مس در بدن همانقدر که کاربردی است، به همان اندازه هم می تواند خطرات خود را داشته باشد. بیماری ویلسون یا Wilson’s disease هم یکی از همین بیماری هایی است که به وسیله مس در بدن شکل می گیرد. زمانی که مس در بدن مسموم شود، یک اختلال ژنتیکی در بدن رخ می دهد که به همراه آن بیماری ویلسون هم شکل می گیرد. معمولا از بین هر سی هزار نفری که در جهان زندگی می کنند، حدود یک نفر از آنها دچار چنین بیماری می شود. در ادامه این مقاله ار بخش بیماری های دکتر سلام به توضیح کامل درباره بیماری ویلسون پرداخته و با آن آشنا می شویم.
نحوه به وجود آمدن بیماری ویلسون در جهان
پزشکی در سال 1912 زندگی می کرد که ویلسون نام داشت. این پزشک با تحقیقات زیادی که بر روی کبد یک انسان انجام داده بود توانسته بود به بیماری ها و مشکلات آن دست پیدا کند و مشکلات کبدی را به عنوان بیماری وی به جهان معرفی کرد. او مطرح کرده بود که این بیماری ارثی است و اگر به موقع تشخیص داده شود می توان درمان سریعی برای آن پیدا کرد اما در صورتی که دیر شناخته شود درمان آن سخت خواهد بود و عوارض زیادی به دنبال خواهد داشت.
بعد ها مشخص شد که ژن بیماری ویلسون بر روی کروموزوم سیزدهم انسان وجود دارد که پدر و مادر می توانند این را انتقال دهند. طبق بررسی ها چین و ژاپن در آسیا و ایتالیا نیز در اروپا کشورهایی هستند که بیشترین بیمار از نوع بیماری ویلسون در آن وجود دارد. بعد از مرگ ویلسون بیماری وی به بیماری ویلسون تغییر نام پیدا کرد تا نام پزشک ویلسون همیشه جاودانه بماند.
نشانه های بیماری ویلسون در بدن
بیماری ویلسون در بخش های زیادی از بدن می تواند وجود داشته باشد. به همین دلیل نشانه های هرکدام متفاوت است و نمی توان شباهت زیادی میان آنها پیدا کرد. همچنین مشکل دیگر این است که این نشانه ها مانند نشانه های بیماری های دیگر هستند و تشخیص بیماری ویلسون از طریق نشانه کار بسیار سختی است. پس در نتیجه فقط پزشک با تست های خود می تواند این بیماری را در بدن تایید کند.
نشانه های مشکلات کبد
زمانی که مس در کبد شخص جمع شود نشانه های زیادی از خود بروز می دهد که می توان آنها را تشخیص داد. ضعف، خستگی، کاهش وزن، خارش پوست، زردی و … همگی برخی از نشانه های وجود مس در کبد هستند. همچنین درد در شکم هم می تواند به این بیماری اشاره کند و گاهی هم به شخص حالت تهوع شدیدی دست می دهد.
همچنین زمانی که آنژیوم عنکبوتی در بدن فرد ایجاد شود یعنی مس در کبد جمع شده است. این آنژیم نوعی تومور است که در عروق خونی ایجاد می شود و خطرات زیادی را به همراه خود دارد. رنگ آن قرمز است و نام آن هم به همین دلیل انتخاب شده است. زمانی که شخص در خود انقباض های زیادی احساس کند می توان احتمال وجود مس در کبد را داد.
انقباض در ماهیچه ها یکی از نشانه های این مشکل است. البته مشکلی که در این میان وجود دارد این است که بیشتر این نشانه ها هم در بیماری های دیگر وجود دارد. به همین دلیل بهترین راه تشخیص خود پزشک است زیرا او می تواند با تست های خود بفهمد که این نشانه ها برگرفته از کدام بیماری است.
نشانه های مشکل با شبکه عصبی
بیماری ویلسون می تواند اختلالات زیادی در شبکه و سیستم عصبی بدن ایجاد کند که نشانه های خاصی برای خود دارد. شخص مشکلات زیادی در بینایی خود پیدا می کند و نمی تواند به طور عادی همه چیز را ببیند. در کنار آن دچار فراموشی های کوتاه مدت می شود که به دلیل تضعیف حافظه می باشد. در کنار آن سردرد ها و میگرن های زیادی به سراغ شخص می آید که همگی این موارد باعث آزار و اذیت می شوند.
بی خوابی و آشفتگی بخشی از نشانه های مشکلات عصبی است که شخص دچار آنها می شود و تغییرات زیادی در شخصیت خود پیدا می کند و ممکن است نتواند آرامش زیادی برای خود داشته باشد. حال اگر این موارد در بدن شخص دیده شود و شخص به درمان آنها فکر نکند، حالت های بدتری مانند تشنج به سراغ شخص می آید.
بیشتر بخوانید: چگونه دچار میگرن می شویم
نشانه های مشکل با سیستم چشم
یکی از عجایب بیماری ویلسون این است که تاثیر عجیبی بر روی چشم دارد. یعنی می تواند یک آب مروارید درون چشم ایجاد کند و سپس تغییر رنگ های زیادی در مرکز چشم داشته باشد و رنگ های مختلفی در آن دیده شود. علت اصلی چنین چیزی وجود مس در چشم است که باعث این حالت می شود. معمولا تمام کسانی که دچار بیماری ویلسون می شوند این بیماری را هم در کنار آن دریافت می کنند و پزشک با بررسی اولیه چشم می تواند متوجه چنین چیزی شود. البته این آب مروارید در کنار ظاهر زیبای خود می تواند نابینایی را به وجود بیاورد.
نشانه های دیگر
در کنار تمامی مشکلات بالا و نشانه های آن، نشانه های دیگری هم برای بیماری ویلسون وجود دارد که هرکدام از آنها یک نوع بیماری برای خود محسوب می شوند. رنگ ناخن های شخصی که دچار بیماری ویلسون شده است به رنگ سیاه و کبود پیدا می کند که یکی از مهم ترین نشانه های وجود بیماری ویلسون در بدن است.
شخص ممکن است سنگ کلیه پیدا کند. یعنی شخصی که دچار سنگ کلیه شده است احتمال دارد بیماری ویلسون هم در بدن خود داشته باشد. استخوان های شخص مقاومت ضعیفی پیدا می کنند و به سرعت دچار پوکی استخوان می شود که خود خطرناک است. آرتروز هم می تواند یکی از نشانه های وجود بیماری ویلسون در بدن باشد. در زن ها زمان قاعدگی خراب می شود و چنین چیزی خطرناک است و در کنار آن یکی از نشانه های بیماری ویلسون هم است. اگر فشار خون شخصی بی دلیل افت پیدا کند می توان احتمال داد که دچار بیماری ویلسون شده است.
تشخیص بیماری ویلسون
ادرار و کبد بهترین راه هایی هستند که مس می تواند از طریق آنها دفع شود. حال زمانی که شخص دچار بیماری ویلسون می شود دیگر این راه ها نمی توانند کمکی به آن کنند زیرا کبد عملکرد صحیح خود را از دست می دهد و مس به جای دفع شدن در اعضای بدن ذخیره می شود که خطرات زیادی را به همراه خود دارد. مس معمولا در چشم ها، مغز و خود کبد ذخیره می شود که در بند های زیر دلیل چنین چیزی و مشکلات آن را به خوبی متوجه خواهید شد.
بیماری ویلسون نشانه هایی دارد که در دیگر بیماری ها هم این نشانه ها وجود دارند. تقریبا اگر آب مروارید در چشم وجود نداشته باشد دیگر نمی توان از نشانه های دیگر به وجود بیماری ویلسون پی برد زیرا بیماری های دیگری هم وجود دارند که چنین نشانه هایی را همراه خود دارا هستند. به همین دلیل پزشک سعی می کند راه های متنوعی را امتحان کند تا بتواند وجود بیماری ویلسون در بدن شخص را پیدا کند.
بررسی ایستاده
پزشک در این روش سعی می کند از طریق کارهای ساده و سرپایی بیمار را بررسی کند. پزشک در ابتدا بدن شخص را به طور کامل معاینه و بررسی می کند تا نشانه های روی بدن را پیدا کند. سپس به صدایی که در شکم وجود دارد گوش می دهد و بعد از آن چشم های بیمار را بررسی می کند. بررسی چشم ها به این دلیل است که پزشک بتواند ببیند که آیا آب مروارید در چشم وجود دارد یا سیستم بینایی حالت عادی خود را دنبال می کند. بعد از آن سیستم شنوایی هم به طور کامل بررسی می شود و در نهایت پزشک در مورد حافظه و حرکت های بدنی بیماری از خود بیمار سوال هایی می پرسد.
بررسی و تست های آزمایشگاهی
در این روش پزشک دیگر کاری با بدن شخص ندارد و تنها یک نمونه خون از بیمار دریافت می کند تا بتواند آزمایش های لازم خود را بر روی آن نمونه انجام دهد. از طریق همان نمونه خون می توان فهمید که چه آنزیم های کبدی در بدن وجود دارد و مواد های غیر عادی درون خون چه چیز هایی است. سپس می توان میزان موجود مس در خون را متوجه شد که این بخش خود اهمیت بالایی دارد زیرا بیماری ویلسون مستقیما با مس در ارتباط است.
بعد از آن پزشک میزان سرولوپلاسمین را بررسی می کند و بعد از آن می تواند میزان قند خون در بدن را متوجه شود. حال اگر تمامی این ها تمام شود و پزشک نتواند به نتیجه دقیقی برسد، از آزمایش ژنتیک بهره می برد که در آن می توان جهش های ژنتیکی را در شخص مشاهده کرد. حال بعد از آن معمولا پزشک از بیمار خود می خواهد که ادرار یک روز کاملش را جمع آوری کند تا از طریق آن بتوان فهمید که در روز چه میزان مس دفع و جمع می شود.
بیشتر بخوانید: جهش ژنتیکی یا اختلال در چرخه خواب
آزمایش به وسیله تصویر
احتمالا همگی شما نام ام آر آی یا MRI و سی تی اسکن را شنیده اید. در این روش پزشک می تواند به وسیله تصویرهایی که از مغز بیمار ثبت می کند بفهمد که چه چیزهایی درون بدن وجود دارد که غیرعادی هستند و نشان می دهند که بیماری ویلسون در بدن وجود دارد. همچنین می توان مشکلات عصبی بیمار را متوجه شد.
البته در این روش نمی توان تضمین داد که بیماری ویلسون در بدن وجود دارد و همه چیز نسبی است. در حقیقت این روش در کنار دیگر روش ها استفاده می شود و به تضمین وجود بیماری ویلسون در بدن کمک می کند. به همین دلیل بیشتر پزشک ها این تصویر برداری را بعد از دیگر آزمایش ها بر روی فرد انجام می دهند.
بررسی بر روی کبد
گاهی وقت ها هیچکدام از نتایج بالا نمی توانند به خوبی وجود بیماری ویلسون در بدن را تایید کنند. همین باعث می شود که پزشک بخواهد از روش های جراحی برای بدن شخص استفاده کند. بیوپسی یا بافت برداری نوعی جراحی است که پزشک بخش کوچکی از بافت کبد را جدا می کند و آن را بررسی می کند. البته این بخش جدا شده هیچ تاثیری در فرایند کبد نخواهد داشت و آسیبی به آن نمی رساند. به وسیله آن بافت می توان متوجه شد که چه مقدار مس در کبد قرار دارد و میزان خسارت هایی که درون کبد ایجاد کرده است چه مقدار است.
شخص بیمار اگر بخواهد این جراحی را انجام دهد دیگر نیازی نیست که دارویی مصرف کند و باید کارهای اولیه خود را انجام دهد. مثلا نباید هشت ساعت قبل از جراحی چیزی میل کند و بعد از جراحی هم باید چندین ساعت به پهلو استراحت کند تا وضعیت کامل آن بیمار مشخص شود. بهتر است تمام خانواده اشخاصی که دچار بیماری ویلسون شده اند نیز آزمایش های ژنتیک را انجام دهند. در چنین حالتی اگر شخص دیگری هم دچار بیماری ویلسون شده باشد درمان وی راحت تر می شود و می توان از گستردگی این بیماری جلوگیری کرد.
راه درمان بیماری ویلسون
یکی از مشکلات بیماری ویلسون این است که شخص برای درمان باید تا آخر عمر خود داروی مورد نیاز را مصرف کند تا مجددا مس اضافی در بدن او تولید نشود. درمان این بیماری نیاز به زمان بندی کامل و دقیقی دارد تا فرد بتواند در آن مدت بهبود پیدا کند و همچنین باید سه مرحله درمان اساسی را طی کند.
در بخش زیر با این سه مرحله آشنا خواهید شد:
اولین مرحله
شخص در اولین مرحله درمان خود نیاز دارد که داروهایی را مصرف کند که به چنگاله معروف هستند. این دارو ها معمولا دی پنی سیلامین و سیپرین نام دارند. در این مرحله پزشک نیاز دارد که مس های اضافی بدن را خارج کند تا تجمع مس کمتری در بدن وجود داشته باشد. پس پزشک نیاز دارد که دارویی را به بیمار بدهد تا مس را از بدن او خارج کنند.
چنگاله ها هم دقیقا همینکار را انجام می دهند. آنها مس را وارد جریان خون می کنند. جریان خون این مس ها را وارد کلیه می کند و در کلیه بعد از تصفیه، مس ها به صورت ادرار از بدن خارج می شوند. البته این چنگاله ها نیز برای خود عوارضی دارند که می توان به تب و خارش های پوستی اشاره کرد. در کنار آن ممکن است مشکلات کلیوی هم برای فرد ایجاد کنند. در زنان باردار چنگاله های کمتری تجویز می شود زیرا ممکن است در جنین شخص مشکلاتی به وجود بیاید.
مرحله دوم
بعد از آنکه مرحله اول را به خوبی طی کردید، پزشک نیاز دارد که مس درون بدن شما را در حالت استاندارد خود قرار دهد. اگر تنها مرحله اول طی شود باز هم مس در بدن ایجاد می شود و شخص باید همیشه همان مرحله قبلی را طی کند که بسیار خطرناک است. به همین دلیل بعد از گذر کردن از ان مرحله باید مرحله دوم را که همین مرحله است انجام دهد.
در این مرحله پزشک ابتدا بررسی های کامل را بر روی شخص انجام می دهد که اطمینان داشته باشد بدن شخص مشکلی ندارد. سپس برای او مصرف روی را تجویز می کند. روی می تواند از رشد زیاد مس در بدن جلوگیری کند و مانند یک دافعه برای ان است. روی در قرص ها و مواد خوراکی برای بیمار تجویز می شود. البته نمی توان روی را زیاد مصرف کرد زیرا معده مقدار زیاد آن را نمی تواند هضم کند و باعث مشکلات معده می شود. همچنین در کودکان از روی برای عدم رشد بیماری ویلسون استفاده می شود.
مرحله سوم
در مرحله سوم شما نیازی ندارید که کار خاصی انجام دهید. در واقع مرحله سوم همان حلقه تکرار مراحل قبلی است. یعنی شما باید همیشه آمادگی کافی برای دارو های چنگاله داشته باشید و در کنار آن روی را به مقدار استاندارد بدن تان مصرف کنید. همچنین خودتان هم باید مراقبت های کافی را از خودتان انجام دهید تا درمان ها بتوانند تاثیر کافی را بر روی شما داشته باشند.
مهم ترین مراقبتی که نیاز است داشته باشید، دوری از موادی است که در آن مس زیادی وجود دارد. میوه های خشک و جگر، قارچ و مواد های زیاد دیگری مانند آجیل و شکلات نیز دارای مس زیادی هستند که شما باید این لیست را برای خود آماده داشته باشید و از مصرف انها دوری کنید. همچنین مورد مهم دیگری هم در خانه وجود دارد و آن هم آب مصرفی است. زمانی که لوله آب شما جنسی از نوع مس وجود داشته باشد این احتمال وجود خواهد داشت که مس زیادی در آب شما وارد شود.
به همین دلیل بهترین کار بررسی آب معدنی خانه تان است و باید لوله آب خود را تعویض کنید. همچنین باید بدانید که قرص های مربوط به بیماری ویلسون نمی توانند عملکرد سریعی داشته باشند و حداقل چهار ماه طول می کشد تا تاثیرات خودشان را در بدن به خوبی نشان دهند. نهایتا در افرادی که دارو هم نمی تواند پاسخگو باشد، پیوند کبد صورت می گیرد. پیوند کبد به طور کل بیماری ویلسون را درمان می کند و همچنین احتمال زیادی برای موفقیت دارد.
در کنار تمامی این مراحل یک داروی جدید دیگر هم به نام WTX101 وجود دارد که اخیرا طبق آزمایش هایی که بر روی آن صورت گرفته به نظر می رسد کاربرد مفیدی برای درمان بیماری ویلسون دارد. کار این دارو جلوگیری از ورود مس به بدن است و اگر در ابتدای ابتلا به این بیماری مصرف شود می تواند درمان کاملی داشته باشد.
عوارض بیماری ویلسون
بیماری ویلسون حتما باید درمان شود. زیرا عوارض بسیار خطرناکی ب همراه خود دارد و همچنین اگر شخص توجهی به درمان بیماری خود نداشته باشد، ممکن است که به مرگ برسد.
در بخش زیر به مهم ترین عوارض بیماری ویلسون اشاره شده است:
وجود سیروز کبدی در بدن
زمانی که مس در کبد جمع می شود، سلول های کبدی تلاش می کنند که آن مس ها را دفع کنند تا آسیبی به کبد وارد نشود اما نمی توانند موفق عمل کنند و همین باعث می شود که زخم های زیادی در کبد ایجاد شود. با افزایش این زخم ها کبد به آرامی از کار می افتد و شما دچار سیروز کبدی خواهید شد.
مشکلات کبدی
زمانی که بیماری ویلسون به طور آشکار در بدن شکل می گیرد، کبد تحت فشار زیادی قرار می گیرد. مس های زیادی در آن تجمع پیدا می کنند و کبد نمی تواند تمامی آنها را دفع کند به همین دلیل شخص دچار نارسایی کبد می شود که در چنین حالتی به پیوند کبد نیاز پیدا می کند.
عصبانیت مداوم و بیماری ویلسون
یکی از نشانه های وجود بیماری ویلسون لرزش دست ها و عدم کنترل کافی بر روی خشم است. البته این نشانه ها بعد از درمان هم به طور کامل از بین می روند اما برخی افراد با وجود درمان هم چنین نشانه هایی در آنها وجود خواهد داشت و دچار یک عصبانیت مداوم می شوند که باید کنترل زیادی بر روی آن داشته باشند.
مشکلات کلیوی
بیماری ویلسون علاوه بر کبد می تواند فشار زیادی هم به کلیه وارد کند. مس ها برای کلیه هم خطرات زیادی دارند و باعث به وجود آمدن سنگ کلیه و بیماری های دیگری در کلیه می شوند که همگی آنها درمان های سختی دارند و فشار زیادی را به شخص وارد می کنند.
مشکلات روانی
یکی از مهم ترین عوارض بیماری ویلسون همین مشکلات روانی است. شخص ممکن است بعد از درمان هم مشکلاتی مانند افسردگی و روان پریشی در خود داشته باشد که به یک روانشناس برای کنترل چنین وضعیتی پیدا می کند.
مشکلات خونی بیماری ویلسون
بیماری ویلسون می تواند گلبول های قرمز را نابود کند. زمانی که گلبول قرمز کمی در بدن وجود داشته باشد شخص دچار کم خونی می شود. همچنین در کنار کم خونی بیماری های دیگری هم مانند یرقان وجود دارد که جزو عوارض بیماری ویلسون است.
سوالات متداول در مورد بیماری ویلسون
همیشه افرادی که دچار این بیماری شده اند یا یکی از شخص های نزدیک شان دچار بیماری ویلسون شده است، سوال هایی در ذهن شان دارند که می خواهند به راحتی به پاسخ آنها دست پیدا کنند. شرایط سخت مطب ها و درگیر بودن پزشک ها باعث می شود که این افراد نتوانند به همه جواب های خود دست پیدا کنند.
به همین دلیل در این بخش به سوالات محبوب مربوط به این بیماری پاسخ داده شده است:
یک شخص چگونه می تواند این بیماری را در بدن خود داشته باشد؟
عده ای فکر می کنند که این بیماری در اثر عفونت های مختلف رخ می دهد که این تصور کاملا اشتباه است. بیماری ویلسون ارتباطی با بیماری های عفونی ندارد و واگیردار هم نیست بلکه بیماری ویلسون تنها یک بیماری ژنتیکی است. یعنی شخص در اثر وراثت ممکن است که دچار این بیماری شود.
در هر شخصی حدود سی هزار ژن وجود دارد که هفت تای از آنها دچار مشکل هستند. حال اگر آن شخص این ژن ناقص را هم از پدر و هم از مادر خود دریافت کند، احتمال وجود این بیماری در بدن شخص بالا می رود و ممکن است به بیماری های دیگری هم دچار شود. بیماری ویلسون در زنان و مردان به یک اندازه رخ می دهد و ارتباطی به جنسیت هم ندارد.
چرا این بیماری رخ می دهد؟
رخ دادن این بیماری به علت وجود مس زیاد در بدن است. در واقع مس یک فلز بسیار سنگین است و بدن تنها بخش کمی از این فلز را در بدن خود نیاز دارد. حال موادی مانند قارچ هم مس زیادی را درون خود دارند که وقتی انسان آن مواد غذایی را مصرف می کند بخشی از آن در بدن باقی می ماند و بخش دیگر به وسیله کبد و کلیه دفع می شود. حال بیماری ویلسون باعث می شود که کبد و کلیه نتوانند فعالیت خوبی از خودشان نشان دهند. همین باعث می شود که مس زیادی در بدن جمع شود و به بافت های درونی بدن آسیب وارد کند.
آیا درمان به موقع آن کارساز خواهد بود؟
بله. زمانی که شخص بتواند به موقع متوجه بیماری خود شود و آزمایشات خود را طی کند می توان به راحتی این بیماری را درمان کرد زیرا در چنین شرایطی فشار کمتری به کبد و کلیه وارد شده است. حال زمانی که شخص دیر متوجه این بیماری شود احتمال زیادی وجود دارد که کلیه و کبد شخص دچار مشکلات زیادی شده باشند و به سختی بتوان مس را از آن بخش بدن خارج کرد.
بیشتر بخوانید: حقایقی درباره ارتباط عصبانیت با افسردگی
تاثیر رژیم غذایی بر بیماری ویلسون
بعد از آنکه مراحل درمان پزشکی به طور کامل تمام شد، مراقبت حرف اول را در ادامه درمان می زند. شما نیاز به درمان های خانگی و مراقبت هایی هستید که باعث می شود علائم بیماری ویلسون دوباره در بدن شما رشد نکنند. پیروی از یک رژیم غذایی مناسب هم می تواند کمک زیادی به شما در این راه کند. به همین دلیل باید همیشه در زندگی تان از یک رژیم مناسب استفاده کنید. البته این رژیم غذایی ارتباطی با لاغر یا چاق شدن شما ندارد و مواد درون آن بر اساس نداشتن مس تعریف می شوند.
برای پیروی از رژیم غذایی دو راه در برابر شما قرار دارد. راه اول این است که خودتان یک رژیم برای خود بنویسید. در چنین حالتی باید با مطالعه فراوان غذاها و موادی که درون آنها مس وجود دارد را یادداشت کنید و آنها را از خودتان دور کنید. سپس به دنبال جایگزین های مناسب برای آن باشید. مثلا قارچ یکی از همین موادی است که مس زیادی درون آن قرار دارد. در مرحله دوم شما می توانید با یک مشاور تغذیه صحبت کنید و از او بخواهید که یک رژیم مناسب بر اساس بیماری شما تجویز کند.
بیماری ویلسون و زمان مناسب برای مراجعه به پزشک
حتی اگر احساس کردید که در دیرترین زمان ممکن هم متوجه بیماری ویلسون شده اید باید همان موقع به پزشک مراجعه کنید. نشانه ها و علائم بیماری ویلسون مانند بسیاری از بیماری های دیگر است و شما خودتان نمی دانید که این نشانه ها مربوط به بیماری ویلسون است یا دچار بیماری دیگری شده اید. حتی بسیاری از شما تا به حال نام بیماری ویلسون را نشنیده اید و نمی دانید که چه چیزی بوده است.
به همین دلیل هرگونه نشانه عجیبی که در بدن خود احساس کردید حتما به پزشک مراجعه کنید و اگر با بیماری ویلسون آشنایی داشتید و حس کردید که این نشانه ها می تواند مربوط به آن باشد حتما این مورد را به پزشک خود اطلاع دهید تا آزمایش های لازم را برای شما آماده کند. از پزشک خود ترس نداشته باشید و بدانید که او تنها کسی است که می تواند شما را در کل مسیر درمان کمک کند.
جلوگیری از رخ دادن بیماری ویلسون
اگر تنها یک فرزند داشته باشید به هیچ عنوان نمی توانید از این بیماری جلوگیری کنید زیرا اصلا از وجود آن خبری نخواهید داشت. حال اگر دارای چند فرزند باشید و یکی از آنها دچار بیماری ویلسون شود، احتمال رخ دادن همین بیماری در فرزندان دیگر هم زیاد خواهد بود. به همین علت شما می توانید پیشگیری های لازم را برای دیگر فرزند های خود انجام دهید و از همان موقع برای درمان آنها اقدام کنید زیرا در چنین حالتی احتمال موفقیت بالاتر می رود. پس این تنها راهی است که شما می توانید در برابر بیماری ویلسون ایستادگی کنید.
البته راه دیگری هم برای جلوگیری وجود دارد که آن هم بستگی به اطلاعات شما خواهد داشت. اگر شنیده اید که در خانواده تان یا اقوام تان شخصی دچار بیماری ویلسون شده است، می توانید فرزند تان یا خودتان را به نزد یک پزشک نشان دهید و آزمایش های لازم را انجام دهید تا اطمینان کامل از این بابت داشته باشید که هیچگونه بیماری در بدن شما وجود ندارد. در نهایت بیماری ویلسون خطرات زیادی برای کلیه و کبد دارد. این دو بخش هم جزو مهم ترین اعضای بدن هستند که بدون یکی از آنها نمی توان زندگی کرد.
درمان به موقع بیماری ویلسون مهم ترین چیزی است که انسان باید در چنین شرایطی به آن توجه کند و چیز دیگری نمی تواند به شما کمک کند. پس اگر دچار بیماری ویلسون شده اید سعی کنید حتما از راه و روش های پزشک استفاده کنید و از خود مراقبت کنید. مراقبت های خانگی می توانند تاثیر زیادی بر روی رشد بیماری داشته باشند و از تجمع مس زیاد در بدن جلوگیری می کنند. پس علاوه بر مراقبت از خود، رژیم غذایی تان را هم دنبال کنید.
