کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست کیسه های کوچک و خوش خیمی هستند که با مایعات پر شده اند. این کیست ها معمولا روی مفاصل یا نزدیک آن ها یا روی پوشش تاندون ها شکل می گیرند. این کیست ها معمولا روی مچ دست ایجاد می شوند اما می توانند روی دست ها، مچ پا، پا یا زانو هم ایجاد شوند. کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست همچون برآمدگی های کوچکی در زیر پوست هستند. ادامه این مطلب ار بخش مقالات پزشکی دکتر سلام را دنبال کنید تا درمورد کیست گانگلیون یا کیست مچ دست اطلاعاتی کسب کنید.
کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست چه هستند؟
کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست معمولا در قسمت پشت مچ دست ظاهر می شوند. این کیست ها توده های گرد یا بیضی شکلی هستند که حاوی مایعاتند. این نوع کیست می تواند اندازه یک نخود فرنگی باشد یا به اندازه یک توپ گلف باشد. باید گفت که کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست خطری پزشکی در نظر گرفته نمی شوند.
اگر یکی از این کیست ها روی عصب شکل بگیرد می تواند سبب بروز درد شود. البته بسته به اندازه و محل، این کیست ها می توانند انجام برخی از حرکات را دشوار کنند. کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست سرطانی نیستند و معمولا بی خطرند. اما اگر این کیست ها سبب بروز درد و اختلال در حرکت مفاصل شدند، یا اگر به نظرتان ناخوشایند بودند می توانید به پزشک مراجعه کنید تا آن را بردارد.
کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست، اغلب افراد بین ۱۵-۴۰ سال را تحت تاثیر قرار می دهند و در بین زنان بیش از مردان رایج هستند. این کیست ها نسبتا رایجند اما پزشکان چیز زیادی درباره آن ها نمی دانند. نویسنده یک تحقیق، این کیست ها را “مبهم” توصیف کرده.
علائم کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست
برآمدگی های مربوط به کیست گانگلیون می توانند بر اساس این موارد مشخص شوند:
محل:
کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست اغلب در کنار تاندون ها یا مفاصل مچ دست و دست ها رخ می دهند. محل بعدی که این کیست ها رشد می کنند مچ پا و پا است. این کیست ها می توانند نزدیک سایر مفاصل هم دیده شوند.
شکل و اندازه:
کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست گرد و بیضی شکل هستند و معمولا از نظر قطر کمتر از ۱ اینچ (۲.۵ سانتی متر) هستند. برخی از این کیست ها به قدری کوچکند که نمی توان آن ها را حس کرد. اندازه کیست می تواند تغییر کند، برای مثال هنگامی که آن مفصل را برای حرکات تکراری استفاده می کنید، کیست می تواند بزرگ تر شود.
درد:
کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست معمولا بدون درد هستند. اما اگر یک کیست روی عصب شکل گرفته باشد، حتی اگر کیست به قدری کوچک باشد که سبب ایجاد برآمدگی برجسته ای نشود، سبب بروز درد، سوزن سوزن شدن، بیحسی یا ضعف عضلات می شود.
چه هنگامی به پزشک مراجعه کنید
اگر متوجه برآمدگی یا درد قابل توجهی در دست، مچ دست، پا و یا مچ پا شدید به پزشک مراجعه کنید. پزشک اختلال تان را تشخیص می دهد و تعیین می کند که به درمان نیاز دارید یا نه.
بیشتر بخوانید: مشکل شایع در مچ دست خانم ها
دلایل بروز کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست
فرضیه فتق
اگر چه علت اصلی بروز کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست مشخص نیست اما فرضیه فتق به طور گسترده مورد قبول واقع شده است. این فرضیه اظهار می کند که دلیل بروز این کیست ها ضعیف شدن کپسول مفصلی است که سبب ورم می شود.
رنگی که به فضای مفصلی تزریق می شود می تواند وارد کیست شود اما برعکس این موضوع ممکن نیست. این نشان می دهد که اگر چه فضای مفصلی تا حدی به کیست متصل است اما یک مکانیزمی وجود دارد که مانع از ورود مایع کیست به فضای مفصلی می شود. این جریان یک طرفه سبب فتق و ورم می شود.
این فرضیه توسط این موارد پشتیبانی می شود:
- حقیقتی که نشان می دهد مایع کیست چسبناک است و با مایع سینوویال شباهت دارد.
- آناتومی میکروسکوپی کیست شبیه بافت تنوسینوویال است.
- کارشناسانی که نشان می دهند فضای مفصلی و کیست متصل هستند.
- اما جریان یک طرفه ای به سمت کیست وجود دارد.
سایر مکانیزم ها و دلایل ممکن برای شکل گیری کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست
– فشار مفصلی سبب ایجاد شکاف در کپسول مفصلی ای می شود که مفصل را احاطه می کند، در نتیجه مایع سینوویال وارد بافت می شود و سبب ایجاد مایع سیستیک غلیظ با دیواره کیستی می شود.
– این کیست ها می توانند هنگامی که بافت همبند اطراف مفصل شکاف بر می دارد نیز ایجاد شوند. در این شرایط، کیست به کپسول مفصلی زیرین یا پوشش تاندون می چسبد.
– اختلالات دژنراتیو مفصل سینوویال یا التهاب به پروسه بهبود آسیب می زنند. در این شرایط، بدن مکانیزم های جبرانی بهبود را آغاز می کند که این موضوع سبب ساخت کپسول مفصلی غیر عادی و پوشش بدشکل کپسول مفصلی می شود. این موضوع کپسول مفصلی را آسیب پذیر می کند و سبب بروز چند باره آسیب و افزایش احتمال گانگلیون می شود.
– ترشح هیالورونیک اسید اضافی توسط فیبروبلاست
– تکثیر زیاد از حد سلول های پارانشیم
– شغل نقش مهمی در پیشرفت گانگلیون ایفا می کند. شغل هایی که در آن افراد از برخی مفاصل خاص خیلی استفاده می کنند (برای مثال مچ دست)، بیشتر در معرض بروز گانگلیون قرار دارند.
عوامل مخاطره آمیز کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست
عواملی که احتمال شکل گیری کیست مچ دست را افزایش می دهند شامل این مواردند:
سن و جنسیت
کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست می توانند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهند اما اکثرا در زنانی رخ می دهند که بین سنین ۲۰ تا ۴۰ هستند.
افرادی که دچار آرتریت در مفاصل انگشتان دست (نزدیک ناخن های دست) هستند بیشتر در معرض شکل گیری کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست، نزدیک این مفاصل قرار دارند.
آسیب مفصل یا تاندون
مفاصل و تاندون هایی که در گذشته آسیب دیده اند بیشتر در معرض شکل گیری کیست گانگلیون قرار دارند.
عوارض جانبی کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست
برداشتن کیست گانگلیون یک جراحی جزئی است پس عوارض جانبی این پروسه نیز کم هستند و به ندرت عوارض جانبی جدی رخ می دهد. اما برخی از افراد پس از جراحی، احساس خشک بودن دائمی و درد را تجربه می کنند. اگر این جراحی را تحت بیهوشی عمومی انجام دهید این احتمال وجود دارد که دچار عوارض جانبی مربوط به قلب و ریه ها شوید اما این احتمال خیلی کم است.
آزمایش های ارزیابی پیش از جراحی اطمینان حاصل می کنند که خطر بروز عوارض جانبی در شما پایین باشند. احتمال دارد که کیست گانگلیون بعد از درمان دوباره برگردد. این احتمال، هنگامی که کیست گانگلیون روی قسمت های مشخصی از مچ دست باشد بیشتر است.
تشخیص کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست
کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست معمولا خیلی مشخص نیست اما اغلب، این ظاهر کیست است که باعث اذیت شدن بیماران می شود. کیست نباید به پوست چسبیده باشد و پوست باید رنگی طبیعی داشته باشد. یکی از روش های تشخیص کیست گانگلیون استفاده از منبع نور (همچون نور فلاش) روی کیست است. اگر کیست گانگلیون وجود داشته باشد نور از آن عبور می کند، به این معنا که این کیست یک توده منسجم و یکپارچه نیست.
انجام آزمایش های خاص برای بررسی این کیست معمولا ضرورتی ندارد اما برخی پزشکان برای اطمینان از این که آناتومی و ساختار دست و مچ دست عادی است، از تصویر برداری اشعه ایکس استفاده می کنند. اگر شک و شبهه ای درباره برآمدگی و کیست های هر جای بدن وجود داشته باشد، آزمایش های تصویر برداری نظیر سونوگرافی و MRI می توانند موثر باشند.
درمان کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست
گاهی کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست به خودی خود و بدون هیچ درمانی برطرف می شود، گاهی نیز باقی می ماند و حتی بزرگ تر می شود. این کیست ها یک راه طرفه دارند، به این معنا که مایعات به راحتی وارد کیست می شوند اما نمی توانند از آن خارج شوند. وقتی کیست گانگلیون بزرگ شد، می تواند به ساختارهای اطراف فشار وارد کند.
این فشار می تواند سبب بروز علائم دردناک شود و به همین علت است که این کیست ها برداشته می شوند. روش های درمانی متنوعی برای درمان کیست گانگلیون مچ دست وجود دارد. اگر کیست سبب بروز درد می شود یا مانع از حرکت عادی مفصل می شود، ممکن است که پزشک این موارد را پیشنهاد دهد.
بی حرکت نگه داشتن
از آن جایی که فعالیت سبب بزرگ تر شدن کیست گانگلیون می شود، بهتر است که به طور موقت با یک آتل یا اسپلینت قسمت مربوطه را بی حرکت نگه دارید. با جمع شدن کیست، فشار از روی عصب ها برداشته می شود و درد کاهش پیدا می کند. برای مدت طولانی از بریس یا اسپلینت استفاده نکنید، چون این موضوع می تواند سبب ضعیف شدن عضلات اطراف شود.
آسپیراسیون (Aspiration)
آسپیراسیون معمولا به صورت سرپایی در بیمارستان انجام می شود. پزشک با کمک یک سوزن یا سرنگ به هر میزانی که ممکن است محتوای گانگلیون را تخلیه می کند. گاهی در محل مربوطه از تزریق استروئید استفاده می شود تا مانع از بازگشت گانگلیون شوند.
البته هیچ شواهد قطعی وجود ندارد که نشان دهد این کار سبب کاهش خطر بازگشت گانگلیون می شود. پس از این پروسه، یک گچ مخصوص روی حفره ای که در پوست ایجاد شده قرار می گیرد که می توان آن را ۶ ساعت بعد از انجام این پروسه برداشت. آسپیراسیون یک پروسه ساده و بدون درد است و می توانید بعد از انجام آن به خانه خود برگردید.
آسپیراسیون معمولا اولین گزینه درمانی پیشنهادی برای درمان کیست گانگلیون در نظر گرفته می شود چون نسبت به جراحی کم تهاجمی تر است. اما حدود نیمی از کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست که با آسپیراسیون درمان شده اند، پس از مدتی تا حدی باز می گردند. اگر کیست بازگردد ممکن است که به جراحی نیاز باشد.
جراحی برای برداشتن کیست گانگلیون یا کیست مچ دست
دو روش جراحی برای برداشتن کیست گانگلیون در دسترس هستند:
جراحی باز
در این روش، جراح یک برش با سایز متوسط (که معمولا طول آن حدود ۵ سانتی متر یا ۲ اینچ است) روی محل مورد نظر بر روی مفصل یا تاندون آسیب دیده ایجاد می کند.
جراحی آرتروسکوپی
در این نوع جراحی برش های خیلی کوچک ایجاد می شوند و جراح از یک دوربین کوچک به نام آرتروسکوپ استفاده می کند تا درون مفصل را مشاهده کند. از آرتروسکوپ به عنوان راهنما استفاده می شود، سپس پزشک ابزار مخصوص را از محل برش عبور می دهد تا کیست را بردارد.
هر دوی این روش های جراحی می توانند تحت بیحسی موضعی (که در طول آن به هوش هستید اما هیچ دردی احساس نمی کنید) یا بیهوشی عمومی (که در طول جراحی بیهوش هستید) انجام شوند. انتخاب جراحی به محل گانگلیون، نوع بیهوشی ترجیحی شما و این که جراح تان کدام گزینه را بهتر می داند بستگی دارد.
چه هنگامی به انجام جراحی نیاز است؟
وقتی سایر گزینه های درمانی موفق نیستند یا مناسب شرایط فرد نیستند، کیست باید از طریق جراحی برداشته شود. اگر چه احتمال بازگشت کیست بعد از جراحی کمتر از بازگشت آن در پروسه آسپیراسیون و سایر درمان هاست، اما مواردی وجود دارند که حتی بعد از جراحی کیست گانگلیون باز می گردد.
جراحی باز یا آرتروسکوپی؟
هر دو پروسه به یک اندازه در برداشتن کیست و کاهش خطر بازگشت آن موثرند. بعد جراحی آرتروسکوپی بیمار درد کمتری دارد اما زمان بهبود بعد از آن می تواند طولانی تر باشد.
چگونه آماده شوید
هفته قبل از جراحی:
- با کسی هماهنگ کنید که بعد از جراحی شما را به خانه برساند.
- از پزشک بپرسید که آیا نیاز است قبل از جراحی مصرف آسپرین و سایر داروها را قطع کنید.
- هنگام ملاقات با پزشک لیست داروهایی که مصرف می کنید را همراه خود ببرید.
- اگر به هر دارویی حساسیت دارید این موضوع را با پزشک در میان بگذارید.
- اگر مکمل، گیاه یا داروهای غیر تجویزی مصرف می کنید حتما به پزشک بگویید.
ممکن است برای بررسی اندازه و محل کیست گانگلیون به انجام آزمایش های تصویر برداری نظیر اشعه ایکس، سونوگرافی و MRI نیاز داشته باشید.
شب قبل از جراحی:
ممکن است پزشک به شما بگویید که بعد از نیمه شب چیزی نخورید و یا ننوشید.
روز جراحی:
شما یا یکی از اعضای خانواده تان باید یک فرم قانونی به نام فرم رضایت نامه را امضا کنید. این فرم به متخصص امکان انجام جراحی یا سایر پروسه های درمانی را می دهد. این فرم مشکلاتی که ممکن است اتفاق بیفتند را توضیح می دهد. اطمینان حاصل کنید که قبل از امضای این فرم، جواب تمام سوالات تان را گرفته اید.
متخصص بیهوشی قبل از انجام جراحی با شما صحبت خواهد کرد. اگر خودتان یا یکی از اعضای خانواده تان در گذشته مشکلی با بیهوشی داشته اید حتما این موضوع را با او در میان بگذارید.
چه اتفاقی می افتد
جراح ۱ یا چند برش نزدیک کیست ایجاد می کند. سپس از ابزار کوچک برای برداشتن کیست استفاده می کند. گاهی پزشک از اندوسکوپ (که دوربین دارد) استفاده می کند تا کیست را بهتر ببیند. برش های ایجاد شده با بخیه یا چسب مخصوص پزشکی بسته می شوند. روی بخیه ها با بانداژ پوشانده می شود.
بعد از جراحی:
تا زمانی که کاملا به هوش بیایید به یک اتاق فرستاده می شوید. پزشکان شما را کاملا زیر نظر می گیرند تا وجود هر گونه مشکلی را بررسی کنند. تا زمانی که پزشک تایید نکرده از رختخواب بیرون نیایید.
در صورت بروز این موارد با پزشک تماس بگیرید:
- اگر تب دارید.
- اگر سرما خوردید یا آنفولانزا دارید.
- اگر سوال یا نگرانی ای در خصوص جراحی انجام شده دارید.
خطرات
کیست گانگلیون می تواند بعد از درمان بازگردد. به علاوه زخم هایتان می توانند دردناک باشند. گاهی نیز متوجه می شوید که خیلی خونریزی دارید یا دچار عفونت می شوید. ممکن است دچار آسیب به عصب ها یا تاندون ها شوید که می تواند سبب بیحسی یا ضعیف شدن شود.
بعد از جراحی
پزشک زخم را بخیه می زند و با یک بانداژ روی محل مورد نظر را می پوشاند. این کار کمک می کند که محل جراحی را تمیز نگه دارید، و خطر عفونت و احتمال ضربه ناگهانی را کاهش دهید. این زخم ها معمولا دردناک نیستند اما به شما مسکن داده می شود تا اگر بعد از جراحی احساس درد داشتید آن ها را مصرف کنید.
اگر کیست از مچ دست یا دست تان برداشته شود، ممکن است نیاز باشد که تا چند روز از آتل استفاده کنید. استفاده از آتل، از دست تان در مقابل هر گونه ضربه ناگهانی محافظت می کند و به کاهش ورم و درد کمک می کند. برای منعطف نگه داشتن مفصل، به طور منظم انگشتان تان را حرکت دهید. جراحی برای برداشتن کیست گانگلیون معمولا سبب ایجاد زخمی می شود که قرمز و سفت است. برای برخی از افراد، بعد از جراحی پوست اطراف زخم بیحس باقی می ماند.
ممکن است بعد از جراحی در محلی که روی آن جراحی انجام شده کبودی ایجاد شود اما این کبودی فورا برطرف می شود. علاوه بر این احتمال خشک شدن موقت، ورم و درد نیز وجود دارد. این حالات می توانند به علت عفونت جزئی رخ دهند که می توان با آنتی بیوتیک آن را درمان کرد.
درد و احساس خشک بودن ماندگار به درمان بیشتر با فیزیوتراپی نیاز دارند. این که بعد از جراحی برداشتن کیست گانگلیون به چه مدت مرخصی نیاز دارید به محل کیست گانگلیون و شغل تان بستگی دارد. هنگامی که بهبود یافتید می توانید رانندگی را آغاز کنید.
ریکاوری
بعد از جراحی باید محلی که روی آن جراحی صورت گرفته را بپوشانید و از آن در برابر ضربه های ناگهانی محافظت کنید.
سایر نکاتی که می توانید رعایت کنید شامل این مواردند:
- دنبال کردن نکات مراقبتی مربوط به بعد از جراحی که پزشک در اختیارتان قرار داده
- اگر کیست روی مچ دست و یا دست بوده تا چند روز از آتل استفاده کنید.
- در صورت لزوم از داروهای مسکن بدون نیاز به تجویز استفاده کنید
- محل آسیب دیده را بالا نگه دارید تا خطر ورم را کاهش دهید
اگر درد ادامه دار بود به پزشک مراجعه کنید.
تفاوت بین کیست گانگلیون و تومور چیست؟
تومور و کیست دو نوع توده هستند. این دو می توانند از نظر ظاهری شبیه باشند اما دلایل گوناگونی سبب تشکیل آن ها می شود. برای تعیین این که فرد تومور دارد یا کیست، پزشک از تکنیک های تصویر برداری یا تهیه بیوپسی استفاده می کند. کیست کیسه ای از بافت است که با مواد دیگری (همچون هوا و مایعات) پر شده است. اما تومورها توده های یکپارچه ای از بافت هستند. کیست می تواند در هر قسمتی از بدن (همچون استخوان ها و بافت های نرم) شکل بگیرد.
بیشتر کیست ها غیر سرطانی هستند اگر چه استثناهایی هم وجود دارد. کیست ها نسبت به لمس حساسند و معمولا به راحتی می توان آن ها را حرکت داد. تومورها نیز تقریبا در هر قسمتی از بدن رشد می کنند. تومورها معمولا به سرعت رشد می کنند و هنگام لمس متوجه می شوید که سفت هستند. امکان این که به طور همزمان در یک اندام، کیست و تومور وجود داشته باشد هست.
بیشتر بخوانید: نوع جدید از ام آر ای که از مچ دست در حال حرکت فیلم میگیرد
درمان های طبیعی برای کیست های گانگلیون یا کیست مچ دست
۱- روغن های ضروری
الف- روغن فرانکین سنس (Frankincense)
هر آنچه نیاز دارید:
۲-۳ قطره روغن فرانکین سنس خالص
چه کاری باید انجام دهید:
- دو الی سه قطره از روغن فرانکین سنس را به طور مستقیم روی مفصل آسیب دیده استعمال کنید.
- روغن را رها کنید (پاک نکنید).
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
باید دوبار در روز این کار را انجام دهید.
چرا این درمان عمل می کند:
روغن فرانکین سنس خاصیت ضد التهابی و مسکن دارد که به رهایی از درد و تسریع بهبود کیست کمک می کند.
ب- روغن علف لیمو
هر آنچه نیاز دارید:
- ۳ قطره روغن علف لیمو
- ۱ قاشق چایخوری روغن نارگیل
چه کاری باید انجام دهید:
- سه قطره روغن علف لیمو را به یک قاشق چایخوری روغن نارگیل بیفزایید.
- این دو ماده را به خوبی با هم ترکیب کنید و سپس آن را روی مفصل آسیب دیده قرار دهید.
- این ترکیب باید ۲۰ الی ۳۰ دقیقه روی مفصل بماند، سپس می توانید آن را بشویید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را باید ۳ تا ۴ بار در روز انجام دهید.
چرا این درمان عمل می کند:
خاصیت مسکن روغن علف لیمو، همراه با خاصیت ضد التهاب آن به کاهش درد و تخلیه مایعات کیست کمک می کند.
ج-روغن درخت چای
هر آنچه نیاز دارید:
- ۲-۳ قطره روغن درخت چای
- ۱ قاشق چایخوری روغن نارگیل
- بانداژ برای بستن
چه کاری باید انجام دهید:
- دو یا سه قطره روغن درخت چای را با یک قاشق چایخوری روغن نارگیل ترکیب کنید.
- آن را روی محل آسیب دیده (کیست) قرار دهید.
- کیست را با با یک بانداژ بپوشانید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را روزی یکبار انجام دهید.
چرا این درمان عمل می کند:
روغن درخت چای خاصیت ضد التهابی دارد که به کاهش التهاب و کم شدن تجمع مایعات در کیست کمک می کند.
۲- درمان کیست مچ دست با سرکه سیب
هر آنچه نیاز دارید:
- ۱ قاشق چایخوری سرکه سیب ارگانیک
- ¼ فنجان آب
- پنبه
چه کاری باید انجام دهید:
- یک قاشق چایخوری سرکه سیب ارگانیک را به ¼ فنجان آب بیفزایید.
- یک پنبه را در این محلول بخیسانید و آن را روی کیست قرار دهید.
- آن را حداقل برای ۳۰ دقیقه روی کیست قرار دهید و سپس بشویید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را باید ۲ تا ۳ بار در روز انجام دهید.
چرا این درمان عمل می کند:
سرکه سیب حاوی استیک اسید است و به علت خاصیت ضد التهابی که دارد، به کاهش التهاب، ورم و درد مربوط به کیست گانگلیون کمک می کند.
۳- چای سیاه
هر آنچه نیاز دارید:
چای کیسه ای سیاه استفاده شده
چه کاری باید انجام دهید:
- یک چای کیسه ای مصرف شده را روی مفصل آسیب دیده قرار دهید.
- آن را برای ۲۰ تا ۳۰ دقیقه روی محل مورد نظر قرار دهید.
- سپس قسمت مربوطه را با آب بشویید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را ۲ الی ۳ بار در روز انجام دهید.
چرا این درمان عمل می کند:
چای سیاه اسیدی است و می تواند به ترمیم pH در پوست آسیب دیده کمک کند. استفاده از چای سیاه به کیست گانگلیون کمک می کند که سریع تر بهبود پیدا کند. علاوه بر این، چای سیاه به کاهش التهاب و درد هم کمک می کند.
۴- درمان کیست مچ دست با روغن کرچک
هر آنچه نیاز دارید:
روغن کرچک ۱۰۰% ارگانیک
چه کاری باید انجام دهید:
- یک لایه نازک از روغن کرچک خالص را روی مفصل آسیب دیده قرار دهید.
- آن را با یک بانداژ بپوشانید.
- ۲۰ تا ۳۰ دقیقه صبر کنید.
- آن را بشویید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را باید ۱ یا ۲ بار در روز انجام دهید تا به بهترین نتیجه برسید.
چرا این درمان عمل می کند:
روغن کرچک حاوی ریسینولئیک اسید است. این ماده خاصیت ضد التهابی دارد و می تواند برای درمان التهاب و ورم در محل آسیب دیده استفاده شود.
۵- کمپرس گرم
هر آنچه نیاز دارید:
کمپرس گرم
چه کاری باید انجام دهید:
- یک کمپرس گرم یا بطری آب گرم را روی محل آسیب دیده قرار دهید.
- آن را ۵ تا ۱۰ دقیقه روی محل آسیب دیده قرار دهید و سپس بردارید.
- این کار را ۲ یا ۳ تکرار کنید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را روزی یکبار برای رهایی فوری از درد انجام دهید.
چرا این درمان عمل می کند:
کمپرس گرم درمان موثری است که نه تنها التهاب را کاهش می دهد بلکه به رهایی از درد مربوط به کیست گانگلیون نیز کمک می کند.
۶- نمک اپسوم
هر آنچه نیاز دارید:
- ½ فنجان نمک اپسوم
- یک تشت آب گرم
چه کاری باید انجام دهید:
- نصف فنجان نمک اپسوم را به یک تشت آب گرم بیفزایید.
- دست، مچ دست یا پای آسیب دیده را برای ۱۵ الی ۲۰ دقیقه در این محلول قرار دهید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را می توانید یک بار در روز یا یک روز در میان انجام دهید.
چرا این درمان عمل می کند:
خاصیت تعدیل کننده سیستم ایمنی که در منیزیم موجود در نمک اپسوم وجود دارد به کاهش تولید سیتوکین التهابی در بدن کمک می کند. این کار به کاهش درد، التهاب، ورم و قرمزی در محل مربوطه کمک می کند.
۷- نوار درمانی الاستیکی یا نوار کینه زیو (K Tape)
هر آنچه نیاز دارید:
نوار کینه زیو
چه کاری باید انجام دهید:
- مفصل آسیب دیده مچ دست یا پا را خم کنید.
- بدون کشیدن مفصل، نوار کینه زیو را روی محل آسیب دیده بچسبانید.
- اجازه دهید این نوار چندین روز در محل آسیب دیده بماند.
- برای راهنمایی بیشتر دستورالعمل روی جعبه محصول را بخوانید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این نوار را برای ۲ تا ۴ روز روی مفصل آسیب دیده قرار دهید.
چرا این درمان عمل می کند:
نوار کینه زیو سبب ثبات و پشتیبانی از مفصل آسیب دیده می شود، در نتیجه به بهبود کیست گانگلیون کمک می کند. علاوه بر این، به رهایی از درد و تقویت قدرت عضلات نیز کمک می کند.
۸- درمان کیست مچ دست با آلوئه ورا
هر آنچه نیاز دارید:
عصاره تازه آلوئه ورا
چه کاری باید انجام دهید:
- کمی از عصاره آلوئه ورا که به صورت ژل است را به طور مستقیم روی محل آسیب دیده بزنید.
- این ژل باید حداقل ۳۰ دقیقه بماند و سپس شسته شود.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
این کار را ۲ یا ۳ بار در روز انجام دهید.
چرا این درمان عمل می کند:
آلوئه ورا خواص طبیعی زیادی دارد و به تسریع بهبود کمک می کند. علاوه بر این به کاهش ورم و التهاب محل آسیب دیده نیز کمک می کند.
بیشتر بخوانید: فواید گیاه آلوئه ورا را باهم مرور میکنیم
۹- زردچوبه
هر آنچه نیاز دارید:
- ۱ قاشق چایخوری پودر زردچوبه
- آب (به میزان لازم)
چه کاری باید انجام دهید:
- چندین قطره آب را به یک قاشق چایخوری پودر زردچوبه بیفزایید تا خمیر سفتی به دست آید.
- این خمیر را به طور مستقیم روی محل آسیب دیده استعمال کنید.
- اجازه دهید حداقل ۳۰ دقیقه در محل مورد نظر بماند و سپس آن را بشویید.
هر چند وقت یکبار باید این کار را انجام دهید:
روزی ۱ یا ۲ بار این کار را انجام دهید.
چرا این درمان عمل می کند:
زردچوبه حاوی کورکومین است که خواص فوق العاده ای دارد؛ برای مثال با التهاب، ورم و درد مقابله می کند. از آن می توان برای رهایی از کیست گانگلیون استفاده کرد.
۱۰- درمان کیست مچ دست با ویتامین ب کمپلکس
ویتامین ب کمپلکس نوعی ویتامین محلول در آب است که به متابولیسم سلولی کمک می کند. این ویتامین می تواند خطر ایجاد سرطان روده بزرگ و کیست گانگلیون را نیز کاهش دهد. مواد غذایی سرشار از ویتامین ب کمپلکس شامل توت ها، گوشت قرمز، تخم مرغ، ماهی تونا، آووکادو و اسفناج هستند. می توانید از مواد غذایی سرشار از این ویتامین استفاده کنید یا بعد از مشورت با پزشک، مکمل دریافت کنید.
