بیماری فیبروز ریوی؛ علل، علائم، تشخیص و درمان فیبروز ریه

فیبروز ریوی چیست؟ علائم این بیماری چیست؟ چه اطلاعاتی راجع به فیبروز ریوی دارید؟ فیبروز ریوی (ورم الیاف ریه) جای زخم در ریه ها است و می‌تواند علل زیادی داشته باشد. این بیماری جزء گروهی از بیماری های ریوی است که به آنها بیماری های بینابینی ریه می‌گویند. افراد مبتلا به فیبروز ریوی معمولاً علائم تنگی نفس را بروز می‌دهند. روش های درمان و پیشگیری از این بیماری بسته به علت آن متفاوت است اما به طور کلی برای فیبروز ریوی درمانی وجود ندارد. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام در مورد فیبروز ریوی صحبت خواهیم کرد.

 علائم فیبروز ریوی

علائم فیبروز ریوی در ابتدا خفیف است و معمولاً این بیماری به راحتی آشکار نمی‌شود. اولین علامت معمولاً تنگی نفس است و در ابتدا، ممکن است حین ورزش مشاهده شود اما با گذشت زمان، پیشرفت می‌کند و می‌تواند در حالت استراحت نیز مشکلات تنفسی را به همراه آورد.

علائم دیگر این بیماری که از شیوع کمتری برخوردارند عبارتند از:

• سرفه خشک
• درد قفسه سینه
• تپش قلب
• کاهش وزن
• خستگی
• دردهای عضلانی و مفصلی
• گرفتگی

علل فیبروز ریوی

دلایل احتمالی زیادی برای فیبروز ریوی وجود دارد، اما در مقیاس میکروسکوپی، دیواره های آلوئولی (کیسه های هوای ریز در ریه ها که از طریق آنها تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن صورت می‌گیرد) زخم می‌شوند. این امر باعث می‌شود که آلوئول ها نتوانند در هنگام تنفس به خوبی منبسط و منقبض شوند. برخی از دلایل فیبروز ریوی عبارتند از:

فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (اصطلاح ایدیوپاتیک به معنی ناشناخته است)

در فیبروز ریوی ایدیوپاتیک،  فیبروز ریه ایجاد و بدون هیچ دلیل مشخصی پیشرفت می‌کند. تا همین اواخر، درمان خاصی برای این بیماری وجود نداشت.

عفونت ها

تعدادی از بیماری های عفونی، به ویژه عفونت های ویروسی، می‌توانند منجر به فیبروز ریوی شوند. در این حالت، عفونت باعث التهاب می‌شود اما سرانجام بهبود می‌یابد.

قرار گرفتن در معرض مواد خارجی

قرار گرفتن در معرض برخی مواد ممکن است منجر به فیبروز ریوی شود. به عنوان مثال قرار گرفتن در معرض آزبست و گرد و غبار سیلیس می‌تواند باعث این بیماری شود.

آلرژی

آلرژی ها مانند عفونت ها می‌توانند منجر به التهاب و زخم های ریوی شوند.

برخی از داروهای فیبروز ریوی

چند دارو وجود دارد که با فیبروز ریوی در ارتباط است. یکی از این داروها، داروی سیتوکسان (سیکلوفسفامید) است، دارویی که اغلب برای درمان سرطان پستان در مراحل اولیه آن استفاده می‌شود. داروی ماکرودانتین نیز (nitrofurantoin) که برای عفونت مثانه استفاده می‌شود ممکن است باعث فیبروز ریوی شود.

پنومونوکونیوز

پنوموکونیوزها همانند بیماری ریه سیاه، زمانی به عنوان علت اصلی فیبروز ریوی شناخته می‌شدند.

پرتودرمانی در قفسه سینه

پرتودرمانی برای سرطان ریه، سرطان پستان یا لنفوم ممکن است منجر به فیبروز ریوی شود. تابش پرتو پنومونییت باعث التهاب ریه ها و درنتیجه، باعث بروز فیبروز ریوی می‌شود. محققان به دنبال راه هایی برای جلوگیری از این اثر جانبی پرتودرمانی هستند. ذکر این نکته حائز اهمیت است که فیبروز ریوی ممکن است سال ها پس از اتمام پرتودرمانی توسعه یابد، بنابراین افرادی که تحت پرتودرمانی قرار گرفته اند و به تنگی نفس دچار هستند، حتی درصورتی که خفیف باشد، باید با پزشک خود مشورت کنند.

رفلکس اسید

بیماری ریفلاکس دستگاه گوارش (GERD) ممکن است یکی از عوامل موثر بر فیبروز ریه باشد.

ژنتیک

به نظر می‌رسد که بروز فیبروز ریوی در خانواده ها محتمل تر است و این نشان می‌دهد که برخی از افراد بنا به دلایل ژنتیکی، برای ابتلا به این بیماری بیشتر مستعد ترند.

عوارض فیبروز ریوی

عوارض فیبروز ریوی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

فشار خون بالا در ریه (فشار خون ریوی)

 بر خلاف فشار خون بالا سیستمیک، این وضعیت تنها بر شریان‌های ریه ها تأثیر می‌گذارد و زمانی شروع می‌شود که کوچکترین شریان ها و مویرگ ها توسط بافت زخم فشرده شوند و این باعث افزایش مقاومت در برابر جریان خون موجود در ریه ها می‌شود. این به نوبه خود باعث افزایش فشار در شریان های ریوی و بطن راست قلب می‌شود. برخی از اشکال فشار خون ریوی، بیماری های جدی هستند که به تدریج بدتر می‌شوند و می‌توانند کشنده باشند.

نارسایی در سمت راست قلب (cor pulmonale)

این وضعیت در شرایطی اتفاق می‌افتد که محفظه بطن راست قلب، برای به جریان درآوردن شریان های مسدود شده ریوی، باید سخت تر از حد معمول پمپ کند.

نارسایی تنفسی

این عارضه، اغلب آخرین مرحله از بیماری مزمن ریه است و هنگامی رخ می‌دهد که میزان اکسیژن خون تا حد خطرناکی پایین بیاید.

سرطان ریه

فیبروز ریه طولانی مدت می‌تواند خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش دهد.

عوارض ریوی

فیبروز ریوی، ممکن است منجر به عوارضی مانند لخته شدن خون در ریه ها، ریزش دیواره تنفسی و یا عفونت ریه شود.

تشخیص فیبروز ریوی

برای تشخیص وضعیت، پزشک ممکن است تاریخچه پزشکی و خانوادگی شما را بررسی کند، در مورد علائم و نشانه های شما بحث کند، هرگونه قرار گرفتن در معرض گرد و غبار، گازها و مواد شیمیایی را مورد بررسی قرار داده و معاینه بدنی انجام دهد. در حین معاینه بدنی، پزشک از استتوسکوپ استفاده می‌کند تا هنگام نفس کشیدن، به دقت به ریه های شما گوش دهد. او همچنین ممکن است یک یا چند آزمایش زیر را پیشنهاد کند.

آزمایش های تصویربرداری

اشعه X قفسه سینه

اشعه ایکس قفسه سینه تصاویری از قفسه سینه شما تهیه می‌کند و بافت زخم را که معمولاً فیبروز ریوی است نشان می‌دهد و می‌تواند برای نظارت بر روند بیماری و درمان مفید باشد. با این وجود، بعضی اوقات ممکن است تصاویر تهیه شده از اشعه X قفسه سینه طبیعی باشند و برای توضیح تنگی نفس آزمایش های دیگری لازم باشد.

اسکن توموگرافی کامپیوتری یا سی تی اسکن (CT)

اسکنر CT از یک رایانه برای ترکیب تصاویر اشعه ایکس که از زوایای مختلف گرفته شده برای تولید تصاویر مقطعی از ساختارهای داخلی در بدن استفاده می‌کند. اسکن CT با وضوح بالا می‌تواند در تعیین میزان آسیب ناشی از فیبروز ریوی مفید باشد.

اکوکاردیوگرام

اکوکاردیوگرام از امواج صوتی برای تصویرسازی قلب استفاده می‌کند و می‌تواند تصاویری از ساختارهای قلبی، و همچنین فیلم هایی از نحوه عملکرد قلب تهیه کند. این آزمایش می‌تواند میزان فشار در سمت راست قلب را ارزیابی کند.

آزمایش های سنجش عملکرد ریه

آزمایش عملکرد ریوی

چندین نوع آزمایش عملکرد ریوی ممکن است انجام شود. در آزمایشی به نام اسپیرومتری، شما بازدم خود را به سرعت و به زور از طریق لوله ای به دستگاه وارد می‌کنید و دستگاه میزان گنجایش هوای ریه های شما و همچنین سرعت بازدم ریه ها را اندازه گیری می‌کند. ممکن است آزمایش های دیگری برای اندازه گیری حجم ریه و ظرفیت انتشار ریه ها انجام شود.

پالس اکسیمتری

در این ازمایش دستگاه کوچکی بر یکی از انگشتان شما قرار می‌گیرد که میزان اکسیژن خون را اندازه گیری می‌کند. این آزمایش می‌تواند راهی برای نظارت بر روند بیماری باشد.

تست استرس ورزش

ممکن است از یک تست ورزش بر روی یک تردمیل یا دوچرخه ثابت برای نظارت بر عملکرد ریه در هنگام فعالیت استفاده شود.

آزمایش گاز خون شریانی

در این آزمایش، پزشک نمونه ای از خون شما را که معمولاً از سرخرگ دست گرفته می‌شود، آزمایش می‌کند و سطح اکسیژن و دی اکسید کربن موجود در نمونه اندازه گیری می‌شود.

نمونه بافت (بیوپسی)

اگر آزمایش های دیگر این بیماری را تشخیص ندهند، ممکن است پزشکان نیاز به برداشتن مقدار کمی از بافت ریه (بیوپسی) داشته باشند. سپس در آزمایشگاه برای تشخیص فیبروز ریوی نمونه مورد آزمایش قرار می‌گیرد. نمونه بافت ممکن است به یکی از این روش ها بدست آید:

برونکوسکوپی

در این روش، پزشک با استفاده از یک لوله کوچک و انعطاف پذیر (برونکوسکوپ) که از دهان یا بینی شما عبور می‌کند، نمونه های بافتی بسیار کوچک را تهیه می‌کنند. خطرات برونکوسکوپی عموما جزئی هستند و ممکن است شامل گلو درد موقتی یا ناراحتی ناشی از عبور برونکوسکوپ از بینی شما باشد. اما عوارض جدی آن می‌تواند شامل خونریزی یا تورم در ریه ها باشد.

در طول برونکوسکوپی، پزشک ممکن است از روشی به نام لاواژ برونکوآلوئولار استفاده کند. در این روش، آب نمک از طریق برونکوسکوپ به قسمتی از ریه تزریق می‌شود و سپس بلافاصله آن را خارج می‌کنند. محلول خارج شده حاوی سلول های حاوی کیسه های هوایی است. هرچند این روش ممکن است اطلاعات کافی برای تشخیص فیبروز ریوی را در اختیار پزشک نگذارد.

تهیه بافت از طریق جراحی (بیوپسی جراحی)

اگرچه بیوپسی جراحی عوارض بالقوه ای دارد، اما ممکن است تنها راه برای به دست آوردن یک نمونه بافت بزرگ برای تشخیص دقیق باشد. این جراحی به دو صورت می‌تواند انجام شود: جراحی توراکوسکوپی به کمک فیلم (VATS) و یا یک عمل جراحی باز (توراکوتومی)

جراح  وسایل آزمایش و یک دوربین کوچک را از طریق دو یا سه برش کوچک بین دنده ها وارد بدن می‌کند. این دوربین به جراح اجازه می‌دهد تا در حالی که نمونه های بافتی را از ریه های شما خارج می‌کند، ریه های شما را در مانیتور ویدیویی مشاهده کند. این روش بعد از انجام بیهوشی عمومی انجام می‌شود.

آزمایش خون

پزشکان همچنین ممکن است آزمایش خون را برای ارزیابی عملکرد کبد و کلیه و آزمایش سایر شرایط پیشنهاد کنند.

پیشرفت و تشدید فیبروز ریوی

فیبروز ریوی یک بیماری پیشرونده است که با گذشت زمان بدتر می‌شود. بسته به شدت زخم ها، تنفس فرد را دشوارتر می‌کند و درنهایت حتی در حالت استراحت نیز باعث تنگی نفس می‌شود. بیماران مبتلا به فیبروز ریوی پیشرفت بیماری را به درجات مختلف تجربه می‌کنند.

این بیماری در برخی از بیماران به آرامی پیشرفت می‌کنند، در حالی که در برخی دیگر علائم آن به سرعت کاهش پیدا می‌کند. هیچ درمانی برای فیبروز ریوی وجود ندارد، اما می‌توان پیشرفت بیماری را در برخی از افراد کاهش داد.

تشدید فیبروز ریوی

در برخی از بیماران فیبروز ریوی به طور ناگهانی پیشرفت چشم‌گیری می‌کند. این اتفاق هنگامی رخ می‌دهد که یک رویداد تحریک کننده منجر به افزایش ناگهانی فرآیندهای زخم‌ساز در ریه ها می‌شود. هرچه زخم های ریه بدتر شود، بیماران تنفس سخت تری دارند. برای تعیین اینکه آیا تشدید حاد دارید، پزشکان علائم، میزان اکسیژن و نتایج سی تی اسکن شما را در نظر می‌گیرند و اغلب آزمایش های دیگری مانند برونکوسکوپی را برای کمک به تشخیص توصیه می‌کنند.

---

بیشتر بدانید: بکارگیری از سی تی اسکن در اطاق عمل

---

عوامل موثر برای جلوگیری از این تشدید ناشناخته اند. بسیاری از بیمارانی که پیشرفت فیبروز ریوی در آن ها حاد است نیاز به بستری در بیمارستان دارند و حتی ممکن است به دستگاه تهویه نیز نیاز داشته باشند. دستگاه تهویه دستگاهی است که همانند ریه های شما عمل می‌کند. بیمارانی که ازین دستگاه استفاده می‌کنند و پیشرفت بیماری در آنها شدید است، در خطر مرگ قرار دارند.

درمان فیبروز ریوی

هیچ درمان فعلی برای جلوگیری از پیشرفت این بیماری مؤثر نیست و زخم های فیبروز برطرف نمی‌شوند. برخی از درمان ها ممکن است علائم را به طور موقت بهبود بخشند یا پیشرفت بیماری را کند کنند. برخی دیگر ممکن است به بهبود کیفیت زندگی کمک کنند. پزشکان برای تعیین مناسب ترین درمان، شدت بیماری را ارزیابی می‌کنند.

دارو ها

پزشک شما ممکن است داروهای جدیدتری از جمله پیرفنیدون و نینتدانیب را توصیه کند. این داروها ممکن است به کند شدن پیشرفت فیبروز ریه ایدیوپاتیک کمک کنند. هر دو دارو توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شده است.
داروها و فرمولاسیون جدیدی از این داروها در حال تولید هستند اما هنوز توسط این سازمان تأیید نشده اند.
نینتدانیب می‌تواند عوارض جانبی مانند اسهال و حالت تهوع ایجاد کند. عوارض جانبی پیرفنیدون شامل خارش پوست، تهوع و اسهال است.
محققان همچنان به مطالعه داروهایی برای درمان فیبروز ریوی می‌پردارند.
پزشکان ممکن است داروهای آنتی اسید را برای درمان بیماری رفلاکس معده (بیماری گوارشی ای که به طور معمول در افرادی که فیبروز ریوی ایدیوپاتیک دارند ایجاد می‌شود) توصیه کنند.

درمان با اکسیژن

استفاده از اکسیژن نمی‌تواند آسیب دیدگی ریه را متوقف کند، اما می‌تواند:
• تنفس و ورزش را آسانتر ‌کند.
• از عوارض ناشی از کمبود اکسیژن در خون جلوگیری یا آن را کم ‌کند.
• فشار خون را در سمت راست قلب کاهش ‌دهد.
• خواب را بهبود بخشد.
ممکن است هنگام خواب یا ورزش اکسیژن دریافت کنید. برخی افراد کپسول اکسیژنی باخود حمل می‌کنند که این باعث می‌شود آنها به اکسیژن بیشتر و پایدارتری دسترسی پیدا کنند.

توان بخشی ریوی

توانبخشی ریوی می‌تواند در مدیریت علائم و بهبود عملکرد روزانه به شما کمک کند. برنامه های توانبخشی ریوی متمرکز به موارد زیر است:
• تمرین فیزیکی برای بهبود استقامت بدن
• تکنیک های تنفسی که ممکن است کارایی ریه را بهبود بخشد
• مشاوره تغذیه ای
• مشاوره و پشتیبانی
• آموزش در مورد وضعیت بیماری و بدن

پیوند ریه

پیوند ریه ممکن است گزینه ای برای افراد مبتلا به فیبروز ریوی باشد. پیوند ریه می‌تواند کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد و به شما اجازه دهد تا زندگی طولانی تری داشته باشید. با این حال، پیوند ریه می‌تواند عوارضی مانند پس زدن ریه توسط بدن و عفونت را در پی داشته باشد. پزشک ممکن است در مورد اینکه پیوند ریه برای شرایط شما مناسب باشد با شما صحبت کند.

امید به زندگی فرد مبتلا به فیبروز ریوی چقدر است؟

متوسط ​​امید به زندگی بیماران مبتلا به فیبروز ریوی سه تا پنج سال پس از تشخیص است. با این وجود، تشخیص زودهنگام بیماری برای کاهش سرعت پیشرفت بیماری امری حیاتی است و شرایطی مانند بیماری انسدادی مزمن ریوی یا فشار خون شریانی ریوی می‌تواند بر پیشبینی بیماری تأثیر بگذارد.

انسداد مزمن ریوی نوعی بیماری ریه است که در آن التهاب مزمن باعث سرفه مکرر، تولید مخاط و افزایش خطر عفونت می‌شود. این نوع التهاب مزمن می‌تواند جای زخم ریه ها (ناشی از فیبروز ریوی) را بطور قابل توجهی بدتر کند.

مراحل فیبروز ریوی چیست؟

چهار مرحله فیبروز ریوی شامل مراحل خفیف، متوسط، شدید و بسیار شدید است. مرحله بیماری یک بیمار با توجه به ظرفیت ریه و شدت علائم آنها مشخص می‌شود. با پیشرفت بیماری، بیماران ظرفیت ریه را از دست می‌دهند تا اینکه در مراحل شدید‌، بدون کمک دستگاه نمی‌توانند نفس بکشند.

فیبروز ریوی چقدر سریع پیشرفت می کند؟

هر ساله با پیشرفت بیماری، بیماران فیبروز ریوی به طور متوسط ​​بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلی لیتر از ظرفیت ریه خود را از دست می‌دهند که با استفاده از اسپیرومتری (آزمایش تنفس) قابل کنترل است.
چگونه توان بخشی ریوی پیشرفت بیماری را کاهش می‌دهد؟
به بیماران فیبروز ریوی توصیه می‌شود که تحت توان بخشی ریوی قرار بگیرند. مراکز توان بخشی جایی است که در مورد بیماری، درمان های موجود و تکنیک های تنفس اطلاعاتی کسب می‌کنند و برای کمک به تقویت ریه ها و کند شدن پیشرفت بیماری تحت انجام یک برنامه ورزشی قرار می‌گیرند.

آیا فیبروز ریوی ارثی است؟

در مورد بیماران فیبروز ریوی، به ویژه بیمارانی که والدین هستند، نگرانی رایج این است که آیا وضعیت آنها ارثی است یا خیر. خوشبختانه بیشتر موارد فیبروز ریوی اسپورادیک تلقی می‌شود، و این به این معنی است که هیچ خطری برای انتقال بیماری به اعضای خانواده وجود ندارد.
با این وجود، موارد نادری به نام فیبروز ریوی ایدیوپاتیک خانوادگی وجود دارد. این بیماری توسط اعضای خانواده های متعددی که ژن های غیر طبیعی مرتبط با فیبروز ریوی دارند تشخیص داده شده است. هیچ تفاوتی در علائم فیبروز ریوی و فیبروز ایدیوپاتیک ریوی وجود ندارد. “ایدیوپاتیک” اصطلاحی است به معنی اینکه پس از انجام آزمایشات گسترده، پزشک هنوز نمی‌تواند علت بیماری را مشخص کند.
فیبروز ریوی ایدیوپاتیک، مانند فیبروز ریوی با علل شناخته شده، بیماری ای است که در آن ریه ها بافت زخمی ایجاد می‌کنند و توانایی عملکرد خود را از دست می‌دهند. برای تشخیص فیبروز ریه ایدیوپاتیک، یک پزشک در تلاش برای شناسایی علت بیماری ابتدا مجموعه ای از آزمایشات را انجام می‌دهد.
اگر این بیماری به دلیل مصرف داروهای خاصی مانند داروهایی که در شیمی درمانی یافت می‌شوند، اشعه، حساسیت های محیطی مانند قرار گرفتن در معرض کپک یا حیوانات، خطرات شغلی مانند قرار گرفتن در معرض گرد و غبار ذغال سنگ یا وضعیت خود ایمنی، وجود داشته باشد، فیبروز ریوی “ایدیوپاتیک” تلقی نمی‌شود. اما اگر توضیحی موجه برای این بیماری وجود نداشته باشد، تشخیص ایدیوپاتیک انجام می شود.

نکات تغذیه ای برای فیبروز ریوی

• رژیم غذایی کم سدیم (نمک)، قندهای اضافه شده، اشباع شده و چربی ترانس بخورید.
• بیشتر کالری های خود را از گوشت های بدون چربی و ماهی، میوه، غلات کامل، لوبیا، سبزیجات و لبنیات کم چربی دریافت کنید.
• اگر در حفظ یا کم کردن وزن خود مشکل دارید، شیک های مغذی را امتحان کنید یا چربی های سالم مانند روغن زیتون را به غذای خود اضافه کنید.
• اگر رفلاکس اسید دارید، از مصرف غذاهای اسیدی مانند مرکبات، قهوه و گوجه فرنگی خودداری کنید. تا ۳ ساعت قبل از خوابیدن چیزی میل نکنید. در مورد داروهایی که می‌توانند به شما کمک کنند، با پزشک خود صحبت کنید.
• برای جلوگیری از پر شدن بیش از حد معده که تنفس را سخت تر می‌کند، وعده های غذایی کوچکتر، متعدد و مغذی تر بخورید.
• برخی از داروها ممکن است به عنوان یک اثر جانبی منجر به اسهال شوند.
• رعایت رژیم غذایی ای که از موز، برن، سیب و نان تست تهیه می‌شود (که گاهی به آن رژیم غذایی “برت” گفته می‌شود) می‌تواند کمک کننده باشد.
• همیشه در مورد عوارض جانبی که تجربه می‌کنید با پزشک خود صحبت کنید. مراجعه به یک متخصص رژیم غذایی که می‌تواند برای مدیریت رژیم شما نشانگرهای خاصی را ارائه دهد توصیه می‌شود.

نکاتی برای فعال ماندن با وجود فیبروز ریوی

در یک برنامه توان بخشی ریوی ثبت نام کنید

توانبخشی ریوی برنامه ای برای ورزش، آموزش و پشتیبانی است که به شما کمک می‌کند تا بهتر نفس بکشید و قوی تر شوید. برخی از فعالیتهایی که اغلب در توانبخشی ریوی انجام می‌شود شامل پیاده روی بر روی تردمیل، دوچرخه سواری ثابت، کشش و تمارین وزنه برداری است.

از اکسیژن خود نهایت استفاده را ببرید

بسیاری از بیماران دریافتند که استفاده از اکسیژن در هنگام ورزش بسیار حیاتی و مهم است آنها با نگرانی کمتر می‌توانند فعال تر باشند.

هر روز فعال باشید

حتی در حد راه رفتن! این بیماری، بخصوص در شرایطی که تنفس سخت است، می‌تواند شما را وسوسه کند که بیشتر روز خود را صرف نشستن و دراز کشیدن کنید. برای استراحت وقت بگذارید اما همچنین سعی کنید که خودتان را وادار کنید تا حد ممکن حرکت کنید. تمرینات تنفسی مانند تنفس شکمی و تکنیک غنچه کردن لب می‌تواند به ریه های شما کمک کند تا کارایی بیشتری داشته باشند.

نقش سبک زندگی در فیبروز ریوی

درگیر شدن فعال در معالجه خود و سعی در سالم ماندن در حد امکان برای زندگی با فیبروز ریوی ضروری است. به همین دلیل مهم است که:

سیگار نکشید

اگر بیماری ریه دارید، ترک سیگار بسیار مهم است. با پزشک خود در مورد گزینه های ترک، از جمله برنامه های ترک سیگار، که از انواع تکنیک های اثبات شده برای ترک افراد استفاده می‌شود صحبت کنید و از آنجا که دود غیر مستقیم نیز می‌تواند برای ریه های شما مضر باشد از قرار گرفتن در اطراف افرادی که سیگار می‌کشند خودداری کنید.

---

بیشتر بدانید: روش ها و نکاتی طلائی برای ترک سیگار

---

استعمال سیگار یکی از دلایل اصلی ایجاد فیبروز ریوی است. سیگار کشیدن به طور قابل توجهی آسیب بزرگی به ریه ها وارد می‌کند. بنابراین، ترک استنشاق دود به هر شکل ممکن بسیار مهم است. کاهش استعمال سیگار بطور عمده می‌تواند خطر ابتلا به فیبروز ریوی را کاهش دهد.

خوب بخورید

افراد مبتلا به بیماری ریه ممکن است وزن کم کنند چون خوردن برای آن ها سخت است و به دلیل انرژی اضافی که برای تنفس لازم است عمل خوردن برایشان دشوار است. با این حال، یک رژیم با ارزش غذایی مناسب حاوی کالری کافی ضروری است. سعی کنید در طول روز بیشتر وعده های غذایی کوچکتر و مغذی تر میل کنید.
سعی کنید انواع میوه و سبزیجات، غلات سبوس دار، لبنیات کم چرب یا بدون چربی و گوشت بدون چربی مصرف کنید. از چربی ترانس و اشباع شده، نمک زیاد و قندهای اضافه شده خودداری کنید. یک متخصص تغذیه برای داشتن تغذیه سالم می‌تواند دستورالعمل های بیشتری را به شما ارائه دهد.

حرکت کنید

ورزش منظم می‌تواند به شما در حفظ عملکرد ریه و مدیریت استرس کمک کند. هدف این است که فعالیت های بدنی‌، مانند پیاده روی یا دوچرخه سواری را در برنامه روزمره خود قرار دهید. با پزشک خود صحبت کنید که کدام فعالیت ها ممکن است برای شما مناسب باشد. اگر به مرور زمان به وسایلی مانند صندلی چرخدار نیازمند شدید به دنبال فعالیت ها یا سرگرمی هایی باشید که نیازی به راه رفتن ندارد.

 برای استراحت وقت بگذارید

حتما استراحت کافی داشته باشید. وقت گذاشتن برای استراحت می‌تواند به شما در داشتن انرژی بیشتر و مقابله با استرس کمک کند.

برنامه درمانی خود را دنبال کنید

لازم است که دائما زیر نظر پزشک معالج باشید. دستورالعمل های پزشک خود را دنبال کنید، داروهای خود را طبق دستورالعمل مصرف کنید و رژیم غذایی و ورزش خود را مطابق نیاز تنظیم کنید. تمام قرارهای ملاقات پزشک خود را رعایت کنید.
مزایای ورزش برای بیماران مبتلا به فیبروز ریوی
• کنترل وزن
• بهبود انرژی
• کاهش استرس
• خواب بهتر
• قلب و عضلات را تقویت می‌کند که این امر کمک می‌کند تا اکسیژن بیشتری وارد جریان خون شود.
• بهبود روحیه

درمان های خانگی فیبروز ریوی

روغن کبد ماهی کاد

روغن کبد حاوی اسیدهای چربی است که می‌تواند در عملکرد صحیح فرآیندهای بدن کمک کند. این روغن می‌تواند سلامت ریه ها را بهبود بخشد. این ماده حاوی ویتامین دی است و التهاب ریه ها را کاهش می‌دهد. همچنین در به حداقل رساندن علائم فیبروز ریوی نیز کمک می‌کند.

جوش شیرین

جوش شیرین یک درمان خانگی مؤثر برای رفع ناراحتی ناشی از فیبروز ریوی است. برای این روش درمانی، باید یک قاشق غذاخوری پودر جوش شیرین را با یک لیوان آب مخلوط کرده و قبل از هر وعده غذایی بنوشید. جوش شیرین باعث افزایش هضم و از بین بردن سموم بدن می‌شود.

آب بنوشید

مهم است که همیشه آب بنوشید. آب رسانی مناسب می‌تواند بدن شما را از خطر ابتلا به بیماری های مختلف محافظت کند. مصرف آب سموم بدن را از بین می‌برد. بدن بدون آب کافی در معرض خطر ابتلا به فیبروز ریوی و دیگر بیماری ها خواهد بود. برای پاکسازی اعضای بدن می‌توانید از مایعات سالم دیگر مانند آب میوه نیز استفاده کنید.

نقره کلوئیدی

نقره کلوئیدی تأثیر درمانی زیادی بر ریه ها دارد. دلیل این امر این است که نقره کلوئیدی می‌تواند قارچ یا هر ویروس موجود در بدن را از بین ببرد. اما نقره کلوئیدی به هیچ باکتری مفید موجود در روده که مورد نیاز برای عملکردهای اساسی بدن باشد آسیب نمی‌رساند.

میوه های خانواده مرکبات

مرکبات، سرشار از ویتامین C هستند. ویتامین C می‌تواند تولید گلبول های سفید خون در بدن را تحریک کند. گلبول های سفید باعث کاهش التهاب ناشی از فیبروز ریوی می‌شوند. میوه ها همچنین می‌توانند به کاهش جای زخم در بافت ریه کمک کنند. بنابراین، شما باید مرکبات مانند پرتقال، لیمو، انگور و انواع توت ها را در رژیم خود بگنجانید.

سبزیجات برگ سبز

سبزیجات برگ سبز منبع مهمی از ویتامین C هستند، بنابراین کلم، اسفناج، شلغم و سایر سبزیجات برگ سبز موجود در رژیم غذایی شما می‌تواند التهاب ناشی از فیبروز ریوی را کاهش دهد.l