پژوهشهای اخیر بیان میکند بیماریهای پریودنتال (بیماریهای بافت اطراف دندان) ارتباط مستقیمی در سلامت سیستمیک (عمومی) دارد. از بین مهم‌ترین‌ها در این رابطه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱- بیماریهای پریودنتال و خطر مرگ و میر:
از دست دادن استخوان آلوئول (قسمتی از فک که دندان‌ها را در خود جای می‌دهد) بر اثر بیماریهای بافت اطراف دندان، احتمال مرگ و میر را به میزانی بیشتر از خطر استعمال دخانیات (با ۵۲٪ احتمال خطر) افزایش می‌دهد.
۲- بیماریهای پریودنتال و بیماریهای قلبی عروقی و تصلب شرایین:
عفونت‌های موضعی که منجر به واکنش التهابی مزمن می‌گردند با افزایش ویسکوزیته (چسبندگی) خون و در نتیجه افزایش احتمال تشکیل لخته و در همراهی واکنش‌های التهابی مزمن و مصرف چربی‌های مضر» LDL می‌توانند ریسک حملات قلبی را به شدت افزایش دهند.
۳- بیماریهای پریودنتال و سکته مغزی:
انفارکتوس مغزی ایسکمیک (سکته مغزی) اغلب به دنبال عفونت باکتریایی یا ویروسی سیستمیک دیده می‌شود (با مکانیسم افزایش ایجاد ویسکوزیتی خون). عفونت‌های پریودونتال مستقل از سایر عوامل خطرساز شناخته شده (فشار خون – دیابت – دخانیات – بیماریهای قلبی عروقی و …) می‌توانند یک عامل خطرساز مهم باشند.
۴-بیماریهای پریودنتال و دیابت:
عفونت‌های حاد باکتریال و ویروسی می‌توانند سبب مقاومت به انسولین و اختلال در تنظیم قند خون شوند. مطالعات نشان می‌دهند که درمان مکانیکی و دارویی بیماریهای پریودنتال و لثه می‌توانند باعث اثرات قابل توجهی در تنظیم قند خون بیماران دیابتی مبتلا به بیماری پریودنتال گردد.
۵-بیماریهای پریودنتال و حاملگی:
در خانم‌های با زایمان زودرس یا کاهش وزن جنین هنگام تولد (LBW) شایع‌ترین نمونه یافت شده درکشت مثبت مایع «آمنیون» (مایعی که جنین در آن غوطه ور است) باکتری‌های مهم ایجاد کننده بیماریهای پریودنتال بوده‌اند.
منبع-http://www.dandane.ir
