بیماری های التهابی روماتیسمی؛ علائم آرتروز و راه های درمان آن

آرتروز به معنای التهاب مفصل است اما این عبارت برای توصیف حدود 200 بیماری استفاده می شود که بر مفاصل و بافت های پیرامون مفاصل و سایر بافت های متصل کننده تاثیر می گذارد. این بیماری در واقع رماتیسمی است. مرسوم ترین نوع آرتروز، آرتروز استخوانی است. سایر بیماری های رماتیسمی مرسوم مرتبط با آرتروز، شامل نقرس، فیبرومیلاگیا و آرتروز روماتیسمی (RA) می شود.  بیماری های رماتیسمی اغلب، احساس درد، خشکی و ورم در یک یا چند مفصل یا پیرامون آن ها را به همراه خواهند داشت. علائم ممکن است به صورت ناگهانی یا به تدریج بروز پیدا کند. بیماری های خاص روماتیسمی می تواند بر سیستم ایمنی و اندام های داخلی مختلف بدن اثرگذار باشد. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به بررسی بیماری آرتروز می پردازیم.

انواع آرتروز

برخی از انواع آرتروز، همانند آرتروز روماتیسمی و لوپوس (SLE) می تواند بر چندین اندام اثر گذاشته و باعث بروز علائم گسترده ای شود. براساس گفته های مرکز جلوگیری و کنترل بیماری ها (CDC)، 54.4 میلیون بزرگسال در ایالت متحده، تشخیص مثبت نوعی از آرتروز را داشته اند.

از این آمار، 23.7 میلیون فرد به دلیل این بیماری، دچار محدودیت در برخی از فعالیت های خود شده اند. آرتروز در میان بزرگسالان، با سن 65 سال به بالا مرسوم تر است اما می تواند بر تمامی بازه های سنی (مثل کودکان) اثرگذار باشد.

حقایق سریع درباره آرتروز

در این جا چند نکته کلیدی درباره آرتروز را می آوریم. برای به دست آوردن جزئیات بیشتر می توانید به مقاله اصلی رجوع کنید.

• آرتروز به حدود 200 بیماری روماتیسمی اشاره دارد که بر مفاصل اثر میگذارد (شامل لوپوس و آرتروز روماتیسمی)
• می تواند باعث بروز بازه ای از علائم شده و توانایی شخص، در زمینه انجام کارهای روزمره را مختل کند.
• فعالیت های فیزیکی، اثری مثبت بر آرتروز داشته و می تواند سلامت ذهنی، عملکرد و درد را بهبود ببخشد.
• فاکتورهای موجود در زمینه توسعه آرتروز، شامل مصدومیت، متابولیسم غیرطبیعی، دلایل ژنتیکی، عفونت و کارکرد نادرست سیستم ایمنی باشد.
• درمان ها تلاش می کنند تا درد را کنترل کرده، آسیب به مفصل را به حداقل برسانند و کیفیت زندگی را بهبود بخشیده یا در همان سطح حفظ کنند. روش های درمان، شامل دارو، درمان های فیزیکی و پشتیبانی از بیماران می شود

درمان آرتروز

هدف درمان، برای آرتروز، کنترل درد، حداقل کردن آسیب به عضلات و بهبودبخشی یا حفظ کارکرد و کیفیت زندگی است.

بازه ای از داروها و استراتژی های سبک زندگی می تواند برای نائل آمدن به این هدف و محافظت از مفاصل، در برابر آسیب های بیشتر موثر باشد

به چند مورد درمان در زیر می پردازیم:

• دارو
• درمان های بدون دارو
• درمان به کمک شغل یا درمان فیزیکی
• پشتیبانی از بیماران
• کم کردن وزن
• جراحی شامل عمل جایگزینی مفصل

دارو برای آرتروز

انواع غیرالتهابی آرتروز همانند آرتروز استخوانی اغلب با کمک داروهای کاهش درد، فعالیت فیزیکی، کم کردن وزن در صورت وجود اضافه وزن و تسهیلات خود-مدیریتی، درمان می شود.

این درمان ها برای انواع التهابی آرتروز، همانند RA، همراه با داروهای ضد التهاب، همانند کورتیکوسترویدها و داروهای ضد التهاب غیر استرویدی (NSAIDها)، داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDها) و طبقه نسبتا جدیدی از  داروها به نام های بیولوژیک ها اِعمال می شود. داروها بر نوع آرتروز وابسته است. داروهایی که استفاده مرسوم دارند را در زیر می خوانیم.

درد-نشان ها

این داروها درد را کاهش داده اما هیچ اثری بر التهاب ندارند. مثال هایی از این دارو شامل استامینافون، تیلنول، ترامادول، اولترام و داروهای مخدری که شامل اوکسیدوکون (پرکوست و اوکسیکونتین) می شوند یا هایدروکودون (ویکودین و لورتا) را در بر می گیرد. تایلنول را می توان به صورت آنلاین خریداری کرد.

داروهای ضد التهاب غیر استرویدی

  NSAIDها

این داروها می توانند هم درد و هم التهاب را کاهش دهند. NSAIDها را می توان در داروخانه یا به صورت آنلاین خریداری کرد (شامل ایبوپروفن) (Advil, Motrin IB) و ناپرسکون سدیم (آلیو). برخی از NSAIDها را می توان به صورت کِرِم، ژل یا بسته هایی که روی مفاصل خاص اِعمال می شوند خریداری کرد.

آزارگرها

برخی از کرم ها پمادها شامل منتول یا کاپسایسی می شوند. باعث تند شدن فلفل می شود. مالیدن این ماده بر پوست، روی مفصلی که در آن احساس درد می کنید می تواند سیگنال های درد را از مفصل تعدیل کرده یا درد را کاهش دهد. کرم های مختلفی را می توان از این خانواده به صورت آنلاین خریداری کرد.

داروهای ضد روماتیسمی

با اصلاح بیماری (DMARD): برای درمان RA استفاده می شوند و می توانند سیستم ایمنی را از حمله به مفاصل باز داشته یا این کار را کند کنند. مثال هایی در این باره شامل متوتریکسات (ترکساد) و هیدروکسی کلروکویین (پلاکویینیل) می شود.

بیولوژیک ها

این داروها با DMARDها استفاده می شود و در واقع اصلاح کننده های واکنشی هستند که به صورت ژنتیکی، مهندسی شده و مولکول های پروتئینی مختلف دخیل در واکنش سیستم ایمنی را هدف قرار می دهند. مثال هایی در این زمینه شامل اتانرسپ، اینفلکسیماب می شود.

کورتیکوسترویدها

تردمیسون و کورتیزون، التهاب را کاهش داده و سیستم ایمنی را سرکوب می کند.

درمان های طبیعی

رژیم غذایی متعادل و سالم، با تمرین های مناسب، اجتناب از سیگار کشیدن و ننوشیدن بیش از حد الکل می تواند به افراد مبتلا به آرتروز کمک کند که سلامت عمومی خود را حفظ نمایند.

رژیم غذایی

هیچ گونه رژیم غذایی خاصی وجود ندارد که بتواند آرتروز را درمان کند اما برخی از انواع غذا می تواند به کاهش التهاب کمک کند. غذاهای زیر که در رژیم غذایی مدیترانه ای یافت می شوند، می توانند مواد مغذی فراوانی را فراهم آورند که برای سلامت مفاصل خوب است: ماهی، مغز و دانه، میوه و سبزیجات، لوبیا، روغن زیتون، غلات کامل

غذاهایی که باید از خوردن آن ها اجتناب کرد:

غذاهایی وجود دارد که افراد مبتلا به آرتروز باید از آن ها دوری کنند. سبزیجات تاج ریزی همانند گوجه، یک ماده شیمیایی به نام سولانین در خود دارد که برخی از مطالعات، آن را با درد آرتروز در ارتباط می دانند. یافته های پژوهشی، هنگام مباحثه درباره این سبزیجات، گمراه کننده هستند اما برخی، کاهش علائم آرتروز را هنگام دوری از گیاهان تاج ریزی گزارش کرده اند.

خود مدیریتی

خود-مدیریتی علائم آرتروز نیز حائز اهمیت فراوان است. استراتژی های کلیدی را در زیر می خوانیم:

• حفظ فعالیت فیزیکی
• به دست آوردن و حفظ وزن سالم
• معاینه های منظم توسط دکتر
• محافظت از مفاصل، دربرابر تنش های غیر الزامی

7 عادت هستند که می توانند به فرد مبتلا به آرتروز کمک کنند که بیماری خود را مدیریت کند:

منظم بودن

علائم خود، سطح درد، داروها و عوارض جانبی محتمل را به منظور مشاوره با دکتر خود ثبت کنید.

مدیریت درد و خستگی

یک رژیم دارویی را می توان با مدیریت درد غیر دارویی ترکیب کرد. یادگیری مدیریت خستگی، برای زندگی راحت با آرتروز، نقش کلیدی دارد

فعال بودن

تمرینات بدنی برای مدیریت آرتروز و سلامت عمومی مفید است

متعادل کردن فعالیت، با استراحت

علاوه بر فعال بودن، استراحت نیز هنگام فعال بودن بیماریتان بسیار مهم است

داشتن رژیم غذایی سالم

رژیم غذایی متعادل می تواند به شما کمک کند تا وزن سالمی را به دست آورده و التهاب را کنترل کنید. از غذاهای فرآوری شده و اصلاح شده و همچنین غذاهای استخراج شده از حیوانات که التهاب زا هستند، دوری کرده و غذاهای گیاهی کامل را انتخاب نمایید که آنتی اکسیدان های بالایی داشته و هم چنین ویژگی ضد التهاب دارند.

بهبود خواب

خواب کم می تواند خستگی و درد آرتروز را تشدید کند. برای بهبود بهداشت خواب تلاش کنید تا راحت تر خوابیده و به خواب خود ادامه دهید. از مصرف کافئین و انجام تمرین های شدید در غروب اجتناب ورزیده و زمان خیره شدن به صفحه مانیتور را قبل از خوابیدن، کاملا محدود کنید.

مراقبت از مفاصل

توصیه هایی برای مراقبت از مفاصل می تواند شامل استفاده از مفاصل بزرگتر و قوی تر، به عنوان اهرم، هنگام باز کردن در، استفاده از چندین مفصل برای پخش کردن وزن یک شی (همانند استفاده از کوله پشتی) و به دست گرفتن اشیا با استفاده از دستگیره های پددار باشد. یک موقعیت نشستن را برای بازه های زمانی طولانی انتخاب نکنید. برای حفظ تحرک خود، استراحت های منظمی داشته باشید تا متحرک بمانید.

درمان های فیزیکی

دکترها اغلب، دوره ای از درمان های فیزیکی را برای کمک به بیماران مبتلا به آرتروز، در زمینه غلبه کردن به برخی از چالش ها و هم چنین کاهش محدودیت های تحرک توصیه می کند.

حالت هایی از درمان های فیزیکی که می توان آن ها را توصیه کرد در زیر آمده است:

درمان آب گرم: تمرین در استخر آب گرم: آب از وزن، پشتیبانی کرده و فشار کمتری بر عضلات و مفاصل وارد می کند

درمان فیزیکی: تمرین های خاص که با توجه به شرایط و نیازهای انفرادی، شخصی سازی شده اند، در برخی از مواقع، در ترکیب با تمرین های کاهش درد، همانند بسته های یخ یا آب داغ یا ماساژ، می تواند موثر باشد

درمان به کمک کار: توصیه ای عملی در زمینه مدیریت وظایف روزانه، انتخاب از کمک ها و ادوات تخصصی، محافظت از مفاصل در برابر آسیب بیشتر و مدیریت خستگی

فعالیت فیزیکی

پژوهش ها نشان داده با وجود این که افراد مبتلا به آرتروز ممکن است افزایش کوتاه مدت درد، هنگام شروع تمرین ها احساس نمایند، فعالیت فیزیکی مداوم می تواند روشی موثر، برای کاهش علائم بلندمدت باشد.

مبتلایان به آرتروز می توانند در فعالیت های فیزیکی کمک به مفاصل، شرکت داشته باشند. به دلیل اینکه تعداد زیادی از مبتلایان به آرتروز، یک بیماری دیگر همانند بیماری قلبی دارند، انتخاب کردن فعالیت های مناسب، بسیار مهم است.

فعالیت های فیزیکی که به مفاصل کمک می کنند و برای بیماران مبتلا به آرتروز و بیماری های قلبی مناسب هستند، شامل موارد زیر می شوند: پیاده روی، شنا کردن، دوچرخه سواری، یک متخصص مراقبت از سلامت می تواند به شما کمک کند تا روش هایی برای به دست آوردن سبک زندگی سالم و رسیدن به کیفیت بهتر زندگی را داشته باشید.

درمان های طبیعی آرتروز

درمان طبیعی، برای انواع مختلف آرتروز توصیه شده است. براساس سازمان مقابله با آرتروز که در بریتانیا بنا گذاشته شده است (U.K) ،برخی از پژوهش ها از استفاده از پنجه شیطان (روزهیب و بزولیا)، از درخت فرانکینسس پشتیبانی کرده اند. مکمل های بزولیا و پنجه شیطان را می توان به صورت آنلاین خریداری کرد. مدارکی وجود دارد مبنی بر این که مارچوبه می تواند موثر واقع شود اما مطالعات بیشتری برای تائید اثربخشی آن مورد نیاز است.

بیشر بدانید: مصرف شیر عامل ابتلا به آرتروز روماتوئید

گیاهان دارویی و ادویه های دیگری نیز وجود دارند که برای RA  توصیه شده اند اما باید بگوییم که پژوهش های بیشتری برای تائید ان ها مورد نیاز است. می توان به زردچوبه، سیر، زنجبیل، فلفل سیاه و چای سبز اشاره کرد. بسیاری از این گیاهان دارویی و ادویه ها را می توان به صورت آنلاین در حالت مکمل خریداری کرد (همانند زردچوبه، زنجبیل و سیر). افرادی که به دنبال درمان های طبیعی برای آرتروز می گردند باید ابتدا با دکتر خود مشورت کنند.

علل آرتروز

هیچ علت خاصی برای تمامی انواع آرتروز وجود ندارد. علت یا علل، بر اساس نوع و حالت آرتروز متفاوت است.

علل محتمل این بیماری را در زیر می بینید:

• مصدومیت که منجر به آرتروز وخیم شده است
• متابولیسم غیرطبیعی که منجر به نقرس و شبه نقرس می شود
• عوامل موروثی همانند آرتروز استخوانی
• عفونت همانند آرتروز لایم
• نارسایی سیستم ایمنی همانند RA و SLE

اکثر انواع آرتروز، با ترکیبی از فاکتورها در ارتباط هستند اما برخی هیچ علت واضحی نداشته و به نظر بروزی غیرقابل پیش بینی دارند. برخی افراد از لحاظ ژنتیکی احتمال بیشتری برای مبتلا شدن به بیماری های آرتروزی دارند. فاکتورهای دیگر همانند مصدومیت های قبلی، سیگار کشیدن، عفونت و شغل هایی که از لحاظ فیزیکی دشوار هستند نیز می تواند روی ژن ها تاثیر بگذارد تا ریسک آرتروز بیشتر شود.

رژیم غذایی و مواد مغذی می توانند در مدیریت آرتروز و هم چنین ریسک بروز آن موثر واقع شوند. با این وجود غذاهای خاص، حساسیت غذا و عدم تحمل غذا به عنوان علل شناخته شده آرتروز مطرح نمی شوند. غذاهایی که التهاب را افزایش می دهند، به خصوص غذاهای مشتق شده از حیوان و رژیم های غذایی که قند آلوده بیشتری دارند می توانند باعث بدتر شدن علائم شوند. هم چنین خوردن غذاهایی که باعث تحریک واکنش سیستم ایمنی می شود نیز همین اثر را خواهد گذاشت.

نقرس، یک نوع از آرتروز است که ارتباط نزدیکی با رژیم غذایی دارد به دلیل این که توسط سطوح بیش از حد اسید یوریک بروز پیدا می کند که می تواند خود، نتیجه رژیم باشد. رژیم های غذایی که در بر گیرنده غذاهایی با پیورین بالا هستند، همانند غذای دریایی، شراب قرمز و گوشت، می تواند باعث بروز نقرس شود. سبزیجات و سایر غذاهای گیاهی که شامل سطوح بالایی از پیورین می شوند به نظر علائم نقرس را بدتر نمی کنند.

فاکتورهای ریسک، برای آرتروز

فاکتورهای ریسک خاصی با آرتروز در ارتباط هستند.برخی از این فاکتورها را می توان اصلاح کرد در حالی که بقیه قابل دستکاری نیستند.

فاکتورهای ریسک آرتروز که غیرقابل اصلاح هستند:

• سن: ریسک بروز اکثر انواع آرتروز، با افزایش سن افزایش می یابد
• جنسیت: اکثر انواع آرتروز در خانم ها شیوع بیشتری دارد. 60 درصد از تمامی افرادی که آرتروز دارند خانم هستند. نقرس در آقایان به نسبت خانم ها مرسوم تر است
• فاکتورهای ژنتیکی: ژن های خاصی با ریسک های بالاتر انواع خاصی از آرتروز در ارتباط هستند. همانند آرتروز روماتیسمی (RA)، لوپوس اریتماتوتوس سیستمیک (SLE)، آنکای لوزینگ اسپاندیلیتیس

فاکتورهای ریسک آرتروز قابل اصلاح

• اضافه وزن و چاقی: وزن بیش از حد می تواند هم به شیوع و هم به پیشرفت آرتروز استخوانی زانو کمک کند.
• مصدومیت های مفاصل: آسیب به مفاصل می تواند در بروز آرتروز استخوانی در همان مفصل موثر باشد.
• عفونت: بسیاری از عوامل میکروبی می توانند باعث عفونت مفاصل شده و بروز حالت های مختلفی از آرتروز را شروع کند
• کار: کارهای خاصی هستند که در واقع شامل خم شدن مکرر زانو و گرفتن حالت اسکوات می شوند که با آرتروز استخوان زانو در ارتباط می باشند.
• بیماری همراه: بیشتر از نیمی از بزرگسالان ایالات متحده که مبتلا به آرتروز هستند، ابتلا به فشار خون بالا را نیز گزارش می کنند. فشار خون بالا با بیماری های قلبی در ارتباط است که در واقع شایع ترین بیماری همراه، در میان بزرگسالان مبتلا به آرتروز می باشد

حدود 1 مورد از 5 بزرگسال، در ایالت متحده که مبتلا به آرتروز سیگار می کشند. سیگار کشیدن، با بیماری های تنفسی شدید در ارتباط است که در واقع دومین شایع ترین بیماری همراه، در میان بزرگسالان مبتلا به آرتروز می باشد.

انواع آرتروز

حدود 200 نوع آرتروز یا بیماری عضله-اسکلتی وجوددارد. می توان این بیماری را به 7 گروه عمده تقسیم کرد:

• آرتروز التهابی
• آرتروز مکانیکی یا دجنراتیو
• درد عضله ای اسکلتی بافت نرم
• درد کمر
• بیماری بافت اتصال دهنده
• آرتروز عفونی
• آرتروز متابولیک

آرتروز التهابی

التهاب، بخش عادی ای از فرآیند بهبود بدن است. التهاب اغلب به عنوان یک مکانیزم دفاعی، در برابر ویروس ها و باکتری یا به عنوان یک واکنش در برابر صدماتی همانند سوختگی شناخته می شود. با این وجود در آرتروز التهابی ،التهاب در افراد مبتلا، بدون هیچ دلیل خاصی بروز می کند. آرتروز التهابی را می توان توسط التهاب آسیب زننده ای تعریف کرد که به صورت واکنشی طبیعی، در برابر صدمه به وجود نمی آید.

بیشتر بدانید: خوراکی های ممنوعه برای مبتلایان به آرتروز

این نوع التهاب، مفید نبوده و باعث آسیب زدن به مفاصل تحت تاثیر می شود. به درد، خشکی و ورم کردگی منجر خواهد شد. آرتروز التهابی می تواند بر چندین مفصل تاثیر بگذارد و التهاب می تواند به سطح مفاصل و هم چنین استخوان آن ها آسیب بزند. مثال هایی از آرتروز التهابی را در زیر داریم:

• آرتروز رماتیسمی
• آرتروز واکنشی
• ورم مهره های ستون فقرات آنکولیز کننده
• آرتروز متناظر با ورم مخاط روده بزرگ یا پوریازیس

عبارت آرتروز یعنی التهاب مفاصل اما التهاب می تواند بر تاندوم ها و لیگامنت های پیرامون مفصل نیز تاثیرگذار باشد.

آرتروز مکانیکی یا دجنراتیو

آرتروز مکانیکی یا دجنراتیو به گروهی از بیماری ها اشاره دارد که عمدتا شامل آسیب به غضروف پوشاننده انتهای استخوان می شود. کار اصلی غضروف لغزنده و صاف، این است که به مفاصل کمک کند تا روی همدیگر لغزیده و به صورت روان حرکت نماید. این نوع آرتروز باعث می شود که غضروف، نازک تر و ناهموارتر شود.

برای جبران کردن عدم وجود غضروف و کارکردن در مفاصل، بدن، استخوان را در تلاشی برای بازیابی پایداری خود، مدلسازی مجدد می کند. این پدیده می تواند منجر به رشد نامطلوب استخوان شده که آن را با نام آرتروز استخوانی می شناسیم. مفصل، شکل خود را از دست می دهد. این بیماری را اغلب با نام آرتروز استخوانی می شناسیم. آرتروز استخوانی می تواند از آسیب قبلی به مفصل (همانند شکستگی یا التهاب قبلی) در مفصل پدید بیاید.

درد عضله ای اسکلتی بافت نرم

درد عضله ای اسکلتی بافت نرم در بافت هایی به جز مفاصل و استخوان ها احساس می شود. درد اغلب بر قسمتی از بدن پس از بروز صدمه یا استفاده بیش از حد تاثیر میگذارد (همانند آرنج بازیکنان تنیس)  و از عضلات و بافت های نرمی پدیدار می شود که مفاصل را پشتیبانی میکنند. دردی که شایع تر و مرتبط با سایر علائم است می تواند نشان دهنده فیبرونیالجیا باشد.

درد کمر

درد کمر از عضلات، دیسک ها، اعصاب، لیگامتها، استخوان ها یا مفاصل به وجود می آید. درد کمر می تواند از مشکلات موجود در اندام های داخل بدن نیز ریشه بگیرد هم چنین می تواند نتیجه درد ارجاع شده باشد. برای مثال هنگامی که یک مشکل، در جای دیگر از بدن منجر به درد کمر می شود. همچنین ممکن است علت خاصی داشته باشد (همانند آرتروز استخوانی).

این پدیده را اغلب با نام اسپاندیلوسیس میشناسیم، هنگامی که در ستون فقرات اتفاق بیفتد. آزمایش های تصویربرداری یا معاینات فیزیکی می تواند این نوع بیماری را شناسایی کند. یک دیسک در رفته یا نازک شدن استخوان ها، علت دیگری برای کمردرد است (دقیقا همانند آرتروز استخوانی). در صورتی که یک دکتر نتواند علت دقیق درد کمر را شناسایی کند، اغلب آن را به عنوان درد نامشخص توصیف می نمایند.

 بیماری بافت متصل کننده (CTD)

بافتهای متصل کننده، سایر بافتها و اندام های بدن را پشتیبانی کرده، با یکدیگر پیوند داده یا از یکدیگر جدا می کنند. آن ها شامل تاندوم ها، لیگامنتها و غضروف ها می شوند. CTD شامل التهای و درد مفاصل می شود. التهاب نیز می تواند در سایر بافتها شامل پوست، عضله، شش و کلیه بروز پیدا کند.

این پدیده می تواند منجر به علائم مختلفی در کنار درد در مفاصل شود و ممکن است نیاز به مشاوره با چندین متخصص داشته باشد. مثال هایی از CTD را در زیر می بینیم:

• SLE یا لوپوس
• سلرودرما یا سلروسیس سیستمیک
• درماتومیوسیتیس

آرتروز عفونی

یک باکتری، ویروس یا قارچ که وارد مفصل می شود می تواند در نهایت منجر به التهاب شود. اورگانیزم هایی که مفاصل را آلوده می کنند شامل موارد زیر می شوند:

• سالمونلا و شیگلا که از طریق مسمومیت غذایی یا آلودگی شیوع پیدا می کند
• کلامدیا و گونورها که در واقع بیماری هایی با انتقال جنسی هستند (STD)
• هپاتیت سی، یک بیماری خون به خون است که از طریق سوزن های مشترک یا انتقال خون بروز پیدا می کند

عفونت مفصل را اغلب می توان با استفاده از آنتی بیوتیک ها یا سایر داروهای آنتی میکروبی از بین برد. با این وجود آرتروز، برخی از مواقع مزمن شده و در صورتی که عفونت، برای مدت خاصی ادامه پیدا کرده باشد، آسیب وارده به مفاصل، غیرقابل بازگشت خواهد بود.

آرتروز متابولیک

اسید یوریک، یک ماده شیمیایی است که هنگامی ایجاد می شود که بدن، موادی با نام پیورین ها را تجزیه می کند. پیورین ها در سلول های انسانی و چندین غذا یافت می شود. اکثر اسیدهای یوریک، در خون حل شده و به کلیه می رود. از آن جا وارد ادرار خواهند شد.

برخی، سطوح بالای اسید یوریک دارند زیرا یا به طور طبیعی به نسبت نیازشان، اسید یوریک بیشتری تولید می کنند یا این که بدنشان نمی تواند اسید یوریک را با سرعت کافی پاکسازی کند. اسید یوریک، در بدن برخی تجمع پیدا کرده و کریستال های شبه سوزن در مفاصلشان تشکیل می دهد که منجر به افزایش ناگهانی درد فوق العاده زیاد در عضلات یا حمله نقرسی می شوند.

بیشتر بدانید: جلوگیری از تغییر شکل استخوان ناشی از آرتروز با اسفناج

نقرس ممکن است در یک بازه زمانی احساس شده و سپس احساس آن از بین برود یا در صورتی که سطوح اسید یوریک، کاهش پیدا نکند، مزمن شود. این بیماری، اغلب بر روی مفصل یا تعداد کمی از مفاصل تاثیرگذار است (همانند انگشت شست پا و دست ها). اغلب، نواحی انتهایی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. یک نظریه این است که کریستال های اسید یوریک، در مفاصل سردتر تشکیل می شوند که از گرمای اصلی بدن، فاصله بیشتری دارد. برخی از انواع شایع تر آرتروز را در زیر به بحث و بررسی می گذاریم:

آرتروز رماتیسمی

آرتروز روماتیسمی (RA) هنگامی بروز پیدا می کند که سیستم ایمنی بدن به بافت بدن (به خصوص بافت های متصل کننده) حمله کرده و منجر به التهاب در مفاصل، درد و فساد بافت مفاصل شود. غضروف، یک بافت متصل کننده و انعطاف پذیر در مفاصل است که ضربه و فشار ایجاد شده توسط تحرک (همانند دویدن و راه رفتن را جذب می کند).

هم چنین از مفاصل محافظت کرده و توانایی حرکت روان را به ما می دهد. تورم مداوم، در مایع مفصلی منجر به فسادپذیری غضروف و استخوان می شود. این پدیده منجر به تغییر شکل مفصل، درد، ورم کردگی و قرمزی خواهد شد. RA می تواند در هر سنی بروز پیدا کند و متناظر با خستگی و خشکی طولانی، پس از استراحت می باشد. RA باعث مرگ زودهنگام و ناتوانی شده و می تواند کیفیت زندگی را کاهش دهد.

بیماری هایی که RA با آن ها در ارتباط است، بیماری های قلب و عروق (همانند بیماری قلبی ایسمیک و سکته) است. تشخیص زودهنگام RA می تواند احتمال یادگیری نحوه مدیریت علائم، به صورت موفقیت آمیز را افزایش دهد. این پدیده می تواند تاثیر بیماری ها بر کیفیت زندگی را کم کند.

آرتروز استخوانی

آرتروز استخوانی، یک بیماری مفصلی شایع دجنراتیو می باشد که بر غضروف، پوشش مفصل و لیگامنت ها و استخوان های زیرمفصل تاثیر خواهد گذاشت. تجزیه این بافت ها در نهایت منجر به خشکی مفصل و درد خواهد شد. مفاصلی که بیشترین تاثیر را توسط آرتروز استخوانی می پذیرند، مفاصلی هستند که از آن ها استفاده سنگین می شود (همانند باسن، زانو، دست ها، ستون فقرات، قسمت پایه انگشت شست دست و مفصل انگشت شست پا).

آرتروز کودکان

این بیماری را می توان نقطه ارجاع چندین نوع آرتروز دانست. آرتروز گزین-آسیب نوجوانی (JRA) که آن را به عنوان آرتروز روماتیسم نوجوانی می شناسیم، شایع ترین نوع این بیماری است. آرتروز در کودکان می تواند باعث ایجاد آسیب های دائمی به مفاصل شود و هیچ درمانی برای آن وجود ندارد. با این وجود امکان بهبودی بیماری وجود دارد که در طول این زمان، بیماری کاملا غیر فعال باقی خواهد ماند. دلیل آن  می تواند مشکلات سیستم ایمنی باشد.

آرتروز عفونی

بر این باور هستیم که این نوع آرتروز، میان دو و ده، در هر صد هزار نفر را در جمعیت کلی تحت تاثیر قرار می دهد. در میان افراد مبتلا به RA می تواند 30 تا 70 نفر، به ازای هر هزار نفر را تحت تاثیر قرار دهد. آرتروز عفونی، نوعی التهاب مفصل است که از عفونت قارچی یا باکتریایی حاصل می شود. اغلب بر زانو و باسن اثر می گذارد.

این نوع بیماری هنگامی توسعه پیدا می کند که باکتریا و سایر میکرواورگانیزم های ایجادکننده بیماری، از طریق خون به مفصل جریان پیدا کند یا هنگامی که مفصل به طور مستقیم، توسط میکرواورگانیزم، از طریق آسیب یا جراحی آلوده شود. باکتری های همانند استافیلوکوکوس، استریپتوکوس یا نیزریاگونوریا، اکثر موارد آرتروز عفونی مزمن را تشکیل می دهند.

اورگانیزم هایی همانند مایکوباکتریوم، تومورکولوسیس و کاندیدا آلبیکانز باعث ایجاد آرتروز عفونی جدید می شود. این پدیده به نسبت آرتروز عفونی مزمن، شیوع کمتری دارد. آرتروز عفونی در هر سنی می تواند رخ دهد. در نوزادان، قبل از سن 3 سالگی، این بیماری به وجود می آید. باسن، محل شایعی، برای عفونت در این سن و سال است.

آرتروز عفونی از 3 سالگی تا نوجوانی، شیوع چندانی ندارد. احتمال بیشتری وجود دارد که کودکان مبتلا به آرتروز عفونی، به نسبت بزرگسالان، مبتلا به استرپتوکوس یا آنفولانزای هیموفیلوس شوند در صورتی که واکسیناسیون روی ان ها اِعمال نشده باشد. بروز آرتروز باکتریایی که توسط عفونت آنفولانزای H ایجاد می شود حدود 70 تا 80 درصد، از زمان استفاده از واکسن آنفولانزای BH (Hib) کاهش یافته است.

شرایط زیر می تواند ریسک ایجاد آرتروز عفونی را افزایش دهد:

• آسیب یا بیماری مفصلی موجود
• ایمپلنت های مفصلی مصنوعی
• عفونت باکتریایی، هر جایی در بدن
• حضور باکتری در خون
• بیماری های شدید (همانند دیابت، RA و بیماری سلول های داسی)
• استفاده از داروهای تزریقی یا درون-وریدی (IV)
• داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند
• آسیب دیدگی تازه در مفاصل
• آرتروسکوپی یا سایر جراحی جدید در مفصل
• بیماری هایی همانند HIV که سیستم ایمنی را تضعیف می کند
• دیابت
• سن بالا

آرتروز عفونی، یک حالت اضطراری روماتیسمی است و می تواند منجر به نابودی سریع مفصل شود. حتی می تواند منجر به مرگ و میر شود.

فیبرومیالژیا

فیبرومیالژیا حدود 4میلیون بزرگسال در ایالت متحده یا حدود 2 درصد از جمعیت را تحت تاثیر قرار داده است. اغلب در طول میانسالی یا پس از آن، شروع شده اما می تواند کودکان را هم تحت تاثیر قرار دهد. فیبرومیالژیا شامل موارد زیر است:

• درد فراگیر
• اختلال خواب
• خستگی
• افسردگی
• مشکلاتی در زمینه تفکر و به یادآوردن

افراد مبتلا به این بیماری پردازش درد غیرطبیعی را تجربه می کنند که در آن، واکنش شدیدی به چیزی نشان می دهند که اغلب، سایر افراد، آن را به هیچ عنوان باعث درد نمی دانند. ممکن است احساس گز گز کردن یا خواب رفتن در دست ها و پاها، درد در فک و مشکلات گوارشی نیز پیش بیاید. دلایل فیبرومیالژیا مشخص نیستند اما چندین فاکتور با شروع این بیماری، کم و بیش در ارتباط می باشند:

• یک رویدادهای آسیب زننده یا پر تنش
• اختلال تنش پسا-آسیب (PTSD)
• آسیب هایی به دلیل تحرک های مکرر
• بیماری (عفونت های ویروسی)
• مبتلا بودن به لوپوس (RA) یا سندروم خستگی مزمن
• سابقه خانوادگی
• چاقی

این بیماری در میان خانم ها شیوع بیشتری دارد.

آرتروز پسوریازی

آرتروز پسوریازی، یک مشکل مفصلی است که اغلب با یک بیماری پوستی با نام پسوریازی بروز پیدا می کند. بر این باور هستیم که حدود 0.3 درصد تا 1 درصد از جمعیت، در ایالت متحده و حدود 6 و 42% از افراد مبتلا به پسوریازیس را تحت تاثیر قرار می دهد.

اکثر افرادی که مبتلا به آرتروز پسوریازی و خودِ پسوریازیس مبتلا هستند، در وهله اول مبتلا به پسوریازیس می شوند و سپس آرتروز پسوریازی به سراغ آن ها می رود اما مشکلات مفصلی، اغلب قبل از بروز جراحت های پوستی پدیدار می شود. دلیل دقیق آرتروز پسوریازی مشخص نیست اما به نظر مرتبط با حمله سیستم ایمنی به سلول های سالم می باشد.

واکنش غیرطبیعی ایمنی باعث التهاب در مفاصل شده و هم چنین بیش تولیدی سلول های پوست را داریم. آسیب به مفاصل، نتیجه این فرآیندها است. فاکتورهایی که ریسک این بیماری را افزایش می دهند در زیر می بینیم:

• مبتلا بودن به پسوریازیس
• سابقه خانوادگی
• بازه سنی 50-30 سال

اشخاص مبتلا به آرتروز پسوریازی اغلب، تعداد بیشتر فاکتورهای ریسکی، برای بیماری های قلبی-عروقی، به نسبت افراد عادی دارند(شامل BMI بیشتر، تعداد گلیسیرید بیشتر و پروتئین واکنش پذیر سی بیشتر)

نقرس

نقرس، یک بیماری روماتیسمی است که هنگامی رخ می دهد که کریستال های یوریک اسید یا یورات مونو سدیم، در بافت ها و مایعات بدن تشکیل شود. این بیماری هنگامی بروز پیدا می کند که بدن، در زمینه تولید یوریک اسید فعال بوده یا نتواند به اندازه کافی یوریک اسید دفع کند. نقرس شدید اغلب به صورت درد شدید و مفاصل ورم کرده، داغ و به شدت قرمز ظاهر می شود. فاکتورهای ریسک شامل موارد زیر است:

• اضافه وزن یا چاقی
• فشار خون بالا
• مصرف الکل
• استفاده از دیورتیکا
• رژیم غذایی که گوشت و غذای دریایی بالایی داشته باشد
• برخی از داروهای مرسوم
• عملکرد ضعیف کلیه

دوره های طولانی درمانی نیز ممکن است که پس از آن، عود کردن بیماری را از چند روز تا چند هفته انتظار داشت. در برخی از مواقع، این بیماری می تواند مزمن باشد. حمله های مکرر نقرس حاد می تواند منجر به حالت دجنراتیو آرتروز مزمن شود که آن را با نام آرتروز نقرسی می شناسیم.

سندروم یوگرن

یک بیماری خود-ایمنی است که در برخی از مواقع، در کنار RA و SLE بروز پیدا می کند. این بیماری باعث نابودی غده هایی می شود که اشک و بذاق دهان تولید می کنند. بیماری مذکور می تواند خشکی در دهان و چشم ها و سایر نواحی ای که اغلب نیاز به رطوبت دارند (گلو، دماغ و پوست) را ایجاد کند. هم چنین می تواند بر مفاصل، شش ها و کلیه، رگ های خونی، اندام های گوارشی و اعصاب نیز اثر بگذارد.

سندروم یورگن به طورعادی در بزرگسالانی که بین 50-40 سال دارند (به خصوص خانم ها) بروز پیدا می کند. براساس مطالعه ای که در روماتیسم شناسی آزمایشگاهی و کلینیکی انجام شده، در 40 تا 50 درصد از افرادی که سندروم یورگن اصلی دارند، این بیماری می تواند بر بافت هایی به غیر از غدد موثر واقع شود.

بیماری مذکور می تواند بر شش ها، کبد یا کلیه ها اثر کرده و حتی منجر به پاسکیولیتیس پوست، اختلالات عصبی جانبی، گلومرولونفریتیس و سطوح پایین موادی با نام C4 شود. تمامی موارد ذکر شده، ارتباطی میان سندروم یورگن و سیستم ایمنی را نشان می دهند. در صورتی که این بافت ها تحت تاثیر قرار بگیرند، ریسک بالای بروز لینفومای غیر غدین را خواهیم داشت.

سِلِرودِرما

سلرودرما برای اشاره به گروهی از بیماری ها استفاده می شود که بر بافت های متصل کننده در بدن اثر می گذارد. پوست شخص مبتلا، تکه هایی سخت و خشک خواهدداشت. برخی از انواع این بیماری می تواند بر اندام های داخلی و شریان های کوچک تاثیر بگذارد. بافت های شبه به زخم، در پوست تشکیل شده و باعث بروز آسیب می شود. دلیل آن، اکنون شناخته شده نیست.

اغلب بر اشخاصی تاثیر می گذارد که سن آن ها از 30 تا 50 سال است و می تواند همراه با سایر بیماری های خود-ایمنی همانند لوپوس بروز پیدا کند. سلودرما تاثیر متفاوتی بر اشخاص مختلف دارد. عوارض آن شامل مشکلات پوستی، ضعف قلب، آسیب به شش، مشکلات گوارشی و نارسایی کلیوی می باشد.

 لوپوس ارتی ماتوسوس سیستمی (SLE)

SLE که آن را به صورت مرسوم با نام لوپوس می شناسیم، یک بیماری خود-ایمنی است که در آن، سیستم ایمنی، پادتن هایی را برای سلول ها، در داخل بدن ترشح کرده و منجر به التهاب فراگیر و آسیب به بافت می شود. این بیماری را می توان توسط دوره های بیماری و بهبود بیماری توصیف نمود. بیماری مذکور، در هر سنی بروز می کند اما شروع آن، به احتمال زیاد، میان سن 15 تا 45 سال است.

به ازای هر مردی که مبتلا به لوپوس شده، 12-10 زن مبتلا به این بیماری داریم. لوپوس می تواند در مفاصل، پوست، مغز، شش، کلیه و رگ های خونی و سایر بافت ها اثر بگذارد. نشانه های آن شامل خستگی، درد یا ورم کردگی در عضلات، خارش پوستی و تب می باشد. هنوز دلیل آن مشخص نیست اما می توان آن را با فاکتورهای هورمونی، محیطی و ژنتیکی مرتبط دانست.

نشانه های اولیه آرتروز

نشانه هایی از آرتروز که بروز پیدا کرده و نحوه بروز آن ها کاملا متفاوت است البته وابسته بر نوع آرتروز. این نشانه ها می تواند به صورت تدریجی یا ناگهانی ظاهر شود. به دلیل این که آرتروز، یک بیماری مزمن است علائم آن پدیدار شده یا از بین می رود و یا در طول زمان ادامه پیدا می کند. با این وجود شخصی که هر نوع از 4 نشانه هشداری کلیدی زیر را تجربه کرده است باید به دکتر رجوع کند:

درد

درد حاصل از آرتروز می تواند ثابت یا گذرا باشد. می تواند تنها بر یک قسمت از بدن تاثیر بگذارد و در قسمتهای مختلفی از بدن احساس شود.

ورم کردگی

در چندین نوع آرتروز، پوست پوشش دهنده مفصل متاثر، قرمز و ورم کرده شده و با لمس، احساس گرما به شخص می دهد

خشکی

خشکی، یک عامل مرسوم است. در برخی از انواع آرتروز، احتمالا این نشانه پس از خواب برخاستن در صبح بروز پیدا می کند (پس از نشستن در میز یا پس از نشستن برای مدت طولانی). در سایر انواع آرتروز، خشکی می تواند پس از تمرین بروز پیدا کرده و یا کاملا مداوم باشد.

دشواری برای حرکت دادن یک مفصل

در صورتی که حرکت دادن مفصل یا بلند شدن از صندلی، دشوار بوده یا به شما احساس درد می دهد، ممکن است آرتروز یا یک مشکل مفصلی دیگر داشته باشید

بیشتر بدانید: 7 تمرین ورزشی برای آرتروز شانه

آرتروز روماتیسمی

RA، یک بیماری سیستمی است. بنابراین بر مفاصل، در هر دو طرف بدن، به طور برابر اثر می گذارد. مفاصل مچ دست، انگشت ها، زانوها، پا و مچ پا، بیشتر تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرند. برخی از نشانه های مفصلی را در زیر عنوان میکنیم:

• خشکی در صبح که بیشتر از 1 ساعت طول می کشد
• درد، اغلب در برخی از مفاصل، در هر دو طرف بدن
• از دست دادن بازه حرکتی مفاصل، احتمالا همراه با تغییر شکل

نشانه های دیگری را در زیر می بینید:

• هنگام تنفس، درد در سینه پدیدار می شود
• چشم ها و دهان خشک (البته در صورتی که سندروم یورگن داشته باشید)
• سوزش در چشم، خارش و هم چنین تخلیه مایعی از آن
• برآمدگی زیر پوست اغلب نشانه بیماری های شدید تر است.
• بی حسی، گز گز کردن یا احساس سوختگی در پاها و دست ها
• دشواری برای خوابیدن

آرتروز استخوانی

آرتروز استخوانی اغلب نتیجه فرسایش مفاصل است. می تواند بر مفاصلی تاثیر بگذارد که بیشتر از دیگران با آن ها کار شده است. اشخاصی که مبتلا به آرتروز استخوانی هستند نشانه های زیر را تجربه خواهند کرد:

• درد و خشکی در مفاصل
• دردی که پس از تمرین یا فشار، بر روی مفاصل بیشتر می شود
• صدای مالیدن، شکستن یا خورد شدن، هنگامی که مفصل حرکت می کند
• خشکی در صبح
• دردی که باعث اختلال خواب می شود

برخی از مبتلایان ممکن است تغییراتی در ارتباط با آرتروز استخوانی داشته باشند که در اشعه ایکس مشهود باشد اما هیچ گونه نشانه ای را تجربه نکند. آرتروز استخوانی اغلب بر چندین مفصل، به نسبت دیگران (همانند زانوی چپ یا راست، شانه چپ یا راست، مچ دست چپ یا راست) اثر بیشتری می گذارد.

آرتروز کودکان

نشانه های آرتروز کودکان را در زیر می بینید:

• یک مفصل ورم کرده، قرمز یا گرم می شود.
• یک مفصل، خشک شده یا تحرک محدودی پیدا می کند
• لنگ زدن یا دشواری در استفاده از یک دست یا پا
• تب شدید ناگهانی که گذرا است
• خارش در بدن و نقاط دور بدن که همراه با تب گذرا است
• نشانه هایی در کل بدن (همانند پوست رنگ پریده، غدد لنفاوی ورم کرده)
• ظاهر بیمار گونه

RA نوجوانی می تواند باعث مشکلات چشمی، تورم رنگینه چشم  وآیریتیس شود. در صورتی که نشانه های چشمی بروز پیدا کند، موارد زیر را شاهد خواهیم بود:

• قرمزی چشم، در چشم (به خصوص هنگام نگاه کردن به نور)
• تغییرات بصری

آرتروز عفونی

نشانه های آرتروز عفونی خیلی سریع بروز پیدا می کند که اغلب موارد زیر را داریم:

• تب
• درد شدید مفاصل که با حرکت، شدید تر می شود
• ورم کردگی مفاصل در یک مفصل

نشانه ها در نوزادان، شامل موارد زیر است:

• گریه کردن هنگامی که مفصلی که دچار عفونت شده حرکت داده شود
• تب
• عدم توانایی برای حرکت دادن عضوی از بدن که در آن، مفصل دچار عفونت قرار دارد.
• کج خلقی

نشانه ها در کودکان و بزرگسالان شامل موارد زیر می شود:

• ناتوانی برای تکان دادن عضوی از بدن که در آن، مفصل دچار عفونت قرار گرفته است
• درد مفصلی شدید، ورم کردگی و قرمزی
• تب

احساس سرما در برخی از موارد بروز پیدا می کند اما نشانه ای است که زیاد شیوع ندارد

فیبرومیالژیا

فیبرومیالژیا می تواند نشانه های زیر را ایجاد نماید:

• درد فراگیر، اغلب در نقاط خاص نرم
• اختلال در خواب
• خستگی
• تنش روانی
• خشکی در صبح
• گزگز کردن در دست ها و پاها
• سردرد (شامل میگرن)
• مشکلاتی در زمینه تفکر و یادآوری که آن را با نام مه فیبرو میشناسیم.
• دوره های قاعدگی دردناک و سایر سندروم های مرتبط با درد

آرتروز پسوریازی

نشانه های آرتروز پسوریازی می تواند خفیف بوده و تنها شامل چند مفصل همانند انتهای انگشتان دست یا پا شود. آرتروز پسوریازی شدید می تواند در چندین مفصل اثر بگذارد که ستون فقرات، شامل آن می شود. نشانه های ستون فقرات اغلب در قسمت پایین و استخوان خاجی حس می شود. این نشانه ها شامل خشکی، احساس سوزش و درد خواهد بود. مبتلایان به آرتروز پسوریازی اغلب تغییرات پسوریازیسی در ناخن ها و پوست داشته و با بدتر شدن پوست، آرتروز آن ها بدتر می شود.

نقرس

نشانه های نقرس را در زیر می خوانیم:

• درد و ورم کردگی، اغلب در مفاصل انگشت شست پا، زانو یا مچ پا
• درد ناگهانی اغلب در طول شب است که می تواند احساس ضربه زدن را داشته و بسیار شدید باشد.
• مفاصل نرم و گرم که به نظر قرمز و ورم کرده می آید
• در برخی از مواقع تب را شاهد هستیم

پس از مبتلا بودن به نقرس، به مدت چند سال، شخص ممکن است به توفی مبتلا شود. توفی در واقع ورم کردگی های زیر پوست است که اغلب پیرامون مفاصل یا نوک انگشتان ظاهر می شود. چندین توفی کوچک ممکن است ایجاد شود یا یک برآمدگی بزرگ سفید را داشته باشیم. این پدیده می تواند باعث تغییر شکل و کش آمدن پوستتان شود.

در برخی از مواقع توفی ترکیده و آب آن خارج می شود که در واقع یک مایع گچ مانند سفید از آن خارج خواهد شد. توفی هایی که در حال خروج از پوست هستند می تواند منجر به عفونت یا مایلیتیس استخوانی شود. برخی از بیماران، برای خارج کردن توفوس، نیاز به جراحی اضطراری دارند.

سندروم یوگرن

نشانه های سندروم یوگرن را در زیر می خوانیم

• خشکی و احساس خارش در چشم ها و هم چنین این احساس را دارید که همیشه در چشم شما شی ای قرار گرفته است
• دهن خشک، دشواری برای قورت دادن یا خوردن، از دست دادن حس چشایی
• مشکل برای صحبت کردن
• آب دهان چسبنده و غلیظ
• درد در دهان
• گرفتگس صدا
• خستگی
• تب
• تغییر در رنگ دست و پاها
• درد مفصلی یا ورم مفصلی
• غدد ورم کرده

سلرودرما

نشانه های سلرودرما را در زیر می خوانیم:

• انگشت های دست یا پا در واکنش به دمای پایین، رنگ آبی یا سفید گرفته که آن را با نام پدیده ریناولد می شناسیم
• ریزش مو
• پوست به نسبت نرمال، تیره تر یا روشن تر می شود.
• خشکی و سفتی پوست، روی انگشتان دست
• بیرون زدگی های سفید کوچک زیر پوست (در برخی از مواقع می ترکند و مایعی که همانند خمیردندان است از آن خارج می شود)
• درد روی نوک انشگتان دست یا انگشتان پا
• پوست سفت و شبه ماسک بر روی صورت
• درد و بی حسی در پا
• درد، خشکی و ورم کردگی مچ دست و سایر مفاصل
• سرفه خشک و نفس کم آوردن و خس خس کردن
• مشکلات گوارشی همانند نفخ پس از غذا خوردن، یبوست و اسهال
• دشواری برای قورت دادن غذا

لوپوس ارتوماتوس سیستمیک (SLE)

مرسوم ترین نشانه های SLE یا لوپوس را در زیر می خوانیم:

• جوش قرمز رنگ یا تغییر رنگ در صورت (اغلب به حالت پروانه روی دماغ و گونه)
• احساس درد و ورم کردگی در مفاصل
• تب بی دلیل
• درد سینه هنگام نفس عمیق
• غدد ورم کرده
• خستگی بیش از حد
• ریزش موی غیر طبیعی
• انگشتان دست یا پای بنفش یا رنگ پریده (درصورت قرار گرفتن در معرض تنش یا سرما)
• حساسیت به خورشید
• افسردگی و مشکل برای فکر کردن یا به یادآوردن

نشانه های دیگر می تواند جوش در دهان، تشنج بی دلیل، سقط مکرر جنین، مشکلات کلیوی بی دلیل باشد.