علل ناباروری در زوج‌ ها؛ علائم، تشخیص و درمان ناباروری

اگر شما و همسرتان در پی داشتن فرزند می باشید، بدانید که تنها نیستید. در امریکا 10 تا 15 درصد از زوج ها نابارور می باشند. ناباروری بدین مفهوم است که زوج با وجود داشتن روابط مداوم و بدون احتیاط جنسی به مدت حداقل یک سال، باز هم بارور نمی شوند. ناباروری می تواند به دلیل وجود مشکل در یکی از زوجین، یا ترکیب عواملی باشد که مانع از باروری فرد می شوند. خوشبختانه، درمان های مختلف و موثری برای ناباروری وجود دارند که می توانند شانس باروری را در شما افزایش دهند. در این مقاله از بخش زنان و زایمان دکتر سلام به بررسی ناباروری می پردازیم.

علائم ناباروری

اصلی ترین نشانه ناباروری باردار نشدن است. ممکن است دیگر علائم واضحی برای ناباروری وجود نداشته باشد. گاهی اوقات، زنانی که نابارور هستند ممکن است دوران قاعدگی منظمی نداشته یا به طور کامل یائسه شده باشند. در برخی از موارد ناباروری، مردانی که دچار مشکل ناباروری هستند ممکن است اختلالات هورمونی داشته باشند از جمله تغییر در رویش موها یا عملکرد جنسی آن ها.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

تا زمانی که اقدام به برقراری رابطه به منظور بچه دار شدن برای مدت یک سال و به طور منظم نکرده اید، لازم نیست که به پزشک مراجعه کنید.

با این وجود زنان باید در صورت مشاهده موارد زیر باید زودتر با پزشک صحبت کنند:

• دارای سن بالای 35 سال و تلاش برای بارداری به مدت 6 ماه یا بیشتر
• سن بالای 40 سال
• دوران قاعدگی نامنظم یا قطع شدن قاعدگی
• قاعدگی های دردناک
• تشخیص بیماری های التهابی رحم
• تجربه سقط جنین های متعدد
• تحت درمان سرطان بودن

مردان در صورت مشاهده موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنند:

• تعداد اندک اسپرم یا دیگر مشکلات اسپرم
• سابقه مشکلات جنسی، بیضه یا پروستات
• تحت درمان سرطان
• ایجاد تورم های کوچک در اطراف بیضه ها
• سابقه ناباروری در خانواده شما

علل ناباروری

تمام مراحل تخمک گذاری و باروری باید به درستی انجام شوند تا موجب باروری فرد گردند. گاهی اوقات مشکلات ناباروری از هنگام تولد در فرد شکل می گیرد و گاهی با گذر زمان و در طول زندگی در او ایجاد می گردد.

ناباروری می تواند بر روی یک یا هر دو فرد تاثیر بگذارد. به طور کلی برای ناباروری:

• در یک سوم موارد، مشکل متوجه مرد است.
• در یک سوم از موارد، مشکل متوجه زن است.
• در باقیمانده موارد، مشکل یا متوجه هر دو نفر می باشد یا قابل شناسایی نیست.

علل ناباروری در مردان

اختلال در تولید یا عملکرد اسپرم

علت این امر می تواند ناشی از نقایص ژنتیکی موجود در بیضه ها یا دیگر بیماری ها مانند دیابت یا بیماری های عفونی از قبیل کلامیدیا، سوزاک، ارویون یا ایدز. بزرگ شدن بیضه می تواند بر کیفیت اسپرم تاثیر بگذارد.

اشکلال در ارسال اسپرم و ناباروری 

به دلیل مشکلات جنسی از جمله انزال زودرس، بیماری های مشخص ژنتیکی از قبیل کیست، مشکلات ساختاری مانند انسداد بیضه ها یا آسیب و جراحت اندام جنسی.

در معرض فاکتورهای خاص محیطی بودن

اگر فرد به مدت زیاد در معرض حشره کش ها و دیگر مواد شیمیایی و رادیویی باشد بر روی ناباروری او تاثیر خواهد گذاشت. سیگار کشیدن، الکل، ماریجوانا، ساختن استروئیدها و مصرف داروهایی برای درمان عفونت های باکتریایی، فشار خون بالا و افسردگی نیز بر ناباروری تاثیر خواهند گذاشت. به صورت مداوم در معرض گرمای ناشی از سونا، لوله های گرم بودن نیز می تواند موجب بالا رفتن دمای بدن و در نتیجه ممکن است بر تولید اسپرم تاثیر بگذارد.

آسیب های ناشی از سرطان و درمان آن ها

آسیب های از قبیل پرتو درمانی یا شیمی درمانی می توانند بر ناباروری مردان تاثیر بگذارند. درمان های سرطان می توانند بر تولید اسپرم و گاهی به شدت بر تولید آن تاثیر بگذارند.

بیشتر بخوانید: نکاتی در مورد سویا و تاثیر آن بر ناباروری

علل ناباروری در زنان

اختلال تخمک گذاری و ناباروری 

این اختلال بر رهاسازی تخمک از تخمدان تاثیر می گذارد. این مشکل می تواند به دلیل اختلالات هورمونی از قبیل سندروم پلی کیستیک تخمدان باشد. هایپرپرولاتینمیا شرایطی است که در بدن فرد مقدار زیادی هورمون پرولاکتین وجود دارد. این هورمون موجب تولید شیر در مادر می گردد. این اتفاق می تواند در تخمک گذاری اختلال ایجاد کند. همچنین پرکاری یا کم کاری تیروئید می تواند بر روی چرخه قاعدگی تاثیر بگذارد و موجب ناباروری گردد. دیگر علل ایجاد کننده ناباروری ممکن است به دلیل ورزش زیاد، اختلال پرخوری یا تومورها باشند.

اختلالات رحمی یا دهانه رحم

این اختلالات عبارتند از ایجاد ناهنجاری هایی در رحم یا دهانه رحم. ایجاد تومورهای غیر سرطانی یا خوش خیم در دیواره رحم می توانند موجب ناباروری و انسداد لوله های فالوپ گردند یا از ایجاد لقاح تخمک در رحم جلوگیری خواهد کرد.

آسیب لوله های فالوپ یا انسداد آن ها

این مشکل معمولا به دلیل التهاب لوله های فالوپ ایجاد می گردد. علت این عارضه بیماری های التهابی رحمی است که معمولا به دلیل عفونت های مقاربتی، چسبندگی یا اندومتروزیس در زنان ایجاد می گردند.

چسبندگی یا اندومتریوزیس و ناباروری 

این مشکل زمانی ایجاد می گردد که بافت های اندومتر خارج از رحم شروع به رشد می کنند و ممکن است که بر عملکرد رحم، تخمدان و لوله های فالوپ تاثیر بگذارد.

نارسایی اولیه تخمدان (یائسگی زودرس)

وقتی که تخمدان ها کار خود را متوقف کنند و یائسگی قبل از 40 سالگی رخ دهد فرد دچار این مشکل شده است. اگرچه که علت این مشکل هنوز ناشناخته است اما فاکتورهای مشخصی که بر یائسگی زودرس تاثیر می گذارند عبارتند از بیماری های سیستم ایمایع منی، شرایط ژنتیکی خاص مانند سندروم ترنر یا سندروم شکننده ایکس و شیمی یا پرتو درمانی.

چسبندگی رحم

چسبندگی رحم مربوط به ایجاد بافت های اسکار است که اندام ها را به هم متصل می کند و این اتفاق بعد از ایجاد عفونت، آپاندیس، اندومتریزیس یا جراحی رحم در فرد رخ خواهد داد.

سرطان و درمان آن

سرطان های خاص غالبا موجب آسیب به قدرت باروری فرد و ناباروری می گردند. شیمی درمانی و پرتو درمانی هر دو می توانند بر قدرت باروری تاثیر بگذارند.

عوامل پر خطر ناباروری

عوامل پر خطر در ایجاد ناباروری در مردان و زنان یکسان خواهد بود. این عوامل عبارتند از:

سن

باروری زنان با افزایش سن به تدریج کاهش می یابد به ویژه در میانه دهه سی و بعد از 37 سالگی با سرعت بیشتری کاهش خواهد یافت. ناباروری در زنان مسن به دلیل تعداد کاهش تعداد و کیفیت تخمک ها رخ می دهد و همچنین می تواند ناشی از مشکلات سلامتی باشد که بر روی باروری تاثیر می گذارند. مردان بالای 40 سال قدرت باروری کمتری نسبت به مردان جوان خواهد داشت.

مصرف دخانیات

مصرف دخانیات یا ماریجوانا با همسر می تواند قدرت باروری را کاهش دهد. همچنین سیگار کشیدن می تواند تاثیر درمان های ناباروری را کاهش دهد. سقط جنین در زنانی که سیگار مصرف می کنند بیشتر اتفاق خواهد افتاد. مصرف دخانیات موجب افزایش اختلال نعوظ و کاهش تولید اسپرم خواهد شد.

مصرف الکل و ناباروری 

برای زنان، هنگام بارداری هیچ میزان از مصرف الکل بی خطر نخواهد بود. الکل به ناباروری کمک خواهد کرد. برای مردان، مصرف الکل های قوی می تواند بر تولید تعداد اسپرم و تحرک آن ها تاثیر بگذارد و موجب کاهش آن ها گردد.

افزایش وزن

در بین زنان امریکایی، آن دسته از افرادی که تحرک کمی دارند دچار افزایش وزن خواهند شد و این اتفاق شانس باروری را در آن ها کاهش خواهد داد. در مردان، تولید اسپرم تحت تاثیر افزایش وزن قرار خواهد گرفت در نتیجه بر باروری نیز تاثیر می گذارد.

کمبود وزن و ناباروری 

زنانی که دچار کمبود وزن می باشند باروری آن ها با مشکل مواجه خواهد شد. معمولا این افراد از مشکلاتی از قبیل بی اشتهایی رنج می برند و یا ممکن است از رژیم های غذایی با کالری کم استفاده می کنید.

مشکلات ورزشی

عدم انجام ورزش موجب چاقی خواهد شد و این مشکل ریسک ناباروری را افزایش خواهد داد. از طرفی زنانی که دچار اضافه وزن نمی باشند و به طور مداوم ورزش های سنگین انجام می دهند در آن ها مشکلات تخمک گذاری رخ خواهد داد.

جلوگیری از بارور نشدن

برخی از انواع ناباروری غیر قابل جلوگیری است. اما راهکارهایی برای افزایش شانس باروری وجود دارند. نزدیک به زمان تخمک گذاری تعداد دفعات بیشتری رابطه جنسی برقرار کنید تا شانس بارداری در شما افزایش یابد. داشتن رابطه جنسی حداقل 5 روز قبل از تخمک گذاری تا یک روز بعد از آن می تواند شانس بارداری را افزایش دهد. تخمک گذاری معمولا در نیمه سیکل قاعدگی رخ خواهد داد. این الگو در زنانی که دارای دوره قاعدگی منظم 28 روزه می باشند، برقرار است.

جلوگیری از ناباروری در مردان

اگرچه اکثر انواع ناباروری در مردان غیر قابل جلوگیری است اما راهکارهای زیر کمک خواهد کرد:

• از مصرف دخانیات، نوشیدن زیاد الکل و مواد مخدر خودداری کنید زیرا ناباروری در مردان را افزایش خواهند داد.
• از رفتن به سنا گرم و استفاده از دوش آب داغ خودداری کنید زیرا این عوامل بر روی تولید اسپرم و حرکت آن ها تاثیر خواهند گذاشت.
• از قرار گرفتن در معرض مواد سمی و شیمیایی خودداری کنید زیرا این دو مورد نیز بر تولید اسپرم تاثیر خواهندگذاشت.
• مصرف داروهایی که باروری را تحت تاثیر قرار می دهند محدود کنید. هر دو نوع تجویز شده توسط پزشک و غیر تجویز شده ها را.
• با پزشک خود در مورد داروهایی که به صورت مداوم مصرف می کنید صحبت کنید اما بدون مشورت پزشک مصرف آن ها را متوقف نکنید.
• به صورت متوسط ورزش کنید. ورزش منظم می تواند به کیفیت و شانس باروری را تقویت کند.

جلوگیری از ناباروری در زنان

راهکارهای زیر می توانند شانس باروری در زنان را افزایش دهند:

سیگار نکشیدن

دخانیات تاثیر منفی بر باروری می گذارد نه تنها بر سلامت جنسی شما تاثیر می گذارد بلکه حیات فرد را به مخاطره خواهد انداخت. اگر سیگار می کشید و قصد باردار شدن دارید آن را ترک کنید.

از نوشیدن الکل و مواد مخدر خودداری کنید

این مواد ممکن است که بر توانایی جنسی و قدرت باروری زنان تاثیر بگذارد. از نوشیدن الکل و مواد مخدری مانند ماریجوانا دوری کنید اگر تمایل به بارداری دارید.

مصرف کافئین را محدود کنید

زنانی که تمایل به بارداری دارند بهتر است که مصرف کافئین ورودی به بدن خود را محدود کنند. از پزشک خود در مورد میزان مطمئن مصرف کافئین بپرسید.

در حد متوسط ورزش کنید

ورزش منظم بسیار مفید است، اما ورزش هایی که بسیار سخت و شدید می باشند به گونه ای که موجب توقف قاعدگی می گردند می توانند بر باروری تاثیر بگذارند.

وزن خود را در حد متعادل نگه دارید

افزایش وزن زیاد یا کمبود وزن شدید می تواند بر تولید هورمون ها و ناباروری تاثیر خواهد گذاشت.

تست های ناباروری

برخی از تست های ناباروری مانند تحلیل مایع منی، معاینه فیزیکی و تست خون دردی ندارند. اما برخی از روش ها از جمله نمونه برداری اندومتریکال، لاپراسکوپی یا عکس رنگی از رحم می توانند دردناک باشند.

آیا هزینه این تست ها زیاد است؟

تست های ناباروری می توانند پر هزینه و استراس زا باشند. هر دو نفر ممکن است که نیاز باشد به صورت مداوم مایع منی از به انجام تست و صحبت با پزشک در مورد نتیجه آن داشته باشند. قبل از انجام تست ناباروری، در مورد تعداد تست هایی که باید انجام دهید با همسر خود صحبت کنید. گاهی بعد از انجام تست های زیاد ممکن است که متوجه علت ناباروری نشوید بنابراین بسیار مهم است که با همسر خود در مورد تعداد تست های مورد نیاز صحبت کنید.

خطر تست های ناباروری چیست؟

تست های ساده از جمله آزمایش مایع منی، تست خون یا اولترا سوند معمولا مشکلی ایجاد نخواهند کرد. دیگر تست ها که روش های پزشکی خاصی هستند مانند عکس رنگی از رحم یا لاپراسکوپی خطرات بیشتری بعد از انجام تست خواهند داشت.

تست ها در کجا انجام می شود؟

بیشتر تست های ناباروری از جمله معاینه فیزیکی، سابقه پزشکی و تست خون قابل انجام در مطب پزشکان و توسط متخصص زنان و زایمان می باشند. پزشک خانواده شما می تواند تست های اولیه ناباروری را انجام دهد. تست مردان توسط پزشک اورولوژی انجام خواهد شد. برخی از تست ها در اتاق عمل انجام خواهد شد.

مزیت این تست ها چیست؟

تست ناباروری گاهی موجب ایجاد مشکلاتی می گردد که معمولا حین تست برطرف خواهد شد. به عنوان مثال، لوله های فالوپ مسدود شده ممکن است حین تست عکس رنگی از رحم باز شوند. گاهی تست ناباروری قادر به تشخیص علت ناباروری نخواهند بود و تمام مشکلات ناباروری حل نخواهند شد. درمان ناباروری در مردان نسبت به زنان از موفقیت کمتری بخورددار است. اما باز هم می توانید توسط تکنولوژی های جدید که به درمان ناباروری در مردان و زنان کمک می کند، باردار شوید.

انواع تست های ناباروری

شناسایی تخمک گذاری

بهترین علامت تخمک گذاری داشتن یک چرخه قاعدگی منظم بین 21 تا 35 روز می باشد. با این حال برخی از خانم ها از روش های کمکی برای تعیین روز تخمک گذاری خود استفاده می کنند تا بهتر بتوانند زمان باروری خود را در هر ماه پیش بینی کنند.

ابزارها و محصولات زیادی برای شناسایی زمان تخمک گذاری در دسترس می باشند. با این وجود، اگر بیمار نسبت به فرایند استرس داشته باشد باید به او این اطمینان خاطر را داد که نیازی به تعیین زمان دقیق تخمک گذاری نمی باشد تنها باید در میانه سیکل خود به طور منظم رابطه جنسی برقرار کنید.

تعیین چرخه

تعیین چرخه که به عنوان روش تقویم شناخته شده است، یکی از قدیمی ترین روش ها برای شناسایی زمان تخمک گذاری می باشد. بررسی طبیعی جسم زرد موجب درک بهتر این روش خواهد شد. سلول های گرانولوزی فولیکول غالب، سلول هایی که مسئول تولید استروئیدول برای واکنش نسبت به فولیکول که خود هورمون جنسی در مرحله فولیکولار می باشند، هنگام نزدیک شدن به زمان تخمک گذاری تغییرات زیادی خواهند کرد.

ابتدا گیرنده های هورمون لوتئین را در مرحله آخر فاز فولیکولار را دریافت می کنند و موجب می شوند که در میانه دوره نسبت به تخمک گذاری و تولید هورمون واکنش نشان دهند. ثانیا، وارد سیستم عروقی می شوند و از این طریق قادر به تبدیل کلسترول به استروئید جسم زرد همان پروژسترون خواهند شد. اوج زمان تولید پروژسترون تقریبا 8 روز بعد از تخمک گذاری می باشد.

در این لحظه محل تولید جسم زرد یکی از عروق مهم بدن محسوب می گردد. از لحظه ای که هورمون لوتئین تولید می شود به 14 روز زمان نیاز است تا جسم زرد تولید گردد. تولید پروژسترون متوقف می گردد و خطراتی را متوجه زنان می کند مگر این که تولید جسم زرد به فرم گونادوتروپین جفتی انسان- زیر واحد بتا به صورت مداوم تحریک شود و موجب بارداری گردد.

روش تقویم به این صورت است که 14 روز قبل از اولین روز قاعدگی خود را مشخص کنید با این کار به روز تخمک گذاری خود می رسید. به کمک این اطلاعات می توانید چرخه آینده قاعدگی خود را پیش بینی کنید. برخی از تلفن های همراه هوشمند دارای نرم افزار هایی می باشند که به کمک آن ها می توان دوران قاعدگی را ثبت کرد و سپس این نرم افزار زمان باروری و مدت دوره قاعدگی و دیگر اطلاعات مربوط به آن را برای شما پیش بینی خواهد کرد.

استفاده از کیت های پیش بینی زمان تخمک گذاری

کیت های پیش بینی زمان تخمک گذاری در داروخانه ها و به صورت فروش آنلاین در دسترس می باشند و می توان از آن ها برای شناسایی میزان بالای هورمون لوتئین در نمونه ادرار استفاده کرد. جسم زرد 34 تا 36 ساعت بعد از تولید هورمون لوتئین در میانهه دوره قاعدگی در نمونه ادرار قابل شناسایی می باشد. توصیه می شوند که بیماران از نمونه ادرار صبحگاهی خود استفاده کنند زیرا غلظت ادرار در صبح بیشتر است. هورمون لوتئین مسئول تقسیم سلولی میوز در سلول های بالغ ( از پروفاز یک به متافاز 2) و آزاد سازی تخمک بالغ از فولیکول می باشد.

کیت های دیجیتالی تعیین زمان تخمک گذاری دارای دقت بیشتری در تعیین سوخت و ساز استروژن، استرون -3-گلوکورونید می باشد. برخی از برند ها از تصویر خنده برای نشان دادن میزان بالای استرون-3-گلوکورونید استفاده می کنند (همزمان با رشد فولیکول بالغ) تا نشان دهند قدرت باروری و میزان هورمون لوتئین بالا است و تخمک گذاری انجام شده است.

نمودار دمای پایین تنه

برای رسم نمودار دمای پایین تنه فرد باید دمای بدن خود هر روز صبح قبل از برخاستن از تخت، قبل از غذا خوردن یا ورزش کردن اندازه گیری کند. دماسنج باید دارای قدت 0.1 درجه سانتی گراد باشد. سپس نتایج بدست آمده را بر روی نمودار ببرید این کار را می توان به صورت آنلاین به کمک برنامه های موجود در تلفن های هوشمند انجام داد. الگوی دمایی ماهانه که دارای دو فاز می باشد نشان دهنده تخمک گذاری است. معمولا بعد از تخمک گذاری دمای بدن 0.5 درجه سانتی گراد افزایش می یابد و علت این افزایش دما تولید پروژسترون می باشد.

اگرچه این افزایش دما در BBT به مفهوم گذراندن روزهای باروری می باشد اما فرد می تواند به کمک این اطلاعات زمان تخمک گذاری خود در ماه آینده را پیش بینی کند. در روزهای نزدیک به تخمک گذاری ترشحات دهانه رحم غلیظ تر و بعد از تولید پروژسترون رنگ زرد به خود می گیرند. در میانه چرخه برخی از زنان در یک سمت از پایین شکم خود با تخمک گذاری احساس درد می کنند.

اندازه گیری پروژسترون

در میانه فاز لوتئال (روز 21 تا 23 از چرخه معمولی) میزان سطح پروژسترون بیشتر از 10 نانومول بر لیتر می باشد که این نشان دهنده تخمک گذاری است. زیرا پروژسترون در واکنش به تحریک تولید هورمون لوتئین ترشح می گردد که این هورمون به نوبه خود تحت تاثیر پروژسترونی است که در سطح هیپوتالاموس قرار دارد و مقدار آن در طول فاز لوتئال دارای نوسان می باشد. بنابراین بیماران تشویق می شوند که به مقدار پروژسترون اندازه گیری شده که بالای 10 نانو مول بر لیتر است توجهی نکنند.

آزمایش هایی در مورد عدم باروری

علاوه بر مشخص کردن تخمک گذاری، آزمایش های پایه ای برای ناباروری شامل تست ذخیره تخمدان، تست تحریک کننده هورمون فولیکول، ارزیابی لوله رحمی از طریق عکس برداری رنگی از آن و بررسی مایع مایع منی. به طور کلی توصیه می شود که آزمایش های در مورد ناباروری بعد از یک سال تلاش برای باروری آغاز می گردد. با این وجود، 4 دسته از افراد هستند که جامعه متخصصین توصیه می کنند که قبل از یک سال باید به پزشک مراجعه کنند.

زنان بالای 35 سال، خونریزی غیر طبیعی رحمی، وجود عوامل پرخطر و بیماری های لوله رحم و مواردی که مشکوک به ناباروری در مردان هستند. افزایش سن زنان یکی از عوامل ایجاد کننده ناباروری در آن ها می باشد. بیشترین سنی که در کلومبیا اولین بارداری انجام شده است سن سی سال و 5 ماهگی است در حالتی که در اونتوریو در سن سی سال و سه ماهگی این اتفاق رخ داده است. طی سه دهه گذشته کشورهای صنعتی به طور بسیار ناراحت کننده ای شاهد اولین سن بارداری در زنان شده اند.

طبق آمار کانادا در سال 2010، برای اولین بار در تاریخ است که بارداری زنان بیشتر در دهه سوم زندگی آن ها رخ داده است نسبت به زنانی که در دهه دوم زندگی خود باردار شده اند. در سال 2011گزارش شده است که 52.3 درصد از کودکان از 1000 مادر در محدوده سنی 35 تا 39 سال متولد شده اند در مقایسه با 45.7 درصد از کودکانی که از 1000 مادر در محدوده سنی 20 تا 24 سال متولد شده اند.

درصد کودکانی که بعد از تولد زنده می مانند در حالی که از مادرانی 35 ساله یا بیشتر متولد شده اند از 11 درصد در سال 1990 به 23 درصد در سال 2011 افزایش یافت. در حالی که درصد زنده ماندن کودکان بعد از تولد از مادرانی بین 20 تا 34 سال در همان دوره از 83 درصد به 74 درصد افت کرد. بیشترین دلیلی که زنان برای عدم پیگیری تولد کودک در سنین کمتر گزارش کرده اند نداشتن همسر بوده است.

از عواقب تاخیر در بارداری افزایش ریسک ناباروری، ناهنجاری کروموزمی جنسی در جنین و سقط جنین می باشد. این مشکل را به تخمک های پیری که دچار تقسیم سلولی میتوز نمی شوند و دیگر نقایص سیتوپلاسک سلول تخم از جمله اختلال میتوکندری ربط می دهند. پیری تخمک و در نتیجه آن مشکلات کروموزومی نشان می دهند که چرا نرخ سقط جنین در زنان باردار جوان کمتر از 30 سال تنها بین 7 تا 15 درصد است و این درصد در زنان باردار در محدوده سنی 30 تا 34 سال از 8 تا 21 درصد خواهد بود.

در محدوده سنی 35 تا 39 سال نرخ سقط جنین 17 تا 28 درصد و بالای 40 سال بین 34 تا 52 درصد خواهد بود. طبق شبیه سازی های کامپیوتری، اگر زوجی تمایل به داشتن تک فرزند دارند، 32 سالگی بیشترین سنی است که می توانند اقدام به باروری کنند. برای داشتن دو فرزند بیشترین سن 27 سالگی است و برای داشتن 3 فرزند بیشترین سن 23 سالگی است. زنان بالای 35 تا 40 سال بعد از 6 ماه باید برای بارداری اقدام کنند و زنان بالای 40 سال باید فورا برای بارداری تصمیم گیری کنند.

خونریزی غیر طبیعی رحم هشداری برای انجام آزمایش های ناباروری است زیرا معمولا این مشکل نتیجه تخمک گذاری است. اگر فاصله بین دوران قاعدگی در یک زن بیش تر از 35 تا 40 روز باشد، ممکن است که تخمک گذاری در او به ندرت و غیرقابل پیش بینی باشد و یا دیگر هرگز این اتفاق رخ ندهد. عوامل ایجاد کننده خونریزی رحمی سندروم پلی کیستیک تخمدان، اختلال غدد درون ریز از جمله بیماری تیروئید و آسیب شناسی اندومتریال از جمله پولیپ، فیبروئید یا هایپر پلازی می باشند.

ناباروری و ارزیابی ذخیره تخمدان

هدف از انجام این تست تخمین تعداد سلول های اوسیت در زنان می باشد. این تست دارای دقت بیشتری است زیرا ما به طور دقیق نمی توانیم تعداد فولیکول های رشد نیافته اولیه داخل بدن را بشماریم. بنابراین، تست های جدید و امروزی ذخیره تخمدان، جدول ماهانه هورمون پاسخ دهنده ( انترال اولیه و انترال) فولیکول ها بازتاب دقیق تری از ذخیره تخمدان در اختیار پزشکان قرار خواهد داد.

سن زنان هنوز به عنوان بهترین گزینه برای ارزیابی تعداد و کیفیت اوسیت به شمار می رود. بیشترین تعداد اوسیت که در طول زندگی جنینی (20 هفتگی) در بدن او ایجاد می گردد 6 تا 7 میلیون می باشد. وقتی که نوزاد به دنیا می آید تعداد این سلول ها به یک میلیون کاهش می باشند و وقتی که به بلوغ می رسد به نصف این مقدار خواهد رسید. تعداد اوسیت در طول زندگی کاهش خواهد یافت و بعد از سن 35 سالگی با سرعت بیشتری کاهش خواهد یافت تا زمانی که به یائسگی برسد و در این زمان تقریبا 1000 اوسیت باقی مانده است.

از رایج ترین آزمایش های غدد درون ریز تخمدان تست هورمون تحریک کننده فولیکول می باشد که در روز سوم قاعدگی اندازه گیری می گردد. هورمون تحریک فولیکول یک گنادوتروپین تولید شده توسط هیپوفیز قدامی می باشد و بر روی سلول های گرانولاز خانم ها برای تحریک فولیکولژنز و تولید استروژن تاثیر می گذارد.

ارتفاع در هورمون تحریک فولیکول اولین نشانه توصیف کننده تخمک های پیر بعد از 40 سالگی می باشد. با رشد فولیکولار در چرخه اولیه قاعدگی، تولید استرادیول و مهار کننده B نتیجه منفی در بازخورد با هیپوفیز نشان می دهند و ترشح هورمون تحریک فولیکول کاهش خواهد یافت. به همین دلیل، بسیار مهم است که از غلط بودن نتایج هنگامی که در حال اندازه گیری روز سوم هورمون تحریک فولیکول می باشید، خودداری کنید.

این کار توسط چک کردن سطح استرادیول انجام می شود سطح آن باید پایین (تقریبا کمتر از 200 پیکو مول بر لیتر) و هورمون تحریک فولیکول نباید متوقف شود. در دوران یائسگی، وقتی که ذخیره فولیکولار تمام شود، هورمون تحریک فولیکول توسط استرادیول و محدود کننده B متوقف نخواهد شد و در نتیجه به صورت نامحدود افزایش خواهد یافت. وقتی که سطح هورمون تحریک فولیکول بالا است ( بالای 20 واحد بین المللی بر لیتر) یک شاخص واقعی برای کاهش شدید ذخیره تخمدان یا پیش از یائسگی محسوب می شود.

اندازه گیری سطح روز سوم هورمون تحریک فولیکول در محدوده عادی (کمتر از 10 تا 15 واحد بین المللی بر لیتر) ویژه نخواهد بود. در حالی که برخی از محققان گزارش کرده اند هیچ سطح از هورمون تحریک فولیکول وجود ندارد که بتوان بر اساس آن قدرت باروری را افزایش داد. در تحقیقی که بر روی 3519 زن نابارور انجام شد، سطح هورمون تحریک فولیکول در آن ها بالای 8 واحد بین المللی بر لیتر بود و همچنین قدرت باروری در آن ها در 12 ماه آینده دچار کاهش می شد.

در چرخه لقاح آزمایشگاهی نرخ زنده ماندن بچه ها زمانی در بالاترین حد خود است که سطح FHS کمتر از 7 واحد بین المللی بر لیتر در تمام سنین باشد و نرخ تولد زنده در صورتی که سطح هورمون تحریک فولیکول بالای 18 واحد بین المللی بر لیتر بود کمتر از 2 درصد گزارش شد. اندازه گیری هورمون تحریک فولیکول می تواند برای بسیاری از بیماران ناخوشایند باشد زیرا این کار باید در روزهای 2 تا 4 سیکل انجام شود و این امر می تواند با نوسانات زیادی همراه باشد.

به همین دلیل تعداد بیشتری تست ذخیره تخمدان توصیه می شود از جمله هورمون آنتی مولر یا شمارش فولیکول آنترال (که توسط اولتراسوند در درمانگاه های باروری انجام می شود) می توانند حساسیت، راحتی و دیگر مشکلات را بهبود بخشند. از هورمون آنتی مولر برای آزمایش ذخیره تخمدان استفاده می کنند. این هورمون ابتدا در دهه 1940 استفاده قرار گرفت و نقش آن در ایجاد تفاوت در جنین نر مورد بررسی قرار گرفت.

به طور خاص، تولید هورمون آنتی مولر توسط سلول های سرتولی بیضه در سه ماهه اول نشان داد که ساخت مجاری مولر کاهش یافتند در حالی که ایجاد مجاری ولف وجود داشتند و شروع به ساخت بخش جنسی مردان کردند (اپیدمی، کیسه های مایع مایع منی و آلت تناسلی مردانه). در سال 2002 کشف کردند که هورمون آنتی مولر ارتباط نزدیکی با تعداد اوسیت های بازیابی شده حین لقاح آزمایشگاهی دارد.

این امر منجر به ایجاد تمایل و علاقه به این هورمون برای ایجاد بازیابی فیزیولوژی در زنان شد. اگرچه هورمون آنتی مولر یک تست عملکردی ذخیره تخمدان می باشد اما ارزیابی بسیار دقیقی از تعداد تخمک های باقی مانده ارائه می دهد. آزمایش خون برای ارزیابی میزان هورمون آنتی مولر نیاز است و در گذشته این آزمایش تحت بیمه درمانی قرار نمی گرفت.

هورمون آنتی مولر را می توان در هر روزی از چرخه قابل اندازه گیری است زیرا تنها توسط فولیکول های پری آنترال و آنترال تولید می گردد نه فولیکول های بالغ. در چرخه هیا مختلف ممکن است که میزان هورمون آنتی مولر نیز متفاوت باشد اما این اتفاق بدین مفهوم نیست که نیاز باشد دوباره اندازه گیری انجام شود. یک مطالعه به این نتیجه رسید که سطح هورمون آنتی مولر در افرادی که از قرص های خوراکی ضد بارداری استفاده می کنند نسبت به افرادی که استفاده نمی کنند 19 درصد کمتر است.

دیگر بیمارانی که دارای سطح کمی از هورمون آنتی مولر می باشند شامل زنان باردار، قومیت های امریکایی- افریقایی و افراد چاق می باشند. جالب است بدانید که افرادی که سیگار می کشند زودتر یائسه می شوند اما میزان هورمون آنتی مولر آن ها کم نخواهد بود. تحقیقات از هورمون آنتی مولر برای بهبود یائسگی استفاده کردند اما تفاوت زیادی که بین افراد وجود دارد استفاده از آن به عنوان یک روش درمانی را مشکل کرده است.

موارد اصلی استفاده از هورمون آنتی مولر در تست ذخیره تخمدان پیش بینی واکنش زنان به کنترل تحریک تخمدان برای لقاح آزمایشگاهی می باشد. هورمون آنتی مولر را برای این که بدانند ذخیره موجود در تخمدان چقدر است قبل و بعد از راه های درمانی زیر اندازه گیری می کنند این راه ها عبارتند از شیمی درمانی، پرتو درمانی و جراحی تخمدان.

مقدار عادی هورمون آنتی مولر در هر سن متفاوت است و نیاز به تحلیل و تفسیر دارد. همچنین بسیار مهم است بدانید که آزمایشگاه های کانادایی هورمون آنتی مولر را در واحد پیکو مول بر لیتر گزارش کرده اند و این واحد در 0.14 ضرب خواهد شد تا به واحد امریکایی نانو گرم بر میلی متر تبدیل شود.

اگرچه هیچ توضیح جهانی درمورد بالا بودن هورمون آنتی مولر وجود ندارد اما مقدار این هورمون بالای 21 پیکو مول بر لیتر (3 نانو گرم بر میلی لیتر) به عنوان یک عامل خطرناک برای پاسخ به لقاح آزمایشگاهی محسوب می گردد. هیچ مقداری از هورمون آنتی مولر که موجب ایجاد سندروم پلی کیستیک تخمدان گردد مشاهده نشده است. قرار گرفتن سطح هورمون آنتی مولر پایین تر از 8 پیکو مول بر لیتر ( 0.7 تا 1.1 نانو گرم بر میلی لیتر) نشانه کم بودن این هورمون است و می توانند موجب تضعیف عمل لقاح در فرآیند لقاح آزمایشگاهی گردد.

بررسی لوله رحم

آمار پیشنهاد می کنند که بیماری های مربوط به رحم و لوله رحم موجب 35 درصد ناباروری در افراد خواهد شد. در گذشته بیشترین تستی که برای لوله رحم مورد استفاده قرار می گرفت تهیه عکس رنگی از رحم بود که شامل عکس برداری از گردن و دهانه رحم و ترشحات آن می باشد که برای این کار از فلورسکوپی برای دیدن درون رحم و وارد کردن مایع به دورن لوله های فالوپ درون رحم استفاده می کند.

عکس رنگی رحم را وقتی که فرد در مرحله فولیکولار قرار دارد تهیه می کنند تا از مداخله در باروری جلوگیری کنند. بیمار به امکانات زیادی نیاز دارد و باید وقتی که دوره قاعدگی آغاز شد یک وقت ملاقات با پزشک خود تعیین کند و روز قبل از انجام عکس رنگی تست بارداری انجام دهد. زنانی که دارای قاعدگی منظمی نمی باشند، می توانند از اگزوژنز پروژسترون برای شروع خونریزی استفاده کنند. (به طور مثال 10 میلی گرم مدروکسی پروژسترون استات برای 10 روز ).

اگر بیمار در خطر ایجاد بیماری هایی از جمله انسداد لوله هایی فالوپ یا بیماری های التهابی رحمی می باشد،آنتی بیوتیک پروفیلاکسیز توصیه خواهد شد ( 100 میلی گرم دی اکسی سایکلین دو بار در روز برای 3 تا 5 روز. آغاز استفاده از دارو روز قبل از عکس برداری). عکس رنگی از رحم یک آزمایش خوب برای دانستن مشکلات لوله های رحم از قبیل انسداد آن ها می باشد. یک آنالیز متا 65 درصد حساسیت و 83 درصد انسداد لوله ها را گزارش کرده است.

از عکس رنگی رحم کمتر برای تعیین بیماری های اندو متریال استفاده می شود بیماری های نظیر پلیپ، مخاط های فیبروئید و چسبندگی. تست های تشخیصی مانند هیستراسکوپی یا سونوهیستروسکوپی می توانند برای بررسی حفره های اندومتریال مورد استفاده قرار بگیرند. زمانی که هیستروسالپینوگرام نشان می دهد که رحم دو شاخه شده است، عکس برداری از رحم باید به گونه ای انجام شود که تفاوت بین دو شاخه و مجاری مولرین مشخص گردد.

این کار توسط اولتراسوند سه بعدی ، تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی یا هیستروسکوپی همزمان با لاپروسکوپی انجام می شود. برخی از مطالعات افزایش نرخ بارداری خود به خودی به دلیل انجام تست عکس رنگی رحم بر پایه محیط کنتراست آبی گزارش کرده اند اگرچه این مزیت سابقا بر پایه محیط کنتراست روغنی صورت می گرفت.

تحقیقات اخیر بیش از 100 زن بارور را تحت نظر قرار داده اند و به صورت تصادفی از آن ها عکس رنگی رحم بر پایه محیط کنتراست روغنی و آبی تهیه کرده اند. به طور قابل توجهی میزان زنده ماندن نوزادان در پایه روغنی بسیار بیشتر بود (39 درصد در مقابل 28 درصد). علت اصلی موفقیت این روش ممکن است به دلیل عدم ایجاد مخاط و تاثیرات اندومتریال یا سیستم ایمنی بر مایع منی باشد.

در گذشته تهیه عکس رنگی از رحم بیشتر بر پایه محیط آبی انجام می شد. بهترین روش استاندارد برای بررسی و ارزیابی رحم و لوله های تخمدان لاپراسکوپی به همراه کروموپرتیوباسیون می باشد. به دلیل خطرات ذاتی جراحی و مدت زمان زیاد آن این روش توصیه نمی شود با این وجود در برخی از موارد نمی توان به بررسی لوله ها پرداخت بدون این که نیازی به جراحی نباشد.

ناباروری و بررسی مایع منی

بررسی مایع منی یک از بخشی های اصلی کار می باشد زیرا فاکتورهای مردانه حداقل موجب 35 درصد ناباروری می شوند. فرآیند تولید اسپرم تقریبا به 70 روز زمان نیاز دارد و این اقدام در طول زندگی او همین طور ادامه دارد و به آن ها اجازه قدرت باروری می دهد. به محض این که اسپرم در واژن تخلیه می شود باید بتواند از مایع مایع منی جدا شود ( مایع مایع منی توسط کیسه های بیضه و غده پروستات تهیه می شود) و با حرکت درون مخاط رحم و حفره های اندومتریال منتظر اوسیت درون لوله فالوپ بماند.

برای این که یک لقاح موفق صورت بگیرد باید مجموعه ای از فعالیت های پیچیده توسط اسپرم انجام شود از جمله کاپاسیتاسیون ( فرآیند تکاملی اسپرم درون رحم)، آکروزوم اسپرم که به آن اجازه نفوذ به دورن دیواره افوروس و زونا پلوسیدا را می دهد ( سلول تخم). به محض آمیخته شدن سر اسپرم با غشای پلاسمایی تخمک هسته آن شروع به باز شدن می کند و در نهایت با هسته تخمک ترکیب می شود و ایجاد جنین می کند.

بهترین نمونه برای بررسی مایع منی معمولا بعد از 2 تا 5 روز خودداری بدست می آید و فرآیند بررسی 15 تا 30 دقیقه بعد از مشاهده مایع منی انجام می شود. مقادیر پارامتر های مایع منی ازکتاب های سالانه آزمایشگاه سازمان جهانی بهداشت ( چاپ پنجم) با بررسی نتایج گذشته باروری مردان و همسران آن ها در 12 ماه سال بدست آمده است.

کمترین آمار بدست آمده از هر پنج صدک به عنوان یک راه میان بر برای بررسی نتایج مورد استفاده قرار می گرفت. در آنالیز مایع منی کمتر میزان هر تست را به عنوان محدود کننده مرجع در نظر می گیرند: حجم (1.5 میلی لیتر)، غلظت (15 مولار بر میلی لیتر)، تعداد کلی اسپرم (39 مولار)، تحرک کل 40 درصد، تحرک پیشرونده 32 درصد، حیات 58 درصد و مورفولوژی 4 درصد. مهمترین پارامتر برای باروری غلظت اسپرم و تحرک آن می باشد و مورفولوژی آن از اهمیت کمتری برخورددار است.

وقتی غلظت کمتر از 15 مولار بر میلی لیتر باشد باروری اسپرم کاهش خواهد یافت در حالی که بالاتر بودن از این سطح حتما به معنی بهتر بودن نرخ باروری نیست. تحرک اسپرم تحت تاثیر فاکتورهای مختلفی قرار می گیرد از جمله مدت زمان پرهیز، سن، سلامتی، مدت زمان فرآیند و قرار گرفتن در معرض گرما یا سموم.

نتایج آزمایش های غیر عادی اخطاری است که باید دوباره این تست ها را انجام داد. حداقل 2 تا 3 ماه تا تست بعدی صبر باید کرد تا کیفیت اسپرم ها بهبود یابد. ارزیابی مورفولوژی شامل بررسی حداقل 200 اسپرم زیر میکروسکوپ با بزرگنمایی 400 ایکس یا 1000 ایکس تا بتوان سر، میانه بدن و دم را طبق معیارهای کروگر مشاهده کرد.

اولین ویرایش نتایج سالانه سازمان بهداشت جهانی میزان اسپرم با شکل عادی را 80.5 درصد اعلام کرده است. در چاپ های بعدی ( چاپ دوم) این میزان به 50 درصد، در چاپ سوم به 30 درصد و در چاپ چهارم به 15 درصد کاهش یافت. بسیار مهم است که هنگام مشاوره دادن به بیمار به آن ها این اطمینان داده شود که حتی داشتن صفر درصد اسپرم با مورفولوژی عادی نیز نمی تواند مانع از بارداری فرد گردد.

بیشتر بخوانید: خطر باردار نشدن با این مواد شیمیایی

دیگر آزمایشات و تستها برای ارزیابی ناباروری

ناباروری یک شرایط شایعی می باشد که تقریبا 15 درصد از زوج ها را تحت تاثیر خود قرار می دهد. در گذشته زنان بارداری را به تاخیر می انداختند. این امر موجب می شد که تعداد افرادی که به دلیل افزایش سن مظنون به ناباروری می شوند افزایش یابند. زنان بالای 35 سال در صورتی که بعد از 6 ماه برای باروری تلاش کردند و موفق نشده باشند دچار ناباروری می باشند، زنان بالای 40 سال باید بلافاصله بعد از تلاش و عدم موفقیت نسبت به درمان اقدام کنند.

اصلی ترین اقدام برای ناباروری عبارت است از تایید تخمک گذاری، اندازه گیری سطح هورمون تحریک فولیکول ها، تهیه عکس رنگی از رحم و آنالیز مایع منی می باشند. اندازه گیری میزان هورمون تحریک فولیکول در روز سوم چرخه با اندازه گیری استرودیول برای تشخیص زمان مناسب با هم ترکیب می شوند. متخصصان باید نسبت به این موضوع آگاهی داشته باشند که چون هورمون تحریک فولیکول آخرین فاکتور برای کاهش ذخیره تخمدان محسوب می شود هیچ سطحی از هورمون تحریک فولیکول به عنوان تعیین کننده این موضوع در نظر گرفته نشده است.

هورمون آنتی مولر یک تست دقیق و مناسب می باشد اما تفسیر آن مربوط به سن است. تهیه عکس رنگی از رحم یک تست کاربردی است که لوله های تخمدان را مورد بررسی قرار می دهد با این حال، هرگونه ناهنجاری در رحم باید توسط هیستروسکوپی و لاپراسکوپی یا سونواستروسکوپی مورد بررسی قرار بگیرد.

آنالیز مایع منی یک فاکتور کلیدی در برررسی نابارووی محسوب می شود که با غلظت اسپرم ترکیب می گردد و تبدیل به یک عامل مهم در پیش بینی باروری می گردد. متخصص زنان و زایمان یا متخصص باروری از طریق بیمه های سلامتی به بیماران مشاوره می دهند و به زوج هایی که نتایج غیر عادی از تست های خود دریافت کرده اند یا با وجود نتایج عادی از تست خود نتوانستند باردار شوند، این مشاوره ها با دقت بیشتری برگزار می گردد.

عکس رنگی رحم

عکس رنگی از رحم توسط اشعه ایکس انجام می شود و هدف از انجام این تست بررسی لوله های فالوپ، باز بودن آن ها و شکل عادی حفره های موجود در آن ها می باشد. یک حسگر را از طریق واژن وارد رحم می کنند. مایعی که حاوی ید ( به عنوان کنتراست) به درون حسگر تزریق می گردد. این کنتراست کل رحم را پر می کند و در صورت باز بودن لوله ها وارد آن ها می گردد.

اولتراسونوگرافی ترنس واژینال

حسگر اولتراسوند را وارد واژن می کنند و از این طریق رحم و تخمدان ها را مورد بررسی قرار می دهند و ناهنجاری های آن ها را از جمله فیبروئید و کیست تخمدان را ارزیابی خواهند کرد.

ناباروری و سونوهیستروگرافی

در این تست از اولتراسوند ترنس واژینال بعد از پر کردن رحم با محلول آب و نمک استفاده می شود. این کار موجب شناسایی بهتر مشکلات رحمی از جمله پولیپ اندومتریال و فیبروئید می گردد و ترکیب این دو روش موجب دریافت نتیجه بهتری نسبت به زمانی که تنها از روش اولتراسوند ترنس واژینال استفاده می شود، می گردد. اگر ناهنجاری مشاهده شود، معمولا هیستروسکوپی انجام می گردد. این تست معمولا به جای تست عکس رنگی از رحم استفاده می شود.

هیستروسکوپی

این یک روش جراحی است. در این روش یک تلسکوپ سبک (هیستروسکوپ) از طریق رحم برای دیدن دورن آن وارد رحم می گردد. هیستروسکوپی می تواند به تشخیص و درمان ناهنجاری ها درون رحم از جمله پلیپ ها، فیبروئیدها و چسبندگی ها (اسکار بافت) بپردازد.

لاپاراسکوپی

این یک روش جراحی است که به کمک آن یک تلسکوپ سبک (لاپراسکوپ) از طریق دیواره شکم وارد حفره رحم می گردد. لاپراسکوپی روشی کاربردی برای ارزیابی حفره های رحم، چسبندگی رحم و دیگر ناهنجاری ها آن می باشد. لاپراسکوپی اولین روش برای ارزیابی زنان نمی باشد. زیرا هزینه آن زیاد است و خطرات ناشی از آن زیاد می باشد و ممکن است که با توجه به نتایج دیگر تست ها یا سابقه بیمار از جمله درد رحم و جراحی رحمی آن را به بیمار توصیه کنند. برای نتایج بهتر، ارزیابی ناباروری باید با توجه به شرایط ویژه هر بیمار مورد بررسی قرار گیرد.

ناباروری و تست کلامیدیا

کلامیدیا می تواند بر روی باروری تاثیر بگذارد. سواب جسمی همانند پنبه های کتانی است اما کمی کوچکتر، نرم و دایره ای شکل. از سواب برای جمع آوری سلول های دهانه رحم برای تست کلامیدیا استفاده می شود. تست ادرار ممکن است به عنوان جایگزین تست کلامیدیا مورد استفاده قرار گیرد. ممکن است در صورت مثبت بودن تست کلامیدیا آنتی بیوتیک تجویز شود.

تست بارداری در خانه

از لحاظ احساسی انجام تست باروری سخت است. گاهی اوقات افراد احساس دستپاچگی می کنند. به همین دلیل ممکن است که علاقه ای تحمل این میزان نگرانی را نداشته باشند. ممکن است تمایل داشته باشید که تست باروری را در خانه خود انجام دهید. به عنوان مثال تست هورمون تحریک فولیکول برای انجام در خانه تهیه شده است. برای مردان کیت های شمارش تعداد اسپرم نیز وجود دارند که به صورت آنلاین قابل تهیه می باشند.

لطفا این کارها را به صورت مداوم انجام ندهید. یک دلیل آن این است که این تست ها قادر به ارزیابی قدرت باروری شما به طور کامل نخواهند بود وتنها به یک جنبه ویژه از باروری تمرکز می کنند. به عنوان مثال تست هورمون تحریک فولیکول که در خانه انجام می شود قادر به تشخیص انسداد لوله های فالوپ نخواهد بود. همچنین، این تست ها حتی دقت بالایی ندارند و حتی کاری که گفته شده انجام می دهند را، انجام نمی دهند.

تست شمارش اسپرم در منزل باید دقیقا در همان زمان نمونه برداری انجام شود. اما ممکن است که تمام اسپرم ها بمیرند و کیت قادر به تشخیص این اتفاق نباشد. جنبه های بسیاری وجود دارند که می توان از آن منظر به سلامت اسپرم نگاه کرد، از جمله شکل اسپرم و چگونگی حرکت اسپرم. تست های آنلاین باروری قادر به بررسی سلامت اسپرم از این جنبه ها نخواهند بود.

تست خانگی هورمون تحریک فولیکول تنها قادر به شناسایی مقدار بالای هورمون تحریک فولیکول خواهد بود. سطح این هورمون در شما ممکن است که غیر عادی باشد و این تست نتواند در این مورد به شما هشداری بدهد.

بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که به پزشک مراجعه کنید. به یاد داشته باشید که هر چه زودتر به دنبال کمک باشید شانس بارداری در شما افزایش خواهد یافت و سریع تر باردار خواهید شد.

بیشتر بخوانید: مردان چه غذایی برای تقویت باروری بخورند

ناباروری و پروسه آزمایشات

آیا آزمایش های بارداری تحت پوشش بیمه قرار می گیرند؟

پوشش آزمایش باروری توسط بیمه به عواملی بستگی دارد. گاهی اوقات شرکت بیمه تست هایی که تنها هدفشان بارور کردن فرد است را مشمول بیمه نمی کنند اما ممکن است که آزمایش های بعدی که به دلایل دیگری باید انجام شوند را جز بیمه قرار دهد. بنابراین، به عنوان مثال ممکن است که لاپراسکوپی را به دلیل این که شما دچار کرامپ های متعدد شده اید را جز بیمه قرار دهند.

اما ممکن است تست لاپراسکوپی که به دلیل ارزیابی قدرت باروری است را جز بیمه حساب نکنند. بسیار مهم است که قبل از انجام هر گونه تست باروری با شرکت بیمه خود صحبت کنید که آیا تست مورد نظر را جز بیمه محسوب خواهند کرد یا نه. با این کار می توانید هزینه های خود را مدیریت کنید و در آخر به دلیل بالا بودن هزینه ها شگفت زده نخواهید شد.

بعد از انجام آزمایش باروری

به محض این که تست باروری به طور کامل انجام شد می توانید با متخصص زنان و زایمان در مورد مسائل زیر صحبت کنید:

• نتیجه آزمایش
• آزمایش های بیشتری که ممکن است نیاز باشد انجام دهید
• چه درمانی مناسب شما است
• گام بعدی که باید انجام دهید.

از این که از پزشک خود در مورد آزمایش باروری قبل و بعد از آن سوال کنید ابایی نداشته باشید. پزشک می تواند میزان حساسیت مشکلات را تشخیص دهد.