استئومالاسی به معنای نرمی استخوان است. استخوان بافتی زنده و فعال است که طی فرآیند ” جایگزینی” دائما در فعالیت و تبدیل است. استخوان از دو قسمت خارجی و داخلی ساخته شده است که ساختار خارجی (کورتکس) سفت و سخت است و از مواد معدنی به وِیژه کلسیم و فسفر ساخته شده است و قسمت داخلی (ماتریکس) نرم تر است که از فیبر های کلاژن به وجود آمده است. هنگام تشکیل نرمال استخوان طی فرآیند معدنی شدن استخوان، فیبرهای کلاژنی توسط مواد معدنی پوشیده می شود. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به استئومالاسی می پردازیم.
چه کسانی به این بیماری مبتلا می شوند؟
احتمال ابتلای هر فرد فاقد ویتامین D به استئومالاسی وجود دارد. اگر چه نقش تغذیه در دسترسی به ویتامین D می تواند موثر باشد ولی مقادیر زیاد این منابع توسط بدن تامین می شود. کلسترول موجود در پوست، تحت تاثیر تابش اشعه خورشید به ویتامین D تبدیل می شود. استحکام استخوان تشکیل یافته به میزان مواد معدنی پوشاننده ماتریکس کلاژنی بستگی دارد و با افزایش رسوب آن بر روی کلاژن، استخوان قوی تر می شود.
اگر این فرآیند به طور مناسب انجام نگیرد، استئومالاسی یا نرمی استخوان به وجود می آید. در این بیماری استخوان دارای مقادیر زیادی فیبرهای کلاژنی بدون وجود ماده پوشاننده معدنی است، بنابراین استخوان نرم و فاقد استحکام است، به همین دلیل امکان خمیدگی و شکست آن وجود دارد که می تواند فرآیندی بسیار دردناک باشد.
انواع کمیابی از استئومالاسی وجود دارند که معمولا به دلیل مشکلات کلیوی و فقدان فسفر در بدن ایجاد می گردند. چنین حالتی گاها جنبه ارثی داشته و از طریق ژن های والدین به فرزندان انتقال پیدا کرده است. عوامل کلیوی دیگری مثل عوارض مصرف برخی داروها نیز می توانند یکی از علل ابتلا به این بیماری باشند.
افرادی که بیشتر در معرض ابتلا به استئومالاسی هستند، افرادی هستند که امکان دسترسی به نور خورشید ندارند و درنتیجه تولید ویتامین D در آنها رو به کاهش است چون :
- به دلیل بیماری جهت دسترسی به فضای باز محدودیت دارند.
- به دلیل برخی مسائل مثل دلایل مذهبی، لباس هایی را می پوشند که کل بدن را می پوشاند.
- افرادی با پوست تیره ای هستند و در نقطه ای از جهان زندگی می کنند که تابش نور خورشید از شدت کافی برخوردار نیست.
پوست تیره اگرچه محافظی در برابر تابش شدید نور خورشید است ولی در آب و هوای سردسیری برای تولید حداکثری ویتامین D کارایی ندارد. مردمانی از قاره آسیا، به ویژه شبه قاره هند و نواحی اطراف، در خطر ابتلا به استئومالاسی قرار دارند که حدس و گمان در باره علت اصلی آن همچنان پابرجاست ولی قطعا مجموعه ای از عوامل در پیدایش آن دخیل می باشند.
پوست افراد این مناطق قادر به جذب ویتامین D در آب و هوای سرد نیست و زنان آنان به خاطر مسائل دینی لباس هایی می پوشند که کل بدن را می پوشاند که سبب کاهش تماس نور خورشید با پوست آنها می شود. رژیم غذایی مردم آسیا به طور معمول میزان کمی ویتامین D دارد و شاید شامل مواد شیمیایی هست که از جذب آن جلوگیری می کند. برای مثال ادویه Chapatti مانع جذب نرمال کلسیم از معده می گردد، البته اخیرا به این ادویه ویتامین D افزوده شده است تا به جذب کلسیم کمک کند.
اغلب مردم اهل شبه قاره هند و نواحی اطراف نسبت به لاکتوز (قند شیر) ناسازگار هستند که به همین دلیل نمی توانند مقادیر کافی کلسیم را جذب کنند. افرادی که رژیم غذایی شان فاقد ویتامین D هست و ناتوان در تولید آن در پوست خود هستند در خطر ابتلا به استئومالاسی قرار دارند.
علائم استئومالاسی
استئومالاسی به ویژه در نتیجه فقدان ویتامین D می تواند سبب بروز علایم زیر گردد:
- درد در استخوان ها
- ضعف عضلانی
- شکستگی های ظریف (نسبی) در استخوان
درد استخوانی اغلب در پاها، قسمت فوقانی ران ها، زانوها و گاها در پاها به هنگام ایستادن، راه رفتن یا دویدن به وجود بیاید. نشستن یا دراز کشیدن جهت استراحت می تواند سبب تسکین درد گردد. گاها ضربه کوچکی به استخوان مثلا استخوان ساق، سبب بروز دردی غیر قابل تحمل خواهد شد.
با وخیم تر شدن بیماری، درد نیز در همه استخوان ها گسترش یافته و با کوچکترین حرکتی شکستگی پدیدار خواهد شد. عضلات ضعیف تر یا خشک خواهند شد. ضعف عضلانی به طور حداکثری در ران ها و شانه ها مشاهده خواهد شد.
به همین دلیل بالا رفتن از پله ها، بلند شدن از صندلی بدون فرد کمکی و در موارد شدیدتر خروج از تختخواب بسیار مشکل خواهد بود. شکستگی های نسبی مرتبط با استئومالاسی به نام نواحی لوزر یا شکستگی کاذب نامیده می شوند که می توان سبب بروز درد گردند و گاها همین نواحی سبب شکستگی کامل استخوان می گردند.
در اغلب مبتلایان به استئومالاسی وراثتی، ضعف عضلانی کمتر رایج است. مشکل اصلی رسوب مواد معدنی در لیگامنت ها و تاندون های اطراف ستون فقرات، لگن و شانه ها است که سبب سختی در فعالیت این مفاصل می گردد.
علل استئومالاسی
استئومالاسی به طور معمول به خاطر فقدان ویتامین D و یا فسفر ایجاد می گردد. اگر چه فقدان ویتامین D در برخی کشورها رو به رشد است ولی این عامل همیشه سبب بروز استئومالاسی نمی گردد. انواع نادری از استئومالاسی وجود دارد که به علت عوامل ژنتیکی یا اختلالات زمینه ای به وجود می آیند که توانایی بدن در جذب فسفر و ویتامین D را تحت تاثیر قرار می دهند.
اختلالاتی زمینه ای مثل بیماری کبدی، نارسایی کلیوی و شکمی و یا بیماری خودایمنی که سبب آسیب سیستم گوارشی گردد و متابولیسم مواد غذایی را مختل کند. فقدان کلسیم نیز می تواند سبب استئومالاسی گردد ولی در کشورهای غربی کمبود کلسیم رایج نمی باشد.
فقدان ویتامین D و استئومالاسی
ویتامین D به دلیل کمک به جذب کلسیم و فسفر، نقش مهمی در سلامتی استخوان ها دارد. بدن به هنگام تماس مستقیم با اشعه ماورابنفش خورشیدی، از طریق مشارکت با واکنش های شیمیایی بدن سبب تولید ویتامین D می گردد.
در فصولی از سال در مناطقی که تابش نور خورشید کاهش می یابد مثل فصل پاییز و زمستان در قطب شمال یا در افرادی که در معرض نور مستقیم خورشید قرار نمی گیرند، ویتامین D کافی برای ساخت مواد معدنی جهت استحکام بخشی به استخوان تولید نمی گردد. این فرآیند احتمال ابتلا به استئومالاسی را افزایش می دهد.
سرطان های سینه، روده، پروستات و بیماری های قلبی و دیابت نوع دو و چاقی نیز بر اثر کمبود ویتامین D ایجاد می گردند.
فقدان فسفر
تعدادی از انواع استئومالاسی به خاطر اختلالاتی که سبب کاهش جذب فسفر می شود، به وجود می آید. اختلالاتی از قبیل :
- اختلالات نادر ژنتیکی
- بیماری های کلیوی ( در مراحل نهایی) و نارسایی کلیوی
- بیماری های کبدی
داروهای خاص
مصرف طولانی مدت یا دوز زیاد تعدادی از داروها احتمال ابتلا به استئومالاسی را افزایش می دهند.
تعدادی از داروهای ضد تشنج که سبب استئومالاسی می شوند، عبارتند از :
- والپرووات سدیم
- کاربامازپین
- فنوباربیتال
- توبیرامات
- فنی توئین
سایر داروهای عامل استئومالاسی عبارتند از :
- کلسترآمین، برای کاهش کلسترول
- ریفامپیسین، آنتی بیوتیک
- ایزونیازید، برای درمان سل
- آنتی اسید ها، دارای آلومینیوم
- فریک اکسید، برای درمان آنمی یا کم خونی
- بی فسفات ها، برای درمان استئوپروز و متاستاز استخوانی
- فلوراید، ممانعت از پوسیدگی دندان
تاثیر استئومالاسی بر روی مبتلایان
اگر چه بازسازی مجدد استخوان و افزایش قدرت عضلانی ممکن است چندین ماه طول بکشد، درمان افراد مبتلا بسیار امیدوارکننده خواهد بود. تشخیص دیرهنگام استئومالاسی، امکان بازسازی به خصوص اگر استخوان ها شکسته باشد به سختی حاصل می شود.
نحوه تشخیص استئومالاسی
تشخیص با انجام آزمایش خونی شروع می شود که در صورت بروز هر یک از حالات زیر، احتمال ابتلا به استئومالاسی و یا سایر اختلالات استخوانی وجود دارد.
- سطح پایین ویتامین D
- سطح پایین کلسیم
- سطح پایین فسفر
پزشک همچنین ممکن است آزمایش ایزوآنزیم های آلکالین فسفاتاز را درخواست کند که سطوح بالای آن نشانگر استئومالاسی خواهد بود. سطح بالای هورمون پاراتیروئید نیز نشانگر فقدان ویتامین D می باشد. رادیوگرافی ممکن است نشانگر شکستگی های کوچکی در استخوان ها باشد که به آنها شکستگی های کاذب یا نواحی لوزر گفته می شود. احتمال شکستگی در این نواحی حتی با کوچکترین جراحت وجود دارد.
در صورت نیاز پزشک جهت تشخیص، اقدام به تهیه بیوپسی می کند که بدین منظور سوزنی را با عبور دادن از پوست و عضله به استخوان وارد کرده و بیوپسی را تهیه می کند و سپس به مطالعه میکروسکوپی آن می پردازند. معمولا جهت تشخیص رادیوگرافی و آزمایش های خونی کفایت می کند و لزومی به تهیه بیوپسی استخوانی نیست.
درمان استئومالاسی
در اغلب موارد درمان سبب بهبودی استئومالاسی می گردد ولی تسکین درد استخوان و ضعف عضلانی ممکن است بعد از چندین ماه حاصل شود. اگر استئومالاسی به خاطر کمبود ویتامین D به وجود آید، اغلب از 20 تا 50میکروگرم یا 800 تا 2000 واحد ویتامین D به صورت روزانه مصرف می گردد. البته بعضی پزشکان برای شروع، دوزهای بیشتری توصیه می کنند.
اگر میزان کلسیم دریافتی روزانه از رژیم غذایی کمتر از 750 میلی گرم باشد، 500 تا 1000میلی گرم از مکمل های کلسیمی سبب تسریع بهبود استخوان سازی می شود. اگر عامل استئومالاسی روشن و قابل درمان نباشد، باید از مکمل های ویتامین D به صورت روزانه و طولانی مدت استفاده شود. اگر مصرف این ویتامین متوقف شود، احتمال عود مجدد بیماری وجود دارد.
به محض شروع درمان، علی رغم نیاز به داروهای ضد درد در میان مدت، شکستگی ها به طور عادی درمان می شوند. تا زمان بهبودی کامل شکستگی ها، باید از انجام ورزش های سنگین اجتناب کرد. اغلب افراد مبتلا به نارسایی کلیوی یا استئومالاسی وراثتی در طول دوران زندگی خود باید تحت نظر پزشک باشند و به طور منظم و دوره ای تحت معاینات بالینی در مراکز تخصصی قرار بگیرند.
نوع ویژه ای از ویتامین D به نام کلسیترول در این افراد کاربرد دارد. این نوع ویتامین در حالت عادی شکل تبدیلی ویتامین D توسط کلیه است و برای معدنی شدن استخوان به کار می رود.
کنترل علایم استئومالاسی
برخی از فعالیت هایی که افراد می توانند برای ارتقای سلامت استخوانی خود انجام دهند، عبارتند از :
- رژیم غذایی غنی از ویتامینD
- قرارگیری به اندازه کافی در معرض نور خورشید
- کاهش مصرف الکل
- توقف استعمال سیگار
- ورزش منظم
- حفظ وزن ایده آل
ورزش
ورزش به ویژه ورزش های کاهنده وزن مثل راه رفتن، دویدن و وزنه برداری سبب ایجاد کشش در استخوان ها می شود. با این وجود در حین درمان، باید از انجام ورزش های سنگین اجتناب کنید.
نور خورشید
هر جا که ممکن است، بدن خود را در معرض نور خورشید قرار دهید تا به بهترین نحو ویتامین D را به دست آورید. انجام این کار به صورت روزانه به مدت 15 دقیقه کفایت می کند. اگر شما پوست حساسی دارید یا تابش نور خورشید شدید است، مواظب آفتاب سوختگی و قرمزی پوست خود باشید.
رژیم غذایی و تغذیه
رژیم غذایی دارای ویتامین D و کلسیم کمک کننده است ولی به تنهایی قادر به کنترل اختلال نمی باشد. ولی برای افرادی که نمی توانند در معرض نور خورشید قرار گیرند، رژیم غذایی قادر به تامین ویتامین D است.
ماهی های روغنی مثل ماهی آزاد، سالمون و شاه ماهی بهترین منابع ویتامین D می باشند و از طرفی محصولات لبنی بهترین منابع کلسیم دار می باشند.
بیشتر بدانید: راهی برای تامین ویتامین D مورد نیاز بدن
اگر شما قادر به استفاده از این منابع کلسیم و ویتامین D نباشید، متخصص تغذیه حتما به شما گوشزد خواهد کرد. به دلیل عدم تابش کافی خورشید در انگلستان و عدم اطمینان از دریافت کافی ویتامین D از رژیم غذایی، وزارت بهداشت انگلستان تاکید کرده است که هر فرد در طول پاییز و زمستان، روزانه باید 10 میکروگرم از مکمل های ویتامین D را مصرف کنند.
افرادی هم که امکان دسترسی به تابش نور خورشید ندارند یا پوست آنها قادر به جذب کافی ویتامین نیست، توصیه می شود در تمام طول سال به طور روزانه 10 میکروگرم از مکمل های ویتامین D را مصرف کنند.
عوارض بالقوه استئومالاسی
علایم بیماری با عدم وجود منابع کافی ویتامین D قابل بازگشت است. همچنین با عدم مصرف داروهای درمانی برای بیماری های زمینه ای مثل نارسایی کلیوی نیز این فرآیند تکرار پذیر می باشد. جهت دریافت برنامه درمانی با پزشک خود مشورت کنید.
موارد قابل انتظار در طولانی مدت
استئومالاسی در صورت عدم درمان سبب شکستگی و بدشکلی شدید استخوان خواهد شد. در صورت افزایش میزان دریافت ویتامین D، کلسیم و فسفر علایم بهبودی سریعا نمایان خواهند شد. بهبودی کامل استخوان به شش ماه زمان نیازمند دارد.
درمان های خانگی برای استئومالاسی
درمان های خانگی کاربردی که می توانند سبب کاهش علایم بیماری و بهبودی نسبی گردند، عبارتند از :
مکمل های غذایی
یکی از دلایل اولیه بروز استئومالاسی، فقدان ویتامین های ضروری برای حفظ سلامتی بدن می باشد. به طور شایع، استئومالاسی نتیجه فقدان ویتامین D در رژیم غذایی می باشد. این ویتامین ضروری از تابش نور خورشید و مصرف میوه ه ها و سبزی های با رنگ روشن به دست می آید. استئومالاسی تنها یکی از ناهنجاری های حاصل از فقدان مقادیر کافی از ویتامین D در رژیم غذایی می باشد.
اگر متوجه چنین کمبودی در رژیم غذایی خود شدید، باید رژیم غذایی خود را به دقت زیرنظر داشته باشید تا جهت سالم تر کردن آن، چیزی را به آن اضافه یا از آن کم کنید. مثلا غذاهای و مکمل های غنی از ویتامین D را باید جهت بهبود سلامتی را باید به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
مکمل های معدنی
فقدان تنها یک نوع ماده معدنی در رژیم غذایی نمی تواند عامل استئومالاسی باشد بلکه فقدان گروهی از مواد معدنی عامل بروز آن می باشد که رایج ترین آنها، انواعی است که بیشترین نقش را در ساخت و سالم ماندن استخوان بر عهده دارند. هنگام ابتلا به استئومالاسی، فقدان این مواد معدنی سبب ایجاد استخوان های نرم می شود.
به طور کلی مکمل های معدنی و موادغذایی غنی از کلسیم سبب بهبود سلامتی شما می گردد و همچنین درمان مهمی برای استئومالاسی می باشد. مکمل های کلسیمی بدون نسخه پزشکی در دسترس عموم می باشد. تا زمان اطمینان از بهبودی کامل می توانید از مولتی ویتامین ها و مکمل ها استفاده کنید.
حذف گلوتن
اختلالاتی که سبب تغییر در نحوه جذب مواد معدنی در بدن می شوند، می توانند سبب ابتلا به استئومالاسی گردند. این اختلالات شامل طیف گسترده ای از اختلالات گوارشی مثل آلرژی نسبت به گلوتن می باشد.
انواع مختلفی از آلرژی نسبت به گلوتن وجود دارد که با تکرار قرارگیری در برابر آن (هرچند به میزان کم) سبب اختلال در سیستم گوارشی شده و مانع جذب مواد مغذی از غذاها می گردد که این فرآیند خود می تواند علت مستقیم ابتلا به استئومالاسی باشد.
اگر فکر می کنید این علایم نشانگر علت اصلی اختلال است، باید رژیم غذایی خود را مجددا کنترل کنید تا از عدم وجود غذاهای حاوی ذرات گلوتن در رژیم غذایی خود اطمینان حاصل کنید.
تغییر رژیم غذایی
قرارگیری در معرض نور خورشید، جبران کمبودهای غذایی در رژیم غذایی و حذف گلوتن از رژیم غذایی تنها مواردی نیست که می توانند سبب بهبود استئومالاسی گردند.
در صورت وجود هرگونه علایم استئومالاسی ( اعم از وجود درد استخوانی، ضعف عضلانی و شکستگی های مکرر استخوانی )، ابتدا به پزشک مراجعه کنید تا متخصص تغذیه، رژیم غذایی مغذی از ویتامین ها و مواد معدنی مکمل مورد نیاز بدن شما را مشخص کند.
کاری که شما می توانید در خانه جهت بهبود تغذیه خود انجام دهید، ایجاد تغییراتی کوچک جهت افزایش مصرف مواد غذایی غنی از کلسیم و ویتامین D می باشد که مصرف شیر، دانه های مقوی (مثل بادام و گردو )، میوه، آجیل و مکمل های غذایی این نقش تکمیلی را بر عهده دارند.
قرارگیری در معرض نور خورشید
قرارگیری در معرض نور خورشید به دلیل تولید ویتامین D از نور خورشید در پوست، یکی از مهم ترین موارد برای سلامت ذهن و بدن است. این ویتامین به ترمیم و رشد بدن کمک می کند و همچنین سبب جذب سایر مواد مغذی مورد نیاز بدن می گردد. اگر به اندازه کافی در معرض نور خورشید قرار نگیرید یا رژیم غذایی تان فاقد ویتامین D باشد، خود را در معرض ابتلا به اختلالاتی مانند استئومالاسی قرار می دهید.
بیشتر بدانید: ویتامین D در کاهش میزان سرماخوردگی و افزایش طول عمر نقش دارد
این اختلال درمناطقی که دسترسی به نور خورشید سخت است، شیوع بیشتری دارد و دسترسی به نور خورشید تنها یک راه درمانی برای بهبودی استئومالاسی می باشد. در این گونه مناطق بهترین راهکار، افزایش مصرف مکمل های ویتامین D بیشتر می باشد.
استرحت کردن و ورزش متوسط
استئومالاسی به دلیل ایجاد ناراحتی و درد شدید در استخوان ها و عضلات شناخته شده است. اگر استئومالاسی درمان نگردد یا عضلات و استخوان های ضعیف تحت کشش غیر ضروری قرار بگیرند، دردی مزمن عضلات را فرا گرفته و خطر شکستگی استخوان افزایش می یابد که ممکن است سبب بروز اختلالاتی دائمی در فرد گردد.
به هنگام شروع درمان استئومالاسی، استراحت و انجام ورزش متوسط مرحله ای ضروری است که توسط پزشک به شما توصیه می شود پس شما می تواند آن را در خانه با مصرف مکمل ها و تغییر رژیم غذایی شروع کنید.
به یاد داشته باشید که حتی انجام ورزش های متوسط مثل راه رفتن هم ممکن است سبب ایجاد کشش های شدیدی در عضلات و استخوان ها گردد. چند ماه بعد از استراحت کامل و تغییر رژیم غذایی، انجام ورزش های متوسط توصیه شده است.
فیزیوتراپی متوسط
فیزبوتراپی متوسط معمولا در طول دوره درمانی و بهبودی اختلالاتی مانند استئومالاسی توصیه می شود. اما این مرحله فقط در مراحل نهایی درمان و بعد از ارزیابی بهبودی کامل آسیب های ایجاد شده انجام پذیر می باشد. فیزیوتراپی متوسط هنگامی شروع می گردد که بدن و استخوان ها استحکام لازم جهت انجام فعالیت را داشته باشد.
ورزش های ویژه ای را که سبب بهبودی استئومالاسی می شود، انجام دهید مثل ورزش های متوسطی که داخل استخر انجام می شود و هیچگونه کشش اضافی در استخوان و عضلات وارد نمی کند. هیچگونه کششی در بدن خود ایجاد نکنید چون احتمال بروز آسیب بدتر را افزایش می دهد و اگر هر گونه شکستگی در استخوان ها به وجود آمد، اقدام به درمان آن در خانه نکنید بلکه به پزشک خود مراجعه کنید.
استفاده از گرما و سرما
درد عضلانی و استخوانی از علایم رایج مبتلایان به استئومالاسی می باشد و همین علایم باید هشداری جدی جهت انجام معاینات بیشتر برای رسیدن به عامل اصلی باشد. این بدین معنی است که شما باید سلامتی و رژیم غذایی خود را به دقت بررسی کنید. تا زمانی که از ابتلا یا عدم ابتلا به استئومالاسی اطمینان حاصل نکرده اید، از انجام هر گونه ورزش کششی خودداری کنید.
علاوه بر درمان کلی بیماری، علایم جهت رفع درد باید درمان شود. یکی از راه های کاهش درد، به کارگیری مستقیم گرما و گاها سرما در محل آسیب دیده می باشد. این کار سبب تسکین درد عضلانی و استخوانی در ناحیه مورد نطر می شود.
سوالات متداول
کدام گروه جمعیتی بیشتر در معرض خطر می باشند؟
پاسخ : افراد در معرض خطر در نقاط مختلف جهان متفاوت می باشد. در کشورهای دورتر از خط استوایی، افراد سیاه پوست در معرض بیشترین خطر قرار دارند. در مناطقی مانند خاورمیانه، آفریقا و شبه قاره هند که تابش حداکثری نور خورشید وجود دارد، علل اصلی ابتلا به استئومالاسی شامل رژیم غذایی سنتی فاقد کلسیم، پوست تیره و لباس کامل می باشد.
تفاوت بین استئوپروز و استئومالاسی چیست؟
پاسخ : استئومالاسی، نرمی استخوان به دلیل فقدان ویتامین D می باشد. استئوپروز کاهش تراکم استخوان و شکنندگی آن به دلیل تغییرات هورمونی و افزایش سن می باشد. با وجود شباهت علایم استئوپروز و استئومالاسی، علل زمینه ای و درمان آنها با هم متفاوت می باشد.
تفاوت بین استئومالاسی و راشیتیسم چیست؟
پاسخ : راشیتسم و استئومالاسی اختلالی یکسان می باشد ولی تنها تفاوت موجود، سن ابتلا به آنها می باشد. استئومالاسی در کودکان به نام راشیتیسم شناخته می شود. علایم و درمان در هر دو مشابه می باشد. کودکان مبتلا به راشیتیسم به دلیل رشد در معرض ابتلای شدیدتری به ناهنجاری های اسکلتی می باشند.
تفاوت بین استئومالاسی و استئوپنی چیست؟
پاسخ : استئوپنی از لحاظ از بین رفتن تراکم استخوانی مشابه استئوپروز می باشد ولی چون به اندازه استئوپروز شدید نیست، در آن دسته قرار نمی گیرد.
آیا استئومالاسی سبب بروز استئوپروز می گردد؟
پاسخ : خیر، استئوپروز به دنبال کاهش حجم استخوانی متعاقب پیری یا تغییرات هورمونی بعد از یائسگی در زنان ایجاد می شود.
آیا استئومالاسی قابل درمان می باشد؟
پاسخ : بله، استخوان ها همیشه در حال نوسازی می باشند و دریافت میزان کافی ویتامین ها و مواد معدنی، سبب معدنی شدن طبیعی و مجدد استخوان می گردد. روند درمانی 6 ماه طول می کشد.
آیا استئومالاسی قابل پیشگیری است؟
پاسخ : بله، دریافت میزان کافی ویتامین D، کلسیم و فسفر که متناسب با بیماری های کبدی و کلیوی فرد می باشد، از ابتلا به استئومالاسی پیشگیری می کند.
