بیماری پیرونی یک بیماری غیرسرطانی ناشی از رشد بافت اسکار فیبری در داخل آلت تناسلی مرد است که باعث کج شدگی و دردناک شدن آلت به هنگام نعوظ می شود. آلت ها از نظر شکل و اندازه متفاوت هستند و کجی آلت به هنگام نعوظ لزوماً دلیلی بر نگرانی نیست. اما بیماری پیرونی در برخی از مردان باعث انحنا یا درد قابل توجه آلت می شود. این بیماری می تواند مرد را از برقراری رابطه جنسی بر حذر دارد یا ممکن است داشتن یا حفظ نعوظ را برای وی دشوار سازد و به عبارتی باعث اختلال در نعوظ شود. در این مقاله از بخش جنسی دکتر سلام به بیماری پیرونی می پردازیم.
بیماری پیرونی چیست؟
بیماری پیرونی به ندرت به خودی خود برطرف می شود و در بیشتر مردان مبتلا به این بیماری؛ وضعیت به همان روال ادامه می یابد یا حتی وخیم تر می شود. درمان به موقع این بیماری بلافاصله پس از ایجاد آن ممکن است باعث ممانعت از بدتر شدن یا حتی بهبود علائم آن گردد. حتی اگر مدتی از ابتلا به این بیماری گذشته باشد، درمان ممکن است به بهبود علائم آزار دهنده، مانند درد، کجی و کوتاه شدن آلت تناسلی کمک کند. همچنین بیماری پیرونی در بسیاری از مردان باعث ایجاد استرس و اضطراب می شود. کوتاه شدن آلت تناسلی نیز یکی دیگر از نگرانی های رایج این افراد است.
اپیدمی بیماری پیرونی
تقریباً یک نفر از هر 100 مرد بالای 18 سال در ایالات متحده مبتلا به بیماری پیرونی اند. با این حال محققان تخمین می زنند که از بین مردانی که علائم این بیماری را گزارش کرده اند، تعداد واقعی آنانی که به بیماری پیرونی مبتلا هستند بیش از 1 مورد در هر 10 مورد است. احتمال ابتلا به بیماری پیرونی با افزایش سن افزایش می یابد. به طوری که این بیماری در بین مردان 20 تا 30 سال کم تر دیده می شود.
بیشتر بدانید: بهترین روش های درمان اسکار و لکه های پوستی
علائم بیماری پیرونی
علائم و نشانه های بیماری پیرونی ممکن است به صورت ناگهانی ظاهر شود یا حتی به تدریج بروز یابد. شایع ترین علائم و نشانه های آن عبارت اند از:
بافت اسکار
بافت اسکار مرتبط با بیماری پیرونی؛ پلاک نامیده می شود اما با پلاکی که در رگ های خونی ایجاد می شود متفاوت است. این نوع اسکار ممکن است در زیر پوست آلت مرد و به عنوان توده های صاف یا نواری از بافت سخت احساس شود.
خم شدگی قابل توجه آلت تناسلی مرد
آلت تناسلی ممکن است به سمت بالا یا پایین یا به یک طرف خم شود.
مشکلات نعوظ
بیماری پیرونی ممکن است باعث ایجاد مشکل در داشتن یا حفظ نعوظ شود (اختلال نعوظ). اما، اغلب مردان قبل از شروع علائم بیماری پیرونی، اختلال نعوظ را گزارش می کنند.
بیشتر بدانید: هفت توصیه درمانی برای مشکلات جنسی و اختلالات نعوظ
کوتاه شدن آلت تناسلی مرد
آلت تناسلی ممکن است در نتیجه بیماری پیرونی کوتاه تر شود.
درد
ممکن است در حین نعوظ یا در مواقعی غیر؛ درد آلت تناسلی وجود داشته باشد.
سایر ناهنجاری های آلت
در برخی از مردان مبتلا به بیماری پیرونی، آلت تناسلی ممکن است باریک و تورفته باشد یا حتی حالتی شبیه به ساعت شنی؛ با یک نوار تنگ و باریک در اطراف تنه آلت داشته باشد. خمیدگی و کوتاه شدگی آلت مرتبط با بیماری پیرونی ممکن است به تدریج بدتر شود. با این حال، در برخی مواقع، بعد از گذشت سه یا 12 ماه یا بیشتر شرایط تثبیت می شود.
درد در طول نعوظ معمولاً طی یک یا دو سال بهبود می یابد، اما بافت اسکار، کوتاه شدگی آلت و انحنای آن اغلب باقی می ماند. در برخی از مردان، انحنا و درد ناشی از بیماری پیرونی بدون درمان بهبود می یابد.
چه زمانی باید پزشک مراجعه کرد
در صورت امکان؛ پس از مشاهده علائم یا نشانه های بیماری پیرونی، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. درمان به موقع بهترین فرصت را برای بهبود شرایط- یا جلوگیری از بدتر شدن آن- به فرد ارائه می دهد. اگر مدتی است که این بیماری را تجربه می کنید و درد، انحنا، طول یا سایر ناهنجاری های آلت؛ شما یا شریک زندگی تان را آزار می دهد؛ ممکن است خواستار این باشید که به پزشک مراجعه کنید.
علل بیماری پیرونی
علت بیماری پیرونی به طور کامل شناخته نشده است، اما به نظر می رسد تعدادی از عوامل در آن دخیل باشند. به طورکلی تصور می شود که این بیماری ناشی از صدمات مکرر به آلت تناسلی است. به عنوان مثال، آلت تناسلی مرد ممکن است در طول رابطه جنسی، فعالیت ورزشی یا در اثر تصادف آسیب دیده باشد. با این حال، بیشتر اوقات، این بیماری بدون هیچ آسیب خاصی به آلت تناسلی ایجاد می شود.
در طی روند بهبودی پس از آسیب به آلت، بافت اسکار به فرمی بی نظم شکل می گیرد. این می تواند به گرهی منجر شود که می توان رشد منحنی وار آلت را احساس کرد. هر سمت آلت تناسلی حاوی یک لوله اسفنج مانند (کورپوس کاورنوسوم) است که حاوی مویرگ های خونی بسیار است. هر یک از این کاورنوسوم ها در یک غلاف از بافت الاستیک به نام تونیکا آلبگوینا محصور شده است، که در طول نعوظ کشیده می شود.
وقتی فرد به لحاظ جنسی برانگیخته می شود، جریان خون به این چمبرها افزایش می یابد و در حالی که این چمبرها با خون پر می شوند، آلت تناسلی منبسط، صاف و سفت می شود و نعوظ حاصل می گردد. در بیماری پیرونی، هنگامی که آلت تناسلی مرد راست می شود ناحیه ای که دارای بافت اسکار است کشیده نمی شود و آلت تناسلی خم یا بدشکل می شود و ممکن است دردناک شود.
در بعضی از مردان، بیماری پیرونی به تدریج روی می دهد و به نظر نمی رسد که مربوط به یک آسیب باشد. محققان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا بیماری پیرونی ممکن است با یک ویژگی وراثتی یا شرایط بهداشتی خاصی مرتبط باشد یا خیر.
عوامل خطر در بیماری پیرونی
آسیب جزئی در آلت تناسلی همیشه منجر به بیماری پیرونی نمی شود. با این حال، عوامل مختلفی می توانند در بهبود ضایعات اسکار و یا ایجاد بافت اسکار (که ممکن است در بیماری پیرونی نقشی ایفا کنند) تاثیرگذار باشند.
این موارد شامل:
وراثت
اگر یکی از اعضای خانواده فرد مبتلا به بیماری پیرونی باشد، خطر بروز این بیماری برای وی بیشتر می شود.
اختلالات بافت همبند
به نظر می رسد مردانی که برخی از اختلالات بافت همبند را دارند، خطر ابتلا به بیماری پیرونی شان افزایش می یابد. به عنوان مثال، تعدادی از مردانی که به بیماری پیرونی مبتلا هستند دچار ضخیم شدن طنابی شکل در سراسر کف دست خود هستند که باعث می شود انگشتانشان به سمت داخل کشیده شود (انقباض دوپویترن).
سن
بیماری پیرونی در مردان هر سنی ممکن است رخ دهد، اما شیوع این بیماری با افزایش سن، به ویژه برای آقایانی که در دهه 50 و 60 ام زندگی خود هستند افزایش می یابد. انحنای آلت در آقایان جوان- به سبب بیماری پیرونی کم تر اتفاق می افتد و در صورت بروز؛ بیشتر به آن انحنای مادرزادی آلت گفته می شود. انحنای جزئی آلت در مردان جوان طبیعی است و جای نگرانی ندارد.
سایر عوامل
از جمله رعایت نکردن بهداشت، سیگار کشیدن و برخی از انواع جراحی های پروستات- ممکن است با بیماری پیرونی در ارتباط باشد.
اختلالات بافت همبند و خود ایمنی
اگر به اختلالات بافت همبند یا اختلالات خود ایمنی خاصی مبتلا هستید، احتمال ابتلای شما به بیماری پیرونی بالاست. بافت همبند یک بافت تخصصی است که از انواع مختلفی از بافت ها و اندام ها در بدن فرد پشتیبانی می کند و انواع مختلف بافت ها را از هم جدا می کند. اختلالات بافت همبند ممکن است بر مفاصل، ماهیچه ها و پوست فرد تأثیر بگذارد.
برخی از اختلالات مرتبط با بیماری پیرونی عبارت اند از:
بیماری دوپویترن که همچنین به عنوان انقباض دوپویترن شناخته می شود. در این شرایط، بافت همبند در کف دست ها کوتاه و ضخیم می شود. این منجر به خم شدن دائمی قسمت بیرونی انگشتان می شود. هنوز مشخص نیست که چرا مردان مبتلا به بیماری پیرونی بیشتر به بیماری دوپویترن مبتلا می شوند. فاسیت پلانتار، التهاب بافت ضخیم در کف پا است که قوس کف پا را ایجاد می کند. اسکلرودرما، که رشد غیرطبیعی لکه های ضخیم و سخت بافت همبند است. اسکلرودرما همچنین می تواند باعث تورم یا درد در عضلات و مفاصل شود.
در اختلالات خود ایمنی، سیستم ایمنی بدن به سلول ها و اندام های بدن حمله می کند. اختلالات خود ایمنی مرتبط با بیماری پیرونی شامل موارد زیر است:
- لوپوس اریتماتوز سیستمیک، که باعث التهاب و آسیب به بافت های مختلف بدن از جمله مفاصل، پوست، کلیه ها، قلب، ریه ها، رگ های خونی و مغز می شود.
- سندرم اسجوگرن، که باعث التهاب و آسیب غدد ایجاد کننده اشک و بزاق می شود.
- بیماری بهجت، که باعث التهاب رگ های خونی می شود.
عوارض بیماری پیرونی
عوارض بیماری پیرونی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- عدم توانایی در برقراری رابطه جنسی
- مشکل در دستیابی به نعوظ یا حفظ آن (اختلال نعوظ)
- اضطراب یا استرس در مورد توانایی های جنسی یا ظاهر آلت تناسلی
- استرس به هنگام داشتن رابطه جنسی با شریک زندگی خود
- مشکلات باروری، به سبب مقاربت دشوار یا غیرممکن
- کاهش طول آلت تناسلی مرد
- درد آلت تناسلی
تشخیص بیماری پیرونی
اغلب برای شناسایی وجود بافت اسکار در آلت تناسلی و تشخیص بیماری پیرونی؛ معاینه فیزیکی فرد کافی است. سایر شرایط؛ به ندرت، باعث ایجاد علائم مشابه با این بیماری می شوند و لازم است که با بررسی های بیشتر رد شوند. آزمایشاتی برای تشخیص بیماری پیرونی و درک اینکه دقیقا چه عاملی باعث ایجاد این علائم می شوند؛ صورت می گیرد؛ این آزمایشات موارد زیر را شامل می شود:
معاینه جسمی
هنگامی که آلت تناسلی مرد برآمدگی داشته باشد، پزشک آن را احساس می کند (لمس می کند) تا محل و میزان بافت اسکار را مشخص کند. او ممکن است طول آلت تناسلی فرد را نیز اندازه گیری کند. در صورت بدتر شدن شرایط، این اندازه گیری اولیه به تعیین اینکه آیا آلت تناسلی مرد کوتاه تر شده یا خیر کمک می کند. پزشک ممکن است از فرد بخواهد تا عکس هایی از نعوظ آلت تناسلی خود در منزل تهیه کند. این می تواند میزان انحنا، محل بافت اسکار یا سایر جزئیات آلت را مشخص کند که می تواند به شناسایی بهترین روش درمان کمک کند.
سایر آزمایش ها
پزشک ممکن است سونوگرافی یا آزمایشات دیگری را انجام دهد تا آلت تناسلی فرد را در هنگام راست شدن معاینه کند. قبل از آزمایش، به احتمال زیاد تزریق مستقیم به آلت تناسلی مرد انجام می گیرد که باعث نعوظ آن می شود.
سونوگرافی رایج ترین آزمایش برای تشخیص ناهنجاری های آلت تناسلی مرد است. آزمایشات سونوگرافی از امواج صوتی برای تولید تصاویری از بافت های نرم استفاده می کند. این آزمایشات می توانند وجود بافت اسکار، جریان خون به سمت آلت و هر ناهنجاری دیگر را نشان دهند.
درمان بیماری پیرونی
توصیه های درمانی برای بیماری پیرونی به این بستگی دارد که از زمان بروز اولین علائم، چه مدت زمانی گذشته است.
فاز حاد
در این مرحله، درد آلت تناسلی وجود دارد یا تغییراتی در انحنا؛ طول یا شکل آلت تناسلی ایجاد شده است. مرحله حاد در اوایل بیماری اتفاق می افتد و ممکن است فقط دو تا چهار هفته طول بکشد اما بعضی اوقات تا یک سال یا بیشتر نیز به طول می انجامد.
فاز مزمن
علائم فرد پایدار است و هیچگونه دردی در آلت تناسلی یا تغییر انحنا، طول یا شکل آلت تناسلی وجود ندارد. مرحله مزمن؛ بعداً در این بیماری رخ می دهد و به طور کلی حدود 3 تا 12 ماه پس از شروع علائم رخ می دهد.
درمان های مرحله حاد بیماری، شامل موارد زیر است:
توصیه شده
کشش آلت تناسلی؛ هنگامی که در مراحل اولیه بیماری به کار گرفته شود، مانع از کاهش طول آن می شود و میزان انحنای رخ داده را به حداقل می رساند.
اختیاری
در این مرحله روش های درمانی و تزریقی اختیاری است که برخی از آن ها مؤثرتر است.
توصیه نمی شود
برای جلوگیری از نیاز به عمل جراحی مکرر؛ تا زمانی که بیماری به حالت ثبات خود نرسیده؛ جراحی توصیه نمی شود. چندین درمان بالقوه برای مرحله مزمن بیماری، در دسترس است. آن ها ممکن است به تنهایی یا به صورت ترکیبی انجام شوند:
- مراقبت
- درمان های تزریقی
- تراکشن تراپی
- عمل جراحي
در مرحله مزمن؛ داروهای خوراکی توصیه نمی شود، زیرا تاثیر آن ها در این مرحله از بیماری ثابت نشده است. همچنین درمان موج شوک، سلول های بنیادی و پلاسمای غنی از پلاکت در مطالعات انسانی مؤثر واقع نشدند.
داروهای بیماری بیماری پیرونی
همواره سعی بر این بوده است که تعدادی از داروهای خوراکی؛ بیماری پیرونی را درمان کنند، اما اثربخشی مداوم آن ها ثابت نشده است و به اندازه جراحی مؤثر نیستند. در بعضی از مردان، داروهایی که مستقیماً به آلت تناسلی تزریق می شوند ممکن است باعث کاهش انحنا و درد ناشی از بیماری پیرونی شود. بسته به نوع درمان، ممکن است برای جلوگیری از بروز درد به هنگام تزریق؛ از بی هوشی موضعی استفاده گردد.
اگر یکی از این روش های درمانی را داشته باشید، به احتمال زیاد در طی چند ماه؛ تزریق چندگانه دریافت خواهید کرد. داروهای تزریقی ممکن است به همراه داروهای خوراکی یا تراکشن درمانی استفاده شوند.
این داروها عبارت اند از:
کلاژناز
تنها داروی تأیید شده توسط FDA برای بیماری پیرونی، کلستریدیوم هیستولیتیکوم کلاژناز (Xiaflex) است. این دارو برای استفاده در مردان بالغ با انحنای آلت متوسط تا شدید و گره قابل لمس تأیید شده است. طبق مطالعات؛ این روش درمانی علائم خمیدگی و آزار دهندگی مرتبط با بیماری پیرونی را بهبود می بخشد.
این درمان با تجزیه ساختار کلاژن که باعث انحنای آلت تناسلی می شود، اثر می کند. کلاژناز وقتی به همراه “مدل سازی” استفاده گردد- که خم کردن اجباری آلت در جهت مخالف انحناست- مؤثرتر است.
وراپامیل
وراپامیل دارویی است که به طور معمول برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود. به نظر می رسد که این دارو تولید کلاژن- پروتئینی که می تواند عامل اصلی در شکل گیری بافت اسکار بیماری پیرونی باشد- را مختل می کند. این دارو به خوبی قابل تحمل است و باعث کاهش درد نیز می شود.
اینترفرون
این نوعی پروتئین است که به نظر می رسد تولید بافت فیبری را مختل کرده و به تجزیه آن کمک می کند. یک کارآزمایی با کنترل دارونما (پلاسبو) با استفاده از این روش درمانی نسبت به دارونما بهبودی را نشان داد. همچنین نشان داده شده است که اینترفرون درد آلت تناسلی در مردان مبتلا به بیماری پیرونی را کاهش می دهد.
تراکشن درمانی بیماری پیرونی
تراکشن درمانی آلت تناسلی؛ شامل کشش آلت تناسلی (برای مدت زمانی با دستگاه مکانیکی خودکار) برای بهبود طول آلت، انحنا و ناهنجاری آن است. برای دستیابی به مزایای کشش تراپی- بسته به نوع دستگاه خاص- این نوع درمان ممکن است به مدت حداقل 30 دقیقه تا سه یا هشت ساعت در روز انجام شود. اثر درمانی آن نیز ممکن است به دستگاه خاص مورد استفاده بستگی داشته باشد.
کشش درمانی، در مرحله اولیه بیماری پیرونی توصیه می شود. این تنها درمان برای بهبود طول آلت تناسلی است. این درمان همچنین ممکن است در مرحله مزمن بیماری، همراه با سایر روش های درمانی یا بعد از عمل جراحی- برای بهتر شدن نتیجه حاصل- مورد استفاده قرار گیرد.
عمل جراحي
اگر ناهنجاری آلت تناسلی فرد شدید و بسیار آزار دهنده باشد و یا مانع از برقراری رابطه جنسی فرد شود، پزشک ممکن است عمل جراحی را پیشنهاد دهد. عمل جراحی معمولاً تا زمانی که فرد 9 تا 12 ماه این شرایط را نداشته باشد و انحنای آلت تناسلی اش متوقف شود و طول آلتش حداقل برای سه تا شش ماه ثابت نماند؛ توصیه نمی شود.
روش های معمول جراحی شامل موارد زیر است:
بخیه زدن (جمع کردن) سمت بی تاثیر
روش های مختلفی می تواند مورد استفاده قرار گیرد تا سمت منبسط و یا طولانی آلت تناسلی مرد- طرف بدون بافت اسکار- جمع شود. این منجر به صاف شدن آلت تناسلی می شود، هرچند که این اغلب به انحنای شدیدتر محدود می شود. چندین تکنیک برای بخیه زدن ممکن است مورد استفاده قرار گیرد و به طور کلی میزان موفقیت در این تکنیک ها به تجربه و تخصص جراح بستگی دارد.
برش یا برداشتن و پیوند
در این نوع جراحی، جراح یک یا چند برش در بافت اسکار ایجاد می کند و این امکان را فراهم می کند تا غلاف کشیده شود و آلت تناسلی مرد راست شود. جراح ممکن است مقداری از بافت اسکار را بردارد. برای پوشاندن سوراخ های موجود در تونیکا آلبوگینا، یک قطعه از بافت (گرافت) غالباً در این محل دوخته می شود. پیوند ممکن است از بدن خود فرد، بافت انسان یا حیوان یا یک ماده مصنوعی صورت گیرد.
این روش معمولاً در مردانی که دارای انحنا یا ناهنجاری شدید هستند- مانند تورفتگی آلت- استفاده می شود. این روش در مقایسه با روش های بخیه زدن؛ با خطرات بیشتری مبنی بر بدتر شدن عملکرد نعوظ همراه است.
ایمپلنت آلت تناسلی
ایمپلنت های آلت تناسلی توسط عمل جراحی؛ داخل بافت اسفنجی آلت قرار می گیرند و در طول نعوظ با خون پر می شوند. ایمپلنت ها ممکن است نیمه سفت باشند بیشتر اوقات به صورت دستی خم می شوند و به هنگام مقاربت جنسی به سمت بالا خم می شوند. در نوع دیگری از ایمپلنت یک پمپ داخل بیضه ها کار گذاشته می شود. در صورتی که فرد هم بیماری پیرونی و هم اختلال نعوظ داشته باشد، ممکن است تکنیک ایمپلنت آلت در نظر گرفته شود.
بیشتر بدانید: ایمپلنت یا جراحی پروتز آلت تناسلی
هنگام قرار دادن ایمپلنت، جراح ممکن است در صورت لزوم اقدامات بیشتری را برای بهبود انحنای آلت انجام دهد. نوع جراحی مورد استفاده به شرایط فرد بستگی دارد. پزشک محل بافت اسکار، شدت علائم و سایر عوامل را در نظر خواهد گرفت. اگر فرد ختنه نشده باشد، پزشک ممکن است ختنه حین عمل را به وی توصیه کند.
بسته به نوع عمل جراحی، فرد ممکن است در همان روز عمل از بیمارستان مرخص شود یا ممکن است نیاز به بستری شدن داشته باشد (یک شب). جراح توصیه های لازم مبنی بر اینکه چه موقع باید به سر کار برگردید را ارائه می دهد این مدت به طور کلی، چند روز زمان می برد. پس از عمل جراحی (برای بیماری پیرونی) باید چهار تا هشت هفته از داشتن فعالیت جنسی اجتناب کنید.
سایر درمان های بیماری پیرونی
در تکنیکی تحت عنوان یوناتوفورز از یک جریان الکتریکی برای انجام ترکیبی از وراپامیل و تزریق یک استروئید به صورت غیر تهاجمی از طریق پوست استفاده می شود. تحقیقات موجود؛ نتایج متناقضی در مورد انحنای آلت تناسلی و عملکرد نعوظ نشان داده اند.
چندین درمان غیردارویی برای بیماری پیرونی در حال بررسی است، اما شواهد موجود پیرامون چگونگی عملکرد و عوارض جانبی احتمالی شان محدود است. این موارد شامل استفاده از امواج صوتی شدید برای از بین بردن بافت اسکار (شوک درمانی) سلول های بنیادی، پلاسمای غنی از پلاکت و پرتودرمانی است.
آیا می توان از بروز بیماری پیرونی جلوگیری کرد؟
محققان نمی دانند که چگونه می توان از بروز بیماری پیرونی جلوگیری کرد. رژیم غذایی و تغذیه نیز نقش مهمی در پیش گیری از بیماری پیرونی نشان نمی دهند.
آیا تمرینات می توانند به بهبود بیماری پیرونی کمک کنند؟
برخی از افراد پیشنهاد می کنند که کشش آلت تناسلی مرد، تمرینی است که می تواند به کاهش انحنای آلت تناسلی که در این بیماری رخ می دهد کمک کند. بیماران قبل از استفاده از این روش ها باید در مورد این تکنیک ها با پزشک (متخصص اورولوژی) خود صحبت کنند.
با شریک زندگی خود صحبت کنید
این نوع اضطراب ممکن است منجر به بروز مشکلاتی در ارتباط جنسی با همسر شود.
برای رفع فشار روانی؛ در همان شروع بیماری؛ برای درمان آن اقدام کنید. با شریک زندگی خود در مورد بیماری پیرونی و چگونگی تأثیر آن بر عملکردتان در بستر صحبت کنید. در صورت لزوم، برای کمک به مقابله با این شرایط با پزشک یا یک درمانگر تماس بگیرید.
درمان های طبیعی و خانگی برای بیماری پیرونی
- چای گوتوکولا
- آناناس
- شیر، گوشت و ماهی
- مرغ، گوشت قرمز و لبنیات
- ماهی، غلات کامل و جگر
- ویتامین E و عصاره گیاه کلشی سین.
بیماری پیرونی می تواند باعث ایجاد جای زخم در آلت تناسلی و انحنای غیرطبیعی و ایجاد مشکل در برقراری ارتباط جنسی شود. چای گوتوکولا بنوشید یا غذاهایی مانند شیر، مرغ و ماهی سرشار از مواد طبیعی مانند کارنیتین، کوآنزیم کیو 10 و اسید آمینه ال- آرژنین مصرف کنید. مصرف بروملین، آنزیم موجود در آناناس یا آنتی اکسیدان قوی موجود در ویتامین E نیز می تواند کمک کننده باشد.
مسائل مربوط به اندام های جنسی همیشه موضوعات ساده ای برای بحث نیستند. اگر مبتلا به بیماری پیرونی هستید، مشکل در نعوظ یا درد همراه با آن ممکن است لاغرتان کند. هنگامی که بافت اسکار در آلت تناسلی شما ایجاد شد، باعث بروز پلاک یا توده های فیبری در داخل آلت می شود. با گذشت زمان، این باعث می شود که آلت تناسلی به طور غیرطبیعی خم شود و منجر به بروز علائمی شود که ممکن است با آن ها آشنا باشید- نعوظ دردناک، اختلال در نعوظ یا توده های آلت تناسلی.
در حالی که علت دقیق بیماری پیرونی شناخته شده نیست، با این حال؛ آسیب دیدگی آلت تناسلی، پاسخ خود ایمنی یا بروز عفونت در آلت تناسلی منجر به این بیماری می شود. همچنین یک ناهنجاری ژنتیکی که بر تنظیم کلاژن فرد- پروتئین موجود در بافت همبند- تأثیر می گذارد نیز ممکن است دلیلی بر این بیماری باشد. بیماری پیرونی معمولاً در مردان میانسال یا پیر دیده می شود.
در حالی که این بیماری ممکن است به خودی خود برطرف شود، با این حال، پزشک بسته به علائم فرد ممکن است داروها یا مسکن هایی را برای کاهش اسکار توصیه کند. در موارد شدید نیز ممکن است عمل جراحی توصیه شود. با این حال، برخی از اجزای طبیعی موجود در غذاهای روتین می توانند به کنترل این بیماری کمک کنند. درمان خود را با رعایت رژیم غذایی غنی از این مواد شروع کنید- این ساده ترین و مطمئن ترین مسیر برای مقابله با این شرایط است.
اما توجه داشته باشید که مصرف رژیم غذایی ممکن است مقادیر کافی از این ترکیبات را در اختیارتان قرار ندهد و ممکن است مجبور به مصرف مکمل ها یا عصاره های آن باشید. اگر تصمیم به انتخاب یک مکمل دارید، حتماً موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
چای گوتوکولا بنوشید
گوتوکولا گیاهی است که در کشورهای آسیایی به طور سنتی؛ از درمان پسوریازیس گرفته تا مسائل جنسی مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین اغلب برای درمان موضوعات مرتبط با رشد بافت های فیبری مورد استفاده قرار می گیرد و بنابراین ممکن است در مقابله با بیماری پیرونی به فرد کمک کند. این گیاه به عنوان تنتور و کپسول موجود است. همچنین می توانید برگ های خشک شده این گیاه را دم کرده و روزانه سه بار آن را میل کنید.
با این حال، قبل از استفاده از آن، با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید با داروهای مصرفی تان تداخل ایجاد می کند یا خیر. به هنگام مصرف طولانی مدت (بیش از 6 هفته) نیز باید با پزشک مشورت کنید. گوتوکولا ممکن است به کبد شما آسیب برساند و در موش ها با ایجاد تومورها ارتباط داشته باشد، بنابراین افراد مبتلا به بیماری کبدی یا ضایعات سرطان پوستی یا پیش سرطانی نباید از آن استفاده کنند.
آناناس بخورید چراکه سرشار از بروملین است
بروملین؛ ترکیبی از آنزیم های موجود در آناناس است که به هضم پروتئین کمک می کند. تصور می شود که بروملین؛ کلاژناز (آنزیم مسئول در شکستن کلاژن) را تحریک می کند. مصرف بروملین ممکن است باعث معکوس یا کند شدن سنتز بافتی شود که در بیماری پیرونی ایجاد می شود. مصرف 80 تا 320 میلی گرم بروملین- دو یا سه بار در روز- کمک کننده و بی خطر است.
اما معمولاً مصرف بروملین بیش از 8 تا10 روز پشت سر هم توصیه نمی شود. حتما در مورد دوز مناسب مصرفی آن با پزشک خود صحبت کنید. گذشته از آن؛ بروملین می تواند عوارض جانبی خفیفی چون اسهال و حالت تهوع ایجاد کند و از آنجا که می تواند احتمال خونریزی در حین عمل را افزایش دهد، حداقل 2 هفته قبل از عمل باید مصرف آن را قطع کرد.
از غذاهای سرشار از کارنیتین مانند شیر، گوشت و ماهی استفاده کنید
کارنیتین، ماده حاصله از پروتئینی است که تقریبا در تمام سلول های بدن وجود دارد. در یک مطالعه مشخص شد که افراد مبتلا به بیماری پیرونی که 1 گرم استیل ال- کارنتین (نوعی کارنیتین)- دو بار در روز و به مدت 3 ماه- مصرف می کردند، تسکین قابل توجهی را در بیماری شان تجربه کردند. مشخص شد که این ماده باعث کاهش خمیدگی آلت تناسلی و اندازه پلاک می شود و در کاهش درد و توقف پیشرفت بیماری از داروی تاموکسیفن مؤثرتر است.
کارنیتین را می توانید از غذاهایی چون شیر، مرغ، ماهی و گوشت، دریافت کنید. اگر در حال مصرف مکملی هستید، بهتر است بدانید که دوز 3 گرمی یا بیشتر از آن در روز می تواند عوارض جانبی مانند تهوع، اسهال و کرامپ شکمی ایجاد کند. همچنین ممکن است منجر به بروز تشنج در افراد مبتلا به اختلالات تشنج و ایجاد ضعف عضلات در افراد مبتلا به اورمی شود. ضروری است که پزشک دوز مصرفی تان را تعیین کند.
مرغ، گوشت قرمز و لبنیات را مصرف کنید چراکه غنی از ال- آرژنین است
ال- آرژنین یک اسید آمینه است که برای ساخت پروتئین در بدن فرد لازم است و از غذای مصرفی بدست می آید. این اسید آمینه ممکن است برای افراد مبتلا به بیماری پیرونی مفید باشد. اما چگونه عمل می کند؟ ال- آرژنین در بدن به اکسید نیتریک تبدیل می شود و این ماده شیمیایی ممکن است در کاهش تشکیل پلاک مهم باشد.
تحقیقات نشان می دهد که مهار اکسید نیتریک سنتاز القایی- آنزیمی که در تشکیل اکسید نیتریک نقش دارد- می تواند با افزایش سنتز کلاژن، زخم بافت همبند را تشدید کند. حتی یک مطالعه نشان داد که هنگامی که ال- آرژنین به مدت 45 روز در آب آشامیدنی موش هایی که دارای پلاک بودند تجویز می شود- مانند آنچه در بیماری پیرونی یافت می شود- اندازه پلاک شان 80 تا 95 درصد کاهش می یابد. این اسید آمینه در مرغ، گوشت قرمز، لبنیات و ماهی یافت می شود.
ماهی تن، غلات كامل و جگر حاوی كوآنزيم کیو 10 (CoQ10) را مصرف کنید
مانند کارنیتین، کوآنزیم Q10 ماده ای است که تقریبا در تمام سلول های بدن فرد وجود دارد. این یک آنتی اکسیدان قوی است که به تبدیل غذا به انرژی کمک می کند و ممکن است برای مبتلایان به بیماری پیرونی مفید باشد.
در یک مطالعه، افراد مبتلا به بیماری پیرونی؛ با 300 میلی گرم CoQ10 روزانه به مدت 24 هفته تغذیه شدند و مشخص شد که این عملکرد باعث بهبود نعوظ و کاهش اندازه پلاک و انحنای آلت می شود. همچنین از پیشرفت بیماری نیز جلوگیری می کند. می توانید CoQ10 را از طریق ماهی های روغنی مانند ماهی تن و سالمون و همچنین غلات کامل و جگر دریافت کنید. مکمل ها نیز دارای این کوآنزیم هستند.
ویتامین E و عصاره گیاه کلشی سین مصرف کنید
ویتامین E یک آنتی اکسیدان قوی است که به جلوگیری از ایجاد پلاک در افراد مبتلا به بیماری پیرونی کمک می کند. مصرف حدود 100 میلی گرم ویتامینE ، سه بار در روز و به مدت چهار ماه- می تواند مفید واقع شود؛ اما هیچ مطالعه ای وجود ندارد که این موضوع را تأیید کند. با این حال، ویتامین E موجود در ترکیبی به نام کلشی سین در مقابله با بیماری پیرونی مؤثر است.
تاثیر این ترکیب در کاهش اندازه پلاک و انحنای آلت تناسلی و همچنین درد در حال بررسی است. اما این راه حل بدون نظارت پزشک نباید اتخاذ شود. کلشی سین یک آلکالوئید قوی است که به طور طبیعی در گل حسرت زاگرسی (سورنجان) یافت می شود. با این حال، بسیار سمی است و نباید بدون نسخه پزشک استفاده شود.
چشم انداز بیماری پیرونی
برای اینکه دانشمندان به درک بهتری از دلایل بیماری پیرونی دست یابند تحقیقات بیشتری در حال انجام است. محققان امیدوارند که تحقیقات آن ها در مورد این روند، آن ها را به سمت یک روش درمانی مؤثر برای کمک به درمان این بیماری سوق دهد. در ضمن، برای درک شرایط و انجام اقدامات لازم برای بهبود کیفیت زندگی خود، چه در داخل منزل و چه در خارج از آن، باید اقدامات لازم را اتخاذ کنید.
