بیماری های التهابی روماتیسمی؛ روماتیسم ستون فقرات

روماتیسم ستون فقرات (AS) یک بیماری التهابی است که بر مفاصل ستون فقرات تأثیر می گذارد. به مفهوم ساده تر، اسپوندیلیت به معنای التهاب ستون فقرات است. به عنوان بخشی از واکنش بدن به التهاب، میزان کلسیم در محل اتصال رباط ها به استخوان های تشکیل دهنده ستون فقرات (مهره ها) کاهش می یابد. این باعث می شود تا انعطاف پذیری پشت شما کاهش یابد و استخوان های جدیدی در طرفین مهره ها رشد کنند. سرانجام استخوان های ستون فقرات فرد ممکن است به هم وصل شوند. این پدیده، انکیلوز نامیده می شود و توسط پرتوهای ایکس قابل رویت است. در ادامه این مقاله ار بخش بیماری های دکتر سلام به توضیج کامل درباره روماتیسم ستون فقرات یا اسپوندیلیت آنکیلوزان پرداخته و با آن آشنا می شویم.

با بیماری دردناک روماتیسم بیشتر آشنا شوید

آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی (RA) به عنوان یک بیماری خودایمنی باعث درد مفاصل و آسیب در سراسر بدن می شود. آسیب مفصلی ناشی از روماتیسم مفصلی به طور معمول در دو طرف بدن رخ می دهد، بنابراین در صورت آسیب دیدگی یکی از بازوها یا پاها به احتمال زیاد همان مفصل در بازو یا پای دیگر نیز تحت تاثیر قرار می گیرد.

این یکی از روش هایی است که پزشکان روماتیسم مفصلی را از سایر انواع آرتریت مانند آرتروز (OA) متمایز می کنند. هنگام تشخیص به موقع روماتیسم مفصلی درمان ها بهتر جواب می دهند، بنابراین یادگیری علائم این بیماری بسیار مهم است. به گزارش هلث لاین، برای کسب اطلاعات درباره روماتیسم مفصلی ادامه مطلب را بخوانید.

روماتیسم ستون فقرات چیست؟

روماتیسم ستون فقرات به طور معمول از مفاصل بین ستون فقرات و لگن شما شروع می شود، اما ممکن است تا ستون فقرات و گردن تان بسط یابد و گاهی اوقات می تواند بر سایر قسمت های بدن از جمله مفاصل، تاندون یا چشم شما نیز تأثیر بگذارد. علائم این بیماری از فردی به فرد دیگر متفاوت است- ممکن است علائم شما به حدی خفیف باشد که تقریباً بیماری تان را از یاد ببرید، اما اگر این علائم جدی تر باشند، می توانند تأثیر زیادی در کیفیت زندگی شما بگذارد. روماتیسم ستون فقرات، جزء گروهی از بیماری هایی به نام ” اسپوندیلوارتریت” است که علائم مشابه بسیاری با هم دارند.

شرایط مرتبط با روماتیسم ستون فقرات

بیمارهای متعددی در ارتباط با روماتیسم ستون فقرات وجود دارد که علائم مشابه زیادی با هم دارند. روماتیسم ستون فقرات غیر رادیوگرافیک و تمایز نیافته اسپونديلوآرتريت (uSpA) علائمی مشابه با روماتیسم ستون فقرات را نشان می دهد اما اشعه ایکس، در بیماری مذکور، علائم آسیب در مفاصل شما را نشان نمی دهد.

بعضی اوقات، روماتیسم ستون فقرات در افراد مبتلا به این شرایط تشخیص داده می شوند. اسپوندیلوآرتریت پسوریاتیک نوعی آرتریت پسوریاتیک است که همراه با بیماری پوستی پسوریازیس ایجاد می شود. اسپونديلوآرتريت مرتبط با بيماري التهابي روده (يا آرتریت انتروپاتی) مربوط به شرایط روده مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو است. آرتریت واکنشی (که قبلاً به عنوان سندرم رایتر نیز شناخته می شد) زمانی تشخیص داده می شود که آرتریت شما در واکنش به عفونت باشد.

آرتریت مربوط به آنتزیت، زمانی استفاده می شود که آرتریتی در انتزیس کودکان و نوجوانان- محل هایی که تاندون ها و رباط ها به استخوان وصل می شوند- ایجاد شود. بعضی از پزشکان از اصطلاحات اسپوندارتریت، اسپوندیلوآرتروپاتی، اسپوندیلوآرترید یا اسپوندیلوآرتریت سرونگاتیو استفاده می کنند. همه این اصطلاحات، انواع آرتریت های متعلق به روماتیسم ستون فقرات را توصیف می کنند.

بیشتر بخوانید: 8 شیوه برای پیشگیری افسردگی در بیماران روماتیسمی

چه کسی دچار روماتیسم ستون فقرات می شود؟

روماتیسم ستون فقرات می تواند بر همه افراد تأثیر بگذارد، با این حال، بروز این بیماری در مردان جوان بیشتر است و به احتمال زیاد در اواخر نوجوانی یا 20 سالگی شروع می شود. ژن هایی که شما از والدین خود به ارث می برید به احتمال زیاد ممکن است شما را به AS مبتلا کند، اما این شرایط به طور مستقیم منتقل نمی شود. اکثر مبتلایان به روماتیسم ستون فقرات ژنی به نام HLA-B27 دارند که با آزمایش خون قابل تشخیص است. این ژن عامل روماتیسم ستون فقرات نیست بلکه در ایجاد آن نقش دارد.

داشتن این ژن به این معنا نیست که قطعاً به AS مبتلا خواهید شد و آزمایش خون در تشخیص این بیماری چندان هم مفید نیست. حتی در خانواده هایی که فردی مبتلا به روماتیسم ستون فقرات باشد ممکن است برادران یا خواهران آن فرد، در عین داشتن ژن HLA-B27 شرایط این بیماری را نداشته باشند. آرتروز، اخیراً کمک مالی برای پروژهای اهدا کرده است که هدف آن درک چگونگی ترکیب ژن ها برای ایجاد AS و کشف چگونگی تاثیر تغییرات در تنظیم کننده های ژن های روماتیسم ستون فقرات است.

علائم روماتیسم ستون فقرات

روماتیسم ستون فقرات و بیماری های مرتبط با آن در مراحل اولیه، ممکن است باعث علائمی شود. سفتی و درد در قسمت پایین کمر در اوایل صبح که در طول روز یا با ورزش کردن کاهش یابد. و همچنین درد در مفاصل ساکروایلیاک یا خاجی خاصره ‌ای- مفاصلی که پایه اتصال ستون فقرات به لگن است- در باسن یا پشت ران.

برخی از افراد، بعد از فشار عضله خود متوجه مشکل خود می شوند و اغلب این بیماری را با کمردرد معمول اشتباه می گیرند. با این حال، این سختی حداقل 30 دقیقه در صبح به طول می انجامد و به تشخیص تمایز بین روماتیسم ستون فقرات از درد کمر کمک می کند. علائم ممکن است بعد از استراحت نیز ایجاد شود، یا ممکن است شما را در شب بیدار کند. همچنین ممکن است درد گردن، شانه، لگن یا ران داشته باشید که اغلب اوقات اگر مدتی غیرفعال بوده باشید- به عنوان مثال به هنگام کار کردن در پشت یک کامپیوتر- بدتر می شود.

برخی از افراد درد، سفتی و تورم زانو یا مچ پا دارند. در آرتریت پسوریاتیک، ممکن است مفاصل کوچک تر دست ها و احتمالا پاها تحت تأثیر قرار بگیرند. برای بعضی از افراد به خصوص کودکان و نوجوانان، اولین علائم ممکن است به جای کمر، در هیپ یا زانوهایشان بروز یابد. التهاب می تواند در هر قسمتی از بدن که تاندون ها به استخوان متصل می شوند (به این حالت انتزیت گفته شود) ایجاد شود، به عنوان مثال در آرنج و پاشنه پا.

التهاب بروز می کند و از بین می رود بنابراین علائم ممکن است در طی زمان تغییر کند. التهابی که باعث ایجاد این علائم می شود، بروز می کند و از بین می رود، بنابراین درجه درد می تواند در طی زمان و از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. اگر این شرایط خفیف باشد و فقط بر روی مفاصل ساکروایلیاک تأثیر بگذارد، ممکن است تقریباً متوجه آن نباشید، اما اگر بیشتر ستون فقرات تان تحت تأثیر قرار بگیرد، می تواند باعث ایجاد مشکل در فعالیت هایی شود که شامل خم شدن، پیچیدن یا چرخیدن است.

علائم روماتیسم مفصلی

روماتیسم مفصلی به عنوان یک بیماری مزمن با علائم التهاب و درد در مفاصل مشخص می شود. این علائم و نشانه ها در دوره هایی تحت عنوان شعله ور شدن یا تشدید شناخته می شوند. زمان های دیگر به عنوان دوره های بهبودی شناخته می شوند یعنی زمانی که علائم به طور کامل ناپدید می شوند.

در حالی که علائم روماتیسم مفصلی می تواند چندین اندام بدن را تحت تاثیر قرار دهد، علائم مشترک روماتیسم مفصلی شامل موارد زیر است:

• درد مفاصل
• تورم مفصل
• سفتی مفصل
• از دست دادن عملکرد و تغییر شکل مفصل

علائم از خفیف تا شدید متفاوت است و نباید نادیده گرفته شوند حتی اگر به صورت دوره ای خود را نشان دهند. آگاهی درباره علائم اولیه روماتیسم مفصلی به شما و پزشک برای درمان و مدیریت بیماری کمک می کند.

سایر علائم ممکن، عبارت اند از:

حساسیت پاشنه پا

این باعث می شود ایستادن روی زمین سخت، ناراحت کننده باشد. التهاب در قسمت پشت پاشنه پا- محلی که تاندون آشیل به استخوان پاشنه متصل می شود- یا تاندونی که در قوس پا قرار دارد و به عنوان فاشیای پلانتار شناخته می شود، رخ می دهد.

درد و تورم در انگشت دست یا انگشت پا

تورم تمام انگشتان، تحت عنوان داکتیلیت شناخته می شود.

حساسیت در پایه لگن (ایسکیم)

این حالت به هنگام نشستن ناراحتتان می کند.

درد قفسه سینه یا احساس “بند بند” که به تدریج بروز می کند

اگر ستون فقرات شما در سطح قفسه سینه (ستون فقرات سینه) تحت تأثیر قرار گیرد، می تواند روی حرکت مفاصل بین دنده ها و استخوان سینه تاثیر بگذارد و نفس عمیق کشیدن را برای شما دشوار کند. دنده های شما ممکن است بسیار حساس باشند و ممکن است بعد از حتی اندکی فعالیت، احساس کنید که نفس کم آوردید. سرفه یا عطسه نیز ممکن است باعث ناراحتی یا درد شود.

تشخیص روماتیسم مفصلی

تشخیص روماتیسم مفصلی زمان می برد و برای تایید یافته های معاینه بالینی به آزمایش های متعدد نیاز است. پزشک از چندین ابزار برای تشخیص روماتیسم مفصلی استفاده می کند. نخست وی در مورد علائم و سابقه پزشکی شما سوال می پرسد، همچنین ضمن معاینه فیزیکی مفاصل موارد زیر را بررسی می کند:

• بدنبال تورم و قرمزی
• بررسی عملکرد مفصل و دامنه حرکت
• لمس مفاصل آسیب دیده برای بررسی گرما و حساسیت
• آزمایش رفلکس ها و قدرت عضلات

در صورت شک به بروز روماتیسم مفصلی به احتمال زیاد پزشک شما را به متخصصی به نام روماتولوژیست ارجاع می دهد. از آنجا که هیچ آزمایشی برای تایید قطعی تشخیص روماتیسم مفصلی وجود ندارد پزشک یا روماتولوژیست انجام چندین نوع آزمایش مختلف را تجویز می کنند.

به عنوان مثال، آزمایش خون برای بررسی مواد خاصی مانند آنتی بادی ها آزمایش می شوند یا سطح برخی از مواد مانند واکنش دهنده های فاز حاد را بررسی کمی اند که در شرایط التهابی افزایش می یابد. اینها می توانند به عنوان نشانه ای از روماتیسم مفصلی به تشخیص کمک کنند، همچنین آزمایش های تصویربرداری خاصی مانند سونوگرافی، اشعه ایکس یا ام آر آی نیز تجویز می شود.

آزمایش ها نه تنها نشان می دهد آیا آسیب مفصلی رخ داده است یا خیر بلکه میزان شدن آسیب را نیز نشان می دهد، همچنین برای برخی از افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی ارزیابی و نظارت کامل بر سایر سیستم های اندامی نیز توصیه می شود.

التهاب چشم (یووئیت یا ایریتیس)

اولین علائم آن معمولاً قرمزی چشم (خون آلودی)، آبکی و دردناک بودن آن است و ممکن است به هنگام نگاه کردن به چراغ های روشن، ناراحت شوید. اگر این اتفاق بیفتد، یا دچار تاری دید شوید، مهم است که طی 24 تا 48 ساعت، کمک پزشکی دریافت کنید. بهترین مکان برای مراجعه، بخش جراحات چشم است- این بخش ممکن است در بیمارستان محلی شما نباشد.

جراح عمومی،A + E  محلی یا پزشک بینایی شما می دانند که نزدیکترین بخش تلفات چشمی کجاست. درمان معمولاً با قطره چشم استروئیدی، که عموماً بسیار مؤثر است، انجام می شود. برخی از افراد، حملات مکرر التهاب چشمی را تجربه می کنند، اما این التهابات در صورت معالجه، بسیار بعید است که باعث آسیب دائمی شوند.

التهاب روده

افراد مبتلا به روماتیسم ستون فقرات ممکن است دچار مشکلات روده ای معروف به بیماری التهابی روده (IBD) یا کولیت شوند. اگر بیش از 2 هفته مبتلا به اسهال بودید، یا در مدفوع تان خون دیدید یا مدفوع لزج داشتید، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است به متخصص روده (متخصص گوارش) ارجاع داده شوید. علائم IBD می تواند متفاوت باشد، اما معمولاً با دارو قابل درمان است. گاهی درمان هایی مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) می توانند مشکلات روده را بدتر کنند، بنابراین ممکن است به شما توصیه شود که مصرف آن ها را متوقف کنید.

خستگی

این ممکن است به دلیل فعالیت، بیماری، کم خونی یا گاهی افسردگی و سرخوردگی همراه با بیماری ایجاد شود.

روماتیسم ستون فقرات چگونه بر من تأثیر می گذارد؟

اسپوندیلیت آنکیلوزان (AS) و شرایط مرتبط با آن کاملاً متغیر است و پیش بینی آن دشوار است. اگرچه این بیماری می تواند درد زیادی ایجاد کند اما درمان، به سهولت این امر کمک خواهد کرد. شما ممکن است زمان هایی علائم وخیم تری تجربه کنید و زمان های دیگری مقابله با درد و سختی تان آسانتر  شود. AS براحتی می تواند باعث القای حس ناخوشایند، از دست دادن وزن یا خستگی شود.

ستون فقرات اکثر مبتلایان به این بیماری، معمولاً در قسمت تحتانی کمر، سفت می شود. این می تواند بدون درد باشد و ممکن است با فعالیت بدنی تان تداخل نداشته باشد زیرا گردن، هیپ، اندام و قسمت بالای ستون فقرات شما کاملاً متحرک است. با این حال، اگر بیشتر قسمت های ستون فقرات شما سفت شود یا زانو یا هیپ شما آسیب دیده باشد، ممکن است در تحرک مشکل بیشتری داشته باشید. درمان می تواند به جلوگیری از این مشکلات تحرکی کمک تان کند.

به ندرت ممکن است عوارضی در قلب، ریه ها و سیستم عصبی ایجاد شود. دریچه های قلب ممکن است نشت کنند، که می توانند آن را تحت فشار بیشتری قرار دهند. التهاب طولانی مدت و زخم بافت در ریه ها می تواند حرکت دنده ها را کاهش دهد، این بدان معنی است که شما نمی توانید نفس عمیق بکشید. بسیار بندرت، قسمت بالای ریه ها ممکن است زخم شده باشند.

کمتر از 1 در هر 100 نفر مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان این مشکلات را دارند و حتی در انواع دیگر اسپوندیلوآرتریت ها کمتر  شایع هستند. حتی اگر سیگار می کشید سعی کنید آن را ترک کنید زیرا سیگار کشیدن به احتمال زیاد بر مشکلات قلبی یا ریه ای تان می افزاید. افراد مبتلا به روماتیسم ستون فقرات، به ویژه آن هایی که مدت زمان طولانی مبتلا به این شرایط هستند و مهره های آنها با هم ترکیب شده است خطر شکستگی ستون فقرات شان به دنبال تروما (به عنوان مثال، با زمین خوردن یا تصادف رانندگی) افزایش می یابد.

شکستگی ستون فقرات می تواند باعث آسیب عصبی شود، بنابراین مهم است که به پزشکان مراقبتان بگویید که روماتیسم ستون فقرات ناشی از تروما دارید، به خصوص اگر درد در ستون فقرات، ضعف جدید یا سوزن سوزن شدن غیر قابل توضیح در بازوها یا پاهایتان داشته باشید. ممکن است شکستگی روی اشعه X به راحتی نشان داده نشود بنابراین ممکن است به تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا اسکن توموگرافی کامپیوتری  (CT)نیاز داشته باشید.

برخی از افراد مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان به پوکی استخوان (نازک شدن استخوان) مبتلا می شوند و مهم است که این وضعیت درمان شود. پزشک ممکن است شما را معاینه کند تا تراکم استخوانتان (DEXA) را برای این منظور بررسی کند.

تشخیص روماتیسم ستون فقرات

همه کمردرد ها  ناشی از اسپوندیلیت آنکیلوزان نیست. با این حال، علائم، به ویژه در مراحل اولیه، بسیار شبیه به مشکلات شایع در کمر می باشد. به همین دلیل، بسیاری از مردم، قبل از درخواست کمک، مدتی درد می کشند. هنگامی که برای اولین بار پزشک خود را می بینید، ممکن است کمی تشخیص داده شود که آیا مشکل تان اسپوندیلیت آنکیلوزان است یا مشکل شایع دیگری چون کمردرد. متأسفانه، روماتیسم ستون فقرات ممکن است اولین بار نادرست تشخیص داده شود. این بیماری معمولاً توسط روماتولوژیست تشخیص داده می شود.

هیچ تست خاصی برای تایید این بیماری وجود ندارد، بنابراین تشخیص آن، شامل گردآوری اطلاعات از منابع مختلف است، از جمله:

• سابقه بیماری شما (از جمله اینکه درد و ناراحتی، نیمه شب بیدارتان کند)
• معاینه فیزیکی
• آزمایش خون، که ممکن است التهاب را نشان دهد.

چه آزمایش هایی برای روماتیسم ستون فقرات در دسترس است؟

گاهی اوقات آزمایش خون می تواند نشان دهد که آیا التهاب دارید یا خیر.

احتمالاً یک یا چند مورد از تست های زیر را خواهید داشت:

• پروتئین C واکنشی (CRP)
• میزان رسوب گلبول های قرمز (ESR)
• ویسکوزیته پلاسما (PV)

همه اینها التهاب را آزمایش می کنند، بنابراین اطلاعات مشابهی ارائه می دهند. آزمایشگاه های مختلف از تست های منحصر به فردی استفاده می کنند. فقط 30 تا 40 درصد از افراد مبتلا به روماتیسم ستون فقرات التهاب دارند که می توان از آزمایش خون متوجه آن شد، بنابراین در بسیاری از موارد این آزمایش خون طبیعی خواهد بود. آزمایش دیگر خون می تواند تأیید کند که آیا ژن 27 HLA-B دارید یا خیر. بیشتر افراد مبتلا به روماتیسم ستون فقرات، تست 27 HLA-Bمثبت دارند، اما برخی از افراد این شرایط را ندارند.

یک آزمایش مثبت ممکن است به AS اشاره کند، اما تشخیص آن را تأیید نمی کند. بعضی اوقات پرتونگاری X به تأیید تشخیص کمک می کند و به طور کلی در مراحل اولیه چیز غیرعادی نشان نمی دهد. با پیشرفت استخوان جدید بین مهره‌ ها، این استخوان ها در تصاویر اشعه ایکس قابل‌ مشاهده خواهد بود. با این حال، قبل از اینکه این علائم در پرتوهای ایکس ظاهر شوند ممکن است چندین سال طول بکشد.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) ممکن است تغییرات ستون فقرات یا مفاصل ساکروایلیاک را در مرحله اولیه بیماری، نشان دهد. به خصوص در مراحل اولیه ممکن است به آزمایش های بیشتری احتیاج داشته باشید. اسکن MRI ممکن است تغییرات اولیه ستون فقرات و مفاصل ساکروایلیک را در مرحله اولیه بیماری و قبل از شناسایی تغییراتی در پرتوهای ایکس شناسایی شده، نشان دهد.

آزمایش خون برای روماتیسم مفصلی

چندین نوع آزمایش خون برای کمک به پزشک یا روماتولوژیست برای تشخیص ابتلا به روماتیسم مفصلی وجود دارد.

درمان روماتیسم مفصلی

هیچ درمان قطعی برای روماتیسم مفصلی وجود ندارد، اما با برخی درمان ها به مدیریت و کنترل علائم و بیماری کمک می کنند. به تازگی پیشرفت در استراتژی های درمانی منجر به بهبود نتایج و کیفیت زندگی افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی شده است.

درمان روماتیسم مفصلی هدف یک فلسفه درمانی است که روماتولوژیست ها برای مدیریت موثر این بیماری از آن استفاده می کنند. رویکرد درمانی منجر به کاهش علائم و افزایش میزان بهبودی برای مبتلایان به روماتیسم مفصلی می شود. استراتژی درمانی شامل موارد زیر است:

• تعیین یک هدف آزمایش خاص که نشان دهنده بهبودی یا وضعیت بیماری پایین است
• آزمایش واکنش دهنده های فاز حاد و انجام نظارت ماهانه برای ارزیابی پیشرفت درمان و برنامه مدیریت
• در صورت عدم پیشرفت تغییر رژیم دارویی

درمان روماتیسم مفصلی برای کنترل درد و پاسخ التهابی در برخی موارد به بهبودی کمک می کند، همچنین کاهش التهاب از آسیب بیشتر مفصل و اندام جلوگیری می کند. درمان ها شامل موارد زیر است:

• داروها
• داروهای جایگزین یا خانگی
• تغییرات رژیم غذایی
• انواع خاصی از ورزش

پزشک با همکاری فرد بیمار بهترین برنامه درمانی را برای تامین نیازهای پزشکی تعیین می کند. برای بسیاری از افراد این درمان ها به آنها برای داشتن زندگی فعال تر و کاهش خطر عوارض طولانی مدت کمک می کند.

داروهای روماتیسم مفصلی

انواع مختلفی از داروها برای بیماری روماتیسم مفصلی وجود دارد که برخی از آنها به کاهش درد و التهاب روماتیسم مفصلی کمک می کند. برخی دیگر در کاهش شعله ور شدن و آسیب های ناشی از روماتیسم مفصلی به مفاصل موثر هستند.

داروهای بدون نسخه زیر به کاهش درد و التهاب در طول شعله های روماتیسم مفصلی کمک می کند:

• داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی  (NSAIDs)
• کورتیکواستروئیدها
• استامینوفن

داروهای زیر باعث کاهش سرعت آسیب روماتیسم مفصلی در بدن می شوند:

داروی ضدروماتسیمی اصلاح‌کننده بیماری. این گروه از داروها با مسدود کردن پاسخ سیستم ایمنی بدن کار می کنند که در کاهش پیشرفت روماتیسم مفصلی موثر هستند.

داروی ضد روماتسیمی اصلاح‌کننده بیماری. DMARD های بیولوژیکی نسل جدید به جای مسدود کردن کل سیستم ایمنی بدن پاسخ مناسبی نسبت به التهاب ارائه می دهند. این روش درمانی موثر برای افرادی است که به DMARD سنتی پاسخ نمی دهند.

مهارکننده ‌های ادم کیناز. اینها نیز زیرمجموعه جدیدی از DMARD ها هستند که پاسخ های ایمنی خاصی را مسدود می کنند. اینها داروهایی هستند که پزشک از آنها برای جلوگیری از التهاب و آسیب به مفاصل استفاده می کند در صورتی که DMARDs و DMARD نسل قدیم و جدید برای شما موثر نباشد.

درمان روماتیسم ستون فقرات

تعدادی درمان وجود دارد که می تواند درد و سفتی شما را کاهش دهد، اما ورزش و توجه جدی به وضعیت تان برای حفظ تحرک ستون فقرات و کمک به داشتن یک زندگی عادی، مهم است.

داروها

مسکن ها و NSAID ها

داروهای ضد درد (مسکن ها) و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) معمولاً اولین گزینه درمانی هستند و بیشتر افراد مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان باید در مواردی از این داروها استفاده کنند. مسکن هایی مانند پاراستامول یا کوکودامول اغلب مفید هستند. آن ها را می توان به طور مرتب مصرف کرد و قبل از فعالیت، برای حداقل کردن درد بسیار مفید است. بهتر است منتظر نمانید تا دردتان شدید شود و آن را مصرف کنید. نیازی به مصرف آن ها به همراه یک وعده غذایی نیست، اگرچه مقداری آب و یک میان وعده کوچک به همراه مصرف دارو توصیه می شود.

طیف گسترده ای از NSAID ها وجود دارد که می تواند درد را طی فعالیت های روزمره و ورزش های روتین کاهش دهد. احتمالاً لازم است که این موارد را به همراه پچ مصرف کنید و ممکن است بعضی افراد احتیاج داشته باشند تا آن ها را برای یک دوره طولانی تری مصرف کنند. برخی از قرص ها با فرمولاسیون رهش آهسته ساخته می شوند، که می تواند به تسکین درد شبانه و سفتی صبحگاهی کمک کند.

برخی از NSAID ها به عنوان ژل نیز موجود هستند که می توانید در نواحی دردناک بدن خود از آن ها استفاده کنید. مانند سایر داروها، NSAID ها نیز گاهی اوقات می توانند عوارض جانبی داشته باشند، اما پزشک برای کاهش خطر ابتلا به این موارد، اقدامات احتیاطی انجام می دهد، به عنوان مثال تجویز کمترین دوز ممکن برای کوتاه ترین زمان ممکن.

 DMARDها

داروهایی مانند سولفاسالازین و متوترکسات می تواند برای ورم مفاصل بازوها یا پاهای شما مفید باشند، اگرچه معمولاً برای علائم ستون فقرات مؤثر نیستند. این داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) به جای اینکه فقط درد را کنترل کنند، باعث کاهش آسیب در مفاصل می شوند. آن ها آهسته اثر می کنند، بنابراین شما متوجه تأثیر فوری شان نخواهید شد، اما می توانند طی یک دوره، تغییراتی در علائم شما ایجاد کنند.

درمان های بیولوژیکی درمان های جدیدتری هستند که می توانند برای اسپوندیلیت آنکیلوزان و اسپوندیلوآرتریت محوری غیر رادیوگرافی، مفید باشند. در حال حاضر تعدادی از داروهای ضدTNF ، برای این شرایط در دسترس است- از جمله اتانرسپت، آدالیمومب، سرتولیزوماب، پگول، گولیموماب. دارویی به نام سکوکینوماب برای درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان در دسترس است.

این دارو همچنین برای کاهش التهاب به کار گرفته می شود اما این کار را با هدف، قرار دادن بخش دیگری از سیستم ایمنی بدن انجام می دهد. این داروها فقط توسط متخصص روماتولوژیک تجویز می شوند و به عنوان تزریق زیر پوستی استفاده می شوند، که خودتان می توانید طرز استفاده از آن ها را یاد بگیرید.

درمان های بیولوژیکی مناسب همه نیستند و تنها در صورتی که وضعیت تان با داروهای ضد التهابی و فیزیوتراپی کنترل نشوند، تجویز می شود. تأثیر روش های درمانی بیولوژیکی مورد بررسی قرار می گیرد و شما باید پرسشنامه ها را به طور مرتب تکمیل کنید تا میزان فعال بودن بیماری تان و اینکه تا چه اندازه به درمان پاسخ می دهید، ارزیابی شود.

استروئیدها

استروئیدها می توانند به عنوان یک درمان کوتاه مدت برای سوزش استفاده شوند. آن ها معمولاً به صورت تزریقی در مفصل متورم یا به صورت تزریق رهش آهسته به عضله تزریق می شوند. آن ها همچنین می توانند در تاندون های دردناک- به عنوان مثال در پاشنه پا- استعمال شوند، اگرچه آن ها اغلب تکرار نمی شوند زیرا این مهم، ممکن است به ضعف تاندون منجر شود. گاهی اوقات ممکن است یک دوره قرص استروئیدی (پردنیزولون) به شما داده شود.

در حالی که این روش های درمانی می توانند در بهبود درد و سفتی بسیار مؤثر باشند، با این حال استفاده از آن ها در طولانی مدت، ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند، به عنوان مثال افزایش وزن، کبودی یا نازک شدن پوست، فشار و قند خون بالا، عفونت یا پوکی استخوان. اگر دچار التهاب چشم شوید، معمولاً با قطره چشم استروئیدی درمان می شوید. در موارد شدیدتر، استروئیدها ممکن است به صورت قرص یا به عنوان تزریق چشمی استفاده شوند.

بیس فسفونات ها

از بیس فسفونات ها معمولاً برای درمان پوکی استخوان استفاده می شود. آن ها همچنین به درمان درد و سفتی روماتیسم ستون فقرات کمک می کنند، گرچه تحقیقات تاکنون این موضوع را تأیید نکرده اند.

درمان فیزیکی

فیزیوتراپی بخش مهمی از درمان آنکیلوزان اسپوندیلیت است. یک فیزیوتراپیست می تواند برنامه ای را ترتیب دهد که شامل تمریناتی باشد که قدرت عضلات شما را افزایش دهد و در حفظ تحرک ستون فقرات و مفاصل دیگر کمک تان کند. برای جلوگیری از سفت شدن آن ها در حالت خم شده، ورزش کمر و گردن بسیار مهم است.

یک فیزیوتراپیست به شما توصیه می کند که چگونه وضعیت خوبی داشته باشید و همچنین ممکن است هیدروتراپی را به شما پیشنهاد دهد، که شامل تمرینات ویژه در استخر آب گرم است. بسیاری از افراد مبتلا به AS این درمان را مفید می دانند و برنامه خود را در استخر محلی خود یا با یک گروه ملی اسپوندیلیت آنکیلوزان (NASS) ادامه می دهند.

درمان های خانگی روماتیسم مفصلی

برخی از داروهای خانگی و تنظیم شیوه زندگی شامل ورزش، استراحت و وسایل کمکی به بهبود کیفیت زندگی با روماتیسم مفصلی کمک می کند.

ورزش

تمرینات کم فشار به بهبود دامنه حرکتی مفاصل و افزایش تحرک کمک می کنند، همچنین ورزش ضمن تقویت ماهیچه ها در کاهش فشار مفاصل نیز نقش دارند، همچنین یوگای ملایم به بازیابی قدرت و انعطاف پذیری کمک می کند.

استراحت کافی

در طول عود بیماری به استراحت بیشتری نیاز است و در دوره بهبودی کمتر. خواب کافی به کاهش التهاب، درد و خستگی کمک می کند.

استفاده از کمپرس سرد یا گرم

کمپرس یخ یا سرد به کاهش التهاب و درد کمک می کند، همچنین در برابر اسپاسم عضلانی موثر است. البته می توانید سرما را با درمان به شیوه گرم مانند دوش آب گرم یا کمپرس گرم جایگزین کنید که به کاهش سفتی کمک می کند.

امتحان وسایل کمکی

وسایل خاصی مانند آتل و بریس مفاصل را در حالت استراحت نگه می دارند که به کاهش التهاب کمک می کند. عصا و واکر به شما در حفظ تحرک حتی هنگام شعله ور شدن کمک می کنند، همچنین می توانید وسایل خانگی مانند میله های چوبی و نرده ها را در حمام و در امتداد راه پله نصب کنید.

• خرید داروهای خانگی
• بسته های یخ
• عصا
• میله
• نرده های دستی
• داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی

رژیم غذایی روماتیسم مفصلی

پزشک یا متخصص تغذیه برای رژیم غذایی ضدالتهابی برای کمک به کنترل علائم می توانند به شما کمک کنند که این نوع رژیم شامل مواد غذایی حاوی مقدار زیادی اسیدهای چرب امگا 3 است. مواد غذایی سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 عبارتند از:

• ماهی های چرب مانند ماهی آزاد، ماهی تن، شاه ماهی و ماهی خال مخالی
• دانه های چیا
• تخم کتان
• گردو

آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین هایA ، C  وE  و سلنیوم نیز به کاهش التهاب کمک می کنند. مواد غذایی سرشار از آنتی اکسیدان عبارتند از:

• انواع توت ها مانند بلوبری، کرن بری، گوجی بری و توت فرنگی
• شکلات تلخ
• اسفناج
• لوبیا
• گردوی آمریکایی
• کنگر فرنگی

مصرف فیبر زیاد نیز مهم است. بر اساس اظهارات برخی محققان، فیبر به کاهش واکنش های التهابی کمک می کند که سطح پروتئین واکنش پذیر C را کاهش می دهد. مواد غذایی مانند غلات کامل، سبزیجات تازه و میوه های تازه را انتخاب کنید به عنوان مثال توت فرنگی گزینه مفیدی محسوب می شود.

مواد غذایی حاوی فلاونوئیدها نیز می توانند به مقابله با التهاب در بدن کمک کنند. آنها عبارتند از:

• محصولات سویا مانند توفو و میسو
• انواع توت ها
• چای سبز
• کلم بروکلی
• انگور

آنچه که شما نمی خورید به اندازه آنچه که می خورید هم مهم است، بنابراین باید از مصرف مواد غذایی محرک اجتناب کنید که شامل کربوهیدرات های فرآوری شده و چربی های اشباع یا ترانس هستند.

اجتناب از مواد غذایی ماشه ای و انتخاب مواد غذایی مناسب در تلاش برای پیروی از رژیم ضدالتهابی به شما در مدیریت روماتیسم مفصلی کمک می کند.

داروهای طبیعی برای درمان روماتیسم

سیر: ضمن پاکسازی خوت به دلیل سرشار بودن از ویتامین های C و B به بدن در مبارزه با بیماری های ناشی از فشارخون مانند روماتیسم موثر است.

دم کرده جعفری: نصف یک مشت جعفری خشک را با نیم لیتر آب بجوشانند و این نوشیدنی گرم برای رفع روماتیسم موثر است.

توت فرنگی و تمشک: اسیدسالسیلیک موجود در توت فرنگی و تمشک در درمان مفاصل و روماتیسم مفید هستند.

آب هویج: نوشیدن آب هویج به صورت ناشتا برای بیماری روماتیسم مفصلی گزینه مفیدی محسوب می شود.

درمان با عسل: در مواقع شدت روماتیسم، نقرس و پا دردهای شدید و دردهای مفاصل روی تکه ای تنظیف مقداری عسل بمالید سپس آن را روی پوست بگذارید.

سیب: مصرف سیب برای درمان روماتیسم مفصلی مفید است.

گلابی: تانن، املاح معدنی و پتاسیم موجود در گلابی اسید اوریک را به هر اندازه که زیاد باشد حل می کند به همین دلیل برای افراد مبتلا به روماتیسم و نقرس و درد مفاصل بسیار مفید است.

انگور فرنگی و لیمو: انگور فرنگی میوه ای ادرارآور است به همین دلیل برای افراد مبتلا به روماتیسم تجویز می شود.

غوره: ترشی غوره بهترین درمان برای روماتیسم و سیاتیک محسوب می شوند.

عمل جراحی

اگرچه بیشتر افراد مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان نیازی به جراحی ندارند، اما برخی افراد در صورت تحت تاثیر بد قرارگیری این مفاصل، ممکن است به تعویض مفصل ران یا زانو احتیاج داشته باشند. این می تواند باعث خلاصی از درد و بهبود تحرک تان شود. جراحی برای صاف کردن ستون فقرات بسیار نادر است و معمولاً توصیه نمی شود. اگر می خواهید در این مورد مشاوره بگیرید باید در مورد مراجعه به روماتولوژیست خود با جراح ستون فقرات با تجربه ای صحبت کنید.

بیشتر بخوانید: تب روماتیسمی و آسیب زدن به دریچه‌های قلب

مدیریت علائم روماتیسم ستون فقرات

اقدامات خود درمانی، به ویژه ورزش، می تواند برای به حداقل رساندن تأثیرات طولانی مدت اسپوندیلیت آنکیلوزان کمک کند.

ورزش

در صورت داشتن اسپوندیلیت آنکیلوزان یا یک بیماری مرتبط با آن، فعال بودن هر چه بیشتر ممکن است بسیار مهم باشد. ورزش هوازی باعث می شود حداقل کمی نفس بکشید و سلامت و تناسب اندام کلی خود را بهبود ببخشید. این نوع ورزش می تواند در حفظ وزن سالم- که برای کمر شما مفید است- کمک تان کند. تقویت عضلات پشت باعث بهتر شدن حمایت از استخوان ها و مفاصل می شود و این می تواند میزان درد شما را کاهش دهد.

انجام ورزش هایی که باعث حرکت کمر در محدوده طبیعی حرکت خود شده و کششی در عضلات کمرتان وارد کند، انعطاف پذیری پشت شما را حفظ خواهد کرد. اگر تازه وارد ورزش شده اید، یا اگر مدتی است که ورزش نکرده اید، باید کم کم شروع به ورزش کنید و به تدریج میزان آن را افزایش دهید. این به این معنی است که باید به تدریج میزان ورزشی را که هر از گاهی انجام می دادید و مدت زمان آن را افزایش دهید. نکته اصلی یافتن چیزی است که از آن لذت می برید و ادامه دادن به انجام آن است.

اگر درد شدیدی داشتید که امکان داشت انجام ورزشی برایتان دشوار باشد، ابتدا باید دردتان را درمان کنید. غیرفعال بودن به مدت طولانی باعث می شود پشت شما سفت شود، بنابراین بهتر است هر چه زودتر به فعالیت خود برگردید. مصرف مسکن ها و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند پاراستامول و ایبوپروفن قبل از ورزش، می تواند کمکتان کند.

اگر همیشه با ورزش کردن مشکل داشتید، با یک پزشک عمومی صحبت کنید، یا مراجعه به یک فیزیوتراپیست را درخواست کنید. اگر عضو یک سالن ورزشی هستید، ممکن است در باشگاه، مربیان شخصی باشند که بتوانند به شما توصیه های تخصصی ارائه دهند. از توضیح شرایط خود به آن ها اطمینان حاصل کنید.

در صورت داشتن روماتیسم ستون فقرات بهترین ورزش برای من چیست؟

پیلاتس، یوگا و تای چی ممکن است برای افرادی که مبتلا به این بیماری هستند مفید باشد این موارد می توانند به حفظ وضعیت، انعطاف پذیری و استحکام قسمت مرکزی بدن کمک کنند. به علاوه شنا یک تمرین همه جانبه ی فوق العاده است، زیرا می تواند بدون هیچ اثر نامطلوبی تمام ماهیچه ها و مفاصل شما را بهبود بخشد. شنا این امکان را به شما می دهد تا قدرت، استقامت و انعطاف پذیری تان را بهبود بخشید، که همگی بسیار مهم هستند.

اگر حرکت گردن تان محدود شده باشد، ممکن است شنای پروانه و کرال سینه برایتان دشوار باشد و اگر با سر خود شنا کنید احتمال درد گردن تان بدتر شود. یک راه بالقوه در این مورد می تواند استفاده از یک لوله تنفس کوچک مخصوص طراحی شده برای استفاده در استخرها باشد. اگر می خواهید برای بار اول از آن ها استفاده کنید، ابتدا با کارمندان استخر محلی خود صحبت کنید تا ببینید اجازه این کار را می دهند یا خیر.

هنگامی که برای اولین بار از یکی از این لوله های تنفس کوچک استفاده می کنید، مراقب باشید، به عنوان مثال از محیط اطراف خود در استخر، مانند سایر شناگران و انتهای خط، اطمینان حاصل کنید. در صورتیکه هنگام شنا درد داشتید، با فیزیوتراپیست یا مربی شنای خود صحبت کنید تا در مورد حرکات متفاوت و تکنیک های جدید به شما مشاوره دهند. به عنوان گزینه ای برای شنا، استخر محلی شما ممکن است کلاس های هوازی در آب های کم عمق یا عمیق را اجرا کند که می توانید آن ها را امتحان کنید.

به طور کلی اگر مفاصل و ستون فقرات شما بسیار سفت باشند ورزش های تماسی مانند رگبی، هاکی یا بسکتبال، ممکن است برایتان توصیه نشود چرا که به راحتی مجروح تان می کنند. اما فعالیت مناسب دیگری نیز وجود دارد که می توانید آن ها را امتحان کنید. اگر از ورزش های رقابتی مانند والیبال و بدمینتون لذت می برید، بهتر است بدانید که هر دو اثر کمی دارند. ما نمونه هایی از تمریناتی را ارائه می دهیم که می توانید هر روز در خانه خود انجام دهید، تا انعطاف پذیری و قدرت ستون فقرات و اطراف آن را بهبود بخشید. این ها باید تا حد زیادی علائم شما را بهبود بخشد.

زندگی با روماتیسم ستون فقرات

رابطه جنسی، بارداری و فرزندآوری

در صورت بروز التهاب در مفاصل ساکروایلیک یا ستون فقرات کمر و عدم تحرک در هیپ که می تواند یک مشکل باشد ممکن است رابطه جنسی دردناکی داشته باشید. سعی کنید قبل از امتحان کردن موقعیت های مختلف، مسکن مصرف کنید. اسپوندیلیت آنکیلوزان (AS) می تواند باعث احساس خستگی در شما شود بنابراین مهم است که شریک زندگی تان بداند که شرایط شما چه تاثیری روی شما می گذارد. ارتباطات كليدي خوب براي حفظ يك رابطه جنسی فعال، مهم است و مشاوره گاهی اوقات می تواند برای هر دو شریک زندگی مفید باشد.

اگر مبتلا به AS هستید، استفاده از قرص ضد بارداری خوب است، اما باید درباره هر دارویی که مصرف می کنید با پزشک خود صحبت کنید. معمولاً بارداری هیچ مشکل ویژه ای برای مادر یا کودک او ایجاد نمی کند، اگر چه علائم روماتیسم ستون فقرات- همانند انواع دیگر آرتروز– ممکن است در دوران بارداری سبک تر نشود. اگر ستون فقرات شما بسیار سفت باشد، ممکن است احتمال اپیدورال در هنگام زایمان وجود نداشته باشد. اگر شرایط شما، باز شدن پاهایتان را- به هنگام زایمان- دشوار کرد، بهتر است از قبل به فکر زایمان خود باشید.

در قرار ملاقات های قبل از تولد با تیم پزشکی تان در مورد اینکه آیا ممکن است سزارین گزینه بهتری برای زایمان شما باشد یا خیر، بحث کنید. اگر به فکر تشکیل خانواده باشید، برای هر دو- هم مرد و هم زن- بسیار مهم است که از قبل در مورد هرگونه دارو با پزشک خود صحبت کنید، تا در صورت لزوم تغییراتی در نسخه تان ایجاد شود. مصرف برخی از داروها، مانند متوترکسات معمولاً باید چندین ماه قبل از قصد بارداری متوقف شود. پزشک شما همچنین ممکن است داروهایی را برایتان توصیه کند که تحمل شان در دوران بارداری و شیردهی آسان باشد.

آیا فرزندان من نیز دچار روماتیسم ستون فقرات می شوند؟

اگر AS داشته باشید احتمال کمی وجود دارد که فرزندان شما نیز، دچار آن شوند. با این حال، نحوه اجرایی شدن اسپوندیلیت آنکیلوزان در میان خانواده ها ساده نیست. اگر به فکر بچه دار شدنید و نگران آن هستید که آیا فرزندتان نیز دچار این مشکل می شود یا خیر، موضوع را با متخصص خود در میان بگذارید.

والدین مبتلا به AS گاهی اوقات می پرسند: آیا برای تشخیص احتمال ابتلا به روماتیسم فرزندانشان، آن ها نیز باید آزمایش 27  HLA-B را انجام دهند یا خیر. این تست توصیه نمی شود زیرا حتی اگر کودک این ژن را داشته باشد هیچ راهی برای این وجود ندارد که بدانید مبتلا به AS می شود یا خیر.

بیشتر بخوانید: بیماری آرتروز چه تفاوت هایی با رماتیسم دارد

کار و فعالیت

بیشتر افراد مبتلا به روماتیسم ستون فقرات قادر به ادامه کار و فعالیت خود هستند، اگر چه ممکن است به تغییراتی در محیط کار خود نیاز داشته باشند، به خصوص اگر شغل شان فیزیکی باشد و تلاش زیادی را بطلبد. اگر شغل شما سنگین است، مشاوره بگیرید. خدمات بهداشت حرفه ای، در صورتی که کارفرمایی داشته باشد با وی صحبت کنید، در غیر اینصورت دفتر محل کار شما (Jobcentre Plus) می تواند شما را با مشاوران استخدام ناتوانان که می توانند ارزیابی های کاری را ترتیب دهند، در تماس قرار دهند.

آن ‌ها می‌ توانند در مورد تغییر روش کار و تجهیزاتی که ممکن است کمک حالتان باشند به شما، مشاوره دهند. تا کارتان را به راحتی انجام دهید. در صورت نیاز، آن‌ها می‌توانند به آموزش مجدد زمان مناسب کمک کنند. در صورت لزوم، آن ها همچنین می می توانند کارهای مناسب تری را به شما آموزش دهند.

اگر کار یا برنامه ریزی شغلی تان دشوار است، این موضوع را به پزشک خود بگویید یا از آن ها بخواهید که شما را به کاردرمانی ارجاع دهند. اگر در محل کار یا خانه از رایانه استفاده می کنید، حتماً آن را به طور صحیح قرار دهید تا بتوانید ضمن استفاده از آن، وضعیت خوبی را حفظ کنید. برای یافتن بهترین طرح ایستگاه کاری، می توانید از ارزیابی تجهیزات صفحه نمایش (DSE) کمک بخواهید.

اگر شغل شما به نحوی است که باید ساعات طولانی بنشینید، سعی کنید بازه های زمانی کوتاه را در طول روز به ورزش اختصاص دهید. هر حرکتی به جلوگیری یا کاهش سفتی کمک خواهد کرد. از فیزیوتراپیست خود، پیرامون تمرینات ساده ای که می توانید در هر زمانی از روز انجام دهید، مشاوره بگیرید. وقتی ساعت کاری تان تمام شد، قبل از پرداختن به کارهای خانه، استراحت کنید.

رانندگی

اگر شما اسپوندیلیت آنکیلوزان (AS) داشته باشید، رانندگی برایتان مشکلی ایجاد نمی کند، با این حال، توجه به نکات زیر ضروری است. در یک سفر طولانی، هر از گاهی به مدت 5 دقیقه خودرو را متوقف کرده و برای انجام حرکات کششی از ماشین خارج شوید. اگر گردن یا پشت شما بسیار سفت باشد پارک کردن ممکن است برایتان دشوار باشد- برای کمک به این امر می توان آینه های مخصوصی نصب کرد. در صورتی که با شرایط فعلی تان کنار آمده اید و با این حال رانندگی می کنید، باید آژانس صدور مجوز راننده و وسایل نقلیه (DVLA) را از شرایط خود مطلع کنید.

اگر گردن شما سفت باشد، بیشتر مستعد آسیب است. از تنظیم صحیح سرتان اطمینان حاصل کنید و سرتان را صاف نگه دارید. اگر نمی توانید خیلی راه بروید، ممکن است واجد شرایط دریافت یک نشان آبی باشید که به شما این امکان را می دهد که از پارکینگ های رانندگان ناتوان استفاده کنید. شورای محلی شما می تواند در مورد طرح پارکینگ نشان آبی اطلاعاتی به شما بدهد. همچنین NASS می تواند راهنمایی هایی در مورد این مهم، و آینه های مخصوص برایتان ارائه دهد.

بیمه عمر

شرکت های بیمه عمر اغلب درکی از این بیماری ندارند، بنابراین ممکن است سعی کنند که حق بیمه شما را افزایش دهند. با این حال، بیشتر مبتلایان به اسپوندیلیت آنکیلوزان باید بتوانند شرایط عادی را دریافت کنند. اگر با شما ناعادلانه رفتار می شود، شرکت های دیگر را امتحان کنید و تجدید نظر کنید.

ورزش های مناسب برای روماتیسم ستون فقرات

روبروی دیوار بایستید

با پاشنه ها و قسمت پشتی خود، در مقابل دیوار بایستید، … پشت سر خود را به سمت دیوار فشار دهید. 5 ثانیه در این وضعیت بمانید و سپس استراحت کنید. در صورت امکان این حرکت را حدود 10 بار تکرار کنید.

چرخش کمر

در یک فضای باز، پاهایتان را به اندازه عرض شانه هایتان از هم باز کنید. دستان خود را روی باسن خود قرار دهید. کمرتان را چرخانده و به پشت خود نگاه کنید. زانوها و پاهایتان را در مقابل خود قرار دهید. 5 ثانیه در این وضعیت بمانید. این کار را 5 بار، با طرف دیگر بدنتان نیز تکرار کنید.

دراز بکشید، زانوهایتان را خم کنید، نفس بکشید

به پشت خود دراز بکشید، زانوهایتان را خم کنید، کف پاهایتان را روی زمین قرار دهید:

الف) دست های خود را در طرفین قفسه سینه، روی دنده هایتان قرار دهید. از طریق بینی و دهان خود، تنفس عمیقی داشته باشید و در حال دم، دنده های خود را در مقابل دستان خود به سمت بیرون فشار دهید. حدود 10 بار این حرکت را تکرار کنید. به یاد داشته باشید، بازدم کامل به اندازه نفس کشیدن عمیق مهم است.

ب) دستان خود را روی قسمت بالایی جلوی قفسه سینه خود قرار دهید. از طریق بینی خود نفس عمیقی بکشید و سپس تا آنجا که می توانید از طریق دهان نفس بکشید. در حالی که نفس می کشید دنده های خود را در برابر دستان خود به سمت بالا بکشید – این حرکت را حدود 10 بار تکرار کنید. شما می توانید این تمرین را در هر زمان و در حالت درازکش یا نشسته انجام دهید.

سوپرمن

روی سینه تان دراز بکشید، مستقیما به جلو نگاه کنید، دستانتان را در پهلوی خود قرار دهید (در صورت لزوم می توانید یک بالش را در زیر سینه خود قرار دهید تا راحت باشید). یک پا را از روی زمین بلند کنید و زانوی خود را صاف نگه دارید، این حرکت را تقریباً 5 بار برای هر پا تکرار کنید. این کار کمک می کند که بازوی مخالف در مقابل تان کشیده شود.

بالا بردن سر و شانه

روی سینه خود دراز بکشید، به جلو نگاه کنید و دستانتان را در پهلوهای خود قرار دهید (در صورت لزوم می توانید یک بالش را در زیر سینه خود قرار دهید تا راحت باشید): سر و شانه های خود را تا جایی که می توانید از زمین بلند کنید- حدود 10 بار.

سگ- پرنده

روی زمین چهار دست و پا زانو بزنید، بازوها و پاهایتان را به صورت متناوب، موازی با کف زمین دراز کنید و 10 ثانیه نگه دارید. سپس آزاد شوید و این کار را با بازو و پای متناوب دیگرتان- 5 بار در هر طرف- تکرار کنید. بطور کلی ورزش های تماسی مانند رگبی، هاکی یا بسکتبال در صورت ابتلا به بیماری های پیشرفته ای که امکان جراحت هیپ و ستون فقرات وجود دارد توصیه نمی شود، اما ورزش های مناسب دیگری وجود دارد. ورزش هایی چون والیبال و بدمینتون نیز اثر چندانی ندارند.

پیلاتس، یوگا و تای چی با حفظ وضعیت و انعطاف پذیری فرد می توانند در این زمینه به بیمار کمک کنند. شنا یکی از بهترین انواع ورزش هاست چرا که بدون هیچ آسیبی، تمامی عضلات و مفاصل تان را به کار می گیرد. اگر حرکت گردن تان محدود شده باشد، ممکن است شنای پروانه و کرال سینه برایتان دشوار باشد و اگر با سر خود شنا کنید احتمال درد گردن تان بدتر شود. استفاده از یک لوله تنفس کوچک می تواند مفید باشد. در صورتیکه هنگام شنا درد داشتید، با فیزیوتراپیست یا مربی شنای خود صحبت کنید تا در مورد تکنیک های جدید به شما مشاوره دهند.

علل روماتیسم مفصلی

علت دقیق بیماری روماتیسم مفصلی هنوز مشخص نیست. با این حال، به نظر می رسد عوامل خاصی در افزایش خطر ابتلا به روماتیسم مفصلی یا شروع آن نقش دارند. عواملی که خطر ابتلا به روماتیسم مفصلی را افزایش می دهند عبارتند از:

• جنسیت زن
• داشتن سابقه خانوادگی ابتلا به روماتیسم مفصلی
• عواملی که باعث شروع روماتیسم مفصلی می شوند عبارتند از:
• قرار گرفتن در معرض انواع خاصی از باکتری ها مانند آنهایی که با بیماری پریودنتال مرتبط هستند
• داشتن سابقه عفونت های ویروسی مانند ویروس اپشتین بار که باعث ایجاد مونونوکلئوز می شود
• ضربه یا آسیب مانند شکستگی یا ضربه به استخوان، دررفتگی مفصل و آسیب رباط
• سیگار کشیدن
• چاقی

علت آن می تواند مشخص نباشد، اما خطرات و محرک های متعددی برای بروز آن وجود دارد.

روماتیسم مفصلی در دست

آرتریت در دست ها به عنوان یک احساس سوزش سطح پایین شروع می شود که در انتهای روز احساس می کنید. در نهایت ممکن است دردی را تجربه کنید که لزوما ناشی از استفاده از دستان نیست. در صورت عدم درمان این درد می تواند بسیار شدید شود، همچنین احساس می کنید:

• ورم
• قرمزی
• گرما
• سفتی و سختی

اگر غضروف مفاصل از بین برود ممکن است متوجه تغییر شکل دست ها شوید. در صورت تخریب غضروف به طور کامل ممکن است در مفاصل دست ها، انگشتان و مفاصل بزرگ احساس ساییدگی داشته باشید.

با پیشرفت بیماری کیسه های پر از مایع یا کیست های سینوویال به طور معمول در مچ دست، زانو، آرنج، مچ پا و اطراف مفاصل کوچک دست ایجاد می شود. این کیست ها بدون عارضه نیستند و پارگی تاندون در برخی موارد رخ می دهد.

علاوه بر این، در مفاصل آسیب دیده رشد مفصلی به نام خار استخوان ایجاد می شود. با گذشت زمان خار استخوان استفاده از دست ها را سخت می کند.

در صورتی که روماتیسم مفصلی دستان را تحت تاثیر قرار دهد پزشک با ارائه توصیه هایی می تواند به حفظ حرکت و عملکرد کمک کند. ورزش همراه با انواع دیگر درمان ها به کاهش التهاب و جلوگیری از پیشرفت بیماری کمک می کند.

چرا علائم روماتیسم مفصلی در زمستان تشدید می شود؟

در صورت ابتلا به آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی می دانید چقدر درد مفاصل و سفتی آنها طاقت فرسا است، همچنین به احتمال زیاد می دانید درد و سفتی می تواند در هوای سرد افزایش یابد به ویژه اگر در مناطقی از کشور زندگی می کنید که زمستان های طولانی و سردی را تجربه می کنید، اما چرا اینطور است؟

چرا علائم روماتیسم مفصلی در زمستان تشدید می شود و آیا می توانید برای تسکین درد در حالی که منتظر بازگشت هوای گرم هستید کاری انجام دهید؟

ماهیت مزمن آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید به عنوان یک بیماری التهابی مزمن التهاب پوشش داخلی مفاصل باعث تورم، درد و سفتی می شود. با این حال، آرتریت روماتوئید می تواند سایر قسمت های بدن مانند پوست، چشم ها، رگ های خونی و حتی اعضای بدن مانند ریه ها یا قلب را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

هیچ درمان قطعی برای روماتیسم مفصلی وجود ندارد، اما برخی از درمان ها و داروها با کمک به کاهش درد و سفتی مفاصل روند پیشرفت بیماری را آهسته کند. با این حال، هر چقدر بیماری تحت کنترل باشد باز هم ممکن است هوای سرد علائم آرتریت روماتوئید را بدتر کند حتی ممکن است احساس کنید بر اساس احساس مفاصل می توانید وضعیت هوا را پیش بینی کنید.

مطالعات زیادی در مورد ارتباط آب و هوا و درد در روماتیسم مفصلی انجام نشده است و به نظر می رسد برخی از مطالعات در مقیاس کوچک از آن پشتیبانی می کنند در حالی که برخی دیگر نتایج امیدوارکننده ای تاکنون نداشته است.

دلایل احتمالی درد بیشتر مفصل هنگام سرد شدن هوا

اینکه آیا مطالعات ثابت کرده اند هوای سرد باعث بدتر شدن علائم روماتیسم مفصلی می شود یا خیر یا اینکه متوجه شوید با کاهش دما و سرد شدن هوا درد و سفتی مفاصل بیشتر می شود به شما کمکی نمی کند. حتی اگر هیچ توضیحی علمی در مورد علت آن وجود نداشته باشد باز می توانید با پزشک خود در مورد راه های کنترل این تغییر در علائم صحبت کنید.

برخی از پزشکان بر این باورند ممکن است درد و سفتی مفاصل به دلیل کاهش فشار هوا و دما بدتر شود. درد و سفتی ناشی از روماتیسم در اثر التهاب در غشای پوشاننده مفاصل ایجاد می شود.

افت فشار هوا و دما می تواند باعث انبساط بافت ها و در نتیجه فشار بیشتری به مفصل نسبت به قبل شود که این امر باعث بدتر شدن درد و سفتی مفاصل می شود، اما اگر افت فشار دستگاه فشار سنجی و کاهش دما باعث انبساط بافت های بدن می شود چرا همه هنگام سرد شدن هوا درد بیشتری را احساس نمی کنند؟

زیرا افت فشار دستگاه فشار سنجی و کاهش دما بر همه تاثیر یکسانی نمی گذارد به عنوان نمونه برخی از افراد مبتلا به میگرن با تغییر هوا و افت فشار دستگاه فشار سنجی دردشان شروع یا تشدید می شود، اما در برخی دیگر این اتفاق تاثیری روی وضعیت شان ندارد.

یکی دیگر از دلایل احتمالی این است که بدن هنگامی که نخستین بار در سرما قدم می گذاریم چگونه از خود تا زمانی که به محیط گرم تر برگردیم واکنش نشان می دهد احساس نمی کنیم بدن سفت شده و سفت می ماند یا خیر.

اگر در خانه یا محل کار سردی نشسته باشید نیز همین اتفاق رخ می دهد. سرماخوردگی هم می تواند گردش خون را کند کرده و باعث اسپاسم عضلات شود. تجربه درد نیز ممکن است در سرما بدلیل واکنش احساسی به دمای پایین تر و بهره مندی ساعات کمتری از نور آفتاب باشد، همچنین فصل زمستان می تواند افسردگی و احساس انزوا را افزایش دهد که به نوبه خود ممکن است درک درد و ناراحتی از علائم روماتیسم مفصلی را تشدید کند.

محافظت از مفاصل در زمستان

در ادامه مراحلی برای کاهش درد یا خطر بدتر شدن علائم آرتروز در هوای سرد توضیح داده می شود:

لباس گرم و محافظ بپوشید

لایه ای لباس پوشیدن برای گرم شدن بهترین انتخاب است. برای محافظت از دستان دستکش استفاده کنید، اما اگر باید دستکش بپوشید از دستکش فشاری استفاده کنید و با جوراب و چکمه گرم از پاهایتان در مقابل سرما محافظت کنید.

از پک حرارتی استفاده کنید

پک های کوچک حرارتی در جیب می توانند دستان را در فضای بیرون گرم نگه دارند.

از پدهای حرارتی در مفاصل دردناک خود استفاده کنید. حتما پارچه ای بین پد و پوست خود داشته باشید که از ایجاد سوختگی جلوگیری کنید. در صورت ابتلا به دیابت قبل از استفاده از گزینه گرما روی پا یا انگشتان با پزشک خود صحبت کنید.

تا می توانید ورزش کنید

ورزش به شل شدن مفاصل و کاهش درد کمک می کند. در صورت زندگی در منطقه ای برفی و یخ زده که راه رفتن در بیرون گزینه خطرناکی است با ثبت نام در یک باشگاه ورزشی یا فعالیت در محیط داخلی گزینه هایی مانند رقص یا تای چی را امتحان کنید در نظر داشته باشید قدم زدن اطراف مراکز خرید هم ورزش محسوب می شود.

مود خود را تحت کنترل داشته باشید

اگر متوجه شدید در زمستان خلق و خوی شما تحت تاثیر قرار گرفته است می تواند روی ایجاد درد بیشتر تاثیر داشته باشد، بنابراین برای حفظ آرامش ذهن و کاهش استرس سعی کنید از نور برای اختلال عاطفی فصلی (SAD)، مدیتیشن یا یوگا استفاده کنید.

لازم نیست از ماه های زمستان برای روماتیسم مفصلی وحشت کنید. اگر متوجه شدید هوای سرد علائم را تشدید می کند با پزشک خود در مورد روش های درمانی یا سایر نکات مربوط به سبک زندگی برای کاهش درد در فصل سرما صحبت کنید.

مترجم: الهه زارعی