تاندون آشیل ضخیم ترین و قوی ترین تاندون در بدن انسان است. این تاندون عضلات پشت ساق پا (عضله دو سر گاستروکنمیوس و سولئوس) را به استخوان پاشنه پا متصل می کند. تاندون آشیل در استخوان پاشنه یا کالکانئوس قرار گرفته است. تاریخچه اسم آشیل از آن جایی نشئت می گیرد که آشیل یک قهرمان یونانی بود. او شکست ناپذیر تصور میشد اما یک نقطه ضعف داشت: پاشنه پای او. در طی جنگ تروا، تیری به پاشنه پای او برخورد می کند و به همین علت زندگی خود را از دست می دهد. این قهرمان دلیل نامگذاری آشیل پا است. در ادامه این مقاله ار بخش مقالات فیزیوتراپی و ارتوپدی دکتر سلام به توضیج کامل اختلالات تاندون آشیل پرداخته و با آنها آشنا می شویم.
عملکرد تاندون آشیل
عملکرد اصلی تاندون آشیل انتقال قدرت از عضلات ساق پا به پاشنه پا است. این کار حرکت پا را ممکن می کند. این کار برای بلند شدن پاشنه پا هنگام راه رفتن و دویدن ضروری است. تاندون آشیل در سوپیناسیون پا نیز نقش دارد. تاندون آشیل باید قادر باشد که در برابر فشار بالا به خصوص هنگام پریدن مقاومت کند. برای مثال، هنگام دویدن فشاری تقریبا هشت برابر وزن تان به تاندون آشیل وارد می شود. در بین دوندگان مشکلات مربوط به تاندون یک نقطه ضعف محسوب می شود. بسیاری از ورزشکاران از درد آشیل رنج می برند.
بیشتر بخوانید: ترمیم رباط صلیبی قدامی + علل، علائم، تشخیص و درمان آن
اختلالات تاندون آشیل
بریده شدن تاندون آشیل
بریدگی تاندون آشیل پا می تواند خیلی جزئی یا بزرگ باشد، و سبب درد، ورم و به مشکل خوردن حرکت پا شود. این پارگی ها ممکن است که به طور ناگهانی اتفاق بیفتند یا به تدریج در طول زمان رخ بدهند.
پارگی تاندون آشیل
پارگی کامل تاندون آشیل پا ممکن است که سبب ایجاد صدا به همراه درد و ورم در قسمت پایین پا شود. درمان پارگی تاندون آشیل به عمل جراحی یا عدم تحرک طولانی مدت پا نیاز دارد.
التهاب تاندون آشیل (تاندونیت)
فعالیت های مکرر (همچون دویدن یا پیاده روی) به تدریج می تواند سبب التهاب انتهای تاندون آشیل پا و درد و سفت شدن در قسمت پشت پاشنه پا شود. استراحت کنید، از کمپرس یخ استفاده کنید و حرکات کششی عضلات را انجام کنید. این موارد می توانند باعث تسریع بهبود شوند.
پری تاندونیت آشیل
پری تاندونیت شبیه به تاندونیت است. اما در آن، التهاب و درد در بافت اطراف تاندون (معمولا دو یا چند اینچ بالاتر از پاشنه پا) رخ می دهد.
تاندونوز آشیل
تاندونوز آشیل عبارت است از ضخیم شدن تاندون آشیل بدون هیچ التهاب مشهودی که معمولا به علت بالا رفتن سن و استفاده بیش از حد از تاندون رخ می دهد. علیرغم ضخیم شدن، تاندون ضعیف می شود و در معرض آسیب یا پارگی بیشتر قرار می گیرد.
تاندینوپاتی آشیل
یک اصطلاح کلی است که نشان دهنده تاندونیت یا تاندونوز می باشد که روی تاندون آشیل تاثیر می گذارند.
بورسیت آشیل یا پاشنه پا
برخی کفش ها می توانند سبب تحریک کیسه بورس شوند. کیسه بورس یک کیسه حاوی مایع در تاندون آشیل پا است. درد در قسمت پشت پاشنه پا که با پوشیدن کفش بدتر شود یکی از علائم رایج این بیماری است.
آزمایش های تاندون آشیل
بررسی فیزیکی
بررسی فیزیکی پا و پاشنه یکی از روش ها برای تشخیص منشا درد تاندون آشیل است. یکی از روش ها برای بررسی فیزیکی آشیل پا شامل معاینه و فشار دادن اطراف تاندون است تا علائم ورم، گرما، کرپیتوس (سروصدای مفاصل) و حساس شدن بررسی شوند. تمام این خصوصیات در تاندونیت حاد وجود دارند. در تاندونوز علاوه بر درد تاندون، ممکن است که تاندون ضخیم و سفت به نظر برسد. پزشک با لمس تاندون، پارگی تاندون را تشخیص می دهد. یکی دیگر از نشانه های پارگی تاندون آشیل کبودی روی تاندون است.
آزمایش تامسون
برای انجام این آزمایش، بیمار باید به شکم بخوابد یا زانوی خود را روی صندلی بگذارد، سپس پزشک عضلات ساق پا را فشار می دهد. قسمت پایین پا باید به سمت پایین خم شود، اگر این اتفاق نیفتاد، ممکن است که نشان دهنده پارگی تاندون آشیل باشد.
آزمایش خم شدن زانو (ماتلس)
در این آزمایش، بیمار به نحوی که صورتش رو به پایین باشد دراز می کشد و به آرامی زانوهای خود را در یک زاویه قائم خم می کند. در طی این حرکت، انگشتان پا باید به آرامی از پا دور شوند. اگر این اتفاق نیفتاد، ممکن است که پارگی تاندون آشیل اتفاق افتاده باشد.
MRI
در آزمایش MRI از امواج مغناطیسی با توان بالا و یک کامپیوتر برای تهیه تصاویر جزئی از پا و زانو استفاده می کنند. MRI بهترین آزمایش برای تشخیص پارگی تاندون آشیل یا سایر اختلالات است. اما ممکن است که همیشه نتواند تاندینوپاتی را تشخیص دهد.
سونوگرافی تاندون آشیل
در این آزمایش از یک لوله روی پوست استفاده می کنند تا امواج صوتی با فرکانس بالا را به پا منتقل کنند و تصویری دقیق از تاندون آشیل فراهم کنند. معمولا سونوگرافی می تواند پارگی تاندون آشیل را نشان دهد.
سی تی اسکن
دستگاه سی تی اسکنر از اشعه های ایکس گوناگون و یک کامپیوتر برای تهیه تصاویر جزئی و دقیق از زانو و پا استفاده می کند. اسکن MRI نسبت به سی تی اسکن در تشخیص مشکلات تاندون آشیل بهتر عمل می کند.
اشعه ایکس
آزمایش اشعه ایکس ساده مشکلات استخوان ها یا مفاصل پا را تشخیص می دهد اما نمی تواند مشکلات تاندون آشیل را تشخیص دهد.
تشخیص اختلالات تاندون آشیل
وقتی به علت درد تاندون آشیل به پزشک مراجعه می کنید، پزشک اختلالات زیادی را در نظر می گیرد. برخی از این مشکلات شامل رگ به رگ شدن پا، شکستگی ناشی از فشار یا بورسیت هستند. گاهی علائم رگ به رگ شدن، فشار ناشی از شکستگی و پارگی تاندون شبیه به هم هستند. در این شرایط، برای تشخیص درست به آزمایش اشعه ایکس نیاز است.
سایر اختلالاتی که پزشک مد نظر می گیرد شامل این مواردند:
- استئوآرتریت
- آرتریت التهابی (برای مثال آرتریت روماتوئید یا نقرس)
- فیبرومیالژیا
- لخته خون در عضلات ساق پا (ترومبوز وریدی عمقی)
- عفونت (برای مثال استئومیلیت و سلولیت)
- کیست استخوان یا سرطان (نادر)
در مثال های بالا، علاوه بر آزمایش فیزیکی از تست خون و آزمایش های تصویر برداری هم برای تایید تشخیص استفاده می کنند. برای مثال سونوگرافی داپلر می تواند لخته خون در عضلات ساق پا را تشخیص دهد. علاوه بر این، آزمایش اشعه ایکس می تواند تغییرات استئوآرتریت در پا را تشخیص دهد.
افرادی که آرتریت روماتوئید دارند سطح بالایی از (anti_CCP) دارند. به علاوه سایر علائم از جمله خستگی مفرط و درد مفاصل را تجربه خواهند کرد. اگر پزشک نگران عفونت در استخوان یا پوست نزدیک تاندون است؛ تشخیص التهاب توسط سرعت رسوب گلبول قرمز (ESR) و شمارش گلبول های سفید خون می تواند سودمند باشد.
درمان تاندون آشیل
درمان توسط RICE
بسیاری از صدمات به تاندون آشیل توسط روش RICE قابل درمان است. RICE مخفف ( Rest= استراحت)،(ICE= یخ)، (Compression= کمپرس یا فشرده سازی با بانداژ) و (Elevation = بالا بردن) است.
داروهای مسکن
داروهای بدون نیاز به تجویز همچون استامینوفن (تایلنول)، ایبوبروفن (موترین) و ناپروکسن می توانند درد ناشی از مشکلات تاندون آشیل را برطرف کنند. برای دردهای شدید، تجویز مسکن قوی ضروری است.
گرما درمانی
استفاده از روش های سرما و گرما درمانی سبب از بین رفتن درد بورسیت در نزدیکی تاندون آشیل پا می شوند.
کفش ها و آتل های مخصوص
استفاده از کفش هایی که سبب بهبود سلامت پا می شوند مانع از آسیب مداوم به تاندون آشیل می شود. استفاده از بریس و آتل های مخصوص هم می تواند مفید باشد.
فیزیکال تراپی
برای تاندونیت آشیل، وقتی پزشک احساس کرد که بیمار آماده است می تواند تمرین هایی که سبب تقویت ماهیچه ساق پا می شوند را شروع کند. کشیدن انگشتان پا، تعادل روی انگشتان پا و تمرینات کششی، تمرین های موثری در نظر گرفته می شوند. تمرین های مقاومتی و ماساژ عضلات گاستروکنمیوس و سولئوس هم گزینه درمانی مناسبی در نظر گرفته می شوند.
اگر تاندونیت آشیل دارید، حتما درباره تمرینات فیزیوتراپی با پزشکتان صحبت کنید. برای پارگی تاندون آشیل جراحی ضروری است اما برای ریکاوری کامل که می تواند ۳ تا ۶ ماه طول بکشد، فیزیوتراپی گزینه مناسبی در نظر گرفته می شود.
بی حرکت بودن
بسیاری از اختلالات متوسط تا شدید تاندون آشیل نیازمند بی حرکت سازی مفصل پا هستند. این عمل نیاز به پوشیدن کفش های مخصوص، یا گچ گرفتن پا برای چندین هفته دارد.
جراحی
پارگی تاندون آشیل به ترمیم با جراحی نیاز دارد که این جراحی توسط یک جراح ارتوپد انجام می شود. در طی جراحی دو سر تاندون از هم جدا شده، دوباره به هم متصل می شوند. به یاد داشته باشید که درمان پارگی جزئی تاندون آشیل گاهی شبیه به درمان تاندونیت آشیل است. جراح تصمیم می گیرد که جراحی مناسب شرایط بیمار است یا نه.
این تصمیم به عوامل مختلفی بستگی دارد همچون شدت پارگی، سن، تاریخچه بیماری و سطح فعالیت. پارگی جزئی تاندون هم دردناک است. پس اگر پزشک تشخیص داد که جراحی گزینه مناسبی نیست، بی حرکت سازی پا همراه با فیزیکال تراپی پیشنهاد می شود تا از کاهش توانایی پا پیشگیری شود.
بستن پا
علاوه بر کاهش میزان فعالیت و استفاده از یخ روی محل مربوطه، پیشگیری از حرکت اضافی تاندون به وسیله بستن آن با بانداژ در صورتی که تاندونیت آشیل دارید گزینه مناسبی است. بعضی اوقات، تا زمانی که فرد جراحی پارگی تاندون آشیل را انجام دهد، جراح ارتوپد پا را با آتل بی حرکت نگه می دارد.
کفی طبی
برای تاندونیت و تاندونوز آشیل، کفی طبی برای اصلاح بدشکلی های پا استفاده می شود (برای مثال در صورتی که صاف بودن پا دلیل درد تاندون آشیل پا است). برای کسی که تاندونیت یا تاندونوز آشیل پا دارد، کفی طبی که پاشنه پا را بالا می برد می تواند از فشار وارده به تاندون بکاهد و سبب رهایی از درد شود.
بهبود آسیب تاندون آشیل
بهتر شدن فرد بعد از درمان به شدت آسیب بستگی دارد و ممکن است چند ماه زمان ببرد. اختلالات مختلف مربوط به تاندون آشیل، با سرعت متفاوت بهبود پیدا می کنند. تا زمان بهبود آسیب می توانید تا حدی فعالیت داشته باشید. از پزشک بپرسید که چه کارهایی را می توانید انجام دهید اما در انجام آن ها افراط نکنید.
سعی نکنید که به انجام فعالیت های همیشگی و قبلی تان برگردید، تا زمانی که:
- می توانید پای آسیب دیده را به آسانی پایی که آسیب ندیده تکان دهید.
- پای آسیب دیده به اندازه پایی که آسیب ندیده قدرت و توانایی دارد.
- وقتی راه می روید، می پرید و یا می دوید هیچ دردی را حس نمی کنید.
اگر قبل از ترمیم کامل تاندون آشیل خیلی خودتان را اذیت کنید، ممکن است که دوباره آسیب ببینید و درد طولانی مدتی داشته باشد.
بیشتر بخوانید: ترمیم پارگی منیسک؛ انواع، علل، تشخیص و درمان
پیشگیری از آسیب تاندون آشیل
اصلی ترین دلیل مشکلات آشیل پا نادیده گرفتن علائم اولیه و درد ناشی از مشکلات آشیل است. اگر تاندون آشیل تان درد می کند، باید فورا آن را درمان کنید و به میزان کافی استراحت کنید.
تمرینات کششی
تمرینات کششی قبل از ورزش برای پیشگیری از آسیب به تاندون آشیل ضروری است.
برخی از تمرینات کششی اساسی شامل این مواردند:
- کشش تاندون آشیل
- کشش ماهیچه ساق پا
- کشش پلانتار فاشیا (حفظ انعطاف در پایین پا نیز می تواند به سلامت تاندون آشیل کمک کند).
باید این تمرینات را به آرامی شروع کنید و سپس سرعت تان را بالا ببرید. به طور کلی باید اول گرم کنید بعد ورزش کنید.
تمرینات مقاومتی
برخی از کارشناسان معتقدند که تمرینات مقاومتی تاندون آشیل، گاستروکنمیوس و عضله سولئوس سبب کاهش احتمال بروز تاندونیت آشیل و مانع از کشیدگی ماهیچه ساق پا می شوند.
سایر موارد
سایر مواردی که به پیشگیری از تاندونیت آشیل کمک می کنند شامل این مواردند:
- همیشه کفش هایی بپوشید که به حفظ سلامت پا کمک کنند و پا را در وضعیت درستی نگه دارند.
- روی سطوح سفت ندوید.
- در هوای سرد ورزش نکنید.
اگر شما و یا فردی از اعضای خانواده درد تاندون آشیل را تجربه می کند، باید بدانید که تنها نیستید و این اختلال رایج است. خبر خوب این است که با درمان درست، اکثر افرادی که اختلالات تاندون آشیل دارند بهبود میابند.
تاندونیت آشیل و تاندونوز آشیل
دو اختلالی که برای تاندون آشیل اتفاق می افتند، تاندونیت آشیل و تاندونوز آشیل هستند. تاندونیت آشیل شامل التهاب تاندون آشیل است. این التهاب معمولا کوتاه مدت است. اگر در طول زمان این التهاب را درمان نکنند، پیشرفت می کند و سبب بروز تاندونوز آشیل می شود. در تاندونوز، تاندون آشیل ساختار منسجم خود را از دست می دهد و شکاف های میکروسکوپی بر می دارد. گاهی این آسیب در قسمتی اتفاق می افتد که تاندون آشیل به استخوان پا متصل می شود. در موارد نادر، آسیب مزمنی که همراه با درد یا بدون آن باشد سبب پارگی تاندون پا می شود.
دلایل
تاندونیت آشیل و تاندونوز آشیل می توانند به علت افزایش ناگهانی فعالیت های مکرری اتفاق بیفتد که در این فعالیت ها تاندون آشیل به میزان زیادی درگیر می شود. این فعالیت ها فشار زیادی به تاندون وارد می کنند و سبب آسیب به بافت تاندون می شوند. به علت فشار مداوم به تاندون، بدن قادر به ترمیم بافت آسیب دیده نیست. بعد از مدتی ساختار تاندون تغییر می کند و سبب بروز درد مداوم می شود. ورزشکاران بیش از سایرین در خطر بروز اختلالات مربوط به تاندون آشیل قرار دارند.
تاندونیت آشیل و تاندونوز آشیل در افرادی (همچون کارگران) که به علت شغل شان فشار زیادی به پاهایشان وارد می شود رایج است. افرادی که اختلالاتی همچون صاف بودن کف پا دارند، به علت این که هنگام راه رفتن فشار زیادی به پاهایشان وارد می شود به میزان زیادی در معرض تاندونیت آشیل و تاندونوز آشیل قرار دارند. اگر این افراد کفش های نامناسب بپوشند، احتمال بروز تاندونیت و تاندونوز آشیل در آن ها افزایش پیدا می کند.
علائم
علائم مربوط به تاندونیت آشیل و تاندونوز آشیل شامل این مواردند:
- درد، خشکی، حساس شدن و تحریک پذیری تاندون.
- حساس شدن و گاهی درد شدید، هنگامی که دو طرف تاندون آسیب دیده اند.
وقتی این اختلالات پیشرفت کنند، تاندون بزرگ می شود و سبب ایجاد برآمدگی در قسمت های آسیب دیده بافت می شود. این موارد می توانند در هر قسمتی از تاندون اتفاق بیفتند؛ از بالای تاندون گرفته تا قسمت زیر ماهیچه ساق پا. این درد با بیدار شدن یا بعد از استراحت شروع می شود سپس با حرکت و افزایش فعالیت بدتر می شود.
پارگی تاندون آشیل چیست؟
تاندون آشیل از بافت های الیافی تشکیل شده است. این تاندون در پا قرار دارد و ماهیچه ساق پا را به پشت پاشنه پا متصل می کند. وقتی ماهیچه ساق پا منقبض می شود، تاندون آشیل سفت می شود و این امر به فرد این امکان را می دهد که بتواند روی انگشتان پا بایستد. این عملکرد برای انجام فعالیت هایی همچون پیاده روی، دویدن و پریدن ضروری است. پارگی کامل تاندون که معمولا ۲ اینچ بالاتر از استخوان پاشنه پا قرار دارد را پارگی تاندون آشیل پا می گویند.
علائم و نشانه های پارگی تاندون آشیل
- درد ناگهانی و شدید که در قسمت پشت پا یا ساق پا حس می شود، این درد به نحوی است که گویا کسی به پشت پایتان لگد زده باشد.
- صداهایی که هنگام راه رفتن از پا به گوش می رسند.
- درد و فرورفتگی در تاندون حدود ۲ اینچ بالاتر از استخوان پاشنه پا
- درد، ورم و خشکی که با ضعف و کبودی همراه است.
- ممکن است که این درد فورا برطرف شود و گاهی تاندون ها می توانند توانایی خود را برگردانند.
- ایستادن روی نوک پنجه پا هنگام راه رفتن اذیت کننده و غیر ممکن خواهد شد.
دلایل پارگی تاندون آشیل
تاندون آشیل با بالا رفتن سن و عدم استفاده می تواند ضعیف شود. بعد از ضعیف شدن در برابر آسیب و پارگی قرار می گیرد. پارگی تاندون آشیل در افرادی که تاندونیت دارند رایج تر است. برخی بیماری ها (همچون آرتریت و دیابت) و داروها (همچون کورتیکواستروئیدها و برخی آنتی بیوتیک ها مثل کینولون که از جمله آن ها می توان به لووفلوکساسین [لواکویین] و سیپروفلوکساسین [سیپرو] اشاره کرد) می توانند احتمال پارگی تاندون آشیل را افزایش دهند.
پارگی تاندون آشیل معمولا در مردان ورزشکاری که میانسال هستند اتفاق می افتد. آسیب معمولا در طول ورزش هایی اتفاق می افتد که به پریدن، دویدن و چرخیدن نیاز دارند. این ورزش ها معمولا شامل تنیس، بسکتبال، بدمینتون و راکت بال هستند.
آسیب می تواند در این موقعیت ها هم اتفاق بیفتد:
- هنگامی که فشار زیادی به پا وارد می شود در حالی که زانو در وضعیت صاف قرار دارد. برای مثال هنگام مسابقه دو یا پریدن
- هنگامی که ناگهان لیز می خورید و به تاندون فشار زیادی وارد می شود.
- وقتی از ارتفاع نسبتا زیادی می افتید یا پایتان را ناگهان در یک چاله قرار می دهید.
درمان پارگی تاندون آشیل
هدف درمان ایجاد طول و کشش عادی برای تاندون و فراهم کردن این امکان برای فرد است که بتواند هر آن چیزی که قبل از آسیب قادر به انجام آن بود را انجام دهد. درمان شامل محافظت از تاندون و امکان حرکت برای فرد است. محافظت برای این که به پا امکان بهبود داده شود و از آسیب دوباره پیشگیری شود ضروری است. به علاوه بعد از درمان باید به طور مرتب پای خود را تکان دهید تا از خشکی ماهیچه ها پیشگیری کنید.
گزینه های درمانی شامل روش های جراحی و غیر جراحی هستند. انتخاب گزینه درمانی به تصمیم جراح بستگی دارد. در هر دو گزینه درمانی (جراحی و غیر جراحی) باید به مدت ۶ هفته از گچ گرفتن پا یا بریس های مخصوص استفاده کرد. ممکن است نیاز باشد که گچ به فاصله ۲ تا ۴ هفته تعویض شود تا تاندون را به موقعیت عادی خود برگرداند. استفاده از فیزیوتراپی مرتب برای تسریع پروسه بهبود نیز گزینه مناسبی در نظر گرفته می شود. جراح ارتوپد درباره نوع درمان و گزینه های بعد از درمان که مناسب شرایط تان هستند شما را راهنمایی خواهد کرد.
جراحی پارگی تاندون آشیل
پارگی تاندون آشیل به جراحی برای باز کردن پوست و بخیه زدن (متصل کردن) دو سر تاندون به یک دیگر نیاز دارد. در صورتی که فرد جراحی کرده باشد، احتمال بازگشت پارگی کمتر از هنگامی است که درمان غیر جراحی صورت گرفته باشد. جراحی به فرد این امکان را می دهد که زودتر به فعالیت هایی که همیشه آن ها را انجام می داد بازگردد و انقباض ماهیچه در آن کمتر است.
مشکلات و خطرات مربوط به جراحی شامل عفونت، پارگی پوست، زخم، خونریزی، مشکلات مربوط به بیهوشی، آسیب ناگهانی به عصب ها، هزینه بالا و ایجاد لخته خون در پا هستند. برای ورزشکاران، افرادی که فعالیت فیزیکی زیادی دارند، افرادی که در تشخیص یا درمان این اختلال تاخیر داشته اند و برای آن هایی که تاندون هایشان دوباره پاره شده جراحی گزینه مناسبی در نظر گرفته می شود.
بیشتر بخوانید: آرتروز چیست؟ علل، علائم، تشخیص و درمان بیماری آرتروز
تاندینوپاتی و پارگی تاندون آشیل
تاندینوپاتی اکثرا به علت استفاده بیش از حد از تاندون یا وارد شدن فشار مکرر روی تاندون اتفاق می افتد. تاندینوپاتی می تواند سبب آسیب ناگهانی یا در موارد شدید پارگی تاندون آشیل شود. در هر دو مورد، عدم انعطاف یا خشکی تاندون آشیل سبب افزایش ریسک بروز این آسیب ها می شود. اصطلاحی که امروز برای این اختلال استفاده می شود “تاندینوپاتی” است. تاندینوپاتی مراحل مختلفی دارد. این مراحل با توجه به تغییرات تاندون در نظر گرفته شده اند. این ۳ مرحله شامل: تاندینوپاتی واکنشی، تاندون نیازمند تغییر و تاندینوپاتی تحلیل برنده هستند.
البته مشکلات تاندینوپاتی می توانند بالاتر یا پایین تر از این طیف باشند. دلیل اصلی بروز تاندونیت کاملا مشخص نیست. تاندونیت تاندون آشیل معمولا به علت فعالیت های ورزشی سنگین اتفاق می افتد. اما این اختلال در بین افرادی که ورزشکار نیستند هم وجود دارد. اصلی ترین دلیل این اختلالات، وارد کردن فشار زیاد به تاندون است. علاوه بر این باید خاطر نشان کرد که تاندونیت و تاندینوپاتی همیشه به علت ضربه اتفاق نمی افتند.
بورسیت تاندون آشیل
بورسیت آشیل اختلال رایجی در بین ورزشکاران است. کیسه بورس کیسه کوچکی است که سرشار از مایعات است. این کیسه بین تاندون و استخوان قرار دارد و در تسهیل حرکت تاندون روی استخوان نقش دارد. با آسیب مداوم، کیسه بورس ملتهب می شود. این اختلال را گاهی با تاندونیت آشیل اشتباه می گیرند. وقتی یک بیمار همزمان از تاندونیت و بورسیت رنج می برد، به آن سندرم هاگلوند می گویند.
دلیل بورسیت آشیل چیست؟
اصلی ترین دلیل بروز بورسیت آشیل استفاده بیش از حد از تاندون است که علت آن می تواند پیاده روی، دویدن یا پریدن بیش از حد باشد. پس تعجبی ندارد که بورسیت آشیل اختلال رایجی در بین ورزشکاران در نظر گرفته می شود. افزایش ناگهانی در حجم تمرینات و فعالیت بدن، بدون قرار دادن بدن در وضعیت درست می تواند احتمال بروز بورسیت آشیل را افزایش دهد.
علائم بورسیت آشیل
اصلی ترین نشانه بورسیت آشیل درد در قسمت عقبی پاشنه پا است. این درد هنگامی که فرد می دود یا روی سطوح نرم همچون ماسه راه می رود بیشتر حس می شود. وقتی فرد روی نوک پنجه پا می ایستد درد تشدید می شود. اگر قسمت آسیب دیده را لمس کنید، درد را حس خواهید کرد. بعضی از افراد نیز ورم پا را تجربه می کنند.
درمان بورسیت آشیل
درست مثل هر آسیب دیگری، برای این اختلال هم پزشک کسی است که می تواند بهترین درمان را با توجه به شرایط تان در نظر بگیرد. اگر آسیب وارده به تاندون شدید نباشد، روش های زیادی وجود دارد که می توانید در خانه آن ها را امتحان کنید و ببینید که آیا تغییری حاصل می شود یا نه.
مراحلی برای کنترل بورسیت آشیل
مرحله ۱:
به پا استراحت بدهید. تمام فعالیت هایی که سبب تشدید درد می شوند را برای ۱ الی ۲ هفته متوقف کنید.
مرحله ۲:
از یخ استفاده کنید. سرما درمانی به کاهش ورم و درد کمک زیادی می کند. برای ۱۰ دقیقه، یخ را روی قسمتی که درد می کند قرار دهید. این کار را ۲ یا ۳ بار در روز انجام دهید. مطمئن شوید که یخ را به طور مستقیم روی پوست قرار نمی دهید چون می تواند سبب اذیت شدن پوست شود.
مرحله ۳:
از داروهای ضد التهابی همچون ایبوپروفن و آسپرین استفاده کنید تا درد و التهاب را کاهش دهید.
مرحله ۴:
سعی کنید هنگام راه رفتن با استفاده از کفی و کفش مناسب فشار وارده روی تاندون آشیل را کم کنید.
علائم این اختلال معمولا بعد از ۲ الی ۳ هفته کم می شوند. ورزش را به آرامی و به نحوی شروع کنید که سبب تشدید آسیب نشود. با ورزش های سبک مثل پیاده روی شروع کنید و سپس سراغ ورزش های سنگین تر که شامل دویدن، پریدن و چرخیدن هستند بروید. اگر احساس درد کردید، ورزش را کم یا متوقف کنید.
اگر این مراحل به کاهش علائم بورسیت آشیل کمکی نکردند، از تزریق استروئید برای کاهش التهاب در کیسه های بورس استفاده می کنند. بعد از این تزریق باید استراحت کنید، به خصوص اگر بیش از یک بار تزریق کرده باشید. اگر بورسیت آشیل با تاندونیت آشیل همراه باشد، پزشک پای شما را گچ می گیرد. در موارد نادر برای برداشتن کیسه بورس آسیب دیده، جراحی نیاز است.
