عفونت قارچی واژینال یا کاندیدیازیس واژینال

عفونت قارچی واژینال که کاندیدیازیس نیز نامیده می شود، یک بیماری شایع است. واژن سالم حاوی باکتری و برخی از سلول های قارچی است. اما زمانی که تعادل باکتری ها و قارچ ها بهم می خورد، تعداد سلول های قارچی چندین برابر شده و  باعث خارش شدید، ورم و سوزش می شود.

با درمان عفونت قارچی واژینال، می توان علائم آن را درطی مدت چند روز کاهش داد. در موارد شدیدتر، این روند ممکن است تا 2 هفته نیز طول بکشد.

عفونت ‌های قارچی واژینال به عنوان یک عفونت منتقله جنسی(STI )در نظر گرفته نمی‌شوند که معمولا با عنوان بیماری مقاربتی جنسی نیز شناخته می‌شوند (STD) . ارتباط جنسی می‌تواند این عفونت را گسترش دهد، اما زنانی که از لحاظ جنسی فعال نیستند هم ممکن است به این بیماری مبتلا شوند.

زمانی که برای اولین بار دچار عفونت قارچی واژینال می شوید، احتمال اینکه باز هم به این بیماری مبتلا شوید، زیاد است.

علائم عفونت قارچی واژینال

انواع عفونت‌های قارچی در نواحی از بدن که در آن شرایط برای قارچ مطلوب تر هستند و به راحتی قابلیت تکثیر دارند،ایجاد می شوند. قارچ در شرایط مرطوب رشد می‌کند، بنابراین چین خوردگی های مرطوب بدن ( مناطقی که زیاد عرق می‌کنید ) معمولا بیشتر مستعد عفونت و شیوع بیماری هستند، از جمله :

• دهان و گلو
• دستگاه تناسلی
• زیر بغل
• مقعد
• ناف
• حفره بینی و اطراف بینی
• داخل گوش
• ناخن های دست و ناخن های پا
• بین انگشتان دست و انگشتان پا
• دستگاه گوارش

زمانی که قارچ در داخل واژن رشد می کند، علائم عفونت قارچی واژینال ممکن است ایجاد شود. این علائم عبارتند از:

• خارش واژن (گاهی اوقات بسیار ناراحت کننده و شدید است)
• ترشحات سفید رنگ ، غلیظ، ناخوشایند و بدون بو از واژن(در حالی که تجسم آن هم خوشایند نیست، اما برخی از افراد این ترشحات را به پنیر محلی یا پنیر ریکوتا تشبیه می کنند)
• تحریک پوست در قسمت خارجی واژن، قرمزی و تورم
• خونریزی خفیف
• درد واژن مخصوصا در هنگام آمیزش و یا در زمان قاعدگی
• درد در هنگام دوش گرفتن و یا در هنگام ادرار کردن
• گاهی اوقات داری بوی خفیفی می باشد که غیر عادی است

عفونت ‌های قارچی واژینال معمولا واضح و تا حدودی ناخوشایند و ناراحت کننده هستند، به ویژه اگر تحت درمان قرار نگیرند و علائم آنها وخیم تر شود. با این حال برخی متوجه این موضوع نیستند که به عفونت قارچی واژینال مبتلا هستند و یا آن را با مشکلات دیگری مانند عفونت مجاری ادراری،عوارض جانبی ناشی از مصرف قرص‌های ضد بارداری یا پریودهای نامنظم و یا یک بیماری مقاربتی جنسی، اشتباه می گیرند.

وقتی قارچ کاندیدا چندین برابر می شود،می تواند به قسمت های مختلف بدن گسترش پیدا کند و انواع مشکلات را ایجاد کند. درست همانند اینکه یک عفونت قارچی واژینال ناشی از رشد بیش از حد کاندیدا آلبیکنس، می تواند دستگاه تناسلی را تحت تاثیر قرار دهد، ویروس کاندیدا نیز می تواند بر روی سیستم گوارشی اثر بگذارد. این ویروس شبیه نوعی عفونت قارچی داخلی است و می تواند باعث بروز علائمی از قبیل خستگی، ناراحتی گوارشی، تغییر در اشتها و یا هوس های غذایی شود.

عفونت های قارچی واژینال چگونه تشخیص داده می شوند؟

عفونت های قارچی به سادگی قابل تشخیص هستند. پزشک، سوالاتی درباره سابقه پزشکی شما  خواهد پرسید. مثلا آیا قبلا به عفونت قارچی مبتلا شده اید یا خیر. همچنین ممکن است در مورد سابقه ابتلای شما به بیماری های جنسی(STI ) نیز سوالاتی بپرسد.

گام بعدی، معاینه لگنی است. پزشک، دیواره های واژن و دهانه رحم شما را بررسی خواهد کرد.همچنین ممکن است ناحیه بیرونی واژن برای نشانه های خارجی عفونت، مورد معاینه قرار بگیرد.

بسته به مشاهدات پزشک، گام بعدی ممکن است جمع آوری مقداری از سلول های واژن شما باشد. این سلول ها برای آزمایش، به آزمایشگاه فرستاده می شوند. این آزمایشات معمولا برای زنانی تجویز می شود که به طور مرتب به عفونت های قارچی واژن مبتلا می شوند و یا عفونت آنها بهبود پیدا نمی کند.

درمان عفونت قارچی واژینال

هر عفونت قارچی با عفونت دیگر متفاوت است و  پزشک بعد از معاینه، بهترین روش درمانی را به شما پیشنهاد خواهد کرد. درمان عفونت قارچی واژینال معمولا  بر اساس شدت علائم صورت می گیرد.

درمان عفونت های خفیف قارچی

برای عفونت های خفیف قارچی، پزشک معمولا استفاده از یک کرم ضد قارچ، پماد ، قرص یا شیاف را به مدت 1 تا 3 روز تجویز می کند. برخی از این داروها فقط با نسخه پزشک تهیه می شوند و یا بدون نسخه (OTC) هستند.

داروهای رایج عبارتند از:

• بوتوکونازول (Gynazole)
• کلوتریمازول (Lotrimin)
• میکرونازول (Monistat)
• تركونازول (Terazol)
• فلوکونازول (Diflucan)

زنان مبتلا به عفونت قارچی خفیف برای اطمینان از درمان کامل عفونت، باید بعد از مصرف دارو نیز به پزشک مراجعه کنند.

اگر علائم شما در طی مدت دو ماه دوباره برگشت کنند، در این صورت به پیگیری های بیشتری نیاز خواهید داشت.

اگر تشخیص دادید که به عفونت قارچی مبتلا هستید، می توانید با داروهای بدون نسخه، خود را درمنزل درمان کنید.

درمان عفونت های  شدید و جدی قارچی

اگر عفونت قارچی شدید یا جدی داشته باشید، پزشک  بيش از حد شما را تحت درمان قرار می دهد.این علائم شدید عبارتند از:

• قرمزی، تورم و خارش شدید واژن که باعث بروز زخم یا پارگی در بافت واژن می شود.
• در طول یک سال، بیش از 4 بار به عفونت واژن مبتلا شده باشید.
• عفونت ناشی از نوع خاصی از قارچ کاندیدا به غیر از کاندیدا آلبیکانس داشته باشید.
• عفونت قارچی همراه با بارداری
• ابتلا به دیابت کنترل نشده و یا سیستم ایمنی ضعیف بر اثر مصرف دارو
• تست HIV مثبت

درمان های ممکن برای عفونت های قارچی شدید یا پیچیده عبارتند از:

• استفاده از کرم، پماد، قرص و یا شیاف واژینال به مدت 14 روز
• مصرف دو یا سه دوز فلوکونازول (Diflucan)
• تجویز بلند مدت فلوکونازول به مدت 6 هفته و هر هفته یک عدد و یا استفده طولانی مدت از داروهای ضد قارچ موضعی.

اگر پس از درمان، مجددا عفونت عود کند ، ممکن است بخواهید بدانید که آیا شریک جنسی شما نیز به عفونت قارچی مبتلا است یا خیر. به خاطر داشته باشید که درهنگام رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید، البته اگر به داشتن عفونت قارچی خود و یا شریک جنسی خود، شک دارید.در مورد تمام گزینه های درمان عفونت قارچی، با پزشک خود صحبت کنید.

درمان خانگی عفونت قارچی واژینال

در موارد بسیاری می توان با درمان های خانگی، عفونت های قارچی واژینال به راحتی و با موفقیت در خانه درمان کرد. این یا با محصولات بدون نسخه و یا روشهای درمانی جایگزین انجام می شود.

گزارش های ارائه شده حاکی از آن هستند که بسیاری از زنان، با استفاده از درمان های خانگی، توانسته اند از عفونت قارچی رهایی پیدا کنند.

با این حال، شواهد علمی برای اثر بخشی این روش های درمانی جایگزین متفاوت است.

1.درمان با داروهای بدون نسخه(OTC)

درمان عفونت های قارچی به شکل کرم یا شیاف را بدون نسخه می توان تهیه کرد. این داروها بدون نسخه و یا به صورت آنلاین قابل دسترس هستند. همچنین در مراکز زیز نیز به فروش می رسند:

• داروخانه ها
• داروخانه هایی که لوازم آرایشی می فروشند
• فروشگاه های مواد غذایی

بسته به نوع محصول خریداری شده، درمان ممکن است برای استعمال خارجی و یا داخلی باشد و درمان عفونت شامل اجراء یکی از این سه روش باشد:

• طول درمان 1 روزه
• طول درمان 3 روزه
• طول درمان 7 روزه

استعمال داخلی دارو نشان داده است که بیش از 80 درصد از عفونت های قارچی واژینال را درمان می کند. این داروها شامل داروهای ضد قارچ قوی به نام آزول( azoles )هستند.

2.اسید بوریک

شیاف های اسید بوریک واژینال می توانند به زنانی که به عفونت قارچی واژینال مبتلا هستند، کمک کنند . این کپسول ها به ویژه برای زنانی که به عفونت های مکرر مبتلا هستند، مفید می باشند.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) توصیه می کنند که به مدت 14 روز و روزی یک بار، می توانید از 600 میلی گرم شیاف اسید بوریک به صورت استعمال داخلی، استفاده کنید. قبل از خرید هرگونه شیاف، با پزشک خود مشورت کنید.

برخی از تحقیقات انجام گرفته نشان می‌دهند که استفاده موضعی از اسید بوریک به همراه فلوسیتوزین ضد قارچی، تقریبا ۷۰ درصد از زنان را با موفقیت درمان می‌کند. این مطالعه، زنان مبتلا به عفونت‌ های قارچی که به درمان ضد قارچ آزول واکنشی نشان نمی‌دهند را مورد بررسی قرار داد.

3.روغن درخت چای

روغن درخت چای مدت هاست که خاصیت ضد قارچی بودنش، مزیتی برای آن به شمار می آید. نتایج تحقیقات بر روی این روغن ضروری، توانایی این روغن را در از بین بردن انواع قارچ های عفونی تائید کرده اند.

در مطالعاتی که در این باره صورت گرفته است، تاثیر روغن درخت چای بر روی قارچ کاندیدا آلبیکانس که یکی از اصلی ترین قارچ های عفونت زا در ناحیه واژن می باشد، بررسی شده است.

شیاف های واژینال که حاوی روغن درخت چای هستند، می توانند عفونت های قارچی واژینال را درمان کنند. برخی از زنانی که روغن درخت چای را به شکل رقیق شده به روی تامپون ریخته و شب تا صبح داخل واژن قرار می دهند،از بهبودی عفونت خود گزارش می دهند.

با این حال، استفاده از روغن درخت چای باید با احتیاط کامل انجام شود زیرا ممکن است به دلیل حساس بودن دیواره های واژن، باعث تحریک شده و حساسیت بیشتری ایجاد کند.

درخت چای یک روغن اساسی است و باید با یک روغن حامل مخلوط شود. به همین منظور می توان 3 تا 5 قطره روغن درخت چای را با 1 اونس روغن نارگیل گرم شده ترکیب کرده و به روی تامپون قرار داد تا جذب آن شود. نکته مهم این است که تامپون باید به طور مرتب عوض شود.

افراد ممکن است نسبت به روغن درخت چای حساسیت داشته باشند. مقداری روغن رقیق‌شده را بر روی سطح کوچکی از بازوی خود امتحان کنید و اگر در طول مدت 12 تا ۲۴ ساعت واکنشی نشان نداد، استفاده از این روغن در ناحیه تناسلی که پوست حساس تری دارد، بلامانع است و خطری ندارد.

تحقیقات دیگر نشان می‌دهند که ترکیبی از روغن درخت چای ( ol-4- terpinen ) باعث تقویت فعالیت داروی ضد قارچی فلوکونازول می شود.این ترکیب در داروهایی که قارچ کاندیدا آلبیکانس به آنها مقاومت نشان می دهند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

4.مکمل های پروبیوتیکی

برخی از مکمل‌های پروبیوتیکی می‌توانند یک راه حل طبیعی برای درمان عفونت های قارچی باشند. این مکمل ها، در داروخانه‌ها و فروشگاه‌ های مواد بهداشتی و یا به صورت آنلاین در دسترس هستند.

برخی از برندهای تجاری مکمل های پروبیوتیکی، محصولات فرموله شده خاصی را برای بهداشت باروری زنان به فروش می‌رسانند. هدف این است که تعادل باکتری‌ها و قارچ ها در واژن به حالت اول برگردانده شود. این مکمل‌ها را میتوان به صورت خوراکی و یا از طریق واژینال استفاده کرد.

‌در سال ۲۰۱۲، مطالعه ای بر روی زنانی که به عفونت‌ های قارچی مزمن مبتلا بودند و از یک قرص پروبیوتیکی فرموله شده خاص واژنی استفاده کرده بودند، انجام شد. در حدود ۸۷ درصد بهبودی را در علائم خود گزارش کردند. این درمان همچنین اثر بلند مدتی بر روی قارچی داشت که مسئول بروز این عفونت بود.

در این مطالعه، زنان از یک قرص به مدت یک هفته هر شب استفاده کردند. سپس هر سه شب یک قرص را به مدت ۳ هفته استفاده کردند. پس از آن، فقط یک ‌بار در هفته از این درمان به عنوان یک اقدام پیشگیرانه استفاده کردند.

تحقیقات دیگری حاکی از این هستند که لاکتوباسیل های پروبیوتیکی می‌توانند تاثیر داروهای ضد قارچی را که توسط زنان مبتلا به عفونت قارچی واژینال استفاده می‌شود، افزایش دهند.

5.ماست طبیعی

ماست طبیعی که بدون طعم و افزودنی های دیگر باشد،حاوی باکتری های مفیدی است که پروبیوتیک نامیده می شوند. پروبیوتیک، برای سلامت بدن و متعادل کردن سطح  باکتری ها و قارچ ها در بدن مفید هستند.

یک مطالعه در سال 2006 نشان داد که انواع مشخصی از پروبیوتیک ها می توانند با قارچ هایی که عفونت واژن را ایجاد می کنند، مقابله کند. اگر چه در این باره اختلاف نظ هم دیده می شود اما زنان زیادی رضایت خود را از این درمان اعلام کرده اند. در صورت ابتلا به این عفونت:

• ماست بخورید
• مقداری ماست به درون واژن بمالید
• مقدار ماست را به درون واژن تزریق کنید

6.روغن نارگیل

روغن نارگیل،خاصیت ضد قارچ داشته و شواهد نشان می دهد که با قارچ کاندیدا آلبیکانس مبارزه می کند. روغن نارگیل خالص را می توان در داخل واژن و یا خارج از واژن به منظور کاهش علائم استفاده کرد.

روغن نارگیلی که گرم شود را می توان به عنوان روغن حامل با روغن های اساسی ضد قارچ مانند روغن درخت چای یا روغن پونه کوهی استفاده کرد.

روغن نارگیل به صورت آنلاین در دسترس است . برخی از محصولات روغن نارگیل ممکن است به جای استفاده در پوست، برای آشپزی مناسب باشند  بنابراین محصولات و برندها را با یکدیگر مقایسه کنید تا محصول مناسبی را تهیه کنید.

7.سیر

سیر را می توان به عنوان یک ضد قارچ و آنتی بیوتیک طبیعی در نظر گرفت. با این حال برخی از تحقیقات حاکی از آن هستند که مصرف سیر به صورت خوراکی، تاثیری بر بهبود عفونت های قارچی واژن ندارد.

روش دیگری که می توان استفاده کرد این است که زنان به جای خوردن سیر، آن را در داخل واژن خود قرار دهند. زنانی که یک حبه سیر را به نخی وصل کرده و داخل واژن کرده اند و آن را شب تا صبح نگه داشته اند، گزارش کرده اند که عفونت آنها درمان شده است. البته هیچ مدرکی وجود ندارد اما سی می تواند یک درمان خانگی کم خطر برای عفونت قارچی باشد.

افرادی که پوست حساسی دارند ممکن است دچار سوختگی و حتی آسیب رسیدن به پوست شوند بنابراین افرادی که پوست حساسی دارند نباید از سیر استفاده کنند و اگر احساس سوزش بدتر شود، باید مصرف سیر را قطع كنند.

همچنین یک پماد واژینال حاوی سیر و آویشن می تواند به اندازه کرم واژینال کلوتریمازول در درمان عفونت قارچی واژینال، مؤثر باشد.

8.روغن پونه کوهی

بیشتر روغن پونه کوهی با استفاده از پونه کوهی معمولی، Origanum marjoram که خاصیت ویژه ای ندارد، ساخته می شود

با این حال، روغن گیاه پونه کوهی که از گیاه پونه کوهی وحشی، origanum vulgare تهیه می شود،حاوی دو عامل ضد قارچی قوی است: تیمول و کارواکرول.

بر اساس یافته های حاصل از برخی تحقیقات، استفاده از روغن پونه کوهی وحشی، مانع از رشد قارچ کاندیدا آلبیکانس می شود. کپسول های حاوی روغن پونه کوهی که در طول شب داخل واژن قرار داده می شوند می توانند در از بین بردن عفونت قارچی موثر باشند. همچنین می توان قبل از قرار دادن در واژن، مقداری از روغن را به روی تامپون بریزید و آن را داخل واژن قرار دهید. مقایسه کردن محصولات مختلف توصیه می شود.

روغن های ضروری را قبل از استفاده باید با روغن های حامل مخلوط کنید و هرگز آنها را به طور مستقیم بر روی پوست اعمال نکنید. 3 تا 5 قطره قطره روغن پونه کوهی را با 1 اونس روغن بادام شیرین، روغن نارگیل گرم شده و یا روغن زیتون مخلوط کرده و روی تامپون قرار دهید و پس از چند دقیقه که جذب تامپون شد، آن را وارد واژن کنید.سپس هر 2 تا 4 ساعت در طول روز تامپون را عوض کنید و نباید بیشتر از 6 ساعت از این تامپون استفاده شود. همچنین قبل از استفاده از این روغن، مقداری از آن را از نظر حساسیت به این روغن، بر روی پوست بازوی خود امتحان کنید.

در چه مواقعی نباید از درمان های خانگی استفاده کرد

بسیاری از درمان های خانگی برای اکثر افراد مبتلا به عفونت ‌های قارچی بدون خطر هستند. با این وجود ، افرادی که در زیر نام برده می شوند، نباید با استفاده از درمان های خانگی خود را درمان کنند:

• زنان باردار
• هر فردی که در معرض عفونت های مقاربتی قرار داشته باشد.
• افرادی که مبتلا به عفونت های مکرر قارچی می شوند.
• افرادی که مطمئن نیستند که آیا علائم آنها ناشی از عفونت قارچی است یا خیر

عفونت قارچی در مردان

در حالی که عفونت ‌های قارچی واژینال رایج ‌تر هستند، اما در مردان نیز ممکن است عفونت ‌های قارچی ایجاد شود. زمانی که عفونت قارچی، آلت تناسلی را تحت ‌تاثیر قرار می‌دهد، با عنوان عفونت قارچی آلت تناسلی شناخته می‌شود.

هم بدن مرد و هم بدن زن، قارچ کاندیدا دارد و اینطور نیست که این قارچ فقط بر روی زنان تاثیر بگذارد. وقتی این قارچ بیش از حد رشد می کند، می‌تواند منجر به عفونت قارچی شود. ناحیه کشاله ران به دلیل چین خوردگی و رطوبت پوست، بیشتر در معرض خطر رشد بیش از اندازه کاندیدا قرار دارد.

با این حال، عفونت ‌های قارچی آلت تناسلی بیشتر به دلیل داشتن رابطه جنسی بدون محافظ واژینالی با زنی که این عفونت را نیز دارد ، ایجاد می‌شود. شما می‌توانید به منظور پیشگیری از عفونت قارچی، در طول رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید. دوش گرفتن منظم نیز می‌تواند به پیشگیری از ابتلا به عفونت قارچی کمک کند.

علائم عفونت قارچی در آقایان ممکن است چندان مشخص نباشد، با این حال ممکن است قرمزی و لکه های سفید بر روی آلت تناسلی مرد و همچنین احساس سوزش و خارش پوست مشاهده شود. اگر فکر می کنید که به عفونت قارچی آلت تناسلی مبتلا شده اید، به پزشک خود مراجعه کنید.

عفونت قارچی در زنان

عفونت های قارچی در زنان به شدت رایج است. این طور تخمین زده می شود که از هر 4 زن، 3 نفر آنها بیش از دو بار در طول زندگی خود به عفونت قارچی واژینال مبتلا می شوند.

با توجه به شیوع این عفونت، مهم است که عفونت ‌های قارچی واژینال در اسرع وقت درمان شوند. درمان به موقع نه تنها علائم ناراحت کننده را کاهش می دهد، بلکه می‌توانید احتمال شیوع این عفونت را در بدن نیز کم کنید.

عفونت ‌های قارچی مکرر،رایج هستند به خصوص اگر باردار هستید ، دیابت و یا سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشید. اگر در سال، بیش از چهار بار به عفونت ‌های قارچی مبتلا می شوید، با پزشک خود صحبت کنید.

عفونت قارچی در نوزادان

از آنجایی که عفونت‌ های قارچی معمولا با عفونت‌ های واژینال مرتبط هستند، نوزادان نیز می‌توانند به این عفونت مبتلا شوند.

رایج ترین عفونت قارچی در یک نوزاد ، بثورات ناشی از پوشک است . با این حال، تمام بثورات ناشی از پوشک، در نتیجه رشد قارچ نیستند.

با وجود استفاده از پماد ضد خارش، اگر پوست نوزاد به شدت قرمز است و لکه هایی در ناحیه پوشک و کشاله ران دیده می شود، در این صورت می توانید بگوییدکه وضعیت پیش آمده بیشتر از بروز بثورات ناشی از پوشک است .عفونت های قارچی همچنین می توانند در چین خوردگی نواحی دیگری از پوست مانند زیر بغل نیز دیده شوند.

پزشک متخصص اطفال به احنمال زیاد یک کرم ضد قارچ موضعی را برای درمان عفونت های قارچی پوست تجویز می کند. اگر کودک شما برفک دهان (عفونت قارچی دهان) داشته باشد، مصرف یک داروی خوراکی نیز مورد نیاز است. عفونت های قارچی در نوزادان معمولا بدون ضرر هستند، اما اگر درمان نشوند می توانند منجر به بروز عفونت های جدی تری شوند.

آیا عفونت های قارچی واگیردار هستند؟

عفونت های قارچی شامل عفونت های منتقله جنسی(STI) نمی شوند، اما هنوز هم می توانند واگیردار باشند. شما می توانید عفونت قارچی را در طی رابطه جنسی دهانی یا واژینال منتقل کنید. عفونت قارچی از طریق اسباب بازی های جنسی و یا بوسیدن فردی که برفک دهانی (عفونت قارچی دهان) دارد، نیز منتقل می شود.

در صورتی که مادر در هنگام زایمان دارای عفونت قارچی واژینال باشد، ممکن است نوزاد در زمان تولد به بثورات پوشک قارچی مبتلا شود. همچنین اگر قارچ کاندیدا در نوک پستان بیش از حد رشد کرده باشد، ممکن است این قارچ در  طول شیر دهی به دهان کودک منتقل شود.

شما می‌توانید یک عفونت قارچی را به فرد دیگری منتقل کنید، اما به اندازه عفونت های دیگر که می توانند واگیردار باشند، مسری نیست. برای مثال شما از طریق هوا و یا با استفاده از دوش حمام فردی که مبتلا به عفونت است، به این عفونت مبتلا شوید. اگر نگران انتقال این عفونت هستید، با پزشک خود در مورد تمام راه‌ هایی که عفونت‌ های قارچی ممکن است واگیردار باشند، صحبت کنید.

عفونت قارچی در دوران بارداری

در دوران بارداری، به دلیل نوسانات هورمونی، بروز عفونت های قارچی شایع است. اگر باردار هستید و به وجود یک عفونت قارچی مشکوک هستید، به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص درستی بگیرید.

عفونت قارچی در دوران بارداری به همان شیوه ای که در زنان غیر باردار درمان می شود، تحت درمان قرار نمی گیرد. با توجه به بروز نقص‌ های مادرزادی احتمالی، نمی توانید داروهای ضد قارچی خوراکی مصرف کنید اما استفاده از داروهای ضد قارچی موضعی در دوران بارداری ایمن و بدون خطر است.

اگرچه که عفونت های قارچی نمی توانند به نوزاد شما آسیبی برسانند، اما ممکن است قارچ کاندیدا در زمان زایمان به آنها منتقل شود که می تواند منجر به بثورات پوشک و برفک دهان در نوزاد شما شود. مهم است که در اسرع وقت عفونت قارچی را درمان کنید ، به خصوص اگر باردار هستید تا از بروز هر گونه عوارضی پیشگیری کنید.

عفونت قارچی در مقابل عفونت مجاری ادراری( UTI)

یکی دیگر از عفونت ‌های شایع در بین زنان، عفونت مجاری ادراری(UTI) است.  این امکان وجود دارد که عفونت قارچی یا عفونت مجاری ادراری و یا به طور همزمان، هر دو را داشته باشید. عفونت ‌های مجاری ادراری و عفونت های قارچی، دو وضعیت متفاوت و مجزا از هم هستند.

عفونت مجاری ادراری (UTI) یک نوع عفونت باکتریایی است که بر روی دستگاه ادراری اثر می گذارد. این سیستم پیچیده شامل مجرای ادرار و همچنین مثانه و کلیه ها است. رابطه جنسی، عفونت های منتقله جنسی( STI ) و ادرار نکردن به طور مرتب، می توانند منجر به عفونت های مجاری ادراری(UTI) شوند.

علائم عفونت مجاری ادراری( UTI) با علائم عفونت قارچی فرق دارد. در عفونت مجاری ادراری ترشحات قابل توجهی وجود ندارد اما ممکن است مقدار کمی خون در ادرار دیده شود. عفونت مجاری ادراری( UTI) همچنین می تواند منجر به تکرر ادرار همراه با درد لگن و شکم شود.

در صورتی که عفونت مجاری ادراری تحت درمان قرار نگیرد، می‌تواند منجر به بروز مشکلات جدی تری برای کلیه‌ها شود. برای گرفتن  آنتی‌بیوتیک به پزشک مراجعه کنید و  از پزشک خود برای فهمیدن تفاوت بین عفونت قارچی و عفونت مجاری ادراری، سوال کنید.

تست عفونت قارچی

اگر اولین بار است که به عفونت قارچی مبتلا می شوید، مطمئنا می‌خواهید که پزشک، تشخیص درستی به شما بدهد. تشخیص درست نشان دهنده این است که علائمی که شما دارید به طور قطع به رشد بیش از اندازه قارچ کاندیدا مربوط است و به دیگر شرایط جدی تری ارتباطی ندارد.

پزشک در ابتدا یک معاینه لگن را انجام خواهد داد و به هرگونه ترشح قابل مشاهده ، قرمزی و تورم توجه می کند. پزشک از شما درباره علائم دیگری که تجربه می کنید سوالاتی می پرسد، از قبیل سوزش ادرار و یا ادرار همراه با درد.

در صورت لزوم، پزشک ممکن است یک تست مایع واژینال نیز انجام دهد. آنها ابتدا نمونه ای از ترشحات واژینال را با یک سواب پنبه جمع‌آوری خواهند کرد و برای مطالعه در زیر میکروسکوپ به آزمایشگاه فرستاده خواهند شد .زمانی که پزشک تشخیص عفونت قارچی یا نوع دیگری از عفونت را بدهد، پس از آن نوع درست درمان را می تواند تجویز کند.

عفونت قارچی پس از داشتن رابطه جنسی

امکان ایجاد عفونت قارچی پس از داشتن رابطه جنسی وجود دارد، اما یک عفونت قارچی به خودی خود یک نوع عفونت منتقله جنسی(STI) نیست. به جای آن، عوامل دیگری نیز در این موضوع نقش دارند که می‌توانند تعادل قارچ کاندیدا را در ناحیه واژینال به هم بزنند. رابطه جنسی واژینال و استفاده از اسباب ‌بازی ‌های جنسی و انگشتان دست نیز  می‌تواند این باکتری ‌ها را منتشر کنند.

احتمال دیگر داشتن ارتباط جنسی واژینال با مردی است که عفونت قارچی آلت تناسلی دارد. عکس این موضوع نیز می‌تواند رخ دهد، یعنی یک مرد عفونت قارچی را از زنی گرفته باشد که به عفونت قارچی واژینال مبتلا بوده است.رابطه جنسی دهانی نیز ممکن است باعث رشد باکتری در نواحی دهان، واژن و آلت تناسلی شود.

این امکان نیز وجود دارد که بروز عفونت قارچی به طور کامل تصادفی باشد. عوامل خطر اساسی بسیاری در رابطه با بروز عفونت قارچی وجود دارد و رابطه جنسی تنها یکی از این عوامل خطر است.

عفونت مخمر در مقابل واژینوز باکتریال(BV)

واژینوز باکتریال (BV) از شایع ترین عفونت های واژینال در زنان بین سنین 15 تا 44 سال است. علل اصلی آن عدم تعادل باکتریایی ناشی از دوش واژینال و رابطه جنسی است. واژینوز باکتریال یک عفونت قارچی شبیه یک عفونت قارچی معمولی نیست. اینطور گفته می شود که واژینوز باکتریال (BV ) بویی شبیه بوی ماهی دارد.

واژینوز باکتریال(BV) علائمی شبیه یک عفونت قارچی دارد از جمله ترشح، سوزش و خارش که می‌تواند تمایز قائل شدن بین این دو عفونت را با مشکل مواجه کند. اما در حالی که یک عفونت قارچی واژینال عوارض بلند مدتی را ایجاد نمی کند ، ولی واژینوز باکتریال(BV) درمان نشده سبب بروز عوارض طولانی مدت می شود .

از عوارض ناشی از واژینوز باکتریال می توان به مشکلات باروری و زایمان زودرس ( در صورتی که در زمان بارداری آلوده شده باشید) و ریسک بالاتری از ابتلا به عفونت منتقله جنسی (STI) اشاره کرد.

بر خلاف عفونت قارچی، برای درمان واژینوز باکتریال، نیازی به مصرف آنتی‌ بیوتیک نیست. پزشک می تواند در تشخیص تفاوت بین عفونت قارچی و واژینوز باکتریال( BV) به شما کمک کند.

پیشگیری از عفونت قارچی واژینال

اغلب اوقات می دانید که عفونت قارچی به چه دلیل رخ می دهد. برای مثال، برخی از زنان هر بار که آنتی‌بیوتیک مصرف می کنند مبتلا به عفونت قارچی خواهند شد.  زمانی که علت دقیق آن را بدانید، می توانید با شناسایی عواملی که شما را بیمار می کنند از عفونت هایی که در آینده ممکن است ایجاد شود، پیشگیری کنید.

برای پیشگیری از ابتلا به عفونت های قارچی نکات زیر را رعایت کنید:

• رژیم غذایی متعادل
• مصرف ماست یا مصرف مکمل های لاکتوباسیلوس
• پوشیدن الیاف طبیعی مانند پنبه، کتان یا ابریشم
• شستن لباس با آب گرم
• تعویض مکرر محصولات بهداشتی زنانه

همچنین از موارد زیر اجتناب کنید:

• پوشیدن شلوار های تنگ، جوراب شلواری، لباس تنگ یا ساق شلواری
• استفاده از تامپون یا دئودورانت زنانه یا پدهای معطر
• نشستن با لباس مرطوب ، به ویژه لباس شنا
• نشستن در حوضچه های آب داغ یا حمام داغ
• استفاده از دوش واژینال

روغن های ضروری برای درمان عفونت قارچی واژینال

روغن ‌های ضروری در چند سال گذشته به عنوان درمان‌ های طبیعی برای بیماری ‌های شایع پزشکی، توجه زیادی را به خود جلب کردند. این محصولات گیاهی قوی هستند، اما تا به امروز هیچ تحقیقی نشان نداده است که روغن‌ های اساسی می توانند بهتر از روش های مرسوم، عفونت ‌های قارچی را درمان کنند.

یک مشکل در رابطه با روغن‌های اسانس این است که برخی افراد ممکن است نسبت به آنها حساسیت داشته باشند. بهتر است قبل از استفاده از این روغن ها بر روی نواحی بزرگتر بدن، آنها را بر رروی ناحیه کوچکی از پوست خود امتحان کنید. این کار به خصوص در هنگام استفاده از این روغن ها در مناطق حساسی مثل واژن مهم است.

مهم است که روغن ها را قبل از استفاده، رقیق کنید. بهتر است قبل از امتحان کردن روغن های اساسی به عنوان یک نوع درمان، پزشک تائید کند که علائم شما واقعا ناشی از عفونت های قارچی هستند. سپس می توانید از پزشک خود در مورد روغن های بدون خطری  مانند روغن نارگیل برای عفونت قارچی خود سوال کنید.

چگونه می‌توانم از بروز عفونت ‌های قارچی در آینده پیشگیری کنم؟

بهترین راه برای کاهش خطر ابتلا به عفونت قارچی، جلوگیری از چیزهایی است که باعث رشد قارچ می شوند

• ناحیه واژینال را تمیز و خشک نگه دارید. بعد از دوش گرفتن، این ناحیه را به طور کامل خشک کنید.همیشه لباس ‌های خیس شنا را درآورید و لباس ‌های ورزشی خود عوض کنید و لباس زیر پنبه ای بپوشید. مدت زمانی که در وان آب گرم و یا حمام داغ صرف می‌کنید، محدود کنید.
• اجازه دهید ناحیه واژینال نفس بکشد. از لباس زیر پنبه ای به جای جنس نایلونی استفاده کنید و از پوشیدن جوراب شلواری و لباس‌ های تنگ بدون لایه پنبه مانند شلوار تنگ اجتناب کنید.در هنگام خواب از لباس زیر استفاده نکنید تا هوا جریان داشته باشد.
• مراقب میزان مصرف شکر از جمله الکل باشید! شکر یک منبع اصلی برای قارچ است.
• در صورت مصرف آنتی‌بیوتیک، حتما پروبیوتیک مصرف ‌کنید. پروبیوتیک ها در مواد غذایی مانند ماست وجود دارند، و به ویژه اکتیویا که به احیای باکتری‌ های طبیعی واژن کمک می‌کند.
• نکته آخر اینکه همیشه از دوش واژینال، اسپری های زنانه ، تامپون های دئودورانت و حتی جکوزی پرهیز کنید زیرا می توانند حاوی مواد شیمیایی باشند که باعث تحریک شوند.

عفونت های قارچی واژینال و دوره قاعدگی

داشتن همزمان عفونت قارچی واژینال و قاعدگی می‌تواند خیلی ناخوشایند باشد. اما این حالت غیر عادی نیست. عفونت ‌های قارچی واژینال در زنان معمولا در روزهای آخر دوره قاعدگی رخ می دهد.

اینطور به نظر می رسد که نوسانات هورمونی قبل از دوره قاعدگی، باعث بروز عفونت قارچی می شود که میتواند منجر به عدم تعادل در باکتری‌های سالم واژن ‌شود.

وجود ترشحات سفید و زرد رنگ در هفته قبل از شروع دوره قاعدگی، به معنی عفونت قارچی نیست . نکته مهم این است که دارای علائم مشخصه دیگری از جمله قرمزی ،سوزش و خارش نیز داشته باشید.

درمان زود هنگام و قبل از شروع دوره قاعدگی می تواند عفونت قارچی را برطرف کند. اگر علائم عفونت قارچی پس از پایان دوره قاعدگی بهبود پیدا نکرد، به پزشک خود مراجعه کنید. همچنین ممکن است هر ماه قبل از شروع دوره قاعدگی، شاهد علائم عفونت قارچی باشید.

نکته نهایی

بروز عفونت ‌های قارچی شایع هستند اما درمان فوری می‌تواند در عرض مدت چند روز، به کاهش علائم ناراحت‌ کننده کمک کند. با شناسایی عوامل خطر، می‌توانید از بروز عفونت ‌ها در آینده پیشگیری کنید. اگر عفونت های قارچی به طور مکرر و بیش از دو ماه به طول می انجامد، به پزشک خود مراجعه کنید.