کیست درموئید چیست؟ + راهنمایی کامل

کیست درموئید کیسه ای محصور در نزدیکی سطح پوست است که در طول رشد کودک در رحم تشکیل می شود. کیست می تواند در هر نقطه از بدن تشکیل شود. این کیست ممکن است حاوی فولیکول های مو، بافت پوست و غده های سازنده عرق باشند. ادامه تولید این مواد توسط غدد باعث رشد کیست می شود. کیست درموئید شایع است. معمولاً بدون ضرر هستند اما برای از بین بردن آنها نیاز به عمل جراحی است و خود به خود از بین نمی روند. کیست درموئید بیماری مادرزادی است، یعنی در بدو تولد وجود دارند. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام در مورد کیست درموئید صحبت خواهیم کرد.

اپیدمیولوژی کیست درموئید

شیوع کیست درموئید

هیچ اطلاعاتی درباره شیوع کیست های پوستی وجود ندارد. در زنان و زایمان، کیستهای درموئید را تومورهای نسبتاً نادری توصیف می کنند. تراتومای کیستیک بیشتر در افراد 15 تا 40 سال رخ می دهد. در جراحی مغز و اعصاب، کیست های درموئیدی نادر هستند. در پوست و اطفال، کیستهای پوستی درموئیدی نسبتاً نادر هستند.  در یک مطالعه چینی از  2639 مورد تومور پلک، 5 مورد خوش خیم شامل ضایعات التهابی، ملانوکیسیک، پاپیلوما، کیست درموئید و کیست اپیدرموئید و کیست اپیتلیال بود.

نژاد

هیچگونه تمایل نژادی آشکاری وجود نداشت. با این حال اغلب موارد کیست درموئید در افراد سفید پوست گزارش شده است.

جنسیت

کیست درموئید تخمدانی  محدودیت جنسیتی دارد، یعنی فقط در جمعیت زنان بروز می کند. در سایر کیست های درموئیدی هیچ گونه محدودیت جنسیتی یافت نشده است.

سن

کیست درموئید در تمام رده های سنی گزارش شده است. کیست درموئید صورت، گردن یا پوست سر کیست های زیر جلدی هستند که معمولاً در بدو تولد، کودکی و نوجوانی وجود دارند. کیست درموئیدی داخل جمجمه ای یا محیطی بیشتر در نوزادان، کودکان یا نوجوانان دیده می شود. کیست درموئیدی داخل شکمی در زنان 15 تا 40 سال گزارش شده است.

به عنوان مثال تراتوم کیستیک توموری نسبتاً نادر است که بیشتر در زنان 15 تا 40 سال رخ می دهد. اغلب کیست های درموئیدی کف دهان در افراد 10 تا 30 ساله مشاهده می شود. توضیحات زیادی درباره کیست درموئیدی دهان و دندان در نوزادان یا کودکان وجود ندارد.

انواع مختلف کیست درموئید

کیست های درموئیدی تمایل به تشکیل شدن در نزدیکی سطح پوست دارند. آنها اغلب پس از تولد قابل مشاهده هستند. برخی ممکن است در قسمت های عمیق تر بدن نیز رشد کنند که این بدان معناست تشخیص آنها ممکن است تا پایان زندکی اتفاق نیفتد. محل قرارگیری کیست درموئید نوع آن را تعیین می کند. انواع رایج تر آن عبارتند از:

کیست درموئید پری اوربیتال

این نوع کیست درموئیدی معمولاً در نزدیکی سمت راست ابروی راست یا سمت چپ ابروی چپ شکل می گیرد. این کیست ها از بدو تولد وجود دارند. با این وجود ممکن است تا ماهها یا حتی سال ها پس از تولد آشکار نباشد. در صورت وجود نیز علائم آن جزئی است. خطر کمی برای بینایی یا سلامتی کودک وجود دارد اما اگر کیست عفونی شود، درمان سریع عفونت و برداشتن جراحی کیست ضروری است.

کیست درموئید تخمدان

این نوع کیست در داخل یا روی تخمدان شکل می گیرد. برخی از انواع کیست های تخمدان با چرخه قاعدگی زنان مرتبط است. اما کیست درموئیدی تخمدان هیچ ارتباطی با عملکرد تخمدان ندارد. مانند سایر انواع کیست های درموئیدی، یک کیست درموئیدی تخمدان قبل از تولد ایجاد می شود. ممکن است یک زن سالها کیست درموئیدی در تخمدان داشته باشد مگر اینکه به طور تصادفی در معاینه لگن کشف شود.

کیست درموئید نخاعی

این کیست خوش خیم روی ستون فقرات شکل می گیرد و در مکان های دیگر پخش نمی شود. این کیست ها ممکن است بی ضرر بوده و علائمی نداشته باشند.با این وجود ممکن است بر روی اعصاب  یا ستون فقرات فشار وارد کند. به همین دلیل باید با جراحی برداشته شوند.

آیا کیست درموئید علائمی ایجاد می کند؟

بسیاری از کیست های درموئیدی هیچ علائم آشکاری ندارند. در برخی از این موارد، علائم فقط بعد از آلوده شدن کیست یا رشد قابل توجه آنها ایجاد می شود. علائم در صورت بروز عبارتند از:

کیست درموئید پری اوربیتال

کیست های نزدیک سطح پوست می توانند متورم شوند که  ممکن است سبب احساس ناراحتی گردد و پوست رنگ مایل به زرد داشته باشد. کیست عفونی می تواند بسیار قرمز و متورم شود. اگر کیست بترکد، می تواند عفونت را گسترش دهد. در صورت وجود کیست روی صورت ناحیه اطراف چشم ممکن است بسیار ملتهب شود.

کیست درموئید تخمدان

اگر کیست به اندازه کافی بزرگ شده باشد، ممکن است در ناحیه لگن و نزدیکی کیست درد احساس شود. این درد ممکن است در طول  چرخه قاعدگی بیشتر باشد.

کیست درموئید نخاعی

علائم کیست درموئید نخاعی معمولاً پس از بزرگ شدن کیست شروع می شود که سبب فشرده سازی نخاع یا اعصاب در ستون فقرات می شود. اندازه و محل قرارگیری کیست روی ستون فقرات نشان دهنده نقاط متاثر از فشار ایجاد شده بر روی اعصاب می باشد.

علائم در صورت بروز می توانند شامل موارد زیر باشند:

• ضعف و سوزن سوزن شدن در بازوها و پاها
• مشکل در راه رفتن
• بی اختیاری ادراری

چه عواملی باعث ایجاد کیست درموئید می شوند؟

پزشکان می توانند کیست های درموئیدی را حتی در نوزادانی که هنوز به دنیا نیامده اند، ببینند. با این حال هنوز مشخص نیست که دلیل وجود کیست درموئیدی در برخی جنین های  در حال رشد چیست.

در اینجا دلایل تشکیل انواع کیست های درموئیدی رایج ذکر می شود:

علل تشکیل کیست درموئید پری اوربیتال

هنگامی که لایه های پوست به طور صحیح همراه همدیگر رشد نمی کنند، کیست درموئیدی پری اوربیتال تشکیل می شود. این کیست سبب تجمع سلولهای پوستی و مواد دیگر در نزدیکی سطح پوست می شود. زیرا با ادامه ترشح مایعات توسط غدد موجود در کیست؛ کیست بزرگتر می شود.

علل تشکیل کیست درموئید تخمدان

کیست درموئیدی تخمدان یا کیست درموئیدی که بر روی اندام های دیگر رشد می کنند، در طول رشد جنین شکل می گیرند. این کیست ها شامل سلولهای پوستی، بافتها و غددی می باشند که باید به جای قرارگیری در اطراف اندام داخلی در لایه های پوست کودک باشند.

علل تشکیل کیست درموئید نخاعی

علت شایع کیست درموئیدی نخاعی،بیماری ای به نام دیسرافیسم نخاعی است که در اوایل رشد جنین، هنگامی که بخشی از لوله عصبی به طور کامل بسته نشده است، بروز می کند. لوله عصبی مجموعه سلولهایی است که به مغز و نخاع مبدل می شوند. باز شدن لوله عصبی به کیست اجازه می دهد تا کیست روی ستون فقرات کودک شکل بگیرد.

کیست درموئید چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص کیست درموئیدی پری اوربیتال یا کیست مشابهی در نزدیکی سطح پوست گردن یا قفسه سینه معمولاً با معاینه فیزیکی انجام می شود. ممکن است پزشک بتواند کیست را در زیر پوست حرکت دهد تا از اندازه و شکل آن آگاهی یابد. اگر نگرانی  خاصی  درباره وجود کیست در نزدیکی مناطق حساس مانند چشم یا شریان کاروتید در گردن وجود داشته باشد، پزشک ممکن است از یک یا دو تست تصویربرداری استفاده کند.

این آزمایشات تصویربرداری می توانند به پزشک کمک کنند محل دقیق کیست مشخص شود چون آسیب ناحیه حساس  می تواند خطر زیادی داشته باشد. آزمایشات تصویربرداری که پزشک می تواند درخواست کند، عبارتند از:

سی تی اسکن

سی تی اسکن از پرتوی X و تجهیزات رایانه ای برای ایجاد نماهای سه بعدی و لایه ای از بافت های داخل بدن استفاده می کند.

اسکن ام آر آی MRI

از یک میدان مغناطیسی قدرتمند و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر دقیق از داخل بدن استفاده می کند. پزشک برای تشخیص کیست های درموئیدی نخاعی از MRI و CT اسکن استفاده خواهد کرد. قبل از درمان کیست، بسیار مهم است که پزشک از فاصله عصبی نزدیک به کیست آگاهی یابد. معاینه لگن ممکن است وجود کیست درموئیدی تخمدان را نشان دهد. آزمایش تصویربرداری دیگری که ممکن است پزشک برای شناسایی این نوع کیست از آن استفاده کند، سونوگرافی لگنی نامیده می شود.

سونوگرافی لگنی برای ایجاد تصاویر از امواج صوتی استفاده می کند. در این تصویربرداری از وسیله ای به نام ترانسدیویر استفاده می شود تا در قسمت پایین شکم مالیده شود و تصاویر را در صفحه مجاور ایجاد کند. پزشک ممکن است از سونوگرافی واژینالی نیز استفاده کند که در طی انجام آن، پزشک مبدلی را در مهبل وارد می کند. مانند سونوگرافی لگن، تصاویر با استفاده از امواج صوتی ساطع شده از مبدل تشکیل می شوند.

کیست های درموئیدی چگونه درمان می شوند؟

صرف نظر از موقعیت کیست، تنها گزینه درمانی برای کیست درموئیدی جراحی است. چندین عامل اصلی وجود دارد که باید قبل از عمل به آنها توجه شود، به خصوص اگر کیست مورد نظر در کودک باشد. این عوامل عبارتند از:

• شدت کیست

اگر تصمیم به عمل جراحی گرفته شد، انتظارات قبل از عمل، حین و بعد از عمل عبارتند از:

قبل از عمل جراحی

دستورالعمل های قبل از عمل پزشک را اجرایی کنید. این دستور العمل ها شامل قطع خوردن یا مصرف داروها می باشد. چون  از بیهوشی عمومی برای جراحی استفاده می شود، برای رفتن به خانه نیز باید تمهیداتی جهت حمل و نقل اندیشیده شود.

حین عمل جراحی

برای جراحی کیست درموئیدی پری اوربیتال، اغلب برش کوچکی در نزدیکی ابرو یا خط مو ایجاد می شود تا محل زخم ایجاد شده، پنهان شود. کیست به دقت از طریق برش برداشته می شود. کل این روند جراحی حدود 30 دقیقه طول می کشد. جراحی درموئید تخمدانی پیچیده تر است. در بعضی موارد بدون برداشتن تخمدان می توان این جراحی را انجام داد. به این عمل کیستکتومی تخمدان گفته می شود.

اگر کیست خیلی بزرگ باشد یا آسیب زیادی به تخمدان وارد شود، ممکن است تخمدان و کیست با هم برداشته شوند. کیست های درموئیدی نخاعی با میکروسکوپ برداشته می شوند. این کار با استفاده از ابزارهای بسیار کوچک انجام می شود. در حین انجام عمل، جراح پوشش نازک ستون فقرات (دورا) را برای دسترسی به کیست باز می کند. در طول عمل عملکرد عصب با دقت کنترل می شود.

بعد از جراحی

برخی از جراحی های کیست به صورت سرپایی انجام می شوند.یعنی می توان در همان روز بعد از عمل، مرخص شد. برای جراحی ستون فقرات ممکن است به یک شب اقامت در بیمارستان نیاز باشد تا از هرگونه عارضه مراقبت به عمل آید. اگر کیست نخاعی بیش از حد به ستون فقرات یا اعصاب اتصال داشته باشد، پزشک کیست را تا حد لازم و ایمن خارج می سازد و  کیست باقی مانده نیز به طور مرتب کنترل می شود. بهبودی بعد از عمل بسته به موقعیت کیست ممکن است حداقل دو یا سه هفته طول بکشد.

آیا کیست های درموئیدی عوارضی دارند؟

معمولاً کیستهای درموئیدی درمان نشده بدون ضرر هستند ولی هنگامی که در صورت و گردن قرار گیرند، می توانند باعث تورم قابل توجه در زیر پوست شوند. یکی از نگرانی های اصلی درباره کیست درموئید،پارگی آن و ایجاد عفونت در بافت های اطراف می باشد. کیست های درموئیدی نخاعی درمان نشده، ممکن است تا حدی بزرگ شوند که به نخاع یا اعصاب آسیب وارد کنند.

کیست های درموئیدی تخمدان معمولاً غیر سرطانی است ولی می توانند بسیار بزرگ شوند. که می تواند بر وضعیت تخمدان در بدن تأثیر بگذارد. کیست می تواند سبب پیچ خوردگی تخمدان (تورشن) شود. پیچ خوردگی تخمدان می تواند بر جریان خون تخمدان تأثیر بگذارد که ممکن است بر بارداری نیز تأثیر بگذارد.

بیضه یا آلت تناسلی

کیست درموئید می تواند در بیضه یا آلت تناسلی ایجاد شود. در بررسی ضایعات کیستیک بیضه در جمعیت کودکان، به کیست درموئیدی موردی قابل توجه بود. سایر تشخیص های موجود برای این کیست ها عبارت بودند از کیست اپیدرموئید، تراتوما قبل از زایمان، تومور سلول گرانولوزای نوجوانان، دیسپلازی کیستیک بیضه، لنفانژیوما کیستیک بیضه، کیست ساده و دژنراسیون کیستیک پس از پیچ خوردگی.

درک درست از ضایعات کیستیک بیضه در کودکان منجر به انتخاب بهترین روش درمانی می شود و اغلب به حفظ بخش قابل توجهی از بیضه منتهی می شود. کیست درموئید در آلت تناسلی بسیار نادر است. توماسینی و همکارانش اولین مورد را در سال 1997 شرح دادند. بیمار مرد جوان سفید پوستی بود که به مدت چندین ماه تورم آلت تناسلی قابل توجهی داشت.

کیست درموئید در کودکان

کیست درموئید مجموعه ای از بافت های زیر پوستی است که ممکن است حاوی فولیکول های مو، روغن و غدد عرق باشد. در بعضی موارد ممکن است حاوی استخوان، دندان یا اعصاب باشد. کیست درموئیدی ممکن است در بدو تولد مشاهده شود. کیست درموئید گاهی در سر، گردن یا صورت مشاهده می شود ولی اغلب در اطراف چشم است. آنها همچنین می توانند در سایر قسمت های بدن ایجاد شوند.

چه عواملی باعث ایجاد کیست درموئید در کودک می شود؟

کیست پوستی از بدو تولد (مادرزادی) ایجاد می شود. این اتفاق زمانی می افتد که لایه های پوست به طور کافی رشد نمی کنند. این اتفاق در مراحل اولیه رشد کودک در رحم رخ می دهد.

علائم کیست درموئید در کودک چیست؟

کیست درموئیدی شبیه یک توده کوچک در زیر پوست است که پوست روی توده، به راحتی قابل جابجایی است. توده ممکن است به رنگ پوست باشد یا ممکن است کمی رنگ آبی داشته باشد. علائم کیست درموئیدی می تواند مانند سایر اختلالات به نظر برسد.

کیست درموئید چگونه در کودک درمان می شود؟

شایع ترین درمان جراحی برای آن، برش کیست است. نوع درمان بستگی به علائم، سن و سلامت عمومی کودک دارد. همچنین به شدت اختلال نیز بستگی دارد.

عوارض احتمالی کیست درموئید در کودک چیست؟

کیست وابسته به محل قرارگیری می تواند مشکلاتی را ایجاد کند. به عنوان مثال کیست درموئیدی نزدیک چشم ممکن است بینایی کودک را تحت تأثیر قرار دهد اما این غیر معمول است. کیست همچنین می تواند:

• به استخوان نزدیک به خود آسیب برساند
• باعث عفونت شود
• باعث احساس خجالت یا ناراحتی در کودک شود

چه موقع باید با پزشک کودک تماس گرفت؟

در صورت مشاهده هرگونه برآمدگی در کودک، باید با پزشک کودک تماس گرفت.

پیش آگهی کیست درموئید

اگر کیست های درموئیدی در مراحل اولیه تشخیص داده شود و تحت عمل جراحی قرار گیرد، پیش آگهی خوبی دارد و عوارض دیگری پیش بینی نمی شود. در بیماران مبتلا به سرطان، پیش آگهی بستگی به مرحله بدخیم بیماری (محدودیت موضعی یا گسترش یافته) و موفقیت درمان دارد.

اگرچه کیست درموئیدی در نزدیکی کانال نخاعی قرار دارد (همانطور که در ادبیات جراحی مغز و اعصاب توضیح داده شده است) ولی هیچ مرگ و میری به طور مستقیم با پارگی کیست، گسترش چربی و یا گاهی اوقات ترشحات عفونی در ساب آراکنوئید، بطن یا ساب دورال مرتبط نیست. با این حال پارگی یا گسترش چربی و ترشحات عفونی می تواند منجر به عوارض عصبی شدیدی مانند آبسه های ثانویه سابدورال نخاعی شود.

تشخیص های افتراقی کیست درموئیدی چیست؟

• سرطان متاستاتیک پوستی
• نئوپلاسم متاستاتیک به حفره دهان
• پیلوماتریکسوما
• استاتوسیستوما مولتیپلکس
• کیست‎های تریکیلمال (کیست پیلار)

تفاوت بین کیست ها و تومورها چیست؟

پیدا کردن توده ای در زیر پوست نگران کننده است اما اغلب اوقات بی ضرر هستند. کیست ها و تومورها دو نوع معمول از توده ها هستند. به سختی می توان آنها را از هم تفکیک کرد زیرا اغلب در مکان های مشابهی یافت می شوند. به عنوان مثال ممکن است هم کیست تخمدانی و هم تومور تخمدانی وجود داشته باشد. با این حال، تفاوت هایی اساسی بین این دو وجود دارد.

کیست کیسه ای کوچک پر از هوا، مایعات یا مواد دیگر است. تومور به هر ناحیه دارای غیرمعمول بافت اضافی  اطلاق می شود. هم کیست و هم تومور در پوست، بافت، اندام و استخوان ظاهر می شود.

آیا کیست و تومور سرطان است؟

بسیاری از افراد فکر می کنند که وقتی برای اولین بار متوجه یک توده جدید می شوند، آن توده حتما سرطانی است. در حالی که انواع خاصی از سرطان می تواند باعث ایجاد کیست شود و خود کیست ها تقریباً همیشه خوش خیم هستند. اما تومورها می توانند خوش خیم یا بدخیم باشند. تومورهای خوش خیم تمایل معمولا محدودیت مکانی دارند. تومورهای بدخیم رشد می کنند و ممکن است تومورهای جدیدی در سایر قسمت های بدن ایجاد کنند.

شناسایی کیست ها و تومورها

در اغلب موارد نمی توان تفاوت بین کیست و تومور را با نگاه کردن به آنها تشخیص داد. با این حال، مواردی نیز وجود دارد که می توان با دقت زیر نظر داشت تا احتمال تبدیل آنها به کیست یا تومور را دانست.

تومورها گاهی اوقات می توانند به اندازه ای بزرگ شوند که به بافتهای اطراف فشار وارد کنند. بسته به محل قرارگیری توده، ممکن است علائمی از جمله اشکال در تنفس، حرکت مفاصل، غذا خوردن یا کنترل مثانه ایجاد گردد. در صورت مشاهده توده همراه با علائم غیر معمول و حتی غیر مرتبط، در اسرع وقت با پزشک تماس بگیرید.

چه عواملی باعث ایجاد کیست می شوند؟

انواع زیادی کیست با علل مختلف وجود دارد. برخی از آنها مربوط به یک بیماری مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک است. هنگامی که سلولهای مرده پوست به جای افتادن مانند آنچه معمولاً انجام می دهند، دیگران مستقیماً روی سطح پوست شما شکل می گیرند. سایر دلایل کیست شامل موارد زیر است:

• تحریک یا آسیب دیدگی فولیکول مو
• مجرای مسدود شده در فولیکول مو
• تخریب بافت مفصل پیوندی
• تخمک گذاری

چه عواملی باعث ایجاد تومور می شوند؟

تومورها نتیجه رشد غیر طبیعی سلول هستند. معمولاً سلول های بدن رشد می کنند و تقسیم می شوند تا هر زمان که بدن به آنها نیاز داشته باشد، سلول های جدیدی تشکیل شوند. وقتی سلولهای قدیمی تر می میرند، آنها با سلولهای جدید جایگزین می شوند. وقتی این فرایند از بین میرود، تومورها شکل می گیرند. سلولهای آسیب دیده پیر هنگامی که باید از بین روند، زنده می مانند و سلولهای جدید، وقتی بدن به آنها احتیاجی ندارد، شکل می گیرند.

هنگامی که این سلولهای اضافی تقسیم می شوند، ممکن است تومور ایجاد کنند. برخی از تومورها خوش خیم هستند، به این معنی که فقط در یک نقطه و  بدون گسترش به بافت اطراف شکل می گیرند. تومورهای بدخیم سرطانی هستند و می توانند در بافتهای اطراف نیز گسترش یابند. با بزرگ شدن تومورهای سرطانی، سلولهای سرطانی می توانند در بدن متلاشی شوند و به مکان های دیگر بروند و تومورهای جدیدی ایجاد کنند.

علائم هشدار دهنده

• خونریزی
• تغییر رنگ
• رشد سریع
• خارش
• پارگی
• قرمز یا متورم به نظر می رسد

اغلب بیان تفاوت بین کیست و تومور حتی برای پزشکان نیز دشوار است. اگرچه مواردی وجود دارد که می توان با آگاهی از آنها می توان احتمال وجود توده کیست یا تومور را تشخیص دادولی بهتر است به پزشک مراجعه شود. آنها می توانند نمونه کوچکی از توده را برای تعیین کیست، تومور یا چیز دیگری بردارند و بهترین روش درمانی را توصیه کنند.

داروهای خانگی برای تسکین علائم کیست تخمدان

در صورتی که کیست خیلی بزرگ یا به سرعت در حال رشد نباشد، پزشک معمولاً روند مراقبتی را توصیه می کند تا بتوان فهمید کیست بدون درمان از بین می رود یا خیر. پزشک ممکن است در طی چند ماه چندین سونوگرافی انجام دهد تا کیست را کنترل کند و از حذف یا عدم بزرگی آن اطمینان حاصل کند.

درمان خانگی نمی تواند باعث از بین رفتن کیست شود ولی درعوض هدف از آن، درمان علائم و مدیریت درد است. به عنوان مثال، بسیاری از خانم های مبتلا به کیست تخمدان در طی عادت ماهانه، درد قابل توجهی را تجربه می کنند. بنابراین درمان خانگی کیست تخمدان، اغلب بر مدیریت درد عادت ماهانه متمرکز است.

برخی از مؤثرترین راهبردها عبارتند از:

داروهای بدون نسخه

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن می توانند درد ناشی از کیست تخمدان و همچنین کرامپ های عادت ماهانه را درمان کنند. در زنانی که داروهای NSAID  هیچ اثری ندارند، باید با پزشک خود تماس بگیرند زیرا درد شدید ممکن است به عارضه شدیدتری اشاره داشته باشد. در بعضی موارد، پزشک ممکن است داروهای ضد درد مختلفی مانند کوکدامول را که حاوی کدئین است تجویز کند.

بیشتر بدانید: تکنیک‌های ماساژ برای حفظ جوانی و شادابی پوست

ماساژ

درد کیست تخمدان می تواند سبب خستگی عضلات اطراف شود که می تواند در طی دوران قاعدگی ناراحت کننده باشد. ماساژ دادن قسمت تحتانی کمر، ران، باسن و معده می تواند به شل شدن عضلات منجر شده و به کاهش درد کمک کند.

ورزش و کشش

ورزش و کشش نیز می تواند به کاهش درد مرتبط با کیست تخمدان و همچنین کشش عضلات کمک کند. برخی از خانم ها با انجام ورزش شدیدتسکین می یابند در حالی که برخی دیگر کشش ملایم و یوگا را ترجیح می دهند. در زنان مبتلا به PCOS ورزش سبب حفظ وزن مناسب بدن می شود. ورزش حتی بدون کاهش وزن ممکن است با تقویت ماهیچه ها درد را کاهش دهد، از ایجاد کیست های بیشتر جلوگیری کرده و به مقابله با مقاومت انسولینی کمک کند.

گرما

گرما باعث افزایش جریان خون و کاهش درد می شود. سعی کنید یک پد گرم یا بطری آب گرم پیچیده شده در حوله را برای حدود 20 دقیقه روی معده یا پایین کمر بمالید. تا زمانی که پد زیاد داغ نباشد تا از سوختن پوست جلوگیری شود، تکرار این این روند چند بار در روز مفید می باشد.

تکنیک های آرامش بخشی

استرس و اضطراب می تواند درد را بدتر کند. تکنیک های آرامش بخشی مانند مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق ممکن است به تسکین اضطراب و کاهش شدت درد کمک کند. این تکنیک ها همچنین می توانند به شخص کمک کنند تا در دراز مدت درد را کنترل کرده و سلامت عمومی خود را بهبود ببخشد.

دستگاه TENS

تحریک الکترونیکی عصب از راه پوست (TENS) یک سیگنال الکتریکی ایمن و کوچکی را به اعصاب منتقل می کند. این سیگنال می تواند نحوه واکنش اعصاب به درد را تغییر دهد و به تسکین درد عادات ماهانه و کیست تخمدان کمک کند. دستگاه TENS بدون نیاز به نسخه در دسترس هستند.

کاهش وزن

اگر خانمی دارای اضافه وزن باشد، از دست دادن وزن ممکن است به تنظیم بهتر هورمون های بدن کمک کند تا از ایجاد کیست بیشتر جلوگیری کند و علائم درد و خستگی را بهبود ببخشد. کاهش وزن درافراد مبتلا به PCOS دشوار است، زیرا ممکن است زمان زیادی طول بکشد.

تغییرات رژیم غذایی

بسیاری از زنان مبتلا به PCOS مقاوم به انسولین هستند و همین عامل می تواند منجر به دیابت شود، بارداری را دشوارتر کرده و باعث افزایش وزن شود. طیف گسترده ای از تغییرات رژیم غذایی ممکن است کمک کننده باشد اما از آنجا که تحقیقات رژیم غذایی خاصی را برای افراد مبتلا به PCOS پیشنهاد نمی کند، ممکن است برای پیدا کردن رژیم غذایی مفید، از آزمایش و خطا استفاده شود.

زنان مبتلا به PCOS چون ممکن است مقاومت انسولینی داشته باشند، کاهش مصرف قند می تواند کمک کننده باشد. شکر در غذاهای متنوعی از جمله کربوهیدرات هایی مانند نان و ماکارونی وجود دارند. پزشک می تواند با بررسی خون افراد، خطر ابتلا به دیابت را تشخیص دهد. انتخاب مصرف غذاهای سالم به فرد کمک می کند تا وزن خود را در محدوده سالم حفظ کند.