تومورهای کارسینوئید نوعی از سرطان با رشد آهسته هستند که می توانند در قسمت های مختلفی از بدن به وجود بیایند. تومورهای کارسینوئید زیر مجموعه تومورهایی به نام تومورهای نورواندوکرین هستند که در دستگاه گوارش (معده، آپاندیس، روده کوچک، کولون یا روده بزرگ و رکتوم یا راست روده) و یا در ریه ها شروع به رشد می کنند. تومورهای کارسینوئید معمولا سبب بروز هیچ علائم و نشانه های مشهودی نمی شوند تا زمانی که بیماری پیشرفت کند. تومورهای کارسینوئید می توانند سبب تولید و ترشح هورمون هایی در بدن شوند که علائمی همچون اسهال و گرگرفتگی پوست را به همراه دارند. درمان تومورهای کارسینوئید معمولا شامل جراحی و گاهی مصرف دارو است. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به تومورهای کارسینوئید می پردازیم.
علائم تومورهای کارسینوئید
در بیشتر موارد، تومورهای کارسینوئید سبب بروز علائم و نشانه های مشهودی نمی شوند. معمولا تشخیص علائم آن ها مبهم و سخت است. این علائم به محل ایجاد تومور هم بستگی دارند.
تومورهای کارسینوئید ریه
علائم و نشانه های تومورهای کارسینوئید ریه شامل این مواردند:
- درد در قفسه سینه
- خس خس سینه
- تنگی نفس
- اسهال
- قرمز شدن و احساس گرما در صورت و گردن (گرگرفتگی پوست)
- افزایش وزن، خصوصا در اطراف قسمت میانی بدن و کمر
- نشانه های صورتی یا بنفش روی پوست که مثل ترک پوست هستند.
تومورهای کارسینوئید در سیستم گوارشی
علائم و نشانه های تومورهای کارسینوئید در سیستم گوارشی شامل این مواردند:
- درد در ناحیه شکم
- اسهال
- حالت تهوع، استفراغ و ناتوانی در دفع مدفوع به علت انسداد روده
- خونریزی رکتوم (راست روده)
- قرمز شدن و احساس گرما در صورت و گردن (گرگرفتگی پوست)
زمان مراجعه به پزشک
اگر علائم ذکر شده و علائمی که مداوم بودند و سبب اذیت شدن تان می شدند را تجربه کردید، قرار ملاقاتی با پزشک تنظیم کنید.
علائم و نشانه های تومورهای کارسینوئید دستگاه گوارش (معده و روده)
بیشتر کارسینوئیدهای معده و روده (GI) به آرامی رشد می کنند. اگر سبب بروز علائم شوند، معمولا علائم حاصل مبهم هستند. برای تشخیص این که چه اتفاقی دارد می افتد، پزشکان در ابتدا سایر اختلالات رایج و ممکن را بررسی می کنند. همین موضوع تشخیص را به تاخیر می اندازد. گاهی تشخیص بیماری حتی چندین سال طول می کشد. اما برخی از علائم سبب تشخیص زود هنگام می شوند.
علائم با توجه به محل تومور
گاهی علائمی که فرد به علت تومور کارسینوئید GI دارد، به این بستگی دارد که تومور در چه قسمتی در حال رشد و گسترش است.
آپاندیس
افرادی که در آپاندیس شان تومور دارند معمولا علائمی ندارند. اغلب هنگامی که آپاندیس به علت سایر مشکلات برداشته می شود به وجود تومور پی می برند. گاهی تومور ورودی بین آپاندیس و بقیه روده را مسدود می کند و سبب آپاندیسیت می شود. علائم این اختلال شامل تب، حالت تهوع، استفراغ و دل درد هستند.
بیشتر بدانید: آپاندیس؛ علائم، عوارض جانبی، تشخیص و درمان آپاندیس
روده کوچک یا کولون
اگر تومور در روده کوچک یا کولون شکل گرفت می تواند سبب انسداد موقت روده شود. این حالت سبب انقباض عضلات شکم، دل درد، از دست دادن وزن، خستگی مفرط، نفخ، اسهال، حالت تهوع و استفراغ می شود. گاهی این علائم چند سال قبل از این که به وجود تومور کارسینوئید پی برده شود شروع می شوند.
این تومور به آرامی رشد می کند و سرانجام بزرگ می شود، روده را کاملا مسدود می کند و سبب دل درد شدید، حالت تهوع، استفراغ و حتی موقعیتی می شود که زندگی فرد را به خطر می اندازد. گاهی تومور کارسینوئید ورودی آمپول واتر را مسدود می کند. وقتی آمپول واتر مسدود می شود عملکرد صفرا به مشکل بر می خورد و سبب زرد شدن پوست و چشم ها (یرقان) می شود.
گاهی نیز در عملکرد پانکراس خلل وارد می شود و سبب پانکراتیت، درد در شکم، حالت تهوع و استفراغ می شود. هنگامی که لوزالمعده ملتهب می شود به این وضعیت پانکراتیت می گویند. تومور کارسینوئید گاهی می تواند سبب خونریزی روده شود. این مشکل می تواند سبب کم خونی (تعداد پایین گلبول های قرمز)، خستگی مفرط و قطعی نفس شود.
رکتوم
تومورهای کارسینوئید که در رکتوم وجود دارند معمولا با آزمایش های ساده تشخیص داده می شوند. این تومورها می توانند سبب یبوست، درد و خونریزی از رکتوم شوند.
معده
تومورهای کارسینوئید که در معده رشد می کنند معمولا به آرامی رشد می کنند و سبب بروز هیچ علائم خاصی نمی شوند. این تومورها معمولا هنگامی که با آندوسکوپی در حال معاینه معده برای سایر اختلالات هستند، خود را نشان می دهند. برخی از این تومورها سبب بروز علائمی همچون سندرم کارسینوئید می شوند.
علائم ناشی از هورمون هایی که توسط تومورهای کارسینوئید تولید می شوند
برخی از انواع تومورهای کارسینوئید سبب ترشح هورمون ها به جریان خون می شوند که بسته به نوع هورمون ترشح شده سبب بروز علائم متفاوتی می شوند.
سندرم کارسینوئید
از هر ۱۰ تومور کارسینوئید یکی از آن ها موادی شبیه به هورمون به جریان خون ترشح می کند و سبب سندرم کارسینوئید می شود. علائم این سندرم شامل این مواردند:
- گرگرفتگی صورت (احساس گرما و قرمز شدن)
- اسهال شدید
- خس خس سینه
- ضربان تند قلب
عواملی مثل استرس و ورزش شدید سبب تحریک این علائم می شوند. با گذر زمان، این مواد شبیه به هورمون سبب آسیب به دریچه قلب، تنگی نفس، ضعف و سوفل قلب (صدای غیر معمول قلب) می شوند. البته تمام تومورهای کارسینوئید سیستم گوارش سبب بروز سندرم کارسینوئید نمی شوند. برای مثال، تومورهای رکتوم مواد شبیه به هورمون ترشح نمی کنند و سبب بروز این علائم نمی شوند.
بیشتر اوقات سندرم کارسینوئید هنگامی اتفاق می افتد که سرطان پیشرفت کرده باشد و به سایر قسمت های بدن منتشر شده باشد. بیشتر تومورهای کارسینوئیدی که در قسمت میانی مجرای هاضمه (آپاندیس، روده کوچک، سکوم و کولون بالا رونده) وجود دارند منتشر می شوند و سبب بروز سندرم کارسینوئید می شوند.
سندرم کوشینگ
برخی از انواع تومورهای کارسینوئید، هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH) تولید می کنند که سبب می شود که غدد فوق کلیوی (غدد آدرنال) به میزان زیادی کورتیزول (یک نوع استروئید) ترشح کنند. این موضوع می تواند سبب بروز سندرم کوشینگ شود. علائم این سندرم شامل این مواردند:
- افزایش وزن
- ضعف عضلانی
- قند خون بالا (حتی دیابت)
- فشار خون بالا
- افزایش موهای بدن و صورت
- توده چربی در قسمت پشت گردن
- تغییرات پوستی همچون ترک پوستی
سندروم زولینگر الیسون
تومور کارسینوئید می تواند سبب ترشح هورمونی به نام گاسترین شود که به معده سیگنال ترشح اسید را می فرستد. میزان زیاد گاسترین می تواند سبب سندروم زولینگر الیسون شود، که در آن معده به میزان زیاد اسید ترشح می کند. میزان بالای اسید معده می تواند سبب سوزش معده و حتی زخم معده شود. که در نتیجه سبب درد، حالت تهوع و از دست دادن اشتها می شود.
زخم های شدید معده شروع به خونریزی می کنند. اگر خونریزی خفیف باشد می تواند سبب کم خونی و بروز علائمی همچون خستگی و قطعی نفس شود. اگر خونریزی شدید باشد، سبب تیره رنگ شدن مدفوع می شود. خونریزی شدید می تواند سبب به خطر انداختن زندگی فرد شود. اگر اسید معده به روده کوچک برسد، به روده آسیب می زند و قبل این که آنزیم های گوارشی بتوانند غذا را هضم کنند آن ها را نابود می کند. این امر سبب اسهال و از دست دادن وزن می شود.
دلایل تومورهای کارسینوئید
این که چه چیزی سبب شکل گیری تومورهای کارسینوئید می شود مشخص نیست. به طور کلی سرطان هنگامی اتفاق می افتد که یک سلول دچار جهش در DNA می شود. هنگامی که سلول های سالم به طور طبیعی از بین می روند، جهش به سلول امکان ادامه رشد و تقسیم شدن را می دهد. تجمع سلول ها سبب شکل گیری تومور می شود. سلول های سرطانی به بافت های سالم اطراف حمله می کنند و به سایر قسمت های بدن منتشر می شوند.
پزشکان نمی دانند که چه چیزی سبب جهشی می شود که باعث شکل گیری تومور کارسینوئید می شود. اما می دانند که تومور کارسینوئید در سلول های نورواندوکرین رشد می کند. سلول های نورواندوکرین در بعضی از اندام های مختلف بدن وجود دارند. آن ها در عملکرد سلول های عصبی و سلول های درون ریز نقش دارند. برخی از انواع هورمون هایی که توسط سلول های نورواندوکرین تولید می شوند شامل کورتیزول، هیستامین، انسولین و سروتونین هستند.
عوامل مخاطره آمیز
عواملی که احتمال شکل گیری تومور کارسینوئید را افزایش می دهند شامل این مواردند:
بالا بودن سن
احتمال تشکیل تومور کارسینوئید در افرادی که سن بالایی دارند بیشتر از افراد جوان و کودکان است.
جنسیت
احتمال تشکیل تومور کارسینوئید در زنان بیشتر از مردان است.
سابقه خانوادگی
اگر سابقه خانوادگی در نئوپلازی مولتیپل اندوکرین نوع یک (MEN I) وجود داشته باشد، احتمال شکل گیری تومور کارسینوئید افزایش میابد. در افرادی که MEN l دارند، احتمال شکل گیری چندین تومور در غدد درون ریز وجود دارد.
عوارض جانبی تومورهای کارسینوئید
سلول های تومور کارسینوئید می توانند هورمون و سایر مواد شیمیایی ترشح کنند و سبب بروز عوارض جانبی از جمله این موارد شوند:
سندرم کارسینوئید
سندرم کارسینوئید سبب قرمز شدن و احساس گرما در صورت و گردن (گرگرفتگی پوست)، اسهال، تنفس دشوار و سایر علائم می شود.
بیماری های قلبی ناشی از کارسینوئید
تومورهای کارسینوئید سبب ترشح هورمونی می شوند که موجب ضخیم شدن دیواره حفره های قلب، دریچه ها و رگ های خونی می شود. این اختلال ممکن است که سبب نارسایی قلبی شود و نیاز به تعویض دریچه قلب وجود داشته باشد. بیماری های قلبی ناشی از کارسینوئید معمولا با مصرف دارو قابل کنترل هستند.
سندرم کوشینگ
تومور کارسینوئید ریه می تواند میزان زیادی هورمون ترشح کند و سبب شود که بدن هورمون کورتیزول زیادی ترشح کند.
تومورهای کارسینوئید چگونه تشخیص داده می شوند؟
خیلی مواقع این تومورها به طور اتفاقی شناسایی می شوند. ممکن است که پزشک هنگامی که در حال انجام آزمایش برای بررسی سایر بیماری هاست، متوجه آن ها شود. اگر به خاطر داشتن علائم تومور کارسینوئید به پزشک مراجعه کرده اید ممکن است که پزشک برای بررسی، برخی از این آزمایش ها را انجام دهد:
نمونه برداری
پزشک برخی از سلول ها را از بدن بر می دارد، سپس آن ها را زیر میکروسکوپ بررسی می کند تا ببیند که فرد سرطان دارد یا نه.
آزمایش خون و ادرار
پزشک نمونه ای از خون و ادرار را بررسی می کند و وجود هورمون و سایر موادی که تومورهای کارسینوئید ترشح می کنند (از جمله سروتونین) را در آن ها بررسی می کند.
آندوسکوپی فوقانی
در این روش پزشک از یک لوله باریک و انعطاف پذیر به نام اندوسکوپ استفاده می کند تا وجود تومور در مری، معده و روده کوچک را بررسی کند. پزشک این لوله را در دهان بیمار قرار می دهد تا بتواند دستگاه گوارشی او را بررسی کند. به علاوه به فرد دارو داده می شود تا حین انجام این پروسه اذیت نشود.
کولونوسکوپی
پزشک یک لوله باریک و چراغ دار در مقعد فرد قرار می دهد تا رکتوم و کولون را بررسی کند. ممکن است که بافت هایی را خارج کند تا علائم سرطان را زیر میکروسکوپ بررسی کند. درست مثل آندوسکوپی، در این روش هم برای این که بیمار درد نداشته باشد به او دارو می دهند.
کپسول اندوسکوپی
در این روش، فرد یک قرص را می بلعد که این قرص یک دوربین کوچک دارد. این کار به پزشک این امکان را می دهد تا تمام قسمت های روده کوچک را بررسی کند، جایی که بسیاری از تومورهای کارسینوئید شروع به رشد کرده اند.
سی تی اسکن
این روش تصاویر جزئی از اندام های درونی بدن ایجاد می کند. این روش اندازه تومور را هم اندازه می گیرد. به علاوه بررسی می کند که آیا تومور به کبد و غدد لنفاوی هم رسیده یا نه. ممکن است که پزشک رنگ مخصوصی به بیمار بدهد تا آن را بنوشد، یا آن را به رگ تزریق می کند تا تصویر دقیق تری از تومور ایجاد شود.
ام آر آی (MRI)
در این روش از امواج مغناطیسی قوی و امواج رادیویی برای ایجاد تصویری دقیق از اندام ها و ساختارهای درونی بدن استفاده می کنند. MRI می تواند سایز تومور را اندازه گیری کند. درست مثل سی تی اسکن ممکن است نیاز باشد که فرد نوعی رنگ مخصوص دریافت کند تا تصویری واضح تر ایجاد شود.
اشعه ایکس
در این روش از امواج رادیویی با دوز پایین استفاده می کنند تا به پزشک این امکان را بدهند که ساختارهای درونی بدن را بررسی کند. این روش می تواند تومور در ریه را تشخیص دهد. قبل از انجام این آزمایش، ممکن است نیاز باشد که یک مایع حاوی باریم را بخورید تا پزشک راحت تر بتواند تومور را تشخیص دهد.
اسکن رادیونوکلئید
قبل از انجام این آزمایش، مقداری مواد رادیواکتیو از طریق رگ وارد بدن فرد می شوند. این مواد، جذب تومور کارسینوئید می شوند. این آزمایش نشان می دهد که تومور در کجای بدن منتشر شده است.
بسیاری از افرادی که سندرم کارسینوئید دارند دچار اختلالات قلبی می شوند. ممکن است که پزشک پیشنهاد دهد که به متخصص قلب (کاردیولوژیست) مراجعه کنید یا این که هر ۲_۳ سال یکبار عملکرد قلب را بررسی کنید.
گزینه های درمانی تومورهای کارسینوئید
بعد از این که پزشک تشخیص داد که فرد دچار کدام نوع تومور کارسینوئید است و این تومور در کدام قسمت از بدن وجود دارد، برای درمان مناسب برنامه ریزی خواهد کرد. ممکن است که به جراحی برای برداشتن تومور نیاز باشد. نوع درمان به محلی که سرطان قرار دارد بستگی دارد.
تومورهای گوارشی (GI)
برای درمان این نوع تومورها، جراح یک برش در پوست ایجاد می کند و تومور و مقداری از بافت های اطراف آن را بر می دارد. اگر تومور در رکتوم قرار داشته باشد، از درمان با جرقه الکتریکی برای گرما دادن به تومور و از بین بردن آن استفاده می کنند. به این روش فولگوریشن می گویند.
برخی از تومورهای معده، اثنی عشر و رکتوم را می توان با اندوسکوپ برداشت. برای تومورهای بزرگ تر، پزشک قسمتی از معده، کولون، رکتوم را به همراه غدد لنفاوی اطراف بر می دارد.
تومور کارسینوئید ریه
ممکن است که جراح تومور و قسمت هایی از بالا و پایین راه های هوایی را بردارد. سپس مجاری هوایی دوباره به هم متصل می شود. برای تومورهای بزرگ تر، جراح قسمتی از ریه یا همه آن را بر می دارد. علاوه بر این ممکن است که برخی از غدد لنفاوی هم خارج شوند تا مانع از انتشار تومور شوند.
تومورهای کارسینوئید در کبد
اگر سرطان منتشر شده باشد، جراح قسمت هایی که تومور قرار دارد (مثلا قسمتی از کبد) را بر می دارد. اگر سندرم کارسینوئید دارید قبل از انجام جراحی مطمئن شوید که جراح این موضوع را می داند، چون این تومور می تواند میزان زیادی از هورمون ها را در طول جراحی ترشح کند. در این صورت، قبل از انجام جراحی به شما دارو می دهند تا مانع از این اتفاق شوند.
گاهی پزشک از روش های درمانی دیگری همراه با جراحی استفاده می کند تا نتیجه بهتری ایجاد شود. گاهی اوقات ممکن است که جراحی مناسب فرد نباشد و پزشک از سایر روش های درمانی برای درمان او استفاده کند. برخی از این روش های درمانی شامل این موارد هستند:
پرتو درمانی
این روش از اشعه ایکس با انرژی بالا استفاده می کند تا سلول های سرطانی را از بین ببرد. این روش با دستگاهی بیرون از بدن انجام می شود یا پزشک از دانه های رادیواکتیو درون بدن و نزدیک تومور استفاده می کند. عوارض جانبی این نوع درمان شامل قرمز شدن محل درمان شده و خستگی مفرط هستند. اگر از این درمان برای گردن یا گلو استفاده شده باشد، ممکن است که دچار گلو درد، سرفه و تنگی نفس شوید.
شیمی درمانی
این روش، از دارو برای متوقف کردن سلول های سرطانی استفاده می کند. این داروها در قالب قرص یا به صورت وریدی در دسترس هستند. اگر بیماری منتشر شده باشد ممکن است که پزشک از این روش استفاده کند. عوارض جانبی شیمی درمانی شامل حالت تهوع، استفراغ، ریزش مو، از دست دادن اشتها و احتمال بالای عفونت هستند.
کموآمبولیزاسیون
نوعی از درمان است که برای درمان تومور کارسینوئیدی که به کبد رسیده استفاده می شود. داروهایی که در این روش استفاده می شوند به طور مستقیم از طریق لوله ای به نام کاتتر (که پزشک آن را درون شریان قرار می دهد) به کبد منتقل می شوند. این داروها مانع از انتقال خون به تومور می شوند.
هورمون درمانی
داروهایی که در این روش استفاده می شوند مانع از ترشح زیاد هورمون توسط تومور می شوند. داروهای اکتروئید و لانرئوتید، تومورهای کارسینوئید دستگاه گوارش را درمان می کنند. این داروها از طریق تزریق استفاده می شوند.
ایمنوتراپی
این داروها به سیستم ایمنی بدن کمک می کنند که بهتر با سرطان مقابله کند. در این روش ممکن است که داروهایی مثل آلفا اینترفرون دریافت کنید.
رادیو آمبولیزاسیون
در این روش که نوع دیگری از درمان سرطان کبد است، ذرات کوچک رادیواکتیو را به خون در اطراف کبد تزریق می کنند. این ذرات در رگ های اطراف تومور گیر می افتند و سرانجام سبب از بین بردن سلول های سرطانی می شوند.
تارگت تراپی
این روش برای مقابله با ژن ها، پروتئین ها و سایر موادی که مخصوص سرطان هستند و به رشد سرطان کمک می کند از دارو استفاده می کند. برخی از این داروها مانع از رشد رگ های خونی جدید می شوند؛ چون این رگ های خونی به تومور کارسینوئید امکان باقی ماندن را می دهند.
درباره بهترین نوع درمان با پزشک تان صحبت کنید. در طول دوره درمان احساسات خود را فراموش نکنید. از حمایت عاطفی دوستان، اعضای خانواده و نزدیکان برخوردار شوید. اگر عضو گروهی شوید که افرادی با شرایط شما در آن وجود دارند تاثیر خوبی روی روحیه تان می گذارد، چون می توانید درباره تمام جنبه های بیماری، درمان و ریکاوری از آن ها سوال بپرسید.
زندگی به عنوان کسی که تومور کارسینوئید دستگاه گوارش را شکست داده است!
برای بعضی از افرادی که تومور کارسینوئید دارند، گزینه های درمانی می توانند سبب از بین رفتن و درمان سرطان شوند. تکمیل درمان می تواند پر از استرس و اضطراب باشد. بعد از اتمام دوره درمان احساس رها شدن به فرد دست می دهد اما فکر این که ممکن است دوباره سرطان برگردد ذهن او را مشغول می کند.
فکر کردن به برگشت دوباره سرطان امری عادی است. در برخی دیگر از افراد، سرطان به طور کامل از بین نمی رود. این افراد باید درمان با دارو یا دوره های شیمی درمانی، پرتو درمانی و سایر انواع درمان را ادامه دهند تا سرطان را تحت کنترل داشته باشند. این که فرد یاد بگیرد که با سرطانی که از بین نمی رود زندگی کند می تواند سخت و همراه با استرس باشد.
مراقبت های بعد از درمان
بعد از اتمام درمان، پزشک همچنان فرد را تحت نظر می گیرد. باید در تمام جلسات بعد از درمان شرکت کنید. در طول این جلسات، پزشک از شما می پرسد که آیا مشکلی دارید یا نه، شما را معاینه می کند و ممکن است که پیشنهاد دهد برای تحت نظر داشتن علائم سرطان و بررسی عوارض جانبی ناشی از درمان آزمایش دهید. تقریبا تمام انواع درمان های سرطان عوارض جانبی دارند.
بعضی از این عوارض جانبی چند هفته و چند ماه باقی می مانند و حتی ممکن است که برخی از آن ها تا طولانی مدت دوام داشته باشند. برخی از عوارض جانبی تا سال ها بعد از درمان خود را نشان نمی دهند. در صورت مشاهده اختلال یا علائم جدید، پزشک تیم درمان را در جریان قرار خواهد داد چون این علائم می توانند نشان دهنده بازگشت سرطان قبلی یا وجود سرطان جدید باشند.
آیا می توان احتمال رشد و برگشت دوباره سرطان را پایین آورد؟
اگر تومور کارسینوئید دستگاه گوارش دارید (یا داشتید) ممکن است که دنبال راه هایی باشید که بتوانید از آن ها برای کاهش احتمال رشد سرطان یا برگشت آن استفاده کنید. این روش ها شامل ورزش، استفاده از برنامه غذایی خاص و دریافت مکمل های غذایی هستند.
علاوه بر این، عادات سالمی همچون ترک سیگار، خوب غذا خوردن، داشتن فعالیت بدنی منظم و داشتن وزنی متناسب اهمیت زیادی دارند. این عادات سالم نه تنها روی کنترل تومور کارسینوئید، بلکه روی سلامت کل بدن تاثیر گذارند.
ترک سیگار
اگر سیگار می کشید، ترک آن اهمیت زیادی دارد. اگر چه به نظر می رسد که بسیاری از تومورهای کارسینوئید دستگاه گوارش با سیگار کشیدن در ارتباط نیستند اما به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است. ترک سیگار سبب تقویت پروسه بهبود و کاهش خطر بروز سایر انواع سرطان می شود. اگر برای ترک سیگار به کمک نیاز دارید این موضوع را با پزشک تان در میان بگذارید.
مکمل های غذایی
تا کنون اثبات نشده که مکمل های غذایی (از جمله ویتامین ها، مواد معدنی و محصولات گیاهی) می توانند احتمال رشد و بازگشت دوباره تومورهای کارسینوئید دستگاه گوارش را کاهش دهند. اما این به این معنا نیست که این مکمل ها کاملا بی اثر هستند. اگر به فکر استفاده از مکمل های غذایی هستید حتما با پزشک تان در خصوص این موضوع مشورت کنید. پزشک به شما می گوید که کدام مکمل ها بدون خطر و کدام یک مضر هستند.
برنامه غذایی و مواد مغذی
تومورهای نورواندوکرین (NETs) می توانند روی برنامه غذایی، هضم و توانایی بدن برای جذب مواد مغذی تاثیر بگذارند؛ که این موضوع به نوع توموری که دارید هم بستگی دارد. برخی از مواد غذایی خاص و عادات غذا خوردن می توانند سبب تحریک علائم مربوط به تومورهای نورواندوکرین و سندرم کارسینوئید شوند. پس برنامه غذایی درست و مواد مغذی نقشی اساسی در کمک به این موارد دارند:
- کاهش علائم مربوط تومورهای نورواندوکرین
- کاهش محدودیت های غذایی
- افزایش کیفیت زندگی
- ارتقاء پاسخ به درمان
توصیه های پزشکان در خصوص برنامه غذایی با توجه به علائم بیمار متفاوت است. از پزشک بپرسید که چه برنامه غذایی ای مناسب شرایط تان است.
از دست دادن اشتها و از دست دادن وزن
به علت علائم گوناگون و عوارض جانبی ناشی از درمان، افرادی که با تومورهای نورواندوکرین زندگی می کنند اشتهای خود را از دست می دهند. این اختلال می تواند سبب از دست دادن وزن هم شود. اگر چه ممکن است که دوست نداشته باشید چیزی بخورید اما به یاد داشته باشید که دریافت مواد مغذی مناسب و داشتن وزن سالم قسمت های مهمی از پروسه ریکاوری هستند.
خوب غذا خوردن به شما کمک می کند که از نظر جسمی و ذهنی بهتر با اثرات سرطان و درمان آن کنار بیایید. درباره این که چگونه می توانید از علائم دیگر تومورهای دستگاه گوارش (همچون حالت تهوع، استفراغ، یبوست و دل درد) رهایی یابید از پزشک سوال بپرسید.
هنگامی که اشتهای خود را از دست داده اید این نکات به دریافت مواد مغذی مورد نیاز بدن به شما کمک می کنند
- روزانه ۵ الی ۶ وعده غذایی کوچک دریافت کنید و هنگامی که گرسنه بودید میان وعده مصرف کنید.
- مشخص کنید که چه زمان هایی از روز گرسنه تر هستید، حتما در آن زمان ها غذا بخورید و میزان غذایی که آن زمان مصرف می کنید را محدود نکنید.
- میان وعده های مغذی که کالری و پروتئین مناسبی دارند (همچون مغزیجات، ماست، پنیر، تخم مرغ، میلک شیک، بستنی و پودینگ) را مصرف کنید.
- مواد غذایی مورد علاقه تان را در دسترس داشته باشید تا به عنوان میان وعده آن ها را مصرف کنید.
- با استفاده از سس، کره، پنیر، خامه و مغزیجات، به مواد غذایی مصرفی تان کالری و پروتئین بیفزایید.
- بین وعده های غذایی مختلف مایعات زیادی بنوشید اما بین غذا خوردن این کار را انجام ندهید. اگر در حین غذا خوردن چیزی بنوشید باعث می شود که خیلی زود احساس سیری کنید.
- از نوشیدنی هایی که سرشار از مواد مغذی هستند همچون شیر، میلک شیک و اسموتی استفاده کنید.
مکمل پروبیوتیک
مکمل هایی که حاوی باکتری زنده و مخمر هستند، انتخاب مناسبی برای سیستم گوارشی هستند، به این مواد پروبیوتیک می گویند. مکمل های پروبیوتیک می توانند گزینه مناسبی برای افرادی باشند که دچار تومورهای نورواندوکرین هستند. مکمل های پروبیوتیک در سوپر مارکت ها در دسترس هستند و شامل نوشیدنی ماست حاوی لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم هستند.
این باکتری های “مفید” در بسیاری از فرآورده های لبنی وجود دارند و به بهبود افرادی که سندرم روده تحریک پذیر و مشکلات ناشی از تومورهای نورواندوکرین دارند کمک می کنند. هنوز مشخص نیست که مصرف مکمل های پروبیوتیک به افرادی که مشکلات مربوط به تومورهای نورواندوکرین دارند چه کمکی می کند.
یک فرضیه این است که این مکمل ها سودمند هستند چون افرادی که تومورهای نورواندوکرین دارند باکتری های “مضر” زیادی در روده خود دارند و پروبیوتیک بین باکتری های مفید و مضر توازن برقرار می کند. وجود باکتری های مضر در روده معمولا با مصرف آنتی بیوتیک درمان می شود.
