انواع مختلف عفونت های قارچی + علائم، تشخیص و درمان آنها

قارچ ها در همه جا هستند. میلیون ها گونه مختلف قارچ در کره زمین وجود دارد، اما فقط حدود 300 مورد از آن ها که مردم را بیمار می کند، شناخته شده است. عفونت های قارچی اغلب توسط قارچ های میکروسکوپی که در محیط پراکنده هستند ایجاد می شوند. قارچ ها در خاک و گیاهان و همچنین در بسیاری از سطوح سرپوشیده و روی پوست انسان زندگی می کنند. در ادامه این مقاله ار بخش بیماری های دکتر سلام به توضیح کامل درباره انواع عفونت های قارچی پوستی پرداخته و با آنها آشنا می شویم.

کلیاتی در مورد عفونت های قارچی

عفونت های خفیف قارچی پوستی می توانند شبیه به جوش بوده و بسیار شایع هستند. به عنوان مثال، کرم حلقوی یک عفونت پوستی است که در اثر قارچ ایجاد می شود، نه کرم! وجود عفونت های قارچی در ریه ها می توانند جدی تر باشند و اغلب باعث ایجاد علائمی می شوند که مشابه سایر بیماری ها مانند آنفولانزا یا سل است.

مننژیت قارچی و عفونت های جریان خون از عفونت های پوستی و ریه نادرتر است اما می تواند تهدید کننده زندگی باشد. از آنجا که علائم عفونت های قارچی می تواند مشابه سایر بیماری ها باشد، تشخیص و درمان مناسب اغلب به تأخیر می افتد. هرچه اطلاعات بیشتری در مورد عفونت های قارچی و احتمال ابتلا به آن کسب کنید، می توانید به طرز موثرتری از سلامت خود محافظت کنید.

ابتلا به عفونت قارچی

کجا زندگی می کنید و به چه مناطقی مسافرت می کنید؟

قارچ هایی که می توانند باعث عفونت های جدی شوند، در بعضی از مناطق ایالات متحده و جهان وجود دارند. به عنوان مثال، قارچ هایی که باعث تب دره ای (که آن را کوکسییدوئیدومیکوز نیز می نامند) می شوند عمدتاً در جنوب غربی ایالات متحده یافت می شوند. قارچ هایی که باعث هیستوپلاسموز و بلاستومایکوز می شوند اغلب در شرق ایالات متحده موجود هستند. این قارچ ها معمولاً باعث عفونت ریه می شوند و غالباً با آنفولانزا یا ذات الریه باکتریایی اشتباه گرفته می شوند.

چه نوع فعالیت هایی انجام می دهید؟

قارچ های مضر در هوا، گرد و غبار و خاک یافت می شوند. هیستوپلاسما در خاکی که حاوی مدفوع پرنده یا خفاش است رشد می کند. ممکن است در حین فعالیت هایی مانند حفر، باغبانی، تمیز کردن مدفوع مرغ و بازدید از غارها، قارچ هایی را که ممکن است باعث عفونت شوند، استنشاق کنید.

آیا سگ یا گربه دارید؟

ممکن است افراد کرم حلقوی را از حیوانات خانگی خود دریافت کنند. سگ ها و گربه های دارای کرم حلقوی گاهی مواقع بر روی پوست خود دارای قسمت های دایره ای بدون مو یا دارای جوش هستند. حیوانات بالغ همیشه علائم عفونت کرم حلقوی را نشان نمی دهند.

اخیراً آنتی بیوتیک مصرف کرده اید؟

آنتی بیوتیک ها می توانند زنان را به احتمال بیشتری به کاندیدیازیس ولووژینال، که به عنوان یک عفونت مخمر واژن نیز شناخته می شود مبتلا کنند. زنانی که باردار هستند یا کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند نیز به احتمال بیشتری به این بیماری مبتلا می شوند. مردان نیز می توانند کاندیدیازیس دستگاه تناسلی را دریافت کنند.

آیا از داروهای مؤثر بر سیستم ایمنی بدن استفاده می کنید؟

داروهای مورد استفاده در درمان شرایطی مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس ممکن است سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف کرده و احتمال ابتلا به عفونت قارچی را افزایش دهد.

آیا مبتلا به ایدز هستید؟

افرادی که با HIV/AIDS زندگی می کنند (به ویژه افرادی که تعداد CD4 آنها کمتر از 200 است) احتمال دارد که به عفونت های قارچی مبتلا شوند. دو عفونت قارچی شناخته شده مرتبط با HIV/AIDS در ایالات متحده، کاندیدیازیس خوراکی (برفک) و ذات الریه پنومونی است. در سرتاسر جهان، مننژیت کریپتوکوکی یکی از دلایل عمده بیماری در افراد مبتلا به HIV/AIDS است.

آیا اخیرا در بیمارستان بستری بوده اید؟

در ایالات متحده، یکی از شایع ترین عفونت های خون در بیماران بستری در اثر قارچی به نام کاندیدا ایجاد می شود. کاندیدا به طور معمول در دستگاه گوارش و روی پوست زندگی می کند و هیچ مشکلی ایجاد نمی کند، اما می تواند در مدت اقامت در بیمارستان وارد جریان خون شده و باعث عفونت شود.

آیا اخیراً پیوند انجام داده اید؟

افرادی که به تازگی پیوند عضو یا پیوند سلول های بنیادی داشته اند، به دلیل ضعف سیستم ایمنی بدن احتمال بروز عفونت قارچی بیشتری دارند. پزشکان برای جلوگیری از بروز عفونت های قارچی، داروهای ضد قارچ را برای برخی از بیماران پیوندی تجویز می کنند.

آیا تحت شیمی درمانی یا پرتو درمانی قرار گرفته اید؟

درمان های سرطان، مانند شیمی درمانی و پرتودرمانی سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کنند و این احتمال وجود دارد که به دلیل تضعیف سیستم ایمنی بدن، عفونت قارچی به وجود بیاید.

آیا علائم ذات الریه ای دارید که با آنتی بیوتیک بهتر نمی شوند؟

عفونت های قارچی، به ویژه عفونت های ریه مانند تب دره، هیستوپلاسموز و آسپرژیلوز، علائم مشابه عفونت های باکتریایی دارند. با این حال، آنتی بیوتیک ها برای عفونت های قارچی عمل نمی کنند. آزمایش زودهنگام برای عفونت های قارچی، استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک ها را کاهش می دهد و به افراد اجازه می دهد تا در صورت لزوم درمان را با داروهای ضد قارچ شروع کنند.

هر فردی، حتی افرادی که سالم هستند نیز ممکن است به عفونت قارچی مبتلا شود. مردم هر روز نفس می کشند یا با اسپورهای قارچی در تماس هستند. با این حال، در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، احتمال بیشتری وجود دارد که این قارچ ها باعث عفونت شوند. می توانید با مراجعه به وب سایت بیماری های قارچی CDC و صحبت با ارائه دهنده خدمات درمانی خود، در مورد علائم، نشانه ها و درمان عفونت های قارچی اطلاعات بیشتری کسب کنید و از نکات مورد نیاز برای پیشگیری مطلع شوید.

چه کسی به عفونت های قارچی مبتلا می شود؟

هر کسی حتی افرادی که سالم هستند نیز ممکن است به عفونت قارچی مبتلا شوند. قارچ ها در محیط پخش هستند و افراد هر روز و بدون اینکه بیمار شوند، آن ها را تنفس می کنند یا با اسپورهای قارچی در تماس هستند. با این حال، در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، احتمال عفونت در اثر وجود این قارچ ها بیشتر است.

عفونت هایی که به دلیل ضعف سیستم ایمنی بدن اتفاق می افتد، عفونت های سواستفاده گر نامیده می شوند. این بیماری ها می توانند در اثر باکتری، ویروس یا قارچ ایجاد شوند. بسیاری از عفونت های قارچی عفونت های فرصت طلب هستند.

چه چیزی سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند؟

برخی از افراد با سیستم ایمنی ضعیف متولد می شوند. برخی دیگر ممکن است بیماری ای مانند HIV/AIDS داشته باشند که به سیستم ایمنی حمله کند. برخی از داروها مانند داروهای کورتیکواستروئید یا شیمی درمانی سرطان می توانند توانایی بدن در مبارزه با عفونت ها را کاهش دهند. اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید، باید بدانید که احتمال ابتلا به عفونت های قارچی وجود دارد. یادگیری در مورد عفونت های قارچی می تواند به شما و پزشکتان کمک کند که زودتر آن ها را تشخیص دهید. این امر ممکن است به جلوگیری از عوارض جدی کمک کند.

شایع ترین عفونت های قارچی

عفونت های قارچی ناخن

عفونت های شایع ناخن های دست یا ناخن های پا.

کاندیدیازیس واژن

به وسیله کاندیدای مخمر ایجاد شده و “عفونت مخمر واژینال” نیز نامیده می شود.

کرم حلقوی

یک عفونت قارچی پوستی شایع که اغلب شبیه جوش های دایره ای است.

عفونت های کاندیدا در دهان، گلو و مری

به وسیله کاندیدای مخمر ایجاد شده و “برفک” نامیده می شود. بیماری های قارچی ای که روی افرادی که در مناطق خاصی زندگی کرده یا مسافرت می کنند، تأثیر می گذارد.

بلاستومایکوزیس

ناشی از قارچ Blastomyces ، که در مناطقی از ایالات متحده و کانادا و در خاک مرطوب زندگی می کند.

Cryptococcus gattiiinfection

توسط Cryptococcus gattii که در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری، قسمتی از ایالات متحده در شمال غربی اقیانوس آرام و بریتیش کلمبیا زندگی می کنند.

پاراکوکسییدوئیدومیکوزیس

ناشی از قارچ Paracoccidioides  که در بخش هایی از آمریکای مرکزی و جنوبی زندگی می کند و بیشتر اوقات مردانی را که در خارج از منزل و در مناطق روستایی کار می کنند، تحت تاثیر قرار می دهد.

Coccidioidomycosis (تب دره)

ناشی از کوکسیدیوئیدها، که در جنوب غربی ایالات متحده و مناطقی از مکزیک و آمریکای مرکزی و جنوبی زندگی می کنند.

هیستوپلاسموز

ناشی از قارچ هیستوپلاسما، که در محیطی که دارای مدفوع پرندگان و خفاش ها است زندگی می کند.

آسپرژیلوز

عفونت ناشی از آسپرژیلوس، که در داخل و خارج از خانه زندگی می کند.

عفونت کاندیدا آریس

قارچ های مقاوم به داروهای موجود در مراکز بهداشتی، که یک تهدید جدی برای سلامت جهانی است.

کاندیدیازیس تهاجمی

یک عفونت جدی که می تواند خون، قلب، مغز، چشم ها، استخوان ها و سایر قسمت های بدن را در بیماران بستری تحت تأثیر قرار دهد.

پنومونی پنوموسیستیک (PCP)

یک عفونت جدی ناشی از قارچ Pneumocystis jirovecii

کاندیدیازیس

کاندیدا به طور معمول در داخل بدن و روی پوست و بدون اینکه مشکلی ایجاد کند، زندگی می کند، اما در صورت خارج شدن از کنترل یا در صورت ورود به عمق بدن می تواند باعث عفونت شود.

Cryptococcus neoformansinfection

می تواند مغز را آلوده کرده و مننژیت ایجاد کند و بیشتر در افراد مبتلا به HIV / AIDS اثر دارد.

موكوريماكوز

یک عفونت نادر اما جدی که توسط گروهی از قارچ ها به نام موکرومایست ایجاد می شود.

تالارومایکوزیس

ناشی از Taloromyces ، که قارچی است که در جنوب شرقی آسیا، جنوب چین یا شرق هند زندگی می کند.

سایر بیماری ها و مشکلات ناشی از عفونت های قارچی

عفونت های قارچی چشم

عفونت های نادر که می توانند بعد از آسیب دیدگی یا جراحی چشم ایجاد شوند.

اسپوروتریکوز

ناشی از قارچ Sporothrix ، که در سراسر جهان و در خاک و گیاهان زندگی می کند.

مایکتوم

ناشی از انواع خاصی از باکتری ها و قارچ های موجود در خاک و آب که به طور معمول در مناطق روستایی آفریقا، آمریکای لاتین و آسیا زندگی می کنند.

---

بیشتر بخوانید: علل و روش درمان شکستن بی دلیل ناخن ها (ترک خوردن)

---

عفونت های قارچی پوست

عفونت های قارچی پوست بسیار شایع است و شامل پای ورزشکاران، خارش جک، کرم حلقوی و عفونت های مخمر می شود.

پای ورزشکاران

پای ورزشکار که به آن tinea pedis نیز گفته می شود، یک عفونت قارچی پا است. باعث لایه برداری، قرمزی، خارش، سوزش و گاهی تاول و زخم می شود. پای ورزشکاران یک عفونت بسیار شایع است. این قارچ در یک محیط گرم و مرطوب مانند کفش، جوراب، استخر، اتاق و کف حمام بهتر رشد می کند. بیشترین میزان آن در تابستان و در آب و هوای گرم و مرطوب است. این بیماری بیشتر در افرادی که کفش های تنگ می پوشند، پاهایشان عرق می کند و افرادی که از حمام عمومی و استخر استفاده می کنند رخ می دهد.

چه عواملی باعث ایجاد پای ورزشکاران می شود؟

پای ورزشکاران در اثر قارچ میکروسکوپی ایجاد شده بر روی بافت مرده موها، ناخن های پا و لایه های بیرونی پوست ایجاد می شود. حداقل چهار نوع قارچ وجود دارد که می تواند باعث ایجاد پای ورزشکاران شود. شایع ترین این قارچ ها تریکوفیتون روبروم است.

علائم پای ورزشکاران چیست؟

علائم و نشانه های پای ورزشکاران در افراد مختلف متفاوت است.

با این حال، علائم شایع عبارتند از:

• لایه برداری، ترک خوردن و پوسته پوسته شدن پا
• قرمزی، تاول یا نرم شدن و ترک خوردن پوست
• خارش، سوزش یا هر دو

انواع پای ورزشکاران

Interdigital

که به آن عفونت وب پا نیز گفته می شود، رایج ترین نوع پای ورزشکاران است. معمولاً بین دو انگشت کوچک پا مشاهده می شود. این شکل از پای ورزشکاران می تواند باعث خارش، سوزش و پوسته پوسته شدن شود و عفونت ممکن است به کف پا نیز گسترش یابد.

موکاسین

یک نوع از عفونت پای ورزشکاران است که می تواند با سوزش جزئی، خشکی، خارش یا پوسته پوسته شدن شروع شود. با پیشرفت بیماری، ممکن است پوست، ضخیم و ترک ترک شود. این عفونت می تواند کل کف پا را درگیر کند و به طرفین کف پا نیز گسترش یابد.

وزلیکولر

این بیماری، نادرترین نوع پای یک ورزشکار است. این بیماری معمولاً با شیوع ناگهانی تاول های پر از مایعات در زیر پوست آغاز می شود. در بیشتر مواقع، تاول ها در قسمت زیرین پا ایجاد می شوند. با این وجود، آن ها می توانند بین انگشتان پا، پاشنه پا یا بالای پا ظاهر شوند.

چگونه پای ورزشکاران تشخیص داده می شود؟

تمام پاهای خارش دار و پوسته پوسته، پای ورزشکاران ندارند. اگر عفونت به درمان استاندارد پای ورزشكاران پاسخ ندهد، پزشك شما ممكن است پوست را خراشیده و مقیاس های زیر میكروسكوپ را معاینه كند تا متوجه شود كه آیا شرایط متفاوتی وجود دارد یا خیر.

چگونه می توان پای ورزشکار را درمان کرد؟

پای ورزشکار در بیشتر موارد با ضد قارچ موضعی (دارویی که مستقیم بر روی پوست قرار می گیرد) درمان می شود. موارد شدید ممکن است به داروهای خوراکی نیاز داشته باشد. پاها را باید تمیز و خشک نگه دارید زیرا قارچ در محیط های مرطوب رشد می کند.

چگونه می توان از پای ورزشکار جلوگیری کرد؟

روش های جلوگیری از پای ورزشکار شامل پوشیدن صندل، پوشیدن کفش هایی که باعث می شود پاها بتوانند تنفس کنند و شستشوی روزانه پا با آب و صابون است. خشک کردن کامل پا و استفاده از پودر کف پا نیز می تواند به جلوگیری از پای ورزشکار کمک کند.

خارش جک

خارش جک که به آن tinea cruris نیز گفته می شود، یک عفونت رایج پوستی است که در اثر نوعی قارچ به نام tinea ایجاد می شود. قارچ در نواحی گرم و مرطوب بدن رشد می‎کند و در نتیجه عفونت می‎تواند برروی دستگاه تناسلی، داخل ران و باسن تأثیر بگذارد. عفونت ها بیشتر در تابستان یا در آب و هوای گرم و مرطوب رخ می دهد. خارش جک به صورت یک جوش قرمز و خارش دار ظاهر می شود که اغلب به صورت دایره ای است.

آیا خارش جک مسری است؟

خارش جک نسبتا مسری است. این بیماری می تواند از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم اشیاء حامل قارچ از فردی به فرد دیگر منتقل شود.

علائم خارش جک چیست؟

علائم خارش جک شامل موارد زیر است:

• خارش یا سوزش در کشاله ران یا ران
• جوش های دایره ای، قرمز و متورم
• قرمزی در کشاله ران یا ران
• پوسته پوسته شدن، لایه برداری یا ترک خوردگی پوست

چگونه خارش جک تشخیص داده می شود؟

در بیشتر موارد، براساس ظاهر و محل جوش ها می توان خارش جک را تشخیص داد. اگر مطمئن نیستید که این بیماری خارش جک است، به پزشک مراجعه کنید. پزشک در مورد علائم و سابقه پزشکی شما سؤال خواهد کرد و معاینه بالینی انجام می دهد. معاینه میکروسکوپی پوست می تواند تشخیص را تأیید کند.

خارش جک چگونه درمان می شود؟

در بیشتر موارد، درمان خارش جک شامل تمیز و خشک کردن ناحیه آسیب دیده و استفاده از داروهای ضد قارچ موضعی است. خارش جک معمولاً به کرم ها و اسپری های ضد قارچ بدون نسخه پاسخ می دهد. با این حال، کرم های ضد قارچ نسخه ای نیز در مواقعی لازم هستند.

در طول درمان خارش جک، حتماً:

• ناحیه آسیب دیده را تمیز بشویید و با یک حوله خشک کنید.
• کرم ضد قارچ، پودر یا اسپری را طبق دستورالعمل بمالید.
• هر روز لباس ها(به خصوص لباس زیر) را عوض کنید.

کرم حلقوی

کرم حلقوی، که به نام tinea corporis نیز شناخته می شود، کرم نیست، بلکه یک عفونت قارچی پوست است. این عفونت می تواند در هر نقطه ای از بدن ظاهر شود و مانند یک لکه دایره ای، قرمز و صاف به نظر می رسد. اغلب با پوسته پوسته شدن همراه است. قسمت بیرونی متورم است، در حالی که پوست وسط طبیعی دیده می شود و قابل افزایش است. کرم حلقوی می تواند مشکلزا باشد، اما معمولاً مشکل، جدی نیست.

آیا کرم حلقوی مسری است؟

کرم حلقوی می تواند با تماس مستقیم با افراد آلوده یا حیوانات پخش شود. همچنین ممکن است روی لباس یا مبلمان پخش شود. گرما و رطوبت می توانند به گسترش عفونت کمک کنند.

علائم کرم حلقوی چیست؟

کرم حلقوی به صورت یک لکه قرمز، دایره ای و مسطح ظاهر می شود که گاهی اوقات با پوسته پوسته شدن پوست همراه است. ممکن است بیش از یک لکه کرم حلقوی بر روی پوست وجود داشته باشد، و ممکن است لکه ها یا حلقه های قرمز با هم همپوشانی داشته باشند. بدون داشتن لکه قرمز معمولی نیز ممکن است کرم حلقوی ایجاد شود.

چگونه کرم حلقوی تشخیص داده می شود؟

پزشک می تواند بر اساس ظاهر لکه ها یا علائم گزارش شده، کرم حلقوی را تشخیص دهد. وی در مورد قرار گرفتن احتمالی در معرض افراد یا حیوانات مبتلا به کرم حلقوی سؤال خواهد کرد. پزشک ممکن است ضایعات پوستی یا نمونه هایی از ناحیه آلوده را بگیرد و زیر میکروسکوپ بررسی کند تا تشخیص را تأیید کند.

کرم حلقوی چگونه درمان می شود؟

درمان کرم حلقوی معمولاً شامل استفاده از داروهای ضد قارچ است که بر روی پوست مالیده می شود. بسیاری از عفونت های کرم حلقوی به خوبی به کرم های بدون نسخه پاسخ می دهند. برای موارد شدیدتر کرم حلقوی می توان داروهای موضعی یا خوراکی را تجویز کرد.

عفونت های مخمر

به عفونت های مخمر پوست، کاندیدیازیس جلدی گفته می شود و توسط قارچ هایی مانند مخمر به نام کاندیدا ایجاد می شود. عفونت وقتی رخ می دهد که مخمر روی پوست به صورت فعال تر رشد می کند و باعث ایجاد جوش های قرمز، پوسته پوسته شدن و خارش پوست می شود. عفونت های مخمر مسری نیستند.

عفونت های مخمر ممکن است تقریباً روی هر سطحی از پوست بدن تأثیر بگذارند، اما به احتمال زیاد در مناطق گرم و مرطوب و خیس از جمله زیر بغل و کشاله ران ایجاد می شوند. عفونت کاندیدا به ویژه در بین افراد چاق یا مبتلا به دیابت شایع است. افرادی که آنتی بیوتیک مصرف می کنند نیز در معرض خطر هستند. کاندیدا می تواند باعث ایجاد جوش پوشک در نوزادان و عفونت ناخن شود. برفک دهانی نوعی عفونت کاندیدا است که در دهان ایجاد می شود. کاندیدا همچنین باعث عفونت مخمر واژن نیز می شود.

علائم عفونت مخمر چیست؟

علائم عفونت مخمر در چین های پوستی شامل موارد زیر است:

• جوش
• قسمت های حاوی مایع شفاف
• قسمت های برآمده
• خارش یا سوزش

علائم عفونت مخمر در بسترهای ناخن شامل موارد زیر است:

• ورم
• درد
• چرک
• ناخن سفید یا زرد که از بستر ناخن جدا می شود

علائم برفک (عفونت مخمر دهان) شامل موارد زیر است:

• لکه های سفید روی زبان و داخل گونه ها
• درد

علائم عفونت مخمر واژینال شامل موارد زیر است:

• ترشحات سفید یا زرد مهبل (واژن)
• خارش
• قرمزی در ناحیه بیرونی واژن
• سوزش

چگونه عفونت های مخمر تشخیص داده می شوند؟

در تشخیص عفونت مخمر، پزشک شما نیاز به دانستن تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی دارد. پزشک ممکن است برای تأیید تشخیص در زیر میکروسکوپ، پوست را خراش دهد.

عفونت های مخمر چگونه درمان می شوند؟

درمان عفونت مخمر به نوع خاص عفونت بستگی دارد. عفونت های مخمر پوستی با کرم های دارویی قابل درمان هستند. برای درمان عفونت های مخمر در مهبل ممکن است از شیاف های دارویی استفاده شود. برفک ممکن است با دهانشویه دارویی درمان شود. عفونت های شدید یا عفونت در فردی که دارای سیستم ایمنی بدن ضعیف است، ممکن است با داروهای ضد مخمر خوراکی درمان شود.

سیستم ایمنی بدن و عفونت های قارچی

به طور کلی، احتمال بروز جدی ترین عفونت های قارچی نادر است، اما گاهی این اتفاق می افتد. آن ها بیشتر در بین مبتلایان به سیستم ایمنی ضعیف دیده می شوند. ممکن است افرادی که شرایط سلامتی خاصی دارند، نیاز به مصرف داروهایی با عوارض جانبی داشته باشند که می توانند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و شما را در معرض عفونت های قارچی قرار دهند. به طور خاص، مهار کننده های کورتیکواستروئیدها و TNF (فاکتور نکروز تومور) دو نوع دارو هستند که می توانند احتمال ابتلا به عفونت قارچی را افزایش دهند.

کورتیکواستروئیدها داروهایی هستند که شرایطی از جمله آرتروز، آسم، واکنش های آلرژیک و بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس، سارکوئیدوز یا بیماری التهابی روده را درمان می کنند. مهار کننده های TNF داروهایی هستند که بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید، پسوریازیس و بیماری التهابی روده را درمان می کنند.

برخی از عفونت های قارچی مانند موارد زیر، می توانند جدی باشند:

• کوکسیدوئیدومایکوزیس (تب دره)
• Cryptococcosis
• هیستوپلاسموز
• پنومونی پنوموسیستیک (PCP)
• عفونت کاندیدا تهاجمی
• آسپرژیلوز تهاجمی

سایر عفونت های قارچی مانند کاندیدیازیس خوراکی (برفک) معمولاً تهدید کننده زندگی نیستند.

---

بیشتر بخوانید: هرآنچه که باید درمورد بیماری پسوریازیس بدانید

---

آنچه باید راجع به عفونت های قارچی بدانید

عفونت های قارچی می توانند از خفیف تا تهدید کننده زندگی متغیر باشند

برخی از عفونت های قارچی تنها به صورت جوش های پوستی خفیف هستند، اما برخی دیگر می توانند عوارض جدی ای داشته باشند. به همین دلیل، مهم است که در اسرع وقت به دنبال درمان باشید تا از بروز عفونت جدی جلوگیری کنید. عفونت های قارچی می توانند مانند عفونت های باکتریایی یا ویروسی به نظر برسند. اگر شما برای مقابله با عفونت، دارویی مصرف می کنید و بهتر نمی شوید، از پزشک خود در مورد انجام آزمایش عفونت قارچی سؤال کنید.

محل زندگی دارای اهمیت است

برخی از قارچ های بیماری زا در مناطق خاصی از جهان شایع تر هستند. اگر در این مناطق سکونت دارید یا از آنها بازدید می کنید و داروهایی مصرف می کنید که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند، احتمال ابتلا به این عفونت ها در شما بیشتر است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بیماری های مرتبط با سفر، به سایت بهداشت CDC Traveler مراجعه کنید.

طول مدت درمان شما اهمیت دارد

ممکن است پزشکتان داروهای کورتیکواستروئید را برای استفاده کوتاه مدت یا طولانی مدت تجویز کند. مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئید احتمال ابتلا به عفونت قارچی را افزایش می دهد.

مقدار دارو (دوز)

دوزهای بیشتر داروهایی که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کنند احتمال ابتلا به عفونت قارچی را افزایش می دهند .

داروهایی هستند که می توانند شانس ابتلا به عفونت قارچی را افزایش دهند:

• کورتیکواستروئیدهای خوراکی
• کورتیکواستروئیدهای استنشاقی
• مهار کننده های TNF

کورتیکواستروئیدهای خوراکی می توانند احتمال ابتلا به یک عفونت جدی قارچی را افزایش دهند.

کورتیکواستروئیدهای خوراکی شامل موارد زیر هستند:

• بودون سونید (Entocort EC)
• کورتیزون (کورتون)
• دگزامتازون (دکادرون)
• هیدروکورتیزون (کورتف)
• متیل پردنیزولون (Medrol)
• پردنیزولون (پرلون)
• پردنیزون (دلتازون)
• تریامسینولون

جلوگیری از عفونت های قارچی هنگام مصرف کورتیکواستروئیدها یا مهار کننده های TNF

دوری از قارچ ها دشوار است زیرا آن ها بخشی طبیعی از محیط زیست هستند. قارچ ها در خارج از خانه در خاک، روی گیاهان، درختان و سایر پوشش های گیاهی زندگی می کنند. آنها همچنین در بسیاری از سطوح داخلی و روی پوست شما قرار دارند. با این وجود، روش هایی وجود دارند که احتمال ابتلا به عفونت جدی قارچی را کاهش می دهند.

در مورد عفونت های قارچی اطلاعات کسب کنید. انواع مختلفی از عفونت های قارچی وجود دارد. کسب اطلاعات در مورد آن ها می تواند به شما و پزشکتان در تشخیص زودهنگام علائم کمک کند، که این امر می تواند از بروز بیماری جدی جلوگیری کند. در صورت لزوم از مراقبت های پزشکی اضافی استفاده کنید.

عفونت های قارچی اغلب شبیه بیماری های دیگر هستند. مراجعه به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است به تشخیص سریعتر کمک کند و از بروز بیماری های جدی جلوگیری کند. از محیط زیست محافظت کنید. در حالی که از این داروها استفاده می کنید، ممکن است راه هایی برای کاهش احتمال ابتلا به عفونت جدی قارچی با تلاش برای جلوگیری از بروز قارچ های بیماری زا در محیط وجود داشته باشد.

• سعی کنید از حضور در مناطقی که گرد و غبار زیادی دارند، مانند محل های ساخت و ساز یا خاکبرداری خودداری کنید.
• در هنگام طوفان گرد و غبار در داخل منزل بمانید.
• از مناطق دارای مدفوع مرغ و خفاش مانند مرغداری ها و غارها دوری کنید.
• هنگام دست زدن به موادی مانند خاک، خزه یا کود، دستکش بپوشید.
• هنگام انجام فعالیت های فضای باز مانند باغبانی، کار در حیاط یا بازدید از مناطق جنگلی، کفش، شلوار بلند و پیراهن آستین بلند بپوشید.

کمک به خود

بعد از حمام، مطمئن شوید که ناحیه آسیب دیده پوست خود خصوصاً چین های پوستی را کاملاً خشک می کنید. پوشیدن لباس های گشاد و از جنس پنبه به دور نگه داشتن رطوبت از پوست شما کمک می کند. اگر عفونت ناخن پا دارید، سعی کنید پاهای خود را خشک و ناخن های خود را کوتاه نگه دارید. کفش های قابل تنفس پا و جوراب های نخی (که باید هر روز عوض شود) بپوشید. شما می توانید برخی از انواع عفونت های قارچی را به افراد دیگر منتقل کنید. برای خلاص شدن از شر قارچ، تعویض مرتب لباس و ملافه و حوله هایتان بسیار مهم است.

 داروی درمان عفونت های قارچی

معمولاً باید از یک درمان ضد قارچی که مستقیماً روی پوست قرار می گیرد، استفاده کنید. این ها تحت عنوان درمان موضعی شناخته می شوند. انواع مختلفی از درمان ها به صورت کرم، لوسیون، رنگ، شامپو و پودرهای دارویی وجود دارد. برخی از این داروها از طریق داروساز در دسترس هستند، بنابراین برای دریافت نسخه لازم نیست که پزشک خود را ببینید.

داروهای ضد قارچ موضعی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند شامل داروهای کلوتریمازول، میکونازول یا اکونازول هستند. داروساز می تواند در مورد بهترین روش درمانی به شما کمک کند. برگه اطلاعات بیمار را که همراه با داروی است، با دقت بخوانید تا ببینید که چگونه آن ها را به روشی صحیح و تا چه مدت استفاده کنید.

اگر سوالی دارید، از داروساز خود مشورت بخواهید. اگر جوش هایی دارید که قسمت بزرگی از پوست شما را پوشانده یا ناخن یا پوست سر شما را تحت تأثیر قرار داده است، ممکن است نیاز باشد تا قرص مصرف کنید. پزشک معالج شما نیز ممکن است در صورت عدم استفاده از روش درمانی موضعی، قرص هایی را تجویز کند.

از پزشک بخواهید تا عوارض جانبی احتمالی قرص را برای شما توضیح دهد. مهم است که از دستورالعمل هایی که برای مصرف دارو ارائه می شود یا آنچه را که پزشک معالج شما ارائه می دهد، پیروی کنید. لازم است بدانید که برخی از عفونت های قارچی به درمان طولانی مدت تری نیاز دارند. بعضی اوقات ممکن است حتی به نظر برسد که بیماری از بین رفته است، اما علائم بازگردد.

درمان عفونت های قارچی پوستی

در صورت ابتلا به عفونت قارچی نیازی به مراجعه به پزشک معالج نیست. شاید بتوانید آن را در خانه و با داروهایی که می توانید از طریق داروخانه ها و بدون نسخه خریداری کنید، مدیریت کنید. داروساز می تواند داروهایی را به شما توصیه کند. اگر مصرف داروهای بدون نسخه به شما كمك نكرد یا بدتر شد، با پزشك خود تماس بگیرید.

علل عفونت های قارچی پوستی

قارچ های مختلف زیادی وجود دارد که می توانند باعث عفونت پوست، مو و ناخن شما شوند. این موارد ممکن است از فردی به فرد دیگر، از حیوانات به افراد یا به ندرت از خاک به شخص منتقل شود. برخی از عفونت های قارچی پوستی مانند کاندیدا (عفونت های مخمر) معمولاً ناشی از رشد قارچ های قبلی موجود در بدن شما که در گذشته بی ضرر بوده اند، هستند.

در صورت تماس با شخص آلوده یا حیوان، می توانید قارچ هایی را دریافت كنید كه می تواند باعث عفونت شود. به همین دلیل افرادی که ورزش می کنند بیشتر در معرض عفونت های قارچی پوست هستند. همچنین می توانید با به اشتراک گذاشتن وسایل آلوده مانند لباس، حوله، مسواک یا لباس خواب قارچ ها را دریافت کنید. راه رفتن پابرهنه در حمام های عمومی و استخر ممکن است باعث رشد قارچ بر روی پاهای شما شود.

قارچ ها گرما و رطوبت را دوست دارند، بنابراین اگر شرایط زیر موجود باشد با مشکل مواجه می شوید:

• لباس های تنگ، یا کفش هایی را که اجازه ندهد پاهای شما در یک محیط گرم و مرطوب تنفس کند، بپوشید.
• دارای اضافه وزن هستید، و چین های پوستی ای دارید که بر روی یکدیگر مالیده می شوند.

در شرایط زیر نیز احتمال ابتلا به عفونت قارچی پوست بالاست:

• دارای سیستم ایمنی ضعیف شده از طریق بیماری (مانند HIV) یا استفاده از دارو (مانند داروهای کورتون) هستید.
• دیابت داشته باشید.
• از آنتی بیوتیک استفاده کرده باشید.
• باردار هستید.

---

بیشتر بخوانید: آیا قارچ ها شوره سر را بوجود می آورند؟

---

پیشگیری از عفونت های قارچی پوستی

مراحلی وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر ابتلا به عفونت قارچی پوستی و جلوگیری از انتشار عفونت از آن ها پیروی کنید.

در اینجا چند نکته وجود دارد:

• بعد از حمام یا دوش گرفتن، پوست خود را به خوبی خشک کنید.
• جوراب، لباس و ملافه خود را به طور مرتب بشویید تا قارچ ها از بین بروند.
• در مناطق عمومی مانند دوش، سونا و استخرهای شنا پابرهنه راه نروید.
• لباس هایی از جنس نخ بپوشید که از پنبه یا ماده تنفسی طراحی شده است تا رطوبت را از پوست شما دور نگه دارد.
• حوله ها، مسواک ها یا شانه های خود را به دلیل حمل قارچ به اشتراک نگذارید.
• هر دو یا سه روز یکبار کفش خود را تعویض کنید تا به آن ها زمان خشک شدن بدهید.
• اگر مبتلا به دیابت هستید، قند خون خود را کنترل کنید.
• اگر فردی در خانواده شما دارای کرم حلقوی پوست سر است، بالش، کلاه، شانه یا قیچی او را با آب و صابون بشویید.

اگر شما عفونت قارچی دارید هنوز هم می توانید به سر کار بروید و کودک شما هنوز هم می تواند به مدرسه برود. اما به یاد داشته باشید که بهداشت را حفظ کنید تا جلوی انتشار آن به دیگران را بگیرید.

عوامل خطر عفونت های قارچی

عفونت های قارچی در انسان شایع است و معمولاً اگر سریع و صحیح درمان شود، مشکل زا نیست. احتمال ابتلا به عفونت قارچی در هرفردی که دارای سیستم ایمنی ضعیف شده باشد و همچنین هرکسی که آنتی بیوتیک مصرف می کند، وجود دارد. درمان سرطان و دیابت نیز ممکن است فرد را مستعد ابتلا به عفونت های قارچی کند.

چشم انداز عفونت های قارچی

بیشتر عفونت های قارچی پوستی با کرم های بدون نسخه یا تجویزی قابل درمان هستند. عفونت های شدید ممکن است نیاز به روش های درمانی اضافی داشته باشد. انجام اقدامات پیشگیرانه می تواند برای جلوگیری از عفونت های قارچی پوستی مفید باشد. همیشه بهتر است که با مشاهده اولین نشانه عفونت به پزشک اطلاع دهید تا از عوارض احتمالی جدی جلوگیری شود. با داشتن ارتباط مستقیم با پزشک، بیشتر موارد عفونت های قارچی پوستی به راحتی قابل درمان است.