کاهش وزن و یا ترک سیگار به کمک نیاز دارند. سایر افراد نیز با مشکلات مربوط به روابط خود، از دست دادن شغل، مرگ یک فرد دوست داشتنی، استرس، سوء مصرف مواد مخدر و یا مسائل دیگر دست و پنجه نرم می کنند و این مشکلات می توانند اغلب باعث ناتوانی فرد شوند. در این مقاله از بخش روانشناسی دکتر سلام راجع به روان درمانی صحبت خواهیم کرد.
روان درمانی چیست؟
روان درمانی یک اصطلاح کلی برای درمان مشکلات سلامت روان از طریق صحبت کردن با روانپزشک، روانشناس و یا دیگر ارائه دهندگان سلامت روان است. در طول روان درمانی ، شما در مورد وضعیت و خلق و خوی خود، احساسات، افکار و رفتار خود آگاهی پیدا می کنید. روان درمانی به شما کمک می کند تا یاد بگیرید چطور کنترل زندگی خود را به دست بگیرید و به وضعیت های چالش برانگیز زندگی خود با استفاده از مهارت های مقابله ای سالم، واکنش نشان دهید.
روان درمانی ، انواع مختلفی دارد که هر یک رویکرد مخصوص به خودش را دارد. انتخاب نوع درست و مناسب روان درمانی برای شما، بستگی به موقعیت فردی شما دارد. روان درمانی همچنین به عنوان گفتار درمانی، مشاوره، درمان روانشناختی یا درمان نیز شناخته می شود.
روان درمانی و یا گفتار درمانی، روشی است برای کمک به افرادی که با طیف وسیعی از بیماری های روانی و مشکلات احساسی و عاطفی روبرو هستند. روان درمانی می تواند به بر طرف کردن یا کنترل علائم مزاحم و ناراحت کننده کمک کند تا فرد بتواند عملکرد بهتری داشته باشد و میزان سلامتی و تندرستی خود را افزایش دهد.
روان درمانی به درمان مشکلاتی از قبیل مشکلات مقابله با زندگی روزمره، تاثیر ضربه های روحی، بیماری یا از دست دادن کسی مانند مرگ یک دوست عزیز و اختلالات روانی خاص مانند افسردگی یا اضطراب کمک می کند. روان درمانی انواع مختلفی دارد و برخی از انواع آن ممکن است با مشکلات یا مسائل خاصی، بهتر عمل کنند. روان درمانی را می توان با دارو و یا سایر روش های درمانی، ترکیب کرد.
عملکرد روان درمانی
روان درمانی یک فرآیند دو طرفه است و باید رابطه قابل اعتمادی بین فرد و روانکاو به وجود بیاید. به منظور استفاده و فایده بردن از این فرآیند درمانی، خود فرد باید بخواهد که در این پروسه درمانی شرکت کند. سپس باید در جلسات به طور منظم شرکت کرده و زمانی که علائم خود را توصیف می کنند، صداقت داشته باشد و به انجام دادن وظایف تعیین شده خود تمایل نشان دهد. برخی از مراجعه کنندگان ممکن است تغییراتی را تجربه کنند که انتظار نداشتند و یا نمی خواستند.
برخی افراد تمایلی ندارند که این حوادث ناخوشایند را دوباره زنده کنند، اما این اتفاق در تمام روش های روان درمانی اتفاق نمی افتد. هیچ روانکاوی نمی تواند پیش بینی کند که چه زمانی یک خاطره زشت و نا مطلوب دوباره زنده خواهد شد، اما اگر این کار انجام شود، روانکاو در بازیابی مجدد خاطرات مهارت دارد.
روان درمانی می تواند پرهزینه و زمان بر به نظر برسد. در صورت نیاز به درمان، قانون برابری سلامت روان، شرکت های بیمه را باید مستلزم این کند که مشابه روش های پرداخت مراقبت های پزشکی، هزینه خدمات روان درمانی را نیز پرداخت کنند.
با این حال، تعیین اینکه روان درمانی می تواند یک روش معقول و مناسب باشد و یا یک ضرورت پزشکی، ممکن است متفاوت باشد. مراجعه به یک روانکاو ممکن است از طریق یک پزشک خانواده اتفاق بیفتد و یا افراد می توانند روانکاو را از طریق صفحات زرد و یا در اینترنت پیدا کنند.
در روان درمانی انتظار چه چیزی را باید داشته باشید
از روان درمانی گاهی اوقات به گفتار درمانی تعبیر می شود، زیرا به جای استفاده از دارو، از روش گفت و گو استفاده می کند. برخی از انواع روان درمانی ، فقط چند جلسه به طول می انجامد، در حالی که برخی دیگر از جلسات، طولانی مدت هستند و ماه ها و سال ها تداوم دارند. جلسات معمولا به مدت یک ساعت و هفته ای یکبار انجام می شود و آنها یک فرآیند ساختاری را با دقت دنبال می کنند.
بیشتر بدانید: 6 راهی که مشاوره ازدواج می تواند به شما کمک کند
جلسات ممکن است به صورت انفرادی، جفت (زن و شوهری) و یا گروهی انجام شود. تکنیک ها می توانند شامل انواع دیگری از ارتباطات باشند مانند نمایشنامه، داستان یا موسیقی. یک روانکاو ممکن است یک روان شناس، یک روانکاو متخصص در حوزه ازدواج و خانواده، یک مددکار اجتماعی بالینی مجاز و یا مشاور بهداشت روان، یک پزشک متخصص بالینی، روانکاو یا روانپزشک باشد.
روان درمانی چرا انجام می شود؟
روان درمانی می تواند به درمان بیشتر مشکلات روانی کمک کند، از جمله :
- اختلالات اضطرابی نظیر اختلال وسواس فکری و عملی(OCD)، فوبیا ها، اختلال هراس یا اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- اختلالات خلق و خو مانند افسردگی یا اختلال دو قطبی
- اعتیاد، انواع اعتیاد به الکل، وابستگی به مواد مخدر یا کارهایی مانند شرط بندی و قمار
- اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی یا پرخوری عصبی
- اختلالات شخصیتی مانند اختلال شخصیت مرزی یا اختلال شخصیت وابسته
- اسکیزوفرنی یا اختلالات دیگری که موجب جدایی و دوری از واقعیت می شوند (اختلالات روان پریشی)
هر کسی که برای روش های روان درمانی اقدام می کند، لزوما به این معنی نیست که دچار بیماری ها و اختلالات روانی می باشد. روان درمانی می تواند به تعدادی از تنش ها و تضاد های موجود در زندگی که می تواند بر روی هر فردی اثر بگذارد، کمک کند. برای مثال، روان درمانی می تواند در موارد زیر به شما کمک کند:
- حل کردن و رفع تعارضات و کشمکش ها بین فرد با شریک زندگی یا شخص دیگری در زندگی خود
- کمک به کاهش اضطراب و یا استرس ناشی از کار یا شرایط دیگر
- مواجهه با تغییرات اساسی در زندگی مانند طلاق، مرگ یکی از عزیزان و یا از دست دادن شغل
- آموختن کنترل و مدیریت واکنش های ناسالم مانند عصبانیت شدید جاده ای در رانندگی یا رفتارهای انفعالی_ تهاجمی
- کنار آمدن با یک مشکل جسمی در حال پیشرفت و یا جدی مانند دیابت، سرطان یا دردهای مزمن و طولانی مدت
- رهایی و بهبودی از سوء استفاده جسمی یا جنسی و یا دیدن صحنه های خشونت
- مقابله با مشکلات جنسی، چه از نظر جسمی وچه از لحاظ روانی
- داشتن خواب بهتر، درمان بی خوابی یا پرخوابی
در برخی موارد، روان درمانی می تواند به اندازه داروهای ضد افسردگی موثر باشد. با این حال، بسته به وضعیت خاص هر فرد، روان درمانی به تنهایی ممکن است برای تسکین علائم یک وضعیت سلامت روانی کافی نباشد. همچنین ممکن است نیاز به دارو درمانی و یا درمان های دیگری وجود داشته باشد.
خطرات روان درمانی
معمولا، خطر روان درمانی بسیار اندک است.اما به این دلیل که می تواند احساسات و تجارب دردناک را کشف کند، ممکن است گاهی از لحاظ احساسی، ناراحتی پیش بیاید. با این حال، هر نوع خطری، می تواند با کار کردن با یک روانکاو متخصص و ماهر که بتواند نوع و شدت مشکل را با نیازهای شما مطابقت دهد، به حداقل می رسد. آموزش مهارت هایی مقابله با مشکلات می توانند به شما در مدیریت و غلبه بر ترس ها و احساسات منفی کمک کنند.
انواع روان درمانی
در روان درمانی ، شیوه ها و رویکرد های مختلفی وجود دارد:
رفتار درمانی
این روش درمانی به افراد کمک می کند تا درک کنند که تغییرات رفتاری، چگونه می تواند منجر به بروز تغییراتی در احساس آنها شود. رفتار درمانی بر افزایش تعامل فرد در تقویت فعالیت های مثبت یا اجتماعی، تمرکز می کند. این رویکرد می تواند رفتار فرد را مورد ارزیابی قرار دهد و سپس سعی می کند تا شانس داشتن تجربیات مثبت را در فرد افزایش دهد.
هدف از این روش درمانی، جایگزین کردن واکنش های رفتاری مطلوب به جای رفتارهای نامطلوب است. رفتار درمانی می تواند به افرادی کمک کند که پریشانی احساسی آنها، ناشی از رفتارهایی است که به آنها مشغول هستند.
شناخت درمانی
شناخت درمانی با این ایده شروع می شود که آنچه که ما فکر می کنیم، می تواند احساس ما را شکل دهد. برای مثال، افسردگی ممکن است ریشه در افکار یا باورهایی داشته باشد که مبتنی بر شواهد نیستند، مانند ” من فردی بی فایده و زائد هستم” یا “همه چیز تقصیر من است”. ایجاد تغییر در این باورها می تواند دیدگاه فرد را از رویدادها و وضعیت احساسی آنها عوض کند.
شناخت درمانی به جای مرور گذشته ها، به الگوهای تفکر و ارتباطی کنونی، نگاه می کند. روانکاو ، فرد را با روش های مختلف مشاهده یک وضعیت، تشویق میکند تا با افکار نامناسب روبرو شده و آنها را به چالش بکشد.
شناخت درمانی می تواند به درمان بیماری هایی مثل اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) کمک کند. درمان شناختی رفتاری (CBT)، با ترکیب شناخت درمانی با رفتار درمانی، می تواند هم افکار و هم رفتار را مورد بررسی قرار دهد.
درمان درون فردی
این رویکرد بر روی روابط بین فردی متمرکز است. برای مثال، افسردگی ممکن است ریشه در رابطه یک فرد با دیگران داشته باشد. مهارت های یادگیری برای بهبود الگو های ارتباطی می تواند در مدیریت افسردگی به فرد کمک کند. فرد یاد می گیرد که رویکرد خود را نسبت به مشکلات بین فردی تغییر دهد، آنها را درک کند و به نحوی سازنده آنها را مدیریت کند.
افرادی که ممکن است از درمان درون فردی سود ببرند شامل افرادی می شوند که مشتاق هستند دیگران را با هزینه خود خوشحال کنند، یا اینکه متوجه می شوند روابط بین فردی آنها، به سرعت و به طور غیر قابل پیش بینی در حال تغییر است.
خانواده درمانی
یک روانکاو خانواده به نشانه هایی که در متن خانواده وجود دارد، نگاه می کند. برخی از شرایط نیاز به درمان واحد خانواده دارند. یک مثال از اینگونه شرایط زمانی است که یک فرد به دلیل داشتن مشکلات زناشویی، دچار افسردگی می شود. شناخت درمانی، رفتار درمانی و مخصوصا درمان درون فردی ممکن است کمک کننده باشند.
شناسایی ا الگوهای خانوادگی که به اختلال رفتاری یا یک بیماری روانی کمک می کنند، می تواند به اعضای خانواده در شکستن عادات و الگوهای منفی، کمک کند. غالبا، خانواده درمانی بر بهبود ارتباطات درون خانواده تمرکز دارد.
شرکت کنندگان در جلسات این روش درمانی، به جای گرفتن حالت دفاعی، به طور علنی، روش های جدید گوش دادن و چگونگی سوال پرسیدن و پاسخ دادن به سوالات را آموزش می بینند. خانواده درمانی معمولا شامل جلسات بحث و حل مشکل با فرد و خانواده، به عنوان یک گروه، در بین زوجین و یا انفرادی است.
گروه درمانی
یک جلسه گروه درمانی معمولا متشکل از 6 تا 12 نفر مراجعه کننده و یک روانکاو است. شرکت کنندگان در این جلسه، مشکلات یکسانی دارند و از سخنان روانکاو می توانند استفاده کنند و می توانند شاهد چگونگی برخورد دیگران با مشکلات و نحوه واکنش آنها به بازخوردها باشند.
دریافت بازخورد از افراد دیگر که مشکلات مرتبطی با یکدیگر دارند، می تواند دیدگاه جدیدی به افراد داده و به روند تسهیل بهبودی و تغییر کمک کند. گروه درمانی می تواند به کسانی که به خاطر مشکلات خود ممکن است احساس انزوا داشته باشند کمک کند.
بیشتر بدانید: روان درمانی گروهی چیست؟ مزایا، معایب و کاربرد گروه درمانی
اگرچه مشارکت در یک گروه ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما به افراد کمک می کند تا به این موضوع پی ببرندکه تنها نیستند و افراد دیگری نیز هستند که همین مشکلات را دارند. حس حمایت، به طور کلی قوی است و برای بسیاری از شرکت کنندگان در گروه درمانی، تجربه با ارزشی است.
روان درمانی
روان درمانی یا روش درمانی بصیرت گرایی، بر علل عمیق رفتاری تمرکز می کند. به عنوان مثال، الگوهای رفتاری که از تربیت فرد یا تجربیات زندگی قبلی فرد نشات می گیرد، همچنان بر رفتارهای امروزی فرد نیز تاثیرگذار است.
هدف از این درمان، افزایش آگاهی و درک این مطلب است که زندگی قبلی فرد چگونه می تواند بر رفتار کنونی او تاثیر بگذارد. فرد، مشکلات و نشانه های غیر قابل حلی که ناشی از روابط ناکارآمد گذشته است را در نظر خواهد گرفت. مشکلات حل نشده می توانند بر بروز رفتارهایی مانند سوء مصرف مواد مخدر یا الکل تاثیرگذار باشند.
این روش درمانی می تواند به افراد کمک کند تا با کشف محرک ها، نیازها، و حمایت هایی که از آنها اطلاعی ندارند، متوجه منبع پریشانی عاطفی خود شوند. روان درمانی می تواند به افرادی که علائم و نشانه های آنها با سایر روش های روان درمانی حل و فصل نشده است، کمک کند.
روش های درمانی دیگری که گاهی اوقات در ترکیب با روان درمانی استفاده می شوند، عبارتند از:
- درمان با مشارکت حیوانات: کار کردن با سگ ها، اسب ها و حیوانات دیگر، می تواند به ایجاد آرامش، کمک به برقرار کردن ارتباط و کمک به مقابله با آسیب ها، کمک می کند.
- هنر درمانی با فرآیندهای خلاقانه: استفاده از هنر، رقص، نمایشنامه، موسیقی و شعر درمانی
- بازی درمانی: برای کمک به کودکان برای تشخیص و بحث و گفتگو در مورد احساسات آنها
چه زمانی باید روان درمانی را مد نظر قرار دهید؟
به خاطر بسیاری از تصورات غلط درباره روان درمانی ، ممکن است مخالف امتحان کردن آن باشید، حتی اگر به جای غیر واقعیت ها، از واقعیت ها آگاهی داشته باشید، ممکن است از تلاش خودتان، احساس عصبانیت کنید. غلبه بر این عصبانیت ارزش آن را دارد. به دلیل اینکه هر زمان که کیفیت زندگی تان آن چیزی نیست که شما خواهان آن هستید، روان درمانی می تواند به شما کمک کند.
برخی از افراد به دنبال روان درمان می گردند چون به مدت زیادی، احساس افسردگی، اضطراب و یا عصبانیت می کنند. برخی دیگر ممکن است به دنبال یک روان درمان برای درمان یک بیماری مزمن باشند که در سلامت عاطفی یا جسمانی آنها تداخل ایجاد می کند.
با این حال ممکن است افراد دیگری مشکلات کوتاه مدتی داشته باشند که به هدایت و راهنمایی نیاز دارند. آنها ممکن است به عنوان مثال در حال گذر از پروسه طلاق باشند و با یک خانه خالی مواجه شوند و یا در رابطه با یک شغل جدید، احساس در هم شکستگی کنند و یا برای مرگ یکی از اعضاء خانواده خود غصه بخورند.
علائمی که باعث می شود از این روش درمانی استفاده کرده و از فواید آن بهره مند شوید، عبارتند از:
- شما احساس درماندگی میکنید و به مدت طولانی حس ناتوانی و غم دارید.
- مشکلات شما با وجود تلاش های خودتان و کمک خانواده و دوستان، بهتر نمی شود.
- داشتن تمرکز بر روی وظایف شغلی یا انجام دیگر فعالیت های روزمره، سخت و دشوار است.
- شما بیش از اندازه نگران هستید و همیشه وقوع بدترین چیزها را انتظار دارید و یا دائما در حاشیه هستید.
- رفتارهای شما مانند نوشیدن بیش از حد الکل، استفاده از مواد مخدر و یا پرخاشگری، به شما یا دیگران آسیب می رساند.
چگونه باید برای روان درمانی آماده شوید
در اینجا چگونگی شروع کار، ارائه شده است:
ابتدا یک روانکاو پیدا کنید
به یک پزشک، برنامه بیمه سلامت، دوست یا سایر منابع مورد اعتماد خود مراجعه کنید. بسیاری از کارفرمایان، خدمات مشاوره یا ارجاع به پزشک را از طریق برنامه های کمک به کارمندان ارائه می کنند (EAPs) و یا می توانید به عنوان مثال، با جستجوی یک انجمن تخصصی در اینترنت، خودتان یک درمانگر پیدا کنید.
اطلاع از هزینه ها
اگر بیمه سلامت دارید، ببینید که این بیمه، چه مواردی از روان درمانی را تحت پوشش خود قرار می دهد. برخی از برنامه های بهداشتی، تنها تعداد خاصی از جلسات روان درمانی را در سال پوشش می دهند. همچنین با مشاور خود درباره هزینه ها و گزینه های پرداختی صحبت کنید.
نگرانی های خود را مورد بررسی قرار دهید
قبل از اولین قرار ملاقات خود با درمانگر، در مورد مشکلاتی فکر کنید که می خواهید بر روی آنها کار کنید. اگر چه که شما می توانید این کار را با مشاور خود سر و سامان دهید، اما به جلو انداختن برخی از احساسات با روشی هدفمند، ممکن است نقطه آغاز خوبی باشد.
بررسی صلاحیت
قبل از دیدن یک روان درمانگر، سوابق، تحصیلات، گواهی و مجوز او را بررسی کنید. روانکاو ، به جای اینکه یک عنوان شغلی باشد و یا بر آموزش، تعلیم یا مجوز دلالت داشته باشد، یک اصطلاح کلی است.
روانکاوان آموزش دیده، می توانند با توجه به تحصیلات و نقش خود، تعدادی از عناوین شغلی مختلف را داشته باشند. بیشتر آنها دارای مدرک کارشناسی ارشد یا دکترا با آموزش های خاص در مشاوره روانشناسی هستند. پزشکان متخصص در حوزه سلامت روان (روانپزشکان)، می توانند دارو تجویز کرده و روان درمانی را انجام دهند.
بیشتر بدانید: آماری راجع به روانکاوی ایرانیان
روان درمانی شامل روانپزشکان، روانشناسان، مشاوران حرفه ای دارای مجوز، مدد کاران اجتماعی دارای مجوز، درمانگران دارای مجوز زوج درمانی و خانواده درمانی، پرستاران روانپزشکی و یا دیگر افراد متخصص دارای مجوز در حوزه آموزش بهداشت روانی می باشد.
مطمئن شوید روانکاوی را که انتخاب می کنید، دارای شرایط لازم برای صدور گواهینامه و مجوز دولتی را برای رشته خاص خود داشته باشد. نکته کلیدی و مهم در پیدا کردن یک روانکاو ماهر این است که بتواند نوع و شدت درمان را با نیازهای شما تطبیق دهد.
انتظارات شما از روان درمانی
چیزی که شما از اولین جلسه درمان خود می توانید انتظار داشته باشید به شرح زیر است:
در اولین جلسه روان درمانی ، روانکاو معمولا اطلاعاتی را در مورد شما و نیازهای شما جمع آوری می کند. ممکن است از شما خواسته شود که فرم هایی را در مورد سلامتی جسمی و روحی کنونی و گذشته خود پر کنید. ممکن است چند جلسه طول بکشد تا روانکاو بتواند به طور کامل وضعیت و نگرانی های شما را درک کرده و بهترین رویکرد یا روش کاری را برای شما تعیین کند.
همچنین اولین جلسه یک فرصت برای شما است که با مشاور خود صحبت کنید تا ببینید که آیا رویکرد و شخصیت او برای شما کار ساز خواهد بود یاخیر. دقت کنید و از مواردی که در زیر عنوان می شوند، سر در بیاورید:
- از چه نوع درمانی استفاده خواهد شد
- اهداف درمانی شما
- مدت زمان هر جلسه
- تعداد جلسات درمانی مورد نیاز
در طی قرار ملاقات خود از پرسیدن هیچ سوالی، تردید به خود راه ندهید. اگر با اولین روانکاوی که می بینید احساس راحتی نمی کنید، شخص دیگری را امتحان کنید. داشتن سازگاری خوب و مناسب با روانکاو ، در تاثیرپذیری روان درمانی ، بسیار مهم است.
آغاز روان درمانی
شما احتمالا هفته ای یکبار یا هر هفته، باید در جلساتی که در حدود ۴۵ تا ۶۰ دقیقه طول می کشد، در مطب و یا درکلینیک، با روانکاو خود ملاقات داشته باشید. همچنین روان درمانی ، معمولا در یک جلسه گروهی و با هدف تمرکز بر ایمنی و ثبات، می تواند در بیمارستان و در صورتی که روند درمانی شما اجازه دهد، انجام شود.
در طول روان درمانی چه اتفاقی می افتد
در بیشتر انواع روان درمانی ، روانکاو ، شما را به صحبت در مورد افکار و احساسات تان و چیزهایی که باعث ناراحتی شما می شوند، تشویق می کند. نگران این موضوع نباشید که نتوانید احساسات خود را باز کنید. درمانگر می تواند با گذشت زمان، به شما کمک کند تا اعتماد به نفس و راحتی بیشتری را به دست آورید.
از آنجایی که روان درمانی گاهی شامل بحث های احساسی شدید می شود، ممکن است در طول جلسه گریه کنید،آشفته و ناراحت شوید و یا حتی عصبی شوید. برخی افراد ممکن است پس از یک جلسه به طور فیزیکی، احساس خستگی کنند. روانکاو به شما کمک می کند تا بتوانید با چنین احساساتی و عواطفی، کنار بیائید.
روانکاو ممکن است از شما بخواهد که تکالیف یا فعالیت هایی که در طی جلسات منظم درمانی خود یاد می گیرید را انجام دهید.در طول زمان مشاوره، با مطرح کردن نگرانی هایتان، می توانید به بهبود حال خود کمک کنید، نحوه تفکر و احساساتتان را نسبت به خودتان تغییر دهید و توانایی خود برای مقابله با مشکلات را بهبود ببخشید.
توافق محرمانه
به جز در شرایط نادر و خاص، صحبت های شما با مشاور به صورت محرمانه باقی می ماند. با این حال، یک مشاور ممکن است در صورت وجود یک تهدید فوری برای امنیت (شما یا شخص دیگری) و یا اینکه شاید مورد نیاز دولت یا قانون فدرال باشد، موارد نگران کننده را باید گزارش کند که در این صورت، مشاور مجبور به نقض محرمانه بودن صحبت های شما می کند. روانکاو شما می تواند به سوالات شما در رابطه با یک توافق محرمانه پاسخ دهد.
تعداد جلسات روان درمانی
تعداد جلسات روان درمانی مورد نیاز، به علاوه اینکه چند بار باید درمانگر خود را ببینید، به عواملی بستگی دارند که عبارتند از:
- بیماری یا وضعیت خاص روحی و روانی شما
- شدت علائم
- چه مدت این علائم را داشته اید یا چه مدت با این وضعیت سر و کار داشته اید
- سرعت پیشرفت بیماری
- میزان استرسی که تجربه می کنید
- سلامت روان شما تا چه میزان با زندگی روزمره شما تداخل دارد
- به چه میزان مورد حمایت اعضای خانواده و دیگران قرار دارید.
- محدودیت هایی از لحاظ هزینه و بیمه
جلسات روان درمانی ، ممکن است تنها چند هفته به طول بیانجامد تا به شما در مقابله با شرایط کوتاه مدت کمک کند و یا در صورت داشتن یک بیماری روانی یا دیگر نگرانی های طولانی مدت، درمان ممکن است یک سال یا بیشتر نیز طول بکشد.
نتایج روان درمانی
روان درمانی ممکن است وضعیت شما را درمان نکند و یا باعث از بین رفتن موقعیت ناخوشایندی نشود، اما می تواند به شما قدرتی بدهد که با یک روش سالم، به مقابله با شرایط سخت بپردازید و احساس بهتری نسبت به خود و زندگی خود پیدا کنید.
چگونه می توان بیشترین بهره را از روان درمانی به دست آورد؟
برای کسب بیشترین بهره از درمان خود، گام هایی را باید بردارید تا بتوانید به موفقیت درمان خود کمک کرده باشید:
مطمئن شوید که با مشاور و روانکاو خود احساس راحتی می کنید. در غیر این صورت به دنبال روانکاو دیگری بگردید که با او احساس راحتی بیشتری داشته باشید.
در رویکرد درمانی خود مشارکت داشته باشید. بیشترین تاثیر درمان زمانی است که شما مشارکت فعایل در تصمیم گیری داشته باشید. مطمئن شوید که شما و درمانگر شما درباره مسائل مهم و نحوه مقابله با آنها اتفاق نظر داشته باشید. شما می توانید در کنار یکدیگر، اهداف خود را تعیین کرده و پیشرفت خود را در طول زمان، مورد سنجش قرار دهید.
سرپوشیده صحبت نکنید و صداقت داشته باشید. موفقیت شما بستگی به این دارد که مایل به اشتراک گذاشتن افکار، احساسات و تجربیات خود و در نظر گرفتن نگرش های جدید، ایده ها و روش های انجام کارها باشید. اگر شما تمایلی به صحبت کردن در مورد مسائل خاصی به خاطر احساسات دردآور، خجالت و یا ترس از واکنش درمانگر دارید، اجازه دهید که روانکاو از این موضوع مطلع شود.
به برنامه درمانی خود پایبند باشید. اگر احساس خستگی می کنید و یا انگیزه ای ندارید، ممکن است بخواهید از شرکت در جلسات روان درمانی صرف نظر کنید. انجام این کار می تواند باعث بروز اختلال در روند پیشرفت شما شود. سعی کنید در تمام جلسات درمانی شرکت کنید و به مواردی که می خواهید در مورد آن صحبت کنیدف فکر کنید.
انتظار نتایج فوری را نداشته باشید.کار کردن روی مسائل احساسی می تواند درد آور باشد و ممکن است به کار سخت و سنگینی نیاز داشته باشد. شما ممکن است قبل از اینکه شاهد پیشرفت درمان خود باشید، به چندین جلسه مشاوره نیاز دارید.
تکالیف خود را در بین جلسات انجام دهید. اگر روانکاو از شما می خواهد که افکار خود را در یک دفتر ثبت کنید و یا فعالیت های دیگری را در خارج از جلسات درمان خود انجام دهید، از آن پیروی کنید. این تکالیف می توانند به شما کمک کنند تا مطالبی را که در جلسات درمانی برای زندگی خود یاد گرفته اید، به کار ببندید.
اگر روان درمانی کمکی نمی کند، با درمانگرخود در میان بگذارید. اگر احساس می کنید که بعد از چندین جلسه درمانی، فایده ای نصیب شما نمی شود، با روانکاو خود در این باره صحبت کنید. شما و روانکاو شما ممکن است تصمیم به ایجاد تغییراتی بگیرید یا رویکرد متفاوتی را امتحان کنید که ممکن است موثرتر باشد.
چگونه یک روانکاو شوید؟
آیا به دنبال یک شغل با ارزش هستید که بتوانید واقعا به افراد کمک کنید و کیفیت زندگی آنها را بهبود ببخشید؟ روانکاو شدن ممکن است یک انتخاب عالی برای شما باشد. در حالی که افراد اغلب اینگونه فرض می کنند که روانکاو باید در رشته روانشناسی، مدرک دکترا داشته باشد، اما چند مسیر آموزشی و تحصیلی متفاوت وجود دارد که شما می توانید به سمت این حرفه بروید.
روانکاوان چه وظیفه ای دارند و چکار می کنند؟
واژه روانکاو اغلب به منظور توصیف تعدادی از متخصصان مراقبت های بهداشتی که خدمات بهداشت روانی به مراجعین ارائه می دهند، استفاده می شود. برای مثال، یک روانشناس بالینی و مشاور حرفه ای دارای مجوز، ممکن است هر دو با انواع نگرانی های سلامتی روانی در موقعیت های مختلف کار کنند.
برخی از مسیرهای شغلی نیز می توانند شما را به سمت یک تخصص خاص پیش ببرند. یک روانکاو سوء مصرف مواد مخدر با افرادی که با اعتیاد سر و کار دارند، کار می کند در حالی که یک روانکاو در حوزه ازدواج و خانواده، بر مسایل ارتباطی متمرکز است. همچنین یک روانشناس مدرسه که دارای مجوز می باشد، با کودکان در یک مدرسه کار می کند.
یک مددکار اجتماعی دارای مجوز، اغلب در سطح وسیعی از جامعه فعالیت می کند، اگرچه این کار می تواند تخصصی نیز باشد.شما ممکن است توجه خود را بر روی خانواده ها، مدارس، بهداشت عمومی، سوء مصرف مواد مخدر، اصلاحات یا به طور کلی اجتماع متمرکز کنید.
گزینه شغلی دیگر، تحصیل برای گرفتن مدرک روانکاو توانبخشی است. از این طریق ممکن است کار با سلامت روان و سلامت جسمانی را همزمان با هم انجام دهید. این برنامه در وهله اول شامل کار با افرادی می شود که دارای معلولیت یا آسیب هایی هستند که کمک می کند تا بیشترین بهره را از زندگی خود به دست آورند.
اینها برخی از نمونه های رایج هستند و انواع دیگری از مشاغل وجود دارند که شما می توانید آنها را پیگیری کنید. اگر به یک رشته خاصی علاقه دارید، آن را با یک مشاور در میان بگذارید و آنها می توانند به تمام گزینه های شما، اشاره ای داشته باشند.
علایق و اهداف خود در روانکاوی را مورد ارزیابی قرار دهید
هدف شما این است که یک درمانگر شوید، بنابراین گام هایی که برای رسیدن به آن باید بردارید، تا حد زیادی به نوع روانکاوی که می خواهید تبدیل شوید، بستگی دارد. روانکاوان در طیف وسیعی از زمینه ها و با افراد مختلفی سر و کار دارند، بنابراین فرآیند برنامه ریزی خود را با توجه به زمینه و مکانی که می خواهید کار کنید، شروع کنید.
می خواهید با بچه ها کار کنید؟ تبدیل شدن به یک روانشناس بالینی یا مددکار اجتماعی دارای مجوز، گزینه های خوبی برای رسیدن به این هدف هستند. از طرف دیگر، اگر به کار کردن با خانواده یا زوج ها علاقه دارید، یک روانکاو در زمینه ازدواج و خانواده و یا مشاور سلامت روان، ممکن است برای شما مناسب باشد.
آیا می خواهید به افراد، برای غلبه بر مشکلات اعتیاد به مواد مخدر کمک کنید ؟ یک مدرک روانشناسی بالینی یا مشاوره سلامت روان، ممکن است گزینه خوبی باشد.
اگر توانسته باشید سریع، متوجه مطلب شده باشید، انتخاب های زیادی در رابطه با انواع مختلف روانکاو وجود دارد. داشتن یک ایده کلی از اینکه چرا می خواهید روانکاو شوید، باعث می شود که در موقعیت بهتری برای انتخاب یک مدرسه و انتخاب مدرک، قرار بگیرید.
اطلاعاتی درباره گزینه های مدرک دانشگاهی روانکاو
اگر هدف شما، داشتن شغل روانکاوی است، اولین قدم این است که مدرک کارشناسی روانشناسی بگیرید. با این حال، افرادی با مدرک لیسانس در رشته های دیگر نیز، اغلب در رشته های آموزش کارشناسی ارشد قبول می شوند به این شرط که برخی از پیش نیازهای لازم را بگذرانند.
بیشتر بدانید: مختصری از علم روانشناسی
جامعه شناسی، آموزش و علوم پزشکی نیز انتخاب های خوبی برای دانشجویان علاقه مند به درمانگری می باشد. در حالی که داشتن یک مدرک پیشرفته در روان شناسی می تواند انواع مختلفی از گزینه های شغلی را در بر بگیرد، اما گزینه های دیگری نیز وجود دارند که ممکن است بخواهید آنها را هم در نظر داشته باشید. مقدار زمان و آموزش مورد نیاز برای تکمیل هر مدرک با مدرک دیگر تفاوت دارد.
مدرک دکترا (Ph.D) یا دکترای روانشناسی (Psy.D) در رشته روانشناسی
دکترا(Ph.D) یا دکترای روانشناسی(Psy.D) در رشته روانشناسی، شاید بیشترین میزان گزینه های شغلی را ارائه می کند. متخصصانی که مدرک دکترا و مجوز روانشناسی دارند،می توانند با مراجعان خود در طیف گسترده ای از موقعیت ها مانند یک پزشک حرفه ای کار کنند. گرفتن مدرک دکترا، اغلب بین چهار تا هشت سال تحصیل به غیر از دوره کارشناسی، به طول می انجامد.
مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی
در برخی از کشورها، افرادی که دارای مدرک کارشناسی ارشد هستند، می توانند یک روانشناس مجاز شوند. دارندگان مدرک کارشناسی ارشد نیز می توانند در تعدادی از زمینه های مختلف بهداشت روان کار کنند. مهم است که قوانین کلی موجود در کشور خود را مورد بررسی قرار دهید تا معلوم شود که چه نوع خدماتی را می توانید با این مدرک ارائه کنید.
اگر به کار کردن با کودکان، بزرگسالان، خانواده ها و یا زوج ها علاقه مند هستید، یک مشاور حرفه ای دارای مجوز، می تواند یک انتخاب خوب باشد. این شغل، به مدرک کارشناسی ارشد در زمینه مشاوره نیاز دارد. مددکاران بالینی دارای مجوز(LCSWs) معمولا دو سال بیشتر از دوره لیسانس را پشت سر می گذارند. این دوره همچنین شامل گذراندن یک دوره کارآموزی و نظارت مستقیم در این زمینه است. افرادی که در امور اجتماعی دارای مدرک کارشناسی هستند، اغلب قادر به ارائه درمان به مراجعین در طیف گسترده ای از زمینه ها و موقعیت ها هستند.
مدرک کارشناسی ارشد در رشته پرستاری روانپزشکی پیشرفته
این گزینه اغلب نادیده گرفته می شود، در صورتی که یک انتخاب عالی برای پرستارانی است که به سلامت روانی علاقه دارند. پرستاران پیشرفته در زمینه روانپزشکی، ملزم به داشتن مدرک کارشناسی ارشد یا بالاتر در حوزه پرستاری بهداشت روان هستند. این رشته تحصیلی، می تواند دو تا سه سال، به غیر از گذراندن مرحله لیسانس، به طول بیانجامد.
