هر تمرین هوازی یا بی هوازی که سبب افزایش ضربان قلب و تاثیرگذار روی ریه و جریان خون برای مدت نسبتا طولانی شود، برای قلب مفید است
تمرینات بدنی به 2 دسته هوازی و بیهوازی تقسیم می شوند که از جمله تمرینات هوازی میتوان به دوچرخه سواری، کوهپیمایی و پیادهروی اشاره کرد.
احمد مشیدی کارشناس پزشکی ورزشی گفت: تمرینات بدنی را به 2 دسته کلی تمرینات هوازی( که در آن انرژی مورد نیاز از طریق اکسیژن) تقسیم می کنند.
وی در ادامه گفت: تمرینات هوازی با شدت سبک تا متوسط است زمان تمرین بیش از 15 دقیقه بوده و انرژی مورد نیاز بدن با وجود اکسیژن هوا تامین می شود و تمرینات بیهوازی (بدون اکسیژن) تقسیم میکنند.
وی اظهار داشت: تمرینات هوازی برای استقامت قلبی، عروقی، بهبود استقامت عضلانی، کاهش وزن، بهبود کارایی قلب و دستگاه تنفسی بسیار مفید است که به آنها تمرینات استقامتی نیز میگویند.مواردی مانند دویدن نرم و طولانی مدت، دوچرخه سواری، کوهپیمایی، شنای بالای 200 متر، پیاده روی و هر ورزشی که برای مدت طولانی انجام شود از جمله ورزشهای هوازی هستند.
وی خاطر نشان کرد: تمرین بی هوازی تمرینی با شدت بالا در حدود 80 تا 100درصد حداکثر ضربات قلب است. زمان این تمرین کوتاه( کمتر از 5 دقیقه) است، انرژی مورد نیاز بدن، بدون نیاز به اکسیژن فراهم می شود.
وی اذعان داشت: ورزشهایی از جمله وزنه برداری، انواع پرشها و جهشها، بدن سازی، کشتی، دو 100 و 200 متر، شنای 25 متر، ورزشهای رزمی، پرتاب وزنه و چکش از ورزشهایی هستند که انرژی بدن در آنها از طریق سیستم بی هوازی تامین می گردد.