سارکوئیدوز بيماری ای است كه به رشد مجموعه هاي كوچك سلول هاي التهابی (گرانولوم) در هر قسمت از بدن – عمدتاً ريه ها و غدد لنفاوي – منجر مي‌شود. این بیماری همچنین میتواند بر روی چشم، پوست، قلب و سایر اندام ها نیز تأثیر بگذارد. علت این بیماری ناشناخته است، اما متخصصان فکر می‌کنند که این بیماری نتیجه واکنش سیستم ایمنی بدن در پاسخ به یک ماده ناشناخته است. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که عوامل عفونی، مواد شیمیایی، گرد و غبار و یک واکنش غیر طبیعی بالقوه به پروتئین های بدن (پروتئین های خود بدن) می‌توانند مسئول تشکیل گرانولوم در افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد هستند، باشند. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به سارکوئیدوز می پردازیم.
بیماری سارکوئیدوز چیست؟
محققان معتقدند كه هنگامي كه سيستم ايمني بدن به طور غير طبيعي به برخي از مواد ناشناخته (احتمالاً چيزي كه استنشاق مي‌شود) پاسخ مي‌دهد، ساركوئيدوز بوجود مي‌آيد و منجر به تشكيل گرانولوم مي‌شود. احتمال ابتلا در زنان بیشتر از مردان است و افراد سیاه پوست بسیار بیشتر از افراد سفید پوست به سارکوئیدوز مبتلا می‌شوند. احتمال انتقال ارثی این بیماری نیز در خانواده ها وجود دارد.
بیشتر بدانید: چکارکنیم تا دچار آنفولانزا نشویم
علائم این بیماری بسیار متنوع است. در برخی از افراد، درست مانند بیماری آنفولانزا، با خستگی، تب و کاهش وزن، همراه است. برخی دیگر، علائم ریوی مانند سرفه، تنگی نفس یا خس خس را تجربه می‌کنند. مشکلات مربوط به چشم میتواند شامل قرمزی، درد، تاری دید و حساسیت به نور باشد. ضایعات پوستی ممکن است شامل ایجاد جوش های دردناک، زخم روی صورت، تغییر در رنگ پوست و غیره باشد.
ممکن است هر ترکیبی از این علائم رخ دهد. برخی از مبتلایان به سارکوئیدوز علائم خاصی را بروز نمی‌دهند و هنگامی که به دلایل دیگری انجام اشعه X قفسه سینه انجام میشود، این بیماری تشخیص داده میشود.
علائم سارکوئیدوز چیست؟
علائم و نشانه های این بیماری بسته به اینکه کدام اندام ها تحت تأثیر قرار می‌گیرند، متفاوت است. سارکوئیدوز گاهی به تدریج ایجاد میشود و علائمی را ایجاد می‌کند که سال ها ادامه دارد. در سایر موارد، علائم به طور ناگهانی ظاهر می‌شوند و بعد به سرعت از بین می‌رود. بسیاری از مبتلایان به سارکوئیدوز هیچ علائمی ندارند، بنابراین ممکن است این بیماری تنها در صورت انجام اشعه X از قفسه سینه کشف شود.
علائم عمومی سارکوئیدوز
سارکوئیدوز با این علائم و نشانه ها شروع میشود:
- خستگی
- تورم غدد لنفاوی
- کاهش وزن
- درد و تورم در مفاصلی مانند مچ پا
علائم ریه
ساركوئيدوز اغلب بر روی ريه ها تاثير می‌گذارد و ممكن است باعث بروز مشكلات ريوی ای مانند مسائل زیر شود:
- سرفه خشک مداوم
- تنگی نفس
- خس خس
- درد قفسه سینه
علائم پوستی
این بیماری ممکن است باعث ایجاد مشکلات پوستی ای شود، که این مشکلات شامل موارد زیر هستند:
- جوش های برجسته قرمز یا مایل به بنفش، که معمولاً روی شانه ها یا مچ پا قرار دارند و ممکن است در برابر لمس حساس باشند.
- زخم ها و ضایعاتی روی گونه ها و گوش ها
- تیره یا روشن شدن مناطقی از پوست
- رشد در زیر پوست (گره ها)، به خصوص در اطراف زخم یا خال کوبی
علائم چشم
سارکوئیدوز میتواند بدون ایجاد هیچ علائمی روی چشم ها تأثیر بگذارد، بنابراین مهم است که چشم خود را به طور مرتب چک کنید. علائم و نشانه های چشم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تاری دید
- چشم درد
- سوزش، خارش یا خشکی چشم
- قرمزی شدید
- حساسیت به نور
علائم قلبی
علائم و نشانه های مربوط به سارکوئیدوز قلبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد قفسه سینه
- تنگی نفس
- غش (سینکوپ)
- خستگی
- ضربان قلب نامنظم (آریتمی)
- ضربان قلب سریع یا دارای نوسان (تپش قلب)
- تورم ناشی از مایع اضافی (ورم)
علائم کبد
این بیماری میتواند باعث بزرگ شدن کبد فرد شود. برخی افراد آزمایش غیر طبیعی کبد و یا مشکل کبدی ای به نام سیروز دارند. با این حال، این بیماری نادر است.
در مناطق دیگر بدن علائم کمتری دیده میشود، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
سیستم عصبی: سیستم عصبی معمولاً تحت تأثیر سارکوئیدوز قرار نمی‌گیرد. اما این بیماری میتواند باعث ضعف یا فلج عضلات، تشنج، لرز، هماهنگی ضعیف، کم شنوایی یا مشکلاتی در راه رفتن شود.
ساركوئیدوز میتواند باعث ایجاد ضربان قلب غیر طبیعی شود. همچنین میتواند باعث ناتوانی قلب در پمپاژ صحیح خون شود. به این نارسایی احتقان قلب گفته میشود. علائم مربوط به استخوان ها ممکن است شامل درد، تورم و خشکی مفصل باشد. در بیشتر اوقات دست و پا تحت تأثیر قرار می‌گیرند. درصد بسیار کمی از افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، شاهد علائمی مانند سنگ کلیه در کلیه، هستند.
چه عواملی باعث سارکوئیدوز میشود؟
پزشکان علت دقیق بروز سارکوئیدوز را نمی‌دانند. آنها فکر می‌کنند که داشتن ژن های خاص باعث میشود که فرد به این بیماری مبتلا شود. عوامل بیماری میتواند شامل عفونت باکتریایی یا ویروس یا تماس با عاملی در محیط، مانند گرد و غبار یا مواد شیمیایی باشد.
عوارض ناشی از سارکوئیدوز چیست؟
گاهی اوقات سارکوئیدوز باعث مشکلات طولانی مدت میشود:
ریه ها: سارکوئیدوز ریوی درمان نشده میتواند منجر به زخم دائمی در ریه های شما (فیبروز ریوی) شود، نفس کشیدن را دشوار کرده و گاهی اوقات باعث فشار خون ریوی میشود.
چشم ها: التهاب تقریباً میتواند بر هر بخشی از چشم شما تأثیر بگذارد و ممکن است باعث آسیب به شبکیه شود، که این امر در نهایت میتواند باعث نابینایی شود. ساركوئیدوز به ندرت، میتواند باعث ایجاد آب مروارید و گلوكوم شود.
کلیه ها: سارکوئیدوز میتواند بر نحوه واکنش بدن با کلسیم تأثیر بگذارد، که این امر میتواند منجر به سنگ کلیه شود و عملکرد کلیه را کاهش دهد. این مشکل به ندرت، میتواند منجر به نارسایی کلیه شود.
بیشتر بدانید: چطوری بدون دارو خوردن سنگ کلیه را از بین ببریم
قلب: ساركوئیدوز قلبی منجر به گرانولوم در قلب میشود كه این امر میتواند باعث اختلال در ریتم قلب، جریان خون و عملکرد طبیعی آن شود. در موارد نادر، این بیماری ممکن است منجر به مرگ شود.
سیستم عصبی: تعداد کمی از مبتلایان به این بیماری هنگام تشکیل گرانولوما در مغز و نخاع، مشکلات مربوط به سیستم عصبی مرکزی را از خود بروز می‌دهند. به عنوان مثال، التهاب در اعصاب صورت میتواند باعث فلج صورت شود.
عوامل خطر چیست؟
- مردم آفریقایی تبار و اسکاندیناوی کمی بیشتر از قفقازها مبتلا به این بیماری می‌شوند.
- زنان بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می‌شوند.
- قرار گرفتن در معرض محیط های دارای گرد و غبار یا عفونی، خطر ابتلا به سارکوئیدوز را افزایش می‌دهد.
- افراد بین 20 تا 40 سال بیشتر از سایرین به سارکوئیدوز مبتلا می‌شوند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟
بیشتر افرادی که دچار این بیماری هستند هیچ علائم و نشانه هایی از این بیماری ندارند. در این موارد، از طریق اشعه ایکسی که به دلایل دیگری از قفسه سینه گرفته میشود، تشخیص انجام میشود. با این حال، اگر فکر می‌کنید آنفولانزا دارید یا با هر یک از علائم فوق روبرو هستید، باید با پزشک خود تماس بگیرید.
درمان پزشکی در بیماران مبتلا به سارکوئیدوز مداوم میتواند برای کنترل علائم، جلوگیری از عوارض و بهبود نتایج مورد استفاده قرار گیرد. اگر سارکوئیدوز دارید، ارائه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی، شما را با دقت تحت نظارت قرار می‌دهد تا ببیند آیا سارکوئیدوز شما بهتر یا بدتر شده و بسته به نحوه عملکرد بدن، درمان شما را تطبیق می‌دهد. سارکوئیدوز اغلب با کمک یک تیم چند رشته ای از متخصصان مراقبت های بهداشتی درمان میشود.
از آنجا که این بیماری میتواند بر روی بسیاری از سیستم های بدن تأثیر بگذارد، ممکن است برای معالجه ریه ها، قلب، مغز، کلیه ها، کبد، چشم و پوست با پزشکانی همکاری کنید. در مراکز تخصصی پزشکی، این ارائه دهندگان خدمات درمانی به عنوان یک تیم و به منظور تهیه یک برنامه درمانی جامع برای کنترل علائم و محافظت از سلامت کلی شما فعالیت می‌کنند.
تشخیص و درمان سارکوئیدوز
اگر سارکوئیدوز دارید، ممکن است چندین ماه یا چندین سال قبل از تشخیص، علائمی داشته باشید. بسیاری از مردم فکر می‌کنند که به دلایل دیگری خسته اند یا تنگی نفس دارند. متخصصانی مانند متخصص پوست و مو (پزشکان پوست)، روماتولوژیست ها (پزشکان مفصل) و پولمونولوژیست (پزشکان ریه) اغلب پس از معاینه و انجام آزمایشات، این بیماری را تشخیص می‌دهند.
باید انتظار چه چیزی را داشته باشید؟
اگر بیش از چند هفته است که سرفه می‌کنید یا تنگی نفس دارید و قبلا آزمایشی انجام نداده‌اید، پزشک احتمالاً آزمایش های معمول از جمله آزمایش خون، آزمایش عملکرد ریوی و انجام اشعه ایکس سینه را تجویز می‌کند. اگر یافته های غیر طبیعی که گره های لنفاوی و یا لکه های بزرگی را در ریه های شما نشان دهد، در اشعه X قفسه سینه وجود داشته باشد.
ممکن است برای نمونه برداری بیوپسی (بررسی نمونه ای از بافت ریه) به متخصص یا جراح ارجاع داده شوید. این نمونه میتواند به پزشکان در درک آنچه باعث ایجاد علائم و نتایج غیر طبیعی اشعه X شما شده است، کمک کند. از آنجا که مانند سارکوئیدوز ، سایر بیماری ها یا برخی از عفونت ها نیز می‌توانند باعث بزرگ شدن غدد لنفاوی شوند، مهم است که بیماری به درستی تشخیص داده شود، تا درمان صحیحی انجام گیرد.
بعد از اینکه پزشکان نتیجه آزمایشات شما را دریافت کردند، متخصص در مورد نتایج با شما بحث می‌کند و در مورد برنامه درمانی ای که مناسب شماست و در عین حال کمترین عوارض جانبی را دارد، تصمیم می‌گیرد. بسیاری از بیماران نیازی به درمان ندارند اما باید همیشه زیر نظر پزشک متخصص باشند. متخصصانی که سارکوئیدوز را درمان می‌کنند، باید بعد از شروع درمان، مرتبا شما را تحت نظر داشته باشند. ممكن است به منظور کنترل عوارض داروهای این بیماری خون شما مجددا آزمایش شود.
چگونه سارکوئیدوز تشخیص داده میشود؟
هیچ آزمایش خونی وجود ندارد که بتواند این بیماری را به طور دقیق تشخیص دهد. اگر دارای یک جوش پوستی هستید، سارکوئیدوز بعضی اوقات میتواند توسط بیوپسی تشخیص داده شود. متخصص پوست، یک تکه از بافت پوست را برداشته و آن را زیر میکروسکوپ معاینه می‌کند.
از آنجا که عفونت ها نیز می‌توانند باعث ایجاد گرانولوم هایی شوند که شبیه به سارکوئیدوز هستند، پزشک شما نمونه ریه یا پوست شما را برای تشخیص عفونت هایی مانند سل آزمایش می‌کند تا سایر علل احتمالی علائم شما را رد کند.
برونکوسکوپی روشی است که توسط متخصص ریه بر روی افرادی با نتایج غیر طبیعی اشعه سینه انجام میشود. هدف این است که یک نمونه از بافت ریه یا غدد لنفاوی گرفته شود تا به تشخیص بیماری کمک کند. برای انجام این روش، از طریق یک IV دارویی به شما تزریق میشود که باعث خواب آلودگی شما میشود. سپس بی حسی موضعی انجام می‌گیرد. پس از آن، قطعات کوچک بافت ریه یا غدد لنفاوی از طریق لوله ای جمع آوری شده و برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال می‌شوند.
در صورتی که برونکوسکوپی به تشخیص صحیح کمک نکند، مدیاستینوسکوپی انجام می‌گیرد. این روش در بیمارستان انجام میشود و یک پزشک بیهوشی شما را کاملاً بیهوش می‌کند. جراح ریه برش کوچکی در بالای استخوان شما ایجاد می‌کند، از یک دوربین برای نظارت بر سینه استفاده میشود و ممکن است غدد لنفاوی برداشته شود و برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده شود.
در صورت وجود جوش های پوستی یا برآمدگی پوستی، بیوپسی پوست روشی است که در مطب متخصص پوست انجام میشود. پزشک پوست به وسیله سوزن و داروهای بی حس کننده اطراف جوش های شما را بی حس می‌کند. سپس آنها یک نمونه کوچک از پوست شما را برداشته و برای آزمایش به آزمایشگاه می‌فرستند.
درمان سارکوئیدوز چیست؟
تا نیمی از افرادی که به سارکوئیدوز مبتلا می‌شوند، بدون درمان بهبود مییابند. افرادی که بهبود نمی‌یابند، اغلب برای کاهش التهاب، دارو مصرف می‌کنند. بسیاری از افراد بهبود مییابند، اما برخی با وجود درمان نیز بدتر می‌شوند.
اهداف درمان عبارتند از:
- حفظ عملکرد صحیح اندام ها
- کاهش علائم
- جلوگیری از آسیب دیدگی اعضای بدن
داروهای سارکوئیدوز
چندین دارو برای درمان این بیماری استفاده میشود.
کورتیکواستروئیدها
کورتیکواستروئیدها، که برای کاهش التهاب به کار می‌روند، اصلی ترین درمان در دسترس هستند. به طور کلی، بسته به علائم، پردنیزون، روزانه یا هفتگی مصرف میشود. پردنیزون میتواند علائم را کاهش داده، عملکرد ریه را بهبود بخشد، تشکیل گرانولوم را کاهش دهد و احتمالاً جای زخم ریه ها را بهبود بخشد. پردنیزون میتواند با عوارض جانبی همراه باشد. به همین دلیل پزشک شما را به دقت تحت نظارت قرار خواهد داد. پردنیزون برای درمان طولانی مدت سارکوئیدوز به کار نمی‌رود.
متوترکسات
برای مدیریت طولانی مدت سارکوئیدوز، اغلب از داروهای نجات دهنده استروئید استفاده میشود. متوترکسات یک داروی ضد التهاب است و اغلب به عنوان داروی خط دوم مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو ممکن است همراه با کورتیکواستروئیدها یا پس از متوقف کردن مصرف آن ها استفاده شود.
سایر داروها
در صورت مؤثر بودن داروهای کورتیکواستروئید و متوترکسات از داروهای دیگر استفاده نمی‌شود، زیرا تأثیر آنها بر سارکوئیدوز به خوبی مشخص نشده است. آن ها همچنین می‌توانند با عوارض جانبی همراه باشند. این داروها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- مایکوفنولات
- ادالیموماب
- ایموران (آزاتیوپرین)
- هیدروکسی کلروکین
- اینفلکسیماب
اکسیژن درمانی برای سارکوئیدوز
اکسیژن درمانی برای مبتلایان به سارکوئیدوز شدید میتواند بخش مهمی از یک برنامه درمانی جامع باشد. این درمان میتواند به کاهش مشکلات درازمدت قلب و ریه ها (ناشی از کمبود اکسیژن) کمک کند.
توانبخشی ریوی در سارکوئیدوز
برای افرادی که به سارکوئیدوز مزمن و پیشرونده مبتلا می‌شوند، توانبخشی ریوی نیز میتواند مفید باشد. این روش شامل ورزش، رژیم غذایی سالم و آموزش است.
از آنجا که درمان بسیار مهم است، هنگام بروز علائم، فرد میتواند با مراجعه به پزشک، نتیجه سارکوئیدوز را بهبود بخشد. این کار میتواند به جلوگیری از آسیب دیدن ریه ها، چشم ها، قلب و اندام های دیگر کمک کند. همچنین، افراد مبتلا به سارکوئیدوز باید پس از تشخیص توسط پزشک خود، برای نظارت بر پیشرفت بیماری، به مراجعه به پزشک خود ادامه دهند.
سارکوئیدوز قلبی چیست؟
سارکوئیدوز قلبی هنگامی رخ می‌دهد که گرانولوم های سارکوئید در قلب ایجاد می‌شوند. علائم سارکوئیدوز قلبی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. در برخی افراد ساركوئیدوز قلبی مشكلی ایجاد نمی‌كند. اما در دیگران، میتواند کشنده باشد.
شدت سارکوئیدوز قلبی بستگی به میزان و محل تشکیل گرانولوما در قلب دارد. به طور کلی، کمتر از 10 درصد از مبتلایان به سارکوئیدوز در طول عمر خود دچار مشکلات قلبی می‌شوند.
اما در مطالعات کالبد شکافی، تقریبا 70 درصد از افراد مبتلا به سارکوئیدوز دارای حداقل گرانولوم های قلبی هستند. این نشان می‌دهد که بیشتر اوقات، سارکوئیدوز قلبی مشکلات بالینی قابل شناسایی ایجاد نمی‌کند. با این حال، هنگامی که سارکوئیدوز مشکلات قلبی ایجاد می‌کند، ممکن است این مشکلات شدید باشد.
علائم و نشانه های سارکوئیدوز قلبی
مشکلات تولید شده توسط سارکوئیدوز قلبی بستگی به این دارد که گرانولوم ها در کدام قسمت قلب ظاهر می‌شوند. شایع ترین علائم سارکوئیدوز قلبی شامل موارد زیر هستند:
انسداد قلبی
انسداد كامل قلب، باعث ایجاد براديكاردي شديد (كاهش ضربان قلب) میشود که هنگامي كه گرانولوم ها در بافت هاي رساناي قلب تشكيل مي‌شوند، میتواند رخ دهد. علائم انسداد قلب ممکن است شامل سرگیجه یا سنکوپ شدید (از دست دادن زودهنگام هوشیاری) یا حتی مرگ ناگهانی باشد.
آریتمی قلبی
مجموعه های بطنی نابهنگام (PVC) یا تاکی کاردی بطنی در سارکوئیدوز قلبی شایع هستند. آریتمی دهلیزی، از جمله فیبریلاسیون دهلیزی نیز ممکن است رخ دهد. این آریتمی ها در نتیجه گرانولوم هایی که در عضله قلب تشکیل می‌شوند، ایجاد می‌شوند.
مرگ ناگهانی
به دلیل انسداد قلب یا تاکی کاردی بطنی، مرگ ناگهانی در سارکوئیدوز قلبی به طور نگران کننده ای شایع است و تقریباً 50 درصد از مرگ های ناشی از این بیماری را تشکیل می‌دهد.
نارسایی قلبی
هنگامی که تشکیل گرانولوم در عضله قلب گسترده شود، امکان ایجاد نارسایی قلبی در سارکوئیدوز قلبی وجود دارد.
بیماری پریکارد
ممکن است به دلیل وجود گرانولوم ها در پریکاردیت قلب، پریکاردیت یا دفع پریکارد رخ دهد.
بیماری قلبی دریچه ای
گرانولوم هایی که روی دریچه های قلب تأثیر می‌گذارند ممکن است باعث نارسایی میترال یا تریکوسپید یا آئورت شوند.
حمله قلبی
گرانولوم های ساروئید ممکن است بر عروق کرونر تأثیر بگذارند و منجر به مرگ ناشی از حملات قلبی به عضلات قلب شوند.
نارسایی قلبی سمت راست
سارکوئیدوز ریوی شدید میتواند باعث بروز فشار خون ریوی و نارسایی سمت راست قلب شود.
تشخیص سارکوئیدوز قلبی
تشخيص ساركوئيدوز قلبي غالباً مشكل است. قطعی ترین آزمایش، بیوپسی قلبی مثبت است. با این حال، انجام بیوپسی نه تنها یک روش تهاجمی است بلکه (به دلیل اینکه گرانولوم های سارکوئید به طور تصادفی توزیع می‌شوند) ممکن است باعث سارکوئیدوز قلبی شود. این بدان معنی است که، به طور معمول، تشخیص سارکوئیدوز قلبی با بررسی شواهد و از طریق چندین روش تشخیصی مختلف انجام میشود. اولا، مهم است که پزشکان بدانند که چه زمانی باید به دنبال بررسی سارکوئیدوز قلبی باشند.
بررسی سارکوئیدوز قلبی در افرادی که سارکوئیدوز بر برخی از اندام های آن ها تاثیر گذاشته است ضروری است. همچنین، ساركوئیدوز قلبی باید در هر جوانی (زیر 55 سال) كه به دلایل غیر قابل توضیحی دچار انسداد قلب، ورم مفاصل بطنی یا نارسایی قلبی شده است، بررسی گردد.
اگر احتمال وجود ساركوئیدوز قلبی وجود داشته باشد، انجام اكوكاردیوگرام معمولاً اولین آزمایش غیر تهاجمی ای است كه انجام میشود. این آزمایش اغلب در صورت وجود ساركوئیدوز قلبی، سرنخ های مهمی را بدست می‌دهد. در بعضی موارد سیگنال های اکو مشخصه تولید شده توسط گرانولوما در عضله قلبی، وجود بیماری را تایید می‌کند.
با این وجود، به احتمال زیاد اسکن MRI قلب شواهدی از گرانولوم های سارکوئیدی را در قلب نشان می‌دهد و به طور معمول آزمایشی غیر تهاجمی است. اسکن PET قلب نیز برای تشخیص گرانولوم های سارکوئید قلبی بسیار کمک کننده است، اما اسکن های PET به راحتی، اسکن های MRI در دسترس نیستند.
استاندارد طلایی برای تشخیص سارکوئیدوز قلبی، بیوپسی عضله قلب است که میتواند در طی کاتتریزاسیون قلبی انجام شود. با این حال، همانطور که قبلاً نیز اشاره شد، تشخیص گرانولوما توسط این روش، حتی در صورت وجود نیز، با موفقیت کمی همراه است.
در بیشتر موارد، براساس ترکیبی از علائم و نشانه های بالینی، آزمایش غیر تهاجمی و آزمایش تهاجمی، تعیین وجود یا عدم وجود سارکوئیدوز قلبی با اطمینان بالایی انجام میشود.
سارکوئیدوز قلبی چگونه درمان می شود؟
در صورت وجود ساركوئیدوز قلبی، درمان با هدف كاهش یا توقف پیشرفت ساركوئیدوز و جلوگیری و یا درمان پیامدهای قلبی ناشی از این بیماری انجام میشود. درمان خود ساركوئیدوز: این درمان، سعی در سرکوب واكنش ایمنی بدن كه باعث ایجاد گرانولوم میشود، دارد.
در سارکوئیدوز، این کار معمولاً با درمان گلوکوکورتیکوئید (استروئید) انجام میشود، که این درمان معمولاً با مصرف پردنیزون انجام می‌گیرد. اغلب، در ابتدا مقادیر زیادی (60-40 میلی گرم در روز) تجویز میشود. در طول سال اول، این دوز به تدریج به 10-15 میلی گرم در روز کاهش می‌یابد و حداقل برای یک یا دو سال ادامه می‌یابد.
اگر ارزیابی مجدد نشان دهد که سارکوئیدوز پایدار شده است (یعنی هیچ مدرک دیگری در مورد تشکیل گرانولوما در هیچ کجای بدن وجود ندارد و رفع هرگونه علائم ناشی از سارکوئیدوز انجام شده‌است)، ممکن است درنهایت، درمان استروئیدی متوقف شود.
در افرادی که به درمان با استروئید پاسخ نمی‌دهند، ممکن است سرکوب کننده های سیستم ایمنی دیگری مانند کلروکین، سیکلوسپورین یا متوترکسات لازم باشد.
درمان علائم قلبی سارکوئیدوز
فاجعه آمیزترین نتیجه سارکوئیدوز قلبی، مرگ ناگهانی است که به دلیل انسداد قلب یا تاکی کاردی بطنی ایجاد میشود. ضربان ساز دائمی باید در بدن هر فرد مبتلا به ساركوئیدوز قلبی كه در او علائم ایجاد انسداد قلبی در یك الكتروكاردیوگرام دیده میشود، کاشته شود.
ضد عفونی کننده قلبی قابل کاشت ممكن است برای جلوگیری از مرگ ناگهاني ورمي بطني مورد استفاده قرار گيرد. متخصصان حرفه ای نتوانسته اند دستورالعمل های کاملی که نشان دهنده این باشد که افراد مبتلا به سارکوئیدوز قلبی باید این درمان را دریافت کنند، را تهیه کنند. با این حال، اکثر متخصصان آن ها را برای افراد مبتلا به سارکوئیدوز توصیه می‌کنند تا قسمتی از مشکل بطن چپ را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.
علاوه بر این، انجام یک مطالعه الکتروفیزیولوژی میتواند در تعیین اینکه افراد مبتلا به سارکوئیدوز قلبی در معرض خطر بالای مرگ ناگهانی ناشی از آریتمی بطنی قرار دارند یا خیر، کمک کند و بنابراین از این طریق مشخص میشود که چه کسانی به این درمان نیاز دارند.
اگر بیماری قلبی دریچه ای ناشی از سارکوئیدوز قلبی وجود داشته باشد، باید با استفاده از همان معیارهایی که برای سایر افراد مبتلا به مشکلات دریچه قلب استفاده میشود، عمل جراحی انجام گیرد.
در صورت بروز نارسایی قلبی، مبتلایان به سارکوئیدوز قلبی باید همان درمان تهاجمی مورد استفاده برای نارسایی قلبی که در هر فردی پاسخگو است، را دریافت کنند. اگر نارسایی قلبی بیماران شدید شود و دیگر به درمان پزشکی پاسخ ندهند، افراد مبتلا به سارکوئیدوز باید به پیوند قلب فکر کنند. در حقیقت، پس از پیوند قلب نتایج آن ها بهتر از نتایج گزارش شده برای افرادی است که پیوند را به دلایل دیگری انجام داده‌اند.
آیا می‌توان از بروز سارکوئیدوز جلوگیری کرد؟
هیچ راهی برای جلوگیری از ابتلا به سارکوئیدوز وجود ندارد. اگر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستید، بهتر است که از قرارگیری در معرض مواد زیست محیطی محرک آن اجتناب کنید. این موارد می‌توانند شامل حشره کش ها، قالب ها یا سایر مواد باشند. از پزشک خود درمورد اینکه باید از قرارگیری در معرض چه موادی اجتناب کنید، مشورت بگیرید.
زندگی روزمره
در بسیاری از افراد، سارکوئیدوز به خودی خود بهتر میشود. زنان و افرادی که درگیری شدید ریوی کمتری دارند معمولاً زودتر بهبود مییابند. اگر شما نیز سارکوئیدوز دارید، باید در مورد بیماری خود با جزئیات بیشتری با پزشک خانواده تان صحبت کنید. شما و پزشکتان باید برای ایجاد یک برنامه درمانی مناسب مشارکت کنید.
عوامل زیادی وجود دارد که تعیین می‌کند که چندبار و برای چه مدتی باید به پزشک مراجعه کنید. این موارد شامل علائم شما، اندام ها، شدت عوارض، درمان و عوارض جانبی هستند. حتی اگر علائمی ندارید، مهم است که برای مراقبت مداوم، مرتبا به پزشک خود مراجعه کنید.
بهترین رژیم غذایی برای سارکوئیدوز
یک رژیم غذایی سالم میتواند به کنترل بیماری سارکوئیدوز کمک کند. اگرچه هیچ رژیم غذایی خاصی برای سارکوئیدوز توصیه نمی‌شود، اما یک رژیم غذایی متعادل میتواند به بهبود سلامت عمومی کمک کند. علاوه بر این، تمرکز بر روی غذاهایی که باعث کاهش التهاب شده و جلوگیری از مواردی که ممکن است باعث التهاب شوند، میتواند کمک کننده باشد. در اینجا چند نکته برای رعایت یک رژیم غذایی سالم آورده شده است.
مواردی که باید در رژیم غذایی خود بگنجانید
غذاهایی که باید بخورید و سایر توصیه ها برای داشتن یک رژیم غذایی سالم به منظور درمان سارکوئیدوز شامل موارد زیر است:
- مقدار زیادی میوه و سبزیجات بخورید.
- غذاهای دارای آنتی اکسیدان مانند گوجه فرنگی، فلفل، زغال اخته و کدو را انتخاب کنید.
- گوشت های بدون چربی مانند ماهی و مرغ را انتخاب کنید.
- غذاهای حاوی چربی های سالم مانند آووکادو، آجیل و ماهی های چرب را انتخاب کنید.
- غذاهای کم کلسیم اما غنی از منیزیم از جمله موز، سیب زمینی، جو، سویا، ذرت، جو دوسر و برنج قهوه ای بخورید.
- با نوشیدن حداقل 6 لیوان آب در روز هیدراته بمانید.
چیزهایی که باید در رژیم غذایی از مصرف آن ها اجتناب کنید
غذاهایی که نباید بخورید و نکات دیگری که باید برای جلوگیری از ابتلا به سارکوئیدوز رعایت کنید:
- از خوردن غذاهایی با دانه های تصفیه شده مانند نان سفید و ماکارونی خودداری کنید.
- گوشت قرمز مصرف نکنید.
- از خوردن مواد غذایی با اسیدهای چرب ترانس مانند محصولات پخته شده صنعتی، سیب زمینی سرخ کرده و مارگارین خودداری کنید.
- از کافئین، دخانیات و الکل دوری کنید.
ارائه دهنده خدمات مراقبت از سالمندان والدین شما میتواند در تهیه وعده های غذایی متعادل که به بهبود سلامت کلی والدین شما کمک می‌کند، مشارکت داشته باشد.
اگر والدین سالخورده شما مبتلا به سارکوئیدوز هستند، اطمینان از اینکه والدین تان از رژیم غذایی سالم پیروی می‌کنند، میتواند به شما و ارائه دهنده مراقبت از والدین تان کمک کند تا علائم را کاهش داده یا از بروز علائم جدید جلوگیری کنید. این رژیم غذایی شامل استفاده از برخی از گیاهان و مکمل ها نیز میشود.
درمان گیاهی سارکوئیدوز
در حالی که هیچ گیاهی برای درمان سارکوئیدوز یافت نشده است، اما زردچوبه میتواند به کاهش التهاب کمک کند. قبل از استفاده از گیاهان دارویی به عنوان بخشی از برنامه کنترل سارکوئیدوز والدینتان، حتما با پزشک متخصص صحبت کنید.
مکمل های مفید برای سارکوئیدوز
مانند گیاهان، قبل از افزودن مکمل ها به برنامه درمانی، باید با پزشک والدین خود صحبت کنید. مکمل های زیر ممکن است برای افراد مبتلا به سارکوئیدوز مفید باشد:
- مولتی ویتامین: مصرف روزانه مولتی ویتامین میتواند به بهبود سلامت کلی بدن کمک کند.
- مکمل پروبیوتیک: مکمل های پروبیوتیک محتوی باکتری های سالم، برای حفظ سلامت دستگاه گوارش مفید هستند.
- بروملین: این مکمل حاوی آنزیم هایی است که می‌توانند التهاب را کاهش دهند.
- اسیدهای چرب امگا 3: اسیدهای چرب امگا 3، مانند نمونه هایی که در روغن ماهی وجود دارند، می‌توانند التهاب را کاهش دهند.
