بیماری برونشیت شامل التهاب پوشش لوله های برونش است؛ این لوله ها هوا را به داخل و خارج از ریه ها منتقل می کنند. افرادی که برونشیت دارند مخاط غلیظی را سرفه می کنند که این مخاط می تواند بی رنگ باشد. برونشیت دو نوع است و می تواند حاد یا مزمن باشد. برونشیت حاد که خیلی رایج است معمولا در اثر سرماخوردگی یا سایر عفونت های تنفسی به وجود می آید. در ادامه این مقاله ار بخش بیماری های دکتر سلام به توضیح کامل درباره بیماری برونشیت پرداخته و با آن آشنا می شویم.
برونشیت چیست؟
برونشیت هنگامی اتفاق می افتد که نایژک ها (لوله های حاوی هوا در ریه ها) ملتهب می شوند و مخاط زیادی تولید می کنند.
برونشیت دو نوع دارد:
برونشیت مزمن
این نوع برونشیت شامل سرفه های مکرر همراه با مخاط است که گاهی برای دو سال متوالی و در هر سال تا ۳ ماه دوام دارد. عفونت و سرفه در این نوع برونشیت توسط عفونت سیستم تنفسی، بیماری، قرار گرفتن در معرض تنباکو و سیگار، آلاینده های هوا و سایر موارد ایجاد می شود. برونشیت مزمن می تواند سبب قطع شدن جریان هوا و تنفس شود به همین علت است که آن را زیر مجموعه بیماری مزمن انسدادی ریه تقسیم بندی کرده اند.
برونشیت حاد
این نوع برونشیت نسبت به برونشیت مزمن کوتاه مدت تر است و معمولا به علت عفونت ویروسی به وجود می آید. برونشیت حاد می تواند در ارتباط با سیگار کشیدن باشد و با سیگار کشیدن بدتر شود. برونشیت حاد می تواند ۱۰ تا ۱۴ روز دوام داشته باشد و سبب علائمی شود که تا ۳ هفته دوام دارند.
برونشیت مزمن نسبت به برونشیت حاد جدی تر است که شامل التهاب مکرر پوشش لوله های برونش است. دلیل اصلی برونشیت مزمن معمولا سیگار کشیدن است. برونشیت حاد معمولا یک هفته تا ۱۰ روز ادامه دارد و هیچ تاثیر ماندگاری از خود بر جای نمی گذارد. اما سرفه حاصل از آن ممکن است تا چند هفته باقی بماند. اگر دچار برونشیت های مکرر می شوید، ممکن است دچار برونشیت مزمن شده باشید و برونشیت مزمن حتما به توجه پزشکی نیاز دارد. برونشیت مزمن یکی از اختلالاتی است که در بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) وجود دارد.
تفاوت بین برونشیت و ذات الریه چیست؟
از نظر علائم این دو بیماری می توانند خیلی شبیه به هم باشند. هر دوی آن ها سبب سرفه، تب، خستگی مفرط و احساس سنگینی در قفسه سینه می شوند. برونشیت می تواند پیشرفت کند و تبدیل به ذات الریه شود. برخلاف شباهت ها، این دو اختلال متفاوتند. اول از همه، برونشیت روی لوله های برونش تاثیر می گذارد در حالی که ذات الریه روی آلوئول یا کیسه های تنفسی در ریه تاثیر می گذارد.
دوم این که علائم ذات الریه خیلی شدیدتر از علائم برونشیت هستند. علاوه بر این ذات الریه، به خصوص در افراد مسن و آسیب پذیر می تواند سبب به خطر انداختن زندگی فرد شود. اگر علائمی دارید که با گذشت یک یا چند هفته بهبود نیافتند، حتما با پزشک تماس بگیرید.
بیشتر بخوانید: ذات الریه را بیشتر بشناسید
چه چیزی سبب برونشیت می شود؟
بیشتر وقت ها، همان ویروسی که سبب سرماخوردگی و آنفولانزا می شود می تواند سبب این بیماری هم شود. گاهی نیز باکتری ها سبب این نوع اختلال می شوند. در هر صورت، از آن جایی که بدن در حال مقابله با میکروب هاست، لوله های برونش ملتهب می شوند و مخاط بیشتری تولید می کنند. این به این معناست که راه کمتری برای عبور هوا وجود دارد و همین می تواند تنفس را دشوار کند.
اگر سیستم ایمنی ضعیف دارید. معمولا سیستم ایمنی افراد مسن، افرادی که بیمار هستند و کودکان و نوزادان نسبت به سایرین ضعیف تر است. حتی سرما خوردگی هم احتمال بروز برونشیت را بالا می برد چون بدن در حال مقابله با میکروب هاست. اگر سیگار می کشید یا با کسی که سیگار می کشد زندگی می کنید، در معرض ابتلا به برونشیت قرار دارید.
اگر شغلتان طوری است که با موادی که به ریه ها آسیب می زنند سر و کار دارید. از جمله شغل هایی که با گرد و غبار و گازهای شیمیایی سر و کار دارند (برای مثال کار در معدن زغال سنگ، کار در مزرعه حیوانات) اگر در جایی که هوای آلوده و آلاینده های زیادی وجود دارد زندگی می کنید یا به آن جا سفر کرده اید.
علائم برونشیت
علائم هر دو نوع برونشیت (حاد و مزمن) شامل این مواردند:
- سرفه مداوم که سبب تولید مخاط می شود
- خس خس
- تب و لرز به میزان کم
- احساس سنگینی در قفسه سینه
- گلودرد
- بدن درد
- قطعی نفس
- سردرد
- مسدود شدن بینی و سینوس ها
یکی از اصلی ترین علائم برونشیت حاد سرفه ای است که تا چند هفته دوام داشته باشد. اگر بهبود کامل لوله های برونش خیلی زمان ببرد، برونشیت حاد می تواند تا چند ماه هم دوام داشته باشد. این که علائم برونشیت مزمن دو یا سه بار در سال شدیدتر شوند امری عادی است. علائم برونشیت مزمن معمولا در فصل زمستان بدتر می شوند. البته گاهی سرفه مداوم می تواند نشان دهنده علائم بیماری های دیگری مثل آسم و ذات الریه باشد.
چه هنگام به پزشک مراجعه کنید
اگر علائم زیر را دارید به پزشک مراجعه کنید:
- سرفه ای که بیش از ۳ هفته ادامه دارد
- سرفه ای که مانع از خوابیدن شما می شود
- سرفه ای که همراه با تب است و بالاتر از ۱۰۰.۴ درجه فارنهایت (۳۸ درجه سانتی گراد) است
- سرفه ای که همراه با مخاط بدون رنگ است
- سرفه همراه با خون
- سرفه ای که همراه با خس خس و تنگی نفس است
عوامل مخاطره آمیز برونشیت
عواملی که خطر بروز برونشیت را بالا می برند شامل این مواردند:
دود سیگار
افرادی که سیگار می کشند یا با فردی که سیگار می کشد زندگی می کنند بیشتر در معرض خطر ابتلا به هر دو نوع برونشیت (حاد و مزمن) قرار دارند.
مقاومت پایین بدن
این بیماری می تواند به علت بیماری دیگری مثل سرماخوردگی اتفاق افتاده باشد یا ناشی از اختلالات مزمنی باشد که سیستم ایمنی فرد را سرکوب می کنند. افراد مسن، نوزادان و کودکان بیشتر در خطر ابتلا به برونشیت هستند و نسبت به عفونت آسیب پذیرترند.
قرار گرفتن در معرض محرک ها در محیط کار
اگر در محیطی کار می کنید که با مواد تحریک کننده ریه سر و کار دارید یا در معرض گازهای شیمیایی قرار دارید، بیش از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری هستید.
رفلاکس معده
ترش کردن مکرر معده سبب تحریک گلو می شود و فرد را بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار می دهد.
عوارض جانبی برونشیت
اگر چه یک دوره برونشیت معمولا نگرانی خاصی ایجاد نمی کند اما در بعضی از افراد برونشیت مکرر می تواند منجر به ذات الریه شود. دوره های مکرر برونشیت ممکن است نشان دهنده این باشند که فرد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه است.
آیا برونشیت مسری است؟
برونشیت حاد می تواند مسری باشد چون به علت عفونتی که توسط یک ویروس یا باکتری به وجود آمده، ایجاد می شود. برونشیت مزمن معمولا مسری نیست چون اختلالی است که اغلب به علت تحریک طولانی مدت مجاری تنفسی ایجاد می شود.
انتقال برونشیت
اگر مصرف آنتی بیوتیک برای درمان این بیماری شروع کرده باشید، حدود ۲۴ ساعت بعد از شروع مصرف دارو مسری بودن آن متوقف می شود. اما اگر یک ویروس سبب برونشیت حاد شده باشد، مصرف آنتی بیوتیک کارساز نیست. بعضی از افراد تا چند روز و برخی دیگر تا یک هفته می توانند این بیماری را به دیگران منتقل کنند.
برونشیت حاد چگونه منتشر می شود؟
اگر این بیماری به علت عفونت ویروسی یا باکتریایی به وجود آمده باشد، به همان روشی که سرماخوردگی منتشر می شود انتقال میابد. یکی از راه های انتقال آن هنگامی است که فردی که برونشیت حاد دارد سرفه یا عطسه می کند و فرد دیگر میکروب ها را تنفس می کند و بیمار می شود. علاوه بر این با لمس چیزهایی مثل دسته در که روی آن میکروب وجود داشته و سپس انتقال میکروب به دهان، بینی و چشم ها بیمار می شوید. شستشوی مرتب دست ها راه مناسبی برای پیشگیری از این بیماری در بزرگسالان و کودکان است.
تشخیص برونشیت
طی چند روز اول بیماری برونشیت، تشخیص علائم برونشیت از علائم سرماخوردگی می تواند سخت باشد. در طول معاینه فیزیکی، پزشک از یک گوشی پزشکی یا استتوسکوپ استفاده می کند تا هنگام نفس کشیدن بیمار با دقت به صدای ریه های او گوش دهد.
در بعضی موارد، ممکن است که پزشک آزمایش های زیر را به بیمار پیشنهاد دهد:
اشعه ایکس قفسه سینه
اشعه ایکس قفسه سینه می تواند تشخیص دهد که علت سرفه های بیمار ذات الریه است یا اختلالات دیگری است. این امر خصوصا در صورتی که فرد سیگار بکشد خیلی مهم است.
تست کشت خلط
خلط نوعی مخاط است که فرد از ریه های خود سرفه می کند. آزمایش روی خلط به پزشک در تشخیص این که آیا بیماری فرد با مصرف آنتی بیوتیک بهتر می شود یا نه کمک می کند. همچنین می توان از خلط برای تشخیص علائم آلرژی نیز استفاده کرد.
تست عملکرد ریه
در طی تست عملکرد ریه، فرد در وسیله ای به نام اسپیرومتر یا دم سنج می دمد تا پزشک گنجایش ریه های او را اندازه گیری کند و ببیند که ریه های او چه مقدار هوا را نگه می دارند و با چه سرعتی هوا را بیرون می دهند. این آزمایش به تشخیص علائم آسم یا آمفیزم هم کمک می کند.
برونشیت چگونه درمان می شود؟
درمان این بیماری به این بستگی دارد که فرد به کدام نوع برونشیت دچار است. اگر برونشیت حاد دارید، به درمان خاصی برای آن نیازی نیست. البته برای برونشیت حاد درمان با استفاده از داروهای بدون نیاز به نسخه برای برطرف کردن مخاط و درمان تب و درد می تواند مفید باشد. اگر عفونت باکتریایی دارید، ممکن است که پزشک آنتی بیوتیک تجویز کند.
اگر برونشیت مزمن دارید، به درمان متفاوتی نیاز است. علائم برونشیت مزمن با کمک انواع خاصی از روش ها قابل درمان هستند. از جمله این روش های درمانی می توان به مصرف دارو، اکسیژن درمانی، توانبخشی ریوی، جراحی و ترکیبی از این روش ها اشاره کرد. ممکن است که پزشک از ابزار پاکسازی ریه برای پاکسازی مخاط و بهبود اوضاع بیمار استفاده کند.
از چه داروهایی برای درمان برونشیت مزمن و بیماری مزمن انسدادی ریه استفاده می شود؟
گروه های دارویی که برای درمان برونشیت مزمن و بیماری مزمن انسدادی ریه استفاده می شوند شامل این مواردند:
آنتی بیوتیک
برای درمان سرفه های شدید، قطعی نفس و عفونتی که مخاط تولید می کند
مثل داروهای کورتیکواستروئید (استروئیدها)، برای کاهش ورم و مخاط. استروئیدها می توانند عوارض جانبی داشته باشند از جمله ورم دست و پاها، تغییرات روحیه، افزایش اشتها و افزایش وزن، مشکلات خوابیدن و مشکلات جدی تر مثل دیابت، ریسک بالای عفونت، پوکی استخوان، کاتاراکت یا آب مروارید.
برونکودیلاتورها
که به آرام نگه داشتن ماهیچه های اطراف مجاری هوا و باز بودن آن ها کمک می کنند. برونکودیلاتورها دو نوع هستند؛ آن هایی که خیلی زود عمل می کنند و آن هایی که دیرتر عمل می کنند. محصولاتی که زود عمل می کنند در ابتدا تاثیر زیادی می گذارند اما تاثیر خود را چند ساعت بعد از دست می دهند.
داروهای ترکیبی
که شامل ترکیبی از استروئیدها و برونکودیلاتورها هستند.
چگونه می توانم از خود محافظت کنم؟
اگر دچار برونشیت هستید، این درمان های خانگی را در نظر بگیرید:
- نوشیدن مایعات هر یک یا دو ساعت یکبار، مگر این که پزشک مصرف مایعات را برای شما منع کرده باشد.
- استراحت کنید
- سیگار نکشید. از تمام انواع دود دور باشید.
- با مصرف آسپرین و استامینوفن از درد بدن بکاهید.
- دستورالعمل های پزشک را در مورد روش های تمیز کردن مخاط رعایت کنید.
اگر دچار سرفه شدید هستید به نحوی که مانع از خوابیدن تان می شود، ممکن است که پزشک داروهای ضد سرفه را برای سرکوب یا کاهش سرفه تجویز کند. اگر دچار سرفه خشک هستید و برای خارج کردن مخاط به مشکل بر می خورید، پزشک برای خروج راحت تر مخاط اکسپکتورانت تجویز می کند. اگر سرفه مرطوب همراه با مخاط دارید، تعداد دفعات سرفه، رنگ و میزان مخاط را یادداشت کنید و آن را با پزشک در میان بگذارید.
برای رهایی از علائم، چای گیاهی و آبلیمو را با ۱_۲ قاشق سوپخوری عسل مخلوط کنید. اگر از برونشیت مزمن رنج می برید، ممکن است که توانبخشی ریوی روش مناسبی برای کمک به شما باشد. توانبخشی ریوی نوعی تمرین تنفسی است که در آن متخصص به فرد یاد می دهد که چگونه راحت تر نفس بکشد.
بیشتر بخوانید: درباره عفونت سینوزیت و آسم چه میدانید؟
درمان های خانگی برونشیت
برای این که احساس بهتری داشته باشید می توانید درمان های خانگی زیر را امتحان کنید:
از تحریک کننده های ریه دوری کنید
سیگار نکشید. هنگامی که هوا آلوده است و در معرض آلاینده ها قرار دارید، یا هنگامی که در معرض محرک هایی مثل رنگ یا تمیز کننده های قوی قرار دارید از ماسک صورت استفاده کنید.
از دستگاه رطوبت ساز استفاده کنید
هوای گرم و مرطوب می تواند به برطرف کردن سرفه و نرم شدن مخاط در مجاری هوا کمک کند. به یاد داشته باشید که دستگاه رطوبت ساز را حتما با رعایت نکات توصیه شده تمیز کنید تا از رشد باکتری و قارچ در محفظه آب جلوگیری کنید.
هنگامی که بیرون می روید از ماسک صورت استفاده کنید
اگر هوای سرد سرفه هایتان را تشدید می کند و سبب قطعی نفس می شود، هنگام بیرون رفتن از ماسک استفاده کنید.
انتظارات افرادی که برونشیت دارند چه هستند؟
افرادی که برونشیت حاد دارند تا زمانی که به درمان درست دسترسی داشته باشند برای ریکاوری و بهبود با مشکلات کمی روبرو خواهند شد. می توانید هنگام ریکاوری از مدرسه یا کار مرخصی بگیرید. اگر چه برونشیت مزمن نمی تواند درمان شود اما علائم آن می توانند کمتر شوند و زندگی را برای فرد راحت تر کنند. انتظارات فرد بعد از این بیماری به این بستگی دارد که ریه ها چگونه به علائم واکنش نشان می دهند. علاوه بر این به نحوه پاسخ دهی فرد به درمان هم بستگی دارد.
داروهای بدون نیاز به نسخه برونشیت و کودکان
درباره دادن داروهای بدون نسخه به کودکان محتاط باشید. تمام داروها مناسب کودکان نیستند.
مسکن
کودکان زیر ۶ ماه
تنها استامینوفن بدهید.
کودکان ۶ ماه و بالاتر
مصرف استامینوفن و ایبوپروفن بلامانع است.
هیچ وقت به کودک آسپرین ندهید چون آسپرین می تواند سبب بروز سندرم ری شود. سندرم ری نوعی بیماری نادر ولی جدی است که به مغز و کبد آسیب می زند.
داروهای ضد سرفه و سرما خوردگی
کودکان زیر ۴ سال
برای آن ها دارویی مصرف نکنید مگر این که پزشک تجویز کرده باشد. استفاده بدون تجویز داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی در کودکان می تواند عوارض جانبی خطرناک داشته باشد و حتی سبب مرگ شود.
کودکان ۴ سال به بالا
از پزشک بپرسید که آیا استفاده از داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی بدون نسخه برای برطرف کردن موقت علائم بی خطر است یا نه. حتما درباره دوز مناسب داروهای بدون نیاز به نسخه برای کودک از پزشک سوال بپرسید و او را در جریان تمام داروهای بدون نسخه ای که کودک مصرف می کند قرار دهید.
پیشگیری از برونشیت
اگر چه پیشگیری از برونشیت حاد و مزمن همیشه میسر نیست اما راه هایی وجود دارند که می توانید خطر بروز این بیماری را کاهش دهید. سیگار نکشید. اگر سیگار می کشید هم سعی در ترک آن کنید. از محرک های ریه مثل دود، گرد و غبار، گاز و بخار دور باشید. اگر دوری از این موارد ممکن است از ماسکی که بینی و دهان را بپوشاند استفاده کنید. دستان تان را بشویید تا قرار گرفتن در معرض میکروب و باکتری ها را به حداقل برسانید. سالانه واکسن آنفولانزا بزنید. واکسن ذات الریه بزنید.
در یک مطالعه، نشان داده شد که قرار گرفتن در برابر دود در محیط کار دو برابر خطر برونشیت مزمن را افزایش می دهد. در حالی که قرار گرفتن در معرض دود سیگار در خانه بیش از دو برابر خطر برونشیت مزمن را افزایش می دهد. علاوه بر این اگر محل زندگی تان نزدیک یک جاده شلوغ است، نیز احتمال بروز برونشیت مزمن در شما دو برابر است.
بهترین درمان خانگی برونشیت چیست؟
بر خلاف شواهدی که نشان می دهند آنتی بیوتیک برای درمان برونشیت حاد مفید نیست، مطالعه ای که در سال ۲۰۱۴ انجام شد نشان داد که در ۷۱% از موارد برای برونشیت، این داروها تجویز می شدند. خوشبختانه برخی از انواع درمان خانگی در دسترس هستند که به رهایی از علائم برونشیت حاد و مزمن کمک می کنند.
استفاده از دستگاه رطوبت ساز
مرطوب نگه داشتن هوای خانه و محیط کار به نرم شدن مخاط و کاهش سرفه کمک می کند. مطالعه ای که در سال ۲۰۱۴ انجام شد نشان داد که استفاده طولانی مدت از دستگاه رطوبت ساز در درمان بیماری مزمن انسدادی ریه و برونشکتازی موثر بوده است. به هر حال، محققان اظهار کرده اند که به تحقیقات بیشتری نیاز است. بیماری مزمن انسدادی ریه یک واژه کلی برای بیان اختلالات ریوی از جمله برونشکتازی و برونشیت است. برونشکتازی اختلالی است که در آن مجاری تنفسی به طرز ناهنجاری باز می شوند. اگر از این اختلالات رنج می برید و می خواهید که از دستگاه رطوبت ساز استفاده کند، باید دستگاه به طور مرتب تمیز شود تا باکتری ها و سایر عوامل بیماری زا که علائم را بدتر می کنند از بین بروند.
نوشیدن مایعات گرم
آب و چای گرم و سایر نوشیدنی های داغ به نرم کردن مخاط و آسان تر شدن سرفه کمک می کنند. مطالعه ای که در سال ۲۰۰۸ انجام شد نشان داد که نوشیدنی های داغ می توانند سبب رهایی موقت و فوری از آبریزش بینی، سرفه، عطسه، گلودرد، لرز و احساس خستگی شوند. علاوه بر این چای زنجبیل هم به رهایی از علائم برونشیت کمک می کند چون زنجبیل یک ماده طبیعی ضد التهاب است.
استفاده از ماسک صورت در هوای سرد
قرار گرفتن در برابر هوای سرد می تواند سرفه را افزایش دهد. بینی و دهان را قبل از قرار گرفتن در معرض هوای سرد بپوشانید تا به کاهش سرفه و قطعی نفس کمک کنید. می توانید از ماسک و پارچه یا روسری برای پوشاندن دهان و بینی در هوای سرد استفاده کنید.
عسل
عسل به عنوان درمانی طبیعی برای سرفه استفاده می شود و خاصیت ضد ویروسی و ضد باکتریایی دارد. تحقیقاتی که روی موثر بودن عسل جهت برطرف کردن عفونت های سیستم تنفسی انجام شدند نشان دادند که درمان با عسل یک درمان موثر خانگی است. مطالعه ای که در سال ۲۰۰۷ انجام شد نشان داد که عسل برای کودکانی که برونشیت داشتند موثر بوده است. اما باید به یاد داشته باشید که به کودکان زیر یک سال عسل ندهید.
آموزش تنفس با لب های جمع شده
یک تکنیک تنفسی به نام تنفس با لب های جمع شده برای افرادی که برونشیت دارند و آن هایی که دچار بیماری مزمن انسدادی ریه هستند وجود دارد که روشی مفید است.
این تکنیک با راه های زیر به تنفس راحت تر کمک می کند:
- باز نگه داشتن مجاری هوا
- کم کردن سرعت تنفس
- جلوگیری از گیر افتادن هوا در ریه ها
- تقویت مبادله اکسیژن و کربن دی اکسید
- افزایش زمانی که روی برخی از فعالیت های خاص صرف می شود
تنفس با لب های جمع شده شامل فرو بردن هوا از طریق بینی تا ۲ ثانیه است و بعد از آن جمع کردن لب ها و آرام نفس کشیدن برای ۴ تا ۶ ثانیه است.
روغن های اسانسی
خیلی از افرادی که برونشیت یا بیماری مزمن انسدادی ریه دارند از روغن های اسانسی برای کم کردن علائم، به خصوص التهاب و تنفس دشوار استفاده می کنند. بعضی از تحقیقات نشان داده اند که روغن اکالیپتوس، روغن پرتقال و روغن میرتول در کاهش التهاب تاثیر به سزایی دارند. علاوه بر این مطالعه دیگری که روی حیوانات انجام شد نشان داد که آویشن شیرازی التهاب را در خوکچه های هندی که بیماری مزمن انسدادی ریه داشتند، کاهش داد.
سایر روغن های اسانسی که به رهایی از علائم مشکلات تنفسی که در ارتباط با برونشیت هستند کمک می کنند شامل این مواردند:
- روغن ریحان
- اکالیپتوس
- نعناع بیابانی
- رزماری
- روغن درخت چای
- آویشن
- روغن ارگانو یا روغن پونه کوهی
این روغن ها می توانند به طور مستقیم استنشاق شوند یا در محیط پخش شوند. این روغن ها را به تنهایی روی پوست خود نمالید. برای استفاده از این روغن ها روی پوست آن ها را با روغن های حامل مثل روغن مینرال یا روغن بادام شیرین مخلوط کنید. برای یک اونس، از ۳_۵ قطره روغن حامل استفاده کنید.
عصاره جینسینگ
جینسینگ یک درمان گیاهی مشهور است که از ریشه گیاهان چند ساله متنوعی که به آرامی رشد می کنند تهیه می شود. در برخی تحقیقات نشان داده شده که عصاره جینسینگ در کاهش برخی از باکتری های موجود در ریه افرادی که برونشیت مزمن داشتند موثر بوده است. جینسینگ خاصیت ضد التهابی هم دارد که به کاهش التهاب در لوله های برونش کمک می کند.
N – استیل سیستئین (NAC)
این مکمل نوع اصلاح شده آمینو اسید سیستئین است که به کاهش تکرر و شدت سرفه کمک می کند. NAC به رقیق شدن مخاط در نایژه ها کمک می کند و خروج سریع مخاط از بدن را تقویت می کند. مطالعاتی که روی موثر بودن NAC برای بیماری مزمن انسدادی ریه و برونشیت مزمن که همراه با انسداد مجاری هوا بودند انجام شد، نشان دادند که مصرف ۱۲۰۰ میلی گرم روزانه NAC مفید بوده است. افرادی که این بیماری را دارند و دچار انسداد مجاری هوا نیستند باید روزانه ۶۰۰ میلی گرم NAC استفاده کنند.
ویتامین D
با توجه به تحقیقاتی که روی تاثیر ویتامین D انجام شده، به این نتیجه رسیده شد که افرادی که میزان کمی از ویتامین ها دارند بیشتر در معرض عفونت های سیستم تنفسی از جمله بیماری مزمن انسدادی ریه قرار دارند. سایر تحقیقات نشان دادند که افرادی که میزان زیادی ویتامین D داشتند دوره های کوتاه تری از عفونت های تنفسی را داشتند و علائم خفیف تری را تجربه می کردند.
به طور کلی ویتامین D برای سلامت کلی بدن نیاز است و استفاده از مکمل های ویتامین D در درمان برونشیت خطر پایینی دارد. اگر می خواهید از مکمل ها، روغن های اسانسی، گیاهان و سایر درمان های خانگی برای درمان برونشیت استفاده کنید به یاد داشته باشید که این داروها توسط سازمان غذا و داروی آمریکا کنترل نشده اند و بی خطر بودن، کیفیت و خالص بودن آن ها ثابت نشده است. پس از شرکتی خرید کنید که قابل اعتماد است.
بیشتر بخوانید: ویروس سارس (سندرم حاد تنفسی)
برونشیت و ملاقات با پزشک
باید به پزشک عمومی مراجعه کنید و در صورت نیاز او شما را به متخصص ارجاع می دهد. اگر برونشیت مزمن دارید، ممکن است به متخصصی ارجاع داده شوید که در زمینه بیماری های ریوی تخصص دارد.
چه کارهایی می توانید انجام دهید
قبل از ملاقات با پزشک، لیستی تهیه کنید که به این سوالات پاسخ داده باشد، چون ممکن است که پزشک این سوالات را از شما بپرسد:
- آیا اخیرا سرما خورده اید یا آنفولانزا داشته اید؟
- آیا تا به حال ذات الریه داشته اید؟
- آیا بیماری و اختلال دیگری دارید؟
- چه داروها و مکمل هایی را به طور مرتب دریافت می کنید؟
- آیا در محیط کار در معرض محرک های ریه قرار می گیرید؟
- آیا سیگار میکشید یا در معرض سیگار قرار می گیرید؟
ممکن است بخواهید که با یکی از اعضای خانواده یا دوستان به پزشک مراجعه کنید. گاهی به یاد آوردن تمام اطلاعاتی که پزشک در اختیارتان قرار می دهد سخت است. اگر کسی همراه تان باشد می تواند چیزهایی که فراموش می کنید را به شما یادآوری کند. اگر به تازگی برای درمان سرفه هایتان به پزشک دیگری مراجعه کرده اید، پزشک کنونی تان را در جریان بگذارید و نتایج آزمایش اشعه ایکس قفسه سینه، تست کشت خلط و تست عملکرد ریه را با خود به همراه ببرید.
چه انتظاراتی از پزشک داشته باشید
ممکن است که پزشک سوالاتی نظیر این موارد را از شما بپرسد:
- چه هنگامی علائم تان شروع شدند؟
- آیا علائم تان مداوم هستند یا گذرا؟
- آیا در گذشته برونشیت داشته اید؟
- آیا تا به حال برونشیت تان بیش از ۳ هفته دوام داشته است؟
- آیا در بین دوره های برونشیت متوجه این موضوع شده اید که نسبت به قبل بیشتر دچار تنگی نفس می شوید؟
- آیا علائم تان روی خواب و شغل تان هم تاثیر می گذارند؟
- آیا سیگار می کشید؟ اگر جواب بله است، چه مقدار و هر چند وقت یکبار؟
- آیا از مواد مخدر استفاده می کنید؟
- آیا ورزش می کنید؟ آیا می توانید بدون هیچ مشکلی پله ها را بالا بروید؟ آیا می توانید خیلی سریع راه بروید؟
- آیا چیزی وجود دارد که علائم تان را تقویت و بدتر کند؟
- آیا هوای سرد اذیت تان می کند؟
- آیا هر از گاهی متوجه خس خس در سینه می شوید؟
- آیا سالانه واکسن آنفولانزا دریافت می کنید؟
- آیا تا به حال واکسن ذات الریه را دریافت کرده اید؟ اگر جواب بله است، چه زمانی این واکسن را دریافت کردید؟
