اختلالات رفتاری چیست؟ انواع اخلالات رفتاری کدام اند؟ عوامل به وجود آمدن اخلالات رفتاری کدام است؟ اخلالات رفتاری به عنوان اختلالات رفتاری مختل کننده نیز شناخته میشود و یکی از شایع ترین دلایلی است که والدین را مجبور می کند فرزندان خودشان برای ارزیابی سلامت روان و معالجه نزد دکتر روان شناس ببرند. اختلالات رفتاری در بزرگسالان نیز شایع است. در صورت عدم درمان این بیماری در کودکی این اختلالات می تواند بر توانایی فرد برای انجام کار و حفظ روابط در بزرگسالی تاثیرات منفی بگذارد. در این مقاله از بخش روانشناسی دکتر سلام به اخلالات رفتاری می پردازیم.
انواع اختلالات رفتاری چیست؟
اختلالات رفتاری ممکن است به چند نوع تقسیم شود که شامل موارد زیر است:
- اختلالات اضطرابی
- اختلالات رفتاری مختل کننده
- اختلالات تبعیض آمیز
- اختلالات عاطفی
- اختلالات رشدی مستمر
اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD)
طبق تعریف مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، ADHD شرایطی است که توانایی فرد را برای تمرکز و کنترل رفتارهای تکانشی مختل می کند یا ممکن است فرد را بیش از حد تحت تأثیر قرار دهد.
ADHD در پسران شایع تر از دختران است. طبق گفته مرکز پزشکی وکسنر در دانشگاه ایالتی اوهایو، مردان دو تا سه برابر بیشتر از خانمها در معرض ابتلا به ADHD هستند.
اختلال رفتاری احساسی
اختلال رفتاری احساسی بر توانایی شاد بودن فرد، کنترل احساسات و توجه تأثیر می گذارد. طبق گفته دانشگاه گالودت، علائم اختلال رفتاری هیجانی شامل موارد زیر است:
- اعمال احساسات نامناسب در شرایط عادی
- مشکلات یادگیری که ناشی از یک عامل دیگر مانند عدم سلامتی نیست
- مشکل در روابط بین فردی، از جمله روابط با معلمان و همسالان
- احساس کلی ناخشنودی یا افسردگی
- احساس ترس و اضطراب در مسائل شخصی یا مدرسه
اختلال مخالفت مبارزانه (ODD)
به گفته موسسه سلامت روان انتاریو، ODD یک اختلال رفتاری است که با علایم نگرش خصمانه، تحریک پذیر و بدون تعامل در کودکان مشخص می شود. كودكان مبتلا به ODD ممكن است به طور واضحی دچار احساس نفرت و کینه آزار دهنده نسبت به یک شخص یا یک چیز باشند و معمولاً اقدامات منفی خود را در مقابل آن به نمایش میگذارند.
اضطراب
اضطراب یک احساس عادی است و همه افراد در برخی از مراحل زندگی خود احساس اضطراب می کنند. با این حال، طبق برخی از تحقیقات کلینیک مایو، اضطراب ممکن است به حدی برسد که زندگی روزمره را تحت تاثیر قرار دهد. این احساس ممکن است باعث بی خوابی و تأثیر منفی بر عملکرد شخص در محل کار یا مدرسه شود. اختلالات اضطراب بیش از اضطراب معمولی فرد را درگیر میکند. این اختلال رفتاری شرایط جدی برای سلامت روان است که نیاز به درمان دارد.
نمونه هایی از این نوع شرایط روانی عبارتند از:
- اختلال استرس پس از سانحه
- وسواس فکری
- اختلال اضطراب عمومی
- اختلال هراس
اختلال وسواس و اجباری (OCD)
طبق یافته های کلینیک مایو، بیماری OCD با ترس و افکار غیر منطقی منجر به وسواس می شود که به نوبه خود باعث اجبار می شوند. اگر OCD دارید، با وجود تحقق عواقب منفی – یا حتی ماهیت غیر منطقی – اقدامات خود، درگیر رفتار اجباری و تکراری هستید. انجام این اعمال تکراری چیزی جز تسکین موقتی استرس در پی ندارد.
اگر شما یا یکی از عزیزانتان در حال تجربه هر یک از این اختلالات رفتاری هستید، بسیار مهم است در اسرع وقت از یک پزشک یا مرکز سلامتی کمک بگیرید زیرا این شرایط می تواند کیفیت زندگی را تا حد زیادی تحت تأثیر قرار دهد تا جایی که ممکن است به خود آسیب برسانید.
چه عواملی باعث ایجاد اختلالات رفتاری می شود؟
اختلالات رفتاری می توانند دلایل مختلفی داشته باشند. طبق گفته دانشگاه کارولینای شمالی در چاپل هیل، رفتار غیر طبیعی که معمولاً با این اختلالات همراه است می تواند با عوامل بیولوژیکی، خانوادگی و مدارس مرتبط باشد.
برخی از دلایل بیولوژیکی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- بیماری جسمی یا ناتوانی
- سوء تغذیه
- ضربه مغزی
- عوامل ارثی
سایر عوامل مرتبط با زندگی یک فرد که ممکن است در رفتارهای مرتبط با یک اختلال رفتاری نقش داشته باشد شامل موارد زیر است:
- طلاق یا ناراحتی عاطفی دیگری در خانه
- اجبار والدین
- سبک انضباطی ناسالم یا متناقض
- نگرش منفی نسبت به آموزش یا مدرسه
علائم اختلالات رفتاری چیست؟
کسی که اختلالات رفتاری دارد ممکن است به طرز مختلفی عمل کند یا ناراحتی عاطفی خود را نشان دهد که این موضوع در افراد مختلف نیز متفاوت خواهد بود.
علائم عاطفی اختلالات رفتاری
به گفته بیمارستان کودکان بوستون، برخی از علائم عاطفی اختلالات رفتاری عبارتند از:
- به راحتی اذیت می شوید یا عصبی می شوید
- غالباً عصبانی ظاهر می شوید
- دیگران را سرزنش میکنید
- پیروی از قوانین سخت است یا ذهن پرسشگری دارید
- استدلال و تنفر
- در برخورد با مسائل ناامید کننده مشکل دارید
علائم جسمی اختلالات رفتاری
بر خلاف انواع دیگر مسائل جسمی و روانی اختلالات رفتاری عمدتا علائم عاطفی دارند و علائم جسمی مانند تب یا سردرد در آن وجود ندارد. اما، بعضی اوقات افراد مبتلا به یک اختلال رفتاری دچار مشکل می‌شوند که می تواند علائم جسمی مانند نوک انگشتان سوخته، لرزیدن یا خونریزی چشم را نشان دهد.
اثرات کوتاه مدت و بلند مدت یک اختلالات رفتاری
در صورت عدم درمان، اختلالات رفتاری ممکن است اثرات منفی کوتاه مدت و طولانی مدتی بر زندگی شخصی و حرفه ای فرد داشته باشد. ممکن است افراد برای انجام اقدامات عملی دچار تنبیه هایی مانند تعلیق یا اخراج شوند که به دلیل کارهایی مانند زورگویی یا مشاجره با چهره های مهم صورت گرفته است. بزرگسالان ممکن است شغل خود را از دست بدهند. به دلیل روابط پرتنش طولانی مدت، ازدواج ها می تواند منجر به جدایی شود.
حتی ممکن است کودکان مجبور شوند مدرسه خود را تغییر دهند و در نهایت گزینه های در زندگی را از دست بدهند. جدی ترین اقداماتی که فرد مبتلا به یک اختلال رفتاری ممکن است انجام دهد شامل شروع دعوا، سوء استفاده از حیوانات و تهدید به استفاده از سلاح در مقابل دیگران است.
هرچه زودتر اختلال رفتاری تشخیص داده شود و به درستی درمان شود، احتمال آن وجود دارد که کودک یا بزرگسال مبتلا به آن قادر به کنترل رفتار خود باشد.
آیا تست یا ارزیابی وجود دارد که بتوانم انجام دهم ؟
متخصصان بهداشت روان و مراکز درمانی می توانند افراد را ارزیابی کنند تا تشخیص دهند که آیا فرد دچار اختلال رفتاری است یا خیر. آزمون هایی به نام ارزیابی رفتاری عملکردی، کمک به حل مسائل مشکلات رفتاری در دانش آموزان برای رفع مشکلات آنان می کند.
این ارزیابی ها بر اساس تکنیک ها و راهکارهایی برای شناسایی رفتارهای مسئله دار طراحی شده است. تیم های آموزشی منحصر به فرد پس از این ارزیابی برای انتخاب درمان مربوط به مشکلات رفتاری خاص به کمک گرفته می شود. این تیم در روند آموزش دانش آموزان شرکت می کنند و ممکن است والدین و معلمان نیز در این آموزش حضور داشته باشند.
دارو: گزینه های دارویی اصلاح رفتار
برای درمان فرد ممکن است جهت کمک به مدیریت اختلالات رفتاری دارو تجویز شود. اگرچه دارو درمانی اختلال رفتاری را درمان نمی کند، اما برای کنترل و اصلاح رفتارها بسیار موثر است.
داروهای درمان اختلالات رفتاری و گزینه های ممکن
داروهای بسیاری برای مشکلات رفتاری در دسترس هستند و نوع دارویی که تجویز می شود بستگی به شرایط خاص فرد تحت درمان دارد. ریتالین و دککسدرین به عنوان داروهای کوتاه مدت برای درمان ADHD ذکر شده است. این داروها ممکن است به کودک کمک کنند تا بهتر تمرکز کند، رفتار تحریک کننده را کاهش داده و بیقراری حرکتی را نیز کاهش دهد.
ریتالین همچنین در گروهی از داروها قرار دارد که به عنوان محرک های طولانی مدت شناخته می شوند. انواع دیگر داروها در این گروه شامل Concerta، Methylin ER، CD Methylin، Focalin و Metadate ER است. این داروها ممکن است در برابر ADHD مؤثر باشند. این داروها ممکن است از سوءمصرف مواد مخدر، مانند واناز و Daytrana جلوگیری کند. برخی از متخصصان، ولبوترین را به عنوان یک درمان اصلی ADHD توصیه می کنند.
افراد مبتلا به اختلال اضطراب، OCD یا ADHD ممکن است از داروهای ضد افسردگی از جمله Paxil، Tofranil، Anafranil، Prozac، Luvox، Celexa، Zoloft و Norpramin استفاده کنند. داروهای دیگری که ممکن است به این افراد کمک کند شامل Daytrana، Bifhetamine، Dexedrine، Adderall XR و Strattera است. این داروها با هدف کاهش انگیزش، کاهش بیش فعالی، کاهش اقدامات وسواسی و کاهش احساس افسردگی تجویز می شود.
عوارض جانبی دارو
داروها برای اختلالات رفتاری ممکن است عوارض جانبی داشته باشد. آنها می توانند مسائل عاطفی را افزایش دهند، افکار خودکشی را افزایش دهند و شرایط تشنج را تشدید کنند. برخی از عوارض جانبی احتمالی شامل موارد زیر است:
- بیخوابی
- کاهش اشتها
- لرزان
- افسردگی
- ضربان قلب غیر طبیعی
اعتیاد به دارو، وابستگی و ترک
فرد ممکن است به داروهای مصرف شده برای درمان اختلال رفتاری اعتیاد پیدا کند. در نتیجه ممکن است برای از بین بردن اثرات دارو به کمک حرفه ای نیاز داشته باشد. در صورت سوء استفاده از داروهای خاص فرد، ممکن است علائم ترک مواد مخدر را تجربه کند.
مصرف بیش از حد دارو
كودكان بیش از بزرگسالان در مصرف بیش از حد دارو، از جمله داروهای اختلالات رفتاری احتمال وابستگی دارند. افرادی که افسرده هستند و یا افکار خودکشی دارند، خطر بالای مصرف این داروها با دوز بالا را دارند.
بیشتر بدانید: افسردگی زنان در مقابل افسردگی مردان + راهنمایی کامل
افسردگی و اختلالات رفتاری
طبق گفته کلینیک کلیولند، اختلال رفتاری ممکن است باعث افسردگی شود. برعکس این مسئله نیز ممکن است با این که افسردگی محرک یک اختلال رفتاری است که می تواند منجر به سوء مصرف مواد نیز شود.
تشخیص دوگانه: اعتیاد و اختلالات رفتاری
برای افرادی که اختلال رفتاری دارند اعتیاد به مواد مخدر یا الکل نیز طبیعی است. طبق نظرات روانشناسی امروز، فردی که دچار اختلال هراس است ممکن است به الکل نیز معتاد شود. به گفته WebMD، كودكان مبتلا به ADHD ممكن است در صورت بروز بیماری در بزرگسالی، خطر بیشتری برای ابتلا به سوء مصرف مواد یا وابستگی به الكل دارند.
بیشتر بدانید: قرص‌های ترک اعتیاد می‌تواند اعتیاد فرد را شدیدتر کند
کمک به یک اختلال رفتاری
به دلیل شدت این مسائل مراکز بهداشت روان، کمک به اختلال رفتاری را بسیار مهم دانسته اند. درمان شناختی رفتاری به همراه دارو راهی موثر برای درمان اختلالات مانند ODD است. اخلالات رفتاری اغلب توسط والدین و اطرافیان با اختلالات روانی اشتباه گرفته میشود.
درمان غیر دارویی اختلالات رفتاری
داروهای مورد استفاده در درمان اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) در دهه های اخیر رو به رشد است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) می گویند که تشخیص ADHD در کودکان بین سال های 2003 تا 2011 حدود 41 درصد افزایش یافته است. تخمین زده می شود که 11 درصد از کودکان بین سنین 4 تا 17 سال دچار ADHD شوند. از سال 2011 میزان این بیماری در کل 6.4 میلیون کودک بوده است. اگر برای درمان اختلالات رفتاری استفاده از داروها برای شما راحت نیست گزینه های طبیعی تر دیگری نیز وجود دارد.
داروهای اختلالات رفتاری ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند
داروهای ADHD با تقویت و تعادل انتقال دهنده های عصبی می توانند به بهبود علائم بیماری اختلالات رفتاری کمک کنند. انتقال دهنده های عصبی مواد شیمیایی هستند که سیگنال هایی را بین سلولهای عصبی در مغز و بدن حمل می کنند. داروهای مختلفی وجود دارد که برای درمان ADHD استفاده می شود، از جمله:
مواد محرک مانند آمفتامین یا Adderall (که به شما کمک می کند تا متمرکز شوید و حواس پرتی ها را نادیده بگیرید) اگر عوارض جانبی محرک ها برای فرد بیش از حد باشد یا اگر سایر شرایط پزشکی مانع از استفاده از محرک ها شود، می توان از داروهای بدون تحریک کننده مانند اتموکسین (Strattera) یا بوپروپیون (Wellbutrin) استفاده کرد.
در حالی که این داروها می توانند بیماری را بهبود بخشند اما این داروها می توانندعوارض جانبی احتمالی بسیار جدی را برای فرد ایجاد کند.
عوارض جانبی شامل:
- مشکلات خواب
- نوسانات خلقی
- از دست دادن اشتها
- مشکلات قلبی
- افکار یا اقدامات خودکشی
بسیاری از مطالعات تأثیرات طولانی مدت این داروها را بررسی نکرده اند. اما برخی تحقیقات انجام شده است و پرچم های قرمز را برافراشته است. در یک مطالعه استرالیایی که در سال 2010 منتشر شد، هیچگونه بهبود معنی داری در مشکلات رفتاری و توجه‌ای در کودکان بین 5 تا 14 سال که برای ADHD خود دارو مصرف می کردند، به وجود نیامد. درک و عملکرد اجتماعی آنها نیز بهبود نیافته بود. درعوض، این افراد سطح بالاتری از فشار خون دیاستولیک داشتند. آنها همچنین عزت نفس پایین تر از بقیه همسالان خود داشتند. نویسندگان این مطالعه تأکید کردند که اندازه نمونه و اختلاف آماری برای نتیجه گیری بسیار اندک بوده است.
نکات مهم برای جلوگیری از اخلالات رفتاری
رنگهای خوراکی و مواد نگهدارنده را فراموش کنید
درمان های جایگزین ممکن است به مدیریت برخی از علائم مرتبط با ADHD کمک کند، از جمله:
- عدم توجه به مشکلات
- مشکلات سازمان یافته
- فراموشی
- از بین رفتن تمرکز
کلینیک مایو خاطرنشان می کند که برخی از رنگ های غذایی و مواد نگهدارنده ممکن است باعث افزایش رفتار بیش فعالی در بعضی از کودکان شود. از غذاهایی با این رنگها و مواد نگهدارنده خودداری کنید:
- بنزوات سدیم، که معمولاً در نوشیدنی های گازدار، سس سالاد و محصولات مربوط به آب میوه وجود دارد
- FD&C Yellow No. 6، که می توان آن را در آرد سوخاری، غلات، آب نبات، بستنی و نوشیدنی ها یافت
- D&C Yellow No. 10 (کینولین زرد)، که در آب میوه ها و دانه های دودی یافت می شود
- FD&C Yellow No. 5 (تارتازین)، که می تواند در غذاهایی مانند ترشی، غلات، میله گرانولو و ماست یافت شود
- FD&C Red No. 40 (allura red)، که در نوشابه ها، داروهای کودکان، دسرهای ژلاتینی و بستنی یافت می شود.
از مواد آلرژی زای احتمالی دوری کنید
رژیم های غذایی که آلرژن های احتمالی را محدود می کنند ممکن است به بهبود رفتار در برخی از کودکان مبتلا به ADHD کمک کند. اگر گمان می کنید فرزند شما آلرژی دارد بهتر است با پزشک متخصص آلرژی تماس بگیرید. اما می توانید با اجتناب از این غذاها نیز راه درمان را آزمایش کنید:
- مواد افزودنی و مواد نگهدارنده شیمیایی مانند BHT (بوتیله هیدروکسی تولوئن) و BHA (هیدروکسی سنیزول بوتیله)، که اغلب برای نگه داشتن روغن در محصول و جلوگیری از خراب شدن استفاده می شود و می توان در مواد غذایی فرآوری شده مانند چیپس سیب زمینی، آدامس، کیک خشک آن را یافت. مخلوط، غلات، کره، و سیب زمینی پوره فوری نیز جز این دسته است.
- شیر و تخم مرغ
- شکلات
- غذاهای حاوی سالیسیلات، از جمله توت، پودر فلفل، سرکه سیب، انگور، پرتقال، هلو، آلو و گوجه فرنگی (سالیسیلات ها مواد شیمیایی هستند که بطور طبیعی در گیاهان وجود دارند و ماده اصلی بسیاری از داروهای ضد درد هستند)
بیولوژیک EEG را امتحان کنید
درمان بیولوژیکی الکتروانسفالوگرافی (EEG) نوعی نوروتراپی است که امواج مغزی را اندازه گیری می کند. یک منبع معتبر از مطالعه ای در سال 2011 اظهار داشته که EEG یک درمان امیدوارکننده برای ADHD است.
کودک ممکن است در طول یک جلسه معمولی فقط یک بازی ویدیویی ویژه بازی کند. به کودک گفته می شود که تنها روی آن بازی تمرکز کنند. این بازی انواع متفاوتی دارد، مانند “نگه داشتن هواپیما در پرواز.” در این بازی هواپیما شروع به فرود رفتن کند و اگر حواستان پرت شود صفحه تاریک می شود. این بازی به مرور زمان تکنیک های جدید تمرکز را به کودک می آموزد. سرانجام، کودک شروع به شناسایی و اصلاح علائم خود می کند.
کلاس یوگا یا تای چی را در نظر بگیرید
برخی مطالعات نشان می دهد که یوگا ممکن است برای مبتلایان به ADHD مفید باشد. تحقیقات منتشر شده در 2013Trusted Source بهبودهای چشمگیر در بیش فعالی، اضطراب و مشکلات اجتماعی در پسران مبتلا به ADHD که به طور مرتب یوگا را تمرین می کردند، گزارش کرده است.
برخی مطالعات اولیه حاکی از آن است که تای چی ممکن است به بهبود علائم اختلال کمبود توجه (ADHD) کمک کند. محققان دریافتند كه نوجوانان مبتلا به ADHD كه از تجارب طبيعي استفاده مي كردند، به اندازه بقیه دچار اضطراب و بيش فعالي نبودند. آنها همچنین وقتی در کلاسهای تای چی دو بار در هفته به مدت 5 هفته شرکت کردند، احساسات نامناسب کمتری به نمایش می گذاشتند.
گذراندن زمان در خارج از خانه
گذراندن وقت در خارج از خانه ممکن است به کودکان مبتلا به ADHD سود برساند. شواهد محکمی وجود دارد مبنی بر اینکه گذراندن حتی 20 دقیقه در خارج از خانه نیز می تواند با بهبود غلظت علایم رفتاری آنها سود برساند. فضای سبز و طبیعت سودمندترین این مکان ها برای بیرون رفتن است.
مطالعه ای در سال 2011، و چندین مطالعه قبل از آن، از این ادعا را حمایت می کند که قرار گرفتن منظم در فضای بیرون و فضای سبز یک روش درمانی ایمن و طبیعی است که می تواند برای کمک به افراد مبتلا به ADHD استفاده شود.
درمان رفتاری با والدین
برای كودكان دارای موارد شدیدتر ADHD، رفتار درمانی می تواند مفید باشد. آکادمی اطفال آمریکا اظهار داشت که رفتار درمانی باید اولین قدم برای درمان ADHD در کودکان خردسال باشد. این روش که بعضاً اصلاح رفتاری نامیده می شود، بر روی حل رفتارهای مشکل ساز خاص کار می کند و راه حل هایی را برای کمک به پیشگیری از آنها ارائه می دهد.
این درمان همچنین می تواند شامل تعیین اهداف و قوانین برای کودک باشد. از آنجا که رفتار درمانی و دارو در هنگام استفاده از هم مؤثرتر است، می تواند کمک بزرگی برای کمک به فرزند شما باشد. در درمان، والدین نیز می توانند در فراهم آوردن وسایل مورد نیاز د در موفقیت فرزند خود کمک کنند. تجهیز والدین به تکنیک ها و راهکارهایی برای چگونگی کار درمورد مشکلات رفتاری در این مراکز می تواند در دراز مدت هم به والدین و هم به کودک کمک کند.
مکمل ها
درمان با مکمل ها ممکن شامل موارد زیر باشد:
- ال کارنیتین
- ویتامین B-6
- منیزیم
با این حال، نتایج نشان میدهد که گیاهانی مانند جینکو، جینسنگ و گل گل شور نیز ممکن است به آرامش بیش فعالی کمک کنند. استفاده از این داروها بدون نظارت پزشک می تواند خطرناک باشد – به خصوص در کودکان. اگر علاقه دارید این روشهای درمانی جایگزین را استفاده کنید با پزشک خود مشورت کنید. پزشک می تواند قبل از شروع مکمل ها با آزمایش خون برای اندازه گیری سطح فعلی ماده مغذی در کودک شما مطمئن شود.
راه های پیشگیری از مشکلات رفتاری قبل از شروع آن
یکی از بهترین تکنیک های درمان، پیشگیری است. اگر می توانید از مشکلات رفتاری قبل از شروع آن جلوگیری کنید باید خانواده بسیار شادتری داشته باشید. جلوگیری از بروز مشکلات رفتاری به زمان و تلاش بیشتری نیاز دارد. با این حال، این کار می تواند یک سرمایه گذاری ارزشمند باشد که در طولانی مدت باعث صرفه جویی در وقت شما میشود.
ایجاد یک رابطه سالم
اگر با فرزند خود رابطه سالم ندارید، فرزند شما بسیار برای رفتار مناسب انگیزه کمتری خواهد داشت. دقیقاً مانند اکثر بزرگسالان، کودکان نیز معمولاً انگیزه دارند تا برای کسی که دوست دارند احترام قائل شوند و سخت تر کار کنند. در صورت احساس دوست داشتن و احترام بچه ها خیلی بیشتر از قوانین شما پیروی خواهند کرد. به کودکان توجه مثبت زیادی را نشان دهید. حداقل به مدت چند دقیقه هر روز توجه بی طرفانه خود را به کودک خود بدهید.
چگونه توجه مثبت باعث کاهش مشکلات رفتاری می شود
بازی کنید، سرگرمی داشته باشید و خاطره ایجاد کنید. هرچه رابطه شما قوی تر باشد، فرزند شما برای گوش دادن به قوانین شما انگیزه بیشتری پیدا می کند.
قوانین را از نو بنویسید
اگر مطمئن نیستند که انتظارات شما چیست، کودکان نمی توانند از قوانین شما پیروی کنند. لیست مکتوبی از قوانین خانگی ایجاد کنید و آنها را به طور برجسته در خانه خود نمایش دهید. قوانین را هنگام ورود به شرایط جدید توضیح دهید. به عنوان مثال، بگویید ” باید در كتابخانه آرام صحبت كنید” یا “هنگام بازدید از مادربزرگ در بیمارستان، دویدن ممنوع است.”
پیامدهای نقص قوانین را توضیح دهید
وقتی قوانین را توضیح دادید، به فرزندتان بگویید اگر او قوانین را نقض کند چه اتفاقی خواهد افتاد. اگر کودک شما می داند پاسخ شما چیست، این بدین معنی است که پیامدها برایش آنچنان که باید چالش برانگیز نیست. بگویید، “اگر در فروشگاه فریاد بزنید یا بدوید، مجبور هستید داخل ماشین بمانید” یا “اگر نمی توانید در صندلی خود در میز در رستوران بنشینید، زودتر به خانه می رویم. ”
ارائه ساختار و یک برنامه
برنامه ای را برای فرزند خود ایجاد کنید که مشخص کند چه زمانی او باید تکالیف خود را انجام دهد، چه زمانی او باید کارهای خود را انجام دهد و چه زمانی می تواند اوقات فراغت داشته باشد. هنگامی که بچه ها به ساختار عادت می کنند، خیلی بیشتر از آنها پاسخ مثبت دریافت میکنید.
ستایش رفتار خوب
تلاشهای فرزندتان را ستایش کنید و هر وقت رفتارهایی را که می خواهید تکرار کند، انجام داد او را ستایش کنید. وقتی کودکتان بی سر و صدا بازی می کند، او را تشویق کنید. یا هنگامی که ظرف های خود را در سینک قرار داد خوشحالی خود را نشان دهید و از او قدردانی کنید.
به عنوان تیمی با سایر مربیان کار کنید
اگرچه لازم نیست که قوانین در همه مراحل دقیقاً یکسان باشند، اما وقتی رفتار مربیان کودک و والدین یکسان هستند، کمک می کند. با شریک زندگی خود یا معلمان همکاری کنید تا در مورد راهکارهای انضباطی و رفتارهایی که باید مورد توجه قرار بگیرد گفتگو کنید.
به فرزند خود در مورد احساسات بیاموزید
هنگامی که بچه ها درک درستی از احساسات خود دارند، به احتمال زیاد کنترل رفتارهای خود را به دست میگیرند. به کودک مهارت های مدیریت خشم و مهارت های خاص برای مقابله با احساسات ناراحت کننده مانند ترس، غم، ناامیدی و ناامیدی، آموزش دهید.
بیشتر بدانید: درمان اختلالات کودکان و راه های مقابله با آن
کنترل ضربه را آموزش دهید
هنگامی که بچه ها می توانند تکانه های خود را کنترل کنند، کمتر احتمالاً واکنش تهاجمی یا مخالفت نشان می دهند. با بازی های مختلف و استراتژی های نظم و انضباط، مهارت های کنترل ضربه را به فرزند خود بیاموزید. هنگامی که بچه ها کنترل تکانه را تجربه می کنند، زندگی اجتماعی آنها بهبود می یابد و تمایل به عملکرد بهتر دارند. بنابراین تمرین رضایت بخش را شروع کنید و مهارت های لازم را به فرزند خود آموزش بدهید تا بتواند انگیزه های کلامی و جسمی خود را بهتر مدیریت کند.
یک سیستم پاداش ایجاد کنید
رفتاری را که می خواهید بارها و بارها مشاهده کنید، مانند “انجام کارها”، یا “انجام دادن کارهای خود ” را مشخص کنید. سپس، یک سیستم پاداش ایجاد کنید که کودک شما را به دنبال کردن مسیر سوق دهد. کودکان خردسال به خوبی به سیستم پاداش پاسخ می دهند و بچه های بزرگتر به خوبی به سیستم های اقتصادی پاداش پاسخ نشان می دهند. فرزند شما در این روش برای پیروی از قوانین انگیزه بیشتری پیدا می کند و مهارت های جدید کسب می کند.
از پیش برنامه ریزی کنید
با برنامه ریزی در پیشگیری از مشکلات رفتاری پیشگام باشید. مشکلات احتمالی را قبل از شروع شناسایی کنید. به عنوان مثال، اگر می دانید فرزند شما احتمالاً با برادرش دعوا می کند که ابتدا می خواهد از بازی ویدیویی استفاده کند، یک سیستم روشن تنظیم کنید. به آنها بگویید که می توانند نوبتی بازی کنند و هرکسی که مشاجره کند یا دعوا کند نوبت خود را از دست می دهد. وقتی یک قدم جلوتر هستید، می توانید از بروز مشکلات رفتاری زیادی جلوگیری کنید.
اختلالات رفتاری در کودکان شایع تر است، بنابراین بسیار مهم است از وجود آنان جلوگیری شود. با کودکان خود صحبت کنید و مشکلات آنان را درک کنید. با پزشک کودکان در مورد مشکلات احتمالی مشورت کنید. فرزند شما باید دوست شما باشد تا بتوانید به درک درستی از مشکلات او برسید. از شیوه های جدید درمان آگاه شوید تا بتوانید آن را درمان کنید. هرگز بعد از دیدن مشکلات رفتاری کوچک به فکر اختلالات رفتاری نیوفتید و خونسرد باشید.
در صورت بروز مشکل به یک مرکز سلامت کودکان مراجعه کنید. میتوانید این خدمات را رایگان دریافت کنید یا به یک روانشناس مراجعه کنید. در مدرسه معلمان و مربیان کودک نیز رفتار او را زیر نظر خواهند داشت و مشکلات احتمالی را با شما درمیان خواهند گذاشت.
